Για τη σκλαβιά και τις σκλάβες του σεξ έχουμε γράψει αρκετές φορές. Υπάρχουν κάποιοι που τολμούν χωρίς ίχνος ντροπής να αμφισβητούν αυτή την πραγματικότητα, για λόγους που οι ίδιοι ξέρουν. Ας δούμε όμως τι είπε το 2011 μια πρώην υποψήφια βουλευτής -ή αν προτιμάτε, βουλεύτρια του Κουβέιτ, η οποία είναι νυν και όχι πρώην μουσουλμάνα και συμβουλεύτηκε διάφορους μουσουλμάνους νομοδιδασκάλους, κάποιους από αυτούς στη Μέκκα.
Όσοι γνωρίζουν ποιο είναι το Ισλάμ, δεν εξεπλάγησαν καθόλου από τα λεγόμενα της Salwa al Mutairi. Η γυναίκα δεν λέει ψέματα ότι όλα αυτά είναι «σύμφωνα με τη Σαρία»… Κάποιοι που επίσης γνωρίζουν το Ισλάμ αλλά δεν θέλουν να το μάθουν και οι άλλοι, έσπευσαν να την καταδικάσουν και να πουν ότι «εξέφρασε τις προσωπικές της απόψεις», ότι «είναι γραφική» και τα γνωστά παραπλανητικά. Βέβαια αν αύριο το Ισλάμ κυριαρχούσε παντού, κάποιοι από αυτούς θα έτρεχαν πρώτοι να αγοράσουν αιχμάλωτες πολέμου… Ευτυχώς δεν θα δούμε ποτέ κάτι τέτοιο, αφού το Ισλάμ δεν πρόκειται να κυριαρχήσει παντού.
Είναι γεγονός ότι δεν γράφουμε άρθρα για την κάθε ισλαμική ομάδα που επιχειρεί να πραγματώσει το σκοπό του Ισλάμ, που είναι η επικράτηση της ισλαμικής θεοκρατίας σε όλο τον κόσμο, ή τις ισλαμικές χώρες που για διάφορους λόγους χρηματοδοτούν και εκπαιδεύουν τέτοιες ομάδες κ.α. τέτοια θέματα (με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως τις «Εξομολογήσεις ενός πρώην ισλαμιστή«). Επειδή όμως πολλοί αναγνώστες, τόσο με σχόλια όσο και με ημέηλ, αναφέρονται στα θέματα αυτά και στις πρόσφατες εξελίξεις στις ισλαμικές χώρες, αποφασίσαμε να αναδημοσιεύσουμε δυο σχετικά άρθρα του Πάνου Μητρονίκα που θεωρούμε πολύ ψύχραιμες και εύστοχες αναλύσεις. Ελπίζουμε η ανάρτηση αυτή να ικανοποιήσει τους αναγνώστες μας και να βοηθήσει όσους παραπλανημένους έχουν γίνει πιόνια σε αυτό το διαβολικό παιχνίδι.
1) Το σχέδιο άλωσης της Δύσης μέσω ‘ήπιας πολιτισμικής Τζιχάντ’, με στοιχεία (από εδώ)
Η εμφάνιση του ISIL στις αρχές του 2014 και η σαρωτική του επικράτηση στο Ιράκ και την Συρία έφερε στην επιφάνεια μια πλευρά του Ισλάμ που η σύγχρονη δύση αγνοούσε. Την πλευρά του βάρβαρου Ισλάμ της Μεδίνας που λατρεύει τον πόλεμο, αναζητά την απόλυτη επικράτηση έναντι όλων, και προσβλέπει στην επιβολή της Σαρίας στον κόσμο σαν τον μόνο και απόλυτο νόμο του Θεού. Του Ισλάμ που για έναν αιώνα τώρα κάποιοι κρατούσαν πολύ καλά κρυμμένο από τον υπόλοιπο κόσμο αλλά τώρα φαίνεται να πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα του να εμφανιστεί και να πρωτοστατήσει σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πέραν όμως των γεγονότων που διαδραματίζονται αυτό το διάστημα στο Ιράκ και την Συρία με το ISIL, μια σειρά από άλλα γεγονότα που φαίνονται άσχετα με την πρώτη ματιά ή είναι άγνωστα στο ευρύ κοινό, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Ισλαμικός κόσμος σήμερα ζει μια άλλη, πολύ σοβαρότερη, εσωτερική διαμάχη που αφορά άμεσα και την Δύση. Μια διαμάχη της οποίας το αποτέλεσμα θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο πρόσωπο που θα παρουσιάζει το ίδιο το Ισλάμ από εδώ και πέρα.
Τα γεγονότα αυτά αφορούν δύο άξονες. Πρώτα έναν όλο και αυξανόμενο σε ένταση «πόλεμο» εξουσίας ανάμεσα στην Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, και δεύτερον σε μια πρωτοφανή για την Δύση ανάδυση Ισλαμιστών που ζητούν την επιβολή της Σαρίας σε δυτικές χώρες.
Ο «πόλεμος» εξουσίας Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας
Λίγο μετά την ανάληψη επιχειρήσεων από το ISIL στο Ιράκ, οι χώρες του κόλπου βίωσαν μια κρίση όταν η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και το Μπαχρέιν απέσυραν τους πρεσβευτές τους από το Κατάρ και απαίτησαν από αυτό να αποκηρύξει την «Μουσουλμανική Αδελφότητα» και να κλείσει το τηλεοπτικό δίκτυο Al Jazeera.
Η κρίση ανάμεσα στο Κατάρ και τον Σαουδαραβικό κύκλο βέβαια είχε ξεκινήσει να χτίζεται σιγά σιγά από το 2011 και την έναρξη του φαινομένου που αποκαλούμε «Αραβική Άνοιξη». Μια απρόσμενη εξέγερση με ανατροπές κυβερνήσεων και ραγδαία άνοδο του Ισλαμισμού που άρχισε από την Τυνησία, πέρασε στην Αίγυπτο, την Ιορδανία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη, μετά στην Λιβύη και τέλος στην Συρία με τον εμφύλιο.
Ο κύριος λόγος πίσω από αυτόν τον «πόλεμο» Σαουδικής Αραβίας και Κατάρ δεν είναι άλλος από την «Μουσουλμανική Αδελφότητα» και τον ρόλο που διαδραματίζει σε αραβικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο.
Η Σαουδική Αραβία είναι σε άμεση κόντρα με την «Μουσουλμανική Αδελφότητα» από την ίδρυση της τελευταίας για μια σειρά από λόγους που μερικοί είναι σχετικοί ακόμα και με την ιστορική καταγωγή της ίδια της Σαουδικής Αραβίας από τον 18ο αιώνα και το κίνημα του Ουαχαμπισμού/Σαλαφισμού που βρέθηκε σε αντίθεση με την Οθωμανική τότε ηγεμονία, συνέχεια της οποίας είναι όπως θα δούμε η «Μουσουλμανική Αδελφότητα».
Η αναφορά όλων των λόγων είναι πέραν του σκοπού αυτής της ανάλυσης αλλά για όσους ενδιαφέρονται, μια καλή σύνοψη στα Αγγλικά μπορεί να βρεθεί στο άρθρο «Why the Saudis and Muslim Brotherhood hate each other», του Dr. Mordechai Kedar. [1]
Το Κατάρ από την άλλη, παρότι και αυτό μια χώρα της σφαίρας επιρροής της Σαουδικής Αραβίας και του Ουαχαμπισμού, έχει από την δεκαετία του ‘60 ισχυρούς δεσμούς με την «Μουσουλμανική Αδελφότητα», την οποία βλέπει ως εργαλείο εξάπλωσης της επιρροής του σε παγκόσμιο επίπεδο και παράλληλα ανταγωνισμού με το Ριάντ.
Το Κατάρ υποστήριξε την «Αραβική Άνοιξη», το ISIL, και την «Μουσουλμανική Αδελφότητα» παντού αντιθέτως με την Σαουδική Αραβία που την καταδίκασε, επενέβη στο Μπαχρέιν όταν η «Άνοιξη» χτύπησε την πόρτα του, βοήθησε στην ανατροπή της Αδελφότητας στην Αίγυπτο, και πρόσφατα χαρακτήρισε το ISIL τρομοκρατική οργάνωση.
Το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας έχει πολλά να φοβηθεί από μια δυναμική επικράτηση της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» ενώ το καθεστώς του Κατάρ έχει επενδύσει ακριβώς σε αυτή την επικράτηση και την αλλαγή που βιώνουμε στις μέρες μας και θα αναλύσουμε στην συνέχεια.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις σχέσεις Κατάρ και «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» μπορεί κάποιος να ανατρέξει στα άρθρα που δίνονται στις παραπομπές [2] και [3]. Τι είναι η Μουσουλμανική Αδελφότητα
Η «Μουσουλμανική Αδελφότητα» (ΜΑ) ιδρύθηκε στην Αίγυπτο το 1928 από τον Hassan al Banna, όταν μετά την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1923 και την επιλογή του Κεμάλ να δέσει την Τουρκία με την Δύση σε ένα κοσμικό μοντέλο, η Ισλαμική κοινότητα (η γνωστή και ως Ούμμα) έμμεινε χωρίς Χαλιφάτο.
Ο στόχος της ΜΑ είναι διπλός και συνοψίζεται στα εξής:
1. Να επιβάλει την Σαρία σε παγκόσμιο επίπεδο
2. Να επανιδρύσει το παγκόσμιο Ισλαμικό Χαλιφάτο.
Το δόγμα της ΜΑ είναι το παρακάτω:
«Ο Αλλάχ είναι ο στόχος μας. Το κοράνι είναι ο νόμος μας. Ο Προφήτης είναι ο ηγέτης μας. Ο δρόμος μας είναι η Τζιχάντ (Ιερός πόλεμος). Ο θάνατος στο όνομα του Αλλάχ είναι η μεγαλύτερη μας φιλοδοξία»[4]
Η ΜΑ είναι ενεργή σε περισσότερες από 80 χώρες ανά τον κόσμο και σε κάθε μία από αυτές τις χώρες διαθέτει μια δομή με Οργανωτική Ομάδα, Νομική Ομάδα και Αρχηγό. Γενικός καθοδηγητής της ΜΑ είναι ο αρχηγός της «Διεθνούς Μουσουλμανικής Αδελφότητας» που βρίσκεται στο Κάιρο.
Η «Μουσουλμανική Αδελφότητα» στην Δύση
Σημείο καμπής για την κατανόηση της δομής, του ρόλου και της δράσης της ΜΑ στην Δύση αποτέλεσε ένα τυχαίο γεγονός τον Αύγουστο του 2004 στο Μέριλαντ των ΗΠΑ. Ένα γεγονός που οδήγησε σε μια τεράστια έρευνα από το FBI και τελικά στην δίκη του “Holy Land Foundation” (HLF). [5]
Η δίκη αυτή έφερε στο φως την ύπαρξη ενός μεγάλου δικτύου Ισλαμικών οργανώσεων, οργανισμών, ΜΚΟ και κοινωφελών ιδρυμάτων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, τα οποία σχετίζονταν άμεσα με την ΜΑ και είχαν σαν κύριο σκοπό την προώθηση με πλάγια μέσα των στόχων της.
Οδήγησε επίσης και στην ανακάλυψη τεράστιου όγκου δεδομένων σχετικά με το πώς λειτουργεί η ίδια η ΜΑ στις ΗΠΑ και τον δυτικό κόσμο, ποιο είναι το επιχειρησιακό της πλάνο, και ποιοι οι στρατηγικοί της στόχοι μέσα σε αυτό.
Η «πολιτισμική Τζιχάντ» και οι φάσεις του σχεδίου
Το ποιο κρίσιμο έγγραφο που βρέθηκε από το FBI κατά την διάρκεια της δίκης του HLF ήταν το επιχειρησιακό πλάνο της ΜΑ στις ΗΠΑ. Ένα έγγραφο με τον τίτλο: «An Explanatory Memorandum: On the General Strategic Goal for the Group». [6]
Το έγγραφο αυτό είχε την αποδοχή όλων των οργάνων της ΜΑ από το 1987 και καθόριζε την αποστολή και την στρατηγική της οργάνωσης ως εξής:
«Η διαδικασία της εποίκησης είναι μια διαδικασία Πολιτισμικής-Τζιχάντ με όλο το νόημα των λέξεων. Η ΜΑ πρέπει να κατανοήσει ότι η δουλειά της στην Αμερική είναι ένα είδος υπέρ-Τζιχάντ με στόχο την εξαφάνιση και καταστροφή του Δυτικού πολιτισμού εκ των έσω, σαμποτάροντας τον άθλιο οίκο τους από τα ίδια τους τα χέρια μαζί με τα χέρια των πιστών, έτσι ώστε να εξαφανιστεί (ο οίκος τους) και η θρησκεία του Θεού να κυριαρχήσει επί όλων των άλλων θρησκειών» [6]
Με άλλα λόγια η στρατηγική της ΜΑ αδελφότητας για την Δύση είναι το να οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή μας μέσω της επιβολής μια ήπιας «πολιτισμικής τζιχάντ» που θα προκαλέσει στην κατάλυσης του δυτικού πολιτισμού από εμάς τους ίδιους και τις ηγεσίες μας.
Η διαδικασία αυτή προβλέπεται να γίνει σε στάδια όπως μας αναφέρει ένα άλλο πολύ σημαντικό έγγραφο από την ίδια δίκη με τίτλο: «Phases of the World Underground Movement Plan» [7] (προσοχή ο τίτλος αναφέρει, παγκόσμιο, όχι μόνο Αμερικανικό κίνημα).
Σε αυτό διαβάζουμε τα παρακάτω:
Φάση πρώτη: Φάση διακριτικής και κρυφής εγκατάστασης στην ηγεσία
Φάση δεύτερη: Φάση σταδιακής προβολής στο κοινό μέσω διαφόρων δραστηριοτήτων και ακτιβισμού (πετύχαμε μεγάλη επιτυχία στην εφαρμογή αυτού του σταδίου). Επίσης πετύχαμε ένα σημαντικό αριθμό άλλων στόχων όπως την διείσδυση διαφόρων τομέων της Κυβέρνησης, την προσάρτηση θρησκευτικών οργανισμών και επιφανών ακαδημαϊκών, την αποδοχή της κοινής γνώμης, και την ίδρυση μιας (κρυφής) σκιώδους Κυβέρνησης μέσα στην Κυβέρνηση.
Φάση τρίτη: Φάση κλιμάκωσης πριν από την σύγκρουση με τις ηγεσίες τους με χρήση των ΜΜΕ. Σε εξέλιξη.
Φάση τέταρτη: Ανοιχτή δημόσια αντιπαράθεση με τις κυβερνήσεις μέσω της εξάσκησης πολιτικής πίεσης. Εφαρμόζουμε επιθετικά αυτό το στάδιο. Εκπαίδευση στην χρήση όπλων εγχώρια αλλά και στο εξωτερικό σε προσμονή της ώρας μηδέν. Έχουμε σημαντικές δραστηριότητες σε αυτό το στάδιο.
Φάση πέμπτη: Κατάληψη της εξουσίας ώστε να εγκαθιδρύσουμε το Ισλαμικό κράτος κάτω από το οποίο όλες οι Ισλαμικές ομάδες θα ενωθούν.
Το έγγραφο από τα σχόλια δείχνει να αποτελεί κάποιον γενικότερο οδηγό πάνω στον οποίο το αμερικανικό τμήμα της ΜΑ είχε σημειώσει την δική του πρόοδο.
Πρέπει να αναφερθεί σε αυτό το σημείο ότι τα στάδια που βλέπουμε στο υλικό που ανακάλυψε το FBI δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσουν καθότι η στρατηγική αυτή της ΜΑ είναι γνωστή και διατυπωμένη ανοιχτά από θεωρητικούς του Ισλαμικού χώρου και της ΜΑ από την δεκαετία του ‘60.
Η διαδικασία της παγκόσμιας εφαρμογής της Σαρία έχει διατυπωθεί στο βιβλίο Milestones (ορόσημα) [8] το 1964 και από τα ανωτέρω φαίνεται να ακολουθείτε κατά γράμμα.
Η σταδιακή εφαρμογή βασίζεται στην ισλαμική λογική, ότι όπως το Κοράνι παρουσιάστηκε στον Μωάμεθ σε ένα διάστημα 22 ετών και σταδιακά περνώντας από την μια φάση στην επόμενη ανάλογα με την ωριμότητα της κατάστασης, έτσι θα πρέπει να εξαπλωθεί και στις μέρες μας σε φάσεις, η Σαρία και η Ισλαμική παγκόσμια επικράτηση.
Περισσότερο υλικό σχετικά με την δίκη του HLF, την «Μουσουλμανική Αδελφότητα», τον ρόλο της, τις διασυνδέσεις της σε Αμερική και Ευρώπη, και την Σαρία, μπορεί να βρει κάποιος στην παραπομπή [13] που αποτελεί μια ολοκληρωμένη μελέτη πάνω στο θέμα με τίτλο «Σαρία, η απειλή για την Αμερική».
Η μελέτη αυτή συντέθηκε από μια ομάδα Αμερικανών ειδικών ασφαλείας (όλοι τους πρώην υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί, μέλη των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφαλείας, ακαδημαϊκοί, και σύμβουλοι ασφαλείας των Κυβερνήσεων των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων) και παρουσιάστηκε το 2010 στο Αμερικανικό Κογκρέσο. Πιθανώς αυτή η μελέτη να είναι και ο κύριος λόγος της «αλλοπρόσαλλης» και διστακτικής Αμερικανικής πολιτικής στην μέση ανατολή τα τελευταία χρόνια.
Αλ Κάιντα και Χαμάς, η άλλη όψη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας
Μόλις η βαρβαρότητα της επικράτησης του ISIL στο Ιράκ είχε αρχίσει να κυριαρχεί στα διεθνή ΜΜΕ, ένας πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και την Χαμάς στην Γάζα ήρθε να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας.
Πολλά γράφτηκαν για το ακατανόητο της επίθεσης αυτής της Χαμάς στο Ισραήλ, αλλά αν κρίνουμε τα γεγονότα μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αλλαγής που βιώνουμε τότε ίσως και να βγάζουν περισσότερο νόημα.
Αντιθέτως με την παγκόσμια κοινή γνώμη που θέλει οργανώσεις σαν την Αλ Κάιντα και την Χαμάς (αμφότερες προερχόμενες από την ΜΑ) να αποτελούν απειλή μέσω των δικτύων τρομοκρατών που διαθέτουν, τα τελευταία χρόνια μια άλλη άποψη θέλει τον κυριότερο κίνδυνο που πηγάζει από αυτές τις οργανώσεις να είναι η ικανότητα τους να αποσπούν τις δυτικές ηγεσίες και την δυτική κοινή γνώμη από την «κρυφή» πολιτισμική Τζιχάντ που διεξάγει συστηματικά η ΜΑ.
Σύμφωνα με αναφορές του NEFA Foundation [11] το οποίο παρακολουθούσε την ισλαμική τρομοκρατία μετά την 11η Σεπτεμβρίου και είχε πάρει συνεντεύξεις και από πολλούς Ταλιμπάν, μια διαδικτυακή αναφορά Τζιχαντιστών το 2002 ανέφερε τα παρακάτω:
«Είναι γνωστό και έχει επικοινωνηθεί ανάμεσα στους πρωτοπόρους της θυσίας, ότι η Αλ Κάιντα υιοθέτησε ένα νέο πλάνο για να δελεάσει τους εχθρούς να την ακολουθήσουν στο Αφγανιστάν. Το πλάνο αυτό προϋποθέτει να επιτεθεί ευθέως στους Αμερικάνους και στους τρείς πυλώνες εξουσίας τους, την πολιτική, την οικονομική και την στρατιωτική, έτσι ώστε να πετύχει μια σειρά από σημαντικούς στόχους:
1) Να παραπλανήσει τις Αμερικανικές δυνάμεις σε έναν ασύμμετρο πόλεμο, για να αποδυναμώσει την ισχύ του αντιπάλου και να τον κάνει να χρεοκοπήσει.
2) Να αρχίσει έναν αγώνα ανάμεσα στους Αμερικάνους και τους άνδρες του ισλαμικού κράτους (όχι τους στρατούς των ηγεμόνων) σε μια μακριά και χωρίς όρια μάχη που θα ξεκινά από την Αμερική και θα εκτίνεται μέχρι το Αφγανιστάν και την Μαυριτανία, έτσι ώστε με αυτήν να επανέλθει το πνεύμα της ισλαμικής άμυνας στους νέους μουσουλμάνους που θα φέρουν τα όπλα.» [12]
Αν η παραπάνω αναφορά ευσταθεί, τότε πιθανότατα η δράση αυτών των ομάδων να έχει έναν πολύ διαφορετικό κοινό (και άγνωστο σε εμάς) σχεδιασμό. Πιθανότατα επίσης η τελευταία διένεξη της Χαμάς με το Ισραήλ να ήταν στα πλαίσια της δημιουργίας ενός αντιπερισπασμού που θα έδινε στο ISIL και άλλα τμήματα του γενικότερου σχεδίου τον απαραίτητο χρόνο ή απλά θα αποδιοργάνωναν τη Δύση περισσότερο.
Από την πολιτισμική τζιχάντ στην «Αραβική Άνοιξη» και το ISIL
Έχοντας πλέον τα δεδομένα μας για τους στόχους, τον τρόπο λειτουργίας και τις δράσης της ΜΑ ανά τον κόσμο αρχίζει να διαφαίνεται μια αλληλουχία κινήσεων που δίνει νέο νόημα στα όσα διαδραματίζονται στον Αραβικό κόσμο τα τελευταία 4 χρόνια.
Η «Μουσουλμανική Αδελφότητα» μετά από χρόνια ήσυχης και αδιαφανούς λειτουργίας σε παγκόσμιο επίπεδο, ξαφνικά αλλάζει στάση και «πηδάει» από την φάση της Μέκκας (το ήπιο και μετριοπαθές Ισλάμ με τους 150 οπαδούς) στη φάση της Μεδίνας (το Ισλάμ που κατέκτησε τον κόσμο από την Ισπανία μέχρι τα όρια της Κίνας σε 100 χρόνια).
Μέσα σε μια μόνο χρονιά (2011) όλες οι Αραβικές χώρες κατακτώνται κυριολεκτικά από τους Ισλαμιστές η μία μετά της άλλη. Καθεστώτα που κυριαρχούσαν για δεκαετίες στην Αίγυπτο, την Λιβύη, την Συρία, την Τυνησία και την Υεμένη τραντάζονται συθέμελα και εξαφανίζονται. Στην θέση τους εμφανίζονται ισλαμικές ομάδες με σχέσεις με την ΜΑ και στην Αίγυπτο η ίδια η ΜΑ.
Στο Μπαχρέιν η κατάσταση αντιστρέφετε από την δυναμική παρέμβαση της Σαουδικής Αραβίας. Στη Συρία, το καθεστώς Άσσαντ παλεύει ακόμα αλλά η εμφάνιση του ακόμα πιο ακραίου «κακού» παιδιού της ΜΑ του ISIL δείχνει να ξεκαθαρίζει την κατάσταση κι εκεί.
Δεν αποκλείεται μάλιστα, η όλη εμφάνιση του ISIL να είναι αποτέλεσμα αυτής της αντίστασης που βρήκε η ΜΑ στον Αραβικό κόσμο από την Σαουδική Αραβία. Και στο Μπαχρέιν, και στο ίδιο της το σπίτι την Αίγυπτο, όπου ανατράπηκε με πραξικόπημα υποστηριζόμενο από την Σαουδική Αραβία.
Αν ισχύει το ανωτέρω, τότε θα πρέπει να περιμένουμε και άλλα παρακλάδια του ISIL να ξεπηδήσουν σε όλες τις Αραβικές χώρες με τις οποίες η ΜΑ έχει ακόμα ανοιχτούς λογαριασμούς όπως η Υεμένη, η Αίγυπτος, η Ιορδανία, ο Λίβανος, η Λιβύη, το Μπαχρέιν και ακόμα και η ίδια η Σαουδική Αραβία.
Ξαφνική αλλαγή στάσης των Ισλαμικών κοινοτήτων στην Δύση
Το πιο πρόσφατο μεγάλο ξάφνιασμα για την Δύση μετά το ISIL ήρθε εντός των τειχών και δεν είναι άλλο από τη σχεδόν μαζική ενεργοποίηση των Ισλαμικών κινημάτων/ομάδων σε ορισμένες δυτικές χώρες με κύριο αίτημα την επιβολή της Σαρίας για τους ίδιους και τις περιοχές στις οποίες διαμένουν.
Αρχικά είχαμε την ανοιχτή έκκληση Ισλαμιστών στη Νορβηγία για δημιουργία Χαλιφάτου εκεί. [9] Παράλληλα σχεδόν την δυναμική απαίτηση των Ισλαμιστών στην Αγγλία για επιβολή της Σαρίας στις περιοχές τους στο Λονδίνο και αλλού. Απαίτηση που μάλιστα συνοδεύτηκε και με πράξεις όπως την δημιουργία ζωνών Σαρίας και ισλαμικών ομάδων αστυνόμευσης για αυτές τις περιοχές. [10]
Πρόβλεψη (και φόβος) του γράφοντος, είναι ότι αυτά είναι μόνο η αρχή και ότι ανάλογα γεγονότα θα εμφανιστούν και στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές Χώρες σύντομα με πιο πιθανές υποψήφιες την Σουηδία, την Δανία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, και ίσως και η χώρα μας.
Αναλόγως δε με τη στάση της Δύσης στα γεγονότα του Αραβικού κόσμου και την πιθανή εμπλοκή της σε αυτά πιο δυναμικά, είναι σχεδόν βέβαιο, ότι εκτός από τις απαιτήσεις θα ακολουθήσουν και ταραχές (ημέρες οργής των μουσουλμάνων) ή ακόμα και τρομοκρατικές επιθέσεις σε Ευρώπη και Αμερική.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Από τα δεδομένα που παραθέσαμε στην παρούσα ανάλυση, φαίνεται ότι το Ισλάμ περνάει σε μια νέα πιο δυναμική φάση. Πιθανότατα αυτή η αλλαγή «εκβιάζεται» κιόλας λόγω των συνθηκών και της μερικής αποτυχίας της φάσης κατάκτησης του Αραβικού κόσμου από την ΜΑ με την «Αραβική Άνοιξη». Μια φάση μάλλον αναγκαία αν ευσταθούν οι σχεδιασμοί της ΜΑ για παγκόσμια επικράτηση (πρώτα κοιτάς τα του οίκου του Ισλάμ και μετά τα του οίκου του πολέμου για να χρησιμοποιήσουμε και ισλαμικούς όρους).
Η στάση της Σαουδικής Αραβίας καθώς και της Δύσης στην Αίγυπτο πιθανότατα οδήγησαν την ΜΑ στην πυροδότηση του ISIL από τη μία και την μεταπήδηση της «πολιτισμικής Τζιχάντ» από την φάση τρία στην φάση τέσσερα του σχεδίου της από την άλλη.
Η επιλογή του Ιράκ και η εμπλοκή του Ιράν και του σιιτικού στοιχείου στην εξίσωση, φαίνεται να είναι και αυτή μια στρατηγική επιλογή της ΜΑ έτσι ώστε να διασπαστεί η δύναμη και η προσοχή της Σαουδικής Αραβίας και να περιοριστεί ο ρόλος της. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις ΗΠΑ που αυτή την στιγμή καλούνται να συνεργαστούν με τους μέχρι χθες ορκισμένους εχθρούς τους. Οι ανίερες αυτές «συμμαχίες» με το Ιράν σμπαραλιάζουν τα δόγματα επιχειρήσεων των ΗΠΑ και Σαουδικής Αραβίας ενώ δημιουργούν διχασμό στην κοινή γνώμη και των δύο χωρών. Πολύ περισσότερο στον ακραία σουνιτικό πληθυσμό της Σαουδικής Αραβίας και του Αραβικού κόσμου γενικότερα.
Ερωτηματικό ακόμα αποτελεί ο ρόλος της Τουρκίας που με τον Ερντογάν στο τιμόνι έχει δεθεί στο άρμα της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» και του Κατάρ αλλά παράλληλα φαίνεται να θέλει και η ίδια έναν ηγετικό ρόλο στις εξελίξεις. Θα ακολουθήσει την ροή; Θα βρεθεί απέναντι στην ΜΑ και το ISIL; Θα παρατηρεί τις εξελίξεις φοβούμενη την αντίδραση της Δύσης και την πιθανή ευθυγράμμιση της με τους Κούρδους; Είναι μήπως η Τουρκία η στρατηγική εφεδρεία της ΜΑ για την ΕΕ; Οι καταστάσεις δείχνουν ότι πολύ σύντομα θα αναγκαστεί να πάρει θέση και πρόβλεψη του γράφοντος είναι ότι θα ταχθεί με την ΜΑ.
Η Δύση για πρώτη φορά βρίσκεται μπροστά σε ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα που κάθε επιλογή δείχνει να οδηγεί μόνο σε μερική, και όχι απαραίτητα καλή, λύση. Το χειρότερο όμως είναι ότι πιθανώς θα κληθεί και για πρώτη φορά να υπερασπιστεί τα ίδια τα εδάφη της από ισχυρές πέμπτες φάλαγγες που βρίσκονται ήδη βαθιά εντός των τειχών της.
Αυτός ο παράγοντας ίσως τελικά και να αναγκάσει την Δύση στο να συμβιβαστεί σε ρόλο παρατηρητή του τι διαδραματίζεται στην μάχη ανάμεσα στην «Μουσουλμανική Αδελφότητα» και το βασίλειο των Σαούντ. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, αυτό θα αποτελέσει μια τεράστια επιτυχία για την ΜΑ και τους σχεδιασμούς της, ενώ το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να αναβάλει την εμπλοκή για αργότερα και πιθανότατα με χειρότερους όρους.
Ίσως έχει έλθει ο καιρός για την Δύση να κληθεί να αντιμετωπίσει ενωμένη, με σοβαρότητα, σχεδιασμό και αποτελεσματικότητα το θέμα του Ισλάμ, εντός και εκτός των τειχών της. Μια αντιμετώπιση που μοιραία θα αλλάξει ραγδαία τις παγκόσμιες ισορροπίες και την ηρεμία που έχουμε συνηθίσει και θεωρούμε δεδομένη όλοι μας μετά το τέλος του Β’ ΠΠ.
Το δεύτερο άρθρο του ίδιου συγγραφέα, που δημοσιεύουμε αποσπασματικά και υπάρχει ολόκληρο εδώ, τιτλοφορείται «Πολυπολιτισμικότητα, Ισλαμισμός και η ανόητη στάση της Δύσης» κι έχει ως θέμα του «τι είναι το Ισλάμ, γιατί είναι τόσο ελκυστικό σε μεγάλη μερίδα Μουσουλμάνων που ζουν ήδη στην Δύση, και μπορεί να είναι μέρος μιας γενικότερης «πολυπολιτισμικής» (ή ορθότερα πολυφυλετικής) κοινότητας;»
Τι είναι το Ισλάμ;
Αν μπορούσε κάποιος να δώσει έναν σύντομο και επιστημονικά ακριβή ορισμό για το Ισλάμ τότε αυτός είναι:
«Το Ισλάμ είναι ένα πολιτικό σύστημα φτιαγμένο για να ορίζει τις συμπεριφορές ανθρώπων μέσα σε μια κοινωνία, πάνω σε συγκεκριμένους, πολύ σαφείς και ανελαστικούς άξονες. Ο θρησκευτικός του χαρακτήρας είναι πολύ περιορισμένος και υπάρχει απλά και μόνο για να δικαιολογεί ή να προβάλει τον πολιτικό του χαρακτήρα.»
Το παραπάνω είναι προφανές αν κάποιος μελετήσει το δόγμα και τα κείμενα του τα οποία είναι το Κοράνι, η Σίρα (Sira / βιογραφία του Μωάμεθ) και τα Χαντίθ (σειρά από ιστορίες, γράμματα, μύθους, και άλλα έγγραφα γύρω από την ζωή του Μωάμεθ).
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι το Ισλάμ περιορίζεται στο τι λέει το Κοράνι όμως αυτό δεν είναι αληθές, γιατί μέσα στο Κοράνι (στο οποίο υπάρχει μεν διάχυτο το θρησκευτικό στοιχείο αλλά και πολλές κοινωνικοπολιτικές παράμετροι), δεν υπάρχει καμιά αναφορά για τους 5 πυλώνες που καθορίζουν την ζωή του καλού Μουσουλμάνου. Αντιθέτως υπάρχουν πάνω από 90 αναφορές σχετικά με το ότι ο καλός Μουσουλμάνος πρέπει να μιμηθεί πιστά τον Προφήτη (τον Μωάμεθ) πράγμα που παραπέμπει ουσιαστικά στα άλλα δύο μεγαλύτερα κείμενα που χειρίζονται το θέμα της ζωής του.
Το Ισλάμ σε αριθμούς βάση των γραπτών ιερών κειμένων του είναι 14% Αλλάχ και 86% Μωάμεθ. 14% Θρησκεία, και 86% πολιτικό σύστημα και τρόπος ζωής. Και είναι έτσι για 1.400 χρόνια τώρα ενώ απαγορεύεται δια απαγχονισμού το να το αλλάξει κάποιος.
Το Ισλάμ γεννήθηκε στην Αραβική Μέση Ανατολή αλλά όχι σε κάποιο μέρος της όπως η Αίγυπτος, η Παλαιστίνη, ή η Συρία που είχαν πολύ ισχυρές Ελληνικές επιρροές και δεν θα αποτελούσε έκπληξη η δημιουργία μας νέας θρησκείας. Γεννήθηκε στην πιο άγρια και οπισθοδρομική περιοχή της Αραβικής χερσονήσου, σε μια περιοχή που κυριαρχούσαν οι φυλές και οι φατρίες και στις οποίες η μόνη πίστη κάποιου ήταν προς την ομάδα στην οποία ανήκει.
Το άτομο και η ανθρώπινη ζωή δεν είχαν καμιά αξία παρά μόνο την υποχρέωση να υπηρετούν την φυλή, μέσω της υποστήριξης της οποίας ήταν και ο μόνος δρόμος για να επιβιώσει κάποιος. Δεν υπήρχε εμπιστοσύνη, ούτε δίκαιο και ο μόνος ανασταλτικός παράγοντας για τις εχθροπραξίες ήταν ο φόβος εκδίκησης από την φυλή και οι βεντέτες.
Το Ισλάμ του Μωάμεθ ήρθε σε αυτόν τον κόσμο προσφέροντας μια νέα ταυτότητα για τους Άραβες σαν Μουσουλμάνους, μια ταυτότητα που καταργούσε την υπάρχουσα κοινωνική διάρθρωση και στην οποία όλοι είναι ίσοι ανεξάρτητα προέλευσης και τάξης. Υποσχέθηκε την ένωση τους πάνω από φυλές, κάστες και φατρίες, μια ένωση πραγματικών πιστών σε μια μονάδα (την «Ούμα») μέσω της υποταγής στον Αλλάχ και την ευλαβική προσήλωση στους κανόνες και τρόπους του ενός και μοναδικού προφήτη, του Μωάμεθ.
Πέραν του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο γεννήθηκε το Ισλάμ, ένα βασικό χαρακτηριστικό του δόγματος του που αποτελεί παράγοντα σύγχυσης για εμάς τους Δυτικούς, αλλά είναι βασικό να κατανοήσουμε, είναι η εγγενής δυαδικότητα και αντίφαση που παρουσιάζει το Κοράνι, η οποία δίνει και χώρο σε όρους όπως «ακραίο» και «μετριοπαθές» Ισλάμ.
Αυτό ισχύει γιατί στην πράξη το Κοράνι αποτελείται από δυο διαφορετικά τμήματα, το αρχικό της Μέκκας που ο Μωάμεθ ήταν ακόμα στην αρχή της διδασκαλίας του, αδύναμος και πολύ διαλλακτικός με τους γύρω του, και το μετέπειτα της Μεδίνας όπου ο Μωάμεθ μεταμορφώθηκε σε πολέμαρχο, απέκτησε δύναμη και επέβαλε την πίστη με το σπαθί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της δυαδικότητας και αντίφασης που συναντάμε στο Ισλάμ είναι οι παρακάτω στοίχοι από το ίδιο το Κοράνι:
109:1 (Τμήμα Μέκκας) «Έχεις την θρησκεία σου και εγώ έχω την δική μου» 8:12 (Τμήμα Μεδίνας) «Θα σπείρω τον τρόμο στις καρδιές των απίστων (Kafir), θα κόψω τα κεφάλια τους, θα κόψω τις άκρες των δακτύλων τους»
Τα δύο αυτά εδάφια είναι προφανέστατα ασύμβατα μεταξύ τους και αδύνατο να συνυπάρχουν αρμονικά στο ίδιο ιερό κείμενο που αποτελεί άξονα του δόγματος. Ποιο είναι το σωστό; Τι θέλει ο Αλλάχ; Τι ήθελε να πει ο… ποιητής;
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το ίδιο το Κοράνι που αποτελεί τον απόλυτο κανόνα, ορίζει το πώς πρέπει να το ερμηνεύει αυτός που το διαβάζει, μέσω της «κατάργησης» (Abrogation). Η κατάργηση ορίζει ότι όταν δύο στοίχοι είναι αντικρουόμενοι, τότε ισχύ έχει ο πιο πρόσφατος (αυτός δηλαδή της Μεδίνας) έναντι του παλαιού (της Μέκκας).
Είναι προφανές λοιπόν, ότι δεν υπάρχουν δύο Ισλάμ αλλά μόνο ένα, και δεν είναι καθόλου μετριοπαθές. Προσοχή, μιλάμε για το Ισλάμ σαν δόγμα, όχι για τους Μουσουλμάνους σαν άτομα που μπορούν φυσικά να ασπάζονται ή όχι την ίδια την πίστη τους σε διαφορετικό βαθμό (και κρίνονται για αυτό από όσους αποκαλούμε «φανατικούς» αλλά στην ουσία είναι απλά οι σωστοί «ορθόδοξοι» Μουσουλμάνοι που ακολουθούν τα διδάγματα του Προφήτη κατά γράμμα όπως ορίζει το Κοράνι).
Η ιστορία του ίδιου του Ισλάμ επίσης μας δείχνει και ποιο τμήμα του Κορανίου είχε και πραγματικά απήχηση στους Άραβες. Στα 13 χρόνια της διδασκαλίας στην Μέκκα ο Μωάμεθ κατάφερε να έχει 150 πιστούς. Στα επόμενα 10 χρόνια της Μεδίνας με το σπαθί και μάχες κάθε 6 βδομάδες κατά μέσο όρο, κατέκτησε όλη σχεδόν την Αραβική χερσόνησο και το Ισλάμ έφτασε τους 100.000 πιστούς.
Ο τρόμος λοιπόν τρέφει το Ισλάμ, όχι η αγάπη και η ανοχή. Και αυτό ισχύει για όλες τις μορφές του μιας και οι δύο κύριες τάσεις του (Σουνίτες και Σιίτες) δεν έχουν διαφορές στο δόγμα, αλλά μόνο σε διαδικαστικής και κληρονομικής φύσης θέματα (ποιος έπρεπε να είναι ο διάδοχος του Μωάμεθ, πόση προίκα έπρεπε να πάρει η κόρη του, κ.λπ.) που μπροστά τους οι διαφορές των Χριστιανικών εκκλησιών φαντάζουν φιλοσοφία υψηλότατου επιπέδου.
Το Ισλάμ σήμερα
Αυτό που πρότεινε στους Άραβες ο Μωάμεθ τον 7ο αιώνα μ.χ. δεν ήταν άλλο από την υπόσχεση που δίνουν όλοι οι ηγέτες οργανώσεων που βασίζονται στην πίστη για μια νέα τάξη πραγμάτων. Η υπόσχεση αυτή ασκεί πολύ ισχυρή έλξη απέναντι σε όλους τους δυσαρεστημένους που ψάχνουν μια νέα ταυτότητα και ένα υψηλότερο ιδανικό. Η θρησκευτική χροιά υπήρχε μόνο και μόνο για να δώσει την απαραίτητη «μαγεία» που χρειάζεται μια πίστη για να ευδοκιμήσει, να είναι δυνατή και να δικαιολογεί μερικές φορές τα αδικαιολόγητα.
Σήμερα για εμάς τους Δυτικούς η απήχηση σε ένα τέτοιο κάλεσμα θα προκαλούσε στους περισσότερους σκεπτικισμό και ίσως γέλιο, αλλά βλέποντας την οποιαδήποτε Αραβική χώρα παρατηρούμε ότι οι ίδιες συνθήκες που επικρατούσαν στον κόσμο του Μωάμεθ δεν έχουν αλλάξει και πολύ για αυτές τις χώρες και στις μέρες μας. Οι κυβερνήσεις τους είναι οικογενειακές ή βασίζονται σε συγκεκριμένες φυλές και κάστες, ενώ οι κρατικές δομές και οι ένοπλες δυνάμεις τους στελεχώνονται σχεδόν αποκλειστικά από τους γιούς και τους συγγενείς αυτών των οικογενειών και όσων έχουν ισχυρούς δεσμούς με αυτές.
Κάτω από τους δυτικοποιημένους τίτλους πρωθυπουργών και προέδρων βλέπουμε τις παλιές φυλές και φατρίες να διοικούν αυτές τις χώρες με τον ίδιο τρόπο που έκαναν και 1400 χρόνια πριν το Ισλάμ τις βάλει σε δεύτερη μοίρα και ορίσει τα Χαλιφάτα. Για να διοικήσει ή και απλά να επιβιώσει κάποιος σε ένα τέτοιο περιβάλλον πρέπει να έχει την εύνοια τους. Για να την αποκτήσει πρέπει να ανταλλάξει χάρες.
Και έτσι επικρατεί διαχρονικά ο νεποτισμός, η διαφθορά και η κακή κρατική λειτουργία, όπως θα περίμενε κανείς και από ηγεσίες των οποίων η μόνη αξία είναι η πίστη στη φυλή και τίποτε άλλο (ΟΚ, αν θυμίζει και λίγο Ελλάδα σε μερικούς βάζοντας την λέξη κόμμα και οικογένεια έναντι της φυλής, τότε ας το δούμε και σαν τροφή για σκέψη σχετικά με την δική μας κατάσταση και το γιατί φαινόμενα όπως η ΧΑ έχουν τόσο μεγάλη απήχηση).
Σε αυτή λοιπόν την περιοχή έρχονται ξανά οι Ισλαμιστές τα τελευταία χρόνια να επαναφέρουν το μήνυμα του Μωάμεθ ότι μπορούν να ανατρέψουν όλη αυτή την διαφθορά και να ενώσουν τους πάντες κάτω από μια νέα ταυτότητα, αυτή του Ισλάμ.
Υπόσχονται «θεϊκή» δικαιοσύνη μέσω της Σαρίας, αδιάφθορες διοικήσεις από πραγματικούς πιστούς οι οποίες δεν θα είναι πια μαριονέτες στα χέρια των πλούσιων, των απίστων και των δυνατών. Και αν ζεις σε μια πόλη σαν το Κάιρο, το Ισλαμαμπάντ, ή τη Μοσούλη με ανύπαρκτες κρατικές δομές, διεφθαρμένους νόμους και διοίκηση, και έχεις μεγαλώσει με τα διδάγματα του Ισλάμ δεν μοιάζει καθόλου κακή ιδέα αυτή η υπόσχεση ακόμα και σήμερα.
Οι Ισλαμιστές φυσικά δεν μπορούν να προσφέρουν αυτό που υπόσχονται γιατί κατά κανόνα οι ηγεσίες τους είναι και αυτές το ίδιο διεφθαρμένες όπως όλη η υπόλοιπη Μέση Ανατολή, αλλά κερδίζουν πολλά από την αγανάκτηση του κόσμου με το να διαδίδουν αυτές τις ιδέες περί αδελφότητας και ανωτερότητας των Μουσουλμάνων και ιδανικών κοινωνιών (κάτι όπως και οι Αριστεροί και οι αυτοαποκαλούμενοι Προοδευτικοί στον Δυτικό κόσμο).
Αυτό είναι και το πρόβλημα με την κάθε προσπάθεια εφαρμογής της Δημοκρατίας στον Μουσουλμανικό κόσμο. Όταν πας να επιβάλεις την Δημοκρατία πάνω από ένα σύστημα φυλών και φατριών, τότε ουσιαστικά το μόνο που κάνεις είναι το να δώσεις εκπροσώπηση στους αρχηγούς και τους αρεστούς αυτών των φυλών. Και επειδή αυτοί είναι ήδη το status quo και όλο το κράτος, η Δημοκρατία δεν μπορεί ποτέ να τους μετακινήσει από τις θέσεις τους, μόνο να τους επισημοποιήσει σε αυτές.
Αυτό που κάνει όμως η Δημοκρατία σε αυτές τις χώρες είναι το να δώσει ισχύ στους Ισλαμιστές που κεφαλαιοποιούν την λαϊκή αγανάκτηση και οργή προσφέροντας την μόνη ενοποιητική ιδέα, εκεί που δεν υπάρχει καμιά άλλη εκτός ίσως από την ξενοφοβία και την έλλειψη ανεκτικότητας για οτιδήποτε εκτός του συνηθισμένου.
Αυτό έγινε και στην Γάζα όταν στις πρώτες Δημοκρατικές εκλογές ο λαός εξέλεξε πανηγυρικά την Χαμάς (η οποία φυσικά μετά κατήργησε σιωπηλά τις εκλογές μιας και ήταν προφανώς θέλημα Θεού να κυβερνά αυτή από εδώ και πέρα). Το ίδιο έγινε και στην Αίγυπτο με την άνοδο στην εξουσία δημοκρατικά της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Παρότι κάποιοι λίγοι Άραβες πειραματίστηκαν με τον εθνικισμό και τον παναραβισμό (Μπααθισμός) οι προσπάθειες αυτές απέτυχαν επίσης να φέρουν κάποια σημαντικότερη αλλαγή πλην της ισορροπίας ανάμεσα στις φυλές, και αυτό γιατί δεν υπάρχει πραγματική εθνική ταυτότητα για όλα αυτά τα Αραβικά κράτη που βλέπουμε σήμερα. Είναι όλα τους αποτέλεσμα αυθαίρετων διαχωρισμών από τους Άγγλους και Γάλλους αποικιοκράτες των αρχών του 20ου αιώνα ή βίαιων αποσχίσεων όπως το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές και οι ίδιοι οι κάτοικοι τους το γνωρίζουν πολύ καλά. Αυτή είναι η πραγματικότητα τους.
Οι Ισλαμιστές της Δύσης
Βλέποντας όμως τον μεγάλο αριθμό Ισλαμιστών που προέρχονται από Δυτικές χώρες (οι περισσότεροι γεννημένοι και μεγαλωμένοι στην Δύση), καθώς και το ότι ουσιαστικά ο σύγχρονος Ισλαμικός φονταμενταλισμός φαίνεται να βρήκε τους ηγέτες του εκεί, κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί γιατί όλοι αυτοί οι «δυτικοποιημένοι» Μουσουλμάνοι φτάνουν να ασπάζονται τον Ισλαμισμό και μάλιστα κατά κανόνα πιο φανατικά και από τους αδερφούς τους της Μέσης Ανατολής;
Ο λόγος είναι απλός και αφορά το ότι οι πολυφυλετικές δυτικές κοινωνίες στις οποίες καλούνται να συνυπάρχουν καθημερινά με ανθρώπους άλλων θρησκειών, ιδεών, και τρόπων ζωής είναι ακόμα πιο περίπλοκες, αντικρουόμενες και διασπασμένες και από τις δομές φυλών και καστών των Αραβικών/Μουσουλμανικών χωρών. Και αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο για κάποιον που έχει μεγαλώσει με τα διδάγματα και τους τρόπους του Ισλάμ.
Επιπροσθέτως, με τη συνεχή υποχωρητικότητα των δυτικών κοινωνιών με στόχο να υποστηρίξουν ισότιμα στους κόλπους τους όλο αυτό το πολύχρωμο πολιτισμικό μωσαϊκό και να δημιουργήσουν μια «πολυπολιτισμικότητα» (ό,τι και αν είναι αυτό), οι κανόνες αλλάζουν συνέχεια και γίνονται όλο και πιο ασαφείς. Αυτό μπορεί να δείχνει καλό σε εμάς τους ανεκτικούς, ανοιχτόμυαλους και λίγο αφελείς δυτικούς, όμως σε συνδυασμό με το Ισλάμ που αποτελεί την θρησκεία και τον τρόπο ζωής των Μουσουλμάνων δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα μιας και το Ισλάμ υπάρχει ακριβώς για να ακυρώνει αυτές τις διαφορές και την «κακοφωνία» των πολλών απόψεων και τρόπων ζωής σε μια ισοπεδωτική και απλουστευτική ενότητα.
Η ιδέα ότι το Ισλάμ μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά με μια ποικιλία άλλων θρησκειών και ιδεών είναι απλά ανόητη και ανέφικτη. Το Ισλάμ φτιάχτηκε ακριβώς για να εξαφανίσει αυτή την ποικιλία και την διαφορετικότητα σαν υπέρτατο σύστημα από τον Θεό. Είναι οξύμωρο να θέλεις κάποιος να το δει σαν μέρος αυτού του μωσαϊκού που το ίδιο το Ισλάμ απεχθάνεται και έχει ως στόχο να καταστρέψει.
Η έξαρση του Ισλαμικού φονταμενταλισμού στις δυτικές κοινωνίες δεν αντιστρέφεται με περισσότερη ανεκτικότητα και «πολυπολιτισμικότητα». Αντιθέτως ο Ισλαμισμός φαίνεται να είναι η αντίδραση σε όλη αυτή την διαφορετικότητα και την «πολυπολιτισμικότητα». Ο Μουσουλμάνος που καλείται καθημερινά να ελίσσεται ανάμεσα σε ένα παράλογο για αυτόν και ιδιαίτερα πολύπλοκο σύστημα κοινωνικών κανόνων, τρέχει στο παλιό καλό Ισλάμ για να βρει ηρεμία και νόημα γιατί το Ισλάμ έχει ένα πολύ απλό και απόλυτα σαφές σύστημα κανόνων για το πώς πρέπει ο καθένας να συμπεριφέρεται.
Το Ισλάμ στα ιερά του κείμενα παρέχει κανόνες για τους άνδρες, τις γυναίκες, τους πιστούς και τους άπιστους για το σύνολο των θεμάτων. Από το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται μέχρι και πως θα καθαρίζουν τα δόντια τους (κάτι που παραβλέπουν πολλοί είναι ότι κάπου 60% των κειμένων του Ισλάμ αφορούν τους άπιστους και το πώς πρέπει να τους αντιμετωπίζει ο καλός Μουσουλμάνος, θέμα αν μη τι άλλο καθαρά πολιτικό).
Αλλά δεν είναι αυτός ο μόνος λόγος για έναν «δυτικό» Μουσουλμάνο να τρέξει σε αυτό. Το κύριο όφελος από το Ισλάμ είναι ότι αυτόματα κάθε Μουσουλμάνος είναι ανώτερος από κάθε άλλο άπιστο. Όχι μόνο ο Μουσουλμάνος μηχανικός, γιατρός ή επιστήμονας είναι καλύτερος από τον οποιοδήποτε άπιστο συνάδελφο του αλλά κάθε Μουσουλμάνος είναι ανώτερος από κάθε άλλο άπιστο γενικά. Καλύτερος και από κάθε άλλο Μουσουλμάνο αδερφό που έχει αφήσει τον εαυτό του να «δυτικοποιηθεί» υπέρ το δέον και να ξεχάσει τον σωστό δρόμο του Προφήτη.
Έτσι ο Ισλαμιστής της Δύσης βρίσκει ένα νέο νόημα στην ζωή του και αποκτά ηρεμία, μεγάλη αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό με το να αφιερώνει τον εαυτό του στο πώς θα ανατρέψει και θα κατακτήσει αυτόν τον κόσμο των απίστων φέρνοντας τον υπό την απεριόριστη δικαιοσύνη, απλότητα και σοφία του Ισλάμ.
Την ίδια στιγμή φυσικά, σε κάποιες χώρες του κόλπου όπως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, οι φατρίες που διοικούν διεφθαρμένα και φασιστικά τον τόπο χρηματοδοτούν όλους αυτούς τους φανατικούς της Δύσης έτσι ώστε πρώτον να τους κρατάνε μακριά από τους ίδιους, και δεύτερον ώστε να μπορούν να τους χρησιμοποιήσουν κατά της Δύσης όποτε κρίνουν ότι πρέπει το Ισλάμ να βγει πάλι από το καβούκι του.
Γιατί παρότι η Δύση δείχνει να το αγνοεί επιδεικτικά, το Ισλάμ έχει έναν μόνο στόχο εδώ και 1400 χρόνια, αυτόν της παγκόσμιας απόλυτης επικράτησης έναντι όλων των άλλων… και δεν έχει παρεκκλίνει καθόλου από αυτόν, άσχετα με το αν μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας βρέθηκε αδύναμο και ανίκανο να τον διεκδικήσει για έναν αιώνα (πράγμα που έχει συμβεί φυσικά και στο παρελθόν την περίοδο της Αυτοκρατορίας των Μογγόλων).
Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω (και αντιγράψαμε από εδώ) δεν είναι κατορθώματα του «προφήτη» Μουχάμμαντ και των οπαδών του, για τις ληστρικές επιδρομές του οποίου έχετε ενημερωθεί, ούτε συνέβησαν τους πρώτους αιώνες επέκτασης του Ισλάμ. Γίνονται βέβαια από πιστούς ακολούθους του Μουχάμμαντ και είναι απόλυτα σύμφωνα με το Ισλάμ αλλά συμβαίνουν τώρα, αυτή τη στιγμή! Παρακαλούμε διαβάστε προσεκτικά, έχοντας κατά νου ότι οι οπαδοί του Ισλάμ ζητούν συνέχεια διάφορα δικαιώματα, τα οποία το Ισλάμ, όταν εφαρμόζεται, τα αφαιρεί από τους άλλους… με πρώτο και καλύτερο το δικαίωμα στη ζωή!
Άραγε, θα βρεθεί ξανά κανένας απατεώνας να ισχυριστεί ότι αυτά δεν είναι σύμφωνα με το «πραγματικό Ισλάμ» το οποίο «είναι ειρηνικό», κι ακόμα χειρότερα, ότι οι χριστιανές της Μοσούλης θέλουν τους τζιχαντιστές να αποκεφαλίσουν τους άντρες τους και να τις κάνουν ιδιοκτησία τους;
Η ΕΙΙL ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΣΤΗ ΜΟΣΟΥΛΗ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΣΤΑΥΡΩΣΗ,ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ: ΠΑΡΤΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ
Πορφύρης Δ Σταφυλά Π
Δύο ημέρες ματά την κατάκτηση της Μοσούλης στις 11 Ιούνη στο Ιράκ η τζιχαντιστική οργάνωση ΙSIS (ή ΕΙΙL αυτοαποκαλούμενη Daech) εξέδωσε μια χάρτα του τρόμου. Αποτελείται από 16 άρθρα τρόμου που ρυθμίζουν τη ζωή των 1,5 εκατομυρίων κατοίκων της πόλης:
Το άρθρο 5 προβλέπει την «εκτέλεση, σταύρωση, ακρωτηριασμό άνω και κάτω άκρων ή εξορία» πριν βέβαια την αιώνια κόλαση για όσους «καταστρέφουν τη γη» εναντιώμενοι στο θέλημα του Θεού.
Στο άρθρο 8 απαγορεύει τη χρήση αλκοόλ,καπνίσματος και ναρκωτικών.
Το άρθρο 10 απαγορεύει έκτοτε κάθε δημόσια εκδήλωση που αντιτίθεται στο ισλάμ.
Το άρθρο 13 προβλέπει την καταστροφή των αγαλμάτων που προυπήρχαν του ισλάμ και στα αποία αποδίδονταν τιμή. Αυτό θεμελιώνεται στην καταστροφή από τον Μωάμεθ 360 αγαλμάτων στη Μέκκα. Εδράζεται στο εδάφιο του κεφαλαίου (sourate) Al-Maeda: «Ω πιστοί! Το κρασί, τα τυχερά παιχνίδια, τα είδωλα, τα βέλη της μαντικής δεν είναι παρά βδέλυγμα, έργο του διαβόλου. Αποχωριστείτε τα για να ευημερήσετε.» Υπάρχει ο φόβος ότι το Daech θα επιτεθεί στον αρχαιολογικό χώρο της Νινευί έναν από τους καλύτερους της Μ. Ανατολής.
Το άρθρο 14 προβλέπει ότι οι γυναίκες οφείλουν να καλύπτουν το πρόσωπο και όλο το σώμα με ένα niqab όταν βγαίνουν. Η έξοδός τους επιτρέπεται μόνο αν η «μετακίνηση είναι απαραίτητη» και εξουσιοδοτημένη από τον πατέρα, τον αδερφό ή τον άντρα και μόνο αν συνοδεύoνται από έναν από αυτούς.
Η Daech επιβάλει το status dhimmi (που είναι ταπεινωτικό και προβλέπει ότι ο χριστιανός είναι υπό κηδεμονία σε γη του ισλάμ) στους χριστιανούς της Μοσούλης. Αυτό σημαίνει ότι επιβάλεται κεφαλικός φόρος 250 δολαρίων μηνιαίως.
Εκδόθηκε στη Μοσούλη στις 13 Ιουνίου 2014. (liberation 23/06/14)
Επίσης το site Breitbart στις 20 Ιουνίου δημοσίευσε άρθρο της Katie Gorka προέδρου του Council on Global Security και συνεργάτιδα του Center for Security Policy (Washington D.C., États-Unis) όπου ανακοινώνει ότι επίκειται επίθεση του (EIIL) κατά της περιφέρειας Al-Hasaka. Η Katie Gorkα μεταφράζει από αραβικά ένα ανακοινωθέν της οργάνωσης της 17ης Ιουνίου:
«To EIIL καλεί τους μαχητές του Θεού να υψώσουν τη σημαία του ισλάμ στην περιφέρεια της Al-Hasaka για να την απελευθερώσουν από το συριακό καθεστώς το Κόμμα της Δημοκρατικής ένωσης των κούρδων ….και των απογόνων των σταυροφόρων τους άπιστους χριστιανούς.
“Το δικαστήριο της σαρία εξέδωσε μια fatwa δηλώνοντας ότι η πόλη Al-Qamishli με την έντονη παρουσία χριστιανικού και κούρδικου στοιχείου ανήκει στην l’EIIL :
1. Κάψτε και κατακτήστε όλους τους τόπους της περιοχής του Al-Qamishli
2. Κάψτε όλα τα μαγαζιά που πουλούν αλκοόλ και τσιγάρα
3. Πάρτε τον ολοκληρωτικό έλεγχο της φημισμένης αγοράς των κοσμημάτων: όλος ο χρυσός και τ΄ασήμι θα παθεί από τους μαχητές του EIIL γιατί σε αυτούς ανήκει δικαιωματικά.
4. Πάρτε τον ολοκληρωτικό έλεγχο των μαγαζιών διατροφής και ρουχισμού και δώστε το εμπόρευμα στους αδερφούς μαχητές τζιχαντιστές.
5. Εκκενώστε την πόλη από όλους τους χριστιανούς: πάρτε τις γυναίκες τους, αυτές σας ανήκουν, και αποκεφαλίστε τους άντρες.»
Posted on 15 Ιανουαρίου, 2011 by chalil-loves-Jesus
Αν και η κα Sh. Sh. H ήταν χριστιανή, δεν ήξερε τίποτα σχεδόν για το Χριστιανισμό, εκτός από το χρυσό σταυρό που φορούσε στο λαιμό της. Λέει ότι, ενώ φοιτούσε στο κολέγιο, ήταν ατίθαση και προκάλεσε πολλά προβλήματα για την οικογένειά της. Στη συνέχεια συνάντησε έναν πιστό Χριστιανό που ήθελε να την παντρευτεί, παρά την συμβουλές του κλήρου και παρά τη θέληση της οικογένειάς του. Μετά το γάμο τους, ήταν πιστή σε αυτόν για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Αν και είχαν δύο πολύ όμορφα αγόρια, ήταν δυσαρεστημένη με το σύζυγό της.
H Κα Sh. Sh. H εργάστηκε στο σχολείο όπου συνάντησε τον Khalid Abdel Rahman Mekawy. Άρχισε να γυρίζει με τον Khalid. Επειδή ήταν φτωχός, συνήθιζε να παίρνει τα χρήματα του συζύγου της και να τα δίνει σ’ αυτόν. Το σχολείο ήταν μακριά από εκεί που ζούσε, γεγονός που τη διευκόλυνε να έχει αυτή τη σχέση.
Ο Khalid μου μίλησε για τη σχέση τους και του είπα ότι θα μπορούσα να του απονείμω μια ανταμοιβή 7000 LE (αιγυπτιακές λίρες), ή, ενδεχομένως, 10000 LE, αν ήταν σε θέση να την κάνει να ασπαστεί το Ισλάμ. Κανόνισα να έχουν σεξουαλική επαφή σε ένα διαμέρισμα και στη συνέχεια ειδοποίησα την αστυνομία ηθών που ήρθε να τους συλλάβει.
Ενώ ήταν στο αρχηγείο της αστυνομίας ηθών, η κα Sh. Sh. H βρέθηκε αντιμέτωπη με δύο επιλογές, είτε να γραφτεί μια επίσημη αναφορά και να αντιπροσωπευθεί η υπόθεσή της στο DA ή, αν ήθελε να αποφύγει το σκάνδαλο, θα μπορούσε να απελευθερωθεί προσωρινά, προκειμένου να συσκευάσει τα ρούχα της και στη συνέχεια να επιστρέψει συνοδευόμενη από τον Mohamed Abdel Zaher, ένα δικηγόρο, στο Al-Azhar, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για τη μεταστροφή της. Της είπαν, επίσης, να κάνει αγωγή κατά του χριστιανού συζύγου της ζητώντας την πλήρη επιμέλεια των παιδιών της, μια που ήταν τώρα οπαδός του Ισλάμ. (Σύμφωνα με το αιγυπτιακό δίκαιο, αν ένας από τους γονείς μεταστραφεί στο Ισλάμ αυτός ο γονέας θα έχει την πλήρη επιμέλεια των παιδιών που είναι κάτω των 18 ετών.) Γνωρίζοντας αυτό, ο σύζυγός της πήρε τα παιδιά και εξαφανίστηκε μέχρι που ένας ιερέας κανόνισε γι ‘αυτόν να φύγει από τη χώρα.
Η κα Sh. Sh. H δεν άλλαξε το όνομά της μετά τη μεταστροφή στο Ισλάμ. Ο Khalid πήρε την αμοιβή του από 10000 LE και την έδωσε στην φτωχή οικογένειά του. Έζησε μαζί της και στηρίχθηκε σε δωρεές από μουσουλμανικές οικογένειες που ήθελαν να τον ανταμείψουν επειδή έφερε νίκη στο Ισλάμ. Ωστόσο, παρά αυτές τις ανταμοιβές, ήταν ακόμα φτωχός και εκείνη έζησε μαζί του σε δύσκολες συνθήκες για δύο χρόνια. Η υγεία της επιδεινώθηκε εξαιτίας του υποσιτισμού. Έγινε επίσης μελαγχολική γιατί δεν μπορούσε να δει τα παιδιά της. Προσπάθησε να αυτοκτονήσει σε περισσότερες από μία περιπτώσεις.
Αφού βαφτίστηκα, ο πατέρας της ήρθε σε επαφή με τον Khalid μέσω εμού και τον πλήρωσε 100000 LE για να της δώσει διαζύγιο. Όταν ο πατέρας της την είδε, δεν μπορούσε να την αναγνωρίσει γιατί έδειχνε τόσο χάλια. Όλες οι νομικές διαδικασίες έγιναν με το Συμβούλιο Κληρικών για να επανενταχθεί ως Χριστιανή. Ένας εθελοντής Χριστιανός δικηγόρος την βοήθησε να κερδίσει την υπόθεσή της.
Αν και ο σύζυγός της δεν την δέχτηκε πίσω, της επιτρέπει να βλέπει τα παιδιά της τακτικά και τώρα ζει με τη μητέρα και τον αδελφό της σε μία από τις πόλεις της ακτογραμμής.
Posted on 29 Αυγούστου, 2010 by chalil-loves-Jesus
Τα τελευταία χρόνια οι προπαγανδιστές του Ισλάμ βάζουν τα δυνατά τους να μας πείσουν ότι το Ισλάμ είναι μια ειρηνική θρησκεία που τάχα δεν εξαπλώθηκε με το σπαθί αλλά με την πειθώ. Για να μας πείσουν χρησιμοποιούν τα επιχειρήματα ότι
1) Οι πρώτοι μουσουλμάνοι (η σύζυγος του Μουχάμμαντ η Χαντίζα, ο μικρός του εξάδελφος ο Αλή -ένα παιδάκι 11 ετών- και ο θετός του γιος πρώην σκλάβος, ο Ζαΐντ, και στη συνέχεια μερικοί ακόμα φίλοι του «προφήτη»), δεν έγιναν μουσουλμάνοι με το ζόρι.
2) Διάφοροι άλλοι άνθρωποι που γίνονται μουσουλμάνοι σήμερα, δεν γίνονται με το ζόρι αλλά «από μόνοι τους».
Φυσικά αυτά τα επιχειρήματα είναι άσχετα. Σίγουρα κάποιοι άνθρωποι γίνονται μουσουλμάνοι χωρίς βία. Κι εγώ χωρίς βία έγινα. Έγινα όμως χωρίς να γνωρίζω καλά ποιο είναι το Ισλάμ. Άλλοι που γίνονται μουσουλμάνοι δε γνωρίζουν στην αρχή αλλά και όταν μαθαίνουν, αυτό που μαθαίνουν ικανοποιεί τον ψυχισμό τους κι έτσι παραμένουν. Τέτοιοι προσήλυτοι υπάρχουν σε κάθε θρησκεία, λατρεία και σέχτα. Μερικοί γίνονται οπαδοί δαιμόνων, άλλοι εξωγηινων, άλλοι του Βούδα, άλλοι του Ινδουισμού. Άλλοι γίνονται μουσουλμάνοι για να παντρευτούν το πρόσωπο που θέλουν. Δεν είναι όμως αυτού του είδους οι μεταστροφές που έφεραν πολύ κόσμο στο Ισλάμ. Είναι τεκμηριωμένο ιστορικά ότι το Ισλάμ επεκτάθηκε με πόλεμο ή απειλή πολέμου, ή λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης που έφερναν οι φόροι των μουσουλμάνων στους υπόδουλους λαούς. Επίσης είναι γνωστό ότι όταν κάποιος μουσουλμάνος απαρνείται το Ισλάμ κινδυνεύει με θάνατο. Αν είναι σε ισλαμικό κράτος πολύ δύσκολα σώζει τη ζωή του.
Συμπερασματικά, ποτέ στο Ισλάμ δεν παρατηρήθηκε αργή και σταθερή μεταστροφή όλο και μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων, όπως συνέβη με τον Χριστιανισμό, όπου αυτοί που γίνονταν χριστιανοί απειλούνταν με θάνατο κι όμως όλο και περισσότεροι άνθρωποι επέλεγαν να γίνουν χριστιανοί.
Αυτά τα θέματα θα αναπτυχθούν αργότερα από τον Greek Murtad. Εγώ δεν θα επεκταθώ πολύ. Θα σας παρουσιάσω ένα βίντεο με αγγλικούς υπότιτλους και από κάτω τους διαλόγους στα ελληνικά. Βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας για την ειρηνική εξάπλωση του Ισλάμ και για το πώς ακριβώς εννοούν τις μεταστροφές οι μουσουλμάνοι. Σε περίπτωση που σας έχουν πει ότι τάχα «δεν υπάρχει καταναγκασμός στη θρησκεία» επειδή το γράφει ένας στίχος του Κορανίου, διαβάστε κι εδώ.
Θα χρησιμοποιούσαν ποτέ χριστιανοί απειλές φόνου για να σταματήσει κάποια εκπομπή που σατιρίζει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, ή ακόμα και τον Θεάνθρωπο Χριστό; Όχι βέβαια. Η πιο «δυναμική» αντίδραση που συνιστά Πατέρας της Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά ανθρώπων που βλαστημούν ΤΟΝ ΘΕΟ και όχι κάποιον προφήτη, είναι το ράπισμα (κοινώς, σφαλιάρα, χαστούκι).
Τι γίνεται όμως, όταν έχουμε αρνητική αναφορά στον Μουχάμμαντ, που δεν είναι βέβαια θεός αλλά οι μουσουλμάνοι θεωρούν προφήτη του Θεού; Τι γίνεται όταν ασκείται κριτική στο Ισλάμ και τονίζονται κάποιες άσχημες πλευρές του; Τότε έχουμε απειλές για κακοποίηση και φόνο, αλλά και κανονικότατους φόνους των «βλασφήμων». Πάρτε για παράδειγμα τον φόνο του Τέο Βαν Γκογκ, απογόνου του γνωστού ζωγράφου, που τόλμησε, σε συνεργασία με την αποστάτρια Ayaan Hirsi Ali, να γυρίσει την ταινία «Υποταγή» (Submission) δηλ. Ισλάμ.
Στην ταινία αυτή μια ηθοποιός ερμηνεύει ρόλους 4 διαφορετικών γυναικών που κακοποιούνται σε ισλαμικό περιβάλλον. Η ηθοποιός φορά μαντήλα, και από μέσα διαφανές ρούχο, ενώ έχει εδάφια του Κορανίου γραμμένα στο σώμα της. Δείτε την ταινία εδώ, και σκεφτείτε ότι λόγω αυτής η σεναριογράφος κρύβεται μέχρι σήμερα και ο σκηνοθέτης δολοφονήθηκε! http://www.youtube.com/watch?v=6rS8FJyX3gs
Θα μου πείτε, γιατί θυμηθήκαμε τώρα τη δολοφονία του Βαν Γκογκ, που έγινε το 2004; Βασικά, επειδή την ανέφερε ως παράδειγμα μουσουλμάνος, όπως θα διαβάσετε στις παρακάτω ειδήσεις:
Προειδοποίηση για βίαια αντίδραση απηύθυνε ισλαμιστής κατά των δημιουργών της δημοφιλούς σειράς καρτούν South Park γιατί σε πρόσφατο επεισόδιο απεικονίστηκε ο προφήτης Μωάμεθ με τη στολή αρκούδας.
Σε επώνυμο μήνυμα του που δημοσιεύτηκε σε ιστοσελίδα με αποδέκτη τους δημιουργούς της σειράς Ματ Στόουν και Τρέι Πάρκερ, ο Αμπού Ταλά αλ-Αμρίκι αναφέρει ότι «κάνουν μία ανοησία και μπορεί να καταλήξουν σαν τον Τεό βαν Γκογκ», τον Ολλανδό σκηνοθέτη που δολοφονήθηκε το 2004 για την ταινία του σχετικά με την κακοποίηση γυναικών στον ισλαμικό κόσμο.
Δημοσίευσε ακόμη διευθύνσεις κατοικιών και γραφείων που σχετίζονται με τους δημιουργούς του South Park. «Δεν είναι απειλή αλλά προειδοποίηση» επισήμανε.
Οι παραγωγοί της σειράς δεν σχολίασαν το γεγονός.
Στο επίμαχο επεισόδιο εμφανίζονταν ιδρυτές θρησκειών όπως ο Μωάμεθ με στολή αρκούδας και ένας ναρκομανής Βούδας.
Υπενθυμίζεται ότι η απεικόνιση του Μωάμεθ θεωρείται βλάσφημη και απαγορεύεται σύμφωνα με την ισλαμική θρησκεία.
Μουσουλμάνοι διαμαρτύρονται για τα καρτούν με τον Μουχάμμαντ καίγοντας τη σημαία της Δανίας
Με τα επίμαχα σημεία λογοκριμένα μεταδόθηκε το νέο επεισόδιο της δημοφιλούς σειράς καρτούν South Park λίγες ημέρες μετά την απειλή για τη ζωή των δημιουργών του επειδή απεικόνισαν τον προφήτη Μωάμεθ με στολή αρκούδας.
Όσοι το παρακολούθησαν είδαν με έκπληξη ότι η ελευθεριάζουσα γλώσσα των πρωταγωνιστών περιορίστηκε με αρκετά μπιπ ενώ πινακίδες με τη λέξη «λογοκριμένο» κάλυπταν πλάνα όπου εμφανίζονταν ο Μωάμεθ. Μάλιστα το επεισόδιο δεν είναι διαθέσιμο στο δίκτυο από την ιστοσελίδα της σειράς όπως είναι όλα τα προηγούμενα.
Όπως παραδέχτηκε το Comedy Central, το τηλεοπτικό δίκτυο που μεταδίδει τη σειρά φέρει την ευθύνη αυτό για τη λογοκρισία και όχι οι δημιουργοί της σειράς, Ματ Στόουν και Τρέι Πάρκερ.
Με δήλωσή τους αναφέρουν ότι «στα 14 χρόνια που κάνουμε τη σειρά ποτέ δεν κάναμε μία εκπομπή την οποία δεν μπορούσαμε να υπερασπιστούμε» και επιβεβαιώνουν ότι η λογοκρισία έγινε από το κανάλι.
Αλλη μία αναφορά του South Park στον Μωάμεθ είχε λογοκριθεί από το τηλεοπτικό δίκτυο το 2006, χωρίς να έχουν αντιδράσει μουσουλμάνοι.
Λίγες ημέρες νωρίτερα ένας μουσουλμάνος που ζει στις ΗΠΑ είχε προειδοποιήσει επώνυμα σε ιστοσελίδα αποδέκτη τους δημιουργούς της σειράς Ματ Στόουν και Τρέι Πάρκερ ότι η σατιρική απεικόνιση του προφήτη είναι «μία ανοησία και μπορεί να καταλήξουν σαν τον Τεό βαν Γκογκ», τον Ολλανδό σκηνοθέτη που δολοφονήθηκε το 2004 για την ταινία του σχετικά με την κακοποίηση γυναικών στον ισλαμικό κόσμο. «Δεν είναι απειλή αλλά προειδοποίηση» επισήμανε.
Υπενθυμίζεται ότι η απεικόνιση του Μωάμεθ θεωρείται βλάσφημη και απαγορεύεται σύμφωνα με την ισλαμική θρησκεία.
Από τη καυστική σάτιρα του South Park δεν έχουν ξεφύγει στο παρελθόν πολιτικοί, καλλιτέχνες και δημόσια πρόσωπα αλλά ακόμα και θρησκευτικοί ηγέτες.
Ας δούμε όμως μια περιγραφή του 200οστού επεισοδίου, και κρίνετε μόνοι σας αν αξίζει να απειληθεί η ζωή ανθρώπων για κάτι τέτοιο:
Τα παιδάκια του South Park πάνε σε ένα εργοστάσιο όπου βλέπουν τον Τομ Κρουζ να πακετάρει γλυκά (fudgepacker) – η ίδια λέξη σημαίνει τον ομοφυλόφιλο στα αγγλικά . Ο Τομ Κρουζ τότε κάνει μήνυση στην πόλη του South Park και απειλεί να χρεωκοπήσει την πόλη. Ο μόνος τρόπος να αποσύρει την μήνυση είναι αν του φέρουν τον Μωάμεθ. Προβληματίζονται πώς θα τον δείξουν στην Τιβί και τελικά τον βάζουν σε μια στολή «μασκότ» αγώνων που μοιαζει με …αρκούδα… Τελευταία στιγμή επιτίθεται και ζητάει να πάρει τον Μωάμεθ η τρομοκρατική οργάνωση των… κοκκινομάλληδων… που θέλουν να κατακτήσουν τον κόσμο (λένε πως οι κοκκινομάλληδες είναι η Αρία Φυλή). Όμως ο Τομ Κρουζ για να ανταπαντήσει ελευθερώνει το γιγαντιαίο ρομπότ ΜΠΑΡΜΠΑΡΑ ΣΤΡΑΪΖΑΝΤ….και εκεί τελειώνει το πρώτο μέρος.
Βλέπουμε ότι στο εν λόγω επεισόδιο σατιρίζονται δυο διάσημοι άνθρωποι που ζουν σήμερα (Τομ Κρουζ και Μπάρμπρα Στρέιζαντ), και οι οποίοι δεν διαμαρτύρονται καθόλου για τη σάτιρα αυτή.
Και για να θυμηθούμε και άλλα πρόσφατα περιστατικά επιθέσεων και ραδιουργιών κατά ατόμων που «πρόσβαλαν τον Προφήτη», δείτε εδώ και εδώ (στο πλάι δεξιά υπάρχουν λινκς και για άλλα σχετικά άρθρα).
Αναρωτιέται κανείς, όλοι αυτοί οι δολοφόνοι και επίδοξοι δολοφόνοι βασίζονται κάπου και προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις; Ασφαλώς. Διαβάστε τα ακόλουθα και θα δείτε πού:
Απόφαση για αυτόν που προσβάλλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται)
Άκουσα σε μια κασέτα ότι όποιος προσβάλλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ σ’ αυτόν) θα πρέπει να εκτελείται ακόμη και αν δείχνει ότι έχει μετανοήσει. Θα πρέπει αυτός να θανατωθεί με τιμωρία hadd ή λόγω της απιστίας (kufr); Αν η μετάνοιά του είναι ειλικρινής, ο Αλλάχ θα τον συγχωρέσει ή θα πάει στην Κόλαση και η μετάνοια του δεν θα τον ωφελήσει;
Ας είναι αινετός ο Αλλάχ.
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό μπορεί να δοθεί από την αντιμετώπιση των δύο ακόλουθων ζητημάτων:
1 – Η (δικαστική) απόφαση για εκείνον που προσβάλλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ σ’ αυτόν)
Οι λόγιοι συμφωνούν ομόφωνα ότι ένας μουσουλμάνος ο οποίος προσβάλλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ σ’ αυτόν) γίνεται άπιστος (kaafir) και ένας αποστάτης ο οποίος πρόκειται να εκτελεστεί. Αυτή την ομοφωνία την διηγήθηκαν περισσότεροι από ένας μελετητές, όπως οι Imaam Ishaaq ibn Raahawayh, Ibn al-Mundhir, al-Qaadi ‘Iyaad, al-Khattaabi και άλλοι. Al-Saarim al-Maslool, 2/13-16. Η απόφαση αυτή φαίνεται από το Κοράνι και τη Σούννα.
Στο Κοράνιο λέει (ερμηνεία της έννοιας):
«Οι υποκριτές φοβούνται μήπως μια σούρα (κεφάλαιο του Κορανίου) αποκαλυφθεί σχετικά με αυτούς, δείχνοντάς τους τι είναι στις καρδιές τους. Πες: «(Συνεχίστε να) κοροϊδεύετε! Σίγουρα, όμως, ο Αλλάχ θα φέρει στο φως όλα αυτά που φοβάστε».
Αν τους ρωτήσεις (γι ‘αυτό), δηλώνουν: «Εμείς μόνο συζητούσαμε ανόητα και αστειευόμασταν». Πες: «Ήταν ο Αλλάχ, και τα Ayaat Του (αποδείξεις, μαρτυρίες, στίχους, μαθήματα, σημεία, αποκαλύψεις, κ.λπ.) και ο Αγγελιοφόρος του που κοροϊδεύατε;»
Μην δικαιολογείστε· Απιστήσατε, αφού είχατε πιστέψει.»
[Al-Tawbah 9:64-66]
Αυτός ο στίχος αναφέρει σαφώς ότι το να κοροϊδεύει κανείς τον Αλλάχ, τους στίχους του και τον Αγγελιοφόρο Του αποτελεί απιστία (kufr), ώστε αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για την προσβολή. Ο στίχος δείχνει επίσης ότι όποιος μειώνει τον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) είναι επίσης ένας άπιστος, είτε το έκανε στα σοβαρά είτε στα αστεία.
Όσον αφορά την Σούννα, ο Abu Dawood (4362), αφηγείται από τον Άλι ότι μια Εβραία γυναίκα συνήθιζε να προσβάλλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) και να λέει άσχημα πράγματα γι ‘αυτόν, οπότε ένας άντρας της στραγγάλισε μέχρι που τη θανάτωσε, και ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) έκρινε ότι (ο δολοφόνος) δεν όφειλε τα χρήματα του αίματος στην προκειμένη περίπτωση.
Ο σεΐχης al-Islam Ibn Taymiyah είπε στο αλ-Saarim al-Maslool (1/162): Αυτό είναι jayyid χαντίθ, και υπάρχει μια αναφορά που το επιβεβαιώνει στα χαντίθ του Ιμπν Αμπάς την οποίο θα παραθέσω παρακάτω.
Αυτό το χαντίθ δείχνει σαφώς ότι ήταν επιτρεπτό να σκοτώσει τη γυναίκα επειδή συνήθιζε να προσβάλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται).
Ο Abu Dawood (4361), αφηγείται από τον Ιμπν Αμπάς ότι ένας τυφλός άνθρωπος είχε μια απελεύθερη παλλακίδα (umm walad, «μητέρα παιδιού» του) που συνήθιζε να προσβάλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) και να λέει άσχημα πράγματα γι ‘αυτόν. Της είπε να μην το κάνει αυτό, αλλά εκείνη δεν σταματούσε, και αυτός την επέπληξε, αλλά εκείνη δεν τον πρόσεξε. Μια νύχτα, όταν άρχισε να λέει άσχημα πράγματα για τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) και να τον προσβάλει, πήρε ένα κοντό σπαθί ή μαχαίρι, το έβαλε στην κοιλιά της και το πίεσε και τη σκότωσε. Το επόμενο πρωί αυτό αναφέρθηκε στον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται). Κάλεσε τον κόσμο να συγκεντρωθεί και είπε, «Ορκίζω στον Αλλάχ τον άνθρωπο που έχει κάνει αυτήν την ενέργεια, και τον εξορκίζω στο δικαίωμά μου πάνω του να σηκωθεί.» Ο τυφλός άντρας σηκώθηκε και είπε, «Ω αγγελιοφόρε του Αλλάχ, εγώ είμαι αυτός που το έκανε· εκείνη συνήθιζε να σε προσβάλλει και να λέει άσχημα πράγματα για σένα. Της το απαγόρευσα, αλλά εκείνη δεν σταμάτησε, και εγώ την επέπληξα, αλλά δεν άφησε τη συνήθεια της. Έχω δύο γιους σαν μαργαριτάρια από αυτήν, και ήταν καλή μαζί μου. Χτες το βράδυ άρχισε να σε προσβάλλει και να λέει άσχημα πράγματα για σένα. Έτσι πήρα ένα στιλέτο, το έβαλα στην κοιλιά της και το πίεσα μέχρι που τη σκότωσα.» Κατόπιν αυτού, ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται), δήλωσε: «Είστε μάρτυρες, δεν οφείλονται χρήματα για το αίμα της. »
(Χαρακτηρίστηκε ως saheeh (γνήσιο) από τον al-Albaani στο Saheeh Abi Dawood, 3655)
Φαίνεται ότι αυτή η γυναίκα ήταν άπιστη, όχι μουσουλμάνα, γιατί μια μουσουλμάνα ποτέ δεν θα μπορούσε να κάνει μια τέτοια κακή πράξη. Αν ήταν μουσουλμάνα θα είχε γίνει αποστάτρια από την πράξη αυτή, οπότε δεν θα ήταν αποδεκτό για τον κάτοχό της να την κρατήσει· στην περίπτωση αυτή δεν θα ήταν αρκετά καλό να την κρατήσει και απλά να την επιπλήξει.
Ο Al-Nasaa’i αφηγείται (4071) ότι ο Abu al-Barzah Aslami δήλωσε τα εξής: Ένας άνδρας μίλησε σκληρά στον Abu Bakr al-Siddeeq και είπα, «Να τον σκοτώσω εγώ;» Με επέπληξε και είπε: «Αυτό δεν γίνεται για κανέναν μετά τον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται).'» (Saheeh al-Nasaa’i, 3795)
Πρέπει να σημειωθεί από αυτά ότι ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) είχε το δικαίωμα να σκοτώσει όποιον τον πρόσβαλε και του μιλούσε σκληρά, και ότι σ’ αυτό περιλαμβάνονται τόσο οι μουσουλμάνοι όσο και οι άπιστοι.
Το δεύτερο ζήτημα είναι το εξής: αν ένα άτομο που προσέβαλε τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) μετανοεί, πρέπει η μετάνοιά του να γίνει αποδεκτή ή όχι;
Οι μελετητές συμφωνούν ότι εάν ένα τέτοιο πρόσωπο μετανοήσει με ειλικρίνεια και εκφράσει τη λύπη του για ό,τι έχει κάνει, αυτή η μετάνοια θα τον ωφελήσει την Ημέρα της Ανάστασης και ο Αλλάχ θα τον συγχωρήσει.
Αλλά διαφέρουν ως προς το αν η μετάνοιά του θα πρέπει να γίνει αποδεκτή σε αυτόν τον κόσμο και αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπόκειται πια στην ποινή της εκτέλεσης.
Οι Maalik και Ahmad ήταν της άποψης ότι δεν πρέπει να γίνει δεκτή, και ότι θα πρέπει να θανατώνεται ακόμη και αν έχει μετανοήσει.
Ανέφεραν ως αποδεικτικό στοιχείο τη Σούννα και τη σωστή κατανόηση των χαντίθ:
Στη Σούννα, ο Abu Dawood (2683), διηγήθηκε ότι ο Sa’d ibn Abi Waqqaas δήλωσε: «Από την ημέρα της κατάκτησης της Μέκκα, ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) χορήγησε ασφάλεια στους πολίτες εκτός από τέσσερις άνδρες και δύο γυναίκες, και τους κατονόμασε, και τον Ibn Abi Sarh … Όσο για τον Ibn Abi Sarh, κρύφτηκε με τον Uthmaan ibn Affaan, και όταν ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) κάλεσε το λαό να δηλώσει την υποταγή του σ ‘αυτόν, [ο Uthmaan ibn Affaan] τον έφερε να σταθεί ενώπιον του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται). Είπε, «Ω Προφήτη του Αλλάχ, δέξου την υποταγή του ‘Abd-Allaah.»Αυτός σήκωσε το κεφάλι και τον κοίταξε τρεις φορές, απορρίπτοντας το αίτημά του, και δέχτηκε την υποταγή του, μετά την τρίτη φορά. Στη συνέχεια γύρισε προς τους συντρόφους του και είπε: «Δεν υπήρχε μεταξύ σας κανένας έξυπνος άνθρωπος που θα μπορούσε να έχει σηκωθεί και να σκοτώσει αυτό το πρόσωπο όταν με είδε ότι αρνήθηκα να του δώσω το χέρι μου και να δεχθώ την υποταγή του;» Αυτοί είπαν: «Δεν ξέρουμε τι είναι στην καρδιά σου, ω Αγγελιοφόρε του Αλλάχ. Γιατί δεν μας έκανες κάποιο νόημα με τα μάτια σου;» [Ο Μουχάμμαντ] είπε, «Δεν ταιριάζει σε έναν Προφήτη να προδώσει ένα άτομο με μια κίνηση των ματιών του. »
(Χαρακτηρίστηκε ως saheeh από τον al-Albaani στο Saheeh Abi Dawood, 2334)
Αυτό δείχνει σαφώς ότι σε μια περίπτωση όπως αυτού του αποστάτη ο οποίος είχε προσβάλει τον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), δεν είναι υποχρεωτικό να δεχθούμε τη μετάνοια του, αλλά είναι επιτρεπτό να τον σκοτώσουμε, ακόμη και αν έρθει μετανιωμένος.
«Ο ‘Abd-Allaah ibn Sa’d ήταν ένας από εκείνους που συνήθιζαν να καταγράφουν την Αποκάλυψη, μετά αποστάτησε, και ισχυρίστηκε ότι συνήθιζε να προσθέτει ό, τι ήθελε στην Αποκάλυψη. Αυτό ήταν ένα ψέμα και σε μια επινόηση κατά του Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται), και ήταν ένα είδος προσβολής. Στη συνέχεια έγινε μουσουλμάνος και πάλι και ήταν ένας καλός μουσουλμάνος, ο Αλλάχ ας είναι ευχαριστημένος μαζί του. Al-Saarim 115.
Όσον αφορά την ορθή κατανόηση του χαντίθ:
Είπαν ότι το να προσβάλλει κανείς τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) έχει να κάνει με δύο δικαιώματα, το δικαίωμα του Αλλάχ και το δικαίωμα ενός ανθρώπου. Όσον αφορά το δικαίωμα του Αλλάχ, αυτό είναι προφανές, διότι διαβάλλει το μήνυμά του, το βιβλίο του και την θρησκεία του. Όσον αφορά το δικαίωμα ενός ανθρώπου, αυτό είναι επίσης προφανές, διότι είναι σαν να προσπαθείς να κατασυκοφαντήσεις τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) με την παρούσα προσβολή. Σε μια υπόθεση η οποία αφορά τόσο τα δικαιώματα των Αλλάχ όσο και τα δικαιώματα του ανθρώπου, τα δικαιώματα των ανθρώπινων όντων δεν παύουν όταν το πρόσωπο μετανοεί, όπως στην περίπτωση της τιμωρίας για ληστείες, διότι εάν ο ληστής έχει σκοτώσει κάποιον, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εκτελεστεί και να σταυρωθεί. Αλλά αν αυτός μετανοήσει πριν τον πιάσουν, τότε το δικαίωμα του Αλλάχ πάνω του, ότι θα πρέπει να εκτελεστεί και να σταυρωθεί, δεν ισχύει πλέον, αλλά τα δικαιώματα άλλων ανθρώπων σε σχέση με το qisaas (τιμωρία με αντίποινα) εξακολουθούν να ισχύουν. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση αυτή. Αν εκείνος που προσέβαλε τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) μετανοήσει, τότε τα δικαιώματα του Αλλάχ δεν ισχύουν πλέον, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει το δικαίωμα του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται), το οποίο διατηρείται ακόμη, παρά τη μετάνοια του.
Λέγεται, «Δεν μπορούμε να τον συγχωρέσουμε, επειδή στη διάρκεια της ζωής του, ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) συγχώρεσε πολλούς από εκείνους που τον είχαν προσβάλει και δεν τους εκτέλεσε;» Η απάντηση είναι:
Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) μερικές φορές επέλεξε να συγχωρήσει αυτούς που τον είχαν προσβάλει, και μερικές φορές διέταξε, ότι θα έπρεπε να εκτελούνται, αν αυτό εξυπηρετούσε μεγαλύτερο σκοπό. Αλλά τώρα συγχώρεσή του είναι αδύνατη, επειδή είναι νεκρός, έτσι ώστε η εκτέλεση αυτού που τον προσβάλλει παραμένει δικαίωμα του Αλλάχ, του αγγελιοφόρου του και των πιστών, και αυτός που αξίζει να εκτελεστεί, δεν μπορεί να απαλλαγεί, κι έτσι η τιμωρία πρέπει να εκτελεστεί.
Al-Saarim al-Maslool, 2/438
Η προσβολή του Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) είναι μία από τις χειρότερες των απαγορευμένων ενεργειών, και αποτελεί απιστία (kufr) και αποστασία από το Ισλάμ, σύμφωνα με την συναίνεση των λογίων, είτε γίνει στα σοβαρά είτε στα αστεία. Αυτός που το κάνει πρόκειται να εκτελεστεί, ακόμη και αν μετανοήσει, και είτε είναι μουσουλμάνος είτε άπιστος (kaafir). Αν μετανοήσει ειλικρινά και εκφράσει τη λύπη του γι’ αυτό που έχει κάνει, αυτή η μετάνοια θα τον ωφελήσει την Ημέρα της Ανάστασης και ο Αλλάχ θα τον συγχωρήσει.
Ο σεΐχης al-Islam Ibn Taymiyah (ο Αλλάχ ας τον ελεήσει) έγραψε ένα αξιόλογο βιβλίο για το θέμα αυτό, με τίτλο «al-Saarim al-Maslool ‘ala Shaatim al-Rasool» που κάθε οπαδός θα πρέπει να διαβάσει, ειδικά σε αυτές τις στιγμές που πολλοί υποκριτές και αιρετικοί τολμούν να προσβάλουν τον Αγγελιοφόρο (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) γιατί βλέπουν ότι οι μουσουλμάνοι είναι απρόσεκτοι και δεν αισθάνονται πολλή προστατευτική ζήλια απέναντι στη θρησκεία τους και τον προφήτη τους, και δεν εφαρμόζουν την τιμωρία της σαρία που θα μπορούσε να αποτρέψει αυτούς τους ανθρώπους και τους όμοίους τους, από το να διαπράξουν αυτή την κραυγαλέα πράξη απιστίας.
Και ο Αλλάχ ξέρει καλύτερα. Μακάρι ο Αλλάχ να στείλει ευλογία και ειρήνη στον Προφήτη μας Μουχάμμαντ και σ’ όλη την οικογένειά του και τους συντρόφους του.
"Ετοιμαστείτε για το *πραγματικό* ολοκαύτωμα!"
Με τέτοια διδάγματα λοιπόν, δεν είναι να απορεί κανείς με όλες αυτές τις επιθέσεις μουσουλμάνων κάθε φορά που θεωρούν ότι θίγεται η θρησκεία τους, ο θεός τους και ο άνθρωπος που θεωρούν προφήτη του θεού τους. Δεν είναι επίσης να απορούμε που, όταν μουσουλμάνοι απολογητές «στριμώχνονται» με την αποκάλυψη του βίαιου χαρακτήρα της θρησκείας τους, προσπαθούν να αλλάξουν θέμα με την τεχνική των «άσχετων επιχειρημάτων» και επικαλούνται από παρερμηνευμένα ή καταργημένα από τον Χριστό εδάφια της Βίβλου μέχρι τους… Σταυροφόρους. Αυτό που δημιουργεί απορία και πολλά ερωτηματικά είναι οι εκτός πραγματικότητας ισχυρισμοί μερικών μουσουλμάνων, ότι η θρησκεία τους είναι «θρησκεία ειρήνης». Ερωτηματικά όπως:
Πώς είναι δυνατόν κάποιος να ανήκει σε μια θρησκεία χωρίς να ξέρει τι πρεσβεύει σε τόσο κρίσιμα θέματα;
Πόσο θράσος χρειάζεται για να ψεύδεται κάποιος που γνωρίζει τη θέση της θρησκείας του σε τέτοια θέματα, αλλά ισχυρίζεται ότι πρόκειται για μια θρησκεία ειρήνης;
Αν το Ισλάμ είναι ειρηνική θρησκεία, τότε πώς είναι μια μη-ειρηνική θρησκεία;
Η BGM ζούσε στην ύπαιθρο και φοιτούσε στο κολλέγιο. Έπασχε από το επαναλαμβανόμενο πρόβλημα των άσπλαχνων γονέων. Ήταν πολύ λεπτεπίλεπτη, μικρόσωμη, εύθραυστη και πολύ αφελής. Συνήθιζε να μετακινείται καθημερινά προς και από το κολέγιο της με ένα microbus και συνήθως καθόταν στο μπροστινό κάθισμα δίπλα από τον οδηγό. Την είδα και έμεινα γοητευμένος από τα λεπτά, μωρουδίστικα χαρακτηριστικά της. Ρώτησα γι ‘αυτήν τον οδηγό του οποίου το όνομα ήταν Άλι Al Sawy και εκείνος με ενημέρωσε ότι φοιτούσε στο κολέγιο και πάντα πήγαινε με το όχημά του στο κολέγιο. Ο Άλι ήταν ένας κοσμικός μουσουλμάνος, αλλά κατάφερα να τον κάνω θρήσκο. Μίλησα μαζί του για τη τζιχάντ μας κατά των Χριστιανών και τον έπεισα να συμμετάσχει σε αυτή τη τζιχάντ κατά των απίστων. Χρησιμοποίησα ένα σχέδιο, το οποίο ήταν πολύ συνηθισμένο τότε και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως. Αγόρασα μερικά χριστιανικά φυλλάδια και εικόνες και είπα στον Άλι να προσποιηθεί ότι ήταν χριστιανός. Κάθε φορά που το κορίτσι ταξίδευε μαζί του, θα της έδινε ένα βιβλίο ή μια εικόνα όπως κατέβαινε από το λεωφορείο του.
Αυτό βοήθησε την κοπέλα να εξοικειωθεί με τον Άλι, ο οποίος της είπε ότι το όνομά του ήταν Simone. Έγιναν φίλοι. Ο Άλι την περίμενε καθημερινά και την οδηγούσε πίσω στο χωριό. Θα την πήγαινε οπουδήποτε ήθελε να πάει. Τότε άρχισαν να βγαίνουν έξω μαζί για περιπάτους στο δημόσιο πάρκοΟ Άλι έβαζε να παίζουν χριστιανικές κασέτες ήχου όταν η BGM ήταν η μόνη μαζί του στο αυτοκίνητο. Όπως τη φιλία τους μεγάλωνε, η BGM άρχισε να του ανοίγει την καρδιά της σχετικά με τη σκληρότητα του πατέρα της.
Ο Άλι και η BGM εξακολούθησαν να συναντιούνται έτσι επί επτά μήνες, έως ότου ήταν έτοιμη για το επόμενο βήμα. Στη συνέχεια της ζήτησε να καταφύγει σε ένα από τα μοναστήρια, όπου θα μπορούσαν να παντρευτούν και του είπε ναι. Του ζήτησα να την πάει στο σπίτι της κάποια στιγμή που κανείς δεν ήταν εκεί, έτσι ώστε να μπορούσε να πακετάρει όλα τα πράγματα της – ήταν τόσο αφελής που πήρε ακόμα και τη Βίβλο της μαζί της – και πήγαμε στο σπίτι μιας οικογένειας μουσουλμάνων, όπου έλαβε την έκπληξή μας. Της είπαμε ότι ήταν αδύνατο να πάει πίσω στο σπίτι, διότι μέχρι τώρα η οικογένειά της θα είχε ανακαλύψει ότι κλέφτηκε και αν ο πατέρας της την έβλεπε θα τη σκότωνε. Της είπαμε ότι δεν υπήρχε διέξοδος από αυτό και ότι έπρεπε να φορέσει μαντίλα και να πάρει το μουσουλμανικό όνομα Zeinab.
Έκλαψε και μάς ικέτευσε να μην την αναγκάσουμε να το κάνει αυτό, αλλά δεν ακούσαμε τις ικεσίες της και της είπαμε ότι αν επιθυμούσε να πάει πίσω στο σπίτι της μπορούσε, αλλά δεν θα ήμασταν υπεύθυνοι, εάν ο πατέρας της τη σκότωνε.
Ήταν φοβισμένη. Έκλαψε, ούρλιαξε, και φαινόταν να είναι σε κατάσταση σοκ. Αυτό δεν ήταν πρόβλημα για μας, καθώς τα φάρμακα που χρησιμοποιούσαμε στα κορίτσια σε τέτοιες καταστάσεις, πάντα τα ηρεμούσαν.
Η BGM είπε ότι δεν ήθελε να πάει πίσω στο σπίτι, καθώς φοβόταν ότι θα την σκότωναν. Εμείς την κρατήσαμε σε ένα διαμέρισμα για περίπου ένα μήνα. Εκείνη τη φορά, έμεινε με τον σεΐχη Ibrahim, την κα Hana και την κα Lamia. Για τρεις ώρες την ημέρα, της έκαναν κήρυγμα για το Ισλάμ και της έλεγαν αρνητικά πράγματα για τον Χριστιανισμό.
Όταν ήρθε η ώρα να την πάρουμε στην έδρα της Διεύθυνσης Ασφάλειας, ήταν διανοητικά έτοιμη να αρνηθεί την χριστιανική πίστη της και αρνήθηκε να δει τον πατέρα της. Συναντήθηκε με έναν ιερέα ο οποίος της μίλησε για μιάμιση ώρα, αλλά του έλεγε μόνο «Ο Θεός να σας οδηγήσει στη σωστή κατεύθυνση, όπως οδήγησε εμένα.» Συνέχισε να το επαναλαμβάνει αυτό μέχρι που ο ιερέας της είπε ότι ήταν πρόθυμος να την ακούσει εάν θα μπορούσε να τον πείσει για το Ισλάμ. Αλλά δεν θα του έλεγε τίποτα περισσότερο.
Η BGM παντρεύτηκε τον Άλι El Sawy και έζησε μαζί του στην εξαθλίωση, καθώς ήταν ένας διεστραμμένος σαδιστής που τη χτυπούσε και χρησιμοποιούσε τα γεννητικά της όργανα για να σβήνει τα τσιγάρα του. Ήταν σε κατάθλιψη και δακρυσμένη, πράγμα που τον προκαλούσε να τη βασανίζει περισσότερο. Είχε ήδη λάβει την οικονομική ανταμοιβή του για την μεταστροφή της, και πήρα το μερίδιό μου.
Μετά από 53 ημέρες γάμου, της έδωσε διαζύγιο. Έχασε την καριέρα της, την αξιοπρέπεια και την οικογένειά της. Πήγε να εργαστεί σε έναν μουσουλμανικό κοιτώνα για κορίτσια όπου καθάριζε και μαγείρευε σε αντάλλαγμα για ένα μέρος για να ζει. Ήταν εκεί για τέσσερις μήνες, όταν παντρεύτηκε και χώρισε και πάλι. Έμεινε άστεγη για πάνω από ένα χρόνο. Τελικά επέστρεψε στο χριστιανισμό και τώρα είναι παντρεμένη και ζει στο Σίδνεϊ.
Σε λίγες ώρες θα γιορτάσουμε ελεύθερα την Ανάσταση του Θεανθρώπου Χριστού. Σας παρακαλούμε λοιπόν να αφιερώσετε λίγο χρόνο στην προσευχή σας και για τους αδελφούς και αδελφές σε όλο τον κόσμο που δεν μπορούν να λατρέψουν τον Χριστό χωρίς συνέπειες.
Στις ειδήσεις που αφιερώνουν τόσο χρόνο για να μας μιλήσουν για επισκέψεις, συνήθειες, πορνοταινίες κ.α. που αφορούν διάφορα διάσημα πρόσωπα, δεν θα ακούσετε για ζητήματα ζωής και θανάτου που αφορούν χριστιανούς σε όλο τον κόσμο, που κινδυνεύουν από το Ισλάμ.
Δεν θ’ ακούσετε για τη Φάτιμα αλ-Μουταϊρί, τη Χριστιανή Μάρτυρα που ο πατέρας της έκαψε ζωντανή επειδή αποστάτησε από το Ισλάμ.
Ούτε για τους αποστάτες από το Ισλάμ που γίνονται χριστιανοί και δολοφονούνται στην Ινδία και τη Σομαλία.
Ούτε για τον Πακιστανό που κηδεύτηκε στο Ραβαλπίντι στις 24.3.2010, πεθαίνοντας από εγκαύματα αφού αστυνομικοί τον πυρπόλησαν. Οι αστυνομικοί που βίασαν και την – μέχρι τώρα βουβή από το σοκ – σύζυγό του μπροστά στα τρία παιδιά τους, επειδή το ζευγάρι αρνήθηκε να μεταστραφεί στο Ισλάμ (δείτε το ιστορικό στα ελληνικά εδώ).
Ούτε για τη Μαριάμ και τη Μαρζιέχ από το Ιράν, που έμειναν 259 μέρες στη φυλακή με συνεχή κακομεταχείριση και θα δικαστούν για αποστασία επειδή έγιναν χριστιανές.
Ούτε για τους Χριστιανούς που δεν μπορούν να ομολογήσουν την πίστη τους και τρώνε 25 χρόνια φυλακή λόγω του «νόμου περί βλασφημίας» στο Πακιστάν!
Ούτε βέβαια για τα όσα περνούν οι Κόπτες στην Αίγυπτο.
Και για τόσα άλλα εγκλήματα του Ισλάμ κατά των χριστιανών, που δεν χωράνε σ’ αυτό το άρθρο…
Καθώς η Ανάσταση πλησιάζει, ας βάλουμε όλοι στην καρδιά μας τους σταυρωμένους από το Ισλάμ χριστιανούς. Ας προσευχηθούμε για τη σωτηρία τους σ’ αυτό τον κόσμο και στον άλλο. Όπως και για τη σωτηρία των διωκτών τους, που εγκληματούν εναντίον τους τυφλωμένοι από το Ισλάμ…
Η NMM φοιτούσε σε γυμνάσιο και ζούσε σε ένα χωριό. Ήταν από μια οικογένεια μεσαίας τάξης και ήταν περισσότερο συνδεδεμένη με τον πατέρα της απ’ ότι με τη μητέρα της. Συνήθιζε να πηγαίνει στην εκκλησία για να προσευχηθεί και να υπηρετήσει. Παρευρισκόταν σε θρησκευτικά συνέδρια και αγόραζε δίσκους με κηρύγματα. Επίσης απολαμβάνε να παρακολουθεί θρησκευτικές ταινίες για τους αγίους και μάρτυρες. Αγαπημένος άγιός της ήταν ο Άγιος Γεώργιος.
Η NMM ερωτεύτηκε έναν χριστιανό που εργαζόταν σε τουριστικά θέρετρα. Ήταν ένας εργατικός αυτοδημιούργητος άνθρωπος που βοηθούσε τη φτωχή οικογένεια του, συμβάλλοντας στον γάμο της αδελφής του και την εκπαίδευση των αδελφών του. Ήταν ενεργός ως διάκονος στην εκκλησία του. Ήταν σε θέση να αγοράσει ένα μικρό σπίτι και ζούσε σε ένα χωριό, όπου οι χριστιανοί αναλογούσαν περίπου στο ένα τέταρτο του πληθυσμού. Οι Χριστιανοί στο χωριό του, κατείχαν το μεγαλύτερο κομμάτι της καλλιεργήσιμης γης.
Η μητέρα της NMM δεν ενέκρινε την αγάπη της κόρης της για το νεαρό και έκανε τα πάντα για να την αποτρέψει από το να τον βλέπει. Η μητέρα της συχνά τη χτυπούσε και την ταπείνωνε μπροστά στις φίλες της. Ακόμη προσπάθησε να παντρέψει την κόρη της με τον ανιψιό της, αλλά η κοπέλα αρνήθηκε και ζήτησε από τον πατέρα της να παρέμβει, πράγμα που δεν άρεσε στη μητέρα. Οι θείοι της ήρθαν, τη χτύπησαν στο δρόμο με δερμάτινες ζώνες, και τη χαστούκισαν στο πρόσωπο, ενώ εκείνη έστεκε σοκαρισμένη σοκ. Όταν συνήλθε από το σοκ, έτρεξε ουρλιάζοντας για βοήθεια. Το πρώτο σπίτι που μπήκε ήταν το σπίτι μιας από τις μουσουλμάνες φίλες της, που είπε:
«Τι θέλουν από σένα και γιατί σε χτυπάνε έτσι; Δεν σου αξίζει να σε ξυλοκοπούν έτσι. Είσαι πολύ έντιμη για να σε αντιμετωπίζουν μ’ αυτό τον τρόπο. Γιατί θα έπρεπε να υπομείνεις μια τέτοια ταπείνωση; Άλλοι θα σε αγαπούσαν και θα σε σέβονταν.»
Τα λόγια της μουσουλμάνας φίλης της την καταπράϋναν. Η κοπέλα είχε έναν αδελφό που ονομάζεται Hassan Abu Zeid, ο οποίος εργαζόταν ως χτίστης. Ο Χασάν ήρθε να με δει και μου είπε την ιστορία. Κατάλαβα ότι ήταν εύκολη λεία και είπα στον Χασάν ότι αν ήθελε νίκη για το Ισλάμ και αγαπούσε τον προφήτη του, θα έπρεπε να προτείνει γάμο σε αυτό το κορίτσι. Συμφώνησε και πήγα μαζί του για να της μιλήσω για το πώς το Ισλάμ έχει έλεος και για τα προβλήματα με το Χριστιανισμό. Γέμισα το κεφάλι της με ιδέες να εκδικηθεί και να ξεφύγει από την ταπείνωση με το να παντρευτεί κάποιον που θα την εκτιμούσε και θα τη σεβόταν. Της είπα ότι εγώ θα τους παρείχα ένα πλήρως επιπλωμένο διαμέρισμα και θα είχα μια δουλειά έτοιμη γι’ αυτήν μόλις έπαιρνε το πτυχίο της. Τόνισα πολύ την ιδέα της εκδίκησης κατά της μητέρας και των θείων της και της είπα ότι η μεταστροφή της στο Ισλάμ θα έριχνε την τιμή και την υπερηφάνεια τους στη λάσπη.
Σχεδίασα τη διαφυγή της με τη βοήθεια της μουσουλμάνας φίλης της. Η μουσουλμάνα πήγε στη μητέρα του κοριτσιού και της είπε ότι η NMM επρόκειτο να περάσει τη νύχτα στο σπίτι της για να ηρεμήσει. Η μητέρα συμφώνησε και το επόμενο πρωί η οικογένεια της NMM πέρασε από το διαμέρισμα της μουσουλμάνας κοπέλας για να την πάρει, καθώς πήγαιναν σ’ ένα μοναστήρι για να βαφτίσουν ένα από τα ξαδέλφια της. Αλλά η NMM αρνήθηκε να πάει με το πρόσχημα ότι ήταν ακόμα θυμωμένη. Παρακολουθήσαμε τη χριστιανική οικογένεια να φεύγει. Στη συνέχεια η NMM πήγε σπίτι. Μάζεψε τα ρούχα της, πήρε σε ένα ταξί με το μουσουλμάνο νεαρό και πήγε στο αστυνομικό τμήμα όπου συναντήθηκε με τον επικεφαλής. Του ζήτησε να ολοκληρώσει τις διαδικασίες για την ανακήρυξη της μεταστροφής της στο Ισλάμ. Δεν μπορούσε να το κάνει λόγω του ότι ήταν ανήλικη και της είπε ότι έπρεπε να περιμένει έως ότου γίνει 18. Είπε επίσης ότι αν δεν μπορούσε να περιμένει, θα μπορούσε να πλαστογραφήσει το πιστοποιητικό γέννησης της ή θα μπορούσε να πάει στο Al-Azhar να τακτοποιήσει το πρόβλημά της. Συμβούλεψα τον μουσουλμάνο νεαρό να ρωτήσετε σχετικά με αυτό το γραφείο κρατικής ασφάλειας. Εκεί του είπαν το ίδιο πράγμα για την ηλικία της.
Τότε κάλεσα τον σεΐχη Abu El-Yazeed στην Tanta, του είπα την κατάσταση, και ζήτησα τη βοήθειά του στο να κρύψουμε το κορίτσι. Ο σεΐχης El-Yazeed συμφώνησε αμέσως. Πήραμε την κοπέλα στο σπίτι του, όπου έμεινε για τρεις εβδομάδες, ενώ της δώσαμε ορισμένα φάρμακα που την έκαναν δεκτική στην πλύση εγκεφάλου που της έκανε μια ομάδα σεΐχηδων. Εκείνη την εποχή, το ήσυχο χωριό της ήταν σε αναβρασμό με ένταση και υποσχέσεις σεκταριστικής βίας, καθώς ο επικεφαλής του αστυνομικού τμήματος απείλησε τους Χριστιανούς στο χωριό της, σχετικά με την κατάστασή της. Είπε τους χριστιανούς ότι μεταστρεφόταν στο Ισλάμ και αν διαμαρτυρονταν γι ‘αυτό, θα ρίχνονταν στη φυλακή.
Αυτό προκάλεσε μεγαλύτερη αναταραχή μεταξύ των χριστιανών. Θρησκευτικές συγκρούσεις ξεκίνησαν όταν ένας από αυτούς επιτέθηκε στο σπίτι της μουσουλμανικής οικογένειας του νεαρού που κλέφτηκε με την κοπέλα. Το χωριό περικυκλώθηκε από δυνάμεις της Κεντρικής ασφαλείας και παρέμειναν υπό πολιορκία για πάνω από 45 ημέρες. Αυτό το κορίτσι δεν θα είχε καμία ελπίδα να επιστρέψει αν δεν ήταν το θάρρος αυτών των χριστιανών. Έπρεπε να τη μεταφέρουμε από το σπίτι του σεΐχη Abu El Yazeed στου Σεΐχη Μοχάμεντ, όπου έμεινε για 10 ημέρες. Συνεχίσαμε την προγραμματισμένη δόση των φαρμάκων και τις συνεδρίες με τους σεΐχηδες.
Έπρεπε να αλλάξουμε τον τόπο κατοικίας της NMM για άλλη μια φορά στο διαμέρισμα μιας οικογένειας μουσουλμάνων στην περιοχή Mohandessin στην πλατεία Γκίζα, στο Κάιρο. Με τη βοήθεια του σεΐχη Nagui Yadem στη Beheira, καταφέραμε να πλαστογραφήσουμε ένα πιστοποιητικό γέννησης για την κοπέλα, το οποίο έλεγε ότι ήταν 22 ετών. Ο σεΐχης Yadem ήταν γνωστός για την παροχή τέτοιων υπηρεσιών στην ένωσή μας και όλες τις άλλες ενώσεις, οι οποίες εργάζονταν στον ίδιο χώρο των μεταστροφών.
Στη συνέχεια πήγαμε στο Al-Azhar, επισπεύσαμε τις απαιτούμενες διαδικασίες για την αλλαγή της θρησκείας της στο Ισλάμ, και στη συνέχεια πήραμε ένα ισλαμικό όνομα γι’ αυτήν. Ακούσαμε ότι η θρησκευτική κατάσταση στο χωριό εντεινόταν, καθώς οι Χριστιανοί άρχισαν να διανέμουν φυλλάδια κατά του Ισλάμ και επιίθονταν σε νεαρούς Μουσουλμάνους. Πήγα με μερικούς από τους φίλους μου κρυφά στην προσευχή της Παρασκευής στο χωριό της NMM. Όταν οι προσευχές τελείωσαν, όμως, μερικοί χριστιανοί μας αναγνώρισαν και μας επιτέθηκαν. Τραυματίστηκα, και εξακολουθώ να έχω ένα σημάδι από εκείνη την πληγή στο μέτωπό μου.
Μια ηγετική φυσιογνωμία σε ένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και μέλος του κοινοβουλίου μίλησε εξ ονόματος της χριστιανικής οικογένειας. Σαν αποτέλεσμα, το θέμα έφτασε στον Υπουργό Εσωτερικών ο οποίος διέταξε έρευνα. Ενώ περιμέναμε την έκβαση της παρούσας έρευνας, μεταφέραμε το κορίτσι στο σπίτι του σεΐχη Yasser στην Samalout και στη συνέχεια τη μεταφέραμε στου Ibrahim Abdel Aziz, ο οποίος ήταν μέλος μιας από τις νόμιμες ενώσεις και εργαζόταν ως μηχανικός στη δημόσια εταιρεία για το πόσιμο νερό. Ο Aziz ήταν επίσης φίλος του Σεΐχη Yousry και του Σεΐχη Khaled.
Ήμασταν υπό μεγάλη πίεση για να το επιλύσουμε αυτό υπέρ του Ισλάμ, ιδίως μετά την παρέμβαση της οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την απεργία πείνας που κηρύχθηκε από την αδελφή του κοριτσιού.
Κατά τη διάρκεια όλων αυτών συνεχίσαμε να δίνουμε στην NMM τις ημερήσιες δόσεις των φαρμάκων και την βάζαμε να ακούει το κήρυγμα σεΐχηδων και μουσουλμάνων κηρύκων για πολλές ώρες κάθε μέρα.
Οι οδηγίες από τις δυνάμεις ασφαλείας ήταν σαφείς: η κοπέλα θα ρωτιόταν σχετικά με την έκταση της πίστης της στο Ισλάμ. Εάν η απάντηση της επιβεβαίωνε την πίστη της στο Ισλάμ, θα προχωρούσε στις συμβουλευτικές συνεδρίες με την εκκλησία. Η μεταστροφή της στο Ισλάμ δεν θα εγκρινόταν μέχρι να γίνει 18 ετών, σύμφωνα με το αυθεντικό πιστοποιητικό γέννησης της και όχι το ψεύτικο πιστοποιητικό που εκδίόθηκε κατόπιν αιτήσεως. Εάν η απάντηση της ήταν αρνητική και δήλωνε ότι δεν πιστεύει στο Ισλάμ, θα έπρεπε να επιστρέψει στην οικογένειά της και θα έπρεπε να γίνουν οι νόμιμες ενέργειες κατά του εμπλεκόμενου μέλους της αστυνομίας. Το πρόσωπο που κατηγορούνταν για το περιστατικό ήταν ο υποδιοικητής Ismail Adham Elberkawi. Τιμωρήθηκε με το να μεταφερθεί σε μια απομακρυσμένη περιφέρεια όπου τον έβγαλαν από το πόστο του.
Αρχίσαμε να προετοιμάζουμε το κορίτσι να συναντήσει τον εκπρόσωπο του Υπουργείου Εσωτερικών. Αν και μας είπε ότι θα έλεγε ότι θέλαμε εμείς, μας εξαπατούσε. Όταν το αυτοκίνητο της αστυνομίας έφθασε και την οδήγησε της στην έδρα της Διεύθυνσης Ασφάλειας για να συναντήσει τον πατέρα της και τον ιερέα του ναού της, φορούσε ένα μακρύ hajib (κεφαλομάντηλο) και φαινόταν πλήρως κατηχημένη. Αλλά μόλις είδε τον πατέρα της, ξέσπασε σε δάκρυα και έπεσε στο έδαφος για να φιλήσει τα πόδια του. Τον παρακάλεσε να την πάει στην αδελφή της – της είχαμε πει ότι η αδελφή της άρχισε απεργία πείνας και ότι έπρεπε να υπογράψει τα έγγραφα της λόγω πίστης μεταστροφής της στο Ισλάμ, κι ότι έτσι η αδελφή της θα σταματούσε την απεργία και δεν θα πέθαινε. Αν και μας φοβόταν, η NMM ανησυχούσε πολύ για την αδελφή της. Πήγε να συναντήσει τον εκπρόσωπο του Υπουργείου Εσωτερικών Υποθέσεων και, όταν τη ρώτησε για τη μεταστροφή της, σοκαρίστηκε από τις ύβρεις που άρχισε να εκσφενδονίζει για το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους και τις απαιτήσεις της ότι θα έπρεπε όλοι να τιμωρηθούν. Αφού παρουσίασε την υπόθεση στην Εισαγγελία, αποφάσισε να τη δώσει πίσω στην οικογένειά της και να ακυρώσει το πιστοποιητικό μεταστροφής της που εκδόθηκε από το Al-Azhar. Αυτό ήταν ένα οδυνηρό πλήγμα και θεωρήσαμε ότι οι μουσουλμάνοι είχαν ντροπιαστεί εξαιτίας αυτού του κοριτσιού και όλων των χριστιανών που επαναστάτησαν.
Λίγο μετά αφ’ ότου επέστρεψε στην οικογένειά της, μετακόμισαν στο Kalioub όπου εργαζόταν ο πατέρας. Προσπάθησα να την παραπλανήσω πάλι και προσποιήθηκα ότι την ερωτεύτηκα και ήμουν έτοιμος να μεταστραφώ στο χριστιανισμό μόνο γι’ αυτήν, αλλά ήταν μάταιο, καθώς ο χριστιανός νεαρός που την αγαπούσε από την αρχή ήταν έτοιμος να με σκοτώσει για να την προστατεύσει. Τώρα είναι μητέρα τριών παιδιών και εργάζεται για έναν χριστιανό δικηγόρο.
Όταν γνώρισα την DBA, σπούδαζε στο κολέγιο που βρισκόταν μιάμιση ώρα μακριά από το σπίτι της. Ήταν από πλούσια οικογένεια. Ο πατέρας και η μητέρα της ήταν γιατροί και οι αδελφοί της ήταν γιατροί στις αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμεις. Αν και πήγαινε στην εκκλησία, δεν ήταν θρησκευόμενη. Η DBA είχε φιλίες και με μουσουλμάνους και με χριστιανούς. Ωστόσο δεν μας ήταν εύκολο να φτάσουμε σ ‘αυτήν και έπρεπε να καταφύγουμε σε εγκληματική πράξη. Ως μουσουλμάνοι άνδρες, πιστεύαμε ότι ήμασταν σε διαρκή πόλεμο με τους «ακάθαρτους άπιστους», και ως εκ τούτου ήταν εντάξει να τους εξαπατούμε.
Μια μέρα με επισκέφθηκε ένας νεαρός μουσουλμάνος που μου είπε ότι ήθελε να παντρευτεί την DBA και μου ζήτησε να τον βοηθήσει να την πείσει να ασπαστεί το Ισλάμ. Μετά από πολύ σχεδιασμό, ανακάλυψα ότι η καλύτερη φίλη αυτού του κοριτσιού ήταν μια θρησκευόμενη μουσουλμάνα. Αλλά εξακολουθούσε να θεωρεί τη χριστιανή κοπέλα αδερφή της και με είχε ενοχλήσει αυτό. Γι ‘αυτό και επισκέφθηκα τη μουσουλμάνα κοπέλα και της μίλησα για τις διεφθαρμένες πεποιθήσεις του χριστιανισμού και της θύμισα τι λέει ο Αλλάχ στο Κοράνιο (οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί δεν θα σας δεχθούν μέχρι να ακολουθήσετε τη θρησκεία τους) και επίσης (Εσείς πιστοί μην παίρνετε Εβραίους και Χριστιανούς για φίλους και όσοι γίνονται φίλοι τους είναι από αυτούς, καθώς ο Αλλάχ δεν δείχνει τον σωστό δρόμο στους άδικους). Της είπα ότι η τζιχάντ εναντίον τους είναι το καθήκον του κάθε μουσουλμάνου και ότι αυτή θα έπρεπε να συμβάλει στη νίκη του Ισλάμ. Η μουσουλμάνα πείστηκε ότι είχα δίκιο και ρώτησε τι έπρεπε να κάνει. Της είπα να μην δείξει μίσος προς τη χριστιανή φίλη της, αλλά να της φερθεί όπως συνήθως, και ακόμη να προσπαθήσει να ενισχύσει τη φιλία τους και να ακολουθήσει όλες τις οδηγίες μου.
Στη συνέχεια πήγα σε ένα μουσουλμάνο φαρμακοποιό ο οποίος ήταν μέλος του συλλόγου μας και του ζήτησα ένα φάρμακο που να προκαλεί ψευδαισθήσεις. Του είπα γιατί χρειαζόμουν το φάρμακο. Μου είπε ότι ήθελε να συμβάλει στη νίκη του Ισλάμ και, επομένως, συμφώνησε να το παράσχει. Έδωσα τότε το φάρμακο στη μουσουλμάνα κοπέλα και της είπα να διαλύσει δύο δισκία σε ένα ποτήρι γάλα και το δώσει στην DBA να το πιεί, και να μας καλέσει αμέσως μόλις παρατηρήσει τυχόν αλλαγές στο κορίτσι.
Η μουσουλμάνα κοπέλα μας κάλεσε μόλις η DBA άρχισε να έχει παραισθήσεις και να χάνει τον έλεγχο στο διαμέρισμά της. Όταν ο φίλος μου και εγώ ήρθαμε, είχαμε μια κάμερα και ένα βίντεο εγγραφής. Αρχίσαμε να αστειευόμαστε με την DBA και εκείνη ανταποκρινόταν, μη συνειδητοποιώντας τι κάναμε μέχρι που φίλος μου κατάφερε να της βγάλει τα ρούχα της και την πήρε στην κρεβατοκάμαρα.
Κατέγραψα τα πάντα σε βίντεο και πήρα φωτογραφίες για τρεις ώρες περίπου. Όταν η DBA συνήλθε, συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί και άρχισε να ουρλιάζει και να κλαίει. Προσέβαλε εμας, το Ισλάμ και τον προφήτη του Ισλάμ, και προσπάθησε να σκίσει το Κοράνιο, το οποίο είχε η φίλη της. Της έδειξα τη βιντεοταινία και τις φωτογραφίες και απείλησα να κάνω αντίγραφα και να τα μοιράσω στην οικογένειά της, καθώς και σε άλλες χριστιανικές οικογένειες. Της υπενθύμισα ότι θα ταπεινωνόταν από το σκάνδαλο. Έκλαψε και έπεσε στο έδαφος φιλώντας τα παπούτσια μας παρακαλώντας μας να μην το κάνουμε αυτό, αλλά εμείς επιμείναμε ότι έπρεπε να κάνει ό, τι της λέγαμε να κάνει, καθώς ήξερε ότι τα αδέλφια και οι συγγενείς της, μπορεί και να τη σκότωναν αν έβλεπαν αυτό το βίντεο.
Ενέδωσε. Τα δάκρυά της και η απόγνωση της με άφησαν εκστατικό. Μέσα στις επόμενες λίγες εβδομάδες, μας συνόδευε στην ένωση όπου της γινόταν πλύση εγκεφάλου από τους σεΐχηδες. Δεν μπορούσε να αμφισβητήσει τίποτα από αυτά που της έλεγαν. Ήταν δυστυχισμένη και ποτέ δεν σταμάτησε να κλαίει.
Της διδάξαμε τι να πει πριν έρθει η ώρα να πάει στο αστυνομικό τμήμα. Ακολούθησε τις οδηγίες μας όταν πέρασε από συνέντευξη από την αστυνομία. Και όταν ένας αστυνομικός τη ρώτησε γιατί ήθελε να ασπαστεί το Ισλάμ, είπε ότι ο προφήτης Μοχάμεντ ήρθε σ’ αυτήν σε ένα όνειρο και τη χαιρέτησε με τον ισλαμικό χαιρετισμό αποκαλώντας την Άισα. Ο Ιησούς ήταν επίσης, στο όνειρο, τη χαιρέτισε με τον ισλαμικό χαιρετισμό και κατήγγειλλε όλους τους Χριστιανούς λέγοντας δεν υπάρχει άλλος Θεός από τον Αλλάχ. Είπε ότι ο Ιησούς της είπε ότι είναι δούλος και προφήτης του Αλλάχ και ότι ο Μοχάμεντ είναι ο προφήτης του Αλλάχ. Στη συνέχεια, είπε, ο Ιησούς φίλησε το κεφάλι του Μοχάμεντ και της ζήτησε να επαναλάβει μετά από αυτόν λόγια του Αλλάχ από το Κοράνιο (εκείνοι που πιστεύουν σε οποιαδήποτε άλλη θρησκεία εκτός του Ισλάμ, ο Αλλάχ δεν θα το δεχθεί από αυτούς στο τέλος, και θα είναι χαμένοι).
Δεν το είπε αυτό μόνο μπροστά στους αστυνομικούς, αλλά και στα μέλη της οικογένειάς της και στους ιερείς που ήρθαν να την επισκεφθούν. Οι αντιδράσεις της κατά τη διάρκεια των επισκέψεων αυτών, οι οποίες ονομάζονταν συμβουλευτικές συνεδρίες, ήταν σκηνοθετημένες από εμάς και εγκεκριμένες από την αστυνομία πριν από τη συνάντηση. Ήταν όλα μια απάτη και αν και δεχόταν επισκέψεις από διαφορετικούς ιερείς, μπορούσε να τους πει μόνο αυτά που την είχαμε προετοιμάσει να πει.
Όταν ολοκληρώθηκαν όλες οι νομικές διαδικασίες, είχαμε τη νέα της ταυτότητα και το νέο ισλαμικό της όνομα: Aisha Abdalla Elmahdy. Είχαμε επιτύχει το σχέδιό μας και ο μουσουλμάνο, Γιασέρ, ένας Mujahid, πήρε το κορίτσι που ήθελε μαζί με τη χρηματική αμοιβή του, η οποία ήταν πολύ μεγάλη λόγω του ότι ήταν από εξέχουσα χριστιανική οικογένεια. Έλαβα το 25% του μεριδίου του, συν το μερίδιό μου από το ποσό που θα κατέβαλα στα συνεργαζόμενα πρόσωπα.
Η οικογένεια της Άισα ατιμάστηκε και ταπεινώθηκε όπως ήταν αναμενόμενο. Σαν αποτέλεσμα, η μητέρα της πούλησε το φαρμακείο της και ο πατέρας της πούλησε την κλινική του. Μετακόμισαν σε ένα μέρος όπου μπορούσαν να εξαφανιστούν μέσα στο πλήθος, προκειμένου να ξεφύγουν από το σκάνδαλο.
Έτσι η Άισα παντρεύτηκε τον Γιασέρ και έζησε ως απόβλητη, γιατί την περιφρονούσαν τα πεθερικά της. Ήταν παντρεμένη για δύο μήνες, όταν ο Γιάσερ είπε ότι την είχε βαρεθεί και δεν ήθελε να την κρατήσει πια. Τη χώρισε και την πέταξε έξω στο δρόμο.
Δεδομένου ότι ήταν αδελφή μας στο Ισλάμ και δεν μπορούσε να είναι άστεγη, την πήρα στην ένωση, όπου έζησε και εργάστηκε ως υπηρέτρια, καθαρίζοντας την κλινική για την τροφή και τη διαμονή της. Έμεινε εκεί για τρεις μήνες, μέχρι να της επιτραπεί από το νόμο να ξαναπαντρευτεί. Ο γαμπρός ήταν ένας μουσουλμάνος που γνώριζε την ιστορία της. Ήταν χαμάλης και ήταν ήδη παντρεμένος με έξι παιδιά. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, δούλευε στα εργαστήρια συντήρησης της κυβερνητικής διοίκησης. Η Άισα δεν ήθελε να τον παντρευτεί και μας παρακάλεσε να μην της επιτρέψουμε να το περάσει αυτό. Εμείς την αγνοήσαμε, και αναγκάστηκε να παντρευτεί έναν άντρα που δεν της άρεσε.
Ζούσε στη δυστυχία. Εργαζόταν ως καμαριέρα καθαρίζοντας σπίτια και πουλώντας λαχανικά προκειμένου να ταΐσει τον σύζυγό της και τα παιδιά του. Ήταν αδύνατο να φανταστεί κανείς ότι κάποτε ήταν μια κοπέλα από μια πλούσια οικογένεια γιατρών και σπουδάστρια κολεγίου. Η ζωή της καταστράφηκε. Ο δεύτερος σύζυγός της την χώρισε μετά από πέντε μήνες. Δεδομένου ότι είχε παντρευτεί δύο φορές δεν ξαναπαντρεύτηκε και επειδή είχαν μαθευτεί πολλά για τις βιντεοταινίες και τις φωτογραφίες που ελήφθησαν όταν ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών, τη θεωρούσαν ακάθαρτη. Έγινε άστεγη κι έπρεπε να περνά τη νύχτα σε καταυλισμούς έκτακτης ανάγκης όπου ζούσε σε υπο-ανθρώπινες συνθήκες. Καθώς έφτασε στον πάτο φώναξε: Θεέ μου δείξε μου έλεος. Ο Θεός έδειξε έλεος και απάντησε στην προσευχή της.
Τον καιρό που ήταν άστεγη, έγινα Χριστιανός κι έψαχνα για τα κορίτσια που είχα παρασύρει να μεταστραφούν στο Ισλάμ. Έμαθα τι είχε απογίνει και πήγα να την επισκεφθώ με τη σύζυγό μου, η οποία είχε επιστρέψει στην εκκλησία. Η γυναίκα μου και εγώ προσφερθήκαμε να τη φροντίσουμε στο σπίτι μας. Επιδιώξαμε να ενημερώσουμε τους γονείς της για την κατάστασή της, γι ‘αυτό έστειλα έναν συγγενή της συζύγου μου, μαζί με έναν ιερέα που τους μίλησε. Όλοι έκλαψαν με την είδηση και εξέφρασαν την επιθυμία τους να τη δουν. Η οικογενειακή επανένωση κανονίστηκε να γίνει σε μία από τις εκκλησίες στο Κάιρο. Ήταν μια εντυπωσιακή επανένωση. Αν και περίμενα ότι οι γονείς της θα την τιμωρούσαν, δεν το έκαναν και χάρηκαν που την είδαν.
Καθώς η οικογένειά της την αγκάλιασε και τη φίλησε, με άγγιξε τόσο η αγάπη που είδα ώστε αναρωτήθηκα γιατί πληγώναμε τους Χριστιανούς με τον τρόπο που το κάναμε. Πάντα περιφρονούσα τα χαμόγελα που είχαν στα πρόσωπά τους όταν εμείς τους κριτικάραμε, τους βλάπταμε ή τους πληγώναμε. Συνήθιζα να λέω στον εαυτό μου ότι ήταν χαμόγελα κακίας, επειδή ήταν μια μειονότητα και δεν μπορούσαν να αντισταθούν σ’ εμάς τους μουσουλμάνους. Τώρα ξέρω το λόγο για τα χαμόγελα τους. Είναι η αγάπη τους, η συγχώρεση και η ανοχή προς τους εχθρούς τους. Είναι το χριστιανικό χαρακτηριστικό του να ειρηνεύεις.
Αφότου η DBA συναντήθηκε την οικογένειά της, πήγε πίσω στο σπίτι μαζί τους κι αυτοί την καλοδέχτηκαν με αγάπη και καλοσύνη, όπως λέει η Γραφή στην ιστορία για τον άσωτο υιό. Η μητέρα της της αγόρασε όμορφα ρούχα και ο πατέρας της της αγόρασε κοσμήματα. Γιόρτασαν τον ερχομό της στο σπίτι και επανέλαβαν τα λόγια της Αγίας Γραφής (η κόρη μας ήταν νεκρή και τώρα είναι ζωντανή, και ήταν χαμένη και τώρα βρέθηκε).
Υποβλήθηκε στο Συμβούλιο Κληρικών αίτηση να εγκρίνουν την επιστροφή της στον Χριστιανισμό, και εγκρίθηκε. Ένας Χριστιανός δικηγόρος ανέλαβε εθελοντικά να ζητήσει από το δικαστήριο να της δώσει πίσω το χριστιανικό της όνομα και την ταυτότητά της. Το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της. Τώρα ζει στη Γαλλία όπου υπηρετεί στην Κοπτική Εκκλησία με το σύζυγο και την κόρη της.
Αγαπητοί, μη πιστεύετε σε κάθε πνεύμα*, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν είναι από τον Θεό· επειδή, πολλοί ψευδοπροφήτες έχουν βγει στον κόσμο.
ايها الاحباء لا تصدقوا كل روح بل امتحنوا الارواح هل هي من الله لان انبياء كذبة كثيرين قد خرجوا الى العالم.
Dear friends, do not believe every spirit, but test the spirits to determine if they are from God, because many false prophets have gone out into the world.
*"Πνεύμα" εννοεί ο ευαγγελιστής Ιωάννης το πνεύμα που μιλά μέσα από τον προφήτη ή τον ψευδοπροφήτη. Μέσα από τους πραγματικούς προφήτες μιλά το Άγιο Πνεύμα. Μέσα από τους ψευδοπροφήτες μιλούν δαίμονες (ή μιλάνε από μόνοι τους, είναι δηλ. απατεώνες). Στην περίπτωση του Μουχάμμαντ, το "πνεύμα" δεν είναι ο ίδιος, που ήταν άνθρωπος, αλλά ο "Γαβριήλ".
Greek Murtadeen: Ελληνες αποστατες απο το Ισλαμ 