ΙΣΛΑΜ, η θρησκεία που λυτρώνει με το αίμα των σαυρών! Islam, the religion that redeems via the blood of the geckos!

Σημείωση: το παρόν άρθρο είναι σε ελληνικά και αγγλικά (με μπλε), επειδή έχουμε αρκετούς αγγλόφωνους αναγνώστες που παραπονιούνται ότι παιδεύονται με την αυτόματη μετάφραση, και πιστεύουμε ότι αφορά και αυτούς γιατί το θέμα δεν αναφέρεται συχνά σε αγγλικές σελίδες, παρά σε αραβικές.

—————————-

Ας ξεκινήσουμε από τον έγκυρο ιστότοπο του σεΐχη Muhammed Salih Al-Munajjid:

Let us start from the reliable Islamic website of the Sheikh Muhammed Salih Al-Munajjid:

http://www.islam-qa.com/en/ref/13821/

Question:  Is it correct to kill salamanders by hand? Is it proven that there is reward for killing them?

Ερώτηση: Είναι σωστό να σκοτώνουμε σαλαμάνδρες με το χέρι; Είναι αποδεδειγμένο ότι υπάρχει ανταμοιβή για το σκότωμά τους;

Answer: Praise be to Allaah.

Killing salamanders is prescribed because there is a great deal of evidence to that effect. It should be done with a tool or implement, etc. There is nothing in the reports to specify that they should be killed by hand or to encourage killing them by hand. I do not think that this is correct and there is no report to this effect. That is alien to Islamic teaching and good characteristics. [(sic.)]

Απάντηση: Ας είναι αινετός ο Αλλάχ.

Το να σκοτώνουμε σαλαμάνδρες είναι επιβεβλημένο επειδή πολλά στοιχεία συνηγορούν σ’ αυτό. Πρέπει να γίνεται με εργαλείο ή όργανο. Τίποτα στις αναφορές δεν καθορίζει ή δεν ενθαρρύνει το σκότωμά τους με το χέρι. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι σωστό. Είναι ξένο προς την ισλαμική διδασκαλία και τα καλά χαρακτηριστικά. [(sic.)]

In al-Saheehayn and elsewhere it is narrated via Sa’eed ibn al-Musayyib that Um Shareek told him that the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) told her to kill salamanders. According to the report narrated by al-Bukhaari, he said: “It (the salamander) used to blow on Ibraaheem, peace be upon him.”

Στο al-Saheehayn και αλλού αναφέρεται μέσω του Sa’eed ibn al-Musayyib ότι η Um Shareek του είπε ότι ο Προφήτης (ειρήνη κι ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) της είπε να σκοτώνει σαλαμάνδρες. Σύμφωνα με το Σαχίχ Μπουχάρι, είπε «Αυτή (η σαλαμάνδρα) φυσούσε (για να καεί) ο Ιμπραήμ (Αβραάμ) ειρήνη σ’ αυτόν».

In Saheeh Muslim it is narrated via ‘Abd al-Razzaaq, Mu’ammar told us from al-Zuhri from ‘Aamir ibn Sa’d from his father that the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) said enjoined the killing of salamanders and called them mischief doers.

Στο Σαχίχ Μουσλίμ αναφέρεται μέσω του ‘Abd al-Razzaaq, ο Mu’ammar μας είπε από τον al-Zuhri από τον ‘Aamir ibn Sa’d από τον πατέρα του ότι ο Προφήτης (ειρήνη κι ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) είπε ότι απολάμβανε το σκότωμα των σαυρών και τις έλεγε ζημιάρες.

Killing salamanders with one blow brings more reward than killing them with two blows. This was narrated in Saheeh Muslim via Khaalid ibn ‘Abd-Allaah from Suhayl ibn Abi Saalih from his father from Abu Hurayrah, that the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) said: “Whoever kills a salamander with one blow will have such and such hasanah (good deeds); whoever kills it with the second blow will have such and such hasanah, less than the first; and whoever kills it with three blows will have such and such hasanah – less that the second.”

Shaykh Sulaymaan al-‘Alwaan.

Το να σκοτώνουμε σαύρες μ’ ένα χτύπημα φέρνει περισσότερη ανταμοιβή από το να τις σκοτώνουμε με δύο. Αναφέρεται στο σαχίχ Μουσλίμ μέσω του Khaalid ibn ‘Abd-Allaah from Suhayl ibn Abi Saalih από τον πατέρα του από τον Abu Hurayrah, ότι ο Προφήτης (ειρήνη κι ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) είπε: “Όποιος σκοτώσει μια σαλαμάνδρα μ’ ένα χτύπημα θα έχει τόσες hasanah (καλές πράξεις); Όποιος τη σκοτώσει με δυο χτυπήματα θα έχει τόσες hasanah, λιγότερες από τον πρώτο· και όποιος τη σκοτώσει με τρία χυπήματα θα έχει τόσες hasanah – λιγότερες από τον δεύτερο.”

Σεΐχης Sulaymaan al-‘Alwaan.

Ibn Maajah (may Allaah have mercy on him) narrated in his Sunan from Saa’ibah the slave woman of al-Faakih ibn al-Mugheerah that she entered upon ‘Aa’ishah and saw a spear sitting there in her house. She said, “O Mother of the Believers, what do you do with this?” She said, “We kill these salamanders with it, because the Prophet of Allaah (peace and blessings of Allaah be upon him) told us that when Ibraaheem was thrown into the fire, there was no animal on earth but it tried to extinguish the fire, except for the salamander, which was blowing on the fire (to keep it burning). So the Messenger of Allaah (peace and blessings of Allaah be upon him) commanded that they should be killed.”

(Sunan Ibn Maajah, 3222. He said in al-Zawaa’id, the isnaad of ‘Aa’ishah’s hadeeth is saheeh, its men are thiqaat (trustworthy)

Ο Ibn Maajah (ας τον ελεεί ο Αλλάχ) διηγήθηκε στη Σούνα του από την τη σκλάβα του al-Faakih ibn al-Mugheerah ότι αυτή μπήκε στο σπίτι της Άισα και είδε μια λόγχη εκεί. Ρώτησε «Ω μητέρα των πιστών, τι κάνεις μ’ αυτήν;» Αυτή (η Άισα) είπε «Μ’ αυτήν σκοτώνουμε σαλαμάνδρες, επειδή ο Προφήτης του Αλλάχ (ειρήνη κι ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) μας είπε ότι όταν έριξαν τον Ιμπραήμ στη φωτιά, κανένα ζώο στη γη δεν προσπάθησε να δυναμώσει τη φωτιά, παρά η σαλαμάνδρα, που φυσούσε (για να την κρατήσει αναμμένη). Έτσι ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη κι ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) διέταξε ότι πρέπει να τις σκοτώνουμε.”

(Sunan Ibn Maajah, 3222. Είπε στο al-Zawaa’id, η αλυσίδα του χαντίθ της Άισα είναι έγκυρη, οι άνδρες της είναι thiqaat (αξιόπιστοι).

And Allaah knows best.

Islam Q&A
Sheikh Muhammed Salih Al-Munajjid

Και ο Αλλάχ ξέρει καλύτερα.

Islam Q&A

Σεΐχης Muhammed Salih Al-Munajjid

You will find the same teachings at http://www.islamweb.net (in Arabic – in English there ‘s no mention of salamanders or geckos).

Τα ίδια θα δείτε και στο http://www.islamweb.net (στην αραβική γλώσσα. Στην αγγλική έκδοση του σάιτ δεν υπάρχει αναφορά σε σαλαμάνδρες ή σαύρες.)

See the Arabic page translated in English:

Δείτε την αραβική σελίδα μεταφρασμένη στα αγγλικά:

You want more? Go to an Arabic search engine and try the keywords «kutl al-wazagh». You will find countless pages where Muslims ask imams how to kill geckos, how many hasanah points they get according to the number of blows, how many geckos they should kill to expiate certain sins etc. You’ll see the imams and sheikhs responding in detail, calculating hasanat points, and stating that the geckos …are poisonous, cause leprosy and are like the kaafir, as stated by various of Muhammad’s companions. For the record, only 2 kinds of lizards all over the world are poisonous, and the ones of Arabia are not included.[1] The claim that the geckos cause leprosy is an ancient Egyptian belief which is NOT true. It has been scientifically proven that geckos can carry salmonella.[2]

Θέλετε περισσότερα; Πηγαίνετε σε μια αραβική μηχανή αναζήτησης και βάλτε τις λέξεις κλειδιά kutl al-wazagh. Θα βρείτε αμέτρητες σελίδες όπου μουσουλμάνοι ρωτούν ιμάμηδες πώς να σκοτώνουν σαύρες, πόσους πόντους καλών πράξεων κερδίζουν ανάλογα με τον αριθμό των χτυπημάτων, πόσες σαύρες πρέπει να σκοτώσουν για να ξεχρεώσουν συγκεκριμένες αμαρτίες κ.α. Θα δείτε τους ιμάμηδες και σεΐχηδες να απαντούν λεπτομερώς, κάνοντας σούμα τους πόντους καλών πράξεων και διευκρινίζοντας ότι οι σαύρες… είναι δηλητηριώδεις, προκαλούν λέπρα και είναι σαν τους άπιστους, όπως μετέφεραν οι τάδε και δείνα σύντροφοι του Μουχάμμαντ. Για την ιστορία, υπάρχουν μόνο δύο είδη δηλητηριώδους σαύρας[3] στον κόσμο και οι αραβικές δεν περιλαμβάνονται σ’ αυτές. Το ότι οι σαύρες προκαλούν λέπρα είναι αρχαία αιγυπιακή αντίληψη που ΔΕΝ ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η ασθένεια που έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι ΜΠΟΡΕΙ να μεταδώσουν οι σαύρες, είναι η σαλμονέλα.[4]

The story of Abraham was one of many that Muhammad stole from the Hebrew Scriptures and inserted into the Quran. When the story itself did not serve his purpose, which was to demonstrate that these ancient Prophets had all been persecuted as he was, he added details that he either made up or found in local folk or religious traditions. One of these was the claim that Abraham was thrown into a fire (according to the Hebrew Scriptures, it was the three friends of Daniel who were thrown into a furnace – one more error of many made by the “prophet” of Islam).  This fire, according to Islamic tradition, was so large that a bird flying above it was burned. Can you really believe that a gecko blew into the fire to fan the flames? Does it make any sense that its descendants thousands of years later should be cursed as a result?

Η ιστορία του Αβραάμ ήταν μια από τις πολλές που ο Μουχάμμαντ έκλεψε από τις Εβραϊκές Γραφές κι έβαλε στο Κοράνιο. Όταν η ίδια η ιστορία δεν εξυπηρετούσε το σκοπό του, που ήταν να αποδείξει ότι αυτοί οι αρχαίοι Προφήτες είχαν όλοι διωχθεί όπως εκείνος, πρόσθετε λεπτομέρειες που επινοούσε ή έβρισκε σε τοπικές λαϊκές ή θρησκευτικές παραδόσεις. Μία από αυτές ήταν ο ισχυρισμός ότι ο Αβραάμ ρίχτηκε στη φωτιά (σύμφωνα με τις Εβραϊκές Γραφές, ήταν οι «τρεις παίδες εν καμίνω», οι φίλοι του Δανιήλ που τους πέταξαν σ’ ένα καμίνι – ένα ακόμη λάθος από τα πολλά του «προφήτη» του Ισλάμ). Η πυρκαγιά αυτή, σύμφωνα με την ισλαμική παράδοση, ήταν τόσο μεγάλη, ώστε ένα πουλί που πέταξε από πάνω της κάηκε. Μπορείτε πραγματικά να πιστέψετε ότι μια μικρή σαύρα φύσηξε στη φωτιά για να τη δυναμώσει;  Έχει νόημα ότι ως αποτέλεσμα οι απόγονοί της θα πρέπει να είναι καταραμένοι για χιλιάδες χρόνια αργότερα;

The Mediterranean house gecko (Hemidactylus turcicus) that also lives in Arabian peninsula. Η μεσογειακή οικιακή σαύρα (Hemidactylus turcicus), που ζει και στην αραβική χερσόνησο.

Suppose you’ve had a good day and killed 10 geckos with one blow each. According to Muhammad, you have gained 1000 hasanat, or good points with God. In their legalistic approach to sin and good deeds, Muslims believe our acts of virtue are balanced against our sins on Judgement Day, with destiny depending upon the outcome. But Muslims, how can you seriously follow a God who grants «hasanat», not for following the Golden Rule or acts of compassion, but for killing salamanders? How can you believe that the weak old man who can only kill them after three blows gains less virtue than the strong young man who kills them with one blow?

Ας υποθέσουμε ότι είχατε μια καλή ημέρα και σκοτώσατε 10 σαλαμάνδρες με ένα χτύπημα την καθεμιά. Σύμφωνα με τον Μουχάμμαντ, έχετε κερδίσει 1000 hasanat, ή καλούς πόντους με το Θεό. Στη νομικίστικη προσέγγιση τους στην αμαρτία και τις καλές πράξεις, οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι οι πράξεις μας της αρετής ζυγίζονται με τις αμαρτίες μας την ημέρα της κρίσης, με το πεπρωμένο μας να εξαρτάται από το αποτέλεσμα. Αλλά μουσουλμάνοι, πώς μπορείτε να ακολουθείτε στα σοβαρά έναν Θεό που χορηγεί «πόντους καλών πράξεων» όχι για την τήρηση του χρυσού κανόνα ή την τέλεση πράξεων ευσπλαχνίας, αλλά για το σκότωμα σαλαμανδρών; Πώς μπορείτε να πιστεύετε ότι ο αδύναμος ηλικιωμένος που μπορεί να σκοτώσει σαλαμάνδρες μόνο μετά από τρία χτυπήματα, κερδίζει λιγότερους πόντους από έναν δυνατό νεαρό που τις σκοτώνει με ένα χτύπημα;

In Surat al-Anam (Quran 6:160) Allah promises his devotees that he will multiply any virtuous hasanats presented to him by ten. The young man who killed 10 geckos to gain 1000 hasanats suddenly has them multiplied to 10,000! The same verse promises that sins will not be multiplied. In other words, if you commit only one sin, but have killed ten geckos, you have 10,000 hasanats in your favor against only one sin for which you are liable. How convenient!

(Not to mention that Allah is going to load the sins of Muslims to the… Jews.[5]

Στη Surat al-Anam (Κοράνιο 6:160) ο Αλλάχ υπόσχεται στους θιασώτες του ότι θα πολλαπλασιάσει τις ενάρετες hasanat που του παρουσιάζουν επί δέκα. Ο νεαρός που σκότωσε 10 σαλαμάνδρες για να κερδίσει 1000 hasanat ξαφνικά βρίσκεται με 10.000! Οι ίδιοι στίχοι υπόσχονται ότι οι αμαρτίες δεν θα πολλαπλασιαστούν. Με άλλα λόγια, αν έχετε διαπράξει μόνο μια αμαρτία, αλλά έχετε σκοτώσει δέκα σαλαμάνδρες, έχετε 10.000 hasanats υπέρ σας έναντι μιας μόνο αμαρτίας για την οποία είστε υπεύθυνος. Τι βολικό!

(Για να μην αναφέρουμε και ότι ο Αλλάχ θα φορτώσει τις αμαρτίες των μουσουλμάνων στους… Εβραίους.[6])

Terratoscincus scincus, the Arabian wonder gecko that may soon vanish from Dubai’s desert (see http://www.ameinfo.com/141442.html). Wonder why? Το είδος Terratoscincus scincus που κινδυνεύει να εξαφανιστεί από την έρημο του Ντουμπάι (βλ. http://www.ameinfo.com/141442.html). Αναρωτιέστε γιατί;

Moreover Surat Hud (Quran 11:114) promises Muslims that if they perform the required five daily prayers, their good deeds («hasanat») will remove their sins. Again, the ratio is one-for-one, one hasanat will remove one sin. Imagine that our friend who killed ten geckos on the first blow for 1000 hasanat that were multiplied by Allah to 10,000, got drunk and cheated on his wife last night, but lied about it to her today. Three hasanats will take care of those three sins, leaving him with 9,997 hasanats to his credit for future mistakes.

Επιπλέον η Surat Hud (Κοράνιο 11:114) υπόσχεται στους μουσουλμάνους ότι εφόσον εκτελούν τις απαιτούμενες πέντε καθημερινές προσευχές, τα καλά τους έργα («hasanat») θα αφαιρέσουν τις αμαρτίες τους. Και πάλι, η αναλογία είναι ένα προς ένα, ένα hasanat θα απομακρύνει μια αμαρτία. Φανταστείτε ότι ο φίλος μας, ο οποίος σκότωσε δέκα σαλαμάνδρες με το πρώτο χτύπημα για να κερδίσει 1000 hasanat τα οποία ο Αλλάχ πολλαπλασίασε σε 10.000, μέθυσε και απάτησε τη γυναίκα του χθες το βράδυ, αλλά σήμερα της είπε ψέματα γι ‘αυτό. Τρεις hasanats θα φροντίσουν για τις τρεις αυτές αμαρτίες, αφήνοντάς τον με πίστωση 9.997 hasanat για τα μελλοντικά του λάθη.

What if you ask a Muslim about the inaccurate and stupid Islamic belief of “poisonous” geckos who carry “leprosy” and the salamander which was supposedly blowing on the fire to burn Abraham? He will tell you to better look at the Trinity and Christ’s Crucifixion, as well as at the salvation in the blood of Christ, which according to his imams are much more inaccurate and stupid. This from the religion that apparently finds salvation in the blood of geckos?  What next!

Τι θα γίνει αν ρωτήσετε κάποιον μουσουλμάνο για την ανακριβή και ανόητη ισλαμική πίστη ότι οι σαλαμάνδρες είναι «δηλητηριώδεις» και μεταφέρουν «λέπρα», κι ότι μια σαλαμάνδρα δήθεν φυσούσε τη φωτιά για να κάψει τον Αβραάμ; Θα σας πει να κοιτάξετε την τριαδικότητα του Θεού και τη Σταύρωση του Χριστού, όπως και τη σωτηρία διά του αίματος του Χριστού, που σύμφωνα με τους ιμάμηδές του είναι πιο ανακριβείς και ανόητες. Μπορεί να τα λέει αυτά κάποιος που η θρησκεία του σώζει δια του αίματος των… σαλαμανδρών; Μη χειρότερα!

———————–

---

[1], [3]  http://kids.britannica.com/comptons/article-203991/lizard: The only two poisonous lizards in the world are the Gila monster (Heloderma suspectum) of the southwestern United States and the beaded lizard (Heloderma horridum) of Mexico. Their venom, or poison, can kill a human; however, the lizards are much less effective at getting the poison into their victims than are the poisonous snakes.

[2], [4] http://galliform.bhs.mq.edu.au/~bugs/Profile_files/Gecko.pdf

[5] (Selected ahaadeeth from ‘Saheeh al-Jaami’: Al-Imaam as-Suyooti originally had a collection of hadeeth called ‘al-Jaami’ as-Sagheer min Hadeeth al-Basheer an-Nadheer’ (The Small Collection of the Sayings of the Giver of Glad Tidings, the Warner). The authenticated version of that collection is by Shaykh al-Albaani, and it is called ‘Saheeh al-Jaami as-Sagheer wa Ziyaadatuh’.)  #8035: «People from the Muslims will come on the Day of Resurrection with sins like the mountains. Allaah will forgive those sins and throw them onto the Jews.»

[6] (Επιλεγμένα χαντίθ από το «Saheeh al-Jaami»: Ο Al-Imaam as-Suyooti είχε αρχικά μια συλλογή από χαντίθ …. Η πιστοποιημένη έκδοση της εν λόγω συλλογής έγινεαπό τον σεΐχη al-Albaani, και ονομάζεται «Saheeh αλ-Jaami as Sagheer-wa Ziyaadatuh».) # 8035: «Άνθρωποι από τους μουσουλμάνους θα έρθουν την ημέρα της Ανάστασης με αμαρτίες σαν βουνά. Ο Αλλάχ θα συγχωρήσει αυτές τις αμαρτίες και θα τις ρίξει πάνω στους Εβραίους. «

Το Ισλάμ είναι υπεύθυνο για επιστημονικές ανακαλύψεις;

Διάφοροι Μουσουλμάνοι συχνά ισχυρίζονται ότι η θρησκεία τους υπέθαλψε μια πλούσια κληρονομιά επιστημονικών ανακαλύψεων, «ανοίγοντας το δρόμο» για τις σύγχρονες εξελίξεις στην τεχνολογία και την ιατρική. Συνήθως αναφέρονται στην περίοδο μεταξύ του 7^ου και 13^ου αιώνα, όταν η Ευρώπη αντιμετώπιζε τους «Σκοτεινούς Αιώνες» ή Μεσαίωνα, και ο μουσουλμανικός κόσμος κατακτούσε νέους λαούς και πολιτισμούς. Για παράδειγμα, κάποιος με αυτή την οπτική έχει γράψει:

ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΝΩΡΙΣΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.Κ ΑΥΤΟ ΧΑΡΗ ΣΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ Κ ΣΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΕΣΩΣΑΝ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ (ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΑΛΓΕΒΡΑΣ), ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ,ΣΤΗΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ Κ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ.

Σε αυτούς τους ισχυρισμούς βλέπουμε μια σύγχυση του αραβικού-ή αν προτιμάτε αραβο-περσικού –  πολιτισμού με το Ισλάμ, πράγμα που είναι λογικό λάθος. Οι φίλοι μουσουλμάνοι ας δουν αυτά τα επιχειρήματα όπως θα τα έθετε ένας παγανιστής, και ας μας πουν αν συμφωνούν:

«Ο πολυθεϊσμός εκτός από θρησκεία είναι ένας από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα. Κι αυτό χάρη στους παγανιστές φιλοσόφους & σοφούς που δημιούργησαν τα βασικά κείμενα της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας. Δεν θα υπήρχαν σύγχρονες επιστήμες αν δεν υπήρχε η βοήθεια του παγανιστικού κόσμου στα Μαθηματικά & Μηχανική (Αρχιμήδης), στην Ιατρική (Ιπποκράτης) στην Αστρονομία (Αρίσταρχος Σάμιος).»

Λοιπόν, συμφωνείτε; Φανταζόμαστε πως όχι… Άλλο οι Έλληνες φιλόσοφοι και επιστήμονες, οι οποίοι δεν έπαψαν να εμφανίζονται με την αλλαγή της θρησκείας, και άλλο η θρησκεία. Ή μήπως πριν την εμφάνιση του Ισλάμ δεν υπήρχαν πολύ μορφωμένοι Άραβες οι οποίοι μάλιστα σπούδαζαν σε χριστιανικές σχολές τα ελληνικά κείμενα; Δείτε λίγο τα παρακάτω από ισλαμική ιστοσελίδα:

http://www.islamfriends.gr/syrian_christians.asp
“Για παράδειγμα, ο Σέργιος της Ρεσάινα (απ.536) είχε σπουδάσει ιατρική στην Αλεξάνδρεια και ολοκλήρωσε τις μεταφράσεις πάνω στα ιατρικά συγγράμματα του Γαληνού αλλά και άλλες μεταφράσεις. Ήταν Σύριος Χριστιανός Ορθόδοξος (Ιακωβίτης) αλλά εργαζόταν σε συνεργασία με τους Νεστοριανούς και οι μεταφράσεις τους πέρασαν μέσα στην Περσική Αυτοκρατορία.

Όταν ιδρύθηκε το Ισλαμικό Χαλιφάτο, οι χριστιανοί αυτοί αποδείχθηκαν ανεκτίμητη πηγή για τους νέους ηγεμόνες. Όταν το χαλιφάτο των Αββασιδών εγκαταστάθηκε στη Βαγδάτη, οι επικεφαλής της Νεστοριανής Εκκλησίας μετέφεραν την κατοικία τους εκεί. Και οι Νεστοριανοί γιατροί για παράδειγμα, ήταν διαθέσιμοι με την καλύτερη ιατρική γνώση της εποχής, και είχαν γαλουχηθεί στο σπουδαίο Νεστοριανό Πανεπιστήμιο του Ιουντισαπούρ (Jundishapur). Ασχολήθηκαν επίσης με άλλους κλάδους την επιστημών και της φιλοσοφίας. Όμως μία συγκεκριμένη όψη της Νεστοριανής συνεισφοράς ήταν ο ρόλος που έπαιξαν στην μετάφραση των ελληνικών επιστημονικών συγγραμμάτων στην αραβική γλώσσα”.

Αν και δεν υπάρχει αμφισβήτηση ότι ο μουσουλμανικός κόσμος ήταν πιο προχωρημένος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου από τον δυτικό «χριστιανικό» κόσμο, οι λόγοι για αυτό δεν έχουν τόσο σχέση με την ισλαμική θρησκεία (εκτός από την εντολή της για στρατιωτική επέκταση). Η θρησκεία από μόνη της ενθαρρύνει τις γνώσεις σχετικά με την ίδια, γι ‘αυτό οι πιο παραγωγικοί λόγιοι μουσουλμάνοι στη διάρκεια της ιστορίας τείνουν να είναι μαθητές της θρησκείας και όχι της επιστήμης, ενώ στη θρησκεία αυτή καθ’ εαυτή οφείλονται παραδόσεις που μόνο επιστημονικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Δείτε σχετικά με αυτές:

«Μια άλλη παράδοση ιατρικής καθοδήγησης ήρθε μέσα από το ίδιο το Ισλάμ. Παίρνει μερικές από τις ιδέες της από το Κοράνι και μερικές από τις συλλογές με τα λόγια του Προφήτη, τα χαντίθ. Σε ένα βιβλιοπωλείο στο Μοναστίρ [Μοναστήρι] της Τυνησίας, βρήκα το αντίτυπο ενός πολύ δημοφιλούς βιβλίου διαθέσιμου στον ισλαμικό κόσμο: Αυτό το βιβλίο λέγεται «Η Ιατρική του Προφήτη». Είναι παλιό, από τον 14ο αιώνα. «Αν πάτε σε μια χώρα που έχει πέσει επιδημία, μην μπείτε στη χώρα, κι αν η επιδημία έρθει στη χώρα σας μην εγκαταλείψετε τα σπίτια σας με την ελπίδα να γλυτώσετε από την επιδημία.» Φαίνεται να έχει νόημα… Να κι ένα διασκεδαστικό κομμάτι. Λέει για την επιληψία, «Οι Έλληνες και ο Γαληνός πίστευαν ότι η επιληψία προέρχεται από τον εγκέφαλο. Όμως, είχαν άγνοια. Δεν αντιλαμβάνονταν την πραγματική αιτία της επιληψίας, που είναι η κατοχή του σώματος από κακά πνεύματα. Η θεραπεία για την επιληψία είναι ο εξορκισμός».

(Δείτε τον Jim Al-Khalili να διαβάζει αποσπάσματα από αυτό το βιβλίο εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=xMzwBSAV59M περίπου στο 6^ο λεπτό. Για περισσότερα δείγματα «ισλαμικής» επιστήμης κάντε κλικ εδώ: https://greekmurtadeen.wordpress.com/islam-science/)

Εδώ ας σημειώσουμε ότι στο ντοκιμαντέρ αυτό του BBC  ο παρουσιαστής κάνει κάποιες προσπάθειες να αποδώσει επιστημονικό «αέρα» στη θρησκεία του Ισλάμ. Για παράδειγμα σε ένα σημείο (SCIENCE & ISLAM 3/6 http://www.youtube.com/watch?v=xMzwBSAV59M γύρω στο 1.34) μας διαβάζει χαντίθ σύμφωνα με το οποίο «ο Θεός δεν έστειλε κάτω μια αρρώστεια χωρίς να στείλει και τη θεραπεία της». Παραλείπει βέβαια να μας πει τον ακριβή αριθμό και τη συλλογή όπου μπορούμε να βρούμε το συγκεκριμένο χαντίθ, και να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για το τι εννοούσε ο Μουχάμμαντ, όπως για την αρρώστια και τη θεραπεία της που βρίσκουμε (κατά τον Μουχάμμαντ πάντα) στα φτερά της μύγας…

Υπάρχουν μερικοί βασικοί λόγοι για τους οποίους το Ισλάμ δεν έχει πολλές πραγματικές αξιώσεις για επιστημονικά επιτεύγματα:

Πρώτον, όπως είδαμε είναι λογικό λάθος να συνδέουμε τα επιστημονικά επιτεύγματα με τη θρησκεία μέσα στην οποία γεννήθηκαν οι επιστήμονες που τα δημιούργησαν.

Δεύτερον, ακόμα κι αν η θρησκεία των επιστημόνων έπαιζε ρόλο στα επιστημονικά επιτεύγματά τους, ειδικά η θρησκεία του Ισλάμ η οποία για ψύλλου πήδημα σε χαρακτηρίζει αποστάτη και τιμωρεί την αποστασία με θάνατο, ωθεί τους ανθρώπους να κρύβουν τις πραγματικές πεποιθήσεις τους και να υποκρίνονται ότι είναι πιστοί της. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τα πραγματικά πιστεύω των μουσουλμάνων, επιστημόνων και μη, που εξωτερικά παρουσιάζονται ως πιστοί. Μάλιστα για μια περίοδο ακμής των επιστημών, ο σε γενικές γραμμές ανεκτικός χαλίφης Αλ-Μαμούν είχε συστήσει ένα είδος «Ιερής Εξέτασης» για λογίους κι επιστήμονες, μέσω της οποίας προσπαθούσε να επιβάλει την άποψη ότι το Κοράνι ήταν ο διημιουργημένος, και όχι ο αδημιούργητος λόγος του Θεού. Όσοι διαφωνούσαν με την αποψη του χαλίφη (την οποία ασπάζονταν διάφορες σχολές σκέψης στο Ισλάμ, όπως οι οπαδοί του Jahm bin Safwan, οι Μουταζιλίτες και οι Σιΐτες) τιμωρούνταν με αποπομπή από τυχόν δημόσιο αξίωμα που κατείχαν, φυλάκιση κι ακόμη μαστίγωση.  Αυτό κράτησε για 15 χρόνια και το εφάρμοσαν και οι δυο επόμενοι στη σειρά χαλίφες, ώσπου το κατάργησε το 861 ο ανηψιός του Αλ-Μαμούν  al-Mutawakkil. (βλ. http://en.wikipedia.org/wiki/Mihna). Οπότε δεν μπορούμε να ξέρουμε με σιγουριά τι πραγματικά πίστευαν διάφοροι μουσουλμάνοι επιστήμονες που παρουσιάζονταν ως πιστοί, τόσο γενικά όσο και ιδιαίτερα κατά το διάστημα εκείνο.

Τρίτον, ο μουσουλμανικός κόσμος είχε ωφεληθεί πολύ από τις ελληνικές επιστήμες των αρχαίων και Βυζαντινών Ελλήνων, οι οποίες μεταφράζονταν από τους Χριστιανούς και τους Εβραίους. Προς τιμήν τους, οι μουσουλμάνοι έκαναν καλύτερη δουλειά στη διατήρηση των κειμένων στην ελληνική γλώσσα από ό, τι οι Ευρωπαίοι της εποχής εκείνης, και αυτό έγινε το θεμέλιο για τους δικές τους γνώσεις. (Ένας σοβαρός λόγος ωστόσο,που οι Ευρωπαίοι χριστιανοί δεν είχαν εύκολη πρόσβαση σε αυτό το μέρος του κόσμου ήταν ότι την έκοβαν τα μουσουλμανικά πλοία που αιχμαλώτιζαν ανθρώπους κάνοντάς τους σκλάβους σε παράκτιες επιδρομές που ρήμαξαν τη Μεσόγειο κατά την περίοδο αυτή.)

Τέταρτον, πολλές από τις επιστημονικές προόδους που «χρεώνονται» στον «Ισλαμικό πολιτισμό» ήταν στην πραγματικότητα «δάνεια» από άλλους πολιτισμούς που κατακτήθηκαν από τους Μουσουλμάνους. Η αλγεβρική έννοια του «μηδέν», για παράδειγμα, αποδίδεται λανθασμένα στο Ισλάμ, αλλά ήταν, στην πραγματικότητα, μια ανακάλυψη των Ινδών που οι μουσουλμάνοι απλώς εισήγαγαν στη Δύση. Υπάρχουν και άλλα διάφορα επιτεύγματα, κυρίως ιατρικά, που ήταν άγνωστα στη Δύση, αλλά γνωστά π.χ. στη Ρωμανία που κατέκτησαν οι μουσουλμάνοι. Για παράδειγμα, οι μουσουλμάνοι γιατροί βασίστηκαν κατά πολύ σε συγγράμματα όπως η δωδεκάτομη «Παθολογία» του εκ Τράλλεων Αλεξάνδρου όπου δίνονται λεπτομέρειες για 120 εγχειρήσεις, από τη μαστεκτομή ώς την αφαίρεση ουρόλιθων, η «Σύνοψη της Ιατρικής» των Νικήτα και Λέοντα (9ος αι.) που αναφέρεται σε χειρουργικά θέματα και εργαλεία, και το «Ιατρικά εκκαίδεκα» του Αέτιου, ένα γιγαντιαίο έργο 16 τόμων, εκ των οποίων ο 7ος αφορά την οφθαλμολογία (φάρμακα και επεμβάσεις). Εξέλιξαν μάλιστα την τεχνική αφαίρεσης οφθαλμικού καταρράκτη, η οποία περιγράφεται εκεί.[1] Και τα νοσοκομεία του «ισλαμικού κόσμου», για τα οποία υπερηφανεύονται οι μουσουλμάνοι απολογητές, από τη Ρωμανία προέρχονται και αυτά, και μάλιστα εκεί είχαν και γυναίκες γιατρούς και νοσοκόμες.[2]

Στην πραγματικότητα, οι κατακτημένοι πληθυσμοί συνέβαλαν τα μέγιστα στην ιστορία της «μουσουλμανικής επιστήμης» μέχρι που σταδιακά αποδεκατίστηκαν από τη μεταστροφή τους στο Ισλάμ (υπό την πίεση του «καθεστώτος προστασίας» με φόρο υποτέλειας). Η αύξηση των μουσουλμάνων σε ένα κατακτημένο πληθυσμό είναι ανάλογη με την πτώση των επιστημονικών επιτευγμάτων. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο μουσουλμανικός κόσμος δεν έχει να επιδείξει σχεδόν τίποτα τα τελευταία 600 χρόνια περίπου, δεδομένου ότι δεν έχει κατακτήσει νέους πολιτισμούς για να τους κανιβαλίσει.

Πέμπτον, αρκετοί μεγάλοι μουσουλμάνοι επιστήμονες θεωρήθηκαν συχνά αιρετικοί στην εποχή τους, και μερικές φορές εύλογα. Ορισμένοι δήλωναν πιστοί μουσουλμάνοι, πρέπει όμως για να σταθμίσουμε την ειλικρίνεια τέτοιων δηλώσεων νομιμοφροσύνης, να έχουμε υπόψη μας ότι γνώριζαν πως η ανοιχτή αντίθεσή τους με τις διδασκαλίες του Ισλάμ σήμαινε κίνδυνο για τη ζωή τους. Λίγοι τοποθετήθηκαν ανοιχτά εναντίον του Ισλάμ.

Για παράδειγμα, ο Άραβας ή Πέρσης Alhazen (Abū Alī al-Ḥasan ibn al-Ḥasan ibn al-Haytham)), ένας πολύ μεγάλος επιστήμονας, λέγεται ότι ασπαζόταν τις θεωρίες της σχολής Mu’tazili που ήταν επηρεασμένη από την Αριστοτέλεια σκέψη και τον ελληνικό ορθολογισμό, πίστευε ότι το Κοράνιο ήταν δημιουργημένο, και θεωρούσε τον ανθρώπινο στοχασμό σημαντικότερο από την παράδοση. Επίσης, ο Αβικέννας (Ibn Sina) παρότι υπερασπίστηκε έμμετρα τον εαυτό του ως πιστό μουσουλμάνο, δεν πίστευε στην κορανική διδασκαλία για την ανάσταση των σωμάτων, ούτε στο ότι ο Θεός νοιαζόταν για τους ανθρώπους, και θεωρούσε ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε ως αιώνια εκπόρευση ύπαρξης από το Αναγκαίο Ον. Όμως αυτές οι αντιλήψεις, όπως επισημαίνει ο Αλ-Γκαζάλι που τον χαρακτήρισε αποστάτη, έρχονται σε αντίθεση με τη διδασκαλία του Κορανίου. Παράλληλα ο Πέρσης επιστήμονας και φιλόσοφος, al-Razi, που ανακάλυψε το οινόπνευμα, την κηροζίνη κ.α. και θεωρείται πατέρας της Παιδιατρικής, και του οποίου τα εντυπωσιακά έργα χρησιμοποιούν συχνά σήμερα οι μουσουλμάνοι ως «απόδειξη» των επιτευγμάτων των μουσουλμάνων, είχε καταγγελθεί ως βλάσφημος επειδή ακολουθούσε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του – που ήταν σε προφανή αντίθεση με το παραδοσιακό Ισλάμ, ένα μείγμα μανιχαϊσμού και ερμητικών κειμένων. Είχε γράψει διάφορα θρησκευτικά βιβλία, μεταξύ αυτών και το «Για την αντίκρουση των αποκεκαλυμμένων θρησκειών» (نقض الادیان). Ορίστε τι λέει ο «μουσουλμάνος» αυτός για το Κοράνι (απο εδώ http://www.amazon.com/Doubt-Doubters-Innovation-Jefferson-Dickinson/dp/0060097957):

«Όσο για το Κοράνι, δεν είναι τίποτ’ άλλο από ένα ανάκατο μείγμα από «παράλογους και αντιφατικούς μύθους» το οποίο έχει με γελοίο τρόπο κριθεί ασυναγώνιστο, όταν, στην πραγματικότητα, η γλώσσα του, το στυλ του και η πολυεκθειαζόμενη «κομψότητά» του απέχουν πολύ απ’ το να μην έχουν λάθη.»[3]

«Ισχυρίζεστε ότι το αποδεδειγμένο θαύμα είναι παρόν και προσιτό, δηλαδή (ότι είναι) το Κοράνι. Λέτε: Όποιος το αρνείται, ας φτιάξει ένα παρόμοιο». Πραγματικά, θα φτιάξουμε χίλια παρόμοια, από τα έργα των ρητόρων, των τεχνιτών του λόγου και γενναίων ποιητών, που έχουν πιο κατάλληλες φράσεις και μιλούν πιο περιεκτικά για τα θέματα. Μεταφέρουν το νόημα καλύτερα και η ρυθμική πρόζα τους έχει καλύτερο μέτρο. …Μα το Θεό αυτό που λέτε μας εκπλήσσει! Μιλάτε για ένα έργο το οποίο ξαναδιηγείται αρχαίους μύθους, και ταυτόχρονα είναι γεμάτο αντιφάσεις και δεν περιέχει καμιά χρήσιμη πληροφορία ή εξήγηση. Και μετά λέτε «Φτιάξτε κάτι σαν αυτό»;!»[4]

Ο «μουσουλμάνος επιστήμονας» Αλ-Ραζί μιλά απαξιωτικά και για τις θρησκείες γενικά, τις οποίες κατηγορεί ότι αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα! Προφανώς δεν ήταν καθόλου υπέρμαχος της Τζιχάντ… Ακόμη κατηγορεί τις θρησκείες ότι είναι εχθρικές στην επιστημονική έρευνα, καταρρίπτοντας τον ισχυρισμό των ισλαμιστών που προσπαθούν να παρουσιάσουν τη θρησκεία τους ως φιλικά διακείμενη προς την επιστήμη χρησιμοποιώντας το μεγάλο έργο του Αλ-Ραζί:

«Τα έθιμα, η παράδοση και η διανοητική τεμπελιά έχουν κάνει τους ανθρώπους να ακολουθούν τυφλά τους θρησκευτικούς ηγέτες τους. Οι θρησκείες είναι η μόνη αιτία των αιματηρών πολέμων που έχουν ρημάξει την ανθρωπότητα. Οι θρησκείες είναι επίσης ανυποχώρητα εχθρικές στον φιλοσοφικό στοχασμό και την επιστημονική έρευνα.»[5]

Και άλλα πολλά, και ίσως χειρότερα λέει ο Ραζί, πχ. Για τους «τράγους προφήτες» και τα «τεχνάσματά» τους, ενώ συμπεραίνει:

«Οι δήθεν Άγιες Γραφές είναι άχρηστες κι έχουν κάνει περισσότερο κακό παρά καλό, ενώ τα συγγράμματα των αρχαίων όπως ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Ευκλείδης και ο Ιπποκράτης έχουν προσφέρει πολύ μεγαλύτερες υπηρεσίες στην ανθρωπότητα.»[6]

Έκτον, πολύ σημαντικότερο ρόλο από το Ισλάμ (και την οποιαδήποτε θρησκεία γενικότερα) στην εξέλιξη της επιστήμης παίζει η στάση των ηγεμόνων μιας κοινωνίας. Παρατηρούμε ότι η μεγάλη άνθηση των επιστημών συνέβη σε συγκεκριμένες περιόδους όπου κυβερνούσαν χαλίφες με αγάπη στη γνώση (όπως οι Αμπασίδες και Σαμανίδες). Όσο το χαλιφάτο παρακμάζει από πολιτική άποψη και υπερισχύει η θρησκευτική πλευρά του Ισλάμ, οι επιστημονικές ανακαλύψεις μειώνονται δραματικά, μέχρι που τελικά εξαφανίζονται τελείως. Αυτή την εύνοια των χαλιφών προς τη γνώση και την επιστήμη περιγράφει και σε σχετική του παρουσίαση ο Jim Al-Khalili, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Surrey:

«Στις αρχές του 8^ου αι. οι χαλίφες κυβερνούσαν μια αχανή περιοχή… και κατάλαβαν ότι η πολιτική δύναμη και η επιστημονική γνώση πάνε χέρι-χέρι. Η Ιατρική μπορούσε να σώσει ζωές, η στρατιωτική τεχνολογία να κερδίσει πολέμους, τα μαθηματικά να βοηθήσουν στα οικονομικά του κράτους…  Η κατοχή της γνώσης θεωρήθηκε ως απόδειξη της ανωτερότητας της νέας αυτοκρατορίας έναντι του υπόλοιπου κόσμου. Τον 8^ο αι. ο χαλίφης Αμπντούλ Μάλικ επέβαλε ως κοινή γλώσσα της αυτοκρατορίας τα αραβικά. Οι λόγιοι δεν κινούνταν μόνο από την αγάπη για τη γνώση… Το χρήμα μπορεί επίσης να κινητοποιήσει το νου. Η άρχουσα ελίτ έδινε πολλά χρήματα για να συγκεντρωθούν τα βιβλία (κυρίως από την Κωνσταντινούπολη) και να μεταφραστούν στα αραβικά (κίνηση της μετάφρασης). Οι λόγιοι κατέβαλαν εκπληκτικές προσπάθειες να βρουν αρχαία χειρόγραφα κι ένας βασικός λόγος γι’ αυτό ήταν ότι το να φέρουν ένα βιβλίο στον χαλίφη να το προσθέσει στη βιβλιοθήκη του μπορούσε να είναι πολύ επικερδές. Ο χαλίφης Αλ-Μαμούν είχε πάθος με τα βιβλία και πλήρωνε όσους του έδιναν βιβλία που δεν είχε, το βάρος τους σε χρυσάφι.» (Βλ. SCIENCE & ISLAM 2/6, http://www.youtube.com/watch?v=JuMHkmbcQQ4)

Να συμπληρώσουμε ότι, ενώ ο Αλ-Μαμούν είχε νικήσει τους Βυζαντινούς στον πόλεμο, σύναψε ειρήνη με τον όρο να του παραδώσει ο αυτοκράτορας ένα αντίγραφο του έργου «Μαθηματικἠ Σύνταξις» του Πτολεμαίου Αλεξανδρείας. Πρόκειται για το μεγαλύτερο και σημαντικότερο αστρονομικό σύγγραμμα της Αρχαιότητας, που γράφτηκε τον 2^ο αι. και η αυθεντία του διατηρήθηκε μέχρι τον δέκατο έκτο αιώνα. (Στα αραβικά το έργο λέγεται al-kitabu-l-mijisti الكتاب المجسطي, και στα Λατινικά ονομάστηκε Αλμαγέστη.)

Οι μουσουλμάνοι απολογητές υπερηφανεύονται επίσης για την αντιγραφή και διάσωση έργων των αρχαίων Ελλήνων κλασσικών συγγραφέων τα οποία χρησίμευσαν στην Αναγέννηση της Δυτικής Ευρώπης. Προφανώς αυτό είναι σωστό σε περιπτώσεις όπως της «Αλμαγέστης» του Κλαυδίου Πτολεμαίου, καθώς η Δύση τη γνώρισε αρχικά από μετάφραση της αραβικής μετάφρασης, μέχρι που κατά τον 15ο αιώνα ο Ιωάννης Βησσαρίων την έφερε στη Δύση στα ελληνικά. Όμως είναι γεγονός ότι «Τουλάχιστον το 75% των γνωστών σήμερα Αρχαίων Ελλήνων κλασσικών συγγραφέων μάς έγιναν γνωστοί μέσω Βυζαντινών χειρογράφων.» [Πηγή: History of Libraries in the Western World, Michael H. Harris, Scarecrow 1995].

Συμπερασματικά: Ο Αραβικός, ή, πιο σωστά, Αραβο-περσικός (μετά την κατάκτηση της Περσίας από τους μουσουλμάνους) πολιτισμός, που συχνά αποκαλείται «ισλαμικός», ήταν μεγάλος κυρίως επειδή αντέγραψε τον ανατολικορωμαϊκό πολιτισμό και χρησιμοποίησε ό,τι άλλο είχαν να προσφέρουν οι κατακτημένες από τους μουσουλμάνους περιοχές, όπως η Περσία και η Ινδία. Σίγουρα έχει μεγάλη προσφορά σε εποχές που «οι δυτικοί έτρωγαν βελανίδια» επειδή κατέστρεψαν τις δικές τους πηγές γνώσης (βλ. κατάληψη Κων/πολής από τους Φράγκους το 1204). Αυτό όμως ούτε επιβεβαιώνει ούτε αποθαρρύνει την σύνδεση Ισλάμ-Επιστήμης: η άνοδος των επιστημων στην ισλαμική αυτοκρατορία δεν έγινε ΛΟΓΩ του Ισλάμ αλλα ΠΑΡΑ το Ισλάμ.

Και, όπως το θέτει ο καθηγητής  Chalili στο τελευταίο τμήμα του πρώτου επεισοδίου του ντοκιμαντέρ του BBC εδώ http://www.youtube.com/watch?v=6IFOwyKRkv4:

Οι επιστήμονες του Ισλάμ πήραν «ιδέες από την Ελλάδα και την Ινδία, συνδυάζοντάς τες και αυξάνοντάς τες. Παρόμοια η σύγχρονη Ιατρική οφείλει ένα μεγάλο χρέος στο έργο των γιατρών του Ισλάμ.
Αλλά νομίζω ότι το πραγματικό σημαντικό που συνέβη στην επιστήμη στον ισλαμικό κόσμο σε αυτούς τους αιώνες μας λέει περισσότερα απ’ ότι η κάθε ανακάλυψη από μόνη της. Μας λέει για την παγκόσμια αλήθεια της ίδιας της Επιστήμης. Πιστεύω ότι το πρώτο επίτευγμα των ισλαμικών μεσαιωνικών επιστημών ήταν να αποδείξουν ότι η επιστήμη δεν είναι ισλαμική, ή ινδική ή ελληνιστική ή εβραϊκή, βουδιστική ή χριστιανική. Δεν μπορεί να την διεκδικήσει κανένας πολιτισμός. Πριν το Ισλάμ, η επιστήμη ήταν εξαπλωμένη σ’ όλο τον κόσμο. Αλλά οι λόγιοι του μεσαιωνικού Ισλάμ ταίριαξαν αυτό το γιγαντιαίο επιστημονικό παζλ, απορροφώντας γνώσεις που προέρχονταν από μέρη πολύ μακριά από τα σύνορα της δικής τους αυτοκρατορίας. Αυτό δεν παρήγαγε μόνο νέα επιστήμη, αλλά έδειξε για πρώτη φορά ότι η επιστήμη ως εγχείρημα ξεπερνά πολιτικά σύνορα και θρησκευτικές σχέσεις. Είναι ένα σώμα γνώσης που ωφελεί όλους τους ανθρώπους.

---

[1] Στην Ρωμανία γίνονταν επιτυχείς εγχειρήσεις δύσκολες, όπως η εγχείρηση διαχωρισμού σιαμαίων τον 10ο αι., ενδοκυστικής λιθοτριψίας εντός της ουροδόχου κύστης (9ος αιώνας) επί του άγιου Θεοφάνη (Βίος και Εγκώμιο συμπλεκόμενον του οσίου πατρός ημών Θεοφάνους τού και Ισαακίου, γραμμένη από τον Νικηφόρο Σκευοφύλακα, που προτάσσεται στην έκδοση της Χρονογραφίας του Θεοφάνη [Theophanis Chronographia, de Boor, II, Teubner, Lipsae 1885, 23] ), όπου αναφέρεται ότι ειδικά εργαλεία εισήλθαν στην κύστη δια της φυσικής οδού και έτριψαν τους λίθους απαλλάσσοντας τον Θεοφάνη από τη δυσουρία. Βλ. http://www.romanity.oodegr.com/politismos.html

[2] Στην Ρωμανία υπήρχαν από τους πρώτους αιώνες ως το 1453 σε όλες τις πόλεις (π.χ. στην Αντιόχεια του 12ου αι. υπήρχαν δύο) «ξενώνες» δηλαδή νοσοκομεία με ιατρικό προσωπικό, νοσοκόμους και χειρούργους ακόμη. Τρανό παράδειγμα, τον 12ο αι. το νοσοκομείο του Παντοκράτορα το οποίο είχε στην Κωνσταντινούπολη του 12ου αι. 5 θαλάμους, συνολικά 50 κρεβάτια και 5 επικουρικά ανά θάλαμο, 12 εκ των οποίων για τις άρρωστες γυναίκες, 8 για οφθαλμικές παθήσεις, 13 άντρες γιατροί, μία γυναίκα γιατρός, τέσσερις γυναίκες βοηθοί γιατροί, δύο γυναίκες αναπληρωματικοί βοηθοί (σ.σ. Την ίδια εποχή  φραγκολατίνοι θεολόγοι, προσπαθούσαν να αποφασίσουν αν η γυναίκα είναι άνθρωπος, ενώ στην Αρχαία Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε μία γυναίκα Ιατρός.)  και 2 χειρούργοι, 11 υπηρέτες, 5 πλύντριες, 2 μάγειρους, 2 αρτοποιούς, 1 κλητήρα, 1 θερμαστή, 1 ιπποκόμο για τα άλογα των γιατρών, 1 θυρωρό, 4 σαβανωτές, 1 μυλωνά, 1 καθαριστή αποθηκών, κι έναν για να τροχίζει τα χειρουργικά εργαλεία [Πηγή: περ. Βυζαντινός Δόμος, τ.4] Βλ. http://www.romanity.oodegr.com/politismos.html

[3] As for the Koran, it is but an assorted mixture of «absurd and inconsistent fables,» which has ridiculously been judged inimitable, when, in fact, its language, style, and its much vaunted «eloquence» are far from being faultless.»

[4] You claim that the evidentiary miracle is present and available, namely, the Koran. You say: «Whoever denies it, let him produce a similar one.» Indeed, we shall produce a thousand similar, from the works of rhetoricians, eloquent speakers and valiant poets, which are more appropriately phrased and state the issues more succinctly. They convey the meaning better and their rhymed prose is in better meter. … By God what you say astonishes us! You are talking about a work which recounts ancient myths, and which at the same time is full of contradictions and does not contain any useful information or explanation. Then you say: «Produce something like it»?!

[5] Custom, tradition, and intellectual laziness lead men to follow their religious leaders blindly. Religions have been the sole cause of the bloody wars that have ravaged mankind. Religions have also been resolutely hostile to philosophical speculation and to scientific research.»

[6] The so-called holy scriptures are worthless and have done more harm than good, whereas the «writings of the ancients like Plato, Aristotle, Euclid, and Hippocrates have rendered much greater service to humanity.»

ΑΚΡΙΒΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΕ ΚΟΡΑΝΙ ΚΑΙ ΧΑΝΤΙΘ

Ένας ευγενικός Μουσουλμάνος, που προσπαθεί να μας αποδείξει ότι το Κοράνι είναι ο λόγος του Αλλάχ, γεμάτος επιστημονικά θαύματα, και αν δεν επιστρέψουμε στο Ισλάμ μας περιμένει φοβερή υπερκόσμια τιμωρία, μας έστειλε ένα άρθρο του Abduldaem Al-Kaheel που βρίσκεται (στην αγγλική) στην ιστοσελίδα http://www.kaheel7.com/eng/index.php/earth-science/70-earth-layers

Ο φίλος μας το έστειλε σε αρχείο .doc στα ελληνικά, δεν αναφέρει όμως αν έχει δημοσιευθεί σε ιστοσελίδα, και σε ποια. Ενδιάμεσα έχει και κάποιες εικόνες με τα στρώματα της γης. Αφού είχε την ευγενή καλοσύνη να αφιερώσει αυτό το χρόνο για την αιώνια σωτηρία μας, αφιερώσαμε κι εμείς αρκετό χρόνο σήμερα για να του απαντήσουμε. Θεωρούμε ότι η απάντησή μας αφορά και άλλους, γι’ αυτό και τη δημοσιεύουμε.

Το άρθρο ξεκινάει με την κλασική προπαγανδιστική εισαγωγή που προϊδεάζει τον αναγνώστη:
«Πρόκειται για ακόμη ένα θαύμα από το Κοράνι (الكريم القرأن) και την Ιερή παράδοση του Προφήτη. Θα δούμε, παρακάτω, τη συμβατότητα μεταξύ της επιστήμης και της θρησκείας μας.

Διερευνώντας τα βάθη της Γης και προσπαθώντας να αποκαλύψουν τα μυστικά της εσωτερικής δομής και σύνθεσης, οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι οι παλιοί μύθοι για τη Γη είναι επιστημονικώς αβάσιμοι.»

[Εδώ μικρή διακοπή για να κρατήσετε μια πρώτη σημείωση: «παλιοί μύθοι για τη Γη είναι επιστημονικώς αβάσιμοι». Συνεχίζουμε]

«Επιστήμονες κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, θεώρησαν ότι η Γη αποτελείται μόνο από τρία στρώματα. Έχοντας ανακαλύψει τη σφαιρικότητα της Γης, πρότειναν ότι η σφαίρα αποτελείται από τρία στρώματα: τον πυρήνα, τον φλοιό (το μικρού πάχους στρώμα συγκριτικά με το συνολικό όγκο της Γης) και ένα τρίτο στρώμα μεταξύ των δύο, που ονομάζεται μανδύας.

Εξέλιξη των επιστημονικών δεδομένων
Ωστόσο, η θεωρία των τριών στρωμάτων δε κράτησε για πολύ, χάρη στις πρόσφατες ανακαλύψεις από την επιστήμη της Γεωλογίας. Μετρήσεις και πρόσφατες δοκιμές δείχνουν ότι η πίεση των υλικών του πυρήνα της Γης είναι τεράστια και πλησιάζει 3 εκατ. φορές την πίεση της επιφάνειας .

Κάτω από τέτοια πίεση τα υλικά μετατρέπονται σε στερεή κατάσταση, το οποίο σημαίνει ότι ο πυρήνας της Γης είναι στερεός και περιφράσσεται από ένα υγρό στρώμα στο οποίο επικρατούν συνθήκες εξαιρετικά μεγάλης θερμοκρασίας. Αυτό, επίσης, σημαίνει ότι ο πυρήνας αποτελείται από δύο στρώματα – και όχι ένα, έναν στερεό εσωτερικό πυρήνα και έναν σε υγρή κατάσταση εξωτερικό πυρήνα.

Οι επιστήμονες, με κατάλληλες συσκευές μέτρησης που κατασκευάστηκαν, μπόρεσαν να παρατηρήσουν μία καθαρή διάκριση μεταξύ των διαφορετικών τμημάτων του εσωτερικού της Γης. Ανακαλύφθηκε ένα στρώμα κάτω από τον φλοιό, που αποτελείται από πετρώματα που βρίσκονται σε συνθήκες πολύ υψηλής θερμοκρασίας. Το στρώμα αυτό είναι η Λιθόσφαιρα. Κάτω από τη Λιθόσφαιρα υπάρχουν τρία στρώματα, στα οποία επικρατούν διαφορετικές συνθήκες πυκνότητας, πίεσης και θερμοκρασίας.

Έχοντας ανακαλύψει αυτά τα στρώματα, οι επιστήμονες χώρισαν τη Γη σε εφτά στρώματα. Η παρακάτω τομή δείχνει τα στρώματα, σχεδιασμένα σε κλίμακα σύμφωνα με τα πρόσφατα δεδομένα της επιστήμης. Το επιστημονικό γεγονός ότι η Γη αποτελείται από εφτά στρώματα είναι πλέον εδραιωμένο. Διδάσκεται στα πανεπιστήμια, παρατηρείται μέσω των σεισμογραφημάτων και μέσω της μελέτης του μαγνητικού πεδίου της Γης.

Οι επιστήμονες έχουν, επίσης, βρει ότι το άτομο αποτελείται από εφτά στρώματα, το οποίο επιβεβαιώνει την ομοιομορφία της δημιουργίας γιατί το σύστημα που διέπει τη δημιουργία και όλο το σύμπαν είναι ένα. Η Γη αποτελείται από εφτά στρώματα και κάθε άτομο αποτελείται από εφτά στρώματα, επίσης.

Στο σχήμα φαίνονται τα εφτά στρώματα της Γης. Πρώτα βλέπουμε τον λεπτό φλοιό και τα τέσσερα στρώματα του μανδύα τα οποία αυξάνονται σταδιακά σε πάχος. Ακολουθεί ο υγρός εξωτερικός πυρήνας και μετά ο στερεός εσωτερικός πυρήνας.

Τα στρώματα της Γης διαφέρουν ριζικά στη σύνθεση, την πυκνότητα, τη θερμοκρασία και το υλικό. Συνεπώς η Γη δεν αποτελείται από ένα ή τρία τα στρώματα, όπως πιστευόταν παλαιότερα. Η θεωρία των εφτά στρωμάτων είναι σχετικά νέα και δεν υπήρχε την εποχή που αποκαλύφθηκε το Κοράνι. Επιστήμονες, τον 21ο αιώνα, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Γη αποτελείται από εφτά στρώματα, αλλά τι λέει το Κοράνι για το θέμα;

ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ

Για τα εφτά στρώματα των Ουρανών και της Γης, ο Allah λέει στο Ιερό Κοράνι:

Quran / Sura 67 : Surat al-Mulk ( الملك‎ سورة)- H εξουσία, ayat 3
الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا

Allathee khalaqa sabAAa samawatin tibaqan

Αυτός (Allah) Ο Οποίος δημιούργησε εφτά ουρανούς, σε αλλεπάλληλα στρώματα

Quran / Sura 65 : Al Tallaq (الطلاق‎ سورة) – Tο διαζύγιο, ayat 12
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ

Allahu allathee khalaqa sabAAa samawatin wamina al-ardi mithlahunna

“Ο Allah είναι Αυτός που δημιούργησε εφτά ουρανούς και τη Γη όπως αυτούς”

Ο πρώτος στίχος (Al Mulk) αναφέρεται στα δύο χαρακτηριστικά των ουρανών: τον αριθμό (7) και την διάταξή τους (αλλεπάλληλα στρώματα). Ο δεύτερος στίχος (Al Talaaq) βεβαιώνει την ομοιότητα ανάμεσα στη Γη και στους ουρανούς (και τη Γη όπως αυτούς). Έτσι όπως οι ουρανοί αποτελούνται από εφτά στρώματα, με τον ίδιο απαράλλακτο τρόπο και η Γη αποτελείται από εφτά στρώματα.

Ας αναλογιστούμε την έκφραση που αναφέρεται παραπάνω «αλλεπάλληλα  στρώματα». Υποδηλώνει τη διάστρωση της Γης, και είναι ακριβώς αυτό που οι επιστήμονες της εποχής μας έχουν ανακαλύψει. Μπορούμε να δούμε ότι στο Κοράνι (الكريم القرأن), έχει προσδιοριστεί η δομή της Γης, που διαχωρίζεται σε στρώματα, και έχει, επίσης, προσδιοριστεί ο αριθμός αυτών των στρωμάτων, που είναι εφτά. Με άλλα λόγια το Κοράνι έχει δώσει μια ακριβή περιγραφή του εσωτερικού της Γης…»

[και πάλι μικρή διακοπή εδώ για τη δεύτερη σημείωση: «το Κοράνι έχει δώσει μια ακριβή περιγραφή του εσωτερικού της Γης.» Συνεχίζουμε]

«…και έχει προηγηθεί των επιστημόνων του 21ου αιώνα κατά 14 αιώνες στην απόδειξη του ιδίου γεγονότος. Δεν είναι ένα λαμπρό θαύμα από το Κοράνι;

Τι λένε τα Hadith

Μελετώντας τα Ahadith του Προφήτη Mουχαμμαντ (Ειρηνη σε αυτον) θα βρούμε ένα που βεβαιώνει την ύπαρξη των εφτά στρωμάτων της Γης σε διάταξη ομοκεντρική και σε αλλεπάλληλα στρώματα.

[Μικρή διακοπή για την 3^η σημείωση: Παρακαλούμε να θυμάστε ότι ένα χαντίθ «βεβαιώνει την ύπαρξη των εφτά στρωμάτων της Γης σε διάταξη ομοκεντρική και σε αλλεπάλληλα στρώματα.» Θα μας χρειαστεί στη συνέχεια ]

O Προφήτης (ειρηνη σε αυτον) λέει: «όποιος σφετερίζεται έστω μια σπιθαμή της γης, ο λαιμός του θα περικυκλώνεται εξαιτίας αυτού με την γη χ 7 » (αφηγείται ο Al Bukhari). Εδώ ο Προφήτης δίνει ακόμη ένα χαρακτηριστικό των στρωμάτων, την περικύκλωση, λέγοντας (θα περικυκλώνεται) και έτσι ακριβώς μοιάζουν τα στρώματα, είναι ομόκεντρα και το κάθε ένα περικυκλώνει το στρώμα που βίσκεται από κάτω του.

[Μικρή διακοπή για τις επόμενες σημειώσεις:

4^η σημείωση: Προσέξτε τις υπογραμμισμένες φράσεις για το χαρακτηριστικό της περικύκλωσης των στρωμάτων, που κατά τον συγγραφέα δίνει ο Προφήτης.

5^η σημείωση: Ο συγγραφέας μας λέει ότι αυτό το επιστημονικότατο χαντίθ βρίσχεται στη συλλογή του Μπουχάρι, αλλά δεν δίνει περισσότερα στοιχεία για το πού ακριβώς, ούτε μας το δίνει ολόκληρο.]

Φτάνουμε πια στο τέλος, όπου η προπαγάνδα συνοψίζεται για να την εμπεδώσουμε καλύτερα. Όσοι έχουν εξοικείωση με προπαγανδιστικά φυλλάδια των Μαρτύρων του Ιεχωβά θα βρουν ότι οι τελευταίες φράσεις κάτι τους θυμίζουν:
«Και εδώ έχουμε την εξής ερώτηση : Δεν είναι ένα εκπληκτικό θαύμα του Προφήτη; Το Hadith όχι μόνο προσδιορίζει τον αριθμό των στρωμάτων της  γης, εφτά, και τη διάταξη αυτών των στρωμάτων, αλλά επίσης, φέρει και την ένδειξη της σφαιρικότητας της Γης.

Από αυτό το άρθρο βλέπουμε ότι το Ιερό Κοράνι και τα ahadith πλησιάζουν αυτά τα γεγονότα για τη Γη, πολύ πριν το κάνει η σύγχρονη επιστήμη. Το Κοράνι μας έχει δώσει την ακριβή περιγραφή της εσωτερικής δομής της Γης (αλλεπάλληλα στρώματα) και επίσης μας έχει δώσει τον ακριβή αριθμό αυτών των στρωμάτων, εφτά, ενώ στους επιστήμονες πήρε πολύ χρόνο να καταλήγουν και να αναθεωρούν θεωρίες για να έρθουν τελικά στο ίδιο συμπέρασμα. Τόσο εξυψωμένος είναι ο Allah που λέει το Ιερό Βιβλίο του : «και στη γη υπάρχουν οιωνοί για αυτούς που η πίστη τους είναι διασφαλισμένη – και επίσης στους εαυτούς σας,δεν μπορειτε λοιπον να δειτε; (Al Thariaat: 21-22).»

Και τώρα που κάνατε κουράγιο να διαβάσετε όλα αυτά, ας δούμε και τις σημειώσεις που κρατούσαμε τόση ώρα, αρχίζοντας από την τελευταία: Ότι ο συγγραφέας δεν μας δίνει το περίφημο χαντίθ. Λοιπόν, εμείς βρήκαμε τα σχετικά χαντίθ, που είναι παραπάνω από ένα, και σας δίνουμε μεταφρασμένη στα ελληνικά την επίμαχη φράση του καθενός, και ολόκληρο το κείμενο στα αγγλικά – με το μεταφρασμένο κείμενο τονισμένο – στην υποσημείωση από κάτω:

Τόμος 4 Βιβλίο 54 Αρ. 417: «Ο κάθε άνθρωπος που παίρνει ακόμα και μια σπιθαμή γης άδικα, ο λαιμός του θα περιτριγυριστεί (κυκλωθεί) από αυτή (τη γη που πήρε άδικα) κάτω στις επτά γαίες».[1]

Τόμος 4 Βιβλίο 54 Αρ. 418:

«Καθένας που παίρνει ένα κομμάτι γης άδικα θα βουλιάξει κάτω στις επτά γαίες την Ημέρα της Ανάστασης».[2]

Τόμος 4, Βιβλίο 54, Αρ. 420: «Αν κάποιος πάρει μια σπιθαμή γης άδικα, ο λαιμός του θα περιτριγυριστεί (κυκλωθεί) από αυτήν (τη σπιθαμή) κάτω στις επτά γαίες την Ημέρα της Ανάστασης».[3]

Τώρα που τα είδαμε όλα, θυμηθείτε παρακαλούμε τις προηγούμενες σημειώσεις: Ότι το χαντίθ «βεβαιώνει την ύπαρξη των εφτά στρωμάτων της Γης σε διάταξη ομοκεντρική και σε αλλεπάλληλα στρώματα», και ότι «ο Προφήτης δίνει ακόμη ένα χαρακτηριστικό των στρωμάτων, την περικύκλωση, λέγοντας (θα περικυκλώνεται) και έτσι ακριβώς μοιάζουν τα στρώματα, είναι ομόκεντρα και το κάθε ένα περικυκλώνει το στρώμα που βίσκεται από κάτω του.» Πού υπάρχουν αυτά τα πράγματα στα χαντίθ που διαβάσατε μόλις τώρα; ΠΟΥΘΕΝΑ. Ούτε ομοκεντρική διάταξη υπάρχει, ούτε και περικυκλώνεται ο λαιμός του σφετεριστή γης με τη γη επί 7. Ο λαιμός περικυκλώνεται με το κομάτι γης που σφετερίστηκε, σαν να ήταν ας πούμε κασκόλ, και στις 7 γαίες γκρεμίζεται απλώς. Και ξέρετε γιατί γκρεμίζεται κάτω στις 7 γαίες; Γιατί και οι 7 είναι όχι ομοκεντρικές αλλά επίπεδες! Όπως φαίνεται ολοκάθαρα από το επόμενο χαντίθ

Τόμος 4, Βιβλίο 54, Αρ. 421: Διηγήθηκε ο Abu Dhar: Ο προφήτης με ρώτησε κατά την ώρα της δύσης του ήλιου, «Ξέρεις πού πάει ο ήλιος (την ώρα της δύσης); Απάντησα, «Ο Αλλάχ και ο Απόστολός Του ξέρουν καλύτερα». Είπε, «Πηγαίνει (δηλ. ταξιδεύει) μέχρι που κάνει εδαφιαία προσκύνηση κάτω από το Θρόνο και παίρνει την άδεια να ανατείλει ξανά, και του επιτρέπεται και τότε (θα έρθει μια ώρα που) θα έρθει να κάνει εδαφιαία προσκύνηση αλλά η προσκύνησή του δεν θα γίνει αποδεκτή, και θα ζητήσει την άδεια να πάει στην πορεία του αλλά δεν θα του δοθεί, αλλά θα διαταχθεί να επιστρέψει από κει που ήρθε κι έτσι θα ανατείλει από τη δύση.[4]

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο ήλιος πηγαίνει από τη μια κατεύθυνση στην άλλη, κινούμενος μεταξύ δύο σημείων, όπως ακριβώς τον παρουσιάζει το γεωκεντρικό σύστημα με την επίπεδη γη.

Υπάρχουν στο Κοράνιο εδάφια που δείχνουν ακόμη πιο παραστατικά ότι η γη είναι επίπεδη.

Κοράνιο 13:3 Είναι αυτός που άπλωσε τη γη ευθεία προς μία κατεύθυνση
Κοράνιο 20:53 Αυτός που έχει κάνει για σας τη γη σαν χαλί που απλώνεται
Κοράνιο 88:20 Και τη γη – πώς απλώθηκε;

Αφού λοιπόν η γη είναι επίπεδη σύμφωνα με το Κοράνιο, πώς τα επτά της «στρώματα, είναι ομόκεντρα και το κάθε ένα περικυκλώνει το στρώμα που βρίσκεται από κάτω του»;

Αλλά το πράγμα δεν σταματάει εδώ. Για τις 7 γαίες υπάρχουν κι άλλα χαντίθ. Σε ένα από αυτά ο Μουχάμμαντ λέει: «Ξέρετε τι είναι από κάτω σας;» Με το που απάντησαν ότι ο Αλλάχ και ο αγγελιαφόρος του (ερήνη σ’ αυτόν) ήξεραν καλύτερα, είπε, «είναι η γη.» Μετά ρώτησε: «Ξέρετε τι είναι κάτω από αυτήν;» Με το που απάντησαν ότι ο Αλλάχ και ο αγγελιαφόρος του (ερήνη σ’ αυτόν) ήξεραν καλύτερα, είπε, «Κάτω από αυτήν είναι μια άλλη γη κι ανάμεσά τους έχουν ταξίδι 500 ετών», και συνέχισε έτσι μέχρι που μέτρησε επτά γαίες με ένα ταξίδι 500 ετών ανάμεσα στο κάθε ζευγάρι.» [5] (Στο ίδιο χαντίθ λέει και για τους επτά ουρανούς με τους οποίους θα ασχοληθούμε σύντομα.)

Ο Αλ-Τάμπαρι αποδίδει στον b. Sahl b. ‘Askar-Isma’il b. ‘Abd al-Karim-Wahb, παρόμοια αφήγηση, μόνο που σε αυτήν ο Μουχάμαντ δεν λέει για 500 χρόνια απόσταση, αλλά για ωκεανούς που χωρίζουν τις 7 γαίες-νησιά μεταξύ τους.[6] (Εδώ βασίζονται άλλοι που ισχυρίζονται ότι οι 7 γαίες είναι 7 ήπειροι.)

Για τους κατοίκους των 7 γαιών κάντε έναν κόπο να διαβάσετε το άρθρο μας εδώ, και θα καταλήξετε στην πρώτη σημείωση: Ότι «παλιοί μύθοι για τη Γη είναι επιστημονικώς αβάσιμοι». Το Κοράνι και τα χαντίθ αναφέρονται σε παλιούς μύθους. Οποιαδήποτε ομοιότητα που έχουν σημεία αυτών των μύθων με την επιστημονική πραγματικότητα είναι μόνο μερική και αποσπασματική, κι όταν τους διαβάσουμε ολόκληρους η δήθεν «επιστημονικότητά» τους καταρρίπτεται. Αυτοί που γράφουν τα παραπλανητικά και προπαγανδιστικά αυτά κείμενα, εφόσον έχουν μια σφαιρική γνώση της ισλαμικής γραμματείας, γνωρίζουν πολύ καλά ότι στην πραγματικότητα ΔΕΝ είναι αλήθεια αυτά που γράφουν. Απλά ο σκοπός τους είναι να μαζέψουν καινούργιους πιστούς για τη θρησκεία τους, και να κρατήσουν αυτούς που ήδη έχουν.

Φίλε μουσουλμάνε που διαβάζεις, σε ευχαριστούμε για την αποστολή του κειμένου και εκτιμούμε την ευγενική σου πρόθεση να μας σώσεις από την κόλαση του Αλλάχ. Εκτίμησε κι εσύ την πρόθεσή μας να σου ανοίξουμε τα μάτια, ώστε να μη σε πιάνουν κορόιδο.

---

[1] Volume 4, Book 54, Number 417: Narrated Muhammad bin Ibrahim bin Al-Harith: from Abu Salama bin ‘Abdur-Rahman who had a dispute with some people on a piece of land, and so he went to ‘Aisha and told her about it. She said, «O Abu Salama, avoid the land, for Allah’s Apostle said, ‘Any person who takes even a span of land unjustly, his neck shall be encircled with it down seven earths.’ «

[2] Volume 4, Book 54, Number 418: Narrated Salim’s father: The Prophet said, «Any person who takes a piece of land unjustly will sink down the seven earths on the Day of Resurrection.»

[3] Volume 4, Book 54, Number 420: Narrated Said bin Zaid bin Amr bin Nufail: That Arwa sued him before Marwan for a right, which she claimed, he had deprived her of. On that Said said, «How should I deprive her of her right? I testify that I heard Allah’s Apostle saying, ‘If anyone takes a span of land unjustly, his neck will be encircled with it down seven earths on the Day of Resurrection.»

[4] Volume 4, Book 54, Number 421: Narrated Abu Dhar: The Prophet asked me at sunset, «Do you know where the sun goes (at the time of sunset)?» I replied, «Allah and His Apostle know better.» He said, «It goes (i.e. travels) till it prostrates Itself underneath the Throne and takes the permission to rise again, and it is permitted and then (a time will come when) it will be about to prostrate itself but its prostration will not be accepted, and it will ask permission to go on its course but it will not be permitted, but it will be ordered to return whence it has come and so it will rise in the west. And that is the interpretation of the Statement of Allah: «And the sun Runs its fixed course For a term (decreed). that is The Decree of (Allah) The Exalted in Might, The All-Knowing.» (36.38)

[5] «Narrated AbuHurayrah: While Allah’s Prophet (peace be upon him) and his companions were sitting clouds came over them and Allah’s Prophet (peace be upon him) asked, «Do you know what these are?» On their replying that Allah and His Messenger knew best, he said, «These are the clouds (anan), these are the water-carriers of the Earth, which Allah drives to people who do not thank Him or call upon him.» He then asked, «Do you know what is above you?» On their replying that Allah and His Messenger (peace be upon him) knew best, he said, «It is the firmament, a ceiling which is guarded and waves which are kept back.» He then asked, «Do you know what is between you and it?» On their replying that Allah and His Messenger (peace be upon him) knew best, he said, «Between you and it are five hundred years.» He then asked, «Do you knew what is above that?» On their replying that Allah and His Messenger (peace be upon him) best he said, «Two heavens with a distance of five hundred years between them.» He went on speaking like that till he counted seven heavens, the distance between each pair being like between Heaven and Earth. He then asked, «Do you know what is above that?» On their replying that Allah and His Messenger (peace be upon him) knew best, he said, «Above that is the Throne, and the distance between it and the (seventh) heaven is the same as that between each pair of heavens.» He then asked, «Do you know what is below you?» On their replying that Allah and His Messenger (peace be upon him) knew best, he said, «It is the earth.» He then asked, «Do you know what is under that?» On their replying that Allah and His Messenger (peace be upon him) knew best, he said, «Under it there is another Earth with a journey of five hundred years between them,» and so on till he had counted seven earths with a journey of five hundred years between each pair. He then said, «By Him in Whose hand Muhammad’s soul is, if you were to drop a rope to the lowest earth it would not pass out of Allah’s knowledge.» He then recited, «He is the First and the Last, the Outward and the Inward, and He is omniscient.» (Tirmidhi commented that Allah’s Messenger’s recitation of the verse indicates that it would go down within Allah’s knowledge, power and authority, for Allah’s knowledge, power and authority are everywhere, while He is on the Throne, as He described Himself in His Book.) (Al-Tirmidhi Number 1513)»

[6] According to Muhammad b. Sahl b. ‘Askar-Isma’il b. ‘Abd al-Karim-Wahb, mentioning some of his majesty (as being described as follows): The heavens and the earth and the oceans are in the haykal, and the haykal is in the Footstool. God’s feet are upon the Footstool. He carries the Footstool. It became like a sandal on His feet. When Wahb was asked: What is the haykal? He replied: Something on the heavens’ extremities that surrounds the earth and the oceans like ropes that are used to fasten a tent. And when Wahb was asked how earths are (constituted), he replied: They are seven earths that are FLAT and islands. Between each two earths, there is an ocean. All that is surrounded by the (surrounding) ocean, and the haykal is behind the ocean. (History of Al-Tabari-General Introduction and From the Creation to the Flood, Volume 1, trans. Franz Rosenthal [State University of New York Press, Albany 1989], pp. 207-208)

Το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία και την παιδεραστία

Στη σελίδα http://islamforgreeks.org/2010/02/07/quran-pedophilia-refutation/, ο «απολογητής του Ισλάμ» Άχμαντ Ελντίν, αναφερόμενος στο άρθρο μας «Το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία» μας κατηγορεί ότι «λασπολογούμε κατά του Κορανίου» ενώ «είμαστε άσχετοι όσον αφορά το Κοράνι και τα διδάγματά του». Ισχυριζόμενος ότι «μας έχει αναιρέσει» στο άρθρο του Ξεμπροστιάζοντας την απατεωνιά και την ψευτιά του «greekmurtad» (μια σειρά ηχητικών αρχείων, μπορείτε να δείτε την απάντηση στο 2^ο εδώ), υπόσχεται ότι «θα ξεμπροστιάσει για δεύτερη φορά την άγνοια μας η μάλλον την ψευτιά μας και αυτή τη φορά» (κάτι που προφανώς λαχταρά, αλλά δεν κατάφερε ποτέ μια που ούτε ψεύτες είμαστε, ούτε άγνοια έχουμε…) και «θα επιστρέψει την λασπολογία μας με κοινή λογική στο «ιερό» μας βιβλίο, την Αγία Γραφή».

Ο φίλος μας προσπαθεί εδώ να αναιρέσει αυτά που γράψαμε στο άρθρο μας

«Η σούρα 65 επιβεβαιώνει ότι κορίτσια στην προεφηβική ηλικία, χωρίς περίοδο, μπορούν να παντρευτούν και οι σύζυγοί τους μπορούν να κάνουν σεξ μαζί τους. Το εδάφιο 4 λέει: “Όσο για τις γυναίκες σας που

1)έχουν περάσει την ηλικία της – κατά μήνα – αδιαθεσίας, γι’ αυτές – αν έχετε καμία αμφιβολία – η περίοδος (Ίντντε) που ορίστηκε , είναι τρεις μήνες,

2)(το ίδιο) και σ’ αυτές που δεν έχουν (ακόμη) περίοδο.

3)Γι’ αυτές που μεταφέρουν (ζωή μέσα στα σπλάχνα τους), η περίοδος (που ορίζεται) είναι μέχρις ότου απαλλαγούν από το βάρος τους”.

Mε δυο λόγια ένας άντρας μπορεί να έχει

1)συζύγους σε κλιμακτήριο

2)συζύγους που δεν έχουν ακόμη περίοδο ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ και όχι για άλλους λόγους.»

Δείτε τα γραφόμενά του με πλάγια πράσινα γράμματα.

Απάντηση:

Αυτό είναι το κύριο επιχείρημα στο άρθρο του.

Πραγματικά, δεν μας χρειάζεται άλλο για να αποδείξουμε ότι το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία! Μάλιστα θα ήταν πιο ακριβές να πούμε ότι επιτρέπει και την παιδοφιλία, και την παιδεραστία, αφού

«Παιδόφιλος μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που διεγείρεται σεξουαλικά από ανήλικα παιδιά, έχει ερωτικές φαντασιώσεις που περιλαμβάνουν παιδιά» ενώ «Από τη στιγμή όμως που το εν λόγω άτομο ασελγήσει πάνω σε ανήλικο τότε θεωρείται και παιδεραστής και όχι απλά παιδόφιλος. Με δυο λόγια η διαφορά του ενός χαρακτηρισμού από τον άλλο είναι ότι ο όρος “παιδοφιλία” δεν περιλαμβάνει απαραίτητα την προσπάθεια σεξουαλικής επαφής με ανήλικο, ενώ ο πιο ειδικός όρος “παιδεραστία” αναφέρεται ακριβώς στην σεξουαλική πράξη». Και αφού το Κοράνιο επιτρέπει τη σεξουαλική επαφή με πάρα πολύ μικρά κορίτσια, άρα μιλάμε για παιδεραστία κι όχι μόνο για παιδοφιλία.

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στον Άχμαντ Ελντίν και στην αναίρεσή του. Γράφει:

Πάμε να δούμε ξανά το Κορανικο χωρίο και προσέξτε πως αναιρεί τον εαυτό του:

«Όσο για τις γυναίκες σας που έχουν περάσει την ηλικία της – κατά μήνα -αδιαθεσίας, γι’ αυτές – αν έχετε καμιά αμφιβολία – η περίοδος που ορίστηκε, είναι τρεις μήνες, (το ίδιο) και σ’ αυτές που δεν έχουν (ακόμη) περίοδο. Γι’ αυτές που μεταφέρουν (ζωή μέσα στα σπλάχνα τους), η περίοδος (που ορίζεται) είναι μέχρις ότου απαλλαγούν από το βάρος τους. Και γι’ αυτούς που φοβούνται τον ΑΛΛΑΧ, θα τους διευκολύνει (ο ΑΛΛΑΧ) την υπόθεση (τους). (Κοράνι 65:4)

Όπως βλέπουμε από το χωρίο το Κοράνι κάνει λόγο για γυναίκες και όχι για προεφηβικά παιδιά η ακόμα και για σεξ.

Λάθος Νο 1: Το Κοράνιο 65:4 δεν αναφέρεται σε θήλεα που είναι γυναίκες ηλικιακά, αλλά σε θήλεα που είναι ΣΥΖΥΓΟΙ ανεξαρτήτως ηλικίας. Γι’ αυτό η μετάφραση των καθηγητών του αλ-Άζχαρ αναφέρει στο 65:1 (δυο στίχους πιο πάνω) «αν θέλετε να αποδεσμεύετε τις γυναίκες (συζύγους)…» Η λέξη «γυναίκες» λοιπόν εδώ έχει την έννοια των συζύγων, δεν αποδεικνύει τίποτα για την ηλικία των συζύγων των μουσουλμάνων, και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα ότι οι σύζυγοι αυτές δεν είναι «προεφηβικά παιδιά».

Η λέξη που μεταφράζεται ως «γυναίκες» είναι η αραβική λέξη «νισά» που στο ίδιο το Κοράνι δηλώνει θήλεα ανεξαρτήτως ηλικίας, όπως βλέπουμε στο 4:127:

«Σου ζητούν (ω Μουχάμμεντ) οδηγίες για τις γυναίκες, πες: ο ΑΛΛΑΧ σας δίνει τις οδηγίες του γι’ αυτές. Και για τις προηγούμενες οδηγίες που έχετε διαβάσει στο Βιβλίο σχετικά με τις ορφανές γυναίκες, που σ’ αυτές δεν δίνετε ό,τι είναι γραμμένο (διορισμένο ως δικαίωμά τους) κι ακόμη δεν θέλετε, να παντρευτείτε, καθώς επίσης, όσον αφορά τα παιδιά που ειν’ αδύνατα και καταδυναστευόμενα. Να συμπεριφερθείτε δίκαια με τους ορφανούς, κι ό,τι καλό κάνετε ο ΑΛΛΑΧ είναι γνώστης αυτού.

Εδώ τα «παιδιά» που μεταφράζουν οι καθηγητές του αλ-Άζχαρ δεν είναι γενικώς και αορίστως παιδιά, αλλά θηλυκά παιδιά, και οι «ορφανοί» είναι «ορφανές» (πρόκειται για ένα από τα λάθη που παρουσιάζει αυτή η μετάφραση). Όλο το εδάφιο αναφέρεται σε θήλεα (όπως και το επόμενο) και τα θήλεα αυτά που βρίσκονται σε διάφορες ηλικίες και περιλαμβάνουν και παιδιά, δηλώνονται με τη λέξη «νισά» όπως ακριβώς και οι σύζυγοι στο 65:4.

Λάθος Νο 2: Το χωρίο σαφώς και κάνει λόγο για σεξ, έμμεσα όμως. Αυτό επειδή μιλάει για «περίοδο αναμονής (ή ίντα ή ίντδε) που ορίστηκε» να περάσει πριν το οριστικό διαζύγιο, για να διαπιστωθεί αν η σύζυγος είναι έγκυος ή όχι. Όμως, όπως είναι φυσικό, μόνο όταν έχει γίνει σεξ ορίζεται τέτοια περίοδος αναμονής αφού μόνο από το σεξ προκύπτει εγκυμοσύνη! Αν στον γάμο δεν έγινε σεξ, η σύζυγος μπορεί να χωρίσει αμέσως χωρίς να περιμένει καθόλου. Αυτό το διευκρινίζει το Κοράνι 33:49: «Ω! Εσείς που πιστεύετε! Όταν νυμφεύεστε πιστές (γυναίκες) κι έπειτα τις χωρίζετε προτού έλθετε σ’ επαφή μαζί τους, τότε δεν είναι ανάγκη να λογαριάσετε την περίοδο του Ίντδε (των τριών μηνών, που στη γυναίκα δεν επιτρέπεται να ξαναπαντρευτεί). Τούτο από σεβασμό σ’ αυτές. Δώστε σ’ αυτές ό,τι είναι ορισμένο σαν αποζημίωση (από το νόμο) κι ελευθερώστε τες με όμορφη συμπεριφορά, χωρίς καμία βλάβη.» Για να μην μας αφήσουν καμιά αμφιβολία ως προς το ότι η περίοδος αναμονής είναι συνέπεια του σεξ, οι καθηγητές του αλ-Άζχαρ σημειώνουν στη σούρα 65: «Ίντντε σημαίνει χρονικό διάστημα της μη σαρκικής επαφής κανονικών μηνών ώστε να εξακριβωθεί ότι η μήτρα της συζύγου είναι άδεια από τα ζωάρια του συζύγου». Αν τα ζωάρια του συζύγου δεν είχαν πάει στη μήτρα της συζύγου διά του σεξ, δεν θα υπήρχε περίοδος αναμονής πριν το διαζύγιο. Άρα το εδάφιο 65:4 προϋποθέτει το σεξ.

Γράφει ο φίλος μας ο Άχμαντ Ελντίν:

Στο Ισλάμ απαγορεύεται μια κοπέλα να παντρευτεί αν δεν μπει στην εφηβεία, μόνο να λογοδοθεί. Πότε μια κοπέλα είναι έφηβη και μπορεί να παντρευτεί στο Ισλάμ;

1) Όταν της έρχεται η περίοδος της

2) Όταν έχει «υγρό όνειρο»

3) Τριχοφυΐα στα γενετικά της όργανα

4) Η ηλικία των 14-15

Όλα αυτά αν συμβούν ταυτόχρονα η ξεχωριστά(δηλαδή όταν δεν έχει περίοδο αλλά παρ όλα αυτά είναι έφηβη) σε μια κοπέλα τότε σηματοδοτούν την εφηβεία της όπου μπορεί να παντρευτεί. ( Τafsir Ibn Kathir, Tafsir Ibn Abbas, Tafsir Jalalayn για τον Κορανικο στοίχο 6:4)

Όταν μια κοπέλα έχει ένα από τα 4 χαρακτηριστικά που είπαμε παραπάνω τότε θεωρείτε έφηβη στο Ισλάμ και είναι σε ηλικία γάμου αφού το επιθυμήσει. Δεν είναι απαραίτητο η αναγκαίο να υπάρχει ΜΟΝΟ περίοδος για την εφηβεία μιας και η περίοδος μπορεί να καθυστέρηση για μια νέα κοπέλα η οποία έχει μπει είδη στην εφηβεία. Διαβάζουμε από έγκυρη ιστοσελίδα για την υγεία ότι η περίοδος μιας κοπέλας μπορεί ν έρθει ακόμα και στα 16 η μόλις από τα 9.( http://www.medlook.net/article.asp?item_id=440)

Εδώ ο φίλος μας ουσιαστικά μας δικαιώνει, αφού μας λέει ότι ένα κορίτσι «θεωρείτε έφηβη στο Ισλάμ και είναι σε ηλικία γάμου» όταν «ξεχωριστά», χωρίς να έχει περίοδο, «έχει ένα από τα 4 χαρακτηριστικά που είπαμε παραπάνω» όπως «τριχοφυΐα στα γεννητικά της όργανα». Η τριχοφυΐα αυτή μπορεί να έρθει πριν την έναρξη της κανονικής εφηβείας, όπως διαβάζουμε σε μια άλλη έγκυρη ιστοσελίδα:

http://www.vita.gr/html/ent/516/ent.1516.asp

Άλλο εφηβεία, άλλο αδρεναρχή

Σκουρόχρωμες τρίχες, ίσιες ή σγουρές, εμφανίζονται στο εφήβαιο -πιθανώς στις μασχάλες, ορισμένες φορές μαζί με υπερτρίχωση στα άκρα και στη ράχη – πριν από την ηλικία των 8 ετών στα κορίτσια και των 9 ετών στα αγόρια. Συνήθως, πρώιμη αδρεναρχή παρατηρείται στο διάστημα μεταξύ 3 και 8 ετών.

Σύμφωνα με τον ορισμό του φίλου μας, αφού η έναρξη της περιόδου δεν θεωρείται απαραίτητη για να είναι σε ηλικία γάμου ένα κορίτσι, τότε κι ένα κορίτσι σε προεφηβική ηλικία που εμφανίζει αδρεναρχή, μπορεί να το παντρέψουν σε ηλικία 3-8 ετών επειδή έβγαλε τρίχες στα γεννητικά του όργανα. Ευχαριστούμε τον απολογητή του Ισλάμ που μας επιβεβαιώνει πόσο επικίνδυνη είναι η θρησκεία του για τα κοριτσάκια.

Διεστραμμένοι τύποι σαν τον greekmurtad που σκέφτονται παιδοφιλιες πρέπει να καταλάβουν ότι πριν από 1400 χρόνια (στην εποχή του Προφήτη) παντρευόντουσαν τα κορίτσια με συνομήλικους τους της ίδιας εφηβικής ηλικίας και όχι απαραίτητα να είναι τα αγόρια η οι άντρες κατά πολύ μεγαλύτεροι. Και αυτό μόνο όταν η κοπέλα η το αγόρι ήταν σε θέση, και ικανοί για γάμο. Ο Προφήτης Μωάμεθ τόνισε ότι μόνο όταν μπορούν και είναι σε θέση οι νέοι να παντρευτούν( Bukhari, τόμος 7, βιβλίο 62, νούμερο 3)

ΟΤΑΝ η νύφη και ο γαμπρός είναι μικροί μεν, αλλά σε κοντινή ηλικία ο ένας με τον άλλον (π.χ. ένα κορίτσι 11 ετών κι ένα αγόρι 14) και οι ειδικοί αποφαίνονται ότι δεν μπορούμε να μιλάμε κατηγορηματικά για παιδοφιλία. ΟΜΩΣ το «όχι απαραίτητα» του Άχμαντ Ελντίν είναι απλά ένα ρητορικό σχήμα και δεν αποκλείει το ότι οι γαμπροί στο Ισλάμ είναι πολύ μεγαλύτεροι από τις νύφες. Ένας μεσήλικας ή γέρος «που μπορούσε να παντρευτεί» δηλ. να έρθει σε σεξουαλική επαφή και να συντηρήσει τη σύζυγό του, μπορούσε μια χαρά να πάρει ως σύζυγο ένα κορίτσι που δεν είχε ακόμη περίοδο επειδή ήταν πολύ μικρό. Αντίθετα, ένας νεαρός που δεν είχε οικογενειακή περιουσία, ούτε λόγω ηλικίας είχε τον απαραίτητο χρόνο να εργαστεί αρκετά ώστε να συγκεντρώσει το χρηματικό αντίτιμο (προίκα, στα αραβικά μαχρ) για να αποκτήσει χρησικτησία του αιδοίου της νύφης, έμενε ανύπαντος μέχρι «να είναι σε θέση να παντρευτεί» όπως είπε κι ο Μουχάμμαντ. Δεν υπάρχει τίποτα στο Κοράνι ή αλλού στο Ισλάμ, που να επιβάλει να παντρεύονται μόνοι έφηβοι τους εφήβους κι να απαγορεύει ένας μεσήλικας ή και γέρος να παντρευτεί ένα μικρό κορίτσι. Ο ίδιος ο Μουχάμμαντ παντρεύτηκε ένα κορίτσι 6 ετών ενώ είχε ο ίδιος περάσει τα 50, και «ολοκλήρωσε το γάμο» όταν αυτό ήταν 9 ετών. Στο ίδιο το χαντίθ που αναφέρει ο Ελντίν[1] ο Ουθμάν προτείνει στον Αμπντούρ-Ραχμάν (προφανώς τον Abdur Rahman bin Awf από τους σαχάμπα) να παντρευτεί μια παρθένα (εξ ορισμού μικρή κοπέλα) που θα τον κάνει να θυμηθεί «τις παλιές του μέρες». Τα λόγια του Ουθμάν σημαίνουν ότι ο Αμπντούρ-Ραχμάν ήταν παντρεμένος με κάποια παρθένα «στις παλιές του μέρες» δηλ. αρκετά παλιότερα, άρα ακόμα κι αν τότε που παντρεύτηκε την παρθένα ήταν έφηβος, τώρα μετά από πολύ καιρό δεν είναι έφηβος πια. Ωστόσο του προτείνεται να παντρευτεί μια μικρή παρότι ο ίδιος δεν είναι πια νέος.

Ο φίλος μας Άχμαντ Ελντίν πασχίζει να αποδείξει ότι το Κοράνιο δεν μιλά και για προέφηβες, αλλά οπωσδήποτε για έφηβες κι ακόμα περισσότερο, για έφηβες που η περίοδός τους έχει καθυστερήσει. Γράφει:

…μπορούμε να έχουμε εφηβική ηλικία χωρίς περίοδο που απλά για λόγους υγείας η οργανισμού καθυστέρει να έρθει. Και σε αυτό ακριβώς το φαινόμενο κάνει αναφορά το Κοράνι στο 65 κεφάλαιο στίχο 4

Τονίζει ο greekmurtad «ότι ο Μουσουλμάνος μπορεί να παντρεύεται συζύγους που δεν έχουν ακόμη περίοδο ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ και όχι για άλλους λόγους» Το ότι είναι μικρές δεν σημαίνει ότι είναι και παιδιά προεφηβικής ηλικίας, είναι απλά έφηβες που δεν έχουν ακόμη την περίοδο τους.

Έπειτα ο greekmurtad παραθέτει κάποιες ερμηνείες του Κορανίου η οποίες δεν αντιφάσκουν καθόλου στο γεγονός ότι έχουμε αναφορές για νέες η μικρές κοπέλες. Αλλά αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα διότι όπως δείξαμε μια κοπέλα μπορεί να είναι στην αρχή της εφηβείας της η κατά την διάρκεια αυτής χωρίς απαραίτητα να της έχει η έρθει η περίοδος της.

Μια άλλη επιστημονική προσεγγίσει στο θέμα είναι ότι το Κοράνι στο 65:4 κάνει αναφορά για γυναίκες που πάσχουν από αμηνόρροια. Διαβάζουμε για αυτό: «Η διακοπή της περιόδου ή αμηνόρροια όπως λέγεται στην ιατρική ορολογία, ταλαιπωρεί δυστυχώς έναν μεγάλο αριθμό γυναικών, σε διάφορες φάσεις της ζωής τους γι αυτό και χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: Αυτήν της πρωτοπαθούς που αναφέρεται στην μη εμφάνισή της κατά την εφηβεία και αυτήν της δευτεροπαθούς που διακόπτεται για μερικούς μήνες ή και περισσότερο»(http://www.myself.gr/Article/health-woman-period/39-2523.html)

Και όμως, το Κοράνιο εννοεί κυρίως κορίτσια που λόγω ηλικίας δεν έχουν ακόμη περίοδο, δηλαδή είναι πολύ μικρά. Αυτό το λένε οι εξηγητές του Κορανίου, όχι εμείς! Ας τους πάρουμε έναν-έναν:

Ο Ιμπν Αμπάς ο σύντροφος του Μουχάμμαντ, που ακριβώς επειδή ήταν στους «σαχάμπα» θεωρείται από τους εγκυρότερους ερμηνευτές, γράφει: «Τι ισχύει για την περίοδο αναμονής αυτών που δεν έχουν εμμηνορρυσία επειδή είναι πολύ νέες; (μαζι μ’ αυτές που δεν έχουν) λόγω μικρής ηλικίας, η περίοδος της αναμονής τους είναι τρεις μήνες»[2] Tanwîr al-Miqbâs min Tafsîr Ibn ‘Abbâs – Quran 65.4

O Al Wahidi ένας πολύ σοβαρός ερευνητής, εξηγεί ολοκάθαρα ότι ο στίχος αναφέρεται στις συζύγους «αυτές που είναι πολύ νέες, [τόσο που ακόμα δεν έχουν αρχίσει να εμμηνορροούν], αυτές που είναι πολύ μεγάλες [των οποίων η έμμηνος ροή έχει σταματήσει] και αυτές που είναι έγκυοι» [3] Asbab Al-Nuzul του Al-Wahidi – Quran 65.4

Το ταφσίρ αλ-Τζαλαλαΰν γράφει: «αυτές που δεν έχουν ακόμη εμμηνορρυσία, λόγω της νεαρής ηλικίας τους»[4] Tafsir Al-Jalalayn – Quran 65.4

Το ταφσίρ του Ιμπνί Καθίρ γράφει: «το ίδιο και για τις μικρές, που δεν έχουν ακόμη φτάσει τα χρόνια της εμμηνορρυσίας». [5] Tafsir ‘ibn Kathir 65:4

Ο Τάμπαρι γράφει: (στα αραβικά) «Η ερμηνεία του εδαφίου “Κι αυτές από τις γυναίκες σας που έχουν περάσει την ηλικία της εμμήνου ρύσης, γι’ αυτές η Ίντντα (περίοδος αναμονής που συνιστάται) αν έχετε αμφιβολία (για τις περιόδους τους) είναι τρεις μήνες· και γι’ αυτές που δεν έχουν έμμηνα (δηλ. είναι ακόμη ανώριμες) η Ίντντα τους (συνιστώμενη περίοδος αναμονής) είναι τρεις μήνες επίσης.” Είπε: Το ίδιο εφαρμόζεται στην ίντντα για κορίτσια που δεν έχουν έμμηνα επειδή είναι πολύ μικρά, αν ο άντρας τους τα χωρίσει επειδή αφότου ολοκληρώσει το γάμο μαζί τους.» Tafsir al-Tabari 65:4

Πάμε και στον Μαουντούντι, που τον έχουμε ήδη αναφέρει και για τον οποίο ο Άχμεντ Ελντίν γράφει: «ο greekmurtad διαστρέβλωσε τα λόγια του Μαουντούντι επιτηδευμένα … Ο greekmurtad o απατεώνας είναι πολύ πρόθυμος να βάζει μεταφράσεις για να ελέγχουμε αν έκανε σωστά την μετάφραση αλλά εδώ ξεκάθαρα απέφυγε να βάλει το αγγλικό κείμενο η την πηγή για να μην πιαστεί στα πράσα να κάνει την απατεωνιά.» Κατ’ αρχήν κακώς γράφει ο φίλος μας ότι δεν βάλαμε πηγή, ενώ τη βλέπει: Maududi, τόμος 5, σελ. 620, σημείωση 13. Δεν βάλαμε την προηγούμενη φορά το αγγλικό κείμενο, αλλά τώρα θα το βάλουμε και μάλιστα θα μεταφράσουμε και την προηγούμενη παράγραφο, που ο Άχμαντ μας κατηγορεί ότι δεν μεταφράσαμε, για να δει με τα μάτια του ο αναγνώστης αν παραποιήσαμε κάτι. Αν δείτε κάποιο λάθος ή διαστρέβλωση στη μετάφρασή μας, ή να αλλάζει το νόημα από την πρώτη παράγραφο που δεν είχαμε παραθέσει, σχολιάστε το! Λέει λοιπόν ο Μαουντούντι:

«Μπορεί να μην έχουν ακόμη έμμηνα είτε λόγω μικρής ηλικίας, είτε λόγω καθυστέρησης στην εμμηνόρροια όπως συμβαίνει στην περίπτωση κάποιων γυναικών, είτε λόγω ισόβιας αμηνόρροιας, πράγμα που παρότι είναι σπάνιο, μπορεί επίσης να συμβαίνει. Σε κάθε περίπτωση, η περίοδος αναμονής μιας τέτοιας γυναίκας είναι η ίδια με της γυναίκας που της σταμάτησε η εμμηνορρυσία, δηλαδή τρεις μήνες από τότε που ανακοινώθηκε το διαζύγιο.

Εδώ, πρέπει κανείς να έχει κατά νου το γεγονός ότι σύμφωνα με τις εξηγήσεις που δίδονται στο Κοράνι το ερώτημα της περιόδου αναμονής ανακύπτει όσον αφορά τις γυναίκες με τις οποίες έχει ολοκληρωθεί ο γάμος, γιατί δεν υπάρχει περίοδος αναμονής σε περιπτώσεις που το διαζύγιο εκδίδεται πριν την ολοκλήρωση του γάμου. (Αλ-Αζχάμπ: 49). Ως εκ τούτου, το ότι αναφέρεται η περίοδος αναμονής- για τα κορίτσια που δεν έχουν ακόμη εμμηνόρροια, σαφώς αποδεικνύει ότι όχι μόνο είναι επιτρεπτό να δίνουμε την κοπέλα για γάμο σε αυτήν την ηλικία αλλά είναι επιτρεπτό για τον σύζυγο να ολοκληρώνει το γάμο μαζί της. Τώρα, προφανώς κανένας μουσουλμάνος δεν έχει το δικαίωμα να απαγορεύσει κάτι που το Κοράνι έχει κρίνει ως αποδεκτό.[6] http://www.englishtafsir.com/Quran/65/index.html#sdfootnote13sym)

Τώρα που είδατε ότι δεν παραποιήσαμε στο ελάχιστο αυτά που γράφει ο Μαουντούντι, ας ξαναγυρίσουμε στον Άχμαντ Ελντίν που γράφει για μας: «Ψεύδεται γιατί ο Μαουντουντι είπε:

«Δεν έχουν περίοδο λόγου μικρής ηλικίας είτε καθυστερεί η περίοδος, όπως συμβαίνει σε μερικές γυναίκες, η έχουμε και απουσία της περιόδου εντελώς» (http://www.englishtafsir.com/Quran/65/index.html#sdfootnote13sym )

Φοβόμαστε ότι ο Άχμαντ Ελντίν απευθύνεται σε τελείως λοβοτομημένους εγκεφάλους όταν γράφει αυτά.

• Κατ’ αρχήν, είναι εκείνος που ψεύδεται όταν κατηγορεί εμάς ότι ψευδόμαστε κι ότι διαστρεβλώνουμε τα λόγια του Μαουντούντι. Αν ήθελε να είναι ακριβής, κι όχι να μας κατηγορεί για να δημιουργεί εντυπώσεις, θα έγραφε ότι δεν αναφέρουμε όλες τις περιπτώσεις που αναφέρει ο Μαουντούντι. Όμως, τι άλλαξε στο νόημα των λόγων του Μαουντούντι που γράψαμε μόνο για την πρώτη, και γιατί θα έπρεπε οπωσδήποτε να γράψουμε για τις υπόλοιπες; Το θέμα του άρθρου μας δεν είναι αν κάποιες παντρεμένες δεν έχουν έμμηνα λόγω οργανικής ιδιαιτερότητας, αλλά το αν το Κοράνι επιτρέπει το γάμο και τη συνουσία με κορίτσια που δεν έχουν περίοδο επειδή είναι μικρά. Τα υπόλοιπα δεν μας χρειάζονται.
• Γι’ αυτό, ακριβώς στην ίδια πρόταση με την οποία ο Ελντίν δήθεν μας βγάζει ψεύτες, μας επιβεβαιώνει! Ξανακοιτάξτε το πρώτο σκέλος της πρότασης που μας επιδεικνύει, χωρίς να το τονίσει: «Δεν έχουν περίοδο λόγου μικρής ηλικίας». Τι διαφορετικό γράψαμε εμείς, από το ότι σύμφωνα με το Κοράνι ο μουσουλμάνος μπορεί να παντρευτεί και να κάνει σεξ με ένα κορίτσι που δεν έχει περίοδο επειδή είναι μικρό σε ηλικία; Πού είναι η απατεωνιά που μας προσάπτει; Λέει ο Μαουντούντι αυτό που είπαμε ότι λέει, ναι ή όχι; Ασφαλώς και το λέει, και μάλιστα πρώτο-πρώτο. Το ότι προσθέτει και την περίπτωση κάποιες παντρεμένες να μην έχουν περίοδο όχι λόγω μικρής ηλικίας αλλά λόγω ιδιαιτερότητας του οργανισμού, δεν αναιρεί ότι το Κοράνιο επιτρέπει στους μουσουλμάνους να παντρεύονται και να συνουσιάζονται με κορίτσια που δεν έχουν περίοδο λόγω μικρής ηλικίας! Μάλιστα ο Μαουντούντι πρώτα αναφέρει τις παντρεμένες που δεν έχουν περίοδο επειδή είναι πολύ μικρές, καθώς αυτή είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση, και δεύτερη βάζει την περίπτωση να καθυστερεί η περίοδος ή να μην υπάρχει καθόλου, προσθέτοντας κιόλας μετά το «έχουμε και απουσία της περιόδου εντελώς» τη φράση «πράγμα που παρότι είναι σπάνιο, μπορεί επίσης να συμβαίνει» (though rare, may also be the case) που ο Άχμεντ Ελντίν απέφυγε να μεταφράσει. Βέβαια ο φίλος μας δεν έβαλε τη φράση αυτή, επειδή του καταστρέφει το επιχείρημα ότι το Κοράνιο αναφέρεται μόνο σε καθυστέρηση ή απουσία περιόδου κι όχι σε κάτι άλλο. Όμως ο Μαουντούντι μας λέει ότι αν και αυτή η περίπτωση της παροδικής ή μόνιμης αμηνόρροιας υπάρχει, είναι πιο σπάνια, και κατά κανόνα οι παντρεμένες που δεν έχουν περίοδο, δεν έχουν επειδή είναι πολύ μικρές. Εμείς λοιπόν κάνουμε απατεωνιές, ή ο Άχμαντ Ελντίν;

Γράφει ακόμη ο Άχμαντ Ελντίν:

Η γυναίκα του Προφήτη, η Aisha, σημείωσε ότι ακόμα και σε ένα κορίτσι που της έρχεται η περίοδος στα 9 είναι γυναίκα.(Sahih Tirmidhi, No102)

Εδώ η Άισα, μια απ’ τις πολλές γυναίκες που παντρεύτηκε ο «Προφήτης» μας μεταφέρει τη γνώμη της, που ίσως είναι και η γνώμη των Αράβων της εποχής της, ότι ένα παιδί που έχει περίοδο στα 9 του χρόνια είναι γυναίκα, και ο απολογητής του Ισλάμ μας μεταφέρει τη γνώμη αυτή λες και είναι κάτι που θα πρέπει να το πάρουμε στα σοβαρά και να διαμορφώσουμε την αντίληψή μας σύμφωνα με αυτό! Και τώρα μάλλον φτάνουμε στην καρδιά του προβλήματος που δημιουργεί το Κοράνι και κατ’ επέκταση το Ισλάμ με τη Σούννα του: Το ότι μετατρέπει τη γνώμη και την πρακτική των Αράβων της εποχής του Μουχάμμαντ σε κάτι που τάχα είπε ο Θεός κι έχει γενική ισχύ για όλους τους αληθινούς πιστούς του σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις εποχές. Τελικά ο «απολογητής του Ισλάμ» αντί να μας αντικρούει όπως φαντάζεται, μας επιβεβαιώνει και με το παραπάνω όταν λέμε ότι το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία και την παιδεραστία.

Στη Βίβλο το κατώτερο όριο γάμου για ένα κορίτσι ήταν δωδεκάμιση έτη, με τον αρραβώνα να γίνεται από τα 12, ενώ για το αγόρι το κατώτατο όριο ήταν τα 13 έτη, εκτός κι αν σε αυτή την ηλικία τα δυο φύλα δεν εμφάνιζαν σημεία ωριμότητας οπότε θεωρούνταν παιδιά μέχρι την ηλικία των 20 ετών (Βλ. http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?letter=M&artid=91#242). Αυτό είναι κατανοητό αν σκεφτούμε την σκληρή εποχή με το χαμηλό προσδόκιμο επιβίωσης. Όμως δεν νομίζουμε να υπάρχουν σήμερα στη Δύση άνθρωποι που να ονειρεύονται να παντρευτούν ή να παντρέψουν τα παιδιά τους σε ηλικία δωδεκάμιση και δεκατριών ετών. Αν μας ξενίζει μια φορά ο γάμος των εφήβων ηλικίας 12 και 13 ετών, μας ξενίζει ακόμη περισσότερο το ότι ένα κορίτσι 9 ετών μπορεί να δοθεί σε γάμο επειδή έχει έμμηνο ρύση. Ακόμα χειρότερα μας ξενίζει ότι ένα κορίτσι μικρότερο κι από 9 ετών μπορεί να δοθεί σε γάμο χωρίς καν να έχει έμμηνο ρύση, μόνο και μόνο επειδή έχει βγάλει τρίχες στα γεννητικά του όργανα, όπως μας λέει ο Άχμαντ Ελντίν!

Γι’ αυτό βρίσκουμε ταιριαστό να κλείσουμε το άρθρο μας με σχόλια του David Wood επάνω στο θέμα, τα οποία μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους και τα οποία βρήκαμε εδώ και εδώ:

«Αυτή η νοοτροπία του «αν έχει ματώσει, μπορεί να ζευγαρώσει», εκτός του ότι είναι απεχθής, είναι και εντελώς αναληθής. Ένα εννιάχρονο κοριτσάκι δεν είναι έτοιμο για σεξ, ούτε για τεκνοποιία, ακόμα και αν έχουν αρχίσει νωρίτερα από άλλα κοριτσάκια τα έμμηνά της. Παιδιά τέτοιας ηλικίας είναι ακόμα στην ανάπτυξη. Όταν τους προκύψει εγκυμοσύνη, τα σώματά τους διοχετεύουν τα θρεπτικά συστατικά στο σχηματιζόμενο έμβρυο, στερώντας τα αναπτυσσόμενα σώματα των κοριτσιών από τις τόσο αναγκαίες βιταμίνες, μέταλλα και άλλα στοιχεία.  Επί πλέον, οι εφηβικές εγκυμοσύνες είναι και πρόξενοι ποικίλων επιπλοκών, επειδή απλούστατα, τα κορμιά των μικρών κοριτσιών δεν είναι έτοιμα για τοκετό.

Η Δύση έχει διακρίνει τους κινδύνους που η εφηβική εγκυμοσύνη μπορεί να επιφέρει.  Οι Μουσουλμάνοι απολογητές συχνά υποστηρίζουν πως ο γάμος με νεαρά κορίτσια ήταν σύνηθες την βιβλική εποχή.  Αυτό ίσως να αληθεύει,, αλλά μόνο επειδή οι γάμοι με νεαρές ήταν μέρος της κουλτούρας, και όχι επειδή ο Θεός τους είχε επικυρώσει. Ενώ πολλές Χριστιανικές χώρες έχουν αναγνωρίσει τις πιθανές βλάβες που μπορούν να επιφέρουν οι εγκυμοσύνες στις έφηβες κοπέλες, και ως εκ τούτου έχουν ανεβάσει την νόμιμη ηλικία γάμου, οι Μουσουλμανικές χώρες συχνά αποκλείονται από τέτοιες προόδους, εξ αιτίας του Μωάμεθ.  Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, επειδή οι Μουσουλμάνοι συχνά υποστηρίζουν  πως ο Μωάμεθ ήταν επιστημονικά φωτισμένος, και πως το Κοράνι είναι ένα επιστημονικό αριστούργημα.    Στην πραγματικότητα, ο γάμος του Μωάμεθ με την Aisha βλάπτει μικρά κορίτσια κατά μήκος της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Οι κίνδυνοι έχουν επισημανθεί ακόμα και από τον οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση σε μια προσπάθεια να αναχαιτιστούν οι πρακτικές που στηρίζονται από το Ισλάμ :

Οι παραδοσιακές πρακτικές μιας κουλτούρας αντικατοπτρίζουν  τις αξίες και τις πεποιθήσεις που τηρούνται από τα μέλη μιας κοινωνίας, για διαστήματα που συχνά καλύπτουν ολόκληρες γενιές.  Κάθε κοινωνική ομάδα στον κόσμο έχει συγκεκριμένες παραδοσιακές πρακτικές και πεποιθήσεις της ιδιαίτερης κουλτούρας του, μερικές από τις οποίες είναι ωφέλιμες για όλα τα μέλη, ενώ άλλες βλάπτουν μια συγκεκριμένη ομάδα, όπως οι γυναίκες.  Στις βλαβερές αυτές παραδοσιακές πρακτικές συμπεριλαμβάνονται: ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, βεβιασμένο τάϊσμα γυναικών, πρώιμος γάμος, διάφορα ταμπού ή πρακτικές που εμποδίζουν την γυναίκα να ελέγχει την γονιμότητά της, διατροφικά ταμπού και παραδοσιακές πρακτικές γέννας, προτίμηση στα αρσενικά τέκνα και οι επιπτώσεις της στην υπόσταση του θηλυκού τέκνου, η θνησιμότητα θηλυκών βρεφών, πρόωρη εγκυμοσύνη και τιμή προίκας.

Παρά την βλαβερή φύση τους και την παραβίαση διεθνών νόμων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τέτοιου είδους πρακτικές συνεχίζουν επειδή δεν αμφισβητούνται, και έτσι αποκτούν μια αύρα ηθικότητας στα μάτια εκείνων που τις εφαρμόζουν.

Ο παιδικός γάμος στερεί το κοριτσάκι από την παιδική της ηλικία, περίοδος που είναι απαραίτητη για την βιολογική, συναισθηματική και ψυχολογική της διάπλαση.  Στην πραγματικότητα, ο πρόωρος γάμος ασκεί τρομερή συναισθηματική πίεση, αφού η νεαρή απομακρύνεται από το σπίτι των γονέων της και τοποθετείται στο σπίτι ενός συζύγου και πεθερικών. Ο σύζυγος, που θα είναι ως επί το πλείστον πολύ μεγαλύτερος από αυτήν, θα έχει ελάχιστα πράγματα κοινά με μια νεαρή έφηβη.  Με αυτόν τον άγνωστο άνδρα είναι υποχρεωμένη να διαμορφώσει μια συναισθηματική και σαρκική σχέση.  Υποχρεώνεται να έχει σεξουαλική επαφή μαζί του, αν και σωματικά ίσως να μην έχει σχηματιστεί πλήρως.

Οι επιπλοκές υγείας που προκύπτουν από τους πρώιμους γάμους στην Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική -για παράδειγμα- συμπεριλαμβάνουν το ρίσκο χειρουργικού τοκετού, χαμηλό σωματικό βάρος και υποσιτισμός που είναι αποτέλεσμα συχνών εγκυμοσύνων και γαλακτογονία σε μια περίοδος της ζωής που οι ίδιες οι νεαρές μητέρες είναι ακόμα στην ανάπτυξη.

Η πρώιμη εγκυμοσύνη μπορεί να έχει βλαβερές συνέπειες και στις νεαρές γυναίκες και στα μωρά τους.  Σύμφωνα με τον οργανισμό Ηνωμένων Εθνών UNICEF, κανένα κορίτσι δεν θα έπρεπε να μείνει έγκυος πριν τα 18, επειδή δεν είναι ακόμα σωματικά έτοιμη να κυοφορεί.  Τα βρέφη νεαρών μητέρων κάτω των 18 ετών έχουν την τάση να γεννιούνται πρόωρα και με χαμηλό σωματικό βάρος.  Αυτά τα βρέφη έχουν μεγάλες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους.  Το ρίσκο για την ζωή της ίδιας της μητέρας είναι επίσης μεγαλύτερο.  Η κακή υγεία είναι σύνηθες φαινόμενο ανάμεσα στις άπορες εγκυμονούσες και γαλακτίζουσες γυναίκες.

Σε πολλά μέρη του αναπτυσσόμενου κόσμου, ειδικά σε αγροτικές περιοχές, τα κορίτσια παντρεύονται αμέσως μετά την εφηβεία, και είναι αναμενόμενο να αρχίσουν να τεκνοποιούν αμέσως.  Παρ’ ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80, σε πολλές περιοχές η πλειοψηφία των κοριτσιών κάτω των 20 ετών είναι ήδη παντρεμένες και έχουν κάνει παιδιά. Παρ’ ότι πολλές χώρες έχουν ανεβάσει την νόμιμη ηλικία γάμου, αυτό έχει επηρεάσει ελάχιστα τις παραδοσιακές κοινωνίες όπου ο γάμος και η τεκνοποιία προσδίδουν «κύρος» στην γυναίκα.

Ένα πρόσθετο ρίσκο στις νεαρές μητέρες είναι και ο εμποδισμένος τοκετός, ο οποίος προκύπτει όταν το κεφάλι του βρέφους είναι πολύ μεγάλο για την σωματική διάπλαση της μητέρας.  Αυτό προξενεί κυστο-κολπικά συρίγγια,  ειδικά όταν κάποιος ανεκπαίδευτος βοηθός τοκετού πιέζει αδικαιολόγητα για να βγει το κεφάλι του βρέφους.

Σε αντίθεση με τους Μουσουλμανικούς ισχυρισμούς, ένα εννιάχρονο κοριτσάκι, απλούστατα, δεν είναι προετοιμασμένο για σεξουαλική επαφή ή για τα πιθανά επακόλουθά της (εγκυμοσύνη, τοκετός, θηλασμός και ανατροφή ενός παιδιού). Είναι μια αδικαιολόγητα επικίνδυνη πρακτική, μιας και θα μπορούσε να εξασφαλιστεί μια πολύ πιο ασφαλής σχέση, αν ο γάμος ετελείτο λίγα χρόνια αργότερα, όταν το κορίτσι θα ήταν σε προχωρημένη εφηβεία.

Οι Μουσουλμάνοι πιθανόν να απαντούσαν εδώ πως «η Aisha ποτέ δεν έμεινε έγκυος, οπότε, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έχουν σημασία.»  Και όμως, έχουν σημασία.  Κάθε χρόνο, αμέτρητα νεαρά κορίτσια -που ακόμα παίζουν με τις κούκλες τους- τα πηγαίνουν να μείνουν με κατά πολύ μεγαλύτερους συζύγους. Αν ποτέ ερχόταν κανείς αντιμέτωπος με αυτούς τους συζύγους, εκείνοι δεν θα απολογούνταν λέγοντας «μα είναι μέρος της Αραβικής κουλτούρας», αλλά μάλλον θα διατείνονταν πως «δεν είναι κακό πράγμα, αφού και ο Μωάμεθ το έκανε.»»

Όσο για τα «πραγματικά στοιχεία» που έχει να μας φέρει ο Άχμαντ Ελντίν για να μας αποδείξει ότι η… Αγία Γραφή είναι το παιδεραστικό βιβλίο και όχι το Κοράνι, τα έχουμε αναιρέσει εδώ.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Τελευταία κυκλοφορεί στο Ίντερνετ είδηση με «παιδεραστικούς γάμους» στελεχών της Χαμάς. Το πιο πιθανό είναι ότι πρόκειται για είδηση κατασκευασμένη. Δείτε και τις σελίδες http://en.rian.ru/world/20090731/155691844.html (έγκυρο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων, που αναφέρει ρητά ότι οι νύφες κάθονταν χωριστά από τους γαμπρούς),
http://www.hoax-slayer.com/mass-muslim-marriage.shtml και http://www.foreignpolicyjournal.com/2010/02/22/hate-2-0/ Το ότι στο Ισλάμ επιτρέπεται ο γάμος με πολύ μικρά κορίτσια δεν σημαίνει ότι κάθε τέτοια είδηση είναι αληθινή.

Η ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ-3: «Η πραγματική παιδεραστία βρίσκεται στην Βίβλο»

Η ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ-4: ΒΙΑΣΜΟΙ ΣΤΗ ΒΙΒΛΟ

---

[1] Volume 7, Book 62, Number 3: Narrated ‘Alqama: While I was with Abdullah, ‘Uthman met him at Mina and said, «O Abu ‘Abdur-Rahman ! I have something to say to you.» So both of them went aside and ‘Uthman said, «O Abu ‘Abdur-Rah. man! Shall we marry you to a virgin who will make you remember your past days?» When ‘Abdullah felt that he was not in need of that, he beckoned me (to join him) saying, «O ‘Alqama!» Then I heard him saying (in reply to ‘Uthman), «As you have said that, (I tell you that) the Prophet once said to us, ‘O young people! Whoever among you is able to marry, should marry, and whoever is not able to marry, is recommended to fast, as fasting diminishes his sexual power.

[2] (And for such of your women as despair of menstruation) because of old age, (if ye doubt) about their waiting period, (their period (of waiting) shall be three months) upon which another man asked: “O Messenger of Allah! «What about the waiting period of those who do not have menstruation because they are too young?” (along with those who have it not) because of young age, their waiting period is three months.» Another man asked: “what is the waiting period for those women who are pregnant?” (And for those with child) i.e. those who are pregnant, (their period) their waiting period (shall be till they bring forth their burden) their child. (And whosoever keepeth his duty to Allah) and whoever fears Allah regarding what he commands him, (He maketh his course easy for him) He makes his matter easy; and it is also said this means: He will help him to worship Him well. Tanwîr al-Miqbâs min Tafsîr Ibn ‘Abbâs – Quran 65.4

[3] (And for such of your women as despair of menstruation…) [65:4]. Said Muqatil: “When the verse (Women who are divorced shall wait, keeping themselves apart…), Kallad ibn al-Nu‘man ibn Qays al-Ansari said: ‘O Messenger of Allah, what is the waiting period of the woman who does not menstruate and the woman who has not menstruated yet? And what is the waiting period of the pregnant woman?’ And so Allah, exalted is He, revealed this verse”. Abu Ishaq al-Muqri’ informed us> Muhammad ibn ‘Abd Allah ibn Hamdun> Makki ibn ‘Abdan> Abu’l-Azhar> Asbat ibn Muhammad> Mutarrif> Abu ‘Uthman ‘Amr ibn Salim who said: “When the waiting period for divorced and widowed women was mentioned in Surah al-Baqarah, Ubayy ibn Ka‘b said: ‘O Messenger of Allah, some women of Medina are saying: there are other women who have not been mentioned!’ He asked him: ‘And who are they?’ He said: Those who are too young [such that they have not started menstruating yet], those who are too old [whose menstruation has stopped] and those who are pregnant’. And so this verse (And for such of your women as despair of menstruation…) was revealed”. Asbab Al-Nuzul by Al-Wahidi – Quran 65.4

[4] And [as for] those of your women who (read allā’ī or allā’i in both instances) no longer expect to menstruate, if you have any doubts, about their waiting period, their prescribed [waiting] period shall be three months, and [also for] those who have not yet menstruated, because of their young age, their period shall [also] be three months – both cases apply to other than those whose spouses have died; for these [latter] their period is prescribed in the verse: they shall wait by themselves for four months and ten [days] [Q. 2:234]. And those who are pregnant, their term, the conclusion of their prescribed [waiting] period if divorced or if their spouses be dead, shall be when they deliver. And whoever fears God, He will make matters ease for him, in this world and in the Hereafter. Tafsir Al-Jalalayn – Quran 65.4

[5] The `Iddah of Those in Menopause and Those Who do not have Menses Allah the Exalted clarifies the waiting period of the woman in menopause. And that is the one whose menstruation has stopped due to her older age. Her `Iddah is three months instead of the three monthly cycles for those who menstruate, which is based upon the Ayah in (Surat) Al-Baqarah. [see 2:228] The same for the young, who have not reached the years of menstruation. Their `Iddah is three months like those in menopause. This is the meaning of His saying.Tafsir ‘ibn Kathir 65:4

[6] They may not have menstruated as yet either because of young age, or delayed menstrual discharge as it happens in the case of some women, or because of no discharge at all throughout life which, though rare, may also be the case. In any case, the waiting-period of such a woman is the same as of the woman, who has stopped menstruation, that is three months from the time divorce was pronounced.

Here, one should bear in mind the fact that according to the explanations given in the Quran the question of the waiting period arises in respect of the women with whom marriage may have been consummated, for there is no waiting-period in case divorce is pronounced before the consummation of marriage. (Al-Ahzab: 49). Therefore, making mention of the waiting-period for the girls who have not yet menstruated, clearly proves that it is not only permissible to give away the girl in marriage at this age but it is also permissible for the husband to consummate marriage with her. Now, obviously no Muslim has the right to forbid a thing which the Quran has held as permissible. http://www.islamicstudies.info/tafheem.php?sura=65

Η απελπισμένη απολογητική του Ισλάμ-1: «Δολοφονημένοι από τον Μωάμεθ»

Αυτά που διαβάζετε αναιρούν το άρθρο με τίτλο 34) Ο προφήτης και οι εχθροί του που δημοσιεύεται στη διεύθυνση

http://nabiallah.wordpress.com/2009/04/21/34-ο-προφήτης-και-οι-εχθροί-του/

Το άρθρο που αναιρούμε, εμπεριέχει κι άλλο ένα άρθρο που γράφτηκε από «τον μουσουλμάνο Άχμεντ Ελντίν στην ιστοσελίδα του: www.islamforgreeks.org με τίτλο: “Αντικρούοντας την άγνοια – Μέρος 4^ο” στην κατηγορία: “Απαντώντας στις κριτικές”» και αποτελεί προσπάθεια αναίρεσης του άρθρου «Δολοφονημένοι από τον Μωάμεθ: Οι Απάνθρωποι Θάνατοι των Πρώιμων Εχθρών του Ισλάμ» που βρίσκεται στη διεύθυνση http://www.oodegr.com/oode/islam/dol_mwameth1.htm#23 Το αρχικό αυτό άρθρο το οποίο προσπαθούν να αναιρέσουν οι μουσουλμάνοι στους οποίους απαντάμε, δεν γράφτηκε από τους συγγραφείς της ελληνικής ιστοσελίδας, αλλά αποτελεί μεταφρασμένη αναδημοσίευση άρθρου του David Wood, την αρχική μορφή του οποίου μπορείτε να δείτε στα αγγλικά

εδώ: http://www.answeringinfidels.com/content/view/61/1/ Υπάρχει και μια αναφορά σε άρθρο της εφημερίδας «Στόχος» το οποίο δεν έχουμε, αλλά δεν χρειάζεται καθως οι μουσουλμάνοι φίλοι μας σχολιάζουν μόνο μια φράση από αυτό, την οποία την παραθέτουν κιόλας.

Η μορφή του άρθρου ακολουθεί αυτήν που του έδωσε ο «Αλή αλ-Γιουνάνι» : με τα κόκκινα γράμματα βλέπουμε τη μετάφραση του αγγλικού άρθρου από την ΟΟΔΕ, με τα πράσινα την προσπάθεια αναίρεσης που έκανε ο Άχμεντ Ελντίν, και με τα μπλε τα σχόλια του «Αλή αλ-Γιουνάνι», ενώ ό,τι γράφουμε εμείς είναι με μαύρα. Για να διευκολύνεται ακόμη περισσότερο ο αναγνώστης, όλα τα αναιρούμενα είναι με πλάγια γράμματα και μόνο τα δικά μας είναι με κανονικά.

ΔΙΑΨΕΥΣΗ υπ’ αρ. 1: «ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ ΟΤΙ Ο ΜΟΥΧΑΜΜΕΝΤ ΗΤΑΝ ΠΟΛΕΜΟΧΑΡΗΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΧΕ ΔΙΑΤΑΞΕΙ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΜΙΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΦΥΛΗΣ»

Μας λέτε ότι «η εφημερίδα Στόχος έγραψε ότι «ο Μουχάμμεντ ήταν πολεμοχαρής και σκότωνε τους εχθρούς του και μάλιστα είχε διατάξει τον αφανισμό μιας ολόκληρης φυλής..” όπου χειρότερο ψέμα από την κατηγορία αυτή δεν υπάρχει.»

Από πού και ως πού είναι ψέμα αυτή η κατηγορία; Η εφημερίδα – την οποία δεν διαβάσαμε αλλά καταλάβαμε για πιο πράγμα μιλάει – αναφέρεται στην εξολόθρευση των Μπανί Κουραϊζά, μιας από τις τρεις μεγαλύτερες εβραϊκές φυλές της Μεδίνα. Το γεγονός αυτό είναι πασίγνωστο και δεν καταγράφεται μόνο στη Σίρα (βιογραφία) του «προφήτη» Μουχάμεντ από τον Ιμπν Ισχάκ, μεγάλο μέρος της οποίας διέσωσε ο Ιμπν Χισάμ. Αναφέρεται και στην ιστορία του Τάμπαρι και σε πάρα πολλά χαντίθ από τις έγκυρες συλλογές της Σούννα, όπως το Σαχίχ Μπουχάρι. Φυσικά ο Μουχάμεντ ήταν πολεμοχαρής, αφού παρακολουθούσε τον αποκεφαλισμό 600-900 Εβραίων από το πρωί μέχρι το βράδυ. Μόνο ένας πολεμοχαρής θα καθόταν τόσες ώρες να παρακολουθεί αποκεφαλισμούς αντιπάλων του! Οι 600-900 αυτοί ήταν οι ενήλικοι άντρες της φυλής, που ήταν ικανοί να πολεμήσουν, και αποκεφαλίστηκαν από τους «ευγενείς μουσουλμάνους» ενώ γύρω οι μουσουλμάνες πανηγύριζαν και χόρευαν! Μετά από επιτόπια έρευνα των μουσουλμάνων στα γεννητικά όργανα όλων των αρρένων, δεν εκτελέστηκαν  τα παιδιά, δηλαδη τα αγόρια που δεν είχαν ακόμα τριχωμα στην ηβική χώρα. Οι μουσουλμάνοι κράτησαν για προσωπική τους χρήση όποιες γυναίκες ήθελαν, με τον Μουχάμμαντ να παίρνει την ωραιότατη 17χρονη Ρεϊχάνα που λίγο πριν είχε εκτελεστεί ο άντρας της, και να χαρίζει στους συγγενείς του και στα πρωτοπαλίκαρά του άλλες νέες και ωραίες κοπέλες. Οι υπόλοιπες πουλήθηκαν μαζί με τα περισσευούμενα παιδιά ως σκλάβοι. Αν αυτό δεν είναι αφανισμός μιας ολόκληρης φυλής, τότε τι είναι;

ΔΙΑΨΕΥΣΗ υπ’ αρ. 2: «ΟΙ IBN ISHAK και TABARI δεν είναι και τόσο αξιόπιστοι (πάντα όσον αφορά την περιγραφή της αρνητικής πλευράς του Μουχάμμαντ, κατά τα άλλα είναι εντάξει)»

Γράφετε: «Το βιβλίο του Ibn Ishaq έχει πολλά κενά στις αφηγήσεις και πολλές αναφορές του έχουν περάσει από αρνητική κριτική από παλιότερους ιστορικούς του Ισλάμ.».

Η βιογραφία του Μουχάμμαντ από τον Ιμπν Ισχάκ έχει χαθεί, όπως και κάθε άλλο ολόκληρο έργο του (και αυτό κατά τη γνώμη μας είναι λίγο ύποπτο, σε συνδυασμό και με την καταστροφή άλλων πρώιμων βιογραφιών του «προφήτη»). Μόνο αποσπάσματα από το όλο έργο του έχουν μείνει, και ό,τι από αυτό ενέταξαν στα δικά τους έργα άλλοι ιστορικοί όπως ο Τάμπαρι και ο Ιμπν Χισάμ. Επομένως, είναι ανόητο να λέει κανείς ότι το έργο «έχει κενά» προσπαθώντας να πλήξει την αξιοπιστία του. Στην αρχική του μορφή προφανώς δεν θα είχε κενά, οπότε δεν αποδεικνύεται κακός ως ιστορικός ο Ιμπν Ισχάμ. Γράφετε: «Βεβαίως χωρίς αμφιβολία το βιβλίο του Ibn Ishaq θεωρείται μια από τις παλιότερες βιογραφίες του Προφήτη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και η εγκυρότερη.» Και ποια λοιπόν είναι η εγκυρότερη, ω μουσουλμάνοι; Κάποια αγιογραφία του «προφήτη» που να αποκρύπτει ή να δικαιολογεί τα εγκλήματα που έκανε; Πείτε μας ποια είναι η «εγκυρότερη» βιογραφία  κατά τη γνώμη σας. Και αλήθεια, είστε σίγουροι ότι ο λόγος που κάποιοι άλλοι ιστορικοί του Ισλάμ το κατέκριναν δεν είναι ότι δεν παρουσιάζει αρκετά «αγιογραφικά» την προσωπικότητα του ιδρυτή του Ισλάμ;

Παρακάτω πάτε να δημιουργήσετε αμφιβολίες για το έργο του Τάμπαρι: «Το ίδιο ισχύει και για τον Tabari, ο οποίος και αυτός είναι ιστορικός του Ισλάμ αλλά στο έργο του “History of Al Tabari” ξεκαθαρίζει ο ίδιος ότι οι αναφορές που βάζει είναι απλά μια συλλογή από πολλές αναφορές που βρήκε χωρίς να τις χαρακτηρίζει έγκυρες η όχι και μάλιστα όπως δηλώνει έχει αφήσει το έργο αυτό (της εγκυρότητας) να το κρίνουν οι μεταγενέστεροι του.» Και όντως, το έκριναν: στο ίδιο το λινκ που παραθέτετε γράφει ότι το έργο που λέγεται συνοπτικά «Η ιστορία του αλ-Τάμπαρι»[1] είναι «ξακουστό για τη λεπτομερειακότητα και ακρίβειά του σχετικά με την ιστορία του Ισλάμ και της Μέσης Ανατολής»[2], ενώ όπως γράφει και η εγκυκλοπαίδεια Britannica, «o Τάμπαρι άντλησε στοιχεία από τις εκτεταμένες έρευνες των λογίων της Μεδίνα του 8ου αιώνα»[3].  «Λόγιοι» με «εκτεταμένες έρευνες» λοιπόν είναι οι πηγές του Τάμπαρι, κι όχι μόνο ό,τι έγραψε ο Ιμπν Ισχάκ. Οπότε δεν χωράει καμιά αμφισβήτηση για την αξιοπιστία της ιστορίας του Τάμπαρι. Μάλλον αυτοί που την αμφισβητούν πρέπει να αμφισβητούνται, οι ίδιοι και τα κίνητρά τους…

Επίσης: Είστε πάντα έτοιμοι να αμφισβητήσετε τα σημεία αυτών των έργων που παρουσιάζουν αρνητικές πλευρές της προσωπικότητας του «προφήτη». Όταν όμως αμφισβητούμε την αλήθεια ενός έργου το αμφισβητούμε ΟΛΟΚΛΗΡΟ. Όχι μόνο τα σημεία που δεν μας βολεύουν. Τα ίδια κάνετε και με τα ιερά βιβλία Εβραίων και χριστιανών: από τη μια μας λέτε γενικώς και αορίστως ότι «είναι παραχαραγμένα», χωρίς να μας αποδεικνύετε πού είναι παραχαραγμένα ή ποιος και πότε τα παραχάραξε. Όσον αφορά την «παραxάραξη» της Τανάκ που για τους χριστιανούς είναι η Παλαιά Διαθήκη, εννοείτε μεταξύ άλλων ότι δεν αναφέρονται σ’ αυτήν α) οι ανύπαρκτοι προφήτες που αναφέρονται στο Κοράνι και που ο Μουχάμμαντ έβγαλε από τη φαντασία του, ή από απόκρυφα κείμενα Εβραίων ή από λαϊκές παραδόσεις της Αραβίας, β) άλλα μυθολογικά περιστατικά, όπως ότι ο Αβραάμ έχτισε την Κάαμπα. Όσον αφορά την Καινή Διαθήκη, εννοείτε μεταξύ άλλων ότι έχουν παραχαραχθεί ή παρεμβληθεί τα αποσπάσματα που αποδεικνύουν α) τη θεότητα του Χριστού και β) την Αγία Τριάδα. Όταν πρόκειται για αποσπάσματα που νομίζετε ότι ταιριάζουν με το σκοπό σας, δηλαδή την προπαγάνδιση του Ισλάμ, τότε επικαλείσθε με θράσος τα βιβλία που παρουσιάσατε ως παραχαραγμένα! Τότε ξαφνικά ανεμίζετε σαν σημαία το Δευτερονόμιο 18:18 που σας φαίνεται ότι προαναγγέλει τον Μουχάμμαντ, ή τα εδάφια της Καινής Διαθήκης που μιλούν ΜΟΝΟ για την ανθρώπινη φύση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Αυτή η τακτική σας είναι για γέλια! Οπότε σκεφτείτε και απαντήστε, πρώτα στον εαυτό σας με ειλικρίνεια και μετά σ’ εμάς με τακίγια: Είστε έτοιμοι και πρόθυμοι να αμφισβητήσετε τα σημεία του Τάμπαρι και του Ιμπν Ισχάκ, που παρουσιάζουν τον Μουχάμμαντ ως γενναιόδωρο, υπομονητικό, ευγενή και ελεήμονα, μάλιστα με την ίδια ευκολία που αμφισβητείτε εκείνα που τον παρουσιάζουν ως μικρόψυχο, εγωπαθή, εκδικητικό, επιληπτικό (ή δαιμονισμένο), ζηλιάρη, υποκριτή, ψεύτη, δολοπλόκο, σεξομανή, γεμάτο άγνοια και προλήψεις;

ΔΙΑΨΕΥΣΗ υπ’ αρ. 3: «ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΗ-ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ»

Ο αρθρογράφος Αχμέντ Ελντίν θεωρεί «σημαντικό να αναφέρει ότι στη συγκεκριμένη σελίδα που βρίσκεται το άρθρο αυτό, είναι υπό την παρακολουθήσει του Κυρίου Μανώλη Καλομοίρη, τον οποίο τον είχε προσκαλέσει σε δημόσιο διάλογο (Ισλάμ και Χριστιανισμού) και είχε απορρίψει την πρόταση του για άγνωστους λόγους.» Πολύ σημαντικό, αλήθεια, ότι ο κ. Καλομοίρης δεν ήθελε να αφιερώσει χρόνο σε διάλογο με απολογητές του Ισλάμ! Εδώ το μήνυμα είναι ότι α) στη χειρότερη περίπτωση, ο κ. Καλομοίρης είτε δεν ξέρει τι του γίνεται από Ισλάμ, είτε συκοφαντεί εν γνώσει του το Ισλάμ και απέφυγε την πρόσκληση του Αχμέντ Ελντίν για να μη αποκαλυφθεί η άγνοιά του και το πόσο αναληθή πράγματα γράφει η σελίδα του β) στην καλύτερη περίπτωση, ο κ. Καλομοίρης είναι θύμα μιας προκατάληψης, πιστεύει ότι κατέχει την αλήθεια και δεν αφιερώνει χρόνο να δει μήπως κι έχει άδικο. Πάντως ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ο απολογητής του Ισλάμ Άχμεντ Ελντίν θα μπορούσε να διαψεύσει αυτά που γράφει η σελίδα του κ. Καλομοίρη αν ο τελευταίος δεχόταν τον δημόσιο διάλογο. Αυτή η «σημαντική λεπτομέρεια» αναφέρεται ώστε οι αναγνώστες του κ. Ελντίν να σχηματίσουν την εντύπωση ότι όσα γράφει η σελίδα του κ. Καλομοίρη είναι αναξιόπιστα, και να προετοιμαστούν να δεχθούν τα όσα θα πει στη συνέχεια ο απολογητής του Ισλάμ για να τα αναιρέσει, αυτά που τάχα θα αποδείκνυαν δημόσια ότι το άρθρο στη σελίδα του κ. Καλομοίρη δεν τα λέει καλά, αν ο κ. Καλομοίρης δεχόταν να κάνει τον δημόσιο διάλογο.

Λοιπόν όχι αγαπητέ Άχμεντ. Το ότι κάποιος αρνείται το δημόσιο διάλογο μαζί σου δενείναι απαραίτητα «σημαντικό», μιας και μπορεί να σημαίνει δεκάδες πράγματα: 1) Ότι δεν έχει καιρό 2) Ότι δεν το βρίσκει σημαντικό 3) Ότι αποφεύγει τους δημόσιους διαλόγους γενικά, εκ πεποιθήσεως 3) Ότι βρίσκει ότι δεν έχει τα προσόντα του ομιλητή από άποψη χαρισμάτων, π.χ. δεν έχει καλή φωνή ή καλή άρθρωση 4) Ότι σε θεωρεί «αιρετικό» και όχι κανονικό εκπρόσωπο του Ισλάμ που θα αντιπροσωπεύσει σωστά σε διάλογο αυτή τη θρησκεία 5) Ότι πιστεύει ότι τέτοιοι διάλογοι πρέπει να γίνονται σε επίσημα συνέδρια από πανεπιστημιακούς κι όχι από άτομα σαν εκείνον και εσένα 6) Ότι δεν θέλει να έρθει να μιλήσει σε τζαμί  7) Ότι δεν πιστεύει πως οι μουσουλμάνοι ακροατές θα καταλάβουν ό,τ ι έχει να πει κ.ο.κ. Χωρίς πολλή προσπάθεια βρήκαμε ήδη 7 βάσιμους λόγους για να αρνηθεί κανείς το διάλογο μαζί σου, αποδείξαμε ότι αυτή η άρνηση δεν είναι κάτι «σημαντικό» που μάλιστα έχει σχέση με το περιεχόμενο του άρθρου, και σταματάμε να ξεκινήσουμε την καθαυτό αναίρεση της αναίρεσης που αποπειραθήκατε εσύ πρώτα, και ο Αλή αλ-Γιουνάνι στη συνέχεια.

ΔΙΑΨΕΥΣΗ υπ’ αρ: 4 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ UQBA BIN ABU MU’ AYT

ΣΕ 5 ΣΚΕΛΗ-ΥΠΟΔΙΑΨΕΥΣΕΙΣ & ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:

4:1: Ο UQBA ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΟΥΧΑΜΑΝΤ – ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ

4:2: Ο UQBA ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΟΥΧΑΜΜΑΝΤ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑΘΗΚΕ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙ

4:3: Η ΦΥΛΗ ΤΟΥ UQBA ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΠΑΝΤΡ

4:4: Ο Ο UQBA ΗΤΑΝ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΣΤΗ ΜΠΑΝΤΡ

4:5: Ο ΜΟΥΧΑΜΜΑΝΤ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΟΝ UQBA ΤΟΣΟ ΣΚΛΗΡΑ

4:6: ΤΟ SIRAT UN NABI ΕΙΝΑΙ ΠΗΓΗ ΙΚΑΝΗ ΝΑ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙ ΤΟ ΣΙΡΑΤ ΡΑΣΟΥΛ ΑΛΛΑΧ

Ας δούμε όμως τώρα τις κατηγορίες. Λένε:

Η περίπτωση του Uqba bin Abu Mu’ ayt

Από όλους τους ανθρώπους που δολοφονήθηκαν από τον Μουχάμμεντ, ο Uqba ήταν ανάμεσα σε εκείνους που περισσότερο άξιζαν να τιμωρηθούν. Περιγελούσε και βασάνιζε τον Μουχάμμεντ, όσο καιρό εκείνος παρέμενε στην Μέκκα. Πράγματι, ο Uqba ήταν τόσο δυσσεβής, που κάποτε έφτυσε τον Μουχάμμεντ στο πρόσωπο, [5] και αργότερα, πολέμησε τους Μουσουλμάνους στο Badr. Ο μόνος λόγος που τον συμπεριλαμβάνω στον κατάλογο εδώ, είναι εξ αιτίας της ιδιαζόντως σκληρής απάντησης που του είχε δώσει ο Μουχάμμεντ, την στιγμή της εκτέλεσής του: «Όταν ο απόστολος διέταξε να εκτελεσθεί, ο Uqba ρώτησε: «Και ποιος θα φροντίσει τα παιδιά μου, ω Μουχάμμεντ;» η απάντησή του ήταν: «η κόλαση….» [6]

Απάντηση:

Είναι ξεκάθαρο ότι ο ίδιος αρθογράφος παραδέχεται ότι άξιζε την τιμωρία. Ξέχασε όμως να αναφέρει ότι ο Uqba προσπάθησε να δολοφονήσει τον Προφήτη αρπάζοντας τον από τον  ώμο και τυλίγοντας ένα ρούχο γύρο από το λαιμό του προσπάθησε να τον πνίξει (πηγή: Sahih Bukhari, Βιβλίο 60, Προφητική ερμηνεία).

Επίσης όταν εκτελέστηκε ο Uqba ήταν αιχμάλωτος πολέμου όπου ο ίδιος μαζί με την φυλή του προκάλεσε εναντίον του Προφήτη (Ibn Ishaq σελ 291). Γιατί ο Προφήτης δεν εκτέλεσε όλους τους αιχμαλώτους και εκτέλεσε μόνο τον Uqba; Γιατί ο Uqba συνεχώς απειλούσε την ζωή του Προφήτη. Έτσι λοιπόν η τιμωρία του είναι δικαιολογημένη όπως παραδέχεται και ο αρθογράφος. Τα λόγια τώρα του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) στην ερώτηση του Uqba «Και ποιος θα φροντίσει τα παιδιά μου, ω Μουχάμμεντ;» η απάντησή του ήταν: «η κόλαση» δεν αναφέρονται πουθενά στην ιερά παράδοση του Προφήτη. Ο Ibn Ishaq την αναφέρει γιατί είναι γνωστό ότι οι αναφορές του για τους πολέμους που είχε ο Προφήτης της μαζεύει από ιστορίες που λέγανε οι Ιουδαίοι

(Πηγή: Sirat Un Nabi, Vol. II, σελ. 173 από τον Allama Shibli Nu’Mani).

4:1: Ο UQBA ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΟΥΧΑΜΑΝΤ – ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ

Ασφαλώς ο κάθε αναγνώστης έχει τη δική του κρίση και δεν χρειάζεται να δανειστεί αυτήν του Ιμπν Ισχάκ, ο οποίος μεροληπτεί φανερά υπέρ του Μουχάμμαντ. Το Σιράτ Ρασούλ Αλλάχ είναι πολύτιμο για την ακρίβειά του, και όχι για την προσωπική γνώμη του συγγραφέα του. Είναι ξεκάθαρο ότι ο συγγραφέας της «αναίρεσης» προσπαθεί να προσθέσει ένα ακόμα επιχείρημα στη φαρέτρα του και γράφει αυτή τη σαχλαμάρα, ακριβώς επειδή δεν έχει κανένα σοβαρό επιχείρημα για να υπερασπίσει το «επιβεβλημμένο» της εκτέλεσης του Uqba

4:2: Ο UQBA ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΟΥΧΑΜΜΑΝΤ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑΘΗΚΕ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙ
Ο Uqba αναφέρεται στο Σαχίχ Μπουχάρι 6 φορές (Βιβλία 4, 9, 53, 58, 59, 60). Πρόκειται για επαναλήψεις δυο συγκεκριμένων γεγονότων. Στο ένα, που η διήγησή του επαναλαμβάνεται 4 φορές, την ώρα που ο Μουχάμμαντ προσευχόταν ο Uqba και άλλοι Κουραϊσίτες έβαλαν ανάμεσα στους ώμους του εντόσθια καμήλας. Στο άλλο, που επαναλαμβάνεται 2 φορές, ο Uqba πλησίασε πισώπλατα τον Μουχάμαντ που προσευχόταν και του έσφιξε δυνατά το λαιμό με το μαντήλι του, αλλά επενέβη ο Άμπου Μπακρ και τον έδιωξε. (Δείτε και το άρθρο μας Ο Μουχάμμαντ βασανίστηκε από τους Μεκκανούς; https://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/01/12/muhammad-tortured/)
Πριν ακόμη συμβεί το επεισόδιο με την απόπειρα στραγγαλισμού, από τότε που μια παρέα Μεκκανών είχε προσβάλει τον Μουχάμμαντ, ήδη από τότε εκείνος τους καταράστηκε και ζήτησε από τον Αλλάχ να τους τιμωρήσει (βλ. Σαχίχ Μπουχάρι Τόμος 1,Βιβλίο 4, αρ. 241). Αντίθετα στο επεισόδιο με την απόπειρα στραγγαλισμού, δεν έχουμε κάποια τέτοια δήλωση του Μουχάμμαντ εναντίον του Uqba. (Περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτό πιο κάτω, στην υποδιάψευση 4:4.)

Και άλλοι έχουν καταγράψει την απάντηση του Μουχάμμαντ στον Uqba, όταν αυτός διαμαρτυρήθηκε για την επικείμενη εκτέλεσή του και ρώτησε γιατί σε αυτόν φέρονταν πιο σκληρά από άλλους αιχμάλωτους, που θα τους παρέδιδαν στους Μεκκανούς για λύτρα: «’Εξαιτίας της εχθρότητάς σου προς το Θεό και τον προφήτη του’ απάντησε ο Μουχάμμαντ.»  Η απάντηση αυτή δείχνει ότι ο Μουχάμμαντ έπαιρνε εκδίκηση για τη γενική εχθρότητα του Uqba, χωρίς να τονίζει ιδιαίτερα το επεισόδιο όπου ο Uqba του επιτέθηκε.  (Thomas Hughes, A Dictionary of Islam (London: Allen & Co., 1885), p.376.)

4:3: Η ΦΥΛΗ ΤΟΥ UQBA ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΠΑΝΤΡ

Αν αυτός ο ισχυρισμός δεν είναι ο πιο γελοίος που χρησιμοποιεί ο Άχμεντ Ελντίν, είναι σίγουρα ένας από τους πιο ανιστόρητους. Η μάχη της Μπαντρ προκλήθηκε από τον Μουχάμμαντ, ο σκοπός τουήταν να λεηλατήσει το καραβάνι των Μεκκανών και να τους ταπεινώσει, επειδή τους μισούσε, και ενώ εκείνοι έλαβαν τα μέτρα τους για να τον αποφύγουν εκείνος τους ανάγκασε κυριολεκτικά να πολεμήσουν! Όσοι δεν φοβάστε την ιστορική πραγματικότητα ελάτε να μάθετε την αλήθεια γι’ αυτή τη μάχη εδώ: Oi Μουσουλμάνοι πολέμησαν αμυνόμενοι στη Μάχη της Μπαντρ; https://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/01/15/badr-self-defense/

4:4: Ο Ο UQBA ΗΤΑΝ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΣΤΗ ΜΠΑΝΤΡ

Ο Άχμεντ Ελντίν φαίνεται να γνωρίζει το περιεχόμενο του βιβλίου «Σιράτ Ρασούλ Αλλάχ»: Παραπέμπει σε συγκεκριμένα γεγονότα που αναφέρονται σε συγκεκριμένες σελίδες του. Πώς λοιπόν δεν είδε στη σελ. 308 ότι εκτός από τον Uqba bin Abu Mu’ ayt εκτελέστηκε και άλλος ένας αιχμάλωτος, ο al-Nadr bin al-Harith; «Όταν ο απόστολος ήταν στην αλ-Σάφρα, ο αλ-Ναντρ σκοτώθηκε από τον Αλή, όπως μου είπε ένας Μεκκανός». Στην Εγκυκλοπαίδεια του Ισλάμ, New Edition, Vol. VII, 1993, σ. 872 διαβάζουμε ότι ο al-Nadr bin al-Harith «πολέμησε στη Μπαντρ στις τάξεις των ειδωλολατρών και συνελήφθη. Τότε ο Μουχάμμαντ τον σκότωσε ο ίδιος, και ο Αλή έκοψε το κεφάλι του με ένα χτύπημα του σπαθιού του, αλλά το γεγονός αμφισβητείται από ένα Hadith λέει ότι οι καταδικασμένοι που θα υποστούν τις σοβαρότερες ποινές στην Ημέρα της Κρίσης είναι εκείνοι που έχουν σκοτώσει έναν προφήτη ή που τους έχει σκοτώσει ένας προφήτης. Η πιο πιστευτή εκδοχή είναι ότι ο Αλή ιμπν Αμπού Ταλεμπ τον εκτέλεσε εν ψυχρώ, αφού τον έδεσε… σε ένα χώρο που ονομάζεται αλ-Σάφρα…»

Στο μέλλον θα αναφερθούμε με λεπτομέρειες στο τι έκανε εναντίον του «προφήτη» ο αλ-Ναντρ μπιν αλ-Χαρίθ και του είχε προκαλέσει τόσο μεγάλο μίσος (βασικά είχε μάθει από τους Εβραίους της περιοχής τι ερωτήσεις έπρεπε να του κάνει για να διαπιστώσει αν είναι πραγματικός προφήτης, και του υπέβαλε τις ερωτήσεις αυτές). Αλλά ας δούμε γενικότερα τι αντιμετώπιση είχαν οι εχθροί του Μουχάμμαντ στη μάχη της Μπαντρ. Όπως είπαμε η εχθρότητα του Μουχάμμαντ για μερικούς εκδηλώθηκε με κατάρες στο επεισόδιο με τα εντόσθια καμήλας:

«Σαχίχ Μπουχάρι Τόμος 1,Βιβλίο 4, αρ. 241:

Διηγήθηκε ο Abdullah bin Mas’ud:

… Ο Προφήτης ειπε, ‘Ω Αλλάχ! Τιμώρησε τον Άμπου Τζαχλ (το πραγματικό του όνομα ήτν Amr ibn Hishām και όχι Άμπου Τζαχλ, αυτό είναι παρατσούκλι που του κόλλησαν οι μουσουλμάνοι και σημαίνει «πατέρας της άγνοιας), τον ‘Utba bin Rabi’a, τον Shaiba bin Rabi’a, τον Al-Walid bin ‘Utba, τον Umaiya bin Khalaf, και τον ‘Uqba bin Al Mu’it (και ανέφερε τον έβδομο, το όνομα του οποίου δεν μπορώ να θυμηθώ). Μα τον Αλλάχ στα χέρια του οποίου είναι η ζωή μου, είδα τα νεκρά σώματα αυτών των ανθρώπων που ο Απόστολος τα μετρούσε στο Qalib (ένα από τα πηγάδια) της Μπαντρ.»

Και μια μικρή «λεπτομέρεια»:  Όχι απλώς σκότωσε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά τους ακρωτηρίασε: Το ίδιο περιστατικό αναφέρεται στο Σαχίχ Μπουχάρι, Τόμο 1, Βιβλίο 9, Αρ. 499, στον Τόμο 4, βιβλίο 53, Αρ. 409 (όπου μαθαίνουμε ότι έναν από τους άντρες αυτούς, τον Umaiya ή τον Ubai, τον έκοψαν κομμάτια πριν τον ρίξουν στο πηγάδι επειδή ήταν χοντρός και δεν χωρούσε), και στον Τόμο 5 Βιβλίο 58 Αρ. 193 (εκεί λέει ότι ο ένας από τους άντρες αυτούς, ο Umaiya ή ο Ubai, ακρωτηριάστηκε αλλά δεν ρίχτηκε στο πηγάδι). Πώς σας φαίνεται αυτή η συμπεριφορά του ανθρώπου που χαρακτηρίζετε ως «υπόδειγμα για την ανθρωπότητα»; Μήπως θέλετε να του μοιάσετε;

4:6: ΤΟ SIRAT UN NABI ΕΙΝΑΙ ΠΗΓΗ ΙΚΑΝΗ ΝΑ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙ ΤΟ ΣΙΡΑΤ ΡΑΣΟΥΛ ΑΛΛΑΧ

Ένας βιογράφος του Μουχάμμαντ που αμφισβητεί την αυθεντικότητα της ιστορίας αυτής είναι ο Allama Shibli Nomani, στο βιβλίο του Sirat Un Nabi. Υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες για τον συγγραφέα αυτό, που ο Άχμεντ Ελντίν δεν μας τις δίνει και μας αφήνει με την εντύπωση ότι είναι «παλιός ιστορικός του Ισλάμ». Σε σχέση με εμάς σίγουρα είναι παλιός. Σε σχέση με τα γεγονότα που περιγράφει όμως, είναι πολύ μακρινός: γεννήθηκε το 1857 ενώ ο Μουχάμμαντ πέθανε το 632. Είναι δυνατόν να δεχτούμε ότι η δική του βιογραφία είναι πιο αξιόπιστη από αυτήν του Ιμπν Ισχάκ που γράφτηκε λίγες δεκαετίες μετά τα γεγονότα, και δεν αμφισβητήθηκε από τους συγχρόνους του;

4:5: Ο ΜΟΥΧΑΜΜΑΝΤ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΟΝ UQBA ΤΟΣΟ ΣΚΛΗΡΑ

Οι λόγοι που ο Nomani αμφισβητεί διάφορα που γράφει το «Σιράτ Ρασούλ Αλλάχ» είναι ότι δεν ταιριάζουν με την αγιογραφία του «προφήτη», όπως θα δούμε παρακάτω. Όμως οι λόγοι που προβάλει για να μας πείσει είναι οι εξής δύο:

1)    «Η απάντηση του Μουχάμμεντ στην ερώτηση του Uqba  «Και ποιος θα φροντίσει τα παιδιά μου, ω Μουχάμμεντ;» (η απάντησή του ήταν: «η κόλαση») δεν αναφέρεται πουθενά στην ιερά παράδοση του Προφήτη.» Είναι αστείο που οι μουσουλμάνοι αμφισβητούν με αυτό το επιχείρημα μονάχα ό,τι χαλάει την καλή εικόνα του προφήτη τους. Διάφορα καλά λόγια που υποτίθεται ότι είπε ο Μουχάμμαντ, αναφέρονται μόνο σε μια πηγή. Αυτά γιατί δεν τα αμφισβητούν; Τέλος πάντων, η απάντηση για την αξιοπιστία του Σιράτ Ρασούλ Αλλάχ και μάλιστα έναντι του βιβλίου του Nomani έχει ήδη δοθεί πιο πάνω…

2)    «Ο Ibn Ishaq την αναφέρει γιατί είναι γνωστό ότι οι αναφορές του για τους πολέμους που είχε ο Προφήτης της μαζεύει από ιστορίες που λέγανε οι Ιουδαίοι». Αυτό κι αν είναι επιχείρημα! Το είπαν οι Εβραίοι άρα είναι ψέματα! Φυσικά και γνωρίζουμε ότι δεν ήταν μόνο Εβραίοι αυτοί πο διηγήθηκαν στον Ιμπν Ισχάκ όσα ήξεραν για τη ζωή του Μουχάμμαντ. Αλλά σε αυτό το επιχείρημα θα αναφερθούμε σε λεπτομέρειες παρακάτω, όπου χρησιμοποιείται και πάλι.

Λένε:

Η περίπτωση του Ka’ b bin al-Ashraf

Όταν ο Ka’ b έμαθε για όλους εκείνους τους άνδρες που είχαν σκοτωθεί από Μουσουλμάνους στην Μάχη του Badr, έκλαψε για τις χαμένες αυτές ψυχές, και συνέθεσε ένα ποίημα σε ανάμνηση των αγαθών τους έργων. Οι Μουσουλμάνοι ανταποκρίθηκαν με δικά τους ποιήματα. Μια Μουσουλμάνα γυναίκα απάντησε :

Είθε εκείνους που κολυμπούν στο αίμα τους

Να τους έβλεπαν εκείνοι που μένουν ανάμεσα στης Μέκκας τα βουνά!

Θα γνώριζαν με βεβαιότητα και θα έβλεπαν

Πώς τους έσερναν, από μαλλιά και γένεια. [7]

Μετά από αυτό, ο Ka’ b έγραψε ποίηση εναντίον των Μουσουλμάνων γυναικών, και ο Μουχάμμεντ στην συνέχεια ζήτησε την δολοφονία του:

Ο απόστολος είπε… «Ποιος θα με απαλλάξει από τον Ibnu’ l-Ashraf [Ka’ b];» Ο Muhammad bin Maslama .. είπε: «Εγώ θα τον τακτοποιήσω για σένα, ω απόστολε του Θεού, εγώ θα τον δολοφονήσω.» Εκείνος [ο Μουχάμμεντ] είπε, «Κάνε το, αν μπορείς». Ο απόστολος είπε «Η μόνη υποχρέωση που έχεις είναι να προσπαθήσεις». [Ο δολοφόνος] είπε: «Ω, απόστολε του Θεού, θα αναγκασθούμε να πούμε ψέματα». Εκείνος τότε απάντησε: «Πες ότι θέλεις, διότι έχεις ελευθερία στο ζήτημα αυτό» [8]

Ο Muhammad bin Maslama, έχοντας λάβει από τον Μουχάμμεντ την άδεια να χρησιμοποιεί τα ψέματα, προχώρησε με το σχέδιό του για την δολοφονία του Ka’ b. Οι Μουσουλμάνοι έστειλαν τον Silkan, έναν εραστή της ποίησης, να κάνει τον Ka’ b φίλο του. Ο Silkan και ο Ka’ b πέρασαν κάμποση ώρα διαβάζοντας ποιήματα ο ένας στον άλλο, μέχρι που ο πρώτος ζήτησε μια χάρη από τον νέο του φίλο. Ο Silkan είπε πως ο ίδιος και οι φίλοι του ήθελαν να αγοράσουν τρόφιμα από τον Ka’ b, και πως θα του άφηναν έναν αριθμό όπλων σαν εγγύηση, μέχρι να μπορέσουν να εξοφλήσουν το χρέος. Αυτό το έκανε, για να μην ανησυχήσει ο Ka’ b στην θέα των όπλων, όταν θα τα έφερναν εκεί. Οι Μουσουλμάνοι ήρθαν λίγο αργότερα με τα όπλα τους, και προσκάλεσαν τον Ka’ b να τους συντροφεύσει στην βόλτα τους, και εκείνος πήγε ευχαρίστως μαζί τους.

«Μετά από λίγο, ο Abu Na’ ila πέρασε το χέρι του πάνω από το μαλλί του [Ka’ b]. Μύρισε το χέρι του, και του είπε: «Δεν έχω ξαναμυρίσει πιο ωραίο άρωμα από αυτό…». Περπάτησαν λίγο ακόμα και το ξαναέκανε, ώστε ο Ka’ b να μην υποψιαστεί τίποτε κακό. Μετά από λίγη ώρα, το έκανε και τρίτη φορά, και αμέσως φώναξε «Κατατροπώστε τον εχθρό του Θεού!» Έτσι του επιτέθηκαν, αλλά τα σπαθιά τους διασταυρώνονταν επάνω του χωρίς να τον αγγίζουν. Είπε ο Muhammad bin Maslama: «Θυμήθηκα το εγχειρίδιό μου όταν είδα πως τα σπαθιά μας ήσαν άχρηστα, και το άρπαξα. Εν τω μεταξύ, ο εχθρός του Θεού έκανε τόση φασαρία, που όλα τα οχυρά της περιοχής φάνηκαν να φωτίζονται. Το έμπηξα το μαχαίρι στο κάτω μέρος του σώματός του, και ύστερα το έσυρα προς τα κάτω με όλη μου τη δύναμη, μέχρι να φτάσω στα γεννητικά του όργανα, και τότε ο εχθρός του Θεού έπεσε στο έδαφος.» [9]

Η δολοφονία του Ka’ b πέτυχε τον σκοπό της. «Η επίθεσή μας στον εχθρό του Θεού έσπειρε τον φόβο ανάμεσα στους Εβραίους, και δεν βρέθηκε κανένας Εβραίος στην Medina που να μην φοβάται για την ζωή του.» [10]

Απάντηση:

Ο αρθογράφος γράφει την ιστορία μισή για να μην δείξει το παράπτωμα του Kab Al Ashraf έτσι ώστε να φανεί το θύμα του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ), όπως θα δούμε είναι ακριβώς το αντίθετο. Η ιστορία ξεκινάει από την σελίδα 364 από το βιβλίο του Ibn Ishaq με τίτλο « ο θάνατος του Kab Al-Ashraf».

Όταν έμαθε ο  Kab ότι ο Προφήτης νίκησε στη μάχη μεταξύ της φυλής του (η οποία αυτή έκανε την επίθεση) εξοργίστηκε πολύ διότι μισούσε τον Προφήτη. Κατευθύνθηκε λοιπόν στη Μέκκα και υποκινούσε τον λαό της Μεκκας με ποιήματα να σκοτώσουν τον Προφήτη και να πάρουν εκδίκηση. Από την σελίδα 365 μέχρι και την 369 βρίσκονται τα ποιήματα αυτά. Στο τελευταίο του ποίημα όπου και εξόργισε τον Προφήτη ο Kab  έγραψε πρόστυχα ποιήματα για τοις Μουσουλμάνες. Μετά από αυτό ο Προφήτης διέταξε τον θάνατο του.

Πέρα από την ιστορία που δικαιολογεί τον θάνατο του Kab, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν περίοδος πολέμου μεταξύ του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) και της φυλής του Kab «Quraish».

Πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να θέλει και να υποκινεί και άλλους να σκοτώσουν κάποιον και μετά όταν θανατώνεται ο ίδιος σαν τιμωρία να λέμε ότι φταίει αυτός που τον σκότωσε;

Επίσης το ψέμα που χρησιμοποίησε ο οπαδός του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) ήταν επιτρεπτό διότι ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Το ψέμα απαγορεύετε στο Ισλάμ εκτός άμα λέγεται κάτω από συνθήκες πολέμου στον εχθρό (http://islamqa.com/en/ref/47564).

Εδώ τα ψέματα είναι αρκετά, προφανώς γιατί οι μουσουλμάνοι απολογητές θεωρούν ότι βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με αυτούς που ξεσκεπάζουν τη βάρβαρη πίστη τους. Εδώ είμαστε για να τα απαντήσουμε όλα.

1)      Μιλάτε απολογητές του Ισλάμ για εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ Κουραϊσιτών και μουσουλμάνων, που όντως υπήρχε. Και εσείς που μας τη θυμίζετε για να κρίνουμε ευνοϊκά τον Μουχάμμαντ, εσείς είστε που την ξεχνάτε όταν μιλάτε για το «παράπτωμα» του Καμπ. Στα πλαίσια της εμπόλεμης κατάστασης, πώς είναι δυνατόν να αναγνωρίζετε στον Μουχάμμαντ το δικαίωμα να στέλνει πράκτορες να δολοφονήσουν ύπουλα τον Καμπ, και να μην αναγνωρίζετε στον Καμπ το δικαίωμα να καλεί τους Μεκκανούς να σκοτώσουν τον Μουχάμμαντ σε τίμια και αντρίκεια μάχη; Μιλάτε σοβαρά ότι είναι παράπτωμα να καλεί κάποιος για τιμωρία ενός ύπουλου δολοφόνου και ληστή όπως ο Μουχάμμαντ; Ή είναι παράπτωμα το ότι ο Καμπ έγραψε πειραχτικά ερωτικά ποιήματα για μουσουλμάνες, όταν πρώτες αυτές καμάρωναν που οι μουσουλμάνοι σκότωσαν ανθρώπους σέρνοντάς τους από μαλλιά και γένια; Οι μουσουλμάνες είχαν κατά τη γνώμη σας παράπτωμα, ναι ή όχι;

2)      Πώς είναι δυνατόν να διαστρεβλώνετε τόσο κατάφωρα την πραγματικότητα, λέγοντας ότι η φυλή του Καμπ (από τη μεριά του πατέρα του) ήταν αυτή που άρχισε τις εχθροπραξίες της Μπάντρ; Ήταν ο Μουχάμμαντ εκείνος που, μετά από 7 αποτυχημένες προσπάθειες ληστείας, τελικά κατάφερε να λεηλατήσει ένα καραβάνι Μεκκανών μέσα στον ιερό μήνα που απαγορεύονταν οι εχθροπραξίες, σκοτώνοντας και τους οδηγούς. Ήταν ο Μουχάμμαντ που κινήθηκε εναντίον του καραβανιού που οδηγούσε ο Άμπου Σουφυάν, για να το ληστέψει κι αυτό. Οι Μεκκανοί ήρθαν να προστατέψουν με τα όπλα το καραβάνι τους, που ήταν περιουσία τους, από τον λήσταρχο που αποκαλείτε προφήτη, και δεν είχαν σκοπό να πολεμήσουν, γι’ αυτό και άλλαξαν την πορεία του καραβανιού. Οι μουσουλμάνοι τους εξανάγκασαν να πολεμήσουν, κόβοντάς τους την παροχή νερού, με τον «καλό μουσουλμάνο» Χάμζα ο οποίος μεθοκοπούσε, έδερνε τη γυναίκα του κι έσφαζε καμήλες για πλάκα, να σκοτώνει διασκεδάζοντας κάθε διψασμένο Μεκκανό που πλησίαζε στα πηγάδια να πιεί νερό. Κι αν πάμε πιο πίσω ακόμη, ποιος ξεκίνησε την εχθρότητα και τον διχασμό μέσα στη Μέκκα, αν όχι ο Μουχάμμαντ που ήθελε ντε και καλά να αναγνωριστεί ως προφήτης και πρόσβαλε συνέχεια τους Μεκκανούς, τη θρησκεία τους και τους προγόνους τους; Ο Μουχάμμαντ δεν ήταν που έκανε συνθήκη κατά των συμπολιτών του με μια άλλη πόλη, τη Μεδίνα;

3. Όσο για την Τακίγια, την υποκρισία που επιτρέπει το Ισλάμ  για προσωπικά συμφέροντα του μουσουλμάνου και για συμφέροντα του Ισλάμ, το άρθρο όπου παραπέμπετε τους αναγνώστες σας δεν την αναφέρει, αλλά εμείς την ξέρουμε πάρα πολύ καλά! Και ξέρουμε ότι χρησιμοποιείται με ελαφριά συνείδηση από τους περισσότερους προπαγανδιστές του Ισλάμ στη Δύση. Πιθανότατα και ο Μουχάμμαντ την εφάρμοσε όταν απήγγειλε τους «σατανικούς στίχους» και προσκυνούσε τις θεότητες των πολυθεϊστών μέσα στην Κάαμπα, κι έβαζε και τους οπαδούς του να προσκυνήσουν επίσης. Κι εσείς την εφαρμόζετε όταν γράφετε άρθρα σαν αυτό, που μόνο ή άγνοια της ιστορίας μπορεί να δικαιολογήσει.  Άλλο ωραίο παράδειγμα για την ανθρωπότητα κι αυτή η υποκρισία.

Λένε:

Η περίπτωση του Ibn Sunayna

Ο Ibn Sunayna ήταν Εβραίος έμπορος, του οποίου το μοναδικό έγκλημα φαίνεται πως ήταν η παραμονή του μέσα στην πόλη, τότε που οι Μουσουλμάνοι επιδόθηκαν σε ένα δολοφονικό ξεφάντωμα:

Ο απόστολος είπε: «Σκοτώστε όποιον Εβραίο μπορείτε». Κατόπιν αυτού, ο Muhayyisa bin Masud όρμησε επάνω στον Ibn Sunayna, ένα Εβραίο έμπορο με τον οποίο είχαν κοινωνικές και εμπορικές σχέσεις, και τον δολοφόνησαν. Ο Huwayyisa δεν ήταν Μουσουλμάνος τότε, αν και ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός. Όταν ο Muhayyisa τον δολοφόνησε, ο Huwayyisa άρχισε να τον χτυπά, λέγοντας, «Εσύ, εχθρέ του Θεού, τον σκότωσες παρ’ ότι το πιο πολύ λίπος της κοιλιάς σου προέρχεται από τα πλούτη του»? Ο Muhayyisa του απάντησε, «Εάν εκείνος που με διέταξε να τον δολοφονήσω με είχε διατάξει να σκοτώσω εσένα, θα είχα κόψει το δικό σου κεφάλι.» Έλεγε, πως αυτό ήταν η αρχή της αποδοχής του Ισλάμ από τον Huwayyisa. Ο άλλος του απάντησε, «Μα τον Θεό, αν ο Μουχάμμεντ σε είχε διατάξει να σκοτώσεις εμένα, θα με είχες σκοτώσει»? Εκείνος είπε, «Ναι, μα τον Θεό, αν με διέταζε να σου κόψω το κεφάλι, θα το είχα κάνει.» Τότε ξεφώνισε, «Μα τον Θεό, μια θρησκεία που μπορεί να σε φέρει σε αυτό το σημείο είναι θαυμάσια!». Και έτσι έγινε Μουσουλμάνος. [11]

Απάντηση:

Η ιστορία αυτή που αναφέρεται δεν στηρίζεται με ιστορικά στοιχεία διότι ο Προφήτης είχε συνθήκη ειρήνης με τους Εβραίους. Επίσης η αναφορά αυτή προέρχεται από τον  Abu Dawood και δεν είναι έγκυρη.  Εκτός και αν η  αναφορά αυτή (μάλλον σίγουρο) να έχει να κάνει σχέση με την εκτέλεση των αντρών της φυλής Banu Quraiza, όπου θα αναφερθώ παρακάτω.

Η «έλλειψη ιστορικών στοιχείων» που επικαλείστε είναι αστήρικτο επιχείρημα,  γιατί είναι γνωστό και καταγεγραμμένο ότι ο «προφήτης» καταπατούσε όρκους και συνθήκες όταν έκρινε ότι αυτό τον συνέφερε, και παρότρυνε και τους οπαδούς του να κάνουν το ίδιο! Στην περίπτωση αυτή ο «προφήτης» ξεκίνησε ανεπίσημα μια εκστρατεία κατατρομοκράτησης των Εβραίων. Η ιστορία αυτή που όντως περιγράφεται από τον Abu Dawood (Βιβλίο 19, Αρ. 2996) στη συλλογή του από χαντίθ που η οποία περιλαμβάνεται επίσημα στη Σούννα, υπάρχει επίσης στο Σιράτ Ρασούλ Αλλάχ σελ. 369. Δεν γνωρίζουμε πολλούς στις ισλαμικές χώρες να αμφισβητούν τη Σούνα του Abu Dawood και το Σιράτ Ρασούλ Αλλάχ, όπως κάνουν οι απολογητές του Ισλάμ στη Δύση! Εδώ το κάνετε, επειδή η κίνηση αυτή του Μουχάμμαντ αποδεικνύει ότι πρώτος έσπασε τη συνθήκη που είχε με τους Εβραίους άρα και εκείνοι δεν ήταν υποχρεωμένοι να την τηρήσουν, άρα πάνε περίπατο τα ψευδή επιχειρήματά σας για καταπάτηση της συνθήκης από μέρους τους, επιχειρήματα με τα οποία προσπαθείτε να δικαιολογήσετε τα εγκλήματα του Μουχάμμαντ εναντίον τους.

Επιπλέον αν οι μουσουλμάνοι τα βιβλία των οποίων περιλαμβάνετε στη σούννα σας, γράφουν άκυρα πράγματα, σίγουρα δεν είναι λάθος των άλλων που τα βλέπουν δημοσιευμένα και σας κρίνουν γι’ αυτά.

Λένε:

Η περίπτωση του Mirba bin Qayzi

[Οι Μουσουλμάνοι] βγήκαν στην περιοχή του Mirba bin Qayzi,ο οποίος ήταν ένας τυφλός άνθρωπος, ένας παραγκωνισμένος άνθρωπος. Όταν αντιλήφθηκε την άφιξη του αποστόλου και των ανδρών του, σηκώθηκε όρθιος και πέταξε χώματα προς το μέρος τους, φωνάζοντας «Μπορεί να είσαι ο απόστολος του Θεού, αλλά εγώ δεν θα επιτρέψω να περάσεις μέσα από το περιβόλι μου!» Έμαθα, πως είχε αρπάξει μια χούφτα χώμα και πως είπε: «Μα τον Θεό, Μουχάμμεντ, αν ήμουν σίγουρος πως δεν θα πετύχαινα κάποιον άλλον, θα σου το πετούσα κατάμουτρα!» Οι συνοδοί όρμησαν κατά πάνω του να τον σκοτώσουν, αλλά ο απόστολος τους είπε: «Αφήστε τον, διότι αυτός ο τυφλός είναι τυφλός και στην καρδιά, και τυφλός στην όραση.» Όμως ο Sa’ d bin Zayd …. όρμησε καταπάνω του πριν προλάβει ο απόστολος να το απαγορεύσει, και τον χτύπησε στο κεφάλι με το τόξο του, έτσι που του άνοιξε το κεφάλι στα δύο.» [12]

Απάντηση

Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να απαντήσω σε κάτι. Ο προφήτης απαγόρευσε τον θάνατο του αλλά οι οπαδοί του δεν τον υπάκουσαν από την βιασύνη τους.

Και όμως, χρειάζεται να απαντήσετε στο ότι ο «προφήτης» είχε εκπαιδεύσει τους οπαδούς του έτσι, που όποιος του φερόταν εχθρικά, έστω κι αν ήταν ανήμπορος και τυφλός, τον σκότωναν. Από κεκτημένη ταχύτητα δολοφόνησαν τον τυφλό αυτοί οι μπράβοι.

Η περίπτωση του Qurayza

Οι άνδρες του Qurayza αντιστάθηκαν στον Μουχάμμεντ και επιδίωξαν να σχηματίσουν μια συμμαχία εναντίον του. Όταν η συμμαχία αυτή έδειξε σημεία δισταγμού, ο Μουχάμμεντ κινήθηκε αστραπιαία. Οι στρατιές του την περικύκλωσαν και «την πολιορκούσαν επί είκοσι πέντε νύχτες, μέχρι που εξαντλήθηκε τελείως, και ο Θεός τους έσπειρε τον τρόμο στις καρδιές». [13] Ο Μουχάμμεντ επέλεξε τον Sad bin Mu’adh για να αποφασίσει εκείνος ποια τιμωρία θα επιβάλει, και ο al-Aus, ένας σύμμαχος του Qurayza, συμφώνησε να αφήσει τον Sad να διαλέξει την τιμωρία. Ο Sad αποφάσισε πως «οι άνδρες πρέπει να φονευθούν, οι περιουσίες να μοιρασθούν, και τα γυναικόπαιδα να κρατηθούν αιχμάλωτοι». [14]

Έτσι παραδόθηκαν, και ο απόστολος τους είχε σε περιορισμό στην Medina… Τότε ο απόστολος βγήκε στην αγορά της Medina (που ακόμα και σήμερα είναι η αγορά της) και έσκαψε τάφρους εκεί. Μετά διέταξε να τους φέρουν εκεί, και τους έκοβε τα κεφάλια μέσα σε εκείνες τις τάφρους, καθώς τους έφερναν σ’ αυτόν σε ομάδες…. Ήταν 600 ή 700 συνολικά, αν και μερικοί ανεβάζουν τον αριθμό σε 800 ή ακόμα και σε 900. Καθώς τους πήγαιναν σε ομάδες στον απόστολο, ρωτούσαν τον Ka’ b τι πίστευε πως έπρεπε να γίνει με αυτούς. Εκείνος απαντούσε: «Δεν θα καταλάβετε ποτέ; Δεν βλέπετε πως ο κλητεύων δεν σταματά ποτέ, και εκείνοι που απομακρύνονται δεν επιστρέφουν; Μα τον Αλλάχ, θάνατος τους πρέπει!» Αυτό συνεχίσθηκε, μέχρι που ο απόστολος τους τελείωσε όλους. [15]

Κάθε αρσενικό που είχε φτάσει στην εφηβεία φονευόταν. [16] Κάποια γυναίκα ονόματι Bunanah αποκεφαλίστηκε, επειδή είχε ρίξει μια μυλόπετρα πάνω σε έναν από τους άνδρες του Μουχάμμεντ. [17] O Μουχάμμεντ μοίρασε τις γυναίκες, τα παιδιά και τις περιουσίες ανάμεσα στους άνδρες του (κρατώντας το ένα πέμπτο απ’ όλα για τον εαυτό του). Μερικές από τις γυναίκες πουλήθηκαν, με αντάλλαγμα άλογα ή όπλα, και ο Μουχάμμεντ κράτησε μία από τις αιχμάλωτες, την Rayhana, για τον εαυτό του. [18]

Απάντηση:

Ο αρθογράφος παραθέτει την πηγή του όπως είπαμε από το βιβλίο του Ibn Ishaq, σελίδα 461. Η ιστορία όμως ξεκινάει από την σελίδα 450, δηλαδη αδιαφορεί για 11 σελίδες που περιγράφουν το παράπτωμα της φυλής Quraiza.

Το βιβλίο του Ibn Ishaq στη σελίδα 449 αναφέρει ότι:

«Η φυλή Qurayza είχε συμφωνήσει με τον Προφήτη συνθήκη ειρήνης. Κάθε εχθρός που θα έκανε επίθεση στο λαό του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) ή στην φυλή Qurayza, ο ένας έπρεπε να προστατέψει τον άλλον. Όταν όμως δέχτηκε επίθεση ο Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) από την Μέκκα, η φυλή Quraiza συνωμότησε με την φυλή της Μεκκας (Quraish) να σκοτώσουν τον Μουχάμμεντ. Έτσι λοιπόν ενώθηκαν αλλά απέτυχαν και ο Μουχάμμεντ νίκησε στη μάχη.

Μετά ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) πολιόρκησε την φυλή Quraiza για το παράπτωμα της. Η φυλή αρνήθηκε να το παραδεχτεί και πολέμησε τον προφήτη. Δεν αντέξανε όμως στην πολιορκία και έτσι παραδοθήκανε και φυλακίστηκαν».

Ο αρθογράφος παραπάνω παραδέχεται πολύ σωστά ότι η απόφαση για την εκτέλεση της φυλής (και συγκεκριμένα των αντρών της φυλής που ήταν αυτό που σήμερα θα λέγαμε «εγκληματίες πολέμου») ήταν υπεύθυνος ο Sad bin Muadh για να αποφασίσει εκείνος ποια τιμωρία θα επιβάλει. Ξεχνάει βεβαίως ο αρθρογράφος (επιτηδευμένα) να ενημερώσει τον αναγνώστη ότι αυτός (ο Sad bin Muadh) ήταν ο αρχηγός της φυλής Quraiza. Οι σελίδες του Ibn Ishaq μας ενημερώνουνε ότι ο αρχηγός της φυλής τους παραδέχτηκε το λάθος τους και ότι έπρεπε να τιμωρηθεί η φυλή του με βάση τον Μωσαϊκό νόμο (Παλαιά Διαθήκη), δηλαδή θάνατο στους πολεμιστές ΜΟΝΟ και τα γυναικόπαιδα να κρατηθούν υπό την προστασία Ισλαμικής Κοινότητας. Με λίγα λόγια έχουμε μια προδοσία από την μεριά της φυλής Quraiza προς τον Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) που επιχείρησαν να τον σκοτώσουν και ακόμα και να τον αφανίσουν, διότι ήταν ένα κομβικό σημείο για την ιστορία του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ). Αξίζανε την θανατική ποινή όπως ήταν η τιμωρία. Παρόλα αυτά όμως ο Προφήτης άφησε τον ίδιο τον αρχηγό της φυλής να αποφασίσει για την τιμωρία και πάνω από όλα συμφωνά με τον νόμο των Ιουδαίων προς σεβασμό της θρησκεία τους. Ακόμα και αν ο Προφήτης είχε πάρει την απόφαση δεν μπορούμε να του καταλογίσουμε καμία ευθύνη εφόσον απειλήθηκε η ζωή του και του λαού του. Η ιστορία της προδοσίας βρίσκετε στις σελίδες 450-461 του Ibn Ishaq. Για μια σύντομη Ιστορία της φυλής Quraiza μπορείτε να διαβάσετε εδώ (http://en.wikipedia.org/wiki/Banu_Qurayza)

Αυτό δεν είναι αναίρεση μουσουλμάνοι, είναι ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ψευδολογίας.

1) Η συνθήκη την οποία επικαλείστε είχε υπογραφεί τον καιρό που κανείς στη Μεδίνα δεν ήξερε ότι ο Μουχάμμαντ ήταν εγωπαθής ληστής και δολοφόνος, και είχε ήδη παραβιαστεί από τον Μουχάμμαντ με δολοφονίες επιφανών Εβραίων και εκδιώξεις δύο άλλων εβραϊκών φυλών της περιοχής. Δεν γίνεται καλοί μας μουσουλμάνοι, να ζητάμε να τηρούν οι άλλοι όρους που πρώτοι παραβιάζουμε εμείς!

2) Οι εκφράσεις «οι Κουράιζα και οι Μεκκανοί ενώθηκαν αλλά απέτυχαν και ο Μουάμμεντ νίκησε στη μάχη» είναι άκρως παραπλανητικές. Η φυλή Κουράιζα δεν «ενώθηκε» με τους Μεκκανούς, αλλά κράτησε αυστηρή ουδετερότητα και δεν πολέμησε με τους Κουραϊσίτες εναντίον του Μουχάμμαντ. Ο Wakidi αναφέρει φήμες για διαπραγματεύσεις, η κατάληξη των οποίων ήταν ότι και πάλι οι Κουράιζα δεν πολέμησαν εναντίον του Μουχάμμαντ, παρότι είχε πάει και τους ξεσήκωνε ο Huyayy ibn Akhtab, αρχηγός των Μπανού Ναντίρ, της εβραϊκής φυλής που ο Μουχάμμαντ είχε εξορίσει πιο πριν. Αν πολεμούσαν και οι Κουράιζα τους μουσουλμάνους, θα τους είχαν νικήσει γιατί η νότια πλευρά της πόλης ήταν απόλυτα εκτεθειμένη σ’ αυτούς! Ούτε και «Ο Μουχάμμεντ νίκησε στη μάχη» γιατί πολύ απλά οι Κουραϊσίτες σηκώθηκαν κι έφυγαν λόγω της κακοκαιρίας, χωρίς να νικηθούν. Ο Μουχάμμαντ κινήθηκε εναντίον των Κουράιζα μετά από υπόδειξη του… αρχαγγέλου Γαβριήλ! Επιχείρημα που μπορεί να ικανοποιεί έναν θρησκόληπτο μουσουλμάνο, αλλά δεν συγκινεί το μελετητή της Ιστορίας, που γνωρίζει ότι ο Μουχάμμαντ α) έτρεφε μίσος γενικά προς τους Εβραίους επειδή δεν τον αναγνώριζαν ως προφήτη (άλλωστε αρχικά ζήτησε να γίνουν μουσουλμάνοι και μετά σκότωσε την πλειοψηφία τους, που αρνήθηκαν να το κάνουν) β) είχε στο μάτι τις περιουσίες τους, αλλά και τα όπλα τους (που τελικά δεν του ήταν αρκετά). Όλα αυτά τα έβαλε στο χέρι μετά την εξόντωσή τους.

3) Γράφετε «Μετά ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) πολιόρκησε την φυλή Quraiza για το παράπτωμα της. Η φυλή αρνήθηκε να το παραδεχτεί και πολέμησε τον προφήτη. Δεν αντέξανε όμως στην πολιορκία και έτσι παραδοθήκανε και φυλακίστηκαν»

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, ήταν «ο προφήτης» που πολέμησε τη φυλή Κουράιζα όταν πήγε και την πολιόρκησε. Οι Κουράιζα κλείστηκαν στο φρούριό τους αμυνόμενοι για να σωθούν από τους μουσουλμάνους, που είχαν ήδη διώξει από τη Μεδίνα τις άλλες δυο εβραϊκές φυλές βάζοντας στο χέρι την περιουσία τους. Στο «επιχείρημα» αυτό φαίνεται η ζημιά που έχει υποστεί ο τρόπος σκέψης των μουσουλμάνων, που εξισώνουν την άμυνα με την επίθεση όταν πρόκειται να προασπίσουν τα συμφέροντα του Ισλάμ. Και ακόμα περισσότερο φαίνεται η ζημιά όταν χαρακτηρίζετε «τους άντρες της φυλής αυτό που σήμερα θα λέγαμε «εγκληματίες πολέμου». Είστε σοβαροί; Εγκληματίες πολέμου λέτε τους Κουράιζα που δεν πείραξαν κανέναν μέχρι να πολιορκηθούν, κι απλά έμειναν ουδέτεροι σε μια μάχη που δεν τους αφορούσε, και όχι τον «προφήτη» σας που έσφαξε 600-900 αιχμάλωτους σε μια μέρα σαν αρνιά;

4) Άλλο τεράστιο ψέμα και κατάφωρη παραποίηση της ιστορίας είναι που λέτε ότι ο Sa’d bin Mu’adh που αποφάσισε να εκτελεστούν οι άντρες των Κουράιζα, ήταν ο ίδιος ο… αρχηγός τους και οι κακοί χριστιανοί το αποκρύπτουν αυτό από τον αναγνώστη! Πολύ βολικό ψέμα να λέτε ότι τη σφαγή της φυλής Κουράιζα διέταξε ο ίδιος ο αρχηγός τους! Όμως στην πραγματικότητα αρχηγός των Κουράιζα ήταν ο Ka’b ibn Asad, ενώ ο Sa’d bin Mu’adh ήταν εξισλαμισμένος αρχηγός των Άους, που ήταν παλιοί σύμμαχοι των Κουράιζα. Οι Κουράιζα παραδόθηκαν με τον όρο να αποφασίσει για την τύχη τους ένας μεσολαβητής από τη φυλή των συμμάχων τους των Αούς, που παρακαλούσαν τον Μουχάμμαντ να είναι επιεικής μαζί τους. Ο Μουχάμμαντ από όλους αυτούς τους Αους που παρακαλούσαν να δείξει έλεοςτους Κουράιζα, επέλεξε τον Sa’d bin Mu’adh , που όχι μόνο δεν ζητούσε έλεος αλλά ήταν από παλιά βασιλικότερος του βασιλέως όσον αφορά τη βίαιη τιμωρία των αντιπάλων του Μουχάμμαντ. Επιπλέον τώρα είχε πληγωθεί βαριά στη μάχη του Χαντάκ (της τάφρου) από τους Κουραϊσίτες, και καθώς καταλάβαινε ότι έρχεται το τέλος του είχε πλημμυρίσει από μίσος (λίγες μέρες μετά πέθανε). Οι μουσουλμάνοι συνηθίζουν να λένε και ότι ο Sa’d bin Mu’adh  «ήθελε να γίνει αρεστός στον Αλλάχ» λόγω του επικείμενου θανάτου του, γι’ αυτό και έβγαλε τόσο σκληρή απόφαση – από εκεί καταλαβαίνουμε και πόσο «ελεήμονας» είναι ο «θεός» που λατρεύουν. Σε κάθε περίπτωση, όταν ο Μουχάμμαντ άκουσε την απόφαση του Sa’d bin Mu’adh  αναφώνησε: «Ω Σα’ντ, έκρινες με το κριτήριο του Αλλάχ!» Πράγμα που σημαίνει ότι αν την απόφαση την είχε πάρει ο ίδιος ο Μουχάμμαντ, θα ήταν ακριβώς η ίδια βάρβαρη απόφαση του Sa’d bin Mu’adh την οποία ο «προφήτης» θα αιτιολογούσε λέγοντας ότι έτσι τον διέταξε ο Αλλάχ. Εξάλλου ο Άμπου Λουμπάμπα που είχε επισκεφτεί τους Κουράιζα πριν την παράδοσή τους, και πριν τον ορισμό μεσολαβητή, έκανε μια χειρονομία που τους έδωσε να καταλάβουν ότι τους περίμενε εκτέλεση.

5) Ας περιγράψουμε λίγο στον αμύητο αναγνώστη τι θα πει «προστασία των γυναικόπαιδων από την ισλαμική κοινότητα» και μάλιστα στην περίπτωση των Κουράιζα: μετά τη σφαγή των ενηλίκων ανδρών, ο Μουχάμμαντ πήρε για παλλακίδα του την ωραία 17χρονη Ρεϊχάνα, που πριν λίγο την είχε κάνει χήρα, έδωσε κι άλλες ωραίες κοπέλες για σκλάβες στους φίλους και συγγενείς του, και αφού μοίρασε γυναίκες και στους σφάχτες του, τις υπόλοιπες που περίσσευαν έστειλε να τις πουλήσουν για να πάρει όπλα και άλογα. (Ibn Ishaq: 693) Αυτό θα πει προστασία!

Και συνεχίζετε:

Λένε:

Η περίπτωση του Sallam Ibn Abu’ l-Huqayq

Έχουν ενδιαφέρον τα γεγονότα γύρω από τον θάνατο του Sallam. Δύο φυλές συναγωνίζονταν, για να διαπιστώσουν ποια μπορούσε να κάνει περισσότερα πράγματα για τον Μουχάμμεντ:

Ένα από τα πράγματα που ο Θεός έκανε για τον απόστολό Του ήταν αυτές οι φυλές των Ansar,οι Aus και οι Khazraj, να συναγωνίζονταν η μία με την άλλη σαν δύο άλογα-επιβήτορες: αν η φυλή των Aus έκανε κάτι προς το συμφέρον του αποστόλου, τότε οι Khazraj έλεγαν: «Δεν θα αφήσουμε να έχουν αυτή την ανωτερότητα απέναντί μας, στα μάτια του αποστόλου και του Ισλάμ» και δεν ησύχαζαν μέχρι να κάνουν κάτι παρόμοιο. [19]

Στους άνδρες του Aus είχε παραχωρηθεί η «τιμή» να δολοφονήσουν τον Ka’ b bin al-Ashraf, έτσι οι άνδρες του Khazraj λαχταρούσαν να καυχηθούν για κάτι παρόμοιο. Οπότε, πήγαν στον Μουχάμμεντ και του ζήτησαν την άδεια να δολοφονήσουν τον Sallam Ibn Abu’ l-Huqayq, και ο Μουχάμμεντ τους έκανε την χάρη να το εγκρίνει.

Όταν έφτασαν στο Khaybar πήγαν στο σπίτι του Sallam την νύχτα, έχοντας κλειδώσει κάθε πόρτα των κατοίκων της αποικίας. Τώρα αυτός ήταν σε ένα από τα επάνω δώματα, στο οποίο οδηγούσε μια σκάλα. Ανέβηκαν αυτή την σκάλα, μέχρι που έφτασαν στην πόρτα του, και ζήτησαν άδεια να μπούνε μέσα. Βγήκε έξω η σύζυγός του και ρώτησε ποιοι ήσαν, και εκείνοι είπαν πως είναι Άραβες που ψάχνουν για προμήθειες. Τους είπε πως ο άνδρας του σπιτιού ήταν εκεί, και πως μπορούσαν να περάσουν μέσα. «Όταν μπήκαμε μέσα, αμπαρώσαμε την πόρτα του δωματίου πίσω μας, αφήνοντας την σύζυγο έξω, φοβούμενοι μην τυχόν κάτι μπει ανάμεσα σε εμάς και αυτόν. Η γυναίκα του τότε έβγαλε δυνατά ουρλιαχτά και τον προειδοποίησε για μας, έτσι τρέξαμε καταπάνω του με τα σπαθιά μας, εκεί που ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του… Όταν τον χτυπήσαμε με τα σπαθιά μας, ο Abdullah bin Unays τον κάρφωσε στην κοιλιά με το σπαθί του, πέφτοντας πάνω του με όλη του την δύναμη, μέχρι που το σπαθί του διαπέρασε τελείως το σώμα του.» [20]

Απάντηση:

Η απολογητική Ομάδα συνεχίζει τις επιτηδευμένες παραλήψεις για να ξεγελάσει τον αναγνώστη και να δείξει για άλλη μια φορά έναν εχθρό του Προφήτη σαν θύμα.

Ο Sallam είχε επιδιώξει με άλλες φυλές στην Αραβία να δολοφονήσει τον Προφήτη κάτι που αναφέρεται ακριβώς μια παράγραφο παραπάνω από αυτά που παρέθεσε η Χριστιανική Ομάδα στη σελίδα 482 του βιβλίου Ibn Ishaq. Γι’ αυτό το λόγο ο Προφήτης έδωσε την άδεια να σκοτωθεί.

Το θέμα του Kab Al-Ashraf το απάντησα παραπάνω όπου αναφέρεται για δεύτερη φορά πάλι στην ίδια σελίδα (482 Ibn Ishaq) ότι ο συγκεκριμένος ξεσήκωνε τα πλήθη της Μεκκας να σκοτώσουνε τον Προφήτη.

Από πού κι ως πού κάποιος που ήταν εχθρός του «προφήτη» δεν μπορεί ταυτόχρονα να είναι και θύμα του; Και είναι δείγμα υψηλού πνεύματος και πολιτισμού το να βάζει κάποιος να δολοφονήσουν τους εχθρούς του;

Επίσης μουσουλμάνοι, είστε σίγουροι ότι ο Sallam Ibn Abu’ l-Huqayq είχε επιδιώξει να δολοφονήσει και όχι να πολεμήσει τον Μουχάμαντ; Μεταξύ των δυο όρων υπάρχει μια διαφορά που δεν φαίνεται να την καταλαβαίνετε! Μήπως θα μας πείτε και ότι όλα αυτά τα ύπουλα τσιράκια του προφήτη σας που δολοφονούσαν ανύποπτους ανθρώπους μέσα στη νύχτα, δεν έκαναν δολοφονίες, αλλά πόλεμο; Και πού είναι το παράλογο και το κατακριτέο στο να ζητά κανείς να πολεμήσει και να εξουδετερώσει έναν λήσταρχο που τρομοκρατεί μια ολόκληρη περιοχή με ληστείες και φόνους;

Λένε:

Η περίπτωση του Kinana bin al-Rabi

Ο Μουχάμμεντ και οι άνδρες του κατέκτησαν μια μικρή πόλη που λεγόταν Khaybar και μοίρασαν τα πλούτη και τις γυναίκες του τόπου μεταξύ τους. [21] Έπιασαν τον Kinana bin al-Rabi, που ήταν υπεύθυνος για την φύλαξη του θησαυρού της μιας από τις κατακτημένες φυλές. Ο Μουχάμμεντ απαίτησε να του παραδοθεί ο θησαυρός, όμως ο Kinana αρνήθηκε να του πει πού ήταν κρυμμένος ο θησαυρός.

Όταν [ο Μουχάμμεντ] τον ρώτησε για το υπόλοιπο, αυτός αρνήθηκε να του το εμφανίσει, έτσι ο απόστολος έδωσε διαταγές στον al-Zubayr bin al-Awwam: «Βασανίστε τον, μέχρι να του βγάλετε ότι άλλο έχει», οπότε δυνάμωσαν την φωτιά -που του είχαν ανάψει πάνω στο στήθος του- με πυρόλιθο και ατσάλι, μέχρι που κόντεψε να πεθάνει. Τότε ο απόστολος τον παρέδωσε στον Muhammad bin Maslama και εκείνος του απέκοψε το κεφάλι, ως εκδίκηση για τον αδελφό του τον Mahmud [που είχε σκοτωθεί στην μάχη όταν κατακτούσαν την πόλη] . [22]

Απάντηση:

Ο Ibn Ishaq δεν δίνει κανένα στοιχείο για αυτή την αναφορά. Και φαίνεται να είναι μεροληπτική διότι την έχει καταγράψει από την φυλή του Kinana. Επίσης δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα του Προφήτη να βασανίζει κανέναν διότι ακόμα και όταν κάποια προσπάθησε να τον δηλητηριάσει την συγχώρησε. Η ιστορία δεν είναι αυθεντική σύμφωνα με  υπολοίπους ιστορικούς του Ισλάμ πολύ απλά γιατί δεν έχει καμία αξιόπιστη πηγή (http://en.wikipedia.org/wiki/Kinana)

Τι παραμύθια! Αφού ο Ισχάκ «δεν δίνει κανένα στοιχείο γι’ αυτή την αναφορά» όπως λέτε, πού το ξέρετε ότι την έχει καταγράψει από τη φυλή του Κινάνα; Και τι θα πει «φαίνεται να είναι μεροληπτική διότι την έχει καταγράψει από την φυλή του Kinana»; Ότι οι κακοί Εβραίοι λένε ψέματα για να αμαυρώσουν τη φήμη του καλού «προφήτη»; Ο Ιμπν Ισχάκ που μάζεψε τις μαρτυρίες και κατέγραψε όλα αυτά τα γεγονότα, δεν ήξερε να ξεχωρίσει ποιος μιλά μεροληπτικά και ποιος όχι, κι έρχεστε τώρα να τον διορθώσετε εσείς; Και γιατί, αν η αναφορά στον Κινάνα είναι «μεροληπτική», οι άνθρωποι της εποχής που ήξεραν τα γεγονότα δεν αντέδρασαν; Για να τελειώνουμε με την απόπειρα ξαναγραψίματος της Ιστορίας που επιχειρείτε,  ο Ιμπν Ισχάκ ήταν ο μόνος ιστορικός που ήταν τόσο κοντά χρονικά στα γεγονότα που περιέγραφε (γεννήθηκε περίπου το 704 και πέθανε το 767), γι’ αυτό και δεν χρειαζόταν να γράψει πηγές, είτε «αξιόπιστες» είτε «αναξιόπιστες». Κανένας εξάλλου δεν ανέφερε πηγές στην εποχή του Ιμπν Ισχάκ! Δεν ήταν σαν τους Μπουχάρι, Μουσλίμ και λοιπούς που έπρεπε να βάλουν πηγές γιατί είχαν από χρονικής απόψεως απομακρυνθεί πολύ από τα γεγονότα. Άρα ο Ιμπν Ισχάκ δεν χρειάζεται να δώσει στην ιστορία του τίποτε άλλο, εκτός από αυτά που ήδη δίνει: την αφήγηση των γεγονότων όπως ΟΛΟΙ τα γνώριζαν εκείνη την εποχή. Αν οι ιστορίες του δεν ήταν αληθινές, το έργο του θα είχε δεχτεί κριτική από τους συγχρόνους του που γνώριζαν τα γεγονότα, όμως αυτό δεν έγινε: ο Ιμπν Ισχάκ θεωρείται αυθεντία και το έργο του γίνεται αποδεκτό μέχρι σήμερα τόσο από τους λογίους αλλά και απλούς μουσουλμάνους στη Μέση Ανατολή και τις άλλες ισλαμικές χώρες, όσο και από όλους τους Δυτικούς ασιανολόγους. Όσο για τους λόγους που κάποιοι λόγιοι του Ισλάμ αμφισβητούν την αξιοπιστία μερικών διηγήσεων, ΔΕΝ ΣΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ να τους αποκαλύψετε. Εμείς σας προκαλούμε να φέρετε τα αποσπάσματα από τα αυθεντικά βιβλία των πιο παλιών λογίων του Ισλάμ (όχι του μεταγενέστερου Allama Shibli Nomani που θα εξετάσουμε πιο κάτω) και να παραθέσετε ΚΑΙ το πρωτότυπο κείμενο στα Αραβικά, να δουν όλοι ποιοι ήταν αυτοί οι περίφημοι λόγοι που επικαλούνται και για τους οποίους μας μιλάτε τόσο γενικά.

Αναφέρετε έναν βιογράφο του Μουχάμμαντ που αμφισβητεί την αυθεντικότητα της ιστορίας αυτής, τον Allama Shibli Nomani, που γεννήθηκε το 1857 ενώ ο Μουχάμμαντ πέθανε το 632. Και ο λόγος που την αμφισβητεί, είναι ότι δεν ταιριάζει με την αγιογραφία του «προφήτη». «Δεν μπορεί» μας λέει «να τον βασάνισε ο προφήτης, επειδή συγχώρησε την Εβραία που τον δηλητηρίασε». Με δυο λόγια «δεν είναι δυνατόν να έγινε επειδή δεν το πιστεύω». Όσο για την Εβραία που πήγε να τον δηλητηριάσει, δεν ξέρουμε αν την συγχώρησε όπως αναφέρει ο μεταγενέστερος αυτός βιογράφος κι όπως γράφει ο Τάμπαρι, ξέρουμε όμως ότι τη σκότωσε: Το αναφέρει η βιογραφία του Ibn Sa’d στη σελίδα 249. Δεν θα γινόταν εξάλλου να την αφήσει ατιμώρητη, καθώς κι ένας άλλος σύντροφος που έφαγε από το δηλητηριασμένο κρέας, πέθανε σχεδόν αμέσως.

Απάντηση του Αλή αλ-Γιουνάνι:

Ακόμα και αν η ιστορία αυτή είναι αληθινή, είναι ξεκάθαρο από τα λόγια των Χριστιανών απολογητών ότι ο Kinana ibn al-Rabi είχε σκοτώσει τον Μαχμούντ ιμπν Μάσλαμα, αδερφό του Μουχάμμεντ ιμπν Μάσλαμα και η ποινή για τη δολοφονία ήταν (και είναι σύμφωνα με τη Σαρία) ο θάνατος.

Κοιτάξτε με τι αοριστία μας παρουσιάζει το συμβάν ο απολογητής του Ισλάμ: «Είναι ξεκάθαρο ότι ο Κινάνα είχε σκοτώσει τον αδελφό του Μάσλαμα». Με δυο λόγια ο Κινάνα θα μπορούσε να είναι κι ένας κακούργος, ένας δολοφόνος, σαν αυτούς που έβαζε ο Μουχάμμαντ να τον «απαλλάσσουν» από τους αντιπάλους του! Όμως αυτό που είναι ξεκάθαρο για όποιον διαβάσει το βιβλίο, είναι ότι ο Κινάνα είχε σκοτώσει τον αδερφό του Μουχάμμεντ ιμπν Μάσλαμα στη μάχη, στην οποία ο πρώτος ήταν αμυνόμενος και ο δεύτερος επιτιθέμενος. Ας μην επιτιθόταν αν δεν ήθελε να σκοτωθεί! Και επιτέλους ξεχωρίστε την έννοια της δολοφονίας από αυτήν του πολέμου στο μυαλό σας.

Συνεχίζετε με την ίδια παράλογη λογική:

Λένε:

Η περίπτωση του Abu-Rafi

Σε ένα κεφάλαιο με τίτλο (Φονεύοντας ένα Κοιμισμένο Παγανιστή), ο Al-Bukhari δίνει την ακόλουθη αναφορά:

Ο Απόστολος του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) έστειλε μια ομάδα ανδρών Ansari να φονεύσουν τον Abu-Rafi. Ένας από αυτούς κίνησε να πάει στο οχυρό τους (του εχθρού δηλαδή). Εκείνος ο άνδρας είπε: «Κρύφτηκα μέσα σε ένα σταύλο που είχαν για τα ζώα τους. Έκλεισαν την πόρτα του οχυρού. Μετά έχασαν ένα γαϊδούρι που τους ανήκε, και έτσι βγήκαν προς αναζήτησή του. Βγήκα και εγώ μαζί τους, προσποιούμενος ότι έψαχνα και εγώ μαζί τους. Βρήκαν το γαϊδούρι, και ξαναμπήκαν στο οχυρό τους. Και εγώ μπήκα πάλι μέσα, μαζί τους. Έκλεισαν την πόρτα του οχυρού την νύχτα, και τοποθέτησαν τα κλειδιά επάνω σε ένα μικρό παράθυρο, όπου μπορούσα να τα δω. Όταν οι άνθρωποι εκείνοι πήγαν για ύπνο, πήρα τα κλειδιά του οχυρού και πλησίασα τον Abu Rafi, και είπα: «Abu Rafi». Όταν μου απάντησε, προχώρησα προς το μέρος της φωνής του και τον χτύπησα. Εκείνος έβαλε τις φωνές και εγώ έτρεξα έξω για να ξαναμπώ μέσα, προσποιούμενος πως πήγαινα να τον βοηθήσω. Εγώ είπα: «Ω, ο Abu Rafi», αλλάζοντας τον τόνο της φωνής μου. Εκείνος με ρώτησε: «Τι θέλεις εσύ εδώ, αλλοίμονο στη μητέρα σου;» Εγώ μετά τον ρώτησα: «Τι σου συνέβη;» Μου είπε: «Δεν ξέρω ποιος ήρθε εδώ, και με χτύπησε.» Τότε εγώ έμπηξα το σπαθί μου στην κοιλιά του και το έσπρωξα με βία, μέχρι να βρει το κόκαλο.» [23]

Απάντηση:

Η πηγή που παραθέτει ο αρθογράφος είναι από τον ιστορικό του Ισλάμ και συλλέκτη των αναφορών του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ), Imam Bukhari. Ο αρθογράφος επιτηδευμένα αγνοεί το κομμάτι που γραφεί ο Bukhari:

«Ο Abu Rafi συνήθιζε να κακομεταχειρίζεται τον Προφήτη και να βοηθάει τους εχθρούς του για να του κάνουν κακό» (Sahih al-Bukhari, βιβλίο 59, αρ. 371).

Έτσι λοιπόν ο Abu Rafi δικαιολογημένα σκοτώθηκε αφού συνεχώς προσπαθούσε να σκοτώσει τον Προφήτη βοηθώντας τους εχθρούς του.

Εδώ αντί να βάλετε το «δολοφονήθηκε» το οποίο πριν το είχατε χρησιμοποιήσει για να περιγράψετε θάνατο σε μάχη, εκεί που δεν ταίριαζε δηλαδή, βάζετε το «σκοτώθηκε» που είναι πιο ουδέτερο. Δεν λέμε «σκοτώθηκε» εδώ μουσουλμάνοι. Το «σκοτώθηκε» το χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε θάνατο από ατύχημα, φυσική καταστροφή, μάχη κ.α. παρόμοια. ΕΔΩ λέμε «δολοφονήθηκε». Βέβαια το «δολοφονήθηκε» δεν ταιριάζει με το «δίκαια» και σας χαλάει τη δουλειά. Ανταποκρίνεται όμως στον βασικό κανόνα που εφαρμόζετε ως τώρα:  Όταν φονεύεται ένας μουσουλμάνος από μη μουσουλμάνο, ανεξάρτητα από τις συνθήκες όπου έγινε αυτό,  τότε λέτε ότι αυτός ο μουσουλμάνος «δολοφονείται». Όταν ένας μουσουλμάνος φονεύει έναν μη μουσουλμάνο, με την εντολή του «προφήτη» ή χωρίς, τότε λέτε ότι ο μη μουσουλμάνος «σκοτώνεται». Και βέβαια, ΟΛΟΙ οι εχθροί του «προφήτη» δολοφονούνται ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ, παίρνουν αυτό που τους αξίζει σύμφωνα με το λοβοτομημένο μυαλό σας.

Λένε:

Η περίπτωση ενός ανώνυμου μονόφθαλμου βοσκού

Έχοντας αποτύχει σε μια από τις δολοφονικές τους απόπειρες, μερικοί Μουσουλμάνοι επέστρεφαν στον Μουχάμμεντ, όταν ένας από αυτούς, ένας δολοφόνος ονόματι Amr, μπήκε μέσα σε μια σπηλιά. Σε λίγο, ήρθε αντιμέτωπος με ένα μονόφθαλμο βοσκό, που έβοσκε ένα πρόβατο. Ο μονόφθαλμος ξάπλωσε να ξεκουραστεί κοντά στον Amr (μη γνωρίζοντας πως εκείνος είναι Μουσουλμάνος) και άρχισε να τραγουδάει:

Δεν θα γίνω Μουσουλμάνος όσο ζω,

Ούτε σημασία στην θρησκεία τους θα δώσω. [24]

Ο Amr δεν άφησε να ξεφύγει μια ευκαιρία να σκοτώσει έναν άπιστο:

Είπα (στον εαυτό μου), «Σε λίγο θα δεις!» και μόλις αποκοιμήθηκε ο badu (βοσκός) και άρχισε να ροχαλίζει, εγώ σηκώθηκα και τον φόνευσα με τον πιο φρικιαστικό τρόπο που έχει ποτέ φονευτεί άνθρωπος. Έμπηξα την άκρη του τόξου μου μέσα στο γερό του μάτι, και μετά το έσπρωξα προς τα κάτω με όλη μου τη δύναμη, μέχρι που βγήκε από τον σβέρκο του.. [25]

Είχαν γίνει και άλλες δολοφονίες κατά την αποτυχημένη αυτή εκστρατεία, και όμως, όταν ο Amr ανέφερε τις λεπτομέρειες του περιστατικού του στον Μουχάμμεντ, ο Προφήτης τον ευλόγησε για το έργο του αυτό. [26]

Απάντηση:

Ο Ibn Ishaq δεν δίνει κανένα στοιχείο για αυτή την αναφορά. Και φαίνεται να είναι μεροληπτική διότι την έχει καταγράψει από τους Ιουδαίους και Χριστιανούς. Η ιστορία δεν είναι αυθεντική σύμφωνα με  υπολοίπους ιστορικούς του Ισλάμ πολύ απλά γιατί δεν έχει καμία αξιόπιστη πηγή. Ένας άλλος συγγραφέας της βιογραφίας του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ), Allama Shibli Nu’Mani υποστηρίζει ότι η ιστορία δεν είναι βάσιμη.

Πηγή: Sirat-Un-Nabi, by Allama Shibli Nu’Mani, rendered into English by M. Tayyib Bakhsh Budayuni, Kazi Publications Lahore, Vol. II, p. 199-203

Η απάντηση που ταιριάζει εδώ είναι η ίδια που δώσαμε στην περίπτωση του Κινάνα, μια που κι εδώ αναμασάτε τα ίδια και φέρνετε ως φοβερό αποδεικτικό στοιχείο τη γνώμη ενός βιογράφου που γεννήθηκε 1225 ολόκληρα χρόνια μετά το θάνατο του βιογραφούμενου, και μάλιστα στην Ινδία – ούτε καν στη χώρα όπου πριν από 1225 χρόνια διαδραματίστηκαν όλα αυτά! Ξαναδιαβάστε την απάντηση εκείνη μήπως και κουνηθεί λίγο ο ισλαμόπληκτος εγκέφαλος! Να σημειώσουμε εδώ για τον αμύητο αναγνώστη, που δεν γνωρίζει πολλά για το Ισλάμ, τι ακριβώς εννοείτε όταν γράφετε «η αναφορά φαίνεται να είναι μεροληπτική διότι την έχει καταγράψει από τους Ιουδαίους και Χριστιανούς. Η ιστορία δεν είναι αυθεντική σύμφωνα με  υπολοίπους ιστορικούς του Ισλάμ πολύ απλά γιατί δεν έχει καμία αξιόπιστη πηγή». Λοιπόν με δυο λόγια, αυτό που εννοείτε εδώ είναι ότι οι χριστιανοί και οι Εβραίοι δεν είναι αξιόπιστες πηγές, διότι είναι άπιστοι, και αξιόπιστοι είναι μόνο οι μουσουλμάνοι. Γι’ αυτό άλλωστε και κατά τους αιώνες όπου σημαντικά τμήματα χριστιανικών κι εβραϊκών πληθυσμών ήταν υπό ισλαμική υποδούλωση – συγγνώμη, «προστασία» – ο κάθε μουσουλμάνος κατηγορούσε χριστιανούς κι Εβραίους και η μαρτυρία του γινόταν δεκτή, ενώ οι ταλαίπωροι Διμμίτες δεν εισακούονταν στα ισλαμικά δικαστήρια. Και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που μερικοί ισλαμιστές κριτικάρουν τον Ιμπν Ισχάκ: Ότι έκανε τη δουλειά ου πρώτα ως σοβαρός ιστορικός, που εξετάζει όλες τις πηγές που υπάρχουν, και μετά ως προκατειλημμένος και ρατσιστής ισλαμιστής (που προσθέτει τα σχολιάκια του υπέρ του «προφήτη»).

Λένε:

Η περίπτωση του Abu Afak

Ο Abu Afak, λυπημένος επειδή ο Μουχάμμεντ είχε δολοφονήσει κάποιον ονόματι al-Harith, είχε γράψει το ακόλουθο τραγούδι, σε ανάμνηση του εκλιπόντος:

Πολλά χρόνια έχω ζήσει, αλλά ποτέ δεν είδα

συνέλευση ή συγκέντρωση ανθρώπων

πιο πιστών, στις υποχρεώσεις τους

και στους συμμάχους τους όποτε τους καλούσαν,

από τους γιούς του Qayla όταν συγκεντρώνονταν

Άνδρες που γκρέμιζαν βουνά, και που ποτέ δεν υποχωρούσαν….

Κάποιος όμως καβαλάρης που ήρθε, τους χώρισε στα δυό, (λέγοντας)

‘Επιτρέπεται’ , ‘Απαγορεύεται’ σε ένα σωρό πράγματα….

Αν πίστευες στην δόξα ή στην βασιλική αξιοπρέπεια,

Θα είχες ακολουθήσει τον Tubba. [27]

Αυτά τα λόγια ήταν αδύνατον να τα αντέξει ο Μουχάμμεντ, έτσι ο Προφήτης του Ισλάμ ξέσπασε σε μια οργή που τελείωσε μόνο με τον θάνατο του Abu Afak. [28]

Η περίπτωση της Asma

Μια γυναίκα ονόματι Asma (που είχε πέντε γιούς) είχε αγανακτήσει με τον φόνο του Abu Afak, έτσι έγραψε ένα ποίημα εναντίον των Μουσουλμάνων, σε ανταπόδοση. Ο Ibn Ishaq αφηγείται τι συνέβη μετά:

Όταν ο απόστολος έμαθε τι είχε πει εκείνη η γυναίκα, είπε: «Ποιος θα με απαλλάξει από την θυγατέρα του Marwan;» Ο Umayr bin Adiy al-Khatmi που ήταν κοντά του τον άκουσε, και εκείνη κιόλας τη νύχτα, πήγε στο σπίτι της και την δολοφόνησε. Το πρωί πήγε στον απόστολο και του είπε τι έκανε, και εκείνος του είπε: «Ω, Umayr, εβοήθησες τον Θεό και τον απόστολό του!» Όταν τον ρώτησε αν θα είχε κακές συνέπειες αυτό που έκανε, ο απόστολος του είπε: «Ούτε δύο γίδια δεν θα κουτουλάγανε τα κεφάλια τους για αυτήν», έτσι ο Umayr γύρισε πίσω στον λαό του. [29]

Απάντηση:

Με βάση τα ιστορικά στοιχεία και τους ιδίους ιστορικούς και κριτές της ιεράς παράδοσης του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) αναφέρουν ότι οι περιπτώσεις της Asma και του Abu Afak είναι πλαστογραφημένες. Ο Ibn Ishaq  μαζί με τον Tabari όπως τόνισα στην αρχή του άρθρου μου έχει πολλά κενά στις αφηγήσεις και πολλές αναφορές του έχουν περάσει από κριτική από παλιότερους ιστορικούς του Ισλάμ. Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε εδώ http://en.wikipedia.org/wiki/Asma_bint_Marwan και εδώ http://en.wikipedia.org/wiki/Abu_’Afak . Έτσι λοιπόν δεν ισχύουν αυτές οι περιπτώσεις.

Η περίπτωση του Abu Afak σίγουρα «καίει» τον Μουχάμμαντ, αφού ήταν γέρος 120 ετών! Παρόμοια πονάει η περίπτωση της Άσμα, που είχε  παιδιά από τα οποία το μικρότερο θήλαζε ακόμη και ο δολοφόνος της την έσφαξε ενώ ήταν στο κρεβάτι της με το μωρό παιδί της. Ο μόνος που αμφισβητεί την περίπτωση της απ’ όσο ξέρουμε είναι ο Ibn ‘Adiyy. Και γι’ αυτόν θα πούμε τα ίδια που είπαμε πιο πριν για τις παρόμοιες περιπτώσεις «αμφισβητήσεων». Κι επειδή επιμένετε να ξαναγράφετε την Ιστορία σύμφωνα με τις «απολογητικές» δηλαδή παραπλανητικές και προσηλυτιστικές βλέψεις σας και την taqiyya που σας διδάσκει η θρησκεία σας, σύντομα θα αναφερθούμε σε πραγματικά πλαστογραφημένες αφηγήσεις για τον Μουχάμμαντ, που τον παρουσιάζουν ως έναν καλό και συγχωρητικό άνθρωπο.

Να προσθέσουμε ότι η αραβική έκδοση της Σίρα (“As-Sira An-Nabawiya”, του Ibn Hisham,  850 σελίδες) αναφέρει σε υποσημείωση μια επεξήγηση για την έκφραση του Μουχάμμαντ «ούτε δυο γίδια δεν θα κουτουλάγανε τα κεφάλια τους γι’ αυτήν». Μας λέει ότι η ποιήτρια και μητέρα «ήταν ασήμαντη»…

Λένε:

Η περίτπωση του Abdullah bin Khatal και των δύο καλλίφωνων θυγατέρων του

Ο Abdullah bin Khatal ήταν Μουσουλμάνος που αργότερα αποστάτησε. Είχε δύο καλλίφωνες θυγατέρες που τραγουδούσαν σατιρικά τραγούδια για τον Προφήτη. Μόλις απέκτησε δύναμη ο Μωάμεθ, διέταξε να εκτελεστούν και οι τρεις. Ο πατέρας Abdullah δολοφονήθηκε από δύο Μουσουλμάνους. Ένα από τα καλλίφωνα κορίτσια του επίσης δολοφονήθηκε. Στο άλλο κορίτσι δόθηκε χάρη, για άγνωστους λόγους.

Απάντηση:

Ο αρθογράφος για άλλη μια φορά αγνοεί το γεγονός ότι ο Abdullah σκότωσε τον σκλάβο του χωρίς αιτία, σκότωσε έναν αθώο. Αυτός ήταν ο λόγος όπου ο Προφήτης τον καταδίκασε. Είναι απίστευτο πως ο αρθογράφος της ομάδας των Χριστιανών απολογητών αγνοεί αυτό το γεγονός που προέρχεται από την ίδια την πηγή του και από την ίδια την σελίδα! ( Ibn Ishaq σελ 551)

Άλλο ένα μεγάλο ψέμα από τον απολογητή του Ισλάμ. Στο Ισλάμ κανείς μουσουλμάνος δεν καταδικάζεται σε θάνατο για φόνο σκλάβου, ακόμα κι αν ο σκλάβος είναι μουσουλμάνος. Η αποστασία είναι που τιμωρείται με θάνατο. Ας αφήσει λοιπόν τα παραμύθια ο Άχμεντ Ελντίν: Ο λόγος που ο προφήτης θανάτωσε τον Abdullah είναι ότι αποστάτησε από το Ισλάμ.

Επίσης, τα κορίτσια (που ήταν σκλάβες κι όχι κόρες)  τραγουδούσαν σατιρικά τραγούδια χρόνια πριν. Τι είδους απειλή για τη ζωή του «προφήτη» και του Ισλάμ αποτελούσαν δυο κορίτσια που τραγουδούσαν σατιρικά τραγούδια για τον προφήτη, που μάλιστα ήταν σκλάβες, ούτε καν ελεύθερες γυναίκες; Μόνο ο τερατώδης εγωισμός του «προφήτη» είχε πρόβλημα, κανείς άλλος.

Λενε:

Η περίπτωση του al-Huwayrith

Το μόνο που γνωρίζουμε για τον al-Huwayrith είναι πως πρόσβαλλε τον Μωάμεθ, πως ο Μωάμεθ απαίτησε να φονευθεί, και πως ο Ali εκτέλεσε την επιθυμία του Μωάμεθ.

Απάντηση:

Η περίπτωση του Huwayrith είναι παρόμοια με του Uqba bin Abu Mu’ ayt όπου βρίσκετε η περίπτωση του στην αρχή του άρθρου μου. Ο Huwarith βασάνιζε τον Προφήτη στην Μεκκα και προσπάθησε αρκετές φορές να τον δολοφονήσει, όπως επίσης έχει πάρει μέρος αρκετές φορές σε εκστρατείες εναντίον του. Η τιμωρία του ήταν δικαιολογημένη. Ο αρθογράφος δηλώνει ότι « το μόνο που γνωρίζουμε» για τον Huwarith είναι ότι απλά πρόσβαλε τον Μωάμεθ. Δεν είναι έτσι όμως διότι στην βιογραφία του ο Ιστορικός του Ισλάμ Ibn Hisham(ο επιμελητής της έκδοσης του βιβλίου του Ibn Ishaq) τονίζει για τον Huwarith στη σελίδα 223 ότι κακομεταχειριζόταν τον Προφήτη και τον βασάνιζε όταν ήταν στη Μεκκα.

Πουθενά ο Ιμπν Ισχάκ και ο Ιμπν Χισάμ δεν αναφέρουν τις τερατολογίες του Ελντίν, ότι ο al-Huwayrith Nuqaydh Wahb Qusayy «προσπάθησε αρκετές φορές να δολοφονήσει τον προφήτη». Ο Ιμπν Χισάμ αναφέρει (804) ότι ο al-Huwayrith κέντριζε μια καμήλα όπου πάνω της κάθονταν δυο παιδιά του Μουχάμμαντ. Τι σχέση έχουν οι προσβολές και η παρενόχληση των παιδιών του Μουχάμμαντ με απόπειρα δολοφονίας του ίδιου;

Λένε:

Η περίπτωση της Sara, μια ελευθερωμένη σκλάβα

Η Sara ήταν μια ελευθερωμένη σκλάβα, που είχε προσβάλλει τον Μωάμεθ στην Μέκκα. Ο Μωάμεθ διέταξε τους άνδρες του να την σκοτώσουν, σε όποιο μέρος αν την πετύχουν. Αργότερα την εντόπισαν, και ποδοπατήθηκε μέχρι θανάτου από ένα έφιππο στρατιώτη. [32]

Απάντηση:

Στη σελίδα του Ibn Ishaq δεν υπάρχει η φράση «διέταξε τους άνδρες του να την σκοτώσουν, σε όποιο μέρος αν την πετύχουν. Αργότερα την εντόπισαν, και ποδοπατήθηκε μέχρι θανάτου από ένα έφιππο στρατιώτη.» Για την ιστορία αυτή δεν υπάρχει καμία αναφορά ούτε καμία πηγή παραθέτει ο Ibn Ishaq. Ακόμα και είναι αξιόπιστη η Sara πέφτει στην ίδια κατηγορία με τον Uqba bin Abu Mu’ ayt. Εδώ ο αρθογράφος ψεύδεται με τις πηγές ελπίζοντας ότι ο αναγνώστης δεν θα κάνει τον κόπο να κοιτάξει τα λεγόμενα του.

Εδώ τον ισλαμιστή απολογητή τον πειράζει που στη σελίδα του Ιμπν Ισχάκ δεν υπάρχει η φράση στην ελεύθερη απόδοση που την έχει το άρθρο, και κατηγορεί τον αρθρογράφο ότι «ψεύδεται με τις πηγές»!… Σας δίνουμε το πρωτότυπο κείμενο για να δείτε τι λέει επί λέξη ο Ιμπν Ισχάκ στη σελ. 551 και βγάλτε τα συμπεράσματά σας: Sara had insulted him [Muhammad] in Mecca … Sara, who lived until in the time of `Umar a mounted soldier trod her down in the valley of Mecca and killed her. Δηλ. Η Σάρα τον είχε προσβάλλει (τον Μουχάμμαντ) στη Μέκκα … Η Σάρα έζησε μέχρι που, την εποχή (που ήταν χαλίφης) ο Ουμάρ, ένας έφιππος στρατιώτης την τσαλαπάτησε (εννοείται με το άλογο, αφού ήταν έφιππος) στην κοιλάδα της Μέκκας και τη σκότωσε.» Το γεγονός αναφέρει και ο Τάμπαρι: «She lived until someone in the time of Umar b. al-Khattab caused his horse to trample her at Abtah and killed her.» (Η Σάρα) ζούσε μέχρι που κάποιος την εποχή του Ουμάρ αλ-Χατάμπ έβαλε το άλογό του να την ποδοπατήσει στο Abtah και τη σκότωσε». (Al-Tabari’s «The History of Tabari», volume 8, SUNY, μετάφραση Michael Fishbein, σελ. 179.)

Και η ψευδολογία του Άχμεντ Ελντίν κλείνει με το απίστευτο:

«Είναι ασφαλές να πούμε, κοιτάζοντας τα Ιστορικά στοιχειά ότι ο Μωάμεθ εκτέλεσε τα συγκεκριμένα άτομα μόνο επειδή απειλούσαν την ζωή τόσο του ιδίου όσο και του λαού του. Κάθε έναν από αυτούς αν θα κοιτάξουμε ολόκληρη την ιστορία του και όχι την μισή όπως επιτηδευμένα κάνει η Χριστιανική ομάδα και όπως απέδειξα, τότε θα δούμε ότι σκοπό είχαν να σκοτώσουν και να βλάψουν των Μωάμεθ. Έτσι λοιπόν η τιμωρία τους ήταν αποδεκτή.»

Ο αναγνώστης μπορεί να αναρωτηθεί τι είδους απειλή συνιστούσαν για τη ζωή του Μουχαμμαντ και του λαού του ένας γέροντας 120 ετών που διαμαρτυρήθηκε επειδή ο Μουχάμμαντ δολοφόνησε κάποιον, ένας τυφλός βοσκός που διακήρυττε ότι δεν ήθελε να γίνει μουσουλμάνος, δυο σκλάβες που τραγουδούσαν σατιρικά τραγούδια για τον Μουχάμμαντ, μια απελευθερωμένη σκλάβα που τον είχε προσβάλει στη Μέκκα και μια μητέρα 5 παιδιών που του άσκησε κριτική με ποίημα της. Πραγματικά, όπως παρατηρεί κι ένας αναγνώστης στην ιστοσελίδα του Άχμεντ Ελντίν, «οι εκάστοτε “πιστοί” είναι έτοιμοι να ξαναγράψουν την ιστορία, εάν η ιστορία δεν τους βολεύει.»

Κλείνουμε την αναίρεσή μας αυτή με σημειώσεις από το περίφημο βιβλίο του Τάμπαρι «Ιστορία των Προφητών και Βασιλέων» γιατί ταιριάζει γάντι στην περίπτωσή σας:

«Ας ξέρει ο αναγνώστης πως ό,τι αναφέρω στο βιβλίο μου βασίζεται στις ειδήσεις που διηγήθηκαν κάποιοι άνθρωποι. Απέδωσα αυτές τις ιστορίες στους αφηγητές τους, χωρίς να εξάγω τίποτα από τα γεγονότα…

Αν κάποιος νιώσει φρίκη/αποτροπιασμό από ένα συγκεκριμένο γεγονός που αναφέρουμε στο βιβλίο μας, ας ξέρει ότι αυτό δεν προέρχεται από εμάς, αλλά ότι εμείς μονάχα καταγράψαμε αυτά που λάβαμε από τους αφηγητές.»

ΕΤΣΙ είναι ο πραγματικός ιστορικός, μουσουλμάνοι. Εσάς σας βολεύουν καλύτερα οι κόλακες και οι αγιογράφοι του Μουχάμμαντ, αλλά ευτυχώς για την ανθρωπότητα δεν ήταν τέτοιοι όλοι όσοι έγραψαν για τον άνθρωπο που θεωρείτε προφήτη του Θεού.

“

Let the reader be aware that whatever I mention in my book is relied on the news that were narrated by some men. I had attributed these stories to their narrators, without inferring anything from their incidents ….

”

“	If a certain man gets horrified by a certain incident that we reported in our book, then let him know that it did not come from us, but we only wrote down what we received from the narrators .

ΣΥΝΙΣΤΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΑΓΓΛΙΚΑ ΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΟΥΝ ΤΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΧΑΜΜΑΝΤ:

http://www.amazon.com/Life-Muhammad-I-Ishaq/dp/0196360331/ref=sr_1_1?ie=UTF8&s=books&qid=1265594114&sr=1-1

---

[1] The History of the Prophets and Kings (Persian: تاریخ طبری , Arabic: تاريخ الرسل والملوك Tarikh al-Rusul wa al-Muluk

[2] «is renowned for its detail and accuracy concerning Muslim and Middle Eastern history». Από το άρθρο της Βικιπαίδεια στο οποίο μας παραπέμπουν.

[3] «al-Ṭabarī drew upon the extensive researches of 8th-century Medinan scholars.» Βλ. http://www.britannica.com/EBchecked/topic/579654/al-Tabari/7063/Major-works#ref=ref12273

Το Αλ-Άζχαρ και οι αποστάτες

Το Πανεπιστήμιο Αλ-Άζχαρ (Al-Azhar, αραβικά: الأزهر الشريف? ʾ Al-Azhar al-Šarīf, “το Ευγενές Άζχαρ”) είναι το βασικό κέντρο αραβικής λογοτεχνίας και σουνιτικής ισλαμικής μάθησης στον κόσμο, η αποστολή του οποίου περιλαμβάνει την εξάπλωση της ισλαμικής θρησκείας. Ιδρύθηκε το 975 στο Κάιρο της Αιγύπτου από τους Φατιμίδες, και συνδέεται με το τζαμί Αλ-Άζχαρ στο Παλαιό Κάιρο. Το Αλ-Άζχαρ εκπαιδεύει Αιγύπτιους που η αιγυπτιακή κυβέρνηση διόρισε κήρυκες στον προσηλυτισμό (da’wa). Οι ουλεμάδες του (ulemas) δηλ. ισλαμιστές λόγιοι εκδίδουν διαταγές (fatwas) σχετικά με τις διαφορές που τους υποβάλλονται από όλο τον σουνιτικό ισλαμικό κόσμο όσον αφορά την ορθή συμπεριφορά των μουσουλμάνων ως ατόμων και των μουσουλμανικών κοινωνιών.

Δείτε λοιπόν πώς αντιμετωπίζει την αποστασία από το Ισλάμ το γνωμοδοτικό αυτό ίδρυμα, το οποίο έχει διεθνή εμβέλεια στον ισλαμικό κόσμο:

Το κείμενο λέει τα εξής:

Στο όνομα του Αλλάχ του πιο Ευεργετικού, του Πολυεύσπλαχνου.

Αλ-Αζχαρ

Συμβούλιο fatawa.

Το ερώτημα αυτόπαρουσιάστηκε από τον κ. Ahmed Darwish και υποβλήθηκε για συζήτηση από τον [σκιασμένο όνομα] ο οποίος έχει τη γερμανική ιθαγένεια.

Ένας άνδρας που θρησκεία του ήταν το Ισλάμ και η εθνικότητα του είναι αιγυπτιακή παντρεύτηκε μια Γερμανίδα χριστιανή και το ζευγάρι συμφώνησε ότι ο σύζυγος θα ενταχθεί στην χριστιανική πίστη και δόγμα.

1) Ποια είναι η Ισλαμική δικαστική απόφαση σε σχέση με αυτόν τον άνθρωπο; Ποιες είναι οι ποινές που προβλέπονται για αυτή την πράξη;

2) Τα παιδιά του θεωρούνται χριστιανοί ή μουσουλμάνοι;

Η Απάντηση:

Κάθε έπαινος στον Αλλάχ, τον Κύριο του Σύμπαντος και χαιρετισμούς στον ηγέτη των δικαίων, τον αφέντη μας Μουχάμμαντ, την οικογένειά του και όλους τους συντρόφους του.

Στη συνέχεια:

Αυτός ο άνθρωπος έχει διαπράξει αποστασία. Πρέπει να του δοθεί μια ευκαιρία να μετανοήσει και αν δεν το κάνει τότε θα πρέπει να θανατωθεί σύμφωνα με τη Σαρία.

Όσον αφορά τα παιδιά του, για όσο είναι παιδιά θεωρούνται μουσουλμάνοι, αλλά μετά θα φθάσουν στην ηλικία της εφηβείας, τότε αν παραμείνουν με το Ισλάμ είναι μουσουλμάνοι, αλλά εάν αποχωρήσουν από το Ισλάμ και δεν μετανιώσουν τότε πρέπει θανατωθούν και ο Αλλάχ γνωρίζει καλύτερα.

Σφραγίδα του Αλ-Άζχαρ

Επικεφαλής του Συμβουλίου Fatawa του Αλ-Άζχρ.

Abdullah al-Mishadd (عبد الله المشد‎) Abdullah al-Mishadd (عبد الله المشد)

23 Σεπτεμβρίου 1978.

Νομίζουμε ότι μετά από αυτή την ειλικρινή και ξεκάθαρη δήλωση, που δεν έγινε για να δοθεί καλή εντύπωση στους Δυτικούς αλλά εκφράζει 100% τη γνώμη των συντακτών, δεν χρειάζονται άλλα σχόλια… Ο αποστάτης πρέπει να εκτελείται. Απλά πράγματα.

Ο Μουχάμμαντ αντέγραψε τους χανίφες

Η ιδέα ότι ο Μωάμεθ κωδικοποίησε στο Ισλάμ πεποιθήσεις μιας προγενέστερης θρησκείας από αυτήν που ίδρυσε ο ίδιος, μιας θρησκείας που υπήρχε στην εποχή του, θα προσβάλλει πολλούς μουσουλμάνους. Το σημαντικό ερώτημα, ωστόσο, δεν είναι αν κάτι τέτοιο «Είναι προσβλητικό» αλλά αν «Είναι αλήθεια;»

Ακολουθεί απομαγνητοφώνηση δορυφορικής τηλεοπτικής εκπομπής που παίχτηκε τον Ιανουάριο του 2009. Ο αμπούνα (πατήρ) Ζακαρία Μπότρος απαντά σε ερωτήσεις του παρουσιαστή Άχμαντ (στα αραβικά) σχετικά με τον Μουχάμμαντ (Μωάμεθ).

ΑΧΜΑΝΤ: Μιλήσαμε για τις θρησκευτικές επιρροές στη ζωή του Μουχάμμαντ, και την ειδωλολατρία που ήταν διαδεδομένη στην Αραβική Χερσόνησο. Μπορείτε να μας πείτε και για τους χανίφες και τη hanafiya (χαναφία);

ΑΜΠΟΥΝΑ: Το πρώτο πράγμα που θέλω να κάνω είναι μια διάκριση μεταξύ της νομικής σχολής Hanafiya που ιδρύθηκε από τον Αμπού Χανίφα και είναι μία από τις τέσσερις μεγάλες σχολές της ισλαμικής νομολογίας, και της κίνησης hanafiya που υπήρχε πριν από το Ισλάμ. Ο σεΐχης Khalil Abd al-Karim γράφει στο βιβλίο “The Historical Roots of Islamic Sharia” («Οι ιστορικές ρίζες της ισλαμικής Σαρία») ότι η hanafiya ήταν ένα θρησκευτικό κίνημα του οποίου οι οπαδοί ονομάζονταν χανίφες και οι οποίοι πίστευαν ότι η θρησκεία τους ήταν αυτή του Αβραάμ. Δεν λάτρευαν τα είδωλα, πίστευαν σε ένα μόνο Θεό, δεν έπιναν αλκοόλ, απαγόρευαν τη μοιχεία, νήστευαν, ασκούσαν το προσκύνημα, έκαναν περιτομή στους γιους τους, και ήταν κατά της δολοφονίας των θυγατέρων που ήταν κοινή πρακτική εκείνη την εποχή. Οι Μουσουλμάνοι συχνά ισχυρίζονται ότι ο Μουχάμμαντ ήταν ο πρώτος που απαγόρευσε τις παιδοκτονίες κοριτσιών, αλλά αυτές είχαν καταδικαστεί από τους χανίφες. Αυτοί πίστευαν επίσης στο πεπρωμένο και στην μοίρα.

Ο Δρ. Jawad Ali γράφει ότι οι χανίφες δεν ακολουθούσαν μια οργανωμένη θρησκεία, όπως ο Ιουδαϊσμός και ο Χριστιανισμός, και δεν είχαν ένα σύστημα δογμάτων και κανονισμών από κείμενα που αποκαλύφθηκαν από τον ουρανό. Προσθέτει ότι σήμερα θα τους αποκαλούσαμε μεταρρυθμιστές, επειδή ήθελαν να βελτιωθεί η γενική κατάσταση και να ανυψωθεί ο ρόλος της λογικής.

ΑΧΜΑΝΤ: Μπορείτε να μας δώσετε τα ονόματα ορισμένων από αυτούς;

ΑΜΠΟΥΝΑ: Υπήρξε ο Kab bin Luay, ο οποίος ήταν ένας από τους προγόνους του Μουχάμμαντ, και ο Abd al-Mutallib ο οποίος ήταν ο παππούς του Μουχάμμαντ. Ο ποιητής Zayd bin Amer, ο οποίος ήταν ο θείος του χαλίφη Umar bin Khattab, ήταν χανίφης. Παρομοίως, χανίφης ήταν ο ποιητής Umayya bin Abu Salt (Ουμαγιά Μπιν Αμπού Σαλτ), ο οποίος ήταν σύγχρονος του Μουχάμμαντ και επηρέασε τον Μουχάμμαντ στο βαθμό που ο Μουχάμμαντ ενέκρινε μέρος της ποίησής του και το μετέτρεψε σε στίχους του Κορανίου.

ΑΧΜΑΝΤ: Πώς επηρεάστηκε ο Μουχάμμαντ από την hanafiya;

ΑΜΠΟΥΝΑ: Ο Μουχάμμαντ διαπίστωσε ότι αυτό το κίνημα ήταν καθ’ όλα προετοιμασμένο, έτοιμο να μετατραπεί σε θρησκεία. Πήρε τις πεποιθήσεις αυτού του κινήματος και τις μετέτρεψε σε θρησκεία. Τις μετέτρεψε σε σύστημα και νόμους, και τις έβαλε σε ένα βιβλίο και το ονόμασε Κοράνιο. Ισχυρίστηκε ότι αυτό αποκαλύφθηκε από τον ουρανό μέσω του αγγέλου Γαβριήλ. Ο σεΐχης Khalil Abd al-Karim γράφει, «Το Ισλάμ ενέκρινε τους κανονισμούς και τις πεποιθήσεις και τις πρακτικές των χανιφών, τις διακήρυξε ανοιχτά, και κάλεσε τους ανθρώπους σ’ αυτές.»

ΑΧΜΑΝΤ: Υπάρχουν στοιχεία από το Κοράνιο ότι ο Μουχάμμαντ ενέκρινε τις ιδέες του κινήματος hanafiya και τις μετέτρεψε στη θρησκεία του Ισλάμ;

ΑΜΠΟΥΝΑ: Στο Κοράνιο 16:123 λέει, «Σου αποκαλύψαμε, Μουχάμμαντ, ότι πρόκειται να ακολουθήσεις την πίστη του Αβραάμ, ο οποίος ήταν ένας από τους χανίφες.» Στο Κοράνιο 12:38 λέει, «Έχω ακολουθήσει την πίστη των προγόνων μου Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, και ποτέ δεν θα αποδίδαμε συνεταίρους στον Αλλάχ.» Στο Κοράνιο 6: 161 λέει, «Ο Κύριός μου με έχει κατευθύνει στον ίσιο δρόμο, στο μονοπάτι του Αβραάμ του χανίφη (Ibrahim Hanifa).» Στο Κοράνιο 3: 95 λέει, «Ακολουθήστε τη θρησκεία του Αβραάμ του χανίφη (Ibrahim Hanifa), ο οποίος δεν ήταν ένας από τους ειδωλολάτρες.» Στο Κοράνιο 2:135 λέει, «Σας λένε να γίνετε Εβραίοι ή Χριστιανοί αν θέλετε να καθοδηγηθείτε σωστά. Πείτε τους ότι θα ακολουθήσετε μάλλον τη θρησκεία του Αβραάμ του χανίφη (Ibrahim Hanifa).»* Σημειώστε ότι κανένας από αυτούς τους στίχους δεν αναφέρει καν το Ισλάμ. Ήταν μόνο στο Κοράνιο 22:78 (σούρα η οποία είναι μεταγενέστερη, της Μεδίνας) που αποκλήθηκαν μουσουλμάνοι. Εκείνος ο στίχος λέει: «Πολεμήστε για τον Αλλάχ … αυτός σας έχει επιλέξει και σας έχει δώσει την πίστη του πατέρα σας του Αβραάμ, ο οποίος σας αποκάλεσε μουσουλμάνους.» Τώρα ο Μουχάμμαντ λέει ότι ο Αβραάμ και αυτοί μαζί του ήταν μουσουλμάνοι.**

ΑΧΜΑΝΤ: Υπάρχουν πρόσθετα αποδεικτικά στοιχεία από άλλες ισλαμικές πηγές;

ΑΜΠΟΥΝΑ: Στη μελέτη μας πάντα αρχίζουμε με το Κοράνιο, γιατί αυτή είναι η κύρια αυθεντία για τους Μουσουλμάνους. Μετά βλέπουμε τα βιβλία που εξηγούν το Κοράνιο. Στην εξήγηση του για το Κοράνιο 6:161 , («Ο Κύριός μου με έχει κατευθύνει στον ίσιο δρόμο, το μονοπάτι του Αβραάμ του χανίφη») ο Al-Tabari γράφει, «Αυτή ήταν η hanafiya, η θρησκεία του Αβραάμ. Ο χανίφης ήταν εκείνος που κατευθυνόταν στον ίσιο δρόμο». Σημειώστε ότι λέει ότι ο Μουχάμμαντ διακήρυξε την θρησκεία των χανιφών, όχι μια νέα θρησκεία.

Ο Al-Wahidi γράφει στο «Asbab al-Nazul» ότι ο Μουχάμμαντ εισήλθε σ’ ένα εβραϊκό σχολείο και κάλεσε τους Εβραίους εκεί να ακολουθήσουν τον Αλλάχ. Όταν τον ρώτησαν σε ποια θρησκεία ανήκε, απάντησε ότι ακολουθούσε τη θρησκεία του Αβραάμ. Θα περίμενε κανείς να πει το Ισλάμ. Ο Δρ. Jawad Ali γράφει ότι ο ποιητής Umayya bin Abu Salt ήρθε στο Μουχάμμαντ στη Μεδίνα και ρώτησε τι τους είχε φέρει. Ο Μουχάμμαντ απάντησε ότι είχε έρθει με την hanafiya, τη θρησκεία του Αβραάμ.

ΑΧΜΑΝΤ: Είπατε ότι ο Umayya bin Abu Salt ήταν ένας από τους χανίφες που επηρέασαν τον Μουχάμμαντ. Πώς το έκανε αυτό;

ΑΜΠΟΥΝΑ: Ο Δρ. Jawad Ali γράφει ότι ο Umayya ήταν το πρώτο πρόσωπο που ξεκινούσε το συγγραφικό του έργο με την έκφραση «Στο όνομα σου, το οποίο είναι ο Αλλάχ τους.» Ο Μουχάμμαντ άρχισε να χρησιμοποιεί αυτή την έκφραση, και στη συνέχεια την άλλαξε με την έκφραση «Στο όνομα του Αλλάχ του Φιλεύσπλαχνου, του Ελεήμονα» (η οποία ανοίγει όλα τα κεφάλαια του Κορανίου, εκτός από ένα). Ο Umayya αφηγήθηκε επίσης μια ιστορία με αγγέλους που εμφανίστηκαν και άνοιξαν το στήθος του, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για να γίνει Προφήτης, ιστορία η οποία εγκρίθηκε επίσης από τον Μουχάμμαντ. Ο Ibn Kathir αφηγείται στο βιβλίο του “The Beginning and the End” («Η αρχή και το τέλος») ιστορίες ότι ο Umayya συναντήθηκε με ιερείς που είδαν σ’ αυτόν σωματικά σημεία του προφητικού αξιώματος, και ότι μαγευτικά όντα κατέβηκαν πάνω του και άνοιξαν την καρδιά του για να την καθαρίσουν και να την εξαγνίσουν. Ο Μουχάμμαντ πήρε αυτές τις ιστορίες που έγραψε ο Umayya, και ισχυρίστηκε ότι συνέβησαν σ’ αυτόν. Ο Umayya Ibn Abu Salt ήταν αξιόλογο και σεβαστό πρόσωπο μεταξύ των Αράβων. Αν ο Μουχάμμαντ μπορούσε να ισχυριστεί ότι είχε τις ίδιες εμπειρίες που είχε εκείνος, θα ήταν προς όφελός του. Οι πρώτες έγκυρες βιογραφίες του Μουχάμμεντ συμπεριλαμβανομένου του «Βίου του Μουχάμμαντ» του Ιμπν Ισχάκ, ισχυρίζονται ότι όλα αυτά τα γεγονότα συνέβησαν στον Μουχάμμαντ.

ΑΧΜΑΝΤ: Ο Umayya Ibn Abu Salt ήταν ένας ποιητής. Πήρε ο Μουχάμμαντ κάποιο απόσπασμα της ποίησης του Ουμαγιά και το ενσωμάτωσε στο Κοράνιο;

ΑΜΠΟΥΝΑ: Ναι, το έκανε. Το Αραβικό βιβλίο «Μια Ανθολογία των χριστιανών Ποιητών» παραθέτει μέρος της ποίησης του Umayya:

Ο Θεός των ουρανών και της γης
Και κύριος των βουνοκορφών
Τα δημιούργησε και τα φύτεψε σταθερά
Δίχως ορατούς στύλους ή σχοινιά
Τα έφτιαξε και τα στόλισε με φως
Από τον ήλιο και το φεγγάρι
Έβαλε τους διάττοντες αστέρες στο σκοτάδι
Ρίχνοντάς τους ταχύτερα από βέλη.

Αυτό δεν είναι που είπε ο Μουχάμμαντ στο Κοράνιο 31:10: «Δημιούργησε τον ουρανό δίχως ορατούς στύλους, και φύτεψε βουνά σταθερά στη γη»;

ΑΧΜΑΝΤ: Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα;

ΑΜΠΟΥΝΑ: Ναι, υπάρχουν πολλά. Ο Ali Jawad γράφει ότι οι περιγραφές του Umayya bin Abu Salt για την ημέρα της κρίσης, και τον παράδεισο και την κόλαση, αντιστοιχούν σε μεγάλη λεπτομέρεια σε ό, τι είναι γραμμένο στο Κοράνιο. Ο Umayya έγραψε ότι ο Αλλάχ στέλνει άτομα ως αγγελιαφόρους και δικάζει και επιβραβεύει τους ανθρώπους. Αυτοί που κάνουν κακό καταδικάζονται στην κόλαση, και εκείνοι που κάνουν δίκαιες πράξεις ζούν για πάντα σε έναν παράδεισο όπου γιορτάζουν με νερό, κρασί, γάλα και μέλι, και έχουν ό, τι επιθυμούν, συμπεριλαμβανομένων και όμορφων γυναικών. Το Κοράνιο 47:15 περιέχει απευθείας αποσπάσματα από την ποίηση του Umayya, «Ο παράδεισος που έχει υποσχεθεί στους δίκαιους θα περιέχει ποτάμια από νερό, γάλα, κρασί και μέλι.» Το Κοράνιο 56: 17-22 λέει, «Νεαρά αγόρια θα τους σερβίρουν από κούπες κρασί που δεν θα προκαλεί πονοκεφάλους ή μέθη, και θα έχουν γυναίκες με μεγάλα όμορφα μάτια σαν μαργαριτάρια».

ΑΧΜΑΝΤ: Υπάρχουν περισσότερα ιστορικά στοιχεία ότι ο Μουχάμμαντ γνώριζε την ποίηση του Umayya bin Abu Salt;

ΑΜΠΟΥΝΑ: Στο Σαχίχ Μουσλίμ (βιβλίο 28, χαντίθ 5602) γράφει ότι ο Amr bin Sharid ανέφερε ότι ο πατέρας του είπε ότι μια μέρα ίππευε πίσω από τον αγγελιοφόρο του Αλλάχ,  και ο αγγελιαφόρος τον ρώτησε, «Θυμάσαι καθόλου από την ποίηση του Umayya bin Abu Salt;» Όταν ο πατέρας είπε ότι θυμόταν, ο αγγελιοφόρος του ζήτησε να απαγγείλει κάτι από αυτήν. Αφού απήγγειλε μερικούς στίχους, ο αγγελιοφόρος του ζήτησε να συνεχίσει και αυτός απήγγειλε στον αγγελιοφόρο εκατό δίστιχα από την ποίηση του Umayya. Σε ένα άλλο σχετικό χαντίθ (βιβλίο 28, 5606), ο Abu Huraira ανέφερε ότι ο αγγελιοφόρος του Αλλάχ είπε, «Ο πιο αληθινός στίχος που απήγγειλε ποιητής είναι ο στίχος «Εκτός από τον Αλλάχ όλα είναι μάταια», και ο Umayya bin Abu Salt ήταν σχεδόν μουσουλμάνος».

Η εγκυκλοπαίδεια της Ισλαμικής Γνώσης (encyclopedia of Islamic Knowledge) γράφει ότι η ποίηση του Umayya bin Abu Salt ήταν μία από τις πηγές όπου βασίστηκε το Κοράνιο.

ΑΧΜΑΝΤ: Αμπούνα, ποια πιστεύετε προσωπικά ότι ήταν η επίδραση του Umayya στην Μουχάμμαντ;

ΑΜΠΟΥΝΑ: Αντί να δώσω τη γνώμη μου, θα ήθελα μάλλον να συνεχίσω με αυτά που έχουν γράψει οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι ιστορικοί. Έχω την εντύπωση ότι μετά από αυτό το πρόγραμμα σήμερα, οι μουσουλμάνοι σεΐχηδες πρόκειται να επιτεθούν στα δικά τους βιβλία!

Ο Jawad Ali γράφει ότι ο Umayya bin Abu Salt είπε, «Αν ο Μουχάμμαντ ήταν πραγματικά προφήτης, δεν θα είχε σκοτώσει αυτούς τους ανθρώπους στο νεκροταφείο.»

ΑΧΜΑΝΤ: Για τι πράγμα μιλούσε;

ΑΜΠΟΥΝΑ: Ο Umayya bin Abu Salt επρόκειτο να συναντηθεί με τον Μουχάμμαντ, και στο δρόμο ο ίδιος και οι σύντροφοί πέρασαν από ενα νεκροταφείο. Κάποιος ενημέρωσε τον Umayya ότι οι άνθρωποι στο νεκροταφείο ήταν οι μουσουλμάνοι που είχαν σκοτωθεί στη μάχη του Badr. Ο Umayya ήταν στη Συρία τον καιρό της μάχης, δεν ήταν στη Μεδίνα. Τότε ο Umayya έσκισε το πουκάμισο του και είπε, «Μα τον Αλλάχ, αν πραγματικά ήταν προφήτης δεν θα είχε σκοτώσει τον ίδιο τον λαό του.» Αυτή ήταν η γνώμη του Umayya bin Abu Salt.

ΑΧΜΑΝΤ: Του ίδιου ανθρώπου την ποίηση του οποίου πήρε ο Μουχάμμαντ και την έβαλε στο Κοράνιο!

* Σημειώνουμε ότι στη γνωστή μετάφραση του Κορανίου από ομάδα καθηγητών του Αλ-Άζχαρ, δεν αναφέρεται πουθενά ο όρος «χανίφης» στα εδάφια αυτά. Συνήθως αποδίδεται ως «αυτός που δεν συνεταιρίζει άλλον με τον Θεό» και στο 2:135 αποδίδεται ως «ο όρθιος»(!). Στη μετάφραση των εκδόσεων Κάκτος το «χανίφης» στο 2:135 αποδίδεται ως «ο ορθόδοξος» και στο 6:161 ως «αληθινά πιστός», ενώ στο 3.9 ως «θεοσεβής».

**Στο Κοράνιο 3:19 όπου σύμφωνα με το Αλ-Άζχαρ λέει «Η θρησκεία στον Αλλάχ είναι το Ισλάμ» και σύμφωνα με τη μετάφραση του «Κάκτου» «η θρησκεία του Θεού είναι η θρησκεία του Ισλάμ», έλεγε αρχικά «Χανιφά» αντί για Ισλάμ. Στο Κοράνιο του Obey Ibn Ka’b και του Abdullah Ibn Masoud παρέμεινε «Χανίφά». Όμως ο Ουθμάν έκαψε όλα τα Κοράνια και διατήρησε μόνο το δικό του, όπου είχε αλλάξει το «Χανίφα’ σε «Ισλάμ».

Ποιος «θεός» είναι αναιδής και αλαζονικός;

Γνωρίζετε την σούρα 59:23, η οποία αναφέρει διάφορα ονόματα του Αλλάχ;

Ακούμε με τη σειρά τα ονόματα Al-Malik (الملك) Al-Quddus (القدوس) As-Salam (السلام) Al-Mu’min (المؤمن) Al-Muhaymin (المهيمن) Al-Aziz (العزيز) Al-Jabbar (الجبار) Al-Mutakabbir (المتكبر)

Όμως, τι σημαίνει το όνομα «Αλ-Μουτακάμπιρ»; Αν κοιτάξετε σε αραβικές ιστοσελίδες που προβάλουν το Κοράνι, θα δείτε διάφορες αποδόσεις της λέξης, όπως «The Tremendous», «Supreme in Greatness, The Majestic» (Υπέρτατος σε μεγαλείο, ηγεμονικός, μεγαλοπρεπής) και τα συναφή. Ίσως να έχετε και κάποιον που ‘ξέρει» και «σας εξηγεί το Κοράνι σωστά» για να μην «σχηματίσετε κακή ιδέα για το Ισλάμ». Τι θα λέγατε όμως αν εμείς σας λέγαμε ότι η λέξη αυτή σημαίνει «αλαζόνας, υπερήφανος, φαντασμένος, ξιππασμένος»;

Στη θέση σας, θα κάναμε μια δοκιμή. Πηγαίνετε λοπόν στο http://translate.google.com και γράψτε τη λέξη المتكبر επιλέγοντας μετάφραση από τα αραβικά στα αγγλικά. Ή, γράψτε με αγγλικούς χαρακτήρες μέσα στο πλαίσιο μετάφρασης τη λέξηAl-Mutakabbir και στη συνέχεια πατήστε μια φορά το διάστημα. Η λέξη θα γραφτεί αυτόματα στα αραβικά και από κάτω θα βγουν οι μεταφράσεις της στην αγγλική, όπως στην εικόνα:

Ας δούμε λοιπόν, πώς μεταφράζονται οι λέξεις αυτές στην ελληνική:

Snobby = (επ.) κενόδοξος, σνομπ, ξιππασμένος κοινωνικά, φαντασμένος

Swank = (ρμ.) [κν.] επαίρομαι, καυχιέμαι, επιδεικνύομαι, ξιπάζομαι, κορδώνομαι, κάνω φιγούρα | ουσ. Κομπορρημοσύνη, ξιπασιά, κόρδωμα, φιγούρα

Stiff = (επ.)δύσκαμπτος, άκαμπτος, σκληρός |δυσκίνητος |ψυχρός, επιφυλακτικός, απλησίαστος

Haughty = επ.(ίθετο) υπερόπτης, αγέρωχος|υπεροπτικός, περιφρονητικός

Proud = επ. υπερήφανος|αλαζόνας, υπερόπτης, φαντασμένος|αγέρωχος|ακατάδεκτος|υπέροχος, λαμπρός, ένδοξος|μεγαλοπρεπής|προεξέχων

Arrogant = επ. αλαζών, αλαζονικός, υπερόπτης, υπεροπτικός, αυθάδης.

Supercilious = επ. περιφρονητικός, υπεροπτικός, αγέρωχος, ακατάδεκτος.

Upstage =επ. (αργκό) ξιππασμένος, ψηλομύτης, ακατάδεκτος, σνομπ|ρμ.αποσπώ την προσοχή του ακροατηρίου από άλλον προς τον εαυτό μου, κλέβω σκηνή

Insolent = επ. Θρασύς, αναιδής, αυθάδης|αλαζονικός|προσβλητικός, υβριστικός

Lordly = επ. Αρχοντικός | μεγαλοπρεπής | ακατάδεκτος, αγέρωχος

Snooty = επ. [κν.] ακατάδεκτος, ψηλομύτης, επαρμένος, φαντασμένος

Lofty = (επ.) ψηλός, επιβλητικός | [μεταφ.] υψηλόφρων, ευγενής | υπεροπτικός, αφ’ υψηλού, αγέρωχος

Swelling = (ουσ.) διόγκωση, διεύρυνση |εξόγκωμα, φούσκωμα | οίδημα, πρήξιμο | [ιατρ.] δοθιήν, φλεγμονή | όγκος | (επ.) διογκούμενος | φουσκωτός | πομπώδης, στομφώδης

Conceited = (επ.) επαρμένος, ματαιόδοξος, [κν.] φαντασμένος, ξιπασμένος.

Το μεταφραστικό εργαλείο της Google βγάζει και την επιλογή

Related phrases (Σχετικές φράσεις) που στην περίπτωσή μας είναι η

• على نحو متكبر

proudly (επιρ. με υπερηφάνεια, αλαζονικά, υπεροπτικά, αγέρωχα, ακατάδεκτα).

Ακόμα κι αν το μεταφραστικό εργαλείο της Γκουγκλ έκανε κάποιο λάθος, δεν μπορεί να είναι λάθος ΟΛΑ αυτά. Εμείς που γνωρίζουμε αραβικά, ξέρουμε έτσι κι αλλιώς ότι όλα αυτά είναι σωστά. Αυτό το λέμε για σας που είτε δεν γνωρίζετε αραβικά, είτε σας έχουν μάθει ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ λέξη λάθος, για να σας παραπλανήσουν…

Και πρέπει να παραπλανηθείτε, ειδικά αν προέρχεστε από ένα χριστιανικό περιβάλλον. Γιατί ο κάθε χριστιανός γνωρίζει ότι δεν είναι ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ Θεός υπερήφανος, αλαζόνας, επαρμένος, ξιππασμένος, υψηλοφρονών. Τέτοιος είναι ΜΟΝΟ ο κομπλεξικός διάβολος που προσπαθεί να κάνει τον άνθρωπο να τον λατρέψει με κάθε τρόπο. Ακόμα και στέλνοντας οράματα σε ψευδοπροφήτες, που μετά τους δίνει εντολή να εξαπλώσουν τη λατρεία του με το σπαθί. Και ο διάβολος είναι αυτός που θέλει να πολεμήσει την χριστιανική Εκκλησία, η οποία διαφυλάσσει την Αλήθεια για τη φύση του Θεού στο Τριαδικό Δόγμα. Το Τριαδικό Δόγμα που το Ισλάμ καταπολεμά με μίσος και μανία, υποστηρίζοντας ότι με αυτό οι Χριστιανοί «βάζουν συνεταίρο στο Θεό», πράγμα που, όπως μας λένε, είναι η μόνη αμαρτία που ο Θεός δεν πρόκειται να συγχωρήσει!

Σίγουρα δεν πρόκειται να μας τη συγχωρήσει την Τριαδική πίστη μας ο «θεός» του Ισλάμ. Ο αναιδής. Ο ξιππασμένος. Ο αλαζόνας. Αυτός που προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή των ανθρώπων από τον πραγματικό Θεό προς τον εαυτό του, να «κλέψει τη σκηνή» σαν φτηνός ηθοποιός. Ο υπεροπτικός, φαντασμένος «Αλ-Μουτακάμπιρ», ο σατανάς. Δεν τον φοβόμαστε όμως. Ο Παντοκράτορας, ο Τριαδικός, ταπεινός και αγαπητικός Θεός, που πήρε την ανθρώπινη φύση για να μας ενώσει με τον Εαυτό Του, ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ Κύριος των Κόσμων, θα μας προστατέψει από την κακία του σατανά στην αιωνιότητα.

Εμείς πάλι, θα προσευχόμαστε για τη σωτηρία τη δική μας κι όσων έχουν πέσει στην πλάνη του υπεροπτικού και σκληρόκαρδου αυτού «θεού».

Και θα θυμόμαστε τα λόγια του Γέροντα Παϊσίου, που έφερε πολλούς μουσουλμάνους  στην Εκκλησία του Χριστού:

«Πόσοι λένε ότι οδηγούν τους ανθρώπους στον σωστό δρόμο, ενώ κουβαλούν στον ώμο τους ένα τσουβάλι και έχουν κρυμμένο μέσα τον διάβολο! Ο Καλός Θεός όμως δεν τον αφήνει να κρυφθεί τελείως. Καμιά φορά βγάζει ο διάβολος κάποιο κέρατο ή την ουρά του, τα βλέπουν οι άνθρωποι και φωνάζουν τρομαγμένοι: «Τι είναι αυτό ; Κέρατο; Ουρά;». «Όχι, τι λέτε; Μελιτζάνα είναι!», τους λένε εκείνοι, για να τους εξαπατήσουν και να παρουσιάσουν διαβολικά πράγματα για καλά και ωφέλιμα.»

Ετσι έγινε κι εδώ με τον σατανά. Ανάμεσα στα ονόματα που διάλεξε για να παραπλανήσει, και τα οποία καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματική φύση του – ονόματα όπως Ar-Rahman (الرحمن)  και Ar-Rahim (الرحيم) (πολυεύσπλαχνος και πολυεπιεικής) (ονόματα τα οποία εντελώς συμπτωματικά, τα είχαν κάποια είδωλα των πολυθεϊστών στη Μέκκα) έβαλε και κάποια που προδίδουν τον αληθινό του χαρακτήρα. Μεταξύ αυτών, το Αλ-Μουτακάμπιρ. Αλλά και άλλα, που θα συζητήσουμε αργότερα. Γι’ αυτό άλλωστε, από τη στιγμή που ο γνωστός Κόπτης ιερέας Ζακαρία Μπότρος ξεμπρόστιασε στην τηλεοπτική εκπομπή του τα «99 θεία ονόματα», το ισλαμικό  Πανεπιστήμιο του Καΐρου Αλ-Άζχαρ αποφάσισε να επιβάλει λογοκρισία σ’ αυτά και να απαγορέψει να τα ψέλνουν οι πιστοί! Βλέπετε εκεί στο Αλ-Άζχαρ γνωρίζουν πολύ καλά, ότι τέτοια ονόματα κάνουν χτυπητή την αντίθεση μεταξύ του αλαζονικού κι αιμοβόρου δαιμονικού «θεού» τους και του Θεού της αγάπης των Χριστιανών. Και δεν τους συμφέρει αυτή η αντίθεση να φαίνεται, καθώς τώρα προσπαθούν να ξεγελάσουν τους Χριστιανούς και να τους βάλουν στο μαντρί του δήθεν «τελευταίου προφήτη», εξαπλώνοντας το δαιμονικό Ισλάμ στις χριστιανικές χώρες.

ΔΕΙΤΕ μερικά από τα παραπάνω σε ταινία, όπου θα ακούσετε και τη Σούρα 59:23.

Πόσοι λένε ότι οδηγούν τους ανθρώπους στον σωστό δρόμο, ενώ κουβαλούν στον ώμο τους ένα τσουβάλι και έχουν κρυμμένο μέσα τον διάβολο! Ο Καλός Θεός όμως δεν τον αφήνει να κρυφθεί τελείως. Καμιά φορά βγάζει ο διάβολος κάποιο κέρατο ή την ουρά του, τα βλέπουν οι άνθρωποι και φωνάζουν τρομαγμένοι: «Τι είναι αυτό ; Κέρατο; Ουρά;». «Όχι, τι λέτε; Μελιτζάνα είναι!», τους λένε εκείνοι, για να τους εξαπατήσουν και να παρουσιάσουν διαβολικά πράγματα για καλά και ωφέλιμα.