«Αγοράστε αιχμάλωτες πολέμου για να σωθείτε από τη μοιχεία»…

Για τη σκλαβιά και τις σκλάβες του σεξ έχουμε γράψει αρκετές φορές. Υπάρχουν κάποιοι που τολμούν χωρίς ίχνος ντροπής να αμφισβητούν αυτή την πραγματικότητα, για λόγους που οι ίδιοι ξέρουν. Ας δούμε όμως τι είπε το 2011 μια πρώην υποψήφια βουλευτής -ή αν προτιμάτε, βουλεύτρια του Κουβέιτ, η οποία είναι νυν και όχι πρώην μουσουλμάνα και συμβουλεύτηκε διάφορους μουσουλμάνους νομοδιδασκάλους, κάποιους από αυτούς στη Μέκκα.

Όσοι γνωρίζουν ποιο είναι το Ισλάμ, δεν εξεπλάγησαν καθόλου από τα λεγόμενα της Salwa al Mutairi. Η γυναίκα δεν λέει ψέματα ότι όλα αυτά είναι «σύμφωνα με τη Σαρία»… Κάποιοι που επίσης γνωρίζουν το Ισλάμ αλλά δεν θέλουν να το μάθουν και οι άλλοι, έσπευσαν να την καταδικάσουν και να πουν ότι «εξέφρασε τις προσωπικές της απόψεις», ότι «είναι γραφική» και τα γνωστά παραπλανητικά. Βέβαια αν αύριο το Ισλάμ κυριαρχούσε παντού, κάποιοι από αυτούς θα έτρεχαν πρώτοι να αγοράσουν αιχμάλωτες πολέμου… Ευτυχώς δεν θα δούμε ποτέ κάτι τέτοιο, αφού το Ισλάμ δεν πρόκειται να κυριαρχήσει παντού.

Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Κουβέιτ – και ασφαλώς, και οι άλλες ισλαμικές χώρες – έχει «πολλούς ευσεβείς εμπόρους που ενδιαφέρονται γι’ αυτό το είδος εμπορίου». Γι’ αυτό οι «μαχητές» του «χαλιφάτου» πουλάνε Γεζίντι και άλλες δύστυχες γυναίκες σαν τα ζώα σε σκλαβοπάζαρα στην Τουρκία.

Ας δούμε όμως τι έχουν να πουν και κάποιες γυναίκες που «δεν πέθαναν από την πείνα» επειδή τις αγόρασαν μουσουλμάνοι και τις έσωσαν…

Για όποιον θέλει να εντρυφήσει περισσότερο στο θέμα μέσα από τις πηγές του Ισλάμ, υπάρχουν τα άρθρα:

Ο Μουχάμμαντ απέτρεπε τους βιασμούς κρατουμένων γυναικών;

Βιάστε χωρίς ενοχές… σαν να τρώτε ψάρια

Ισλάμ, δουλεία και επίδοξοι αναμορφωτές

Περισσότερα για το Ισλάμ, τη δουλεία και τις παλλακίδες

Χριστιανισμός, Ισλάμ και δουλεία

Ισλάμ και δουλεία

Μουχάμμαντ, ο παιδόφιλος «προφήτης» του Ισλάμ

Οι μουσουλμάνοι προσπαθούν να παρουσιάσουν τον Μουχάμμαντ ως τον τέλειο άνθρωπο, υπάρχουν όμως διάφορα προβλήματα που πρέπει να υπερπηδήσουν για να πείσουν τους δυτικούς ότι πράγματι ήταν τέτοιος. Ένα από αυτά είναι και το ότι ήταν παιδόφιλος: παντρεύτηκε την Άισα όταν εκείνη ήταν 6 ετών, και «ολοκλήρωσε το γάμο» όταν εκείνη έγινε 9… Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η νύφη ήταν μεγαλύτερη, ή ότι ήταν μεν εννέα ετών αλλά είχε περίοδο κι έτσι σύμφωνα με τα αραβικά δεδομένα ήταν γυναίκα, αλλά όπως θα δούμε, η ισλαμική γραμματεία κονιορτοποιεί αυτούς τους ισχυρισμούς.

Σαχίχ Μπουχάρι (δηλ. Συλλογή αυθεντικών χαντίθ του Μουχάμμαντ αλ-Μπουχάρι) αριθ. 3896: Ο πατέρας του Χισάμ διηγήθηκε: Η Χαντίτζα πέθανε τρία χρόνια πριν ο Προφήτης αναχωρήσει για τη Μεδίνα. Έμεινε εκεί για δύο χρόνια πάνω-κάτω και στη συνέχεια έγραψε το γαμήλιο συμφωνητικό με την Άισα όταν εκείνη ήταν κορίτσι μόλις έξι ετών, και ολοκλήρωσε τις συζυγικές τους σχέσεις όταν εκείνη ήταν εννέα ετών.[i]

Σαχίχ Μπουχάρι αριθ. 5158: Ο Urwa διηγήθηκε: Ο Προφήτης έγραψε (το γαμήλιο συμφωνητικό) με την Άισα όταν εκείνη ήταν έξι ετών και ολοκλήρωσε τον γάμο του μαζί της όταν εκείνη ήταν εννέα ετών και εκείνη παρέμεινε μαζί του εννέα χρόνια (δηλαδή, μέχρι τον θάνατό του).[ii]

Σαχίχ Μουσλίμ (δηλ. Συλλογή αυθεντικών χαντίθ του ιμάμη Μουσλίμ) αριθ. 3310: Η Άισα ανέφερε: Ο Απόστολος του Αλλάχ με παντρεύτηκε όταν ήμουν έξι ετών, και έγινα δεκτή στο σπίτι του, όταν ήμουν εννέα ετών.[iii]

Σαχίχ Μουσλίμ αριθ. 3311: Η Άισα ανέφερε πως ο Απόστολος του Αλλάχ την νυμφεύθηκε όταν εκείνη ήταν επτά ετών, και πως την πήγαν στο σπίτι του σαν νύφη όταν έγινε εννέα ετών, και οι κούκλες της ήταν μαζί της. Και όταν εκείνος (ο Προφήτης) απεβίωσε, εκείνη ήταν δεκαοκτώ ετών.[iv]

Αμπού Νταούντ αριθ. 2116: Η Άισα είπε: Ο Απόστολος του Αλλάχ με παντρεύτηκε όταν ήμουν επτά χρονών. (Ο αφηγητής Σουλεϊμάν δήλωσε: ή έξι χρονών.) Είχε επαφή μαζί μου όταν ήμουν εννέα χρονών. [v]

Σαχίχ Μπουχάρι 6130: Η Άισα αφηγήθηκε: «Συνήθιζα να παίζω με τις κούκλες μπροστά στον Προφήτη, και οι φίλες μου έπαιζαν επίσης μαζί μου. Όταν ο Απόστολος του Αλλάχ έμπαινε [στην οικία μου] , εκείνες συνήθως κρυβόντουσαν, όμως ο Προφήτης τις φώναζε πίσω και τους έλεγε να έρθουν και αυτές να παίξουν μαζί μου».[vi]

Το συγκεκριμένο χαντίθ, αλλά και άλλα όπου η Άισα παρουσιάζει στον Μουχάμμαντ τα παιχνίδια της, μεταξύ των οποίων είναι ένα φτερωτό άλογο[vii], (κι εκείνος γελά…) αποκαλύπτουν ότι η Άισα ήταν σε προεφηβική ηλικία και μετά την ολοκλήρωση του γάμου, καθώς στο Ισλάμ απαγορεύονται απόλυτα οι απεικονίσεις, και οι κούκλες μπορούν να κατέχονται και να χρησιμοποιούνται μόνο από μικρά παιδιά για παιχνίδι. Όταν ένα κορίτσι έχει περίοδο, θεωρείται γυναίκα και όχι παιδί, οπότε δεν της επιτρέπεται πια να παίζει με κούκλες. Επίσης, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ο Μουχάμμαντ έκανε τα στραβά μάτια για τις κούκλες της Άισα ενώ αυτές δεν ήταν επιτρεπτές από ισλαμικής απόψεως: Σε άλλη περίπτωση που η Άισα αγόρασε ένα είδος με εικόνες που δεν ήταν παιχνίδι, αλλά μαξιλάρι με ζωγραφισμένες μορφές για να καθίσει ο Μουχάμμαντ, εκείνος πήρε έκφραση αποδοκιμασίας, αρνήθηκε να μπει στο σπίτι της και δήλωσε ότι οι άγγελοι δεν μπαίνουν σε σπίτια με εικόνες.[viii]

Ο γάμος αυτός είχε μια προϊστορία: Ο 50χρονος Μουχάμμαντ ονειρευόταν την μικρή Άισα πριν τη ζητήσει από τον πατέρα της, Άμπου Μπακρ, πιστό του οπαδό και «αδελφό του στο Ισλάμ», όμως εκείνος αρχικά δεν ήθελε να του τη δώσει:

Σαχίχ Μπουχάρι αριθ. 5078: Η Άισα αφηγήθηκε πως ο Προφήτης της είχε πει: «Σε είχαν παρουσιάσει μέσα σε όνειρό μου δύο φορές. Σε είδα ζωγραφισμένη σε ένα κομμάτι μετάξι και κάποιος μου είπε, «Αυτή είναι η σύζυγός σου». Όταν ξεσκέπασα την ζωγραφιά, είδα πως ήταν η δική σου μορφή. Είπα: «Αν αυτό είναι από τον Αλλάχ, τότε ας γίνει.»[ix]
Σαχίχ Μπουχάρι αριθ. 5081- Ο Προφήτης ζήτησε από τον Αμπου Μπακρ το χέρι της Άισα σε γάμο. Ο Άμπου Μπακρ του είπε: «Μα, αφού είμαι αδερφός σου.» Ο Προφήτης του είπε: «Είσαι όντως ο αδερφός μου, σύμφωνα με την θρησκεία του Αλλάχ και το Βιβλίο του, όμως εκείνη είναι νόμιμο να την νυμφευθώ.»[x]

Τελικά όμως, ο γαμπρός αναγκάστηκε να περιμένει τρία χρόνια λόγω ανωτέρας βίας:

Σαχίχ Μπουχάρι αριθ. 3894: Η Άισα αφηγήθηκε: Ο Προφήτης με νυμφεύτηκε όταν ήμουν κορίτσι έξι (ετών). Πήγαμε στην Μεδίνα και κατεβήκαμε στην περιοχή της φυλής Χάζραζ. Μετά αρρώστησα και μου έπεσαν τα μαλλιά. Αργότερα μάκρυναν τα μαλλιά μου [πάλι] και η μητέρα μου, η Ουμ Ρουμάν, με πλησίασε όταν έπαιζα σε μια κούνια με μερικές από τις φίλες μου. Μου φώναξε να πάω κοντά και εγώ πήγα, μη γνωρίζοντας τι ήθελε να κάνει σ’ εμένα. Με έπιασε από το χέρι και με ανάγκασε να σταθώ στην πόρτα της οικίας. Ήμουν με κομμένη την ανάσα εκείνη τη στιγμή, και όταν έγινε καλά η αναπνοή μου, πήρε λίγο νερό και έτριψε το πρόσωπο και το κεφάλι μου με αυτό. Μετά με πήρε μέσα στην οικία. Εκεί μέσα στην οικία είδα μερικές γυναίκες των Ανσάρι (Ανσάρι=βοηθοί. Εννοεί τις φυλές που βοηθούσαν τον Μουχάμμαντ, της Μπανού Χάζραζ συμπεριλαμβανόμενης) που μου είπαν: «Τις καλύτερές μας ευχές, και η ευλογία του Αλλάχ, και καλότυχη!» Μετά με εμπιστεύτηκε σ’ αυτές, και εκείνες με ετοίμασαν (για τον γάμο). Τελείως απροσδόκητα, ο Απόστολος του Αλλάχ ήρθε σ’ εμένα το πρωί και η μητέρα μου με παρέδωσε σ’ αυτόν, και ήμουν εκείνη την ημέρα ένα κορίτσι εννέα ετών. [xi]

Ας δούμε μερικά πράγματα για την παιδοφιλία:

«Το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών (DSM–IV) της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης ορίζει την παιδοφιλία ως επαναλαμβανόμενες σεξουαλικά ερεθιστικές φαντασιώσεις, παρορμητικές επιθυμίες, ή συμπεριφορές που αφορούν σεξουαλικές πράξεις με ένα παιδί που συμβαίνουν σε μια περίοδο τουλάχιστον έξι μηνών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο παιδόφιλος είναι τουλάχιστον δεκαέξι χρόνων και τουλάχιστον πέντε χρόνια μεγαλύτερος από το παιδί. Όσοι πάσχουν από παιδοφιλία έχουν μια παρόρμηση να καταχρώνται τα μικρά παιδιά.

Κατηγοριοποίηση παιδοφίλων

Οι παιδόφιλοι μπορούν να ταξινομηθούν με διάφορους τρόπους. Η παιδοφιλία μπορεί να χαρακτηριστεί είτε ως αποκλειστική ή μη αποκλειστική. Οι αποκλειστικοί παιδόφιλοι ελκύονται μόνο από παιδιά. Δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον σε σεξουαλικούς συντρόφους που δεν είναι παιδιά προεφηβικής ηλικίας. Αυτή η επιθυμία συνεχίζεται ακόμη και όταν δεν είναι υπό την παρουσία παιδιών. Οι μη-αποκλειστικοί παιδόφιλοι έλκονται και από ενήλικες και από παιδιά. Ένα μεγάλο ποσοστό των ανδρών παιδοφίλων είναι ομοφυλόφιλοι ή αμφιφυλόφιλοι ως προς τα παιδιά, που σημαίνει ότι έλκονται από αρσενικά παιδιά ή και από αρσενικά και από θηλυκά παιδιά (Schiffer, 2008).»[xii]

Με βάση τα όσα γνωρίζουμε για τη σεξουαλική συμπεριφορά του Μουχάμμαντ, μπορούμε να τον κατηγοριοποιήσουμε ως μη-αποκλειστικό παιδόφιλο, ως επί το πλείστον ετεροφυλόφιλο (υπάρχει χαντίθ που τον παρουσιάζει να ρουφά τη γλώσσα ή τα χείλη ενός μικρού αγοριού, το οποίο δικαιολογημένα μπορεί να δημιουργήσει υποψίες για αμφιφυλοφιλία του ως προς τα παιδιά [xiii]). Η ερώτησή του προς νιόπαντρο οπαδό του, γιατί παντρεύτηκε μια ώριμη γυναίκα κι όχι μια παρθένα, με την οποία θα μπορούσε να παίζει, αποτελεί ένδειξη της προτίμησής του για μικρές κοπέλες (παρθενία και μικρή ηλικία πήγαιναν χέρι-χέρι εκείνη την εποχή).[xiv] Οι περισότερες σύζυγοι και παλλακίδες του ήταν πολύ νέες (ενδεικτικά αναφέρουμε την Σαφίγια, 17 ετών, και την Τζουαιρία, 20 ετών), και ακόμα και οι μεγαλύτερες ήταν μικρότερες από εκείνον. Μόνη εξαίρεση αποτέλεσε η πρώτη του σύζυγος, Χαντίτζα, όμως ο γάμος μαζί της δεν έγινε με τους ίδιους όρους που έγιναν οι άλλοι γάμοι του: Εκείνη πρότεινε τον γάμο, ήταν εργοδότριά του και από τις πλουσιότερες γυναίκες της περιοχής ενώ εκείνος ήταν φτωχός και άσημος, και το γαμήλιο συμφωνητικό τον υποχρέωνε να μην παντρευτεί άλλη γυναίκα όσο ήταν παντρεμένος μαζί της. Συνεπώς και να επιθυμούσε άλλες νεώτερες συζύγους τότε, δεν μπορούσε να το εκφράσει ώστε να καταγραφεί.

Κάποιοι μουσουλμάνοι ισχυρίζονται ότι αν ο Μουχάμμαντ ήταν παιδόφιλος, θα είχε πολύ περισσότερες μικρές συζύγους από την Άισα, και το γεγονός ότι παντρεύτηκε μόνο εκείνη δεν τον αποδεικνύει παιδόφιλο.  Και άλλα εξωπραγματικά ισχυρίζονται, όπως ότι ΕΠΡΕΠΕ να την παντρευτεί ώστε… τα μικρά κορίτσια που είχαν απορίες για το σεξ να ρωτάνε εκείνη! Όμως, δυστυχώς γι’ αυτούς

*ένας μη-παιδόφιλος ΔΕΝ μπορεί να διεγερθεί σεξουαλικά από ένα μικρό παιδί, ώστε να θέλει να το κάνει «σύζυγό του». Πολύ περισσότερο, ώστε να «ολοκληρώσει το γάμο» μαζί του… Τον καιρό εκείνο ο Μουχάμμαντ είχε και άλλη ενήλικη σύζυγο, λίγο μικρότερη από εκείνον, την Σάουντα Μπιντ Ζάμ’α, οπότε δεν ήταν στερημένος από γυναικεία συντροφιά.

* Η τεράστια διαφορά ηλικίας που είχε ο Μουχάμμαντ με την Άισα, το γεγονός ότι την ονειρευόταν ως σύζυγο πριν ακόμα τη ζητήσει από τον πατέρα της, και το ότι η παρόρμησή του να την παντρευτεί κράτησε πάνω από έξι μήνες – θυμηθείτε, την ονειρευόταν πριν τη ζητήσει και περίμενε τρία χρόνια ώσπου να γίνει καλά και να την πάρει στο σπίτι του – είναι υπεραρκετές ενδείξεις παιδοφιλίας. Επίσης δεν ήταν μόνο η μικρότερη, αλλά και η πιο αγαπημένη από τις συζύγους του:

Σαχίχ Μπουχάρι αριθ. 2581: Ο Urwa διηγήθηκε ότι η Άισα είπε: «Οι σύζυγοι του Αποστόλου του Αλλάχ ήταν σε δύο ομάδες». Ο Urwa πρόσθεσε: Η μία ομάδα απαρτιζόταν από την Άισα, την Χάφσα, την Σαφίγια και την Σάουντα. Η άλλη ομάδα απαρτιζόταν από την Ουμ Σαλάμα και τις υπόλοιπες συζύγους του Αποστόλου του Αλλάχ. Οι Μουσουλμάνοι γνώριζαν πως ο Απόστολος του Αλλάχ αγαπούσε την Άισα, γι’ αυτό, αν κάποιος είχε ένα δώρο που ήθελε να το δώσει στον Απόστολο του Αλλάχ θα το καθυστερούσε μέχρι ο Απόστολος του Αλλάχ να πάει στο σπίτι της Άισα. Η ομάδα της Ουμ Σαλάμα συζήτησε το ζήτημα αυτό μεταξύ τους, και αποφάσισαν να πάει η Ουμ Σαλάμα να παρακαλέσει τον Απόστολο του Αλλάχ να πει στον κόσμο να στέλνει τα δώρα του σ’ αυτόν, σε όποιο άλλο συζυγικό σπίτι τυχαίνει να βρίσκεται. Η Ουμ Σαλάμα είπε στον Απόστολο του Αλλάχ τι είχαν πει, αλλά αυτός δεν απάντησε. Τότε εκείνες (οι σύζυγοι) ρώτησαν την Ουμ Σαλάμα σχετικά. Εκείνη είπε, «Δεν μου είπε τίποτα». Της ζήτησαν να του ξαναμιλήσει. Του ξαναμίλησε όταν τον συνάντησε τη μέρα που ήταν η σειρά της, αλλά εκείνος δεν απάντησε. Της είπαν, «μίλα του ώσπου να σου δώσει μια απάντηση.» Όταν ήταν η σειρά της, του ξαναμίλησε. Τότε εκείνος της είπε: «Μην με πληγώνετε, σε ό,τι αφορά την Αΐσα, αφού οι Θεϊκές Αποκαλύψεις δεν μου έρχονται σε κανένα άλλο κρεβάτι, παρά μόνο σε εκείνο της Άισα.»[xv]

Επίσης, από όλες τις συζύγους η Άισα είχε το καθήκον να πλένει το σπέρμα από τα ρούχα του.[xvi]

* Ο Μουχάμμαντ απέρριψε δύο ενήλικες νύφες επειδή του φάνηκαν μεγάλες[xvii], όμως επεδίωξε να παντρευτεί και άλλα μικρά κορίτσια εκτός από την Άισα… Η ισλαμική γραμματεία είναι αδιάψευστος μάρτυρας για άλλες τρεις τέτοιες περιπτώσεις: Το ένα κορίτσι ήταν… βρέφος που θήλαζε, το άλλο, μωρό που μπουσουλούσε, και το τρίτο, μεγαλύτερο σε ηλικία, που μιλούσε, αλλά που είχε ακόμα παραμάνα για να θηλάζει! Το βρέφος που θήλαζε λεγόταν Ουμ Χαμπίμπα, κόρη του Αμπάς, και ο Μουχάμμαντ δήλωσε ότι αν μεγάλωνε όσο αυτός ζούσε ακόμη, θα το παντρευόταν.[xviii] Πραγματικά, αργότερα ο Μουχάμμαντ έκανε πρόταση γάμου, αλλά ανακαλύφθηκε ότι η ίδια τροφός που θήλασε αυτόν θήλασε και τον πατέρα της, κι έτσι σύμφωνα με την αραβική αντίληψη εθεωρείτο ανιψιά του οπότε δεν γινόταν να την παντρευτεί.[xix]

Το μωρό που μπουσουλούσε λεγόταν Ουμουλ Φαντλ. Ο Μουχάμμαντ δήλωσε επίσης ότι αν μεγάλωνε όσο αυτός ζούσε ακόμη, θα την παντρευόταν, αλλά πέθανε πριν εκείνη μεγαλώσει. [xx]

Το κοριτσάκι με την παραμάνα ήταν από μια εβραϊκή φυλή, και ο Μουχάμμαντ του ζήτησε να του δώσει τον εαυτό της σε γάμο ως δώρο. Εκείνη ρώτησε, «Μπορεί μια πριγκίπισσα να δώσει τον εαυτό της σ’ έναν συνηθισμένο άνθρωπο;» Ο Μουχάμμαντ σήκωσε το χέρι του να τη χτυπήσει, εκείνη φώναξε ότι ζητάει να τη σώσει ο Αλλάχ και ο Μουχάμμαντ είπε να τη στείλουν πίσω στους γονείς της. [xxi]

Λοιπόν, τι είδους άνθρωπος βλέπει μωρά που θηλάζουν και μπουσουλάνε, και σκέφτεται να τα παντρευτεί μόλις μεγαλώσουν; (Αν κρίνουμε από τον γάμο με την Άισα, μόλις πάνε 6 ετών;) Τι είδους άνθρωπος ζητά από κοριτσάκια με παραμάνες να του δοθούν σε γάμο; Η απάντηση είναι απλή: Μόνο ένας παιδόφιλος μπορεί να έχει τέτοιες φαντασιώσεις και επιθυμίες. Τελεία και παύλα.

Και καθώς το παιδοφιλικό στοιχείο στην προσωπικότητα του Μουχάμμαντ αποκαλύπτεται καθαρά, δεν είναι ν’ απορεί κανείς που, αντί να απορρίψει τους παιδοφιλικούς γάμους των Αράβων της εποχής του, έβαλε και τον θεό που επινόησε να τους αναφέρει ως επιτρεπτούς στο Κοράνι. Μόνο που δυστυχώς, η ανωμαλία αυτή του Μουχάμμαντ προκάλεσε ανείπωτη δυστυχία σε χιλιάδες αθώα θύματα, και θα συνεχίζει να το κάνει για όσον καιρό θα υπάρχουν άνθρωποι που θα δέχονται το Κοράνι ως αιώνιο λόγο του Θεού και τη Σούννα του «προφήτη» ως οδηγό για τη ζωή τους.

 

 ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[i] Sahih al-Bukhari 3896—Narrated Hisham’s father: Khadija died three years before the Prophet departed to Al-Madina. He stayed there for two years or so and then he wrote the marriage (wedding) contract with Aishah when she was a girl of six years of age, and he consummated that marriage when she was nine years old.

 

[ii] Sahih al-Bukhari 5158—Narrated Urwa: The Prophet wrote the (marriage contract) with Aisha while she was six years old and consummated his marriage with her while she was nine years old and she remained with him for nine years (i.e. till his death).

[iii] Sahih Muslim 3310—Aisha reported: Allah’s Apostle married me when I was six years old, and I was admitted to his house when I was nine years old.

[iv] Sahih Muslim 3311—Aisha reported that Allah’s Apostle married her when she was seven years old, and she was taken to his house as a bride when she was nine, and her dolls were with her; and when he (the Holy Prophet) died she was eighteen years old.

[v] Sunan Abu Dawud 2116—Aishah said: The Apostle of Allah married me when I was seven years old. (The narrator Sulaiman said: Or six years.) He had intercourse with me when I was nine years old.

[vi] Sahih al-Bukhari 6130—Narrated Aishah: I used to play with the dolls in the presence of the Prophet, and my girl friends also used to play with me. When Allah’s Messenger used to enter (my dwelling place), they used to hide themselves, but the Prophet would call them to join and play with me.

 

[vii] “…She (may Allah be pleased with her) said:» Then the side of the curtain which was over the dolls of ‘Aa’isha (may Allah be pleased with her) was uncovered. He (peace and blessings of Allah be upon him) said: What is this, O ‘Aa’isha? She said: My dolls. She then said: then he (peace and blessings of Allah be upon him) saw amongst them a winged horse which was tied up. He (peace and blessings of Allah be upon him) said: What is this? I said: A horse. He said: A horse with two wings? I said: Didn’t you hear that Sulaiman (Solomon – peace be upon him) had horses with wings? Then he (peace and blessings of Allah be upon him) laughed»[44. Abu Daawood 3/1373, no. 4914; Saheeh Sunan Abu Daawood 3/932, no. 4123/4932.].

 

[viii] Narrated ‘Aisha ra, the wife of the Prophet pbuh, who said: I bought a cushion having images on it. When Allah’s Messenger pbuh saw it, he stopped at the door and did not enter. She noticed the signs of strong disapproval on his face. She said «O Allah’s Messenger! I turn to Allah and His Messenger in repentance. What sin have I committed?» He said, «What is this cushion for?» I said, «I have bought it for you to sit and recline on.» Allah’s Messenger swt said «The makers of these images will be punished (severely) on the Day of Resurrection and it will be said to them, make alive what you have created.» He pbuh added, «Angels do not enter a house in which there are images.» (Bukhari, 7/545, no.844), Muslim 3/1159, no.5266)

 

[ix] Sahih al-Bukhari 3895—Narrated Aishah that the Prophet said to her, “You have been shown to me twice in my dream. I saw you pictured on a piece of silk and someone said (to me), ‘This is your wife.’ When I uncovered the picture, I saw that it was yours. I said, ‘If this is from Allah it will be accomplished.’”

 

[x] Sahih al-Bukhari 5081-Narrated ‘Urwa: The Prophet asked Abu Bakr for `Aisha’s hand in marriage. Abu Bakr said “But I am your brother.” The Prophet said, “You are my brother in Allah’s religion and His Book, but she (Aisha) is lawful for me to marry.”

 

[xi]     Sahih al-Bukhari 3894—Narrated Aishah: My marriage (wedding) contract with the Prophet was written when I was a girl of six (years). We came to Al-Madina and we dismounted at the place of Bani Al-Harith bin Khazraj. Then I got ill and my hair fell down. Later on, my hair grew (again) and my mother, Umm Ruman, came to me while I was playing in a swing with some of my girl friends. She called me, and I went to her, not knowing what she wanted to do to me. She caught me by the hand and made me stand at the door of the house. I was breathless then, and when my breathing became normal, she took some water and rubbed my face and head with it. Then she took me into the house. There in the house I saw some Ansari women who said, “Best wishes and Allah’s Blessing and good luck.” Then she entrusted me to them and they prepared me (for the marriage). Unexpectedly Allah’s Messenger came to me in the forenoon and my mother handed me over to him, and at that time I was a girl of nine years of age.

 

[xii] The American Psychiatric Association’s Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV) defines pedophilia as recurrent sexually arousing fantasies, impulsive desires, or behaviors involving sexual acts with a child and that occur over a period of at least six months. In most cases, the pedophile is at least sixteen years of age and at least five years older than the child. Those who suffer from pedophilia have a compulsion to abuse young children.

Categorizing Pedophiles

Pedophiles can be classified in several ways. Pedophilia can be characterized as either exclusive or non-exclusive. Exclusive pedophiles are attracted only to children. They show no interest in sexual partners who are not prepubescent children. This desire prolongs even when they are not in the presence of children. Non-exclusive pedophiles are attracted to both adults and children. A large percentage of male pedophiles are homosexual or bisexual in orientation to children, meaning they are attracted to male children or both male and female children (Schiffer, 2008). http://neuroanthropology.net/2010/05/10/inside-the-mind-of-a-pedophile/

 

[xiii] Narrated by Hisham Ibn Kasim, narrated by Huraiz, narrated by Abdul Rahman Ibn Abu Awf Al Jarashy, and narrated by Mua’wiya who said, “I saw the prophet (pbuh) sucking on the tongue or the lips of Al-Hassan son of Ali, may the prayers of Allah be upon him . For no tongue or lips that the prophet sucked on will be tormented (by hell fire). Musnad Ahmad – Hadith No. 16245

[xiv] Narrated Jabir bin Abdullah: While we were returning from a Ghazwa (Holy Battle) with the Prophet, I started driving my camel fast, as it was a lazy camel A rider came behind me and pricked my camel with a spear he had with him, and then my camel started running as fast as the best camel you may see. Behold! The rider was the Prophet himself. He said, ‘What makes you in such a hurry?» I replied, I am newly married » He said, «Did you marry a virgin or a matron? I replied, «A matron.» He said, «Why didn’t you marry a young girl so that you may play with her and she with you?» When we were about to enter (Medina), the Prophet said, «Wait so that you may enter (Medina) at night so that the lady of unkempt hair may comb her hair and the one whose husband has been absent may shave her pubic region. Sahih Bukhari 7:62:16

 

[xv] Sahih al-Bukhari 2581—Narrated Urwa that Aishah said: “The wives of Allah’s Messenger were in two groups.” Urwa added: One group consisted of Aishah, Hafsa, Safiyya and Sauda; and the other group consisted of Umm Salama and the other wives of Allah’s Messenger. The Muslims knew that Allah’s Messenger loved Aishah, so if any of them had a gift and wished to give to Allah’s Messenger, he would delay it till Allah’s Messenger had come to Aishah’s home and then he would send his gift to Allah’s Messenger in her home. The group of Umm Salama discussed the matter together and decided that Umm Salama should request Allah’s Messenger to tell the people to send their gifts to him in whatever wife’s house he was. Umm Salama told Allah’s Messenger of what they had said, but he did not reply. Then they (those wives) asked Umm Salama about it. She said, “He did not say anything to me.” They asked her to talk to him again. She talked to him again when she met him on her day, but he gave no reply. When they asked her, she replied that he had given no reply. They said to her, “Talk to him till he gives you a reply.” When it was her turn, she talked to him again. He then said to her, “Do not hurt me regarding Aishah, as the Divine Revelations do not come to me on any of the beds except that of Aishah.”

 

[xvi] Narrated ‘Aisha: I used to wash the semen off the clothes of the Prophet and even then I used to notice one or more spots on them. Sahih Bukhari 1:4:233

 

[xvii] Ghaziya (Umm Sharik) bint Jabir και Dubaa bint Amir.

 

[xviii] Musnad Ahmad, Hadith Number 25636: Muhammad saw Um Habiba the daughter of Abbas while she was fatim (age of nursing) and he said, “If she grows up while I am still alive, I will marry her.”

[xix] The History of Al-Tabari, Volume IX: 140: “He proposed to Umm Habib bt. al-‘Abbas b. ‘Abd al-Muttalib, but discovered that al-‘Abbas was his foster-brother; Thuwaybah had nursed them both.”

[xx] Ibn Ishaq: Suhayli, ii. 79:

“In the riwaya of Yunus Ibn Ishaq (it is) recorded that the apostle saw her (Ummu’lFadl) when she was a baby crawling before him and said, ‘If she grows up and I am still alive I will marry her.’ But he died before she grew up and Sufyan b. al-Aswad b. ‘Abdu’l-Asad al-Makhzumi married her and she bore him Rizq and Lubab…” (A Translation of Ishaq’s Sirat Rasul Allah by A. Guillaume)

[xxi] Sahih al-Bukhari Volume 7, Book 63, Number 182: Narrated Abu Usaid: We went out with the Prophet to a garden called Ash-Shaut till we reached two walls between which we sat down. The Prophet said, «Sit here,» and went in (the garden). The Jauniyya (a lady from Bani Jaun) had been brought and lodged in a house in a date-palm garden in the home of Umaima bint An-Nu’man bin Sharahil, and her wet nurse was with her. When the Prophet entered upon her, he said to her, «Give me yourself (in marriage) as a gift.» She said, «Can a princess give herself in marriage to an ordinary man?» The Prophet raised his hand to pat her so that she might become tranquil. She said, «I seek refuge with Allah from you.» He said, «You have sought refuge with One Who gives refuge. Then the Prophet came out to us and said, «O Abu Usaid! Give her two white linen dresses to wear and let her go back to her family.» Narrated Sahl and Abu Usaid: The Prophet married Umaima bint Sharahil, and when she was brought to him, he stretched his hand towards her. It seemed that she disliked that, whereupon the Prophet ordered Abu Usaid to prepare her and to provide her with two white linen dresses. (See Hadith No. 541).

 

Volume 7, Book 63, Number 183: Narrated Sahl bin Sad: similarly as above (182).

Μοσούλη 2014: Αποκεφαλίστε τους χριστιανούς και πάρτε τις γυναίκες τους – σας ανήκουν!

Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω (και αντιγράψαμε από εδώ) δεν είναι κατορθώματα του «προφήτη» Μουχάμμαντ και των οπαδών του, για τις ληστρικές επιδρομές του οποίου έχετε ενημερωθεί, ούτε συνέβησαν τους πρώτους αιώνες επέκτασης του Ισλάμ. Γίνονται βέβαια από πιστούς ακολούθους του Μουχάμμαντ και είναι απόλυτα σύμφωνα με το Ισλάμ αλλά συμβαίνουν τώρα, αυτή τη στιγμή! Παρακαλούμε διαβάστε προσεκτικά, έχοντας κατά νου ότι οι οπαδοί του Ισλάμ ζητούν συνέχεια διάφορα δικαιώματα, τα οποία το Ισλάμ, όταν εφαρμόζεται, τα αφαιρεί από τους άλλους… με πρώτο και καλύτερο το δικαίωμα στη ζωή!

Άραγε, θα βρεθεί ξανά κανένας απατεώνας να ισχυριστεί ότι αυτά δεν είναι σύμφωνα με το «πραγματικό Ισλάμ» το οποίο «είναι ειρηνικό», κι ακόμα χειρότερα, ότι οι χριστιανές της Μοσούλης θέλουν τους τζιχαντιστές να αποκεφαλίσουν τους άντρες τους και να τις κάνουν ιδιοκτησία τους;

Η ΕΙΙL ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΣΤΗ ΜΟΣΟΥΛΗ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΣΤΑΥΡΩΣΗ,ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ

June 24, 2014

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ: ΠΑΡΤΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ

 

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π

Δύο ημέρες ματά την κατάκτηση της Μοσούλης στις 11 Ιούνη στο Ιράκ η τζιχαντιστική οργάνωση ΙSIS (ή ΕΙΙL αυτοαποκαλούμενη Daech) εξέδωσε μια χάρτα του τρόμου. Αποτελείται από 16 άρθρα τρόμου που ρυθμίζουν τη ζωή των 1,5 εκατομυρίων κατοίκων  της πόλης:

Το άρθρο 5 προβλέπει την «εκτέλεση, σταύρωση, ακρωτηριασμό άνω και κάτω άκρων ή εξορία» πριν βέβαια την αιώνια κόλαση για όσους «καταστρέφουν τη γη» εναντιώμενοι στο θέλημα του Θεού.

Στο άρθρο 8 απαγορεύει τη χρήση αλκοόλ,καπνίσματος και ναρκωτικών.

Το άρθρο 10 απαγορεύει έκτοτε κάθε δημόσια εκδήλωση που αντιτίθεται στο ισλάμ.

Το άρθρο 13 προβλέπει την καταστροφή των αγαλμάτων που προυπήρχαν  του ισλάμ και στα αποία αποδίδονταν τιμή. Αυτό θεμελιώνεται στην καταστροφή από τον Μωάμεθ 360 αγαλμάτων στη Μέκκα. Εδράζεται στο εδάφιο του κεφαλαίου (sourate) Al-Maeda: «Ω πιστοί! Το κρασί, τα τυχερά παιχνίδια, τα είδωλα, τα βέλη της μαντικής δεν είναι παρά βδέλυγμα, έργο του διαβόλου. Αποχωριστείτε τα για να ευημερήσετε.» Υπάρχει ο φόβος ότι το  Daech θα επιτεθεί στον αρχαιολογικό χώρο της Νινευί έναν από τους καλύτερους της Μ. Ανατολής.

Το άρθρο 14 προβλέπει ότι οι γυναίκες οφείλουν να καλύπτουν το πρόσωπο και όλο το σώμα με ένα niqab όταν βγαίνουν. Η έξοδός τους επιτρέπεται μόνο αν η «μετακίνηση είναι απαραίτητη» και εξουσιοδοτημένη από τον πατέρα, τον αδερφό ή τον άντρα και μόνο αν συνοδεύoνται από έναν από αυτούς.

Η Daech επιβάλει το status dhimmi (που είναι ταπεινωτικό και προβλέπει ότι ο χριστιανός είναι υπό κηδεμονία σε γη του ισλάμ) στους χριστιανούς της Μοσούλης. Αυτό σημαίνει ότι επιβάλεται κεφαλικός φόρος 250 δολαρίων μηνιαίως.

Εκδόθηκε στη Μοσούλη στις 13 Ιουνίου 2014. (liberation 23/06/14)

Επίσης το site Breitbart στις 20 Ιουνίου δημοσίευσε άρθρο της Katie Gorka προέδρου του  Council on Global Security και συνεργάτιδα του Center for Security Policy (Washington D.C., États-Unis) όπου ανακοινώνει ότι επίκειται επίθεση του  (EIIL) κατά της περιφέρειας Al-Hasaka. Η Katie Gorkα μεταφράζει από αραβικά ένα ανακοινωθέν της οργάνωσης της 17^ης Ιουνίου:

«To EIIL καλεί τους μαχητές του Θεού να  υψώσουν τη σημαία του ισλάμ στην περιφέρεια της Al-Hasaka για να την απελευθερώσουν από το συριακό καθεστώς  το Κόμμα της Δημοκρατικής ένωσης των κούρδων ….και των απογόνων των σταυροφόρων τους άπιστους χριστιανούς.

“Το δικαστήριο της σαρία εξέδωσε μια fatwa δηλώνοντας ότι η πόλη Al-Qamishli με την έντονη παρουσία χριστιανικού και κούρδικου στοιχείου ανήκει στην l’EIIL :

1. Κάψτε και κατακτήστε όλους τους τόπους της περιοχής του Al-Qamishli

2. Κάψτε όλα τα μαγαζιά που πουλούν αλκοόλ και τσιγάρα

3. Πάρτε τον ολοκληρωτικό έλεγχο της φημισμένης αγοράς των κοσμημάτων: όλος ο χρυσός και τ΄ασήμι θα παθεί από τους μαχητές του EIIL γιατί σε αυτούς ανήκει δικαιωματικά.

4. Πάρτε τον ολοκληρωτικό έλεγχο των μαγαζιών διατροφής και ρουχισμού και δώστε το εμπόρευμα στους αδερφούς μαχητές τζιχαντιστές.

5. Εκκενώστε την πόλη από όλους τους χριστιανούς: πάρτε τις γυναίκες τους, αυτές σας ανήκουν, και αποκεφαλίστε τους άντρες.»

ΠΗΓΗ: http://dimpenews.com/2014/06/24/%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%B9l-%CE%BC%CE%B5-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BB%CE%B5%CF%80%CE%B5/

Σε θάνατο έγκυος για αποστασία!

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 25/6/2014: Η χριστιανή στην οποία αναφέρεται το άρθρο απελευθερώθηκε μετά τη διεθνή κατακραυγή. Αφού βέβαια πρώτα γέννησε μέσα στη φυλακή, δεμένη με αλυσίδες! Όταν προσπάθησε να εγκαταλείψει το Σουδάν αεροπορικά με την οικογένειά της, συνελήφθησαν όλοι… Στη συνέχεια ανακοινώθηκε ότι τους κράτησαν για κάποιες διατυπώσεις και ότι το κράτος του Σουδάν θα τη στείλει στο εξωτερικό για την ασφάλειά της. Ξέρετε πολλές θρησκείες όπου όταν τις αλλάξεις  χρειάζεσαι προστασία από το κράτος; Και μάλιστα ενώ στην πραγματικότητα δεν έχεις αλλάξει, αλλά ήσουν χριστιανή από παιδί και σε θεωρούν μουσουλμάνα απλά επειδή ήταν μουσουλμάνος ο πατέρας σου, που σε εγκατέλειψε όταν ήσουν πέντε ετών; Ισλαμική παράνοια…

———————————

Αναγνώστριες και αναγνώστες,

Πολλά θα μπορούσε να συζητήσει κανείς για το Ισλάμ. Αλλά το θέμα της αποστασίας είναι ίσως η πιο καθοριστική απόδειξη ότι το Ισλάμ έχει διαβολική προέλευση και είναι εχθρός, όχι μόνο της ελευθερίας του ανθρώπου, αλλά της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης! Επειδή κάποτε ο Μουχάμμαντ τιμωρούσε με θάνατο όσους εγκατέλειπαν τη σέχτα-συμμορία του (όπως και όσους αντιτίθονταν σ’ αυτόν, σε πολλές περιπτώσεις…), μέχρι σήμερα όποιος τολμάει να αποχωρήσει από αυτή την καταστροφική λατρεία που αυτοαποκαλείται θρησκεία τιμωρείται με θάνατο επίσης! Θαυμάστε τι «φιλάνθρωποι» είναι οι μουσουλμάνοι δικαστές, που… τιμωρούν με 100 μαστιγώματα το γάμο της υποτιθέμενης μουσουλμάνας με χριστιανό και αναβάλουν την εκτέλεση μέχρι το αγέννητο παιδάκι γίνει δύο ετών! Οι ανεγκέφαλοι υποστηρικτές και απολογητές του Ισλάμ επιμένετε ότι «δεν υπάρχει καταναγκασμός στη θρησκεία»;

Εγκυμονούσα Χριστιανή γυναίκα στο Σουδάν καταδικάστηκε εις θάνατον για αποστασία

Του ALEXANDER SMITH

Μια έγκυος γυναίκα στο Σουδάν καταδικάστηκε εις θάνατον με απαγχονισμό την Πέμπτη, επειδή αρνήθηκε να απαρνηθεί τον Χριστιανισμό για χάρη του Ισλάμ, σύμφωνα με πληροφορίες μιας σημαντικής οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε μια υπόθεση που έχει προκαλέσει διεθνή καταδίκη.

Η κα Μέριαμ Ιμπραχίμ, που είναι στον όγδοο μήνα εγκυμοσύνης, καταδικάστηκε από την Ισλαμοκίνητη κυβέρνηση με κατηγορίες αποστασίας (δηλαδή, το έγκλημα της εγκατάλειψης ή της κακολόγησης του Ισλάμ) – κάτι που τιμωρείται με θάνατο σε ορισμένες χώρες με πλειοψηφία Μουσουλμάνων. Οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν επικρίνει την απόφαση αυτή.

Οι δικηγόροι της πληροφόρησαν την Διεθνή Αμνηστία πως οι θρησκευόμενοι κληρικοί στο δικαστήριο είχαν ρωτήσει την 27χρονη αν θα ανακαλούσε την πίστη της , όμως εκείνη απάντησε: «Είμαι Χριστιανή».

Η κα Ιμπραχίμ – που ήδη έχει ένα γιό 20 μηνών – είχε επίσης καταδικαστεί σε 100 μαστιγώματα για λόγους μοιχείας επειδή είναι παντρεμένη με Χριστιανό άνδρα από το Νότιο Σουδάν – την πλούσια σε πετρέλαια χώρα που πρόσφατα απέκτησε ανεξαρτησία. Ο γάμος με Χριστιανό απαγορεύεται από τον αυστηρό Ισλαμικό νόμο, ο οποίος αποτελεί τμήμα του συντάγματος του Σουδάν.

Ο πατέρας της κας Ιμπραχίμ ήταν Μουσουλμάνος μεν, αλλά φαίνεται πως ήταν απών τα περισσότερα από τα παιδικά της χρόνια . Είπε στο δικαστήριο στην πρωτεύουσα Χαρτούμ πως είχε ανατραφεί από την μητέρα της ως Ορθόδοξη Χριστιανή, όμως το δικαστήριο είπε πως δεν υπήρχαν αποδείξεις για αυτό πέρα από το 2005, και πως είχε μεταστραφεί από το Ισλάμ πρόσφατα.

Κατόπιν της καταδίκης της κας Ιμπραχίμ την Κυριακή, της δόθηκαν τρεις μέρες να απαρνηθεί την πίστη της ή να αντιμετωπίσει την ποινή του θανάτου. Η ερευνήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας για το Σουδάν, κα Μάναρ Ίντρις, είπε πως οι δικηγόροι της κας Ιμπραχίμ σκοπεύουν να εφεσιβάλλουν την κατηγορία, όμως αναμένεται πως η ίδια θα παραμείνει στην φυλακή μαζί με το ανήλικο παιδί της.

Έχουν υπάρξει και άλλες περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν καταδικαστεί εις θάνατον από τότε που εισήχθη η θανάτωση ως τιμωρία για την αποστασία στο Σουδάν το 1991. Όμως η κα Ίντρις είπε στο NBC News πως μέχρι στιγμής, όλοι οι εναγόμενοι είχαν προτιμήσει να απαρνηθούν την πίστη τους.
«Η κα Ιμπραχίμ είναι η πρώτη που αρνήθηκε να το κάνει» τους είπε.

Ο Αχμετ Μπιλάλ Οσμάν – Υπουργός Πληροφοριών του Σουδάν – είπε τα εξής στο πρακτορείο ειδήσεων AFP, πριν βγει η καταδικαστική απόφαση: «Δεν είναι μόνο το Σουδάν. Στην Σαουδική Αραβία, σε όλες τις Μουσουλμανικές χώρες, δεν επιτρέπεται επ’ ουδενί σε Μουσουλμάνο να αλλάξει την θρησκεία του.»

Η κα Ίντρις είπε πως το γεγονός ότι μια γυναίκα μπορεί να θανατωθεί «για την θρησκευτική της επιλογή, είναι αποτροπιαστικό! Η ‘μοιχεία’ και η ‘αποστασία’ είναι πράξεις που δεν θα έπρεπε να θεωρούνται καν ως εγκλήματα… πρόκειται για κατάφωρη καταπάτηση του νόμου περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων.»

Οι πρεσβείες στο Χαρτούμ των ΗΠΑ, του Καναδά, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ολλανδίας εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην υπόθεση αυτή με κοινό ανακοινωθέν.
«Καλούμε την κυβέρνηση του Σουδάν να σεβαστεί το δικαίωμα στην θρησκευτική ελευθερία, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος να αλλάξει την πίστη ή τα πιστεύω του», έλεγε το ανακοινωθέν.

Πρώτη δημοσίευση: 15 Μαΐου 2014, 11:28 π.μ.

Πηγή: http://www.nbcnews.com/news/world/pregnant-christian-woman-sudan-sentenced-death-apostasy-n105961

Χριστός ανέστη!

Αγαπητοί αδελφοί, Χριστός ανέστη! Αληθώς Ανέστη…

Θα σταθώ περιληπτικά σε μια περσινή είδηση, που έχει σχέση με ανάσυρση από έναν τάφο, με την ευχή ο Χριστός να κερδίσει τις καρδιές αυτού του λαού ώστε η σκληροκαρδία να δώσει τη θέση της στην αγάπη.

Η είδηση όπως περιγράφεται εδώ:

Μία έφηβη στο Πακιστάν βγήκε κυριολεκτικά από τον τάφο της! Την είχαν βιάσει και νόμιζαν πως ήταν νεκρή και την έθαψαν, αλλά τελικά τα κατάφερε και επιβίωσε βγαίνοντας ζωντανή μέσα από τα χώματα.

Η άτυχη κοπέλα βρισκόταν στον δρόμο για το χωριό Πουντζάμπ έτσι ώστε να πάει να παρακολουθήσει μαθήματα για το Κοράνι όταν ξαφνικά της επιτέθηκαν κάποιοι άνδρες και την βίασαν.

Στη συνέχεια νόμιζαν ότι ήταν νεκρή και έσκαψαν έναν ρηχό τάφο όπου και την τοποθέτησαν. Τελικά η κοπέλα ήταν ζωντανή και όταν ξαναβρήκε τις αισθήσεις της κατάφερε να βγει από τον τάφο και να σταματήσει κάποιον περαστικό για να ζητήσει βοήθεια.

Σύμφωνα με την New York Post, ο πατέρας της κοπέλας είχε απευθυνθεί στην Αστυνομία γιατί η κόρη του αγνοούνταν, αλλά παρόλα αυτά οι Αρχές αρνήθηκαν να ερευνήσουν το περιστατικό.

Ο βιασμός παιδιών στο Πακιστάν αποτελεί μία μάστιγα καθώς ολοένα και αυξάνονται τα κρούσματα. Ένα κορίτσι το 2007 βιάστηκε από τέσσερις άνδρες και σαν να μην φτάνει αυτό οι συγχωριανοί της την απέφευγαν και προέτρεπαν τους γονείς της να την σκοτώσουν για να «διώξουν» την ντροπή. Όταν η οικογένεια αποφάσισε να μην το κάνει, ο πατέρας της και τα δύο αδέρφια της έπεσαν θύματα ξυλοδαρμού ενώ ένας αδερφός της δολοφονήθηκε. Παρόλο που η οικογένεια ζητά την τιμωρία των ενόχων, έξι χρόνια μετά δεν έχει γίνει τίποτα και κυκλοφορούν ελεύθεροι…

Μπορείτε να δείτε περισσότερες λεπτομέρειες στα αγγλικά εδώ.

Βιαστές και δολοφόνοι υπάρχουν σε όλες τις χώρες και σε κάθε θρησκεία. Όμως τη νοοτροπία να τιμωρείται το θύμα μόνο στο Ισλάμ τη συναντάμε πια. Όποιος θεωρεί ότι υπερβάλλω, ας μου υποδείξει μια χριστιανική χώρα όπου εν έτει 2013 η οικογένεια μιας βιασμένης τιμωρείται επειδή δεν την δολοφονεί…

Βιάστε χωρίς ενοχές… σαν να τρώτε ψάρια

Αφιερώνουμε το άρθρο αυτό σε όσους εξαπατούν ότι τάχα το Ισλάμ σέβεται τις γυναίκες, και μάλιστα περισσότερο απ’ ότι ο Χριστιανισμός! Πρόκειται για άρθρο για τη σεξουαλική σκλαβιά που βρισκόταν στη διεύθυνση http://www.islam.tc/ask-imam/view.php?q=5482 του σάιτ Ask–Imam.com (Ask the Imam Online Q & A with Mufti Ebrahim Desai) και το έγραψε ο Mufti Ebrahim Desai. Αν κάνετε κλικ τώρα στο δεσμό αυτό θα δείτε το μήνυμα:

Sorry, that fatwa was not found or is unanswered.

Και δεν είναι καθόλου παράξενο που το απέσυραν… Απολαύστε το (το πρωτότυπο στα αγγλικά υπάρχει εδώ: https://greekmurtadeen.wordpress.com/diagrammena/)

Μουφτής Ιμπραχίμ Ντεσάϊ

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος είναι ο Ισλαμικός νόμος σε σχέση με τις γυναίκες-δούλες;  Επιτρεπόταν να έχουν σχέσεις με αυτές τις γυναίκες-δούλες χωρίς επίσημη τελετή γάμου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:  Πρωτίστως, πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν πως η δουλεία δεν ήταν κάτι που είχε εισαχθεί από το Ισλάμ. Αντιθέτως, ήταν κάτι που οι ρίζες του είχαν φυτευθεί πολύ πριν την έλευση του Ισλάμ.  Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί πως η δουλεία είναι το ίδιο αρχαία όσο και ο πόλεμος, επειδή είναι μία από τις συνέπειες του πολέμου.

Έτσι, η δουλεία φαίνεται πως ξεπρόβαλλε το κεφάλι της με τους πρώτους πολέμους που έλαβαν χώρα πάνω στο πρόσωπο της γης. 

Ο πόλεμος είναι ένας παράγοντας που κάνει τους μαλακούς άνδρες αυστηρούς, τους ευγενικούς άνδρες σκληρούς και τους λεπτεπίλεπτους άνδρες σκληροτράχηλους.  Άνδρας που δεν αντέχει την θέα του αίματος κάτω από κανονικές συνθήκες γίνεται ικανός να χύσει το αίμα εκατοντάδων κάτω από την πίεση του πολέμου.  Όσοι δεν σκοτώνονταν σε μάχες γίνονταν αιχμάλωτοι πολέμου.

Οι σελίδες της Ιστορίας δείχνουν πως πολλές εναλλακτικές, αποδοτικές μέθοδοι χρησιμοποιούντο ανά τους αιώνες για να  χειριστούν τους αιχμαλώτους πολέμου.  Κάποιοι εκτελούντο, ενώ άλλοι ελευθερώνονταν, με ή χωρίς λύτρα.  Ύστερα, ήταν άλλοι που ούτε θανατώνονταν ούτε ελευθερώνονταν.  Αυτοί σκλαβώνονταν.

Όταν ήρθε το Ισλάμ και ευδοκίμησε, η δύναμή του αντικρούσθηκε από τους εχθρούς του Ισλάμ και προέκυψε η ανάγκη να εμπλακεί σε πόλεμο.  Μέχρι εκείνη την περίοδο, η σκλαβιά είχε ουσιαστικά διεθνές έθιμο.  Ήταν επίσης διαδεδομένη και στους Άραβες από τις ημέρες του σκότους και της άγνοιας.  Έτσι, η άμεση κατάργησή της θα προκαλούσε χάος και πανδαιμόνιο ανάμεσα στους Αραβικούς λαούς. Οπότε, έπρεπε να εφαρμοσθεί μια διαδικασία σταδιακής εκρίζωσης.  Πέραν αυτού, αν οι Μουσουλμάνοι άφηναν ελεύθερους όλους τους εχθρούς-αιχμαλώτους τους,  και ανέχονταν τους αδελφούς Μουσουλμάνους να αιχμαλωτίζονται και να σκλαβώνονται από τους εχθρούς, αυτό θα οδηγούσε σε μια σημαντική μείωση στην Μουσουλμανική στρατιωτική δύναμη και θα έδινε μεγάλο πλεονέκτημα στις εχθρικές δυνάμεις, κάτι που δεν συνέφερε τους Μουσουλμάνους.

Επί πλέον, είναι πολύ γνωστό πως οι τακτικές πολέμου που χρησιμοποιούνται από την μια πλευρά συχνά ανταπαντώνται από την αντίθετη πλευρά προκειμένου να διατηρηθεί μια ισορροπία δυνάμεων.  Έτσι, η πολεμική διπλωματία θεωρούσε αναγκαία την υποδούλωση των αιχμαλώτων.

Στους ιερούς πολέμους του Ισλάμ (Τζιχάντ) που ελάμβαναν χώρα, και οι γυναίκες κατά καιρούς συλλαμβάνονταν ως αιχμάλωτες πολέμου από τους Μουσουλμάνους πολεμιστές.  Αυτές οι γυναίκες κρατούμενες διανέμονταν μεταξύ των στρατιωτών ως μέρος από τα λάφυρα, μετά την επιστροφή τους σε Ισλαμικά εδάφη.  Ο κάθε στρατιώτης τότε είχε το δικαίωμα να έχει σχέσεις ΜΟΝΟ με την κοπέλλα-σκλάβα πάνω στην οποία του είχε δοθεί το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, και ΟΧΙ με τις σκλάβες που δεν του ανήκαν.

Αυτό το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ του δινόταν από τον «Ameerul-Mu’mineen» (Αρχηγός του Ισλαμικού Κράτους).  Χάρη σε αυτό το δικαίωμα ιδιοκτησίας έγινε νόμιμο για τον ιδιοκτήτη μιας σκλάβας να έχει σεξουαλικές σχέσεις μαζί της.

Πιθανόν επιφανειακά να φαίνεται απεχθής η συνουσία με μια γυναίκα που δεν είναι η νόμιμη σύζυγος του ιδιοκτήτη, όμως μόλις η Σαρία νομιμοποιήσει κάτι, οφείλουμε να το δεχθούμε ως νόμιμο, είτε είναι του γούστου μας είτε όχι, και είτε γνωρίζουμε την υποκείμενη σοφία του είτε όχι.  Είναι απαραίτητο για ένα Μουσουλμάνο να είναι εξοικειωμένος με τους νόμους της Σαρία, αλλά δεν είναι απαραίτητο για εκείνον να εμβαθύνει σε κάθε νόμο προκειμένου να βρει την υποκείμενη σοφία των νόμων αυτών, διότι η γνώση της σοφίας ορισμένων νόμων ίσως να είναι πέραν της περιορισμένης αντίληψής του.   Έχει πει ο Allah Ta’ala μέσα στο Άγιο Κοράνι:  «Wa maa ooteetum min al-ilm illaa qaleelan» που σημαίνει περίπου «Σου έχει δοθεί ένα πολύ μικρό τμήμα της γνώσης». Έτσι, αν κάποιος δεν μπορέσει να κατανοήσει την υποκείμενη σοφία οποιουδήποτε νόμου της Σαρία, δεν πρέπει να το θεωρήσει ως ελάττωμα της Σαρία (ο Αλλάχ φυλάξοι!) αλλά αντιθέτως, είναι ελάττωμα της δικής του αντίληψης και έλλειψης κατανόησης, αφού κανένας νόμος της Σαρία δεν αντιτίθεται στην σοφία.

Παρά ταύτα, η σοφία πίσω από την άδεια που δίνει η Σαρία να συνευρίσκεται με γυναίκα σκλάβα είναι η εξής:

Η ΝΟΜΙΜΗ ιδιοκτησία που αποκτά ένας Μουσουλμάνος από τον «Ameerul-Mu’mineen» (τον αρχηγό του Ισλαμικού Κράτους) για μια γυναίκα-σκλάβα, αποτελεί και νόμιμη αναγνώριση να έχει συνουσία με την γυναίκα-σκλάβα που έχει στην κατοχή του, όπως η γαμήλια τελετή αποτελεί νόμιμη αναγνώριση να έχει συνουσία με την σύζυγό του.  Με άλλα λόγια, αυτή η ΝΟΜΙΜΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ είναι ουσιαστικά ένα ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ της ΓΑΜΗΛΙΑΣ ΤΕΛΕΤΗΣ.  Μια ελεύθερη γυναίκα δεν μπορεί να γίνει «ιδιοκτησία», να αγορασθεί ή να πουληθεί όπως οι άλλες ιδιοκτησίες, έτσι η Σαρία θέσπισε μια «γαμήλια τελετή» κατά την οποία λαμβάνει χώρα μια επιβεβαίωση και έγκριση, που δίνουν στον άνδρα το δικαίωμα να έχει συνουσία μαζί της.  Ενώ από την άλλη, ένα κορίτσι-σκλάβα μπορεί να γίνει ιδιοκτησία και ακόμα μπορεί να αγορασθεί και να πουληθεί, οπότε, αυτό το δικαίωμα ιδιοκτησίας – το οποίο υποκαθιστά μια γαμήλια τελετή – δίνει το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να έχει συνουσία μαζί της.

Ένα παρόμοιο παράδειγμα μπορεί να βρεθεί στην σφαγή των ζώων: ήτοι, μετά από την επίσημη διαδικασία σφαγής όπου προφέρονται τα λόγια «Bismillahi Allahu Akbar» οι κατσίκες, οι αγελάδες κλπ γίνονται «Χαλάαλ» και νόμιμα για κατανάλωση,  ενώ τα ψάρια γίνονται «Χαλάαλ» με απλή απόκτηση, η οποία υποκαθιστά την σφαγή.

Με άλλα λόγια, όπως η νόμιμη απόκτηση ψαριών που αλιεύθηκαν μέσα από το νερό τα καθιστά «Χαλάαλ» για ανθρώπινη κατανάλωση – χωρίς την έναρξη επίσημης διαδικασίας σφαγής – ομοίως, η νόμιμη ιδιοκτησία μιας γυναίκας-σκλάβας την κατέστησε «Χαλάαλ» για τον σκοπό της συνουσίας με τον ιδιοκτήτη της – χωρίς την έναρξη μιας επίσημης γαμήλιας τελετης.

Εν ολίγοις, η άδεια για συνουσία με μια γυναίκα-σκλάβα δεν ήταν κάτι βάρβαρο ή απολίτιστο· αντιθέτως, ήταν σχεδόν το ίδιο καλή με μια γαμήλια τελετή.  Μάλιστα, η κατοχή μιας γυναίκας-σκλάβας μοιάζει με γαμήλια τελετή με πολλούς τρόπους, και τα δύο έχουν  πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους.   Μια ομοιότητα είναι η εξής:

Όπως μια ελεύθερη γυναίκα δεν μπορεί να έχει ταυτόχρονα δύο συζύγους , μια γυναίκα-σκλάβα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συνουσία από δύο ιδιοκτήτες ταυτόχρονα.

Μια άλλη ομοιότητα είναι πως μια ελεύθερη γυναίκα της οποίας ο γάμος έχει διαλυθεί δεν μπορεί να παντρευτεί άλλον άνδρα αν δεν έχει ακυρωθεί ο προηγούμενος γάμος με διαζύγιο κλπ.

Εξ αιτίας των διαφορών μεταξύ συζύγων ο γάμος μερικές φορές φτάνει στο σημείο όπου γίνεται αδύνατο για το ζευγάρι να ζει σαν ανδρόγυνο, με αποτέλεσμα να εφαρμόζεται διαζύγιο προκειμένου να ακυρωθούν οι δεσμοί του γάμου κλπ.

Παρομοίως, αν μια γυναίκα-σκλάβα είχε προηγουμένως παντρευτεί σε εχθρικό έδαφος με μη-Μουσουλμάνο, και στη συνέχεια αιχμαλωτίζεται μόνο η ίδια, δηλαδή χωρίς τον σύζυγό της, τότε δεν επιτρέπεται σε κανένα Μουσουλμάνο να έχει σχέσεις μαζί της αν δεν έχει προηγουμένως ακυρωθεί ο προηγούμενος γάμος της – πράγμα που γίνεται με το να την φέρουν σε Ισλαμική χώρα και να την κάνουν νόμιμη ιδιοκτησία ενός Μουσουλμάνου.  Η εισαγωγή της σε Ισλαμικό έδαφος προϋποθέτει την ακύρωση του προηγούμενου γάμου της από τον Ισλαμικό νόμο, καθ’ ότι με τον σύζυγο σε εχθρικό έδαφος και η ίδια σε Ισλαμικό έδαφος, γίνεται ουσιαστικά αδύνατον για εκείνους να συναντηθούν και να ζήσουν ως ανδρόγυνο.  Αυτός είναι ο λόγος που δεν επιτρέπεται η συνουσία με γυναίκα της οποίας ο σύζυγος  έχει επίσης αιχμαλωτισθεί και σκλαβωθεί μαζί της.

Μια άλλη ομοιότητα μεταξύ των δύο περιπτώσεων είναι πως – όπως μια διαζευγμένη πρέπει να διανύσει μια περίοδο που ονομάζεται «Iddat» πριν της επιτραπεί να παντρευτεί άλλον άνδρα, ομοίως, μια γυναίκα-σκλάβα πρέπει να διανύσει μια περίοδο «Istibraa» πριν ο ιδιοκτήτης της μπορεί να έχει συνουσία μαζί της.

Μια άλλη ομοιότητα ανάμεσα στον γάμο και την ιδιοκτησία γυναίκας-σκλάβας είναι πως – όπως μια σύζυγος γίνεται εξαρτώμενη από τον σύζυγο και εκείνος οφείλει να της παρέχει στέγη, τροφή και ένδυση, ομοίως μια γυναίκα-σκλάβα γίνεται εξαρτώμενη από τον ιδιοκτήτη της και εκείνος οφείλει να της παρέχει στέγη, τροφή και ένδυση,  Ακόμα μία ομοιότητα είναι η εξής:

Όπως σε ένα γάμο οι στενοί συγγενείς της συζύγου γίνονται «Χαράαμ» για τον σύζυγο – δηλαδή, δεν μπορεί να νυμφευτεί την μητέρα, γιαγιά, αδελφή κλπ. της συζύγου του – ομοίως αν κάποιος έχει σεξουαλικές σχέσεις με μια γυναίκα-σκλάβα, οι δικοί της στενοί συγγενείς επίσης γίνονται «Χαράαμ» για τον ιδιοκτήτη.

Με όλες αυτές τις ομοιότητες, δεν έχει νόημα να θεωρούνται απεχθείς οι σαρκικές σχέσεις με μια γυναίκα-σκλάβα  ενώ η συνουσία με την σύζυγο δεν θεωρείται απεχθής.

Καταλάβατε τώρα ποιο είναι το Ισλάμ; Ο μουφτής μιλάει για «απεχθείς σαρκικές σχέσεις με μια γυναίκα-σκλάβα» αλλά δεν αναφέρεται στην απέχθεια που έχει η σκλάβα στο να ανεχτεί έναν άγνωστο που την έχει αιχμαλωτίσει και αποκόψει από την οικογένειά της… Η γνώμη της σκλάβας δεν μετράει, είναι σαν να μην υπάρχει καθόλου αυτός ο άνθρωπος. Ο μουφτής, αφού μας κάνει ολόκληρη εισαγωγή για το ότι δεν εισήγαγε το Ισλάμ τη σκλαβιά (απλά τη διαιωνίζει με το αζημίωτο) αναφέρεται στο αν ο «ευσεβής μουσουλμάνος» μπορεί να έχει ήσυχη τη συνείδησή του όταν χρησιμοποιεί σεξουαλικά τη σκλάβα του!

Προσέξτε για άλλη μια φορά, τι εύκολο που είναι στους μουσουλμάνους να ακυρώνουν γάμους ώστε να απολαμβάνουν «νόμιμα» (σύμφωνα με αυτούς…) μια παντρεμένη γυναίκα:

«Αν μια γυναίκα-σκλάβα είχε προηγουμένως παντρευτεί σε εχθρικό έδαφος με μη-Μουσουλμάνο, και στη συνέχεια αιχμαλωτίζεται μόνο η ίδια, δηλαδή χωρίς τον σύζυγό της, τότε δεν επιτρέπεται σε κανένα Μουσουλμάνο να έχει σχέσεις μαζί της αν δεν έχει προηγουμένως ακυρωθεί ο προηγούμενος γάμος της – πράγμα που γίνεται με το να την φέρουν σε Ισλαμική χώρα και να την κάνουν νόμιμη ιδιοκτησία ενός Μουσουλμάνου.»

Θαυμάστε και την παρομοίωση των γυναικών με τα ζώα που χρησιμοποιούμε για τροφή:

«Ένα κορίτσι-σκλάβα μπορεί να γίνει ιδιοκτησία και ακόμα μπορεί να αγορασθεί και να πουληθεί, οπότε, αυτό το δικαίωμα ιδιοκτησίας – το οποίο υποκαθιστά μια γαμήλια τελετή – δίνει το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να έχει συνουσία μαζί της.

Ένα παρόμοιο παράδειγμα μπορεί να βρεθεί στην σφαγή των ζώων: ήτοι, μετά από την επίσημη διαδικασία σφαγής όπου προφέρονται τα λόγια «Bismillahi Allahu Akbar» οι κατσίκες, οι αγελάδες κλπ γίνονται «Χαλάαλ» και νόμιμα για κατανάλωση,  ενώ τα ψάρια γίνονται «Χαλάαλ» με απλή απόκτηση, η οποία υποκαθιστά την σφαγή.»

Μπορεί δηλ. ο μουσουλμάνος να βιάσει τόσο νόμιμα, σαν να έτρωγε ψάρια! Αν και ίσως (ξανα)βρεθούν μουσουλμάνοι να υποστηρίξουν με θράσος χιλίων πιθήκων, ότι εδώ δεν έχουμε βιασμούς αιχμαλώτων γυναικών αλλά οι αιχμάλωτες θέλουν από μόνες τους να κάνουν σεξ με τους μουσουλμάνους «ιδιοκτήτες» τους.

Θαυμάστε και την πνευματική λοβοτομή που οφείλουν να παρουσιάζουν οι μουσουλμάνοι, την οποία τόσο παραστατικά περιγράφει ο εμβριθής νομοδιδάσκαλος του Ισλάμ:

«Μόλις η Σαρία νομιμοποιήσει κάτι, οφείλουμε να το δεχθούμε ως νόμιμο, είτε είναι του γούστου μας είτε όχι, και είτε γνωρίζουμε την υποκείμενη σοφία του είτε όχι.  Είναι απαραίτητο για ένα Μουσουλμάνο να είναι εξοικειωμένος με τους νόμους της Σαρία, αλλά δεν είναι απαραίτητο για εκείνον να εμβαθύνει σε κάθε νόμο προκειμένου να βρει την υποκείμενη σοφία των νόμων αυτών, διότι η γνώση της σοφίας ορισμένων νόμων ίσως να είναι πέραν της περιορισμένης αντίληψής του.   Έχει πει ο Allah Ta’ala μέσα στο Άγιο Κοράνι:  «Wa maa ooteetum min al-ilm illaa qaleelan» που σημαίνει περίπου «Σου έχει δοθεί ένα πολύ μικρό τμήμα της γνώσης». Έτσι, αν κάποιος δεν μπορέσει να κατανοήσει την υποκείμενη σοφία οποιουδήποτε νόμου της Σαρία, δεν πρέπει να το θεωρήσει ως ελάττωμα της Σαρία (ο Αλλάχ φυλάξοι!) αλλά αντιθέτως, είναι ελάττωμα της δικής του αντίληψης και έλλειψης κατανόησης, αφού κανένας νόμος της Σαρία δεν αντιτίθεται στην σοφία.»

Δηλ. δεν αρμενίζει στραβά το Ισλάμ. Ο γιαλός είναι στραβός! Όπως ακριβώς λένε και οι διάφορες καταστροφικές λατρείες, που καταλογίζουν κάθε στραβό σε ανεπάρκειες του οπαδού και όχι στα δικά τους δόγματα.

Περισσότερα για το Ισλάμ και τις γυναίκες στο μέλλον…

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: Περισσότερα για το Ισλάμ, τη δουλεία και τις παλλακίδες

Γάμοι χριστιανών με μουσουλμάνους

Το κείμενο αυτό βασίζεται σε απαντήσεις που είχε δώσει ο GreekMurtadd σε σχετικά ερωτήματα χριστιανών γυναικών που σκέφτονταν να παντρευτούν μουσουλμάνους. Έχει εμπλουτιστεί με μεταφράσεις από τα λινκ που έδωσε και με σχόλια αναγνωστών του ιστολογίου μας. Αργότερα που ο GreekMurtadd θα επιστρέψει, μπορεί να το επεξεργαστεί ξανά.

Εύχομαι να ωφελήσει τους αναγνώστες μας που καταλήγουν σ’ αυτό το ιστολόγιο αναζητώντας στοιχεία για γάμους χριστιανών με μουσουλμάνους.

Chalil loves Jesus – 18 Ιουλίου 2010

—————

Διαδικαστικά στοιχεία για το γάμο μεταξύ χριστιανής και μουσουλμάνου (από εδώ):

(Απευθύνεται σε χριστιανή που σκέφτεται να παντρευτεί μουσουλμάνο.) «Αν ο γάμος γίνει σύμφωνα με τη σαρία μπορείς να κάνεις προγαμιαίο συμφωνητικό, τα πράγματα όμως περιπλέκονται γιατί μπαίνουν στη μέση άλλες λεπτομέρειες. Δεν θα συνιστούσαμε ποτέ σε μη μουσουλμάνα να παντρευτεί μουσουλμάνο σύμφωνα με τη σαρία.
Προγαμιαίο συμφωνητικό μπορεί να γίνει και σε συμβολαιογράφο, όπως κάνουν αρκετά διάσημα πρόσωπα τα τελευταία χρόνια, αλλά από ισλαμικής απόψεως δεν είναι ό,τι πιο έγκυρο.
Σε περίπτωση που παντρευτείτε σύμφωνα με τη σαρία, μπορείς να κρατήσεις το θρήσκευμά σου, τα παιδιά όμως που θα κάνετε πρέπει οπωσδήποτε να ανατραφούν ως μουσουλμάνοι. Το ερώτημα είναι, μπορείς εσύ ενώ πιστεύεις σε ένα άλλο θρήσκευμα να δώσεις στα παιδιά σου ισλαμική ανατροφή; Εσύ θα το κρίνεις αυτό.

Εάν κάνετε προγαμιαίο συμφωνητικό σε συμβολαιογράφο, το προσαρμόζετε στο νόμο της χώρας όπου κατοικείτε. Εάν παντρευτείτε σύμφωνα με τη σαρία με τον όρο να μην πάρει άλλη σύζυγο, τότε σε περίπτωση που θα το κάνει μπορείς είτε να το αποδεχτείς, είτε να κηρύξεις το γάμο άκυρο, επειδή ο σύζυγος αθέτησε το συμφωνητικό.

Αν διατηρήσεις το θρήσκευμά σου, σύμφωνα με τη σαρία δεν γίνεται να τον κληρονομήσεις όταν πεθάνει. Σε περίπτωση που πεθάνεις πρώτα εσύ, σύμφωνα με κάποιους λογίους μπορεί αυτός να κληρονομήσει εσένα, σύμφωνα με άλλους όμως ούτε αυτό γίνεται, βάσει του χαντίθ ότι ούτε οι μουσουλμάνοι κληρονομούν αλλόθρησκούς ούτε οι αλλόθρησκοι μουσουλμάνους. Βέβαια σύμφωνα με τις νομοθεσίες δυτικών χωρών μπορείτε να κληρονομήσετε ο ένας τον άλλο. Οπότε, και πάλι εξαρτάται από το πού θα κατοικείτε όταν συμβεί κάποιος θάνατος: σε ένα κοσμικό κράτος ή σε κράτος που οι νόμοι του βασίζονται στη Σαρία;»

Πώς αντιμετωπίζει ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ τέτοιους γάμους (από εδώ):

Από χριστιανικής απόψεως δεν εγκρίνονται οι γάμοι με αλλοδόξους. Ο Παύλος έχει γράψει (B΄ Kορ. 6, 14-17).

“Mην κάνετε αταίριαστους δεσμούς γάμου με απίστους. Γιατί, ποια σχέση μπορεί να έχει η δικαιοσύνη με την ανομία; Ή τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι; Ποια συμφωνία μπορεί να γίνει ανάμεσα στο Xριστό και στο διάβολο; Ή τι έχει να μοιράσει ο πιστός με τον άπιστο; Mπορεί να υπάρχουν στον ίδιο τόπο ο ναός του Θεού – που είστε εσείς – και ο ναός των ειδώλων; Γι’ αυτό, λέει ο Kύριος: Φύγετε μακριά απ’ αυτούς και ξεχωρίστε.»

Ο Παύλος δέχεται να μην εγκαταλείπει ο Χριστιανός ή η Χριστιανή το γαμήλιο σύντροφο, ΟΤΑΝ ο γάμος έχει προηγηθεί της μεταστροφής στον Χριστιανισμό. Δηλ. όταν δεν ήταν χριστιανός όταν τελέστηκε ο γάμος: Α΄Κορ. 7:12-17:

12 Αν κάποιος έχει γυναίκα άπιστη, κι αυτή είναι σύμφωνη να συνοικεί μαζί του, ας μη την αφήνει.
13 Και η γυναίκα που έχει άνδρα άπιστο, κι αυτός είναι σύμφωνος να συνοικεί μαζί της, ας μη τον αφήνει.
14 Επειδή, ο άπιστος άνδρας αγιάστηκε διαμέσου τής γυναίκας• και η γυναίκα η άπιστη αγιάστηκε διαμέσου τού άνδρα• επειδή, διαφορετικά, τα παιδιά σας θα ήσαν ακάθαρτα• τώρα, όμως, είναι άγια.
15 Αλλά, αν ο άπιστος προβαίνει σε χωρισμό, ας χωρίσει. Ο αδελφός ή η αδελφή δεν είναι δουλωμένοι σε τέτοια• ο Θεός, όμως, μας προσκάλεσε σε ειρήνη.
16 Επειδή, τι ξέρεις, γυναίκα, αν πρόκειται να σώσεις τον άνδρα; Ή, τι ξέρεις, άνδρα, αν πρόκειται να σώσεις τη γυναίκα;
17 Αλλά, καθώς ο Θεός μοίρασε σε κάθε έναν, και καθώς ο Κύριος προσκάλεσε κάθε έναν, έτσι ας περπατάει• και έτσι διατάζω σε όλες τις εκκλησίες.”

Στηριγμένοι οι Πατέρες της Eκκλησία μας, όπως ο Mέγας Bασίλειος, σ’ αυτές κυρίως τις δύο αγιογραφικές προτάσεις όρισαν πως ακόμα και ο γάμος με χριστιανούς μη Ορθοδόξους απαγορεύεται, πόσο μάλλον αυτός με αλλοδόξους: «Δεν επιτρέπεται σε ορθόδοξο άνδρα να συνάψει γάμο με αιρετική γυναίκα ή και το αντίθετο» (Mεγ. Bασίλειος, Στ΄ 72). Kανόνες Oικουμενικών Συνόδων κι όχι μόνο, κατηγορηματικά αποφαίνονται: Oι Oρθόδοξοι, κληρικοί και λαϊκοί, δεν θα πρέπει να παντρεύουν τα παιδιά τους με αιρετικούς. «Mη δειν τους της Eκκλησίας αδιαφόρως πρός Γάμου κοινωνίαν συνάπτειν τά εαυτών παιδία αιρετικοίς» (Δ΄ Oικουμ. Σύνοδος κανών 14· Σύνοδος Λαοδικείας Kανόνες 10, 31, 33, 37· ΣT΄ Oικουμ. Σύνοδος Kανών 72 και Σύνοδος Kαρθαγένης Kανών 29). Tελευταία, «κατ’ οικονομίαν», ευλογείται ο γάμος ορθοδόξου με αιρετικό-σχισματικό, αν ο δεύτερος είναι βαφτισμένος χριστιανός και εφ’ όσον η χριστιανική ομολογία στην οποία ανήκει αποδέχεται το Iερό Bάπτισμα ως Mυστήριο. Kατά την έκδοση της άδειας της τέλεσης αυτού του γάμου, μ’ έναν προτεστάντη ή με έναν ρωμαιοκαθολικό λ.χ., ο ορθόδοξος μέλλων ή μέλλουσα σύζυγος, διαβεβαιώνει εγγράφως την Ιερή Μητρόπολη, εκεί όπου θα γίνει ο γάμος, πως τα παιδιά που θα προέλθουν από αυτόν το μικτό γάμο, θα τα μεγαλώσει σύμφωνα με το Oρθόδοξο δόγμα. Kάτι βέβαια που σε καμία περίπτωση δεν ελέγχεται ή δεν πιέζεται ο ορθόδοξος στη συνέχεια να κάνει, και που είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί σε γάμο με μουσουλμάνο γιατί κι αυτός έχει ακριβώς την ίδια δέσμευση: ότι τα παιδιά του θα γίνουν μουσουλμάνοι.
Γιατί όμως αυτή η απαγόρευση εκ μέρους του Χριστιανισμού; Δείτε λίγο εδώ (το κείμενο είναι για τις προγαμιαίες σχέσεις αλλά μας ενδιαφέρει για το θέμα μας):

http://www.oodegr.com/oode/koinwnia/oikogeneia/progamiaies2.htm

Εντός την Εκκλησίας, ο γάμος εντάσσεται στο σχέδιο της σωτηρίας. Ο στόχος, δεν είναι να ΩΦΕΛΗΘΕΙ κάποιος από τις σεξουαλικές χάρες του άλλου. Ούτε να ζήσουν απλώς μαζί “ευτυχισμένοι” δύο άνθρωποι. Ο στόχος του γάμου ως ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ, (ως “μύησης”, για να γίνει κατανοητή η έννοια της λέξης), είναι ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΘΕΩΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ. Με άλλα λόγια, εκτός από τους δύο, βάζουμε στη ζωή της οικογενείας μας ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟ. Δεν ζούμε ερήμην του Θεού, ούτε τεκνοποιούμε χωρίς Αυτόν. Αλλά “εαυτούς και αλλήλους, και ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΗΜΩΝ, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα”. Λέμε δια της μύησης αυτής στον Θεό: “Θεέ μου, η πορεία μας προς τη Θέωση, στα πλαίσια της Εκκλησίας σου, είναι δεδομένη. Παρακαλούμε, να ευλογήσεις αυτή τη νέα κατάσταση της ζωής μας, ώστε πλέον, όχι ένας, αλλά ΔΥΟ μαζί, ενωμένοι ως ανδρόγυνο, να συνεχίσουμε αυτή την πορεία, που είναι και το κέντρο της ζωής μας, και ο στόχος μας”.
Ο στόχος λοιπόν, ΔΕΝ είναι ούτε η “ευτυχία” των δύο, ούτε “η τεκνοποιία”, ούτε “το σεξ”. Ο στόχος είναι Η ΘΕΩΣΗ. Ο ίδιος στόχος που είχαν οι δύο (υποτίθεται, εφ’ όσον ήταν Χριστιανοί) και πριν! Μόνο που τώρα, ο ίδιος αυτός στόχος, συνεχίζεται συντροφικά, όχι μόνο σε κοινή πορεία ΣΥΖΥΓΩΝ, αλλά ΚΑΙ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΩΝ!!!”

Κι ερχόμαστε στο πρακτικό του θέματος: Όταν ένα ζευγάρι παντρεύεται, με όποιο γάμο κι αν το κάνει (π.χ. πολιτικό) κάποια στιγμή είναι αναμενόμενο να κάνει παιδιά. Γνώμη μας είναι ότι τα παιδιά πρέπει να έρχονται στον κόσμο μόνο από πραγματική ένωση, όπου οι δυο γονείς τους είναι ΜΙΑ ΨΥΧΗ κι ΕΝΑ ΣΩΜΑ. Είναι δυνατόν αυτό να γίνει σε ένα γάμο μεικτό, όπου άλλα πιστεύει ο ένας κι άλλα ο άλλος και διαφωνούν στο τόσο βασικό θέμα της θρησκείας; Ας πούμε ότι οι γονείς δεν θα προσπαθήσουν να επιβάλουν ο καθένας το δικό του θρήσκευμα στα παιδιά, ή ότι οι δυο τους θα συμφωνήσουν ότι αυτά θα ακολουθήσουν το θρήσκευμα του ενός. Τι γνώμη θα έχουν τα παιδιά για τους γονείς τους και τη θρησκεία; Θα τρέμουν μήπως ο ένας από τους δυο, που δεν δέχεται την “αληθινή θρησκεία” (όποια κι αν πιστεύουν ότι είναι αυτή) θα πάει στην κόλαση; Θα αρχίσουν να τον αντιμετωπίζουν ως “άπιστο”; Ή θα περιφρονήσουν την έννοια της θρησκείας, για να αποφύγουν την εσωτερική σύγκρουση; Εμείς γνωρίζουμε δείγματα από την κάθε περίπτωση και δεν θα ευχόμασταν σε καμιά οικογένεια να γίνει έτσι. Επίσης γνωρίζουμε ότι η χριστιανή γυναίκα μπαίνει σε μια διαδικασία πίεσης να γίνει μουσουλμάνα. Αυτό δεν είναι απαραίτητο να γίνει με βία – αν και αυτό συμβαίνει – αλλά συμβαίνει. Ο κάθε μουσουλμάνος που παντρεύεται χριστιανή είναι υποχρεωμένος να προσπαθήσει να την επηρεάσει ώστε να δεχθεί το Ισλάμ. Το πώς θα το κάνει εξαρτάται από τον χαρακτήρα του, πάντως υπάρχουν σύζυγοι που χρησιμοποιούν ακόμη και τα παιδιά για να εξαναγκάσουν τη γυναίκα τους να αλλαξοπιστήσει.

Μερικοί λένε ότι το γεγονός ότι στους μουσουλμάνους επιτρέπεται να παντρευτούν εκτός από μουσουλμάνες, χριστιανές και Εβραίες συζύγους, αποδεικνύει ότι το Ισλάμ είναι ανεκτικό. Αυτά είναι απλά ανακρίβειες.
Κατ’ αρχήν ο μουσουλμάνος δεσμεύεται από τη Σαρία να μην παντρευτεί ειδωλολάτρισσα ή άθεη/αγνωστικίστρια, παρά μόνο μουσουλμάνα ή χριστιανή ή Εβραία (από το «λαό του βιβλίου»). Αν κάποιος έγινε μουσουλμάνος και η σύζυγός του δεν εμπίπτει στις τρεις αυτές κατηγορίες, οφείλει να τη χωρίσει.  Δείτε εδώ πώς απαντά έγκυρος θεολόγος του σουνιτικού Ισλάμ σε ερώτηση αν μπορεί να παραμείνει σε γάμο με ειδωλολάτρισσα κάποιος που έγινε μουσουλμάνος:

http://www.islam-qa.com/en/ref/9949

Δεν επιτρέπεται ένας μουσουλμάνος να παραμείνει σε συζυγική σχέση με μια γυναίκα που δεν είναι μουσουλμάνα, επειδή ο Αλλάχ λέει (ερμηνεία της έννοιας):

«Και μην παντρεύεστε Αλ Mushrikaat (ειδωλολάτρισσες) μέχρι να πιστέψουν (να λατρέψουν τον Αλλάχ μόνο) [al-Baqarah 2:221]

«Επίσης μην κρατάτε τις άπιστες γυναίκες ως συζύγους» [al-Mumtahanah 60:10]

«Δεν είναι νόμιμες (σύζυγοι) γι’ αυτούς που αρνούνται να πιστέψουν, ούτε αυτοί που αρνούνται να πιστέψουν νόμιμοι (σύζυγοι) γι’ αυτές» [al-Mumtahanah 60:10]

«Ο Ομάρ (ο Αλλάχ ας είναι ευχαριστημένος μαζί του) χώρισε δύο από τις συζύγους του που ήταν ειδωλολάτρισσες όταν αποκαλύφθηκε αυτό το εδάφιο. Ο Ibn Qudaamah αναφέρει στο al-Mughni ότι υπάρχει ijmaa (συναίνεση των λογίων) στο σημείο αυτό. Είπε: «Δεν υπάρχει καμία διαφορά απόψεων μεταξύ των μελετητών ότι οι γυναίκες τους απαγορεύονται (για γάμο).» (Al-Mughni 7 / 503)

Ο Αλλάχ έχει κάνει μια εξαίρεση στην περίπτωση των γυναικών από τους Λαούς του Βιβλίου [τους Εβραίους και τους Χριστιανούς]. Λέει (ερμηνεία της έννοιας):

«(Νόμιμες σε σας για γάμο) είναι αγνές γυναίκες από τους πιστούς και αγνές γυναίκες από αυτούς που είχαν την Αγία Γραφή (Εβραίοι και Χριστιανοί) πριν από τον καιρό σας» [al-Maaa’idah 5:05]

Η λέξη «αγνή» (muhsanaat) σημαίνει ότι δεν συμμετέχει σε zinaa (παράνομες σεξουαλικές σχέσεις).

Καθώς η γυναίκα που αναφέρεται στην ερώτηση δεν είναι μεταξύ των Λαών της Βίβλου, ο μουσουλμάνος σύζυγός της πρέπει να φοβηθεί τον Αλλάχ και την αφήσει, γιατί η σχέση του μαζί της είναι χαράαμ (απαγορευμένη) σύμφωνα με τη Σαρία, και η εμμονή σε αυτή είναι zinaa και είναι χαράαμ. Αν μια γυναίκα γίνει Μουσουλμάνα και ο σύζυγός της είναι άπιστος, ανεξάρτητα αν είναι μεταξύ των Λαών της Βίβλου ή όχι, η σύμβαση γάμου καθίσταται αμέσως άκυρη, από τα αποδεικτικά στοιχεία που προαναφέρθηκαν. Γίνεται απαγορευμένη για τον σύζυγό της επειδή έγινε μουσουλμάνα, και δεν είναι πλέον επιτρεπτή σ’ αυτόν, εκτός αν γίνει μουσουλμάνος κατά τη διάρκεια της iddah της (περίοδο αναμονής μετά το διαζύγιο). Και ο Αλλάχ ξέρει καλύτερα.»

Ενώ λοιπόν στον Χριστιανισμό επιτρέπεται κάποιος που έγινε χριστιανός να συνεχίσει το γάμο του με τον μη χριστιανό σύζυγο, εφόσον κι εκείνος συμφωνεί, στο Ισλάμ αυτό απαγορεύεται. Πού λοιπόν είναι η μεγαλύτερη ανεκτικότητα;

Ας δούμε περισσότερες λεπτομέρειες για τις γυναίκες που θεωρούνται κατάλληλες σύζυγοι για έναν μουσουλμάνο άνδρα:

http://www.jannah.org/sisters/intermarriage.html

Μουσουλμάνος άνδρας και μη μουσουλμάνα γυναίκα:

Γάμος με χριστιανές και Εβραίες: Οι γάμοι μεταξύ μουσουλμάνων ανδρών και ορισμένων μη μουσουλμάνων γυναικών είναι επιτρεπτοί. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί σε αυτούς τους γάμους, ιδίως όταν συμβαίνουν σε μη μουσουλμανικές χώρες, όπου ο ισλαμικός νόμος και η θρησκεία δεν επικρατούν.

Εδώ μεταφράζω το «fatwaa» του Maulana Muhammad Yousuf Ludhianvi, γνωστού μουσουλμάνου λογίου από το Πακιστάν, σε απάντηση μιας ερώτησης σχετικά με την θέση της Σαρία για γάμους στις ΗΠΑ με μη μουσουλμάνες γυναίκες. Αυτή η ερώτηση τέθηκε από Πακιστανό Μουσουλμάνο που ζει στις ΗΠΑ και εμφανίστηκε στη στήλη του Maulana που δημοσιεύεται κάθε Παρασκευή στην ημερήσια εφημερίδα «Jang». Αυτός ερμηνεύει τον ισλαμικό νόμο ως εξής:

1 – Οι μη μουσουλμάνες γυναίκες, τις οποίες μπορούν να παντρευτούν Μουσουλμάνοι άνδρες, είναι γυναίκες από τη χριστιανική και εβραϊκή θρησκεία που είναι κάτοικοι εθνών «Daar-ul-Islam»(έθνη όπου ο ισλαμικός νόμος υπερισχύει) και που γι’ αυτό ονομάζονται, «Dhi’mmi» (αυτοί που δίνουν φόρο υποτέλειας αντί για ελεημοσύνη σε ένα ισλαμικό κράτος), αλλά ΟΧΙ κάτοικοι του «dar al-kufr» (όπου υπάρχουν οι νόμοι των απίστων ή μη ισλαμικοί κανόνες). Με αυτές τις γυναίκες, ο γάμος επιτρέπεται, αλλά είναι «mukrooh tanzihi.» (Δεν μπορώ να το μεταφράσω σωστά).

2- Με χριστιανές ή εβραίες γυναίκες, που είναι κάτοικοι του «dar a-harb»****, το nikah (το συμβόλαιο του γάμου) θα είναι έγκυρο, αλλά θα είναι μια κατάσταση «mukrooh Tahrimi» (χειρότερη από ό, τι η tanzihi).
Η πράξη η οποία είναι «mukrooh tarhimi» είναι τόσο κοντά στην «χαράαμ» (αυτή που δεν επιτρέπεται καθόλου) που είναι σχεδόν «χαράαμ» και είναι «na’jaiz» δηλαδή όχι νόμιμη. Ο άνδρας που εμπλέκεται θα είναι υπεύθυνος για τη διάπραξη μιας πράξης η οποία είναι τόσο κοντά σε μια κατάσταση «αμαρτίας».

**** Ο Victor Danner περιγράφει το «Dar al-Islam» ως:

Ο οίκος του Ισλάμ, ή ο ισλαμικός κόσμος. Η Ισλαμική κοινότητα, όπου επικρατεί η υποταγή στο Θείο Θέλημα. Σε αντίθεση με το Dar-al-Harb (τη μη ισλαμική κοινότητα).

Να κάνουμε μια μικρή παρέμβαση για να εξηγήσουμε τον όρο Dar al-Harb (στα αραβικά: دار الحرب ), μια που ο αρθρογράφος αποφεύγει να το κάνει. Σημαίνει «οίκος του πολέμου» και σύμφωνα με το εγχειρίδιο της Σαρία «Reliance of the Traveller: The Classic Manual of Islamic Sacred Law Umdat Al-Salik” σελ. 647, οι ισλαμικές αρχές που η γη τους συνορεύει με τέτοιες εχθρικές περιοχές (dar al-harb) υποχρεούνται σε τζιχάντ κατά των εχθρών, διαίρεση των λαφύρων του πολέμου ανάμεσα στους πολεμιστές, και ξεχώρισμα ενός πέμπτου για παραλήπτες «που το αξίζουν».

Συνεχίζουμε με το άρθρο:

3 – Είναι απαραίτητο ότι οι γυναίκες θα πρέπει να ασκούν τη θρησκεία τους κατά τη στιγμή του γάμου και δεν θα είναι πρακτικώς «Mulhid» (άθεες). Ο γάμος με οποιαδήποτε γυναίκα, που δεν πιστεύει στο Θεό και στο μήνυμα του Θεού και δεν εξασκεί καμιά θρησκεία θα είναι άκυρος και σύμφωνα με τη Σαρία (τον ισλαμικό νόμο), ένα τέτοιο ζευγάρι εμπλέκεται σε αμαρτία.

4- Εάν οποιοσδήποτε μουσουλμάνος παντρεύεται μια γυναίκα από τους «Λαούς της Βίβλου», τα παιδιά θεωρούνται από τη Σαρία (ισλαμικό νόμο) ότι είναι μουσουλμάνοι.

Για παράδειγμα, συχνά στο «Dar al-harb» τα παιδιά ακολουθούν τη θρησκεία της μητέρας τους, και μερικές φορές ο γάμος γίνεται με συμφωνίες μεταξύ των ζευγαριών ότι τα μισά από τα παιδιά θα υιοθετήσουν τη θρησκεία της μητέρας και τα άλλα μισά θα ακολουθήσουν τη θρησκεία του πατέρα τους. Εάν ένας Μουσουλμάνος άνδρας συμφωνεί με οποιονδήποτε από αυτούς τους όρους δεχόμενος τα παιδιά να μην ανατραφούν ως μουσουλμάνοι, το άτομο θα πρέπει να θεωρηθεί ως «Murtid» (αυτός που αρνήθηκε το Ισλάμ – αποστάτης), επειδή έχει επιτρέψει να γίνουν «kaafir» (άπιστοι) τα παιδιά του που μπορούσαν να έχουν ανατραφεί στην Ισλαμική θρησκεία. Όποιος πρόθυμα και συνειδητά επιτρέπει / συμφωνεί τα παιδιά του να γίνουν «kaafir» θεωρείται «kaafir.» Είναι έξω από τον Ισλαμικό κύκλο. Αν είχε γάμο με οποιαδήποτε γυναίκα μουσουλμάνα πριν από το γάμο αυτό, η μουσουλμάνα είναι ελεύθερη από αυτόν (γιατί μια μουσουλμάνα δεν μπορεί να παραμείνει παντρεμένη με μη μουσουλμάνο).

5 – Δεδομένου ότι ορισμένοι από τους αφελείς νέους μουσουλμάνους μας, που ζουν στη Δύση, παντρεύονται με χριστιανές γυναίκες στις χώρες τους. Και δεδομένου ότι, συνήθως, τα τοπικά δικαστήρια επιτρέπουν στις γυναίκες να πάρουν την επιμέλεια των παιδιών και το διαζύγιο κανονίζεται υπέρ τους, οι νέοι μας είναι «khusar al-duniyaa wal’-aakhiraah», που σημαίνει περιπλανώμενοι ή χαμένοι σε αυτόν τον κόσμο και στον μετά θάνατον. Δεδομένου ότι, σύμφωνα με τη Σαρία, το «al-maa’roof ka’almashrrot», που σημαίνει όποια πρακτική είναι επικρατούσα ή κοινή στην κοινωνία, είναι αποδεκτή σε ένα συμβόλαιο γάμου.

Αυτό σημαίνει ότι ένας άνδρας μουσουλμάνος, με το γάμο υπό αυτές τις συνθήκες σε αυτές τις χώρες, συμφωνεί εν γνώσει του ότι η γυναίκα μπορεί, σε περίπτωση διαζυγίου, να πάρει την επιμέλεια των παιδιών και είναι ελεύθερη να τα μεγαλώσει αργότερα όπως η ίδια θέλει.

6 – Για όλους τους προαναφερθέντες λόγους, σε μη μουσουλμανικές χώρες, δεν επιτρέπεται σε μουσουλμάνους νέους να παντρευτούν χριστιανές γυναίκες. Για το λόγο # 3 (γυναίκα που δεν ασκεί μια θρησκεία), ο γάμος δεν είναι καν έγκυρος. Δεδομένου ότι ο λόγος # 4, οδηγεί σε «απιστία» και αυτός καθίσταται «αποστάτης», ο γάμος με κάθε γυναίκα μουσουλμάνα γίνεται άκυρος. Ο λόγος # 5 δεν υφίσταται, αν οι τοπικοί νόμοι δεν χορηγούν συνήθως την επιμέλεια στη γυναίκα ή αν ο μουσουλμάνος άνδρας δεν έχει συμφωνήσει σε κανένα «kufriaah» όρο (όπως η αποδοχή κάποια τα παιδιά να ανατραφούν ως μη μουσουλμάνοι).

«*******/

Όπως είναι σαφές, η θέση του Maulana Yousuf είναι εξαιρετικά αυστηρή όσον αφορά το θέμα του γάμου με μη μουσουλμάνες γυναίκες στη Δύση. Αλλά έτσι έχει η σοβαρότητα των καταστάσεων αυτών. Ένας λόγιος στο σχολείο hifz του Dar ul-Noor και του τζαμιού Al-Farooq Masjid στην Ατλάντα, ο Δρ Abdul Ghaffar, συνιστά ότι, εάν ένας μουσουλμάνος είναι ήδη παντρεμένος με μια μη μουσουλμάνα, θα πρέπει να παραμείνει παντρεμένος μαζί της. Θα πρέπει να είναι καλος και θερμός μαζί της και να τη διευκολύνει να κατανοήσει το πραγματικό Ισλάμ. Αυτός θα πρέπει να αντικατοπτρίζει το Ισλάμ στο χαρακτήρα του και να την ενθαρρύνει να γίνει Μουσουλμάνα οικειοθελώς πριν να γεννηθούν παιδιά σ’ ένα τέτοιο γάμο. Εκείνη την εποχή, ανακάλυψα ότι το τζαμί Al-Farooq δεν έχει πραγματοποιήσει ακόμα ΚΑΝΕΝΑ διαθρησκευτικό γάμο.

Η καλύτερη επιλογή υπό αυτές τις συνθήκες είναι να παρουσιάσουμε στη γυναίκα το Ισλάμ και την περιμένουμε να αποδεχτεί το Ισλάμ πριν το γάμο. Η επιβολή οποιωνδήποτε αυστηρών προϋποθέσεων αποδοχής του Ισλάμ πριν από το γάμο ΔΕΝ θα κάνει κανένα καλό. Διότι, αν μια γυναίκα είναι διατεθειμένη να δεχθεί το Ισλάμ απλώς για να παντρευτεί έναν μουσουλμάνο άνδρα που της αρέσει, το πιο πιθανό είναι να εγκαταλείψει το Ισλάμ, αν ο γάμος καταλήξει σε διαζύγιο ή ακόμη και αν ο γάμος γίνει δυσάρεστος γι’ αυτήν.

Θα πρέπει να επιθυμητό μια γυναίκα να δέχεται το Ισλάμ αποκλειστικά και μόνο για το λόγο ότι της αρέσει το Ισλάμ. Οποιαδήποτε αποδοχή του Ισλάμ με πίεση δεν είναι πιθανό να είναι μόνιμη ούτε είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για έναν ευτυχισμένο γάμο.

Εάν η γυναίκα δεν είναι μουσουλμάνα από δική της επιλογή, στη συνέχεια, σε περίπτωση διαζυγίου, μπορεί να φύγει από το Ισλάμ και να είναι ελεύθερη να κάνει σχέση και να παντρευτεί μη μουσουλμάνο.

Η νέα οικογένειά της μπορεί εντέλει να αποφασίσει με ποιον τρόπο θα αναθρέψει τα παιδιά του μουσουλμάνου άνδρα. Η κατάσταση αυτή δεν θα πρέπει ποτέ να είναι αποδεκτή από κανέναν άνδρα μουσουλμάνο.

ΓΑΜΟΣ ΜΕ KUFFAR (ΑΠΙΣΤΟΥΣ):

Γάμοι μεταξύ Μουσουλμάνων και άθεων δεν είναι καθόλου ανεκτοί. Στις περιπτώσεις αυτές, ο άνδρας ή η γυναίκα θα πρέπει να αποδεχθεί το Ισλάμ πριν εισέλθει σε γάμο που διέπεται από το νόμο της Σαρία.»
…

ΓΑΜΟΣ ΜΕ ΕΒΡΑΙΑ: Σύμφωνα με τους Εβραίους, μια Εβραία μητέρα γεννά Εβραίο. Όπως λέει ένας από τους φίλους μου, το θέμα αυτό έχει προκαλέσει προβλήματα ειδικά στο Ισραήλ, όπου μια γυναίκα που παντρεύτηκε μουσουλμάνο νουθετήθηκε από τους Εβραίους και τελικά δέχτηκε το Ισλάμ για να αποφύγει την πίεση στην οικογένειά της. Όλοι οι κανόνες που ισχύουν για τις χριστιανές γυναίκες, ισχύουν και εδώ.»

Ένας αναγνώστης του ιστολογίου μας έχει κάνει το εξής σχόλιο
(εδώ):

«Ξέρεις ποια είναι η πλάκα με το Ισλάμ, θεωρούν πως είναι εντάξει να πάρεις (“ορθόδοξη”, δηλαδή του χασεδιτικού, κτλ κλάδου όχι όμως καινούριων) Ιουδαία σύζυγο (δες, προστατευόμενοι της Βίβλου). Εδώ είναι και η πλάκα. Ο λόγος γι’ αυτό προσάπτεται στο γεγονός της ανατροφής των τέκνων, καθώς θα μάθουν να σέβονται τους προφήτες. Άρα και τον Γιεσούα/Ισά. Αλήθεια; Πως μπορεί μία να είναι Ιουδαία και να θεωρεί τον Ιησού (όπως και τον Μπαρ Κοχμπά, κ.α.) προφήτη; Η άρνηση του Ιησού ως προφήτη ή θεού είναι βασικός πυλώνας του Ιουδαισμού. Αν θεωρείς τον Ισά προφήτη δε θεωρείσαι Ιουδαία, τέλος. Ένα καλό τεκμήριο για να βάλει σε σκέψη μερικούς μουσουλμάνους, για την ορθότητα των γραπτών τους.»

Όπως είδαμε και στο κείμενο από το δεύτερο λινκ, τη χριστιανή και την Εβραία ο μουσουλμάνος τις παντρεύεται υπό τον όρο ότι η μήτρα τους θα παράγει μουσουλμάνους για την ενδυνάμωση του Ισλάμ: θα κρατήσουν τη θρησκεία τους ιδιωτική τους υπόθεση και δεν θα προσπαθήσουν να τη διδάξουν στα παιδιά τους. Ορίστε τι ωραία που αναφέρεται ο ιμάμης εδώ στη “σοφία της Σαρία” που επιτρέπει στον μουσουλμάνο άνδρα να παντρεύεται μη μουσουλμάνα γυναίκα:

http://askimam.org/fatwa/fatwa.php?askid=172ecff9098aa6d9d31dbfd4e7bea063
Ένα σοφό πράγμα στη Σαρία που επιτρέπει σε έναν μουσουλμάνο άνδρα να παντρευτεί μια χριστιανή γυναίκα αλλά δεν επιτρέπει το αντίθετο, είναι το ότι ο άνδρας είναι υπεύθυνος για τις υποθέσεις του σπιτιού. Είναι σε θέση να ελέγχει ό,τι συμβαίνει κάτω από τη στέγη του. Όσο για τη γυναίκα, αυτή είναι συναισθηματικά αδύναμη και δεν έχει ισχυρό έλεγχο στις υποθέσεις του σπιτιού.[1]

Σε περίπτωση που η χριστιανή σύζυγος ενός μουσουλμάνου θέλει να αναθρέψει τα παιδιά χριστιανικά, ο μουσουλμάνος οφείλει να τη χωρίσει και να πάρει τα παιδιά. Δείτε εδώ:

http://www.zawaj.com/askbilqis/converted-to-islam-but-wife-is-christian/ «Όμως η σύζυγός σου είναι ενεργά εχθρική προς το Ισλάμ και βρίσκεται σταθερά σε άλλο μονοπάτι. Επιπλέον, βλάπτει την προσπάθειά σου να μορφώσεις την κόρη σου στο Ισλάμ. Αυτό είναι κρίσιμης σημασίας, επειδή η κόρη σου είναι στην τέλεια ηλικία για να της μιλήσεις για τον Αλλάχ, να της διδάξεις ισλαμική προσευχή, να την πας στο τζαμί, κτλ. Η συμβουλή μου είναι να χωρίσεις τη γυναίκα σου και να ζητήσεις την από κοινού επιμέλεια του παιδιού σου. Αν καταλήξεις να έχεις το παιδί για ορισμένο χρόνο, θα μπορείς τουλάχιστον να της μάθεις το Ισλάμ κατά το χρόνο που θα είναι μαζί σου.

Επιπλέον, μπορείς ν’ αρχίσεις να ψάχνεις για μια καλή μουσουλμάνα σύζυγο που θα είναι έτοιμη να χτίσει μαζί σου μια νέα οικογένεια βασισμένη στο να λατρεύετε μαζί τον Αλλάχ μόνο, και να αγωνίζεστε μαζί για πίστη και δικαιοσύνη και φόβο Θεού. Κάποια που να αναπτύσσεται μαζί σου στη θρησκεία και τρόπο ζωής, να κάνει μαζί σου την πρωινή προσευχή, να σε θαυμάζει (όπως θα τη θαυμάζεις κι εσύ), και να δίνει καλό παράδειγμα στα παιδιά σου. Είμαι σίγουρη ότι θα βρεις μεγάλη παρηγοριά κι ευτυχία σ’ αυτό,  αν είναι θέλημα του Αλλάχ.[2]

Ας δούμε και τι καταθέτει μια αναγνώστρια του ιστολογίου που γνωρίζει πώς έχει η κατάσταση στην Ελλάδα με τους γάμους μεταξύ μουσουλμάνων ανδρών και Ελληνίδων γυναικών (από εδώ):

«Πριν από λίγο καιρό που μίλησα με έναν σεΐχη παρόντων κι άλλων μουσουλμάνων που είναι παντρεμένοι με Ελληνίδες, μου είπαν όλοι με μια φωνή, οτι ο γάμος τους με τις Ελληνίδες έχει πάρα πολλά προβλήματα και επίσης προβληματίζονται πολύ για τα παιδιά τους που μεγαλώνουν εδώ και πολλοί απο αυτούς επιθυμούν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους με τα παιδιά τους, ώστε να τα μεγαλώσουν σωστά (κατά αυτούς), με ή χωρίς τις εδώ συζύγους τους…»

Αν ο λόγος που το Ισλάμ επιτρέπει να παντρεύονται οι μουσουλμάνοι μη-μουσουλμάνες είναι τάχα η ανεκτικότητα, γιατί η μουσουλμάνα απαγορεύεται να παντρευτεί άντρα άλλου θρησκεύματος αλλά πρέπει οπωσδήποτε να πάρει μουσουλμάνο; Αν κάποιος ρωτήσει, πιθανώς θα του πουν κάποια προπαγανδιστική σαχλαμάρα ότι ο μη μουσουλμάνος «δεν τιμά όλους τους προφήτες» γι’ αυτό. ΟΥΤΕ και η Εβραία σύζυγος «τιμά όλους τους προφήτες» όπως εύστοχα παρατήρησε ο αναγνώστης μας. Τότε λοιπόν γιατί εκείνη είναι κατάλληλη για σύζυγος μουσουλμάνου ενώ ένας μη μουσουλμάνος δεν είναι κατάλληλος για σύζυγος μουσουλμάνας;

Ο πραγματικός λόγος είναι αυτός που είπε ο Μουχάμμαντ: ότι το Ισλάμ δεν μπορεί να υποταχθεί, αλλά μόνο να κυριαρχήσει, κι επειδή ο άνδρας θεωρείται αρχηγός της οικογένειας στον οποίο η γυναίκα είναι υποταγμένη, η γυναίκα-φορέας του Ισλάμ δεν είναι δυνατόν να υποταχθεί σε «άπιστο». Ενώ ο αρχηγός μουσουλμάνος άνδρας, μπορεί να έχει μη μουσουλμάνες συζύγους στην εξουσία του αφού αυτός είναι το αφεντικό που κυριαρχεί πάνω τους, κι εκείνες είναι υποδεέστερες και με περιορισμένη εξουσία ακόμη και μέσα στο σπίτι. Γι’ αυτόν το λόγο, αν ο άντρας μουσουλμάνος αλλάξει θρησκεία δεν επιτρέπεται στο Ισλάμ η μουσουλμάνα σύζυγος να μείνει μαζί του. Πρέπει να τον αφήσει και να πάρει τα παιδιά, για να τα μεγαλώσει ισλαμικά. Οπότε τα περί δήθεν μεγαλύτερης «ανεκτικότητας» του Ισλάμ από τον Χριστιανισμό είναι ψέματα.

Δείτε τις λεπτομέρειες από το λινκ που έχουμε δώσει πιο πάνω:

«Μουσουλμάνα γυναίκα και μη μουσουλμάνος άνδρας:

….. ….. Και να μην δώσετε (τις κόρες σας) για γάμο σε Al-Mushrikun μέχρι να πιστέψουν στον Αλλάχ μόνο και αληθώς ένας σκλάβος που πιστεύει είναι καλύτερος από το έναν (ελεύθερο) Mushrik, έστω και αν σας ευχαριστεί ….[ 2:221] **

**Al-Mushrikun=> παγανιστές, ειδωλολάτρες, πολυθεϊστές και δύσπιστοι ως προς την Μοναδικότητα του Αλλάχ και τον αγγελιοφόρο Του Προφήτη Μωάμεθ, ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ σ’ αυτόν.

Το Ισλάμ θεωρεί ότι ο σύζυγος είναι η κεφαλή της οικογένειας και ως εκ τούτου επιτάσσει ότι η μουσουλμάνα δεν μπορεί να παντρευτεί ένα μη μουσουλμάνο επειδή θα είναι υπό την εξουσία ενός μη μουσουλμάνου συζύγου. Μπορεί να την εμποδίζει από την εκτέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων της είτε πιέζοντάς την είτε κακοποιώντας την σωματικά.»

Ας κάνουμε εδώ μια παρένθεση για να αναρωτηθούμε, ΓΙΑΤΙ ο μουσουλμάνος αρθρογράφος φαντάζεται ότι ένας μη μουσουλμάνος θα κάνει τέτοια πράγματα στη μουσουλμάνα σύζυγό του; Πολύ απλά επειδή ένας μουσουλμάνος σύζυγος ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να φέρεται έτσι στη σύζυγό του. Η μουσουλμάνα ΔΕΝ μπορεί να νηστέψει χωρίς τη συγκατάθεση του άντρα της και παρά τις γενικόλογες συμβουλές για ευγενική μεταχείριση της συζύγου, ένας μουσουλμάνος άντρας μπορεί να δέρνει τη γυναίκα του χωρίς να του ζητά το λόγο κανείς:

«Sunaan Abu Dawud, Βιβλίο 11, Αρ. 2142: Διηγήθηκε ο Umar ibn al-Khattab: Ο προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε: ένας άνδρας δεν θα ερωτηθεί για το λόγο που χτυπά τη σύζυγό του.[3]»

Ας δούμε τη συνέχεια του κειμένου:

«Αλλά δεν είναι αυτός ο μόνος λόγος για την επιβολή του περιορισμού. Η κατάσταση μετά θεωρείται πολύ επιζήμια για τη γυναίκα που εφαρμόζει το Ισλάμ και ακόμη χειρότερα για τα παιδιά σε αυτούς τους γάμους.

ΔΕΝ αναφέρονται όροι υπό τους οποίους επιτρέπεται σε μια μουσουλμάνα να παντρευτεί μη μουσουλμάνο σύζυγο ή να παραμείνει παντρεμένη με μη μουσουλμάνο αφότου αυτή δέχτηκε το Ισλάμ. Ως εκ τούτου, ακόμη και αν έχει την ελευθερία να εξασκεί το Ισλάμ μετά τον γάμο, δεν της επιτρέπεται να εισέλθει σε διαθρησκευτικό γάμο.»

Δείτε εδώ πώς συμβουλεύουν μια μουσουλμάνα που θέλει να παντρευτεί καθολικό, ο οποίος μάλιστα θα την άφηνε να κάνει τα παιδιά της μουσουλμάνους:

http://www.zawaj.com/askbilqis/i-want-a-christian-husband-to-let-me-raise-my-children-as-muslims/
Αδελφή, γιατί σκέφτεσαι να παντρευτείς κάποιον μη-μουσουλμάνο; Αν είχες πάθος με την πίστη σου, σίγουρα θα ήθελες έναν σύζυγο που μοιράζεται τα ίδια πιστεύω και τρόπο ζωής μ’ εσένα. Ίσως να περνάς φάση που η πίστη σου δεν είναι ισχυρή; …
Ο γάμος δεν μπορεί να βασιστεί απλώς σε ρομαντισμό, “αγάπη” και πάθος. Ένας πραγματικά σταθερός γάμος πρέπει να βασίζεται σε κοινές αξίες και πεποιθήσεις. Δεν είναι ότι σ’ αυτόν αρέσει το ποδόσφαιρο και σ’ εσένα το ράγκμπυ. Αυτός λέει ότι ο Θεός είναι τρεις κι εσύ λες ότι ο Θεός είναι ένας. Αυτό είναι αγεφύρωτο χάσμα και κινδυνεύεις να χάσεις το Ισλάμ σου αν μείνεις μαζί του. Είτε θα τον παντρευτείς και θα εγκαταλείψεις το Ισλάμ, είτε αυτή η πίεση θα σε καταβάλει και δεν θα μπορέσεις να μείνεις μαζί του αν παραμείνει χριστιανός. Τελικά, μόνο δυστυχία θα υπάρχει σ’ έναν τέτοιο γάμο.[4]

Γιατί δεν λένε τα ίδια σε έναν μουσουλμάνο που σκέφτεται να παντρευτεί χριστιανή, και η μόνη ένσταση είναι αν αυτό γίνει σε ένα μη ισλαμικό κράτος οπότε ο μουσουλμάνος δεν θα μπορεί να έχει τη χριστιανή (ή Εβραία) του χεριού του; Γιατί σκέφτονται αυτά που λένε και στη μουσουλμάνα που θέλει να παντρευτεί χριστιανό: Ότι η χριστιανή, είτε θα χάσει το Χριστιανισμό της αν μείνει με τον μουσουλμάνο σύζυγο, είτε θα αναγκαστεί να τον χωρίσει όμως τα παιδιά τους θα τα κρατήσει εκείνος και θα τα κάνει μουσουλμάνους. (Εκεί εξάλλου όπως είδαμε, είναι και η βασική ένσταση για τους γάμους με μη μουσουλμάνες σε μη ισλαμικές χώρες: ότι εκεί το δικαστήριο δίνει και στη μητέρα την επιμέλεια των παιδιών και το δικαίωμα να τα αναθρέψει με όποια θρησκεία θέλει.) Οπότε σε κάθε περίπτωση το Ισλάμ θα βγει κερδισμένο από το γάμο του μουσουλμάνου με την “άπιστη”, αν ο γάμος γίνει σύμφωνα με τη σαρία και σε ισλαμική χώρα.

Μια αναγνώστρια του ιστολογίου μας είχε επισημάνει σε χριστιανή που είχε αγαπήσει μουσουλμάνο και προσπαθούσε να τον κάνει χριστιανό τα εξής (από εδώ):

«Αν όντως είσαι τόσο συνδεδεμένη με τον Χριστιανισμό θα σου εισηγόμουνα να παντρευτείς ένα χριστιανό διότι σκέψου πως ο σύζυγος αυτός/ ο πατέρας των παιδιών σου/ το άλλο σου μισό αν πάθεις κάτι (Θεός φυλάξοι) θα αναλάβει αυτός την ανατρφή των παιδιών σου και αν δεν ξέρει καν να βάζει το σταυρό του και για σένα είναι σημαντικός ο θρησκευτικός παράγοντας, τότε μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτείς και να σκεφτείς πιο λογικά για αποφυγή μελλοντικών προβλημάτων και εκπλήξεων».

Ο Greek Murtadd παλιότερα απάντησε σε προσωπικό μήνυμα μιας χριστιανής που είχε ήδη σχέση με μουσουλμάνο και ήθελε να τον παντρευτεί επισημαίνοντας τα παρακάτω:

Η πείρα δυστυχώς δείχνει ότι οι μουσουλμάνοι συχνά υποκρίνονται θρησκευτικές μεταβολές για να επιτύχουν αυτό που επιθυμούν και μετά αλλάζουν δραματικά. Επίσης, ότι γενικά οι άνθρωποι πριν παντρευτούν εμφανίζονται με το καλό τους πρόσωπο, και μετά όταν δέσουν το γάιδαρό τους παρουσιάζονται όπως είναι. Μετά το γάμο κανείς, χριστιανός ή μουσουλμάνος (απ’ όσο ξέρουμε) δεν έγινε καλύτερος. Πολλοί όμως έγιναν χειρότεροι, ή αποκαλύφθηκε ότι ήταν χειρότεροι. Οπότε κατά πάσα πιθανότητα το «καλό» πρόσωπο είναι αυτό που βλέπεις τώρα. Σου κάνει το πρόσωπο αυτό; Μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου με αυτό; Να το κάνεις πατέρα των παιδιών σου και να δικαιολογείς τη στάση του σε αυτά; Εσύ αποφασίζεις. Και από τη στιγμή που ξέρεις ότι ο μουσουλμάνος δικαιούται να λέει ψέματα και να υποκρίνεται μεταστροφή, να πάρει μέχρι 4 γυναίκες, ακόμα και να έχει μερικές κρυφά από τις άλλες σε άλλη χώρα (το έχουμε δει αυτό…) και παράλληλα είναι υποχρεωμένος να κάνει τα παιδιά του μουσουλμάνους, δεν έχεις καμία δικαιολογία ότι δεν τα ήξερες αν αργότερα συμβεί το χ ή ψ δραματικό γεγονός.

Ένα απόφθεγμα λέει «με το γάμο οι δύο γίνονται ένας. Το θέμα είναι ΠΟΙΟΣ από τους δύο είναι αυτός ο ένας». Όποιος και να είναι, δηλαδή όποιος κι αν επηρεάσει περισσότερο τον άλλο φέρνοντάς τον στα δικά του νερά, δεν είναι δείγμα υγείας αυτό. Οι άνθρωποι πρέπει από την αρχή να ταιριάζουν για να έρθουν σε κοινωνία γάμου, όχι να ζουν μια ζωή γεμάτη συγκρούσεις και αμοιβαίες πιέσεις. Σίγουρα ο Θεός όταν έδωσε ευλογία για το γάμο, δεν θα είχε κατά νου ανθρώπους που θα πολεμούν για να εξουσιάσει ο ένας τον άλλο, και παιδιά που θα βλέπουν τους γονείς τους στα δυο άκρα και θα διχάζονται εσωτερικά. Η βάση της οικογένειας είναι οι ενωμένοι γονείς, κι ακόμα και οι ενωμένοι συγγενείς – γιατί έχουν τον τρόπο τους αυτοί να δυναμιτίζουν τα ζευγάρια. Είναι ωραίο πράγμα και καλό για τα παιδιά, η μια πεθερά να κοιτά τη νύφη υποτιμητικά επειδή «είναι άπιστη» κι η άλλη να θεωρεί το γαμπρό της ακάθαρτο, και ο καθένας να προσπαθεί να επηρεάσει τα εγγόνια προς τη δική του θρησκεία;

Η σεξουαλική ορμή είναι ένα από τα πράγματα που μας επηρεάζουν πολύ στη ζωή μας, και συχνά οι πιο αταίριαστες σχέσεις είναι και οι πιο παθιασμένες. Είναι καλό για μας να μπορούμε να τη βάζουμε στην άκρη αυτή την ορμή. Εξάλλου η θρησκεία μας είναι ασκητική, που μας ζητά να υποτάσσουμε τα πάθη μας όσο μπορεί ο καθένας, και η παρθενία πριν το γάμο δεν συνιστάται για λόγους κοινωνικούς, αλλά πνευματικούς. Προς Θεού, δεν λέω να μισούμε το σώμα μας, να φοβόμαστε το σεξ και να ψάχνουμε να παντρευτούμε άτομα που δεν μας συγκινούν ερωτικά… Αλλά κακά τα ψέματα, το σεξ πρέπει να έρχεται τελευταίο, όταν ταιριάξουν όλα τα υπόλοιπα, και όταν τα υπόλοιπα δεν ταιριάζουν να μην προχωράμε σ’ αυτό όσο κι αν το θέλουμε. (Το τέλειο είναι να έρχεται μετά την ευλογία του Θεού, αλλά δύσκολα οι άνθρωποι το καταφέρνουμε). Σε αντίθετη περίπτωση, όταν αρχίζουμε την ένωση  από το τέλος, το πάθος δεν μας αφήνει να σκεφτούμε καθαρά πριν πάρουμε την απόφαση για γάμο. Ο εθισμός στην ερωτική σχέση με ένα πρόσωπο είναι κάπως σαν ναρκομανία. Και το λέω εκ πείρας αυτό.

Ίσως είναι χρήσιμο για κάθε χριστιανή που θέλει να παντρευτεί μουσουλμάνο να διαβάσει ξανά τις συμβουλές που δίνουν οι μουσουλμάνοι στη μουσουλμάνα που θέλει να παντρευτεί χριστιανό, αντικαθιστώντας τις λέξεις σαν να συμβούλευαν χριστιανοί μια χριστιανή που θέλει να παντρευτεί μουσουλμάνο:

«Αδελφή, γιατί σκέφτεσαι να παντρευτείς κάποιον μη-χριστιανό; Αν είχες πάθος με την πίστη σου, σίγουρα θα ήθελες έναν σύζυγο που μοιράζεται τα ίδια πιστεύω και τρόπο ζωής μ’ εσένα. Ίσως να περνάς φάση που η πίστη σου δεν είναι ισχυρή;
…
Ο γάμος δεν μπορεί να βασιστεί απλώς σε ρομαντισμό, “αγάπη” και πάθος. Ένας πραγματικά σταθερός γάμος πρέπει να βασίζεται σε κοινές αξίες και πεποιθήσεις. Δεν είναι ότι σ’ αυτόν αρέσει το ποδόσφαιρο και σ’ εσένα το ράγκμπυ. Αυτός λέει ότι ο Θεός είναι ένας και μοναδικός, κι εσύ λες ότι ο Θεός είναι ένας και τριαδικός. Αυτό είναι αγεφύρωτο χάσμα και κινδυνεύεις να χάσεις τη χριστιανική σου πίστη αν μείνεις μαζί του. Είτε θα τον παντρευτείς και θα εγκαταλείψεις το Χριστιανισμό, είτε αυτή η πίεση θα σε καταβάλει και δεν θα μπορέσεις να μείνεις μαζί του αν παραμείνει μουσουλμάνος. Τελικά, μόνο δυστυχία θα υπάρχει σ’ έναν τέτοιο γάμο.»

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ GREEK MURTAD – 04/03/2018: Δεχόμαστε διάφορα μηνύματα με ερωτήσεις για νομικές πτυχές του διαζυγίου σε ισλαμικές χώρες. Δυστυχώς, ο χρόνος δεν επαρκεί για να απαντάμε σε όλα. Μέχρι να ασχοληθούμε με το θέμα του διαζυγίου σε ειδικό άρθρο, συνιστούμε όποιον και όποια ενδιαφέρεται να ανατρέξει στην διπλωματική εργασία της Νικολέττας Τζιανουδάκη με θέμα «O ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΣΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ. ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΥΠΤΟΥΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ» εδώ http://ikee.lib.auth.gr/record/112371/files/%CE%A4%CE%96%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A5%CE%94%CE%91%CE%9A%CE%97.pdf

---

[1] One of the wisdoms of Shariah permitting a Muslim man to marry a Christian woman but not vice versa is that a man is in charge of the household affairs. He is able to control what takes place under his roof. As for a woman, she is emotionally weak and does not have a strong authority in the household affairs. (http://askimam.org/fatwa/fatwa.php?askid=172ecff9098aa6d9d31dbfd4e7bea063)

[2] But your wife is actively hostile to Islam and is firmly set on another path. Furthermore, she is damaging your attempt to educate your daughter in Islam. This is crucial, because your daughter is at the perfect age for you to begin talking to her about Allah, teaching her salat, taking her to the masjid, etc.

My advice is to divorce your wife and seek joint custody of your child. If you end up having the child part time, then you can at least teach her about Islam during the time she’s with you.

Furthermore, you can begin looking for a good Muslim wife who will be ready to build a new family with you based on worshiping Allah together, and striving together for imaan and taqwa. Someone who will grow with you in deen, pray Fajr with you, admire you (as you admire her), and set a good example for your children. I am sure that you will find great comfort and happiness in that, Insha’Allah. (http://www.zawaj.com/askbilqis/converted-to-islam-but-wife-is-christian/)

[3] Sunaan Abu Dawud Book 11, Number 2142: Narrated Umar ibn al-Khattab: The Prophet (peace_be_upon_him) said: A man will not be asked as to why he beat his wife.

[4] Sister, why are you considering marrying a non-Muslim? If you were passionate about your deen, surely you would want a husband who shares the same beliefs and way of life as yourself. Maybe you are going through a phase of low eemaan? …
Marriage cannot just be based on romance, “love”, and passion. A true stable marriage must be based on shared values and beliefs. It’s not just that he likes soccer and you like rugby; he says God is three and you say God is one. This is an unbridgeable gulf and you are in danger of losing your Islam if you stay with him. You will either marry and abandon Islam, or the stress of this will get to you over time and you will not be able to stay with him if he remains a Christian. Ultimately, there will be only unhappiness in a marriage like this. (http://www.zawaj.com/askbilqis/i-want-a-christian-husband-to-let-me-raise-my-children-as-muslims/)

17χρονη Σομαλή κακοποιείται από τους γονείς της για να ξαναγυρίσει στο Ισλάμ

Αναδημοσιεύουμε από το μπλογκ «Κόκκινος Ουρανός» μια είδηση από την Κένυα, που δημοσιεύθηκε αρχικά στην αγγλική στη σελίδα CompassDirect. Στο τέλος ακολουθούν τα σχόλιά μας.

————————

Ναϊρόμπι, Κένυα – Οι μουσουλμάνοι γονείς ενός 17χρονου κοριτσιού από τη Σομαλία που ασπάστηκε το Χριστιανισμό, τη σπάνε στο ξύλο επειδή εγκατέλειψε το Ισλάμ, ενώ συχνά τη δένουν σε ένα δέντρο στο σπίτι τους, όπως αναφέρουν Χριστιανικές πηγές.

Η Nurta Mohamed Farah από τη νότια Σομαλία, έχει τεθεί υπό κατ’ οίκον περιορισμό από την οικογένεια της από τον Μάιο του 2010, όταν οι γονείς της διαπίστωσαν ότι είχε ασπαστεί τον Χριστιανισμό, είπε ένας Χριστιανός ηγέτης που επισκέφτηκε την περιοχή.

«Όταν τα μέλη της οικογένειας της γυναίκας, διαπίστωσαν ότι ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, την χτύπησαν άσχημα, αλλά εκείνη επέμεινε στη νέα της θρησκεία», δήλωσε πηγή, που επιθυμεί να κρατήσει την ανωνυμία της.

Οι γονείς της την πήγαν, επίσης, σε γιατρό ο οποίος και της έδωσε φαρμακευτική αγωγή για «ψυχική ασθένεια», είπε. Θορυβημένοι από την αποφασιστικότητά της να κρατήσει την πίστη της, ο πατέρας της, Hassan Kafi Ilmi, και η μητέρα της, Hawo Godane, αποφάσισαν ότι είχε ‘τρελαθεί’ και την ανάγκασαν να πάρει τα φάρμακα που της συνταγογράφησε ο γιατρός, αλλά δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα στο να επηρεάσουν την πίστη της.

Παραδοσιακά, πρόσθεσε η ίδια πηγή, πολλοί Σομαλοί πιστεύουν ότι το Κοράνιο θεραπεύει τους αρρώστους, και ιδίως τα άτομα με ψυχικές ασθένειες, οπότε της διαβάζουν την ισλαμική γραφή δύο φορές την εβδομάδα.

«Το κορίτσι είναι πολύ άρρωστο και υποβάλλεται σε έντονη ταλαιπωρία και πόνο», είπε.

Η ταλαιπωρία της άρχισε αφότου αρνήθηκε την προσφορά της οικογένειάς της, να την ‘συγχωρέσουν’, με αντάλλαγμα να αποποιηθεί το Χριστιανισμό, είπε η πηγή. Η κράτηση άρχισε μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες μέσω φαρμακευτικής αγωγής και των τιμωριών.

Σύμφωνα με τη μικροσκοπική και ταραγμένη χριστιανική κοινότητα της Περιφέρειας Gedo, η κοπέλα παραμένει αλυσοδεμένη σε ένα δέντρο την μέρα και έγκλειστη σε ένα μικρό, σκοτεινό δωμάτιο τη νύχτα.

«Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που να μπορεί να κάνει η κοινότητα για την κατάστασή της, η οποία είναι πολύ κακή, αλλά έχω απευθυνθεί στον αρχηγό της κοινότητάς μας να συνεχίσει να παρακολουθεί την κατάστασή της, χωρίς όμως να αναμιχθεί, για την ασφάλειά τους», είπε ίδια πηγή στο Compass.

Πηγές της μεταβατικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Σομαλίας, σε γενικές γραμμές δεν επιβάλλουν την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας.

«Οι μη-μουσουλμάνοι που εκδηλώνουν την πίστη τους αντιμετωπίζουν την κοινωνική κατακραυγή και παρενόχληση», ανέφερε σχετική η έκθεση. «Η φυγή από το Ισλάμ σε άλλη θρησκεία θεωρείται κοινωνικά απαράδεκτη. Όσοι είναι ύποπτοι για μεταστροφή, αντιμετωπίζουν απειλές ή ακόμα και το θάνατο από τα μέλη της κοινότητάς τους».

————–

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΣ: Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, οι γονείς αυτοί αντιμετωπίζουν την κόρη τους με τον πιο φιλεύσπλαχνο – ισλαμικά – τρόπο, ο οποίος προβλέπει ότι οι γυναίκες που αποστατούν πρέπει να φυλακίζονται και να βασανίζονται μέχρι να ξαναγυρίσουν στο Ισλάμ. Αυτά διδάσκει η Hanafi, μια από τις τέσσερις ισλαμικές σχολές νομολογίας, ενώ οι υπόλοιπες τρεις θέλουν τις γυναίκες αποστάτριες να εκτελούνται όπως και οι άντρες μετά από τριήμερη προθεσμία (δείτε λεπτομέρειες στη σχετική σελίδα μας).

Επίσης, η πρόφαση της ψυχικής νόσου είναι άλλος ένας τρόπος για να μην εκτελούνται οι αποστάτες, καθώς ούτε οι τρελοί τιμωρούνται για την αποστασία. Την τρέλα προφασίστηκαν και οι αρχές του Αφγανιστάν όταν, μετά από διεθνή πίεση, αναγκάστηκαν να ελευθερώσουν τον αποστάτη Αμπντούλ Ραχμάν: Είπαν ότι τον αποφυλακίζουν επειδή είναι τρελός…

Η «αψεγάδιαστη» θρησκεία κατά τον Ιάκωβο τον Αδελφόθεο

Για μια ακόμη φορά ο «μουσουλμάνος απολογητής» Άχμαντ Ελντίν χρησιμοποιεί μια παράξενη τακτική: ενώ ισχυρίζεται ότι απορρίπτει την αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης, χρησιμοποιεί αποσπάσματά της ως «αποδείξεις» ότι η αλήθεια του Θεού βρίσκεται όχι στο Χριστιανισμό, αλλά στο Ισλάμ!

Εν προκειμένω, στο http://islamforgree ks.org/2010/ 04/25/flawless- religion/, χρησιμοποιεί τη γνωστή φράση του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου από την καθολική επιστολή του: «Ει τις δοκεί θρήσκος είναι εν υμίν μη χαλιναγωγών γλώσσαν αυτού, αλλ’ απατών καρδίαν αυτού, τούτου μάταιος η θρησκεία. θρησκεία καθαρά και αμίαντος παρά τω Θεω και πατρί αύτη εστίν, επισκέπτεσθαι ορφανούς και χήρας εν τη θλίψει αυτών, άσπιλον εαυτόν τηρείν από του κόσμου» (Ιακ. 1, 26-27).

Κατ’ αυτόν λοιπόν αυτή η «αληθινή θρησκεία», που αναφέρει ο άγιος Ιάκωβος είναι το Ισλάμ, αφού –όπως ισχυρίζεται ο φίλος μας ο Άχμαντ– το Ισλάμ φροντίζει για τις χήρες και τα ορφανά, ενώ ο χριστιανισμός τα περιφρονεί και τα παραμελεί.

Εδώ λοιπόν πρέπει να κάνουμε μερικές χρήσιμες επισημάνσεις.

Κατ’ αρχάς, ο απολογητής του Ισλάμ θα πρέπει να ξεκαθαρίσει αν θεωρεί ότι η επιστολή Ιακώβου είναι στ’ αλήθεια έργο του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, μαθητή του Χριστού και πρώτου χριστιανού επισκόπου Ιεροσολύμων. Αν ναι, θα πρέπει να μας πει ΓΙΑΤΙ τη θεωρεί γνήσιο έργο του. Αφού με τόσο ζήλο «ερευνά» τη γνησιότητα των βιβλίων της Καινής Διαθήκης (δηλ. αντιγράφει την «έρευνα» συγκεκριμένων ευαγγελικών προτεσταντών), και απορρίπτει τη γνησιότητα των ευαγγελίων π.χ. πώς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η επιστολή Ιακώβου είναι γνήσια;

Αν τη θεωρεί ψευδεπίγραφο έργο, τότε ΓΙΑΤΙ αποδίδει κύρος στο «κριτήριο της αψεγάδιαστης θρησκείας» που εκφράζεται μέσα σ’ αυτήν;

Αν η επιστολή δεν είναι έργο του αγίου Ιακώβου, αλλά ενός πλαστογράφου, τότε δεν έχει κανένα κύρος και αυτά που γράφει δεν αποδεικνύουν απολύτως τίποτε, ούτε για το Ισλάμ ούτε για το Χριστιανισμό! Πρέπει μάλιστα να την απορρίψουμε αμέσως!

Τι πιστεύει λοιπόν ο απολογητής του Ισλάμ για το θέμα της γνησιότητας της επιστολής, ώστε να ξέρουμε αν αξίζει τον κόπο να του απαντήσουμε; Ή απλώς παίζει σε άλλο ταμλώ κάθε φορά, προσπαθώντας «να μας αποστομώσει» (τους χριστιανούς) κι όχι να βρει την αλήθεια, η οποία τελικά ΔΕΝ τον ενδιαφέρει;

Δυστυχώς, όπως θα δούμε στη συνέχεια, η αλήθεια ΔΕΝ τον ενδιαφέρει, γιατί αν τον ενδιέφερε δεν θα την παραποιούσε τόσο πολύ!

Οι χήρες στον Ισραήλ

Ο απολογητής του Ισλάμ, για να υποστηρίξει ότι «ο χριστιανισμός» περιφρονεί τις χήρες και τα ορφανά, χρησιμοποιεί αποκλειστικά και μόνο αποσπάσματα από την Παλαιά Διαθήκη και ούτε ένα απόσπασμα από την Καινή Διαθήκη ή από τους βίους και τη διδασκαλία των αγίων και των Πατέρων και Μητέρων του Χριστιανισμού!! Φυσικά: αν χρησιμοποιούσε τέτοια αποσπάσματα, θα φαινόταν πόσο ψηλά έθεσε ο Χριστιανισμός τις χήρες και τα ορφανά, και αυτό δε συμφέρει τον ψεύτη Ελντίν.

Τα αποσπάσματα αυτά δε δεσμεύουν καθόλου το Χριστιανισμό, γιατί ο παλαιός νόμος δεν ισχύει για μας. Αυτό έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να το λέμε, αλλά ο κακοπροαίρετος «ερευνητής» συνεχίζει, σα να μην έχει καταλάβει τίποτα.

Παρόλα αυτά, ας δούμε τα αποσπάσματα:

Α) «Εξ’ αιτίας του γεγονότος ότι η Παλαιά Διαθήκη δεν τους αναγνώρισε το δικαίωμα να κληρονομήσουν, οι χήρες συγκαταλέγονταν ανάμεσα στους πιο εύθραυστους του Ιουδαϊκού πληθυσμού. Οι αρσενικοί κληρονόμοι, που κληρονομούσαν όλη την περιουσία του αποθανόντος συζύγου μιας γυναίκας, ήταν υπεύθυνοι να τη συντηρούν απ’ εκείνη την περιουσία [Σχόλιο δικό μας: ο νόμος λοιπόν λάμβανε μέριμνα για τη συντήρηση της χήρας από τα άρρενα μέλη της οικογένειας. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό στη σκληρή ανδροκρατική νοοτροπία ΟΛΩΝ των λαών της αρχαιότητας, εκτός φυσικά των… Αμαζόνων, αν υπήρξαν] . Ωστόσο, οι χήρες δεν μπορούσαν να ήταν σίγουρες ότι αυτή η φροντίδα θα συνέχιζε, κι έτσι ζούσαν στο έλεος των άλλων. [Σχόλιο δικό μας: σ’ αυτό δε φταίει η νόμος της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά συνέβαινε γιατί πολλοί άνθρωποι παρέβαιναν το νόμο του Θεού, αμαρτάνοντας, όπως γίνεται σε κάθε θρησκεία και φυσικά ΚΑΙ στο Ισλάμ (μάλιστα, αν πιστέψουμε όσα ισχυρίζονται οι σύγχρονοι μουσουλμάνοι «ιεραπόστολοι» για το «υψηλό ήθος» του γνήσιου Ισλάμ, όλη η αιματοβαμμένη ισλαμική ιστορία είναι μια συνεχής παράβαση ακόμη και του ισλαμικού νόμου).] Επομένως, οι χήρες συγκαταλέγονταν ανάμεσα στις πιο χαμηλές τάξεις στο αρχαίο Ισραήλ, και η χηρεία θεωρούνταν σημείο μεγάλου υποβιβασμού (Ησαΐας 54:4).

Β) Αλλά η δεινοπάθεια μιας χήρας στη Βιβλική παράδοση επεκτεινόταν πιο πέρα ακόμη, κι από την απόκλεισή της [sic: η ορθή λέξη είναι «αποκλεισμός»…], από την περιουσία του συζύγου της. Σύμφωνα με τη Γένεση 38, μια χήρα χωρίς παιδί πρέπει να παντρευτεί τον αδελφό του συζύγου της, ακόμη κι αν είναι παντρεμένος, για να τεκνοποιήσει στον αποθανόντα αδελφό του, εξασφαλίζοντας έτσι ότι το όνομα του αδελφού του δε θα σβήσει. «Και ο Ιούδας είπε στον Αυνάν: ‘Συνουσιάσου με τη γυναίκα τού αδελφού σου, κάνε το καθήκον ως αδελφός του συζύγου της, και ανάστησε το σπέρμα στον αδελφό σου’» (Γένεση 38:8).

Η συνήθεια αυτή, ο «λεβιρατικός γάμος» είναι γνωστή και από την περίφημη παγίδα που έστησαν με αφορμή αυτό οι Σαδδουκαίοι στον Ιησού (Ματθ. 22, 23-33). Όμως δεν ισχύει στο Χριστιανισμό, ίσχυε μόνο στον Ιουδαϊσμό, ο οποίος έχει καταργηθεί με τον ερχομό του Χριστού. Είναι μια συνήθεια προορισμένη για τη νηπιακή ηλικία της ανθρωπότητας (την Παλαιά Διαθήκη), ενώ στην πνευματική ενηλικίωση του ανθρώπου, που συνιστά ο χριστιανισμός, καταργήθηκε χωρίς να συζητηθεί καν! Θα δούμε παρακάτω ότι ο απόστολος Παύλος, στην Α΄ Κορ. 7, 39-40, γράφει ότι η χήρα μπορεί να ξαναπαντρευτεί «ώ θέλει» (με όποιον θέλει) χωρίς να αναφέρεται σε ανάγκη να τηρηθεί halizah, το εβραϊκό έθιμο που ακύρωνε τον λεβιρατικό γάμο σύμφωνα με τον μωσαϊκό νόμο.

Θα πρέπει όμως εδώ να πούμε ότι ο μέγας πατριάρχης Ιακώβ είναι αυτός που ζήτησε από το γιο του, τον Αυνάν, να κάνει λεβιρατικό γάμο. Φυσικά οι μουσουλμάνοι δεν πιστεύουν ότι ο Ιακώβ έκανε τέτοιο πράγμα, αφού το θεωρούν αμαρτωλό, αλλά θα ισχυριστούν ότι η Παλαιά Διαθήκη το έγραψε για να τον συκοφαντήσει (όπως λένε και για τις αμαρτίες του Δαβίδ και όλων των αρχαίων δικαίων). Τέτοιο πράγμα δεν ισχύει: δε συκοφαντούνται οι άγιοι στην Παλαιά Διαθήκη, γιατί αν υπήρχε τέτοια διάθεση (αν δηλαδή οι ίδιοι οι Ιουδαίοι αρχιερείς είχαν τρυπώσει «συκοφαντικές πλαστογραφίες της ιστορίας» στη Βίβλο, δηλ. τις είχαν επιβάλει) δε θα τους τιμούσαν ως αγίους οι Εβραίοι, ενώ εξίσου και πολύ περισσότερο δεν έχουμε τέτοια πρόθεση κι εμείς οι χριστιανοί, που επίσης τους τιμάμε ως αγίους!

Πάντως οι Σαδδουκαίοι είπαν στον Ιησού: «διδάσκαλε, Μωσής είπεν, εάν τις αποθάνη μη έχων τέκνα, επιγαμβρεύσει ο αδελφός αυτού την γυναίκα αυτού και αναστήσει σπέρμα τω αδελφω αυτού» (Ματθ. 22, 24). Και ο Ιησούς δεν αρνήθηκε ότι το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από τη γραφίδα του Μωυσή.

Λοιπόν, αρνείται ο Άχμαντ Ελντίν αυτό που έκανε ο πατριάρχης Ιακώβ; Το θεωρεί βέβηλο; Και ακόμη: το θεωρεί «χριστιανικό», ενώ έγινε περίπου 2000 χρόνια προ Χριστού, όταν ακόμη ούτε ο Νόμος δεν είχε δοθεί στον Ισραήλ (δόθηκε 5 αιώνες αργότερα, επί Μωυσή), αλλά ακόμη προσπαθούσαν οι λιγοστοί πιστοί του αληθινού Θεού να καταλάβουν τι ζητάει ο Θεός απ’ αυτούς; Την πρώτη εκείνη εποχή μπορούσαν να γίνονται και λάθη. Αυτά τα λάθη δεν είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν το χριστιανισμό – δεν αποδεικνύει τίποτα για τη στάση του χριστιανισμού απέναντι στις χήρες αυτό που ζήτησε ο πατριάρχης Ιακώβ από το γιο του.

Γ) Και συνεχίζει ο «απολογητής του Ισλάμ» παραθέτοντας το: «Κι αυτός θα πάρει γυναίκα παρθένα· χήρα, ή βέβηλη, ή πόρνη, αυτές δεν θα τις πάρει· αλλά, παρθένα από τον λαό του θα πάρει για γυναίκα. Και δεν θα βεβηλώσει το σπέρμα του ανάμεσα στον λαό του· …» (Λευιτικός 21:13-15).

Αυτό κατά τη γνώμη του (και κατά τη γνώμη του Δρ. Σερίφ Αμπντελαζίμ, στον οποίο παραπέμπει) συνιστά έσχατο υποβιβασμό των χηρών, που δήθεν πέφτουν στο ίδιο επίπεδο με τις βέβηλες και τις πόρνες. Παραμύθια της Χαλιμάς! Αν ήταν έτσι, τότε ο αδελφός του νεκρού συζύγου δε θα μπορούσε να παντρευτεί τη χήρα του αδελφού του, γιατί ποτέ ο Θεός δε θα τον υποχρέωνε να παντρευτεί μια γυναίκα τόσο «μιαρή», ίση με πόρνη και βέβηλη! Αντίθετα, το ότι μπορούσε να γίνει ένας τέτοιος γάμος σημαίνει ότι η χήρα του αδελφού του ήταν μια γυναίκα με τιμή, γιατί μόνο ένας έντιμος γάμος ταιριάζει στον άνθρωπο. Δείτε και στο βιβλίο «Ρουθ» πώς απευθύνεται στη χήρα Ρουθ  ο συγγενής της Βοόζ: 3:11 «θυγατέρα, μη φοβάσαι· θα κάνω σε σένα ό,τι πεις· επειδή, ολόκληρη η πόλη τού λαού μου ξέρει ότι είσαι ενάρετη γυναίκα». Δείτε και πώς αντιμετωπίζει ο λαός την αναγγελία του γάμου του Βοόζ με τη χήρα Ρουθ:

4:10: «τη Ρουθ τη Μωαβίτισσα, τη γυναίκα τού Μααλών, την πήρα στον εαυτό μου για γυναίκα, για να αναστήσω το όνομα του αποθανόντα επάνω στην κληρονομιά του, για να μη εξαλειφθεί το όνομα του αποθανόντα από τα αδέλφια του, και από την πόλη τής κατοικίας του· είστε σήμερα μάρτυρες.  11 Και όλος ο λαός, που ήταν στην πύλη, και οι πρεσβύτεροι, είπαν: Μάρτυρες· ο Κύριος να κάνει τη γυναίκα, που μπαίνει μέσα στο σπίτι σου, σαν τη Ραχήλ, και σαν τη Λεία, που και οι δύο οικοδόμησαν τον οίκο Ισραήλ· και να γίνεις δυνατός στην Εφραθά, και να είσαι περίφημος στη Βηθλεέμ·

12 και ας γίνει η οικογένειά σου σαν την οικογένεια του Φαρές, που η Θάμαρ γέννησε στον Ιούδα, από το σπέρμα που ο Κύριος θα δώσει σε σένα απ’ αυτή τη νέα.»

Είναι αυτός τρόπος να απευθύνεται κανείς σε μια βέβηλη και υποβιβασμένη γυναίκα που έχει «στίγμα»; Ή θα ευχόταν ποτέ ο λαός έναν άνθρωπο που παντρεύεται μια βέβηλη και υποβιβασμένη με «στίγμα», όπως ευχήθηκε τον Βοόζ; Όλα δείχνουν ότι οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν τη χήρα Ρουθ ως μια έντιμη γυναίκα που άξιζε κανείς να την παντρευτεί. Απλώς, ο αρχιερέας έπρεπε να παντρευτεί παρθένα. Έτσι, ο νόμος αποκλείει από συζύγους του εκείνες που δεν ήταν παρθένες, και που θα μπορούσαν να είναι υποψήφιες για σύζυγοί του: τις χήρες και τις πόρνες, τις γυναίκες που είχαν δηλ. ξαναπάει με άντρα, αλλά που συγχρόνως δεν είχαν σύζυγο, άρα μπορούσαν να αναζητηθούν για νύφες. Δεν σημαίνει αυτό ότι εξομοιώνονται με τις βέβηλες ούτε ότι έχουν κάποιο «στίγμα»!

Να πούμε κι εδώ ότι τα σχετικά με το γάμο του αρχιερέα είναι διάταξη από το Νόμο που παρέδωσε ο Θεός στο Μωυσή. Το Κοράνι δέχεται ότι έγινε αυτή η παράδοση. Ή μήπως κι εδώ, ο απολογητής του Ισλάμ θα ισχυριστεί ότι έπεσε πλαστογραφία! Αν το πει αυτό, τον ρωτάμε: αν όλα αυτά που γράφει η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι ο Νόμος που παραδόθηκε στο Μωυσή, τότε τι έλεγε αυτός ο αυθεντικός Νόμος του Θεού και πού είναι καταγεγραμμένος;;

Για τη θέση της γυναίκας στην Παλαιά Διαθήκη παραπέμπουμε εδώ: http://www.oodegr.com/neopaganismos/ag.grafi/pd_gynaika1.htm, που αρκετά στοιχεία είναι συντριπτικά κατά του Ισλάμ. Π.χ.: Η γυναίκα συνιστά νομικώς αξιόπιστο μάρτυρα κατηγορίας, όπως ακριβώς είναι ο άντρας, διότι ορίζεται πως κάθε καταδικαστική απόφαση πρέπει να στηρίζεται σε μαρτυρία δύο ή τριών μαρτύρων (ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ ΙΘ: 15), ενώ ταυτόχρονα ορίζεται πως για την καταδίκη ενός απειθούς γιου είναι αρκετή η μαρτυρία του πατέρα και της μητέρας (ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ ΚΑ: 20). Αν η σύζυγος, η γυναίκα, δεν θεωρούνταν αξιόπιστος μάρτυρας, δεν θα αρκούσε η μαρτυρία του πατέρα. Ισότητα άντρα και γυναίκας ως προς την μαρτυρία, λοιπόν.

Οι χήρες στο Χριστιανισμό

Για την πραγματική θέση του χριστιανισμού απέναντι στις χήρες είναι αρκετή η εντολή του αποστόλου Παύλου στον Τιμόθεο: «Χήρας τίμα τας όντως χήρας» (Α΄ Τιμ. 5, 3). Και αμέσως μετά εξηγεί ότι «όντως χήρες» εννοεί τις ευσεβείς και ηθικές. Αυτές λοιπόν ο επίσκοπος Τιμόθεος οφείλει όχι μόνο να τις τιμά, αλλά και να τις γράψει σε κατάλογο («χήρα καταλεγέσθω», στίχος 9), εφόσον δεν έχουν παιδιά και εγγόνια να τις φροντίσουν και είναι ηλικιωμένες (όχι κάτω των εξήντα ετών, άρα δε μπορούν ούτε να εργαστούν ούτε να παντρευτούν), για να αναλάβει τη φροντίδα της η Εκκλησία. Ιδιαίτερη προτεραιότητα αξίζουν, κατά τον Παύλο, εκείνες που έχουν στο ενεργητικό τους ήδη φιλάνθρωπη προσφορά προς άλλους.

Για τις χήρες τις νέες σε ηλικία ο Παύλος προτείνει να ξαναπαντρευτούν, γιατί έχουν ακόμη σεξουαλική επιθυμία και αυτό, αν μείνουν άγαμες, μπορεί να τις οδηγήσει σε ανήθικη ζωή (στίχοι 11-15).

Επίσης στην Α΄ Κορινθίους ο Παύλος τονίζει ότι η χήρα είναι ελεύθερη να παντρευτεί ξανά, και μάλιστα «ώ θέλει» (με όποιον θέλει), απλώς καλείται να το κάνει «εν Κυρίω», δηλ. εντός της Εκκλησίας (όχι με ειδωλολάτρη) και στα πλαίσια του ηθικού νόμου. Αν και είναι πιο ευλογημένη αν μείνει άγαμη (επειδή ο άγαμος δίνεται ολόψυχα στον Κύριο, ενώ ο έγγαμος επιζητεί να αρέσει και στον ή στη σύζυγό του, όπως έχει πει πιο πάνω, στίχ. 32-35, και προσθέτει «αυτό το λέω για το συμφέρον σας, όχι για να σας βάλω θηλιά»), ωστόσο έχει το ελεύθερο της επιλογής. Γράφει συγκεκριμένα:

«Γυνή δέδεται νόμω εφ’ όσον χρόνον ζη ο ανήρ αυτής· εάν δε κοιμηθή ο ανήρ αυτής, ελευθέρα εστίν ω θέλει γαμηθήναι, μόνον εν Κυρίω. μακαριωτέρα δε εστιν εάν ούτω μείνη, κατά την εμήν γνώμην· δοκώ δε καγώ Πνεύμα Θεού έχειν» (Α΄ Κορ. 7, 39-40).

Φυσικά, ότι ο Ιησούς τίμησε τις χήρες είναι πέρα από κάθε αμφιβολία. Για του λόγου το αληθές δείτε:

Ματθ. 23, 12 (καταγγέλλει τους γραμματείς και τους φαρισαίους ότι «κατεσθίουσι τας οικίας των χηρών», δηλαδή τρώνε τα σπίτια των χηρών με απάτες, καθώς τις βρίσκουν κοινωνικά ασθενέστερες).

Λουκ. 21, 1-2 (το δίλεπτο της φτωχής χήρας αξίζει περισσότερο, κατά τον Ιησού, από τις πλούσιες ελεημοσύνες των εύπορων).

Λουκ. 7, 11-17 (ο Ιησούς ανασταίνει το γιο της χήρας στη Ναΐν και «τον παραδίδει στη μητέρα του», επειδή λυπήθηκε τη χήρα μάνα).

Λουκ. 18, 1-8 (ο Ιησούς προβάλλει ως παράδειγμα τη χήρα που χτυπούσε νυχθημερόν την πόρτα του άσπλαχνου δικαστή για να τον αναγκάσει να δικάσει την υπόθεσή της).

Όσο για την πρώτη Εκκλησία, της αποστολικής εποχής, λάμβανε οργανωμένη μέριμνα για τις χήρες και τα ορφανά, όπως φαίνεται ξεκάθαρα στις Πράξεις των αποστόλων, κεφ. 6, όπου τίθεται το θέμα ότι κάποιοι ιουδαιοχριστιανοί παραμελούσαν τις χήρες των ελληνιστών στην καθημερινή διανομή των αγαθών και οι απόστολοι λύνουν το πρόβλημα αναθέτοντάς το στους επτά διακόνους.

Στο Πράξ. 9, 36-42, εξιστορείται η ιστορία της αγίας Ταβιθάς (Δορκάδος), μεγάλης προστάτιδας των φτωχών και ιδιαίτερα των χηρών, η οποία «ην πλήρης αγαθών έργων και ελεημοσυνών ων εποίει». Όταν η Δορκάς πέθανε, οι φτωχοί της Ιόππης κάλεσαν σε βοήθεια τον απόστολο Πέτρο και «παρέστησαν αυτώ πάσαι αι χήραι κλαίουσαι και επιδεικνύμεναι χιτώνας και ιμάτια όσα εποίει μετ’ αυτών ούσα η Δορκάς». Και ο Πέτρος την ανέστησε και τους την παρέδωσε ξανά ζωντανή.

Και το ίδιο το απόσπασμα που επικαλείται ο Άχμαντ Ελντίν, από την επιστολή Ιακώβου, φανερώνει πόσο σημαντική ήταν για τους χριστιανούς η φροντίδα των χηρών και των ορφανών! Αυτό όμως δεν εμποδίζει τον «απολογητή του Ισλάμ» να καταλήξει στο βαρύγδουπο συμπέρασμα «ο Χριστιανισμός αδυνατεί … να προστατέψει και να δώσει τα βασικά δικαιώματα στις χήρες»!!! Ούτε αυτό βλέπει ο τυφλωμένος «απολογητής του Ισλάμ», ούτε ότι ο άνθρωπος που θέτει ως κριτήριο ορθής θρησκευτικότητας τη βοήθεια χηρών και ορφανών είναι χριστιανός και όχι κάτι άλλο, ούτε –πολύ περισσότερο– «μουσουλμάνος», και ότι ο άνθρωπος αυτός θέτει το συγκεκριμένο κριτήριο αιώνες πριν εμφανιστεί το Ισλάμ να εξυψώσει – δήθεν – τις χήρες!!!

Αλλά μήπως οι άγιοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν φρόντισαν για τις χήρες και τα ορφανά, επιβεβαιώνοντας τον Ιάκωβο;

Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, επίσκοπος Αντιοχείας της Συρίας, μαθητής των αποστόλων και μάρτυρας, γράφει στον επίσης επίσκοπο (Σμύρνης), μαθητή των αποστόλων και τελικά μάρτυρα άγιο Πολύκαρπο: «Χήραι μη αμελείσθωσαν. Μετά τον Κύριον, συ αυτών φροντιστής έσο» («Ας μην παραμελούνται οι χήρες. Μετά τον Κύριο, ας φροντίζεις εσύ γι’ αυτές»). (Από εδώ: http://www.impantokratoros.gr/8ACED1DC.print.el.aspx).

Αλλά πόσοι άγιοι δε μερίμνησαν για τις χήρες και τα ορφανά και γενικά για τους αναξιοπαθούντες; Λαυρέντιος ο διάκονος, Βασίλειος, Χρυσόστομος, Ιωάννης ο Ελεήμων, Ζωτικός ο Ορφανοτρόφος και γενικά όλοι οι μεγάλοι ελεήμονες άγιοι, όλων των εποχών του χριστιανισμού. Άρα, στους χριστιανούς ανήκει ο χαρακτηρισμός της «αψεγάδιαστης θρησκείας» κατά τον άγιο Ιάκωβο, όχι στους μουσουλμάνους, οι οποίοι τελικά ό,τι καλό κι αν έγραψαν το έχουν πάρει από το Χριστιανισμό (και στην πράξη το έχουν παραβεί χιλιάδες φορές).

Ο ιερός Χρυσόστομος στέλνει επιστολή «Εις νεωτέραν χηρεύουσαν», όπου συμπαραστέκεται στον πόνο μιας νεαρής χήρας και προσπαθεί να της συμπαρασταθεί, αναπτύσσοντάς της θεολογικά επιχειρήματα, ως θεολόγος ίσος προς ίσο. Εκεί, μεταξύ πολλών, γράφει:

«Μη λυπάσαι, γιατί, αν και πέθανε ο Θηράσιος, ο σύζυγός σου, τώρα έχεις στη θέση εκείνου τον παντοδύναμο Θεό, ο οποίος, όπως σε προστάτεψε στο παρελθόν, το ίδιο θα κάνει και τώρα. Η απουσία βέβαια ενός πολύ φιλόστοργου, ταπεινού, συνετού και απροσποίητου συζύγου είναι βάρος δυσβάσταχτο. Αληθινά, ο θρήνος σου θα ήταν μεγάλος, αν αφανιζόταν τελείως, τώρα όμως αποδήμησε σε γαλήνιο λιμάνι και γι’ αυτό αξίζει να χαίρεσαι. Γιατί ο θάνατος δεν είναι αφανισμός, αλλά αποδημία και μετάθεση από τη γη στον ουρανό, από τους ανθρώπους στους αγγέλους και το βασιλέα Χριστό» (PG 48, 602).

(Εδώ ο Άχμαντ Ελντίν μπορεί να παπαγαλίσει συκοφαντίες άλλων, που είχε γράψει παλιότερα, ότι ο Χρυσόστομος ήταν μισογύνης. Για πολλά σημεία όπου ο Χρυσόστομος τιμά και υπερασπίζεται τη γυναίκα παραπέμπουμε εδώ: http://www.oodegr.com/oode/orthod/praktikes/orthod_gynaikes_1.htm#3_2_4).

Αν υπάρχει έστω και ένας σοφός του Ισλάμ που απευθύνθηκε γραπτώς σε χήρα με τέτοιο τρόπο (γιατί αποκλείεται να τον ξεπέρασε), μπράβο του! έκανε ένα βήμα προς την αλήθεια, προς τη σωτηρία του, δηλαδή προς το Χριστό! Ξέρουμε εξάλλου, όπως έχει επισημανθεί και αλλού, ότι το Ισλάμ στις κορυφαίες στιγμές του ίσα που προσεγγίζει το κατά πολύ αρχαιότερο και ανυπέρβλητο ήθος των αγίων (αλλά και των εκατομμυρίων ευσεβών) του Χριστιανισμού – και αυτό είναι που το σώζει κιόλας, οι στιγμές όπου προσεγγίζει το χριστιανισμό, αλλιώς θα ήταν μόνο μια γραμμή αίματος μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας!

Χήρες κι ορφανά στο αγιολόγιο

Να προσθέσουμε τέλος ότι πολλές χήρες τιμώνται ως αγίες – πόσο μεγαλύτερη τιμή να κάνει λοιπόν ο χριστιανισμός στη χήρα;

Έτσι, χήρα ήταν η αγία Εμμέλεια, μητέρα Βασιλείου του Μεγάλου. Χήρα η αγία Ανθούσα, μητέρα του Χρυσοστόμου. Χήρα η αγία Ολυμπιάδα η Διακόνισσα, βασική συνεργάτιδα του Χρυσοστόμου (κατά το γάμο της, που είχε γίνει μια γενιά πριν, τής είχε αφιερώσει ποίημα ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος). Χήρα η αγία Θεοδώρα η Αυγούστα, αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, η άφθαρτη και θαυματουργή. Χήρα η αγία μεγαλομάρτυρας Κετεβάν, βασίλισσα της Γεωργίας. Χήρα η αγία Ξένη Γρηγορίεβα, η διά Χριστόν σαλή, η μεγάλη αγία της Πετρούπολης. Χήρα η αγία Φιλοθέη η Αθηναία, που δαπάνησε την περιουσία της και κατανάλωσε τη ζωή της σε ένα πολύμορφο και κολοσσιαίο φιλανθρωπικό έργο στην τουρκοκρατούμενη Αθήνα και την ευρύτερη περιοχή της Αττικής, ώσπου τη μαστίγωσαν μέχρι θανάτου οι Τούρκοι (μήπως επειδή το Ισλάμ… σέβεται τις χήρες και τα ορφανά; Ή επειδή φυγάδευε τις σκλάβες που αυτοί προσπαθούσαν να εξισλαμίσουν, και που βίαζαν επειδή ο «προφήτης» επέτρεπε να κάνουν σεξ με τις γυναίκες που κατέχει το δεξί τους χέρι😉 Χήρα η αγία Ελισάβετ Θεοδώροβνα, που όχι μόνο παρήγαγε ανάλογο έργο στη Μόσχα (μέχρι που την αιχμαλώτισαν και την εκτέλεσαν οι μπολσεβίκοι απλά και μόνο γιατί ήταν συγγενής του τσάρου), αλλά και προσπάθησε να στρέψει στη μετάνοια και τη σωτηρία το φονιά του συζύγου της με επισκέψεις στη φυλακή. Και πολλές άλλες!

Να μην ξεχάσουμε και την προφήτισσα Άννα, θυγατέρα Φανουήλ, που, όταν ο Ιωσήφ και η Παναγία έφεραν το 40ήμερο Ιησού στο Ναό, άρχισε να λέει προφητείες γι’ Αυτόν (Λουκ. 2, 36-38). Χήρα ήταν κι εκείνη ογδόντα τέσσερα χρόνια τότε, και επίσης τιμάται από τους χριστιανούς ως αγία.

Μια και πιάσαμε το θέμα όμως, να πούμε ότι και πολλά ορφανά περιλαμβάνονται στο ορθόδοξο αγιολόγιο. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις δύο ορφανοί άγιοι: ο άγιος Μάμας (που γεννήθηκε στη φυλακή, όπου οι γονείς του πέθαναν ως μάρτυρες, τον ανάθρεψε μια ευσεβής χήρα) και ο άγιος Κόπρις (γεννήθηκε πάνω σ’ ένα σωρό κοπριά –εξ ου και το όνομα που πήρε μόνος του μεγαλώνοντας– κατά τη διάρκεια αιματηρής επιδρομής, η μάνα του εξαφανίστηκε και τον μεγάλωσε ο άγιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης). Ορφανός ήταν (ακριβέστερα: νόθο που εγκαταλείφθηκε στο δάσος) και ο άγιος Albeus (6^ος αι.) της αρχαίας Ορθόδοξης Ιρλανδίας. Λέγεται μάλιστα ότι τον θήλασε λύκαινα, όπως το Ρωμύλο και το Ρέμο, την οποία αργότερα προστάτεψε στο μοναστήρι του, όταν την καταδίωκαν κυνηγοί.

Τι σημαίνει «θρησκεία»;

Δεν είναι χωρίς σημασία ότι ο άγιος Ιάκωβος, γράφοντας «θρησκεία», δεν εννοεί τη λέξη με τη σημερινή έννοια (π.χ. χριστιανισμός, Ισλάμ, βουδισμός κ.τ.λ.), με την έννοια δηλ. την οποία της δίνει ο Άχμαντ Ελντίν, αλλά με την έννοια λατρεία, που ήταν η έννοια του όρου στην αρχαιότητα.

Παραθέτουμε από το βιβλίο του Γρηγορίου Ζιάκα Θρησκειολογία: Η θρησκεία των προϊστορικών κοινοτήτων και των αρχαίων λαών, έκδ. Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 40:

Ο άγιος Ιάκωβος είναι χριστιανός και μάλιστα επίσκοπος, άμεσος μαθητής του Χριστού, συγγενής του (θετός, ως γιος του Ιωσήφ), και δεν αναρωτιέται καθόλου «ποια να είναι η αληθινή θρησκεία, ο Χριστιανισμός ή μια άλλη;». Γι’ αυτόν υπάρχει μόνο μία αληθινή θρησκεία (με τη σημερινή έννοια), ο Χριστιανισμός, μόνο που δεν τον ονομάζει «θρησκεία», αλλά Εκκλησία, όπως τον ονόμαζαν όλοι οι αρχαίοι χριστιανοί.

Εντός αυτής της μόνης αληθινής θρησκείας λοιπόν, του χριστιανισμού, ποιος είναι ο αληθινός τρόπος λατρείας του Θεού; Και απαντά ο άγιος: λατρεία στο Θεό αποδίδεις με το να συμπαραστέκεσαι τον πλησίον και να τηρείς τον εαυτό σου άσπιλο από τον κόσμο.

Με αυτό δεν απορρίπτει τη σημασία της Θείας Μετάληψης και των λοιπόν εκκλησιαστικών λατρευτικών πράξεων. Ως επίσκοπος άλλωστε ο ίδιος τις τελούσε, ενώ στο Ιακ. 5, 14-15, μιλάει για τη χρήση των ασθενούντων με άγιο έλαιο, δηλ. για την πρώτη μορφή του μυστηρίου του Ευχελαίου. Αλλά όλες αυτές οι τελετές δεν προσφέρουν τίποτε αν δε συνοδεύονται από έργα αγάπης. Αν κάποιος δεν το κάνει αυτό, «τούτου μάταιος η θρησκεία», δηλαδή η λατρεία που προσφέρει στο Θεό είναι μάταιη (Ιακ. 1, 26, δηλ. ο αμέσως παραπάνω στίχος απ’ αυτόν που παραθέτει ο Άχμαντ Ελντίν).

Γι’ αυτό άλλωστε δε μιλάει για θρησκεία (λατρεία) αληθινή ή ψευδή (όπως θα έλεγε αν εννοούσε τη σημερινή σημασία του όρου θρησκεία, δηλ. το χριστιανισμό ή μια άλλη), αλλά «καθαρά και αμίαντο» («αψεγάδιαστη», που λέει ο «απολογητής του Ισλάμ»).

Τι είναι ο «κόσμος»;

Ο μουσουλμάνος απολογητής παραθέτει κάποια κορανικά εδάφια για να πείσει τους αναγνώστες του ότι το Ισλάμ διδάσκει στους πιστούς του να τηρούν τον εαυτό τους «άσπιλο από τον κόσμο», δηλαδή ότι οι μουσουλμάνοι εκπληρώνουν αυτό το κριτήριο του αγίου Ιακώβου για την «καθαρά και αμίαντο θρησκεία».

Το Ισλάμ μερικές φορές λέει ότι ο άνθρωπος πρέπει να κρατιέται μακριά από τις εγκόσμιες φροντίδες και να αφοσιώνεται στο Θεό, και αυτό είναι σωστό και πολύ χριστιανικό! Οι χριστιανοί το έχουν όχι μόνο πει χιλιάδες φορές πριν γεννηθεί ο Μουχάμμαντ, αλλά και εφαρμόσει σε βαθμό ασύλληπτο για οποιοδήποτε μουσουλμάνο! Αιώνες πριν τον Μουχάμμαντ οι έρημοι κατοικούνταν από χιλιάδες αναχωρητές, άντρες και γυναίκες, που αγωνίζονταν ενάντια στα πάθη τους και σώζονταν, και πολλοί απ’ αυτούς αγίαζαν και τελούσαν θαύματα και σ’ αυτή τη ζωή και από τον ουρανό. Τι λέει ένας μουσουλμάνος για τους μεγάλους δασκάλους του χριστιανικού αναχωρητισμού, όπως οι άγιοι Αντώνιος, Σισώης, Ποιμήν, Αρσένιος, Μωυσής ο Αιθίοπας, Συγκλητική, Αναστασία η Πατρικία, Μαρία η Αιγυπτία κ.π.ά., αλλά και για τους αγίους που ασκήτεψαν τους κατοπινούς αιώνες σε ολόκληρη τη χριστιανοσύνη, και γι’ αυτούς που ασκητεύουν σήμερα;

Αλλά και οι άγιοι που αγιάζουν μέσα στις πόλεις, έχοντας οικογένεια, κι αυτοί οπωσδήποτε είναι «άσπιλοι από τον κόσμο», διαχωρίζουν τον εαυτό τους από τον κόσμο, δηλαδή από την απιστία και τα πάθη που κυβερνούν τον κόσμο και που ο διάβολος τους τα ρίχνει καταπάνω τους. Ο άγιος Νικόλαος Πλανάς στην Αθήνα ήταν παντρεμένος που χήρεψε, και ο άγιος Λουκάς ο Ιατρός στη Ρωσία ήταν παντρεμένος που χήρεψε κι έμεινε να φροντίζει 4 παιδιά! Ωστόσο κατάφερε να τα μεγαλώσει (δεν ξαναπαντρεύτηκε) και να τα βγάλει πέρα με το λειτούργημά του της Ιατρικής, θεραπεύοντας εκατοντάδες ασθενείς και εκπαιδεύοντας και άλλους γιατρούς στην υπηρεσία του πλησίον, και διδάσκοντας όλους όσους τον γνώριζαν για τη λατρεία του αληθινού Θεού. Και όλα αυτά τα κατάφερε με τη χάρη του Θεού, σ’ ένα εχθρικό καθεστώς που τον έστελνε συνεχώς σε φυλακές και εξορίες.

Όσο για το Ισλάμ, είναι τουλάχιστον γελοίο να μιλάει για «απόταξη του κόσμου» μια θρησκεία που οι πιστοί της ξεκίνησαν ως ομάδα επιδρομέων, που πλιατσικολογούσε καραβάνια σκοτώνοντας τους οδηγούς τους! Που στη συνέχεια εξαπλώθηκε με το σπαθί και μεταμορφώθηκε σε αχανή αυτοκρατορία, ταυτίζοντας τη διεφθαρμένη πολιτική εξουσία με θρησκευτική εξουσία. Είναι γελοίο, όταν ο ιδρυτής της επέτρεπε τους βιασμούς αιχμάλωτων γυναικών, τις πουλούσε σαν εμπόρευμα κ.τ.λ.!! Δηλαδή πόσο ακόμα ν’ ανακατευτεί με τη λάσπη του κόσμου κάποιος; Και μάλιστα ν’ ανακατεύει σ’ αυτή τη λάσπη και το όνομα του Θεού, ως δήθεν απόστολος και προφήτης Του!

Τι άλλο γράφει ο άγιος Ιάκωβος;

Αν όμως ο Άχμαντ Ελντίν θεωρεί ότι ο άγιος Ιάκωβος ξέρει στ’ αλήθεια το σωστό κριτήριο για την «αψεγάδιαστη θρησκεία» (επειδή προφανώς είναι άγιος και άρα φωτισμένος από τον αληθινό Θεό), αξίζει να δούμε τι άλλο γράφει στην επιστολή του. Γράφει λοιπόν ότι ο Θεός είναι ένας, και παράλληλα ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Κύριός μας της δόξης, ότι ο Θεός κανέναν δεν βάζει σε πειρασμό, ότι ο Αβραάμ πρόσφερε σε θυσία στο Θεό τον γιο του Ισαάκ – όχι τον Ισμαήλ – και διάφορα άλλα, που κάθε μουσουλμάνος αξίζει να τα διαβάσει, έστω από περιέργεια. Δείτε ολόκληρη την επιστολή στη νεοελληνική εδώ: https://greekmurtadeen.wordpress.com/christian-texts/

Ποιος φταίει για τις νεκρές «παιδούλες νύφες»;

Στη σελίδα με τίτλο Ανήλικα κοριτσάκια παντρεύονται βιαστές και… βατράχους η Ομάδα γυναικών Αγάζηλος περιγράφει διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μικρά κορίτσια σήμερα. Εκεί παραθέτει και τα ακόλουθα συνταρακτικά άρθρα:

Υεμενίτισσα «παιδούλα νύφη» [child bride] πεθαίνει από εσωτερική αιμορραγία

http://edition.cnn.com/2010/WORLD/meast/04/09/yemen.child.bride.death/

(CNN) – Μια 12χρονη Υεμενίτισσα νύφη πέθανε από εσωτερική αιμορραγία τρεις μέρες μετά το γάμο της, μετά την συνουσία με έναν μεγαλύτερο από αυτήν άνδρα, είπε το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά.

Η κοπέλα ήταν παντρεμένη με έναν άνδρα, με τουλάχιστον δύο φορές την ηλικία της, δήλωσε η Sigrid Kaag, περιφερειακή διευθύντρια της UNICEF για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

Ο θάνατός της είναι «μια οδυνηρή υπενθύμιση των κινδύνων που αντιμετωπίζουν τα κορίτσια όταν παντρεύονται πάρα πολύ νωρίς,» δήλωσε την Πέμπτη η Kaag.

Η Amal Basha, πρόεδρος του Αραβικού Φόρουμ Αδελφών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Sisters Arab Forum for Human Rights), μιας υεμενίτικης ομάδας υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προσδιόρισε την Παρασκευή το κορίτσι ως Elham Mahdi.

«Η Elham είχε παντρευτεί στις 29 Μαρτίου και πέθανε τρεις μέρες μετά» και έζησε στην επαρχία Hajjah της Υεμένης, είπε η Μπάσα.

Ο θάνατος του κοριτσιού είναι η τελευταία σε μια σειρά υποθέσεων γάμου παιδιών στην Υεμένη, όπου η ελάχιστη ηλικία γάμου είναι ακόμα υπό συζήτηση.

Απογοητευμένος από την πρόσφατη αποκάλυψη, αξιωματούχος της κυβέρνησης της Υεμένης αποκάλεσε την υπόθεση » μια σκληρή υπενθύμιση ότι η πρακτική του γάμου ανηλίκων πρέπει να λήξει.»

«Η κυβέρνηση έχει εργαστεί ακούραστα για να εδραιωθεί η ελάχιστη ηλικία γάμου, αλλά οι συντηρητικοί βουλευτές αντιστάθηκαν σε αυτό», δήλωσε ο αξιωματούχος, ο οποίος δεν είναι εξουσιοδοτημένος να μιλήσει στα μέσα ενημέρωσης. «Τα μέλη του συντηρητικού μπλοκ χρειάζεται να εντείνουν την ευθύνη για την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών των νέων. Οι ΜΚΟ πρέπει να συνεχίσουν την εκστρατεία για να ρίξουν φως σε αυτή την ατυχή πρακτική.»

Τον Σεπτέμβριο, ένα 12χρονο κορίτσι της Υεμένης που εξαναγκάστηκε σε γάμο πέθανε κατά τη γέννα. Το μωρό της πέθανε επίσης, σύμφωνα με την Οργάνωση Seyaj για την προστασία των παιδιών.

Η Fawziya Ammodi ήταν σε διαδικασία γέννας για τρεις μέρες πριν πεθάνει από σοβαρή αιμορραγία, είπε ο Ahmed al-Qureshi, πρόεδρος της οργάνωσης.

«Αν και η αιτία του θανάτου της ήταν η έλλειψη ιατρικής περίθαλψης, το πραγματικό ζήτημα ήταν η έλλειψη εκπαίδευσης στην Υεμένη και το γεγονός ότι εξακολουθούν να συμβαίνουν γάμοι παιδιών,» δήλωσε ο al-Qureshi.

Οι παιδούλες νύφες συνηθίζονται στην Υεμένη, όπου ο ΟΗΕ εκτιμά ότι το ένα στα τρία κορίτσια παντρεύεται πριν την ηλικία των 18. Τα περισσότερα παντρεύονται με ηλικιωμένους άνδρες με περισσότερες από μία συζύγους, σύμφωνα με μια μελέτη του Πανεπιστημίου της Sanaa.

Για τους γονείς του κοριτσιού, ο γάμος σημαίνει ότι οι κόρες δεν είναι πλέον ένα οικονομικό ή ηθικό βάρος. Τις περισσότερες φορές, οι γονείς παίρνουν μια υπόσχεση από το σύζυγο ότι θα περιμένει μέχρι το κορίτσι να μεγαλώσει κι άλλο για να ολοκληρώσει τον γάμο.

«Ο πρόωρος γάμος θέτει τα κορίτσια σε αυξημένο κίνδυνο εγκατάλειψης του σχολείου, έκθεσης στη βία, την κακοποίηση και την εκμετάλλευση, ή ακόμη και απώλειας της ζωής τους από την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και άλλες επιπλοκές,» δήλωσε η UNICEF.

Το θέμα των παιδιών νυφών της Υεμένης έγινε πρωτοσέλιδο το 2008 όταν η 10χρονη Nujood Ali σταμάτησε το σχολείο και παντρεύτηκε. Ο σύζυγός της τη χτύπησε και τη βίασε μέσα σε λίγες εβδομάδες από την τελετή.

Για να ξεφύγει, η Nujood πήρε ένα ταξί – για πρώτη φορά στη ζωή της – για να πάει στο κεντρικό δικαστήριο όπου κάθισε σε έναν πάγκο και απαίτησε να δει έναν δικαστή.

Μετά από μια καλά δημοσιοποιημένη δίκη, της χορηγήθηκε διαζύγιο.

http://www.politicalscandalnews.com/article/Rapist%20husband%20of%20dead%20Yemeni%20child%20bride%20should%20die:%20family

Οικογένεια: Ο βιαστής σύζυγος της νεκρής παιδούλας νύφης της Υεμένης θα πρέπει να πεθάνει

Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) Global Edition | 2010-04-11 12:10:12

Η οικογένεια ενός 13χρονου κοριτσιού της Υεμένης που πέθανε μετά από σεξουαλικό βιασμό από τον σύζυγό της λίγες ημέρες μετά τον κανονισμένο γάμο της απαιτεί την εκτέλεσή του.

Η Ilham al-Ashi πέθανε την Παρασκευή, πέντε ημέρες μετά τον γάμο της με τον Abed al-Hekmi, 24 ετών, σε μια υπόθεση η οποία έχει και πάλι έφερε στο προσκήνιο τα δεινά των λεγόμενων «νυφών του θανάτου» της Υεμένης.

Η ιατρική γνωμάτευση από το κύριο νοσοκομείο στην επαρχία Hajja, βόρεια της πρωτεύουσας, είπε ότι υπέστη μια βαθιά ρήξη στα γεννητικά όργανα.

«Απαιτώ την εφαρμογή του νόμου του Αλλάχ. Απαιτώ τιμωρία» είπε στο AFP η μητέρα του κοριτσιού, Nejma al-Ashi, αναφερόμενη σε εκτέλεση, η οποία είναι η ποινή για φόνο στη μουσουλμανική χώρα.

Στο χωριό Αλ-Asha με τις καλύβες – ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα απόλυτης φτώχειας σε μια από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου, η μητέρα είπε ότι η κόρη της ήταν «ωραία και γεμάτη υγεία» όταν παντρεύτηκε.

Η οικογένεια του συζύγου της σε ένα χωριό γειτονικό είπε λίγες ημέρες μετά το γάμο ότι η κόρη της «ήταν άρρωστη, που έπασχε από ελονοσία, καθώς και ότι τα πνεύματα την είχαν καταλάβει στο γάμο.»

«Εγώ απάντησα: Έχετε φόβο για το Θεό. Η κόρη μου δεν έχει κανένα πρόβλημα», πρόσθεσε.

Αλλά η κόρη της, το τελευταίο θύμα της διαδεδομένης συνήθειας του γάμου ανηλίκων στη φυλετικά δομημένη κοινωνία, είχε πρόβλημα για μέρες, σύμφωνα με το ιατρικό προσωπικό που την είχε δει νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα.

Η Zahra Makyayeva, γυναικολόγος από το Ουζμπεκιστάν σε ιατρική κλινική, είπε ότι είδε την Άσι τη δεύτερη ημέρα του γάμου της, αφού ο σύζυγός της την έφερε, ζητώντας να «σπάσουν τον υμένα της» – αποδεικνύοντας ότι δεν είχαν ολοκληρώσει το γάμο τους.

Η γιατρός είπε ότι αρνήθηκε επειδή «ήταν απαγορευμένο» και συμβούλευσε τον σύζυγο να πάει σε ένα κυβερνητικό νοσοκομείο, τονίζοντας ότι η κοπέλα, που ήταν πολύ ντροπαλή για να επιτρέψει στη γιατρό να την εξετάσει, φαινόταν αδύναμη.

Όμως, αντί να πάει στο νοσοκομείο, ο Hekmi σταμάτησε στο φαρμακείο της κλινικής ζητώντας υπνωτικά χάπια ή ηρεμιστικά, αλλά όταν απέτυχε να του δοθούν τέτοια χάπια, ζήτησε ένα βελτιωτικό σεξουαλικής απόδοσης, το οποίο πήρε.

«Συνειδητοποιήσαμε ότι ήθελε να ναρκώσει το κορίτσι», είπε ο σεΐχης Ali al-Huda, ο ιδιοκτήτης της κλινικής.

Τρεις ημέρες αργότερα, ο Hekmi πήγε τη γυναίκα του πίσω στην κλινική, όπου διαγνώστηκε με κατακράτηση ούρων και βρέθηκε να έχουν κολπικούς τραυματισμούς και λοίμωξη, σύμφωνα με τη νοσοκόμα Fathiya Haidar.

«Της δώσαμε φαρμακευτική αγωγή και έφυγε. Το επόμενο πρωί ακούσαμε ότι πέθανε», είπε.

Ο αδελφός του κοριτσιού, Abdullah, ο οποίος είχε παντρευτεί την αδελφή του Hekmi την ίδια ημέρα στο πλαίσιο της παραδοσιακού εθίμου Sheghar, ή γάμου με ανταλλαγή, κατηγόρησε τον κουνιάδο του και την οικογένειά του ότι σκότωσαν την αδελφή του.

«Αυτοί τη σκότωσαν: ο σύζυγός της και η οικογένειά του. Έδεσαν την αδελφή μου και τη σκότωσαν», είπε, στεκόμενος δίπλα στην καλύβα του, όπου έζησε για λιγότερο από μία εβδομάδα με τη νύφη του, η οποία έχει πλέον επιστρέψει στην οικογένειά της.

Τα πεθερικά του ζήτησαν πίσω τη σύζυγό του, λέγοντας ότι η μητέρα της ήταν άρρωστη, αφού ανακάλυψαν ότι η αδελφή του ήταν νεκρή, είπε.

Ο Hekmi αργότερα πήγε στην οικογένεια της νύφης του, λέγοντάς τους ότι ήταν άρρωστη.

«Όταν φτάσαμε σ’ αυτήν, ήταν ακίνητη,» είπε η μητέρα της.

Η οικογένεια των Άσι αρνείται τώρα να λάβει το σώμα της από το νεκροτομείο του νοσοκομείου στο Hajja, κοντά στο Al-Asha, περίπου 220 χιλιόμετρα (137 μίλια) βορειοδυτικά της πρωτεύουσας. Θέλουν ο σύζυγος να τιμωρηθεί.

«Δεν θα πάρουμε το σώμα. Τι να κάνουμε με αυτό; Θέλουμε τιμωρία για το δολοφόνο της αδελφής μου», είπε ο άλλος αδελφός της Άσι, ο Mahdi.

Ο Hekmi εν τω μεταξύ παραμένει υπό κράτηση και, σύμφωνα με έκθεση της αστυνομίας, παραδέχθηκε ότι βίασε τη σύζυγό του όταν εκείνη αρνήθηκε να κάνει σεξ μαζί του.

Τον Σεπτέμβριο, μια 12χρονη σύζυγος πέθανε μαζί με το μωρό της σε μια δύσκολη γέννα.

«Αυτό αποδεικνύει ότι το δίκαιο και το κράτος δεν θα είναι σε θέση να προστατεύσουν τα νεαρά κορίτσια από τον πρόωρο γάμο αν δεν υπάρχει μια εκστρατεία ενημέρωσης σε συνδυασμό με κυρώσεις για όσους παραβιάζουν το νόμο που ζητούμε να επικυρωθεί», είπε στο AFP η δικηγόρος Shaza Nasser.

Ο νόμος που καθορίζει το ελάχιστο όριο ηλικίας για το γάμο στα 17 για τις γυναίκες και 18 για τους άνδρες έχει προκαλέσει διαμάχη στην Υεμένη και απέτυχε να εφαρμοστεί παρότι πέρασε στο κοινοβούλιο, αφότου οι συντηρητικοί βουλευτές ζήτησαν την αναθεώρησή του.

Η δικηγόρος, η οποία το 2008 κατόρθωσε να λάβει διαζύγιο για την Nojud Mohammed Ali, παντρεύτηκε σε ηλικία οκτώ ετών με έναν άνδρα 20 χρόνια μεγαλύτερο της, είπε ότι θα αναλάβει την περίπτωση της οικογένειας Ahsi και «θα απαιτήσει την εκτέλεση» του Hekmi.

Και η ομάδα Αγάζηλος καταλήγει στο συμπέρασμα:

Πολλές προλήψεις έχουν ακόμη να καταπολεμηθούν, μέχρι να μπορέσουν τα παιδιά να απολαύσουν με ασφάλεια την παιδική τους ηλικία. Και ο παράγοντας φτώχεια είναι κι αυτός καθοριστικός για την ασφάλεια των παιδιών, μια που ένας από τους λόγους που οι γονείς τους τα παντρεύουν τόσο μικρά, είναι και η δυσκολία να τα συντηρήσουν ώσπου να μεγαλώσουν κι άλλο.

Καταρχήν δεν θα διαφωνήσουμε με την ομάδα Αγάζηλος ότι η φτώχεια είναι μεγάλο πρόβλημα για την ασφάλεια των παιδιών. Πολλοί στην Υεμένη και άλλες ισλαμικές χώρες παντρεύουν νωρίς τις κόρες τους επειδή δεν έχουν να τις συντηρήσουν, ή επειδή δεν μπορούν να αντισταθούν στις προίκες που προσφέρουν οι γαμπροί.

Υπάρχει επίσης στις κοινωνίες αυτές η αντίληψη ότι όταν μια κοπέλα παντρεύεται μικρή προφυλάσσεται από τους πειρασμούς παράνομης σεξουαλικής επαφής, προλαβαίνει να κάνει περισσότερα παιδιά και γίνεται πιο υπάκουη νύφη από μια που παντρεύεται μεγαλύτερη.

Όμως το βασικό πρόβλημα αναφορικά με τις παιδούλες νύφες, είναι η θρησκεία. Η ομάδα Αγάζηλος προφανώς δεν γνωρίζει το παρασκήνιο της φράσης «Ο νόμος που καθορίζει το ελάχιστο όριο ηλικίας για το γάμο στα 17 για τις γυναίκες και 18 για τους άνδρες έχει προκαλέσει διαμάχη στην Υεμένη και απέτυχε να εφαρμοστεί παρότι πέρασε στο κοινοβούλιο, αφότου οι συντηρητικοί βουλευτές ζήτησαν την αναθεώρησή του.» Δεν γνωρίζει επίσης ότι υπήρχε παλιότερα στην Υεμένη νόμος που όριζε ότι τα κορίτσια πρέπει να παντρεύονται μόνο όταν συμπληρώσουν τα 15, αλλά και αυτός που είχε μικρότερο όριο ηλικίας καταργήθηκε το 1990. Λοιπόν, ο λόγος που ο πρώτος νόμος καταργήθηκε και κάποιοι βουλευτές ζήτησαν την αναθεώρηση του δεύτερου νόμου, είναι ότι δεν συμβαδίζει με τον θρησκευτικό νόμο: Η Σαρία ορίζει ότι το κορίτσι παντρεύεται σε όποια ηλικία θέλει ο πατέρας του, και εξέχοντες κληρικοί της Υεμένης δήλωσαν πρόσφατα ότι όποιοι είναι υπέρ του ορίου ηλικίας στο γάμο των κοριτσιών είναι αποστάτες. Και ξέρετε πώς τιμωρείται ο αποστάτης από το Ισλάμ, έτσι; Με θάνατο.

Μουσουλμάνες διαδηλώνουν κατά του ορίου ηλικίας στο γάμο

Θα μου πείτε, γιατί είναι αποστάτης από το Ισλάμ κάποιος που ορίζει ότι ένα κορίτσι δεν μπορεί να παντρευτεί πριν από τα 15 ή τα 17 του χρόνια; Επειδή απαγορεύει κάτι που επέτρεψε ο Αλλάχ! Όπως λέει ο Μαουντούντι, αναφερόμενος στο κορανικό εδάφιο 65:4 «κανένας μουσουλμάνος δεν έχει το δικαίωμα να απαγορεύσει κάτι που το Κοράνι έχει κρίνει ως αποδεκτό». Αυτό εξάλλου υποστήριζαν και οι χιλιάδες μαντηλοφορεμένες μουσουλμάνες που διαδήλωσαν έξω από το Κοινοβούλιο της Υεμένης στις 20 Μαρτίου: Τα πανώ τους έγραφαν «Μην απαγορεύετε αυτό που επέτρεψε ο Αλλάχ» και «Σταματήστε να παραβιάζετε τον ισλαμικό νόμο της Σαρία στο όνομα των δικαιωμάτων και των ελευθεριών». Και όπως είπε μια από αυτές, «Θεωρούμε αυτούς που ζητούν να βάλουν όρια στην ηλικία γάμου με νόμο ως εχθρούς του Αλλάχ, του προφήτη του και δικούς μας.» (Βλ. http://www.islamtribune.com/2010/03/21/yemen-women-oppose-proposed-child-marriage-ban.html)

Όσο για τον Abed al-Hekmi που με το βιασμό προκάλεσε το θάνατο της ανήλικης συζύγου του, έχει ισλαμική στήριξη για την πράξη του. Κατ’ αρχήν η μικρή της ηλικία δεν είναι απαγορευτική για συνουσία στο Ισλάμ, αφού όπως είπε και η Άισα, την οποία ο Μουχάμμαντ παντρεύτηκε στα 6 της χρόνια και ολοκλήρωσε το γάμο στα 9 της, «ένα κορίτσι που γίνεται 9 ετών είναι γυναίκα». Και ο μουφτής Ebrahim Desai όταν κάποιος 45χρονος υποψήφιος σύζυγος μιας 12χρονης τον ρωτά αν μπορεί να έχει συνουσία μαζί της μετά το γάμο ή πρέπει να περιμένει να φτάσει σε κάποια συγκεκριμένη ηλικία, λέει ξεκάθαρα ότι:

«σύμφωνα με τη Σαρία, αν ένα κορίτσι είναι ανήλικο (δεν έχει φτάσει στην εφηβεία), μπορεί να δοθεί σε γάμο από τον πατέρα της. Δεν υπάρχει όριο ηλικίας για να έχει κανείς σχέσεις με τη γυναίκα του, ακόμα κι αν είναι ανήλικη (δεν έχει φτάσει στην εφηβεία).[1]

Επίσης, το να μην συναινεί η σύζυγος σε σχέσεις με το σύζυγό της ντροπιάζει την οικογένειά της. Η ίδια η μητέρα που ζητά την τιμωρία του Abed al-Hekmi, παρότρυνε την κόρη της να δεχτεί τη συνουσία μαζί του για να μην τους ντροπιάσει.

Σύμφωνα με τη Σαρία, η σύζυγος δεν έχει δικαίωμα να αρνείται το σεξ στο σύζυγό της, εκτός αν είναι λεχώνα ή έχει περίοδο. Στο Ισλάμ δεν νοείται βιασμός στα πλαίσια του γάμου, και η πράξη που εμείς λέμε βιασμό θεωρείται δικαίωμα του συζύγου. Στη Hedaya (αναφ. 11, σελ. 141) διαβάζουμε:

«Μπορεί κανείς να απολαύσει μια σύζυγο διά της βίας»

…Όταν μια σύζυγος που κατοικεί στο σπίτι του άντρα της, αρνείται να του επιτρέψει τη συνουσία, καθώς εκείνος τη συντηρεί, μπορεί, αν θέλει, παρά την αντίστασή της, επειδή είναι στην εξουσία του, να την απολαύσει δια της βίας.[2]

Hind, 13 ετών: Η νύφη τό 'σκασε...αλυσοδεμένη

Ο βιαστής γαμπρός πάλι, ο οποίος προφανώς δεν είχε πρόθεση να γίνει φονιάς, είναι κι αυτός από την πλευρά του θύμα, μια που αισθανόταν υποχρεωμένος να αποδείξει τον ανδρισμό του, ότι μπορούσε να ξεπαρθενέψει τη γυναίκα του! Ο Μουχάμμαντ τον οποίο είχε ως πρότυπο, όπως κάθε μουσουλμάνος, κατάφερνε και ερχόταν σε επαφή με εννέα συζύγους σε μια νύχτα ενώ ήταν πάνω από 55 ετών[3], κι αυτός που ήταν μόλις 24 δεν θα κατάφερνε να έρθει σε επαφή ούτε με μία;

Οπότε φαίνεται καθαρά ότι ο βασικός υπαίτιος δεν είναι τόσο η φτώχεια και οι κοινωνικές συνθήκες, που σίγουρα παίζουν κι αυτές το ρόλο τους. Εξάλλου, παιδούλες νύφες υπάρχουν και στη Σαουδική Αραβία που είναι πλούσια χώρα… Ο βασικός υπαίτιος για τις παιδούλες νύφες και τα βάσανα που τραβάνε είναι το Ισλάμ, που με τη διδασκαλία του διαιωνίζει ως δήθεν εντολές του Θεού πρακτικές που η αραβική κοινωνία εφάρμοζε την εποχή που αυτό δημιουργήθηκε. Το Ισλάμ και η αφοσίωση σε αυτό, η οποία παρακινεί γυναίκες που και οι ίδιες κακοποιήθηκαν σεξουαλικά ως παιδιά, καθώς υποχρεώθηκαν σε σεξ χωρίς να είναι σωματικά και ψυχικά έτοιμες, να διαδηλώνουν απαιτώντας να συνεχίσουν να κακοποιούνται και οι κόρες τους!

Για περισσότερες παιδουλες-νύφες που ευτυχώς επέζησαν, δείτε εδώ την ιστορία της 13χρονης Hind, που εξαναγκάστηκε να παντρευτεί έναν 70χρονο για 1400 δολάρια και όταν τον εγκατέλειψε την έδεσαν με αλυσίδες για τιμωρία, και την 4η παιδούλα-νύφη (12 ετών) που πήρε διαζύγιο μετά την Nujood.

---

[1] http://www.askimam.org/fatwa/fatwa.php?askid=3292273c814b97cd24da5b61c7831c68

Fatwa #  6737  from Germany Date: Tuesday, October 1st 2002
Category
	Worldly Possessions
Title
	Second marriage possible under these conditions. i would like to marry a woman who is 12 years old, her father and she has also agreed. What is your advise?
Question
	I am 45 and married to already 15 years now after the sexual desire of my woman has nearly gone i am looking to marry again. And i would like to marry a woman who is 12 years old, her father and she has also agreed, my first wife told me that it could make problems if it will be a big different in age, and also some of my children are older than my second wife. What is your advise ? And is it allowed for me to have already sexual intercourse with these woman after we are married or to i have to wait till she reach at special age ?
Answer
	According to the Shari?ah, if a girl is a minor (did not attain puberty), she may be given in marriage by her father. There is no age limit to be intimate with one?s wife even if she is a minor. It is important for you, in your situation, to consider the age difference reservation expressed by your wife. and Allah Ta’ala Knows Best Mufti Ebrahim Desai

[2] “One can enjoy a wife by force”

“But not if she be refractory.”

“If a wife be disobedient or refractory and go abroad without her husband’s consent, she is not entitled to any support from him, until she return and make submission, because the rejection of the matrimonial restraint in this instance originates with her; but when she returns home, she is then subject to it, for which reason she again becomes entitled to her support as before. It is otherwise where a woman, residing in the house of her husband, refuses to admit him to the conjugal embrace, as she is entitled to maintenance, notwithstanding her opposition, because being then in his power, he may, if he please, enjoy her by force.””

[3] Sahih Bukhari Volume 1, Book 5, Number 268:

Narrated Qatada:

Anas bin Malik said, «The Prophet used to visit all his wives in a round, during the day and night and they were eleven in number.» I asked Anas, «Had the Prophet the strength for it?» Anas replied, «We used to say that the Prophet was given the strength of thirty (men).» And Sa’id said on the authority of Qatada that Anas had told him about nine wives only (not eleven).