Γιατί απαγορεύεται να πιάνει ο μουσουλμάνος φιλίες με απίστους

Κρίνουμε σκόπιμο να παρουσιάσουμε ένα άρθρο του γνωστού και έγκυρου σεΐχη Muhammed Salih Al-Munajjid με τίτλο «Διευκρίνιση του σημαντικού κανόνα: Είναι απαγορευμένο (χαράαμ) να λάβει [ο μουσουλμάνος] απίστους (kaafirs) ως στενούς φίλους και προστάτες».

Ολόκληρο το διευκρινιστικό άρθρο του σεΐχη βρίσκεται από κάτω στα αγγλικά. Εμείς λέμε επιγραμματικά ότι σύμφωνα με αυτό, στο οποίο ο σεΐχης τεκμηριώνει τη θέση του με αποσπάσματα του Κορανίου και αχαντίθ, στους μουσουλμάνους απαγορεύεται:

• Η αποδοχή της απιστίας των απίστων και η αμφιβολία ότι πρόκειται για απιστία, ή η αποχή από την επισήμανση τους ως απίστων, ή ο έπαινος για τη θρησκεία τους. [al-Nahl 16: 106]. [al -Baqarah 2: 256]. [Al- Nisa 4:51] [al-Nisa 4:60]

• Το να κάνουν τους απίστους φίλους και να τους αρέσουν. [al-Mujaadilah 58:22]

• Το να κλίνουν προς το μέρος των απίστων, να στηρίζονται πάνω τους και να τους λαμβάνουν ως υποστηρικτές. [Hood 11: 113]

• Το να τους βοηθούν και να τους στηρίζουν εναντίον των Μουσουλμάνων. [al-Tawbah 9:71]. [al-Maa’idah 5:51]. [Al-Maa’idah 5:51]. (Εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα ότι αν π.χ. η αστυνομία των «απίστων» κυνηγά έναν μουσουλμάνο βομβιστή και υπάρχουν μουσουλμάνοι που μπορούν να τους βοηθήσουν να τον πιάσουν, δεν πρέπει να το κάνουν).

• Το να γίνουν μέλη των κοινωνιών των απίστων, το να συμμετέχουν στα κόμματά τους, το να αυξάνουν τον αριθμό τους, το να λαμβάνουν τις υπηκοότητές τους (εκτός από περιπτώσεις ανάγκης), το να υπηρετούν στους στρατούς τους ή να τους βοηθούν να αναπτύξουν τα όπλα τους.

• Το να φέρνουν τους νόμους και τους κανόνες των απίστων στις μουσουλμανικές χώρες. [al-Maa’idah 5:50] (Εύκολα καταλαβαίνει κανείς γιατί μουσουλμάνες γυναίκες διαδήλωναν στην Υεμένη κατά της θέσπισης ορίου ηλικίας γάμου στα 18 έτη, και ζητούσαν να είναι νόμιμο να παντρεύονται κοριτσάκια 9 ετών)

• Το να έχουν απίστους για φίλους, σε γενικές γραμμές, να τους παίρνουν ως βοηθούς και υποστηρικτές, και να συμπαρατάσσονται μαζί τους. [al-Maa’idah 5:51].

• Το να συμβιβάζονται με τους απίστους και να είναι καλοί μαζί τους εις βάρος της θρησκείας τους. [al-Qalam 68: 9] [al-Nisa ‘4: 140]

• Το να εμπιστεύονται τους απίστους και να παίρνουν απίστους ως συμβούλους αντί για μουσουλμάνους. [Aal Imran 3: 118-120].

Και μας λέει ο σεΐχης:

«Από τα κείμενα αυτά είναι σαφές ότι απαγορεύεται στους μουσουλμάνους να διορίζουν άπιστους σε θέσεις στις οποίες θα μπορούσαν να ανακαλύψουν τα μυστικά των μουσουλμάνων και να ραδιουργήσουν εναντίον τους, προσπαθώντας να τους κάνουν κακό κάθε είδους.

(Απαγορεύεται) η τοποθέτηση των απίστων σε διοικητικές θέσεις όπου είναι αφεντικά των μουσουλμάνων και μπορούν να τους ταπεινώσουν, να διεκπεραιώσουν τις υποθέσεις τους και να τους αποτρέψουν από την άσκηση της θρησκείας τους. Ο ΑΛΛΑΧ λέει (ερμηνεία της έννοιας): «… και ποτέ ο ΑΛΛΑΧ δεν θα δώσει στους δύσπιστους ένα τρόπο (να θριαμβεύσουν) επί των πιστών.» [Al-Nisa ‘4: 141].
Ο Imaam Ahmad ανέφερε ότι ο Abu Moosa al-Ash’ari (μακάρι ο ΑΛΛΑΧ να είναι ευχαριστημένος μαζί του) είπε: «Είπα στον Umar (μακάρι ο ΑΛΛΑΧ να είναι ευχαριστημένος μαζί του) «Έχω έναν χριστιανό γραφέα.» Είπε «Τι πάει στραβά με σένα, μπα που να σε αφήσει στον τόπο ο ΑΛΛΑΧ! Δεν έχεις ακούσει τα λόγια του ΑΛΛΑΧ (ερμηνεία της έννοιας), «Ω εσείς που πιστεύετε! Μην παίρνετε Εβραίους και Χριστιανούς ως «awliya»(φίλους, προστάτες, βοηθούς, κ.λπ.), αυτοί δεν είναι παρά «awliya» ο ένας στον άλλο … » [al-Maa’idah 5:51]»; Γιατί δεν προσλαμβάνεις έναν χανίφη [δηλαδή, ένα μουσουλμάνο];» Είπα, « Ω αρχηγέ των πιστών, θα επωφεληθώ από το έργο του και κρατά τη θρησκεία του για τον εαυτό του.» Είπε, «Εγώ ποτέ δεν θα τους τιμήσω όταν ο ΑΛΛΑΧ τους έχει ταπεινώσει, και ποτέ δεν θα τους φέρω κοντά μου όταν ο ΑΛΛΑΧ τους έχει αποβάλλει από το έλεός του.»

Ομοίως, δεν πρέπει οι άπιστοι να απασχολούνται σε μουσουλμανικά σπίτια όπου μπορούν να δουν ιδιωτικές υποθέσεις των μουσουλμάνων και να αναθρέψουν τα παιδιά τους ως απίστους. Αυτό συμβαίνει σήμερα όταν άπιστοι έρχονται σε μουσουλμανικές χώρες ως εργαζόμενοι, οδηγοί, υπάλληλοι και νταντάδες στα μουσουλμανικά σπίτια και οικογένειες.

Ούτε οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να στέλνουν τα παιδιά τους σε σχολεία απίστων, ιεραποστολικά ιδρύματα και κακά κολέγια και πανεπιστήμια, ή να ζήσουν με οικογένειες απίστων.

Ούτε να μιμούνται τους απίστους στην ενδυμασία, την εμφάνιση, την ομιλία, κλπ, γιατί αυτό δείχνει αγάπη στο άτομο ή τον λαό που μιμήθηκαν. Ο Προφήτης (Η ειρήνη και η ευλογία του ΑΛΛΑΧ να είναι μαζί του) είπε: «Όποιος μιμείται ένα λαό είναι ένας από αυτούς».

Απαγορεύεται να μιμηθούν τους απίστους στα έθιμα, τις συνήθειες και τα θέματα της εξωτερικής εμφάνισης και συμπεριφοράς που είναι χαρακτηριστικά σε αυτούς. Αυτό περιλαμβάνει το ξύρισμα της γενειάδας, το ν’ αφήνουν το μουστάκι να μακραίνουν, και το να μιλούν τη γλώσσα τους, εκτός εάν αυτό απαιτείται, καθώς και σε θέματα ειδών ένδυσης, τροφίμων και ποτών, κλπ

Απαγορεύεται στους μουσουλμάνους να μένουν στις χώρες των απίστων, όταν δεν υπάρχει καμία ανάγκη να το πράξουν. Ο ΑΛΛΑΧ απαγόρευσε στους αδύναμους και καταπιεσμένους μουσουλμάνους να παραμείνουν μεταξύ των απίστων εάν είναι σε θέση να μεταναστεύσουν. Λέει (ερμηνεία της έννοιας): «Αληθώς! Όσο για εκείνους που παίρνουν οι άγγελοι (για θάνατο), ενώ έχουν σφάλλει οι ίδιοι (καθώς έμειναν ανάμεσα στους άπιστους, ακόμη και αν η μετανάστευση ήταν υποχρεωτική γι’ αυτούς), αυτοί (οι άγγελοι) λένε (προς αυτούς): «Σε τι (κατάσταση) ήσασταν;» θα απαντήσουν, «Ήμασταν αδύναμοι και καταπιεσμένοι στη γη.» Αυτοί (οι άγγελοι) λένε: «Δεν ήταν η γη του ΑΛΛΑΧ αρκετά ευρύχωρη για να μπορείτε να μεταναστεύσετε εκεί;» Αυτοί οι άνθρωποι θα βρουν την κατοικία τους στην κόλαση – τι κακός προορισμός! Εκτός από τους αδύναμους ανάμεσά τους άνδρες, γυναίκες και παιδιά, που δεν μπορούν να επινοήσουν ένα σχέδιο, ούτε έχουν τη δυνατότητα να κατευθύνουν το δρόμο τους ». [Al-Nisa ‘4: 97-98].

Κανείς δεν θα συγχωρηθεί για την παραμονή σε μια χώρα απίστων, εκτός από εκείνους που είναι πραγματικά αδύναμοι και καταπιέζονται και δεν μπορούν να μεταναστεύσουν, ή εκείνους που μένουν για ένα έγκυρο θρησκευτικό σκοπό, όπως το κήρυγμα/πρόσκληση στο Ισλάμ (da’wah) και η εξάπλωση του Ισλάμ στις χώρες των απίστων.

Απαγορεύεται στους μουσουλμάνους να ζουν ανάμεσα στους απίστους, όταν δεν υπάρχει καμία ανάγκη να το πράξουν. Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του ΑΛΛΑΧ να του παρέχονται), δήλωσε: «Έχω αποκηρύξει αυτός που μένουν μεταξύ των mushrikeen.»

(Απαγορεύεται στους μουσουλμάνους) το να ταξιδεύουν στις χώρες των απίστων για διακοπές και αναψυχή. Αλλά το να πηγαίνουν εκεί για ένα νόμιμο λόγο – όπως ιατρική περίθαλψη, εμπόριο, και εκμάθηση εξειδικευμένων δεξιοτήτων που δεν μπορεί να επιτευχθεί με οποιοδήποτε άλλο τρόπο – επιτρέπεται σε περιπτώσεις ανάγκης, και όταν έχει εκπληρωθεί η ανάγκη, είναι υποχρεωτικό ο μουσουλμάνος να επιστρέψει στον μουσουλμανικό κόσμο.

Αυτή η άδεια δίνεται επίσης υπό την προϋπόθεση ότι ο επίδοξος ταξιδιώτης έχει επαρκείς γνώσεις για να διαλύσει τις αμφιβολίες του, να ελέγξει τις φυσικές επιθυμίες του, να αποδείξει τη θρησκεία του, να είναι υπερήφανος που είναι μουσουλμάνος, να κρατηθεί μακριά από τους κακούς χώρους, και να γνωρίζει και να προσέχει τις δολοπλοκίες των εχθρών του. Είναι επίσης επιτρεπτό, ακόμη και υποχρεωτικό, να ταξιδέψουν οι μοσουλμάνοι στα εδάφη των απίστων για χάρη της da’wah και για την εξάπλωση του Ισλάμ.

Απαγορεύεται οι μουσουλμάνοι να επαινούν τους απίστους και τον πολιτισμό και την κουλτούρα τους, να τους υπερασπίζουν και να θαυμάζουν τη συμπεριφορά και τις δεξιότητές τους, χωρίς να λαμβάνουν γνώση των ψευδών τους ιδεολογιών και της διεφθαρμένης θρησκείας τους. Ο ΑΛΛΑΧ λέει (ερμηνεία της έννοιας): «Και μη στρέφετε τα μάτια σας με λαχτάρα στα πράγματα που έχουν δοθεί για την απόλαυση σε διάφορες ομάδες από αυτούς (τους δύσπιστους), στο μεγαλείο της ζωής αυτού του κόσμου με το οποίο μπορεί να τους δοκιμάσω. Όμως, η εξασφάλιση (καλή ανταμοιβή στη μέλλουσα ζωή) του Κυρίου σου είναι καλύτερη και πιο διαρκής» [Ta-Ha 20: 131].. Είναι, επίσης, απαγορευμένο να τους τιμούν, να τους δίνουν τίτλους σεβασμού, να τους χαιρετούν πρώτοι, να τους δίνουν τις καλύτερες θέσεις σε συγκεντρώσεις, και να τους κάνουν τόπο για να περάσουν στο δρόμο. Ο Προφήτης (η ειρήνη και η ευλογία του ΑΛΛΑΧ να είναι μαζί του) είπε: «Μην χαιρετάτε πρώτοι έναν Εβραίο ή έναν Χριστιανό, και αν συναντήσετε έναν από αυτούς στο δρόμο, στη συνέχεια, να τον πιέσετε να πάει στο στενότερο μέρος του δρόμου.»

(Απαγορεύεται στους μουσουλμάνους) να εγκαταλείπουν το ισλαμικό ημερολόγιο και να χρησιμοποιούν το ημερολόγιο των απίστων, ειδικά δεδομένου ότι αντανακλά τελετές και γιορτές τους, όπως συμβαίνει με το Γρηγοριανό ημερολόγιο (Δυτικό), το οποίο συνδέεται με την υποτιθέμενη ημερομηνία γέννησης του Μεσσία (ειρήνη σ ‘αυτόν), η οποία είναι μια καινοτομία που έχουν επινοήσει και δεν έχει τίποτα να κάνει με τη θρησκεία του Eesa (Ιησού). Η χρήση αυτού του ημερολογίου προϋποθέτει την έγκριση των γιορτών και των συμβόλων των απίστων.

Προκειμένου να αποφευχθούν όλα αυτά, όταν οι σύντροφοι του προφήτη (Sahaabah) (ο ΑΛΛΑΧ να είναι ευχαριστημένος μαζί τους), θέσπισαν ένα ημερολόγιο για τους μουσουλμάνους όταν ήταν χαλίφης ο Umar (ο ΑΛΛΑΧ να είναι ευχαριστημένος μαζί του), αγνόησαν όλα τα συστήματα των απίστων και δημιούργησαν ένα νέο ημερολόγιο, αρχής γενομένης από την ημερομηνία της Εγίρα (Hijrah) του Προφήτη. Αυτό δείχνει ότι είναι υποχρεωτικό να διαφέρουν οι μουσουλμάνοι από τους απίστους σε αυτό το θέμα και άλλα όπου υπάρχει θέμα διακριτών χαρακτηριστικών. Και ο ΑΛΛΑΧ είναι η Πηγή της Βοήθειας.

(Απαγορεύεται στους μουσουλμάνους) να λαμβάνουν μέρος σε γιορτές και πανηγύρια απίστων, να τους βοηθούν να τα γιορτάσουν, να τους συγχαίρουν σε αυτές τις περιπτώσεις ή να πηγαίνουν σε χώρους όπου γίνονται τέτοιες γιορτές. Η φράση al-zoor [ψεύδος] στο στίχο (ερμηνεία της έννοιας) “Και αυτοί που δεν γίνονται μάρτυρες σε ψεύδος…” [al-Furqaan 25:72] έχει την έννοια των πανηγύρεων των απίστων.

(Απαγορεύεται στους μουσουλμάνους) να χρησιμοποιούν τα ονόματα απίστων, που έχουν κακή έννοια (Σ. Τ. Μ.: Για τους μη γνωρίζοντες αραβικά, εννοεί ονόματα όπως π.χ. Χριστόδουλος = δούλος του Χριστού).

(Απαγορεύεται στους μουσουλμάνους) να αναζητούν συγχώρεση για τους απίστους και να ζητούν το έλεος του ΑΛΛΑΧ για αυτούς. Ο ΑΛΛΑΧ λέει (ερμηνεία της έννοιας): «Δεν είναι (σωστό) για τον προφήτη και εκείνους που πιστεύουν να ζητήσουν τη συγχώρεση του ΑΛΛΑΧ για τους mushrikeen, ακόμα κι αν είναι συγγενείς, αφού έχει γίνει σαφές σε αυτούς ότι είναι οι κάτοικοι της Φωτιάς [της κόλασης] (επειδή πέθαναν σε κατάσταση δυσπιστίας) «[al-Tawbah 9: 113]

Τα παραδείγματα αυτά θα πρέπει να δώσουν μια σαφή εικόνα του τι εννοείται με την απαγόρευση να σχηματίζουν οι μουσουλμάνοι στενές φιλίες με τους kaafirs. Ζητάμε από τον ΑΛΛΑΧ να κρατήσει υγιείς τις πεποιθήσεις μας και την πίστη μας ισχυρή. Και ο ΑΛΛΑΧ είναι η Πηγή της Βοήθειας.»

Μετά από όλα αυτά που μας λέει ο σεΐχης, εμείς τι άλλο να πούμε για τη μισαλλοδοξία του Ισλάμ; Αυτά να τα βλέπουν όσοι φαντάζονται ότι οι πιστοί μουσουλμάνοι μπορούν να ενσωματωθούν σε κοινωνίες «απίστων». Και ας έχει υπόψη του ο αναγνώστης ότι ο κάθε «μετριοπαθής μουσουλμάνος», δηλαδή ο κάθε άπιστος ή ανενημέρωτος σχετικά με την πίστη του μουσουλμάνος, μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να μεταβληθεί σε πιστό και να αρχίσει να εφαρμόζει τις οδηγίες του εν λόγω σεΐχη. Άλλωστε αυτό το έχουμε δει αρκετές φορές τελευταία, καθώς διάφοροι μουσουλμάνοι χλιαροί ως προς την πίστη τους μετατράπηκαν σε όργανα του νεοφανούς «χαλιφάτου».

ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

Clarification of the important rule: it is haraam to take kaafirs as close friends and protectors

Praise be to Allaah.

Yes, examples will certainly explain and clarify what is meant, so we will move straight on to quoting some of the most important points that the scholars and leaders of da’wah have said about different ways of showing friendship towards kaafirs.Accepting their kufr and doubting that it is kufr at all, or refraining from labelling them as kaafirs, or praising their religion. Allaah says about the kufr of the one who accepts them (interpretation of the meaning): “… but such as open their breasts to disbelief…” [al-Nahl 16:106]. Allaah says, making it obligatory to label the kaafirs as such (interpretation of the meaning): “… Whoever disbelieves in Taaghoot [false deities] and believes in Allaah, then he has grasped the most trustworthy handhold that will never break…” [al-Baqarah 2:256]. Allaah says about the munaafiqoon (hypocrites) who prefer the kuffaar to the Muslims (interpretation of the meaning) “… [they] say to the disbelievers that they are better guided as regards the way than the believers (Muslims).” [al-Nisa’ 4:51].Referring to them for judgement. Allaah says (interpretation of the meaning): “… they wish to got for judgement (in their disputes) to the Taaghoot (false judges, etc.) while they have been ordered to reject them…” [al-Nisa’ 4:60] Befriending and liking them. Allaah says (interpretation of the meaning): “You will not find any people who believe in Allaah and the Last Day, making friendship with those who oppose Allaah and His Messenger…” [al-Mujaadilah 58:22]Inclining towards them, relying upon them and taking them as a support. Allaah says (interpretation of the meaning): “And incline not towards those who do wrong, lest the Fire should touch you…” [Hood 11:113]Helping and supporting them against the Muslims. Allaah says (interpretation of the meaning): “The believers, men and women, are awliya’ (helpers, supporters, friends, protectors) of one another…” [al-Tawbah 9:71]. He also says of the kuffaar that they are “ but awliya’ (helpers, supporters, friends, protectors) to one another…” [al-Maa’idah 5:51]. And He says (interpretation of the meaning): “…And if any amongst you takes them as awliya’, then surely he is one of them.” [al-Maa’idah 5:51].Becoming members of their societies, joining their parties, increasing their numbers, taking their nationalities (except in cases of necessity), serving in their armies or helping to develop their weapons.Bringing their laws and rules to the Muslim countries. Allaah says (interpretation of the meaning): “Do they then seek the judgement of the Days of Ignorance?…” [al-Maa’idah 5:50]

Taking them as friends in general terms, taking them as helpers and supporters, and throwing in one’s lot with them. Allaah forbids all this, as He says (interpretation of the meaning): “O you who believe! Take not the Jews and the Christians as awliya’ (friends, protectors, helpers, etc.), they are but awliya’ to one another…” [al-Maa’idah 5:51].

Compromising with them and being nice to them at the expense of one’s religion. Allaah says (interpretation of the meaning): “They wish that you should compromise (in religion out of courtesy) with them, so that they (too) would compromise with you.” [al-Qalam 68:9]. This includes sitting with them and entering upon them at the time when they are making fun of the Signs of Allaah. Allaah says (interpretation of the meaning): “And it has already been revealed to you in the Book that when you hear the Verses of Allaah being denied and mocked at, then sit not with them, until they engage in a talk other than that; (but if you stayed with them), certainly in that case you would be like them…” [al-Nisa’ 4:140]

Trusting them and taking them as advisors and consultants instead of the believers. Allaah says (interpretation of the meaning): “O you who believe! Take not as (your) bitaanah (advisors, consultants, protectors, helpers, friends, etc.) those outside your religion (pagans, Jews, Christians, and hypocrites) since they will not fail to do their best to corrupt you. They desire to harm you severely. Hatred has already appeared from their mouths, but what their breasts conceal is far worse. Indeed We have made clear to you the aayaat (proofs, evidence, verses), if you understand. Lo! You are the ones who love them but they love you not, and you believe in all the Scriptures [i.e., you believe in the Tawraat and the Injeel, while they disbelieve in your Book (the Qur’aan)]. And when they meet you, they say, ‘We believe.’ But when they are alone, they bite the tips of their fingers at you in rage. Say: ‘Perish in your rage. Certainly Allaah knows what is in the breasts (all the secrets).’ If a good befalls you, it grieves them, but some evil overtakes you, they rejoice at it…” [Aal ‘Imran 3:118-120].

Imaam Ahmad and Muslim reported that the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) went out to (the battle of) Badr, and a man from among the mushrikeen followed him and caught up with him at al-Harrah. He said, “I wanted to follow you and join you, and have some of the war-booty with you.” (The Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him)) said: “Do you believe in Allaah and His Messenger?” He said, “No.” He said, “Go back, I do not need help from a mushrik.”

From these texts it is clear that we are forbidden to appoint kaafirs to positions whereby they could find out the secrets of the Muslims and plot against them by trying to do all kinds of harm.

Putting them in administrative positions where they are bosses of Muslims and can humiliate them, run their affairs and prevent them from practising their religion. Allaah says (interpretation of the meaning): “… and never will Allaah grant to the disbelievers a way (to triumph) over the believers.” [al-Nisa’ 4:141]. Imaam Ahmad reported that Abu Moosa al-Ash’ari (may Allaah be pleased with him) said: “I said to ‘Umar (may Allaah be pleased with him). ‘I have a Christian scribe.’ He said, ‘What is wrong with you, may Allaah strike you dead! Have you not heard the words of Allaah (interpretation of the meaning), “O you who believe! Take not the Jews and the Christians as awliya’ (friends, protectors, helpers, etc.), they are but awliya’ to one another…” [al-Maa’idah 5:51]”? Why do you not employ a haneef [i.e., a Muslim]?’ I said, ‘O Ameer al-Mu’mineen, I benefit from his work and he keeps his religion to himself.’ He said, ‘I will never honour them when Allaah has humiliated them, and I will never bring them close to me when Allaah has expelled them from His mercy.’”

Similarly, we should not employ them in Muslim homes where they can see our private matters and they bring our children up as kaafirs. This is what is happening nowadays when kaafirs are brought to Muslim countries as workers, drivers, servants and nannies in Muslim homes and families.

Neither should we send our children to kaafir schools, missionary institutions and evil colleges and universities, or make them live with kaafir families.

Imitating the kaafirs in dress, appearance, speech, etc., because this indicates love of the person or people imitated. The Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) said: ‘Whoever imitates a people is one of them.”

It is forbidden to imitate the kaafirs in customs, habits and matters of outward appearance and conduct that are characteristic of them. This includes shaving the beard, letting the moustache grow long, and speaking their languages, except when necessary, as well as matters of clothing, food and drink, etc.

Staying in their countries when there is no need to do so. Allaah forbade the weak and oppressed Muslims to stay among the kaafirs if they are able to migrate. He says (interpretation of the meaning): “Verily! As for those whom the angels take (in death) while they are wronging themselves (as they stayed among the disbelievers even though emigration was obligatory for them), they (angels) say (to them): ‘In what (condition) were you?’ They reply, ‘We were weak and oppressed on earth.’ They (angels) say: ‘Was not the earth of Allaah spacious enough for you to emigrate therein?’ Such men will find their abode in Hell –what an evil destination! Except the weak ones among men, women and children, who cannot devise a plan, nor are the able to direct their way.” [al-Nisa’ 4:97-98].

Nobody will be excused for staying in a kaafir country except for those who are truly weak and oppressed and cannot migrate, or those who stay among them for a valid religious purpose such as da’wah and spreading Islam in their countries.

It is forbidden to live among them when there is no need to do so. The Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) said: “I disown the one who stays among the mushrikeen.”

Travelling to their countries for vacations and leisure purposes. But going there for a legitimate reason – such as medical treatment, trade, and learning specialized skills that cannot be obtained in any other way – is permitted in cases of need, and when the need has been fulfilled, it is obligatory to return to the Muslim world.

This permission is also given under the condition that the would-be traveller has sufficient knowledge to dispel his doubts, to control his physical desires, to demonstrate his religion, to be proud of being Muslim, to keep away from evil places, and to be aware and cautious of the plots of his enemies. It is also permissible, and even obligatory, to travel to their lands for the sake of da’wah and spreading Islam.

Praising them and their civilization and culture, defending them, and admiring their behaviour and skills, without taking note of their false ideology and corrupt religion. Allaah says (interpretation of the meaning): “And strain not your eyes in longing for the things We have given for enjoyment to various groups of them (disbelievers), the splendour of the life of this world that We may test them thereby. But the provision (good reward in the Hereafter) of your Lord is better and more lasting.” [Ta-Ha 20:131]. It is also forbidden to honour them, give them titles of respect, initiate greetings to them, give them the best seats in gatherings, and give way to them in the street. The Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) said: “Do not be the first to greet a Jew or a Christian (do not initiate the greeting), and if you meet one of them in the street, then push him to the narrowest part of the way.”

Forsaking the Islamic calendar and using their calendar, especially since it reflects their rituals and festivals, as is the case with the Gregorian (Western) calendar, which is connected to the supposed date of the birth of the Messiah (peace be upon him), which is an innovation that they have fabricated and that has nothing to do with the religion of ‘Eesa (Jesus). Using this calendar implies approval of their festivals and symbols.

In order to avoid all of that, when the Sahaabah (may Allaah be pleased with them) established a calendar for the Muslims during the time of ‘Umar (may Allaah be pleased with him), they ignored all the systems of the kuffaar and created a new calendar starting from the date of the Prophet’s Hijrah. This indicates that it is obligatory to differ from the kuffaar in this matter and others where it is the matter of distinct characteristics. And Allaah is the Source of Help.

Taking part in their holidays and festivals, helping them to celebrate them, congratulating them on these occasions or attending places where such celebrations are held. The phrase al-zoor [falsehood] in the aayah (interpretation of the meaning) “And those who do not witness falsehood…” [al-Furqaan 25:72] was interpreted as meaning the festivals of the kuffaar.

Using their names that have bad meanings. The Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) changed names whose meanings involved shirk, such as ‘Abd al-‘Uzza and ‘Abd al-Ka’bah.

Seeking forgiveness for them and asking Allaah for mercy for them. Allaah says (interpretation of the meaning): “It is not (proper) for the Prophet and those who believe to ask Allaah’s forgiveness for the mushrikeen, even though they be of kin, after it has become clear to them that they are the dwellers of the Fire (because they died in s state of disbelief).” [al-Tawbah 9:113]

These examples should give a clear picture of what is meant by the prohibition of forming close friendships with the kaafirs. We ask Allaah to keep our belief sound and our faith strong. And Allaah is the Source of Help.

Sheikh Muhammed Salih Al-Munajjid

Πηγή: https://islamqa.info/en/2179 (Υπάρχει και σε άλλους ιστότοπους όπως: http://islam.worldofislam.info/index.php/islam/131-jihad/1256-clarification-of-the-important-rule-it-is-haraam-to-take-kaafirs-as-close-friends-and-protectors)

 

«Αγοράστε αιχμάλωτες πολέμου για να σωθείτε από τη μοιχεία»…

Για τη σκλαβιά και τις σκλάβες του σεξ έχουμε γράψει αρκετές φορές. Υπάρχουν κάποιοι που τολμούν χωρίς ίχνος ντροπής να αμφισβητούν αυτή την πραγματικότητα, για λόγους που οι ίδιοι ξέρουν. Ας δούμε όμως τι είπε το 2011 μια πρώην υποψήφια βουλευτής -ή αν προτιμάτε, βουλεύτρια του Κουβέιτ, η οποία είναι νυν και όχι πρώην μουσουλμάνα και συμβουλεύτηκε διάφορους μουσουλμάνους νομοδιδασκάλους, κάποιους από αυτούς στη Μέκκα.

Όσοι γνωρίζουν ποιο είναι το Ισλάμ, δεν εξεπλάγησαν καθόλου από τα λεγόμενα της Salwa al Mutairi. Η γυναίκα δεν λέει ψέματα ότι όλα αυτά είναι «σύμφωνα με τη Σαρία»… Κάποιοι που επίσης γνωρίζουν το Ισλάμ αλλά δεν θέλουν να το μάθουν και οι άλλοι, έσπευσαν να την καταδικάσουν και να πουν ότι «εξέφρασε τις προσωπικές της απόψεις», ότι «είναι γραφική» και τα γνωστά παραπλανητικά. Βέβαια αν αύριο το Ισλάμ κυριαρχούσε παντού, κάποιοι από αυτούς θα έτρεχαν πρώτοι να αγοράσουν αιχμάλωτες πολέμου… Ευτυχώς δεν θα δούμε ποτέ κάτι τέτοιο, αφού το Ισλάμ δεν πρόκειται να κυριαρχήσει παντού.

Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Κουβέιτ – και ασφαλώς, και οι άλλες ισλαμικές χώρες – έχει «πολλούς ευσεβείς εμπόρους που ενδιαφέρονται γι’ αυτό το είδος εμπορίου». Γι’ αυτό οι «μαχητές» του «χαλιφάτου» πουλάνε Γεζίντι και άλλες δύστυχες γυναίκες σαν τα ζώα σε σκλαβοπάζαρα στην Τουρκία.

Ας δούμε όμως τι έχουν να πουν και κάποιες γυναίκες που «δεν πέθαναν από την πείνα» επειδή τις αγόρασαν μουσουλμάνοι και τις έσωσαν…

Για όποιον θέλει να εντρυφήσει περισσότερο στο θέμα μέσα από τις πηγές του Ισλάμ, υπάρχουν τα άρθρα:

Ο Μουχάμμαντ απέτρεπε τους βιασμούς κρατουμένων γυναικών;

Βιάστε χωρίς ενοχές… σαν να τρώτε ψάρια

Ισλάμ, δουλεία και επίδοξοι αναμορφωτές

Περισσότερα για το Ισλάμ, τη δουλεία και τις παλλακίδες

Χριστιανισμός, Ισλάμ και δουλεία

Ισλάμ και δουλεία

Το σχέδιο του Ισλάμ για κυριαρχία στον κόσμο και οι πρόσφατες εξελίξεις

Είναι γεγονός ότι δεν γράφουμε άρθρα για την κάθε ισλαμική ομάδα που επιχειρεί να πραγματώσει το σκοπό του Ισλάμ, που είναι η επικράτηση της ισλαμικής θεοκρατίας σε όλο τον κόσμο, ή τις ισλαμικές χώρες που για διάφορους λόγους χρηματοδοτούν και εκπαιδεύουν τέτοιες ομάδες κ.α. τέτοια θέματα (με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως τις «Εξομολογήσεις ενός πρώην ισλαμιστή«). Επειδή όμως πολλοί αναγνώστες, τόσο με σχόλια όσο και με ημέηλ, αναφέρονται στα θέματα αυτά και στις πρόσφατες εξελίξεις στις ισλαμικές χώρες, αποφασίσαμε να αναδημοσιεύσουμε δυο σχετικά άρθρα του Πάνου Μητρονίκα που θεωρούμε πολύ ψύχραιμες και εύστοχες αναλύσεις. Ελπίζουμε η ανάρτηση αυτή να ικανοποιήσει τους αναγνώστες μας και να βοηθήσει όσους παραπλανημένους έχουν γίνει πιόνια σε αυτό το διαβολικό παιχνίδι.

1) Το σχέδιο άλωσης της Δύσης μέσω ‘ήπιας πολιτισμικής Τζιχάντ’, με στοιχεία (από εδώ)

Η εμφάνιση του ISIL στις αρχές του 2014 και η σαρωτική του επικράτηση στο Ιράκ και την Συρία έφερε στην επιφάνεια μια πλευρά του Ισλάμ που η σύγχρονη δύση αγνοούσε. Την πλευρά του βάρβαρου Ισλάμ της Μεδίνας που λατρεύει τον πόλεμο, αναζητά την απόλυτη επικράτηση έναντι όλων, και προσβλέπει στην επιβολή της Σαρίας στον κόσμο σαν τον μόνο και απόλυτο νόμο του Θεού. Του Ισλάμ που για έναν αιώνα τώρα κάποιοι κρατούσαν πολύ καλά κρυμμένο από τον υπόλοιπο κόσμο αλλά τώρα φαίνεται να πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα του να εμφανιστεί και να πρωτοστατήσει σε παγκόσμιο επίπεδο.

Πέραν όμως των γεγονότων που διαδραματίζονται αυτό το διάστημα στο Ιράκ και την Συρία με το ISIL, μια σειρά από άλλα γεγονότα που φαίνονται άσχετα με την πρώτη ματιά ή είναι άγνωστα στο ευρύ κοινό, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Ισλαμικός κόσμος σήμερα ζει μια άλλη, πολύ σοβαρότερη, εσωτερική διαμάχη που αφορά άμεσα και την Δύση. Μια διαμάχη της οποίας το αποτέλεσμα θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο πρόσωπο που θα παρουσιάζει το ίδιο το Ισλάμ από εδώ και πέρα.

Τα γεγονότα αυτά αφορούν δύο άξονες. Πρώτα έναν όλο και αυξανόμενο σε ένταση «πόλεμο» εξουσίας ανάμεσα στην Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, και δεύτερον σε μια πρωτοφανή για την Δύση ανάδυση Ισλαμιστών που ζητούν την επιβολή της Σαρίας σε δυτικές χώρες.

Ο «πόλεμος» εξουσίας Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας

Λίγο μετά την ανάληψη επιχειρήσεων από το ISIL στο Ιράκ, οι χώρες του κόλπου βίωσαν μια κρίση όταν η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και το Μπαχρέιν απέσυραν τους πρεσβευτές τους από το Κατάρ και απαίτησαν από αυτό να αποκηρύξει την «Μουσουλμανική Αδελφότητα» και να κλείσει το τηλεοπτικό δίκτυο Al Jazeera.

Η κρίση ανάμεσα στο Κατάρ και τον Σαουδαραβικό κύκλο βέβαια είχε ξεκινήσει να χτίζεται σιγά σιγά από το 2011 και την έναρξη του φαινομένου που αποκαλούμε «Αραβική Άνοιξη». Μια απρόσμενη εξέγερση με ανατροπές κυβερνήσεων και ραγδαία άνοδο του Ισλαμισμού που άρχισε από την Τυνησία, πέρασε στην Αίγυπτο, την Ιορδανία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη, μετά στην Λιβύη και τέλος στην Συρία με τον εμφύλιο.

Ο κύριος λόγος πίσω από αυτόν τον «πόλεμο» Σαουδικής Αραβίας και Κατάρ δεν είναι άλλος από την «Μουσουλμανική Αδελφότητα» και τον ρόλο που διαδραματίζει σε αραβικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο.

Η Σαουδική Αραβία είναι σε άμεση κόντρα με την «Μουσουλμανική Αδελφότητα» από την ίδρυση της τελευταίας για μια σειρά από λόγους που μερικοί είναι σχετικοί ακόμα και με την ιστορική καταγωγή της ίδια της Σαουδικής Αραβίας από τον 18ο αιώνα και το κίνημα του Ουαχαμπισμού/Σαλαφισμού που βρέθηκε σε αντίθεση με την Οθωμανική τότε ηγεμονία, συνέχεια της οποίας είναι όπως θα δούμε η «Μουσουλμανική Αδελφότητα».

Η αναφορά όλων των λόγων είναι πέραν του σκοπού αυτής της ανάλυσης αλλά για όσους ενδιαφέρονται, μια καλή σύνοψη στα Αγγλικά μπορεί να βρεθεί στο άρθρο «Why the Saudis and Muslim Brotherhood hate each other», του Dr. Mordechai Kedar. [1]

Το Κατάρ από την άλλη, παρότι και αυτό μια χώρα της σφαίρας επιρροής της Σαουδικής Αραβίας και του Ουαχαμπισμού, έχει από την δεκαετία του ‘60 ισχυρούς δεσμούς με την «Μουσουλμανική Αδελφότητα», την οποία βλέπει ως εργαλείο εξάπλωσης της επιρροής του σε παγκόσμιο επίπεδο και παράλληλα ανταγωνισμού με το Ριάντ.

Το Κατάρ υποστήριξε την «Αραβική Άνοιξη», το ISIL, και την «Μουσουλμανική Αδελφότητα» παντού αντιθέτως με την Σαουδική Αραβία που την καταδίκασε, επενέβη στο Μπαχρέιν όταν η «Άνοιξη» χτύπησε την πόρτα του, βοήθησε στην ανατροπή της Αδελφότητας στην Αίγυπτο, και πρόσφατα χαρακτήρισε το ISIL τρομοκρατική οργάνωση.

Το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας έχει πολλά να φοβηθεί από μια δυναμική επικράτηση της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» ενώ το καθεστώς του Κατάρ έχει επενδύσει ακριβώς σε αυτή την επικράτηση και την αλλαγή που βιώνουμε στις μέρες μας και θα αναλύσουμε στην συνέχεια.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις σχέσεις Κατάρ και «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» μπορεί κάποιος να ανατρέξει στα άρθρα που δίνονται στις παραπομπές [2] και [3].
Τι είναι η Μουσουλμανική Αδελφότητα

Η «Μουσουλμανική Αδελφότητα» (ΜΑ) ιδρύθηκε στην Αίγυπτο το 1928 από τον Hassan al Banna, όταν μετά την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1923 και την επιλογή του Κεμάλ να δέσει την Τουρκία με την Δύση σε ένα κοσμικό μοντέλο, η Ισλαμική κοινότητα (η γνωστή και ως Ούμμα) έμμεινε χωρίς Χαλιφάτο.

Ο στόχος της ΜΑ είναι διπλός και συνοψίζεται στα εξής:

1. Να επιβάλει την Σαρία σε παγκόσμιο επίπεδο
2. Να επανιδρύσει το παγκόσμιο Ισλαμικό Χαλιφάτο.

Το δόγμα της ΜΑ είναι το παρακάτω:

«Ο Αλλάχ είναι ο στόχος μας. Το κοράνι είναι ο νόμος μας. Ο Προφήτης είναι ο ηγέτης μας. Ο δρόμος μας είναι η Τζιχάντ (Ιερός πόλεμος). Ο θάνατος στο όνομα του Αλλάχ είναι η μεγαλύτερη μας φιλοδοξία»[4]

Η ΜΑ είναι ενεργή σε περισσότερες από 80 χώρες ανά τον κόσμο και σε κάθε μία από αυτές τις χώρες διαθέτει μια δομή με Οργανωτική Ομάδα, Νομική Ομάδα και Αρχηγό. Γενικός καθοδηγητής της ΜΑ είναι ο αρχηγός της «Διεθνούς Μουσουλμανικής Αδελφότητας» που βρίσκεται στο Κάιρο.

Η «Μουσουλμανική Αδελφότητα» στην Δύση

Σημείο καμπής για την κατανόηση της δομής, του ρόλου και της δράσης της ΜΑ στην Δύση αποτέλεσε ένα τυχαίο γεγονός τον Αύγουστο του 2004 στο Μέριλαντ των ΗΠΑ. Ένα γεγονός που οδήγησε σε μια τεράστια έρευνα από το FBI και τελικά στην δίκη του “Holy Land Foundation” (HLF). [5]

Η δίκη αυτή έφερε στο φως την ύπαρξη ενός μεγάλου δικτύου Ισλαμικών οργανώσεων, οργανισμών, ΜΚΟ και κοινωφελών ιδρυμάτων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, τα οποία σχετίζονταν άμεσα με την ΜΑ και είχαν σαν κύριο σκοπό την προώθηση με πλάγια μέσα των στόχων της.

Οδήγησε επίσης και στην ανακάλυψη τεράστιου όγκου δεδομένων σχετικά με το πώς λειτουργεί η ίδια η ΜΑ στις ΗΠΑ και τον δυτικό κόσμο, ποιο είναι το επιχειρησιακό της πλάνο, και ποιοι οι στρατηγικοί της στόχοι μέσα σε αυτό.

Η «πολιτισμική Τζιχάντ» και οι φάσεις του σχεδίου

Το ποιο κρίσιμο έγγραφο που βρέθηκε από το FBI κατά την διάρκεια της δίκης του HLF ήταν το επιχειρησιακό πλάνο της ΜΑ στις ΗΠΑ. Ένα έγγραφο με τον τίτλο: «An Explanatory Memorandum: On the General Strategic Goal for the Group». [6]

Το έγγραφο αυτό είχε την αποδοχή όλων των οργάνων της ΜΑ από το 1987 και καθόριζε την αποστολή και την στρατηγική της οργάνωσης ως εξής:

«Η διαδικασία της εποίκησης είναι μια διαδικασία Πολιτισμικής-Τζιχάντ με όλο το νόημα των λέξεων. Η ΜΑ πρέπει να κατανοήσει ότι η δουλειά της στην Αμερική είναι ένα είδος υπέρ-Τζιχάντ με στόχο την εξαφάνιση και καταστροφή του Δυτικού πολιτισμού εκ των έσω, σαμποτάροντας τον άθλιο οίκο τους από τα ίδια τους τα χέρια μαζί με τα χέρια των πιστών, έτσι ώστε να εξαφανιστεί (ο οίκος τους) και η θρησκεία του Θεού να κυριαρχήσει επί όλων των άλλων θρησκειών» [6]

Με άλλα λόγια η στρατηγική της ΜΑ αδελφότητας για την Δύση είναι το να οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή μας μέσω της επιβολής μια ήπιας «πολιτισμικής τζιχάντ» που θα προκαλέσει στην κατάλυσης του δυτικού πολιτισμού από εμάς τους ίδιους και τις ηγεσίες μας.

Η διαδικασία αυτή προβλέπεται να γίνει σε στάδια όπως μας αναφέρει ένα άλλο πολύ σημαντικό έγγραφο από την ίδια δίκη με τίτλο: «Phases of the World Underground Movement Plan» [7] (προσοχή ο τίτλος αναφέρει, παγκόσμιο, όχι μόνο Αμερικανικό κίνημα).

Σε αυτό διαβάζουμε τα παρακάτω:

Φάση πρώτη: Φάση διακριτικής και κρυφής εγκατάστασης στην ηγεσία

Φάση δεύτερη: Φάση σταδιακής προβολής στο κοινό μέσω διαφόρων δραστηριοτήτων και ακτιβισμού (πετύχαμε μεγάλη επιτυχία στην εφαρμογή αυτού του σταδίου). Επίσης πετύχαμε ένα σημαντικό αριθμό άλλων στόχων όπως την διείσδυση διαφόρων τομέων της Κυβέρνησης, την προσάρτηση θρησκευτικών οργανισμών και επιφανών ακαδημαϊκών, την αποδοχή της κοινής γνώμης, και την ίδρυση μιας (κρυφής) σκιώδους Κυβέρνησης μέσα στην Κυβέρνηση.

Φάση τρίτη: Φάση κλιμάκωσης πριν από την σύγκρουση με τις ηγεσίες τους με χρήση των ΜΜΕ. Σε εξέλιξη.

Φάση τέταρτη: Ανοιχτή δημόσια αντιπαράθεση με τις κυβερνήσεις μέσω της εξάσκησης πολιτικής πίεσης. Εφαρμόζουμε επιθετικά αυτό το στάδιο. Εκπαίδευση στην χρήση όπλων εγχώρια αλλά και στο εξωτερικό σε προσμονή της ώρας μηδέν. Έχουμε σημαντικές δραστηριότητες σε αυτό το στάδιο.

Φάση πέμπτη: Κατάληψη της εξουσίας ώστε να εγκαθιδρύσουμε το Ισλαμικό κράτος κάτω από το οποίο όλες οι Ισλαμικές ομάδες θα ενωθούν.

Το έγγραφο από τα σχόλια δείχνει να αποτελεί κάποιον γενικότερο οδηγό πάνω στον οποίο το αμερικανικό τμήμα της ΜΑ είχε σημειώσει την δική του πρόοδο.

Πρέπει να αναφερθεί σε αυτό το σημείο ότι τα στάδια που βλέπουμε στο υλικό που ανακάλυψε το FBI δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσουν καθότι η στρατηγική αυτή της ΜΑ είναι γνωστή και διατυπωμένη ανοιχτά από θεωρητικούς του Ισλαμικού χώρου και της ΜΑ από την δεκαετία του ‘60.

Η διαδικασία της παγκόσμιας εφαρμογής της Σαρία έχει διατυπωθεί στο βιβλίο Milestones (ορόσημα) [8] το 1964 και από τα ανωτέρω φαίνεται να ακολουθείτε κατά γράμμα.

Η σταδιακή εφαρμογή βασίζεται στην ισλαμική λογική, ότι όπως το Κοράνι παρουσιάστηκε στον Μωάμεθ σε ένα διάστημα 22 ετών και σταδιακά περνώντας από την μια φάση στην επόμενη ανάλογα με την ωριμότητα της κατάστασης, έτσι θα πρέπει να εξαπλωθεί και στις μέρες μας σε φάσεις, η Σαρία και η Ισλαμική παγκόσμια επικράτηση.

Περισσότερο υλικό σχετικά με την δίκη του HLF, την «Μουσουλμανική Αδελφότητα», τον ρόλο της, τις διασυνδέσεις της σε Αμερική και Ευρώπη, και την Σαρία, μπορεί να βρει κάποιος στην παραπομπή [13] που αποτελεί μια ολοκληρωμένη μελέτη πάνω στο θέμα με τίτλο «Σαρία, η απειλή για την Αμερική».

Η μελέτη αυτή συντέθηκε από μια ομάδα Αμερικανών ειδικών ασφαλείας (όλοι τους πρώην υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί, μέλη των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφαλείας, ακαδημαϊκοί, και σύμβουλοι ασφαλείας των Κυβερνήσεων των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων) και παρουσιάστηκε το 2010 στο Αμερικανικό Κογκρέσο. Πιθανώς αυτή η μελέτη να είναι και ο κύριος λόγος της «αλλοπρόσαλλης» και διστακτικής Αμερικανικής πολιτικής στην μέση ανατολή τα τελευταία χρόνια.

Αλ Κάιντα και Χαμάς, η άλλη όψη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας

Μόλις η βαρβαρότητα της επικράτησης του ISIL στο Ιράκ είχε αρχίσει να κυριαρχεί στα διεθνή ΜΜΕ, ένας πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και την Χαμάς στην Γάζα ήρθε να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας.

Πολλά γράφτηκαν για το ακατανόητο της επίθεσης αυτής της Χαμάς στο Ισραήλ, αλλά αν κρίνουμε τα γεγονότα μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αλλαγής που βιώνουμε τότε ίσως και να βγάζουν περισσότερο νόημα.

Αντιθέτως με την παγκόσμια κοινή γνώμη που θέλει οργανώσεις σαν την Αλ Κάιντα και την Χαμάς (αμφότερες προερχόμενες από την ΜΑ) να αποτελούν απειλή μέσω των δικτύων τρομοκρατών που διαθέτουν, τα τελευταία χρόνια μια άλλη άποψη θέλει τον κυριότερο κίνδυνο που πηγάζει από αυτές τις οργανώσεις να είναι η ικανότητα τους να αποσπούν τις δυτικές ηγεσίες και την δυτική κοινή γνώμη από την «κρυφή» πολιτισμική Τζιχάντ που διεξάγει συστηματικά η ΜΑ.

Σύμφωνα με αναφορές του NEFA Foundation [11] το οποίο παρακολουθούσε την ισλαμική τρομοκρατία μετά την 11η Σεπτεμβρίου και είχε πάρει συνεντεύξεις και από πολλούς Ταλιμπάν, μια διαδικτυακή αναφορά Τζιχαντιστών το 2002 ανέφερε τα παρακάτω:

«Είναι γνωστό και έχει επικοινωνηθεί ανάμεσα στους πρωτοπόρους της θυσίας, ότι η Αλ Κάιντα υιοθέτησε ένα νέο πλάνο για να δελεάσει τους εχθρούς να την ακολουθήσουν στο Αφγανιστάν. Το πλάνο αυτό προϋποθέτει να επιτεθεί ευθέως στους Αμερικάνους και στους τρείς πυλώνες εξουσίας τους, την πολιτική, την οικονομική και την στρατιωτική, έτσι ώστε να πετύχει μια σειρά από σημαντικούς στόχους:

1) Να παραπλανήσει τις Αμερικανικές δυνάμεις σε έναν ασύμμετρο πόλεμο, για να αποδυναμώσει την ισχύ του αντιπάλου και να τον κάνει να χρεοκοπήσει.

2) Να αρχίσει έναν αγώνα ανάμεσα στους Αμερικάνους και τους άνδρες του ισλαμικού κράτους (όχι τους στρατούς των ηγεμόνων) σε μια μακριά και χωρίς όρια μάχη που θα ξεκινά από την Αμερική και θα εκτίνεται μέχρι το Αφγανιστάν και την Μαυριτανία, έτσι ώστε με αυτήν να επανέλθει το πνεύμα της ισλαμικής άμυνας στους νέους μουσουλμάνους που θα φέρουν τα όπλα.» [12]

Αν η παραπάνω αναφορά ευσταθεί, τότε πιθανότατα η δράση αυτών των ομάδων να έχει έναν πολύ διαφορετικό κοινό (και άγνωστο σε εμάς) σχεδιασμό. Πιθανότατα επίσης η τελευταία διένεξη της Χαμάς με το Ισραήλ να ήταν στα πλαίσια της δημιουργίας ενός αντιπερισπασμού που θα έδινε στο ISIL και άλλα τμήματα του γενικότερου σχεδίου τον απαραίτητο χρόνο ή απλά θα αποδιοργάνωναν τη Δύση περισσότερο.

Από την πολιτισμική τζιχάντ στην «Αραβική Άνοιξη» και το ISIL

Έχοντας πλέον τα δεδομένα μας για τους στόχους, τον τρόπο λειτουργίας και τις δράσης της ΜΑ ανά τον κόσμο αρχίζει να διαφαίνεται μια αλληλουχία κινήσεων που δίνει νέο νόημα στα όσα διαδραματίζονται στον Αραβικό κόσμο τα τελευταία 4 χρόνια.

Η «Μουσουλμανική Αδελφότητα» μετά από χρόνια ήσυχης και αδιαφανούς λειτουργίας σε παγκόσμιο επίπεδο, ξαφνικά αλλάζει στάση και «πηδάει» από την φάση της Μέκκας (το ήπιο και μετριοπαθές Ισλάμ με τους 150 οπαδούς) στη φάση της Μεδίνας (το Ισλάμ που κατέκτησε τον κόσμο από την Ισπανία μέχρι τα όρια της Κίνας σε 100 χρόνια).

Μέσα σε μια μόνο χρονιά (2011) όλες οι Αραβικές χώρες κατακτώνται κυριολεκτικά από τους Ισλαμιστές η μία μετά της άλλη. Καθεστώτα που κυριαρχούσαν για δεκαετίες στην Αίγυπτο, την Λιβύη, την Συρία, την Τυνησία και την Υεμένη τραντάζονται συθέμελα και εξαφανίζονται. Στην θέση τους εμφανίζονται ισλαμικές ομάδες με σχέσεις με την ΜΑ και στην Αίγυπτο η ίδια η ΜΑ.

Στο Μπαχρέιν η κατάσταση αντιστρέφετε από την δυναμική παρέμβαση της Σαουδικής Αραβίας. Στη Συρία, το καθεστώς Άσσαντ παλεύει ακόμα αλλά η εμφάνιση του ακόμα πιο ακραίου «κακού» παιδιού της ΜΑ του ISIL δείχνει να ξεκαθαρίζει την κατάσταση κι εκεί.

Δεν αποκλείεται μάλιστα, η όλη εμφάνιση του ISIL να είναι αποτέλεσμα αυτής της αντίστασης που βρήκε η ΜΑ στον Αραβικό κόσμο από την Σαουδική Αραβία. Και στο Μπαχρέιν, και στο ίδιο της το σπίτι την Αίγυπτο, όπου ανατράπηκε με πραξικόπημα υποστηριζόμενο από την Σαουδική Αραβία.

Αν ισχύει το ανωτέρω, τότε θα πρέπει να περιμένουμε και άλλα παρακλάδια του ISIL να ξεπηδήσουν σε όλες τις Αραβικές χώρες με τις οποίες η ΜΑ έχει ακόμα ανοιχτούς λογαριασμούς όπως η Υεμένη, η Αίγυπτος, η Ιορδανία, ο Λίβανος, η Λιβύη, το Μπαχρέιν και ακόμα και η ίδια η Σαουδική Αραβία.

Ξαφνική αλλαγή στάσης των Ισλαμικών κοινοτήτων στην Δύση

Το πιο πρόσφατο μεγάλο ξάφνιασμα για την Δύση μετά το ISIL ήρθε εντός των τειχών και δεν είναι άλλο από τη σχεδόν μαζική ενεργοποίηση των Ισλαμικών κινημάτων/ομάδων σε ορισμένες δυτικές χώρες με κύριο αίτημα την επιβολή της Σαρίας για τους ίδιους και τις περιοχές στις οποίες διαμένουν.

Αρχικά είχαμε την ανοιχτή έκκληση Ισλαμιστών στη Νορβηγία για δημιουργία Χαλιφάτου εκεί. [9] Παράλληλα σχεδόν την δυναμική απαίτηση των Ισλαμιστών στην Αγγλία για επιβολή της Σαρίας στις περιοχές τους στο Λονδίνο και αλλού. Απαίτηση που μάλιστα συνοδεύτηκε και με πράξεις όπως την δημιουργία ζωνών Σαρίας και ισλαμικών ομάδων αστυνόμευσης για αυτές τις περιοχές. [10]

Πρόβλεψη (και φόβος) του γράφοντος, είναι ότι αυτά είναι μόνο η αρχή και ότι ανάλογα γεγονότα θα εμφανιστούν και στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές Χώρες σύντομα με πιο πιθανές υποψήφιες την Σουηδία, την Δανία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, και ίσως και η χώρα μας.

Αναλόγως δε με τη στάση της Δύσης στα γεγονότα του Αραβικού κόσμου και την πιθανή εμπλοκή της σε αυτά πιο δυναμικά, είναι σχεδόν βέβαιο, ότι εκτός από τις απαιτήσεις θα ακολουθήσουν και ταραχές (ημέρες οργής των μουσουλμάνων) ή ακόμα και τρομοκρατικές επιθέσεις σε Ευρώπη και Αμερική.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

Από τα δεδομένα που παραθέσαμε στην παρούσα ανάλυση, φαίνεται ότι το Ισλάμ περνάει σε μια νέα πιο δυναμική φάση. Πιθανότατα αυτή η αλλαγή «εκβιάζεται» κιόλας λόγω των συνθηκών και της μερικής αποτυχίας της φάσης κατάκτησης του Αραβικού κόσμου από την ΜΑ με την «Αραβική Άνοιξη». Μια φάση μάλλον αναγκαία αν ευσταθούν οι σχεδιασμοί της ΜΑ για παγκόσμια επικράτηση (πρώτα κοιτάς τα του οίκου του Ισλάμ και μετά τα του οίκου του πολέμου για να χρησιμοποιήσουμε και ισλαμικούς όρους).

Η στάση της Σαουδικής Αραβίας καθώς και της Δύσης στην Αίγυπτο πιθανότατα οδήγησαν την ΜΑ στην πυροδότηση του ISIL από τη μία και την μεταπήδηση της «πολιτισμικής Τζιχάντ» από την φάση τρία στην φάση τέσσερα του σχεδίου της από την άλλη.

Η επιλογή του Ιράκ και η εμπλοκή του Ιράν και του σιιτικού στοιχείου στην εξίσωση, φαίνεται να είναι και αυτή μια στρατηγική επιλογή της ΜΑ έτσι ώστε να διασπαστεί η δύναμη και η προσοχή της Σαουδικής Αραβίας και να περιοριστεί ο ρόλος της. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις ΗΠΑ που αυτή την στιγμή καλούνται να συνεργαστούν με τους μέχρι χθες ορκισμένους εχθρούς τους. Οι ανίερες αυτές «συμμαχίες» με το Ιράν σμπαραλιάζουν τα δόγματα επιχειρήσεων των ΗΠΑ και Σαουδικής Αραβίας ενώ δημιουργούν διχασμό στην κοινή γνώμη και των δύο χωρών. Πολύ περισσότερο στον ακραία σουνιτικό πληθυσμό της Σαουδικής Αραβίας και του Αραβικού κόσμου γενικότερα.

Ερωτηματικό ακόμα αποτελεί ο ρόλος της Τουρκίας που με τον Ερντογάν στο τιμόνι έχει δεθεί στο άρμα της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» και του Κατάρ αλλά παράλληλα φαίνεται να θέλει και η ίδια έναν ηγετικό ρόλο στις εξελίξεις. Θα ακολουθήσει την ροή; Θα βρεθεί απέναντι στην ΜΑ και το ISIL; Θα παρατηρεί τις εξελίξεις φοβούμενη την αντίδραση της Δύσης και την πιθανή ευθυγράμμιση της με τους Κούρδους; Είναι μήπως η Τουρκία η στρατηγική εφεδρεία της ΜΑ για την ΕΕ; Οι καταστάσεις δείχνουν ότι πολύ σύντομα θα αναγκαστεί να πάρει θέση και πρόβλεψη του γράφοντος είναι ότι θα ταχθεί με την ΜΑ.

Η Δύση για πρώτη φορά βρίσκεται μπροστά σε ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα που κάθε επιλογή δείχνει να οδηγεί μόνο σε μερική, και όχι απαραίτητα καλή, λύση. Το χειρότερο όμως είναι ότι πιθανώς θα κληθεί και για πρώτη φορά να υπερασπιστεί τα ίδια τα εδάφη της από ισχυρές πέμπτες φάλαγγες που βρίσκονται ήδη βαθιά εντός των τειχών της.

Αυτός ο παράγοντας ίσως τελικά και να αναγκάσει την Δύση στο να συμβιβαστεί σε ρόλο παρατηρητή του τι διαδραματίζεται στην μάχη ανάμεσα στην «Μουσουλμανική Αδελφότητα» και το βασίλειο των Σαούντ. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, αυτό θα αποτελέσει μια τεράστια επιτυχία για την ΜΑ και τους σχεδιασμούς της, ενώ το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να αναβάλει την εμπλοκή για αργότερα και πιθανότατα με χειρότερους όρους.

Ίσως έχει έλθει ο καιρός για την Δύση να κληθεί να αντιμετωπίσει ενωμένη, με σοβαρότητα, σχεδιασμό και αποτελεσματικότητα το θέμα του Ισλάμ, εντός και εκτός των τειχών της. Μια αντιμετώπιση που μοιραία θα αλλάξει ραγδαία τις παγκόσμιες ισορροπίες και την ηρεμία που έχουμε συνηθίσει και θεωρούμε δεδομένη όλοι μας μετά το τέλος του Β’ ΠΠ.

[1] – http://www.israelnationalnews.com/Articles/Article.aspx/14994#.VACP3PmSxu4
[2] – http://www.csmonitor.com/World/Middle-East/2014/0418/Behind-Qatar-s-bet-on-the-Muslim-Brotherhood
[3] – http://www.thenational.ae/world/qatar/inside-doha-at-the-heart-of-a-gcc-dispute
[4] – Steven Emerson, “Report on the Roots of Violent Islamist Extremism and Efforts to Counter It: The Muslim Brotherhood,” Hearing before the Committee on Homeland Security and Governmental Affairs, United States Senate, July 10, 2008, accessed September 1, 2010, http://www.gpo.gov/fdsys/pkg/CHRG-110shrg942/html/CHRG-110shrg942.htmReport
[5] – US v HLF Trial http://www.investigativeproject.org/case/65
[6] – US v HLF, Government Exhibit, “An Explanatory Memorandum” May 1991
[7] – US v HLF, Government Exhibit, “Underground Movement Plan” http://www.centerforsecuritypolicy.org/upload/wysiwyg/article%20pdfs/Underground%20Movement%20Plan.pdf
[8] – Milestones by Sayyid Qutb: http://en.wikipedia.org/wiki/Ma’alim_fi_al-Tariq
[9] –Χαλιφάτο στην Νορβηγία: http://www.vg.no/nyheter/innenriks/islam-debatten/stoetter-is-halshugging/a/23275610/
[10] – Σαρία στο Λονδίνο: http://rt.com/news/sharia-law-conquer-london/
[11] – NEFA Foundation: http://en.wikipedia.org/wiki/Nine_Eleven_Finding_Answers_Foundation
[12] – “Salem al-Mekki: Bin Laden and I…and the Americans,” The NEFA Foundation.
[13] – Sharia, the threat to America: http://www.centerforsecuritypolicy.org/upload/wysiwyg/article%20pdfs/Shariah%20-%20The%20Threat%20to%20America%20(Team%20B%20Report)%2009142010.pdf

Το δεύτερο άρθρο του ίδιου συγγραφέα, που δημοσιεύουμε αποσπασματικά και υπάρχει ολόκληρο εδώ, τιτλοφορείται «Πολυπολιτισμικότητα, Ισλαμισμός και η ανόητη στάση της Δύσης» κι έχει ως θέμα του «τι είναι το Ισλάμ, γιατί είναι τόσο ελκυστικό σε μεγάλη μερίδα Μουσουλμάνων που ζουν ήδη στην Δύση, και μπορεί να είναι μέρος μιας γενικότερης «πολυπολιτισμικής» (ή ορθότερα πολυφυλετικής) κοινότητας;»

Τι είναι το Ισλάμ;

Αν μπορούσε κάποιος να δώσει έναν σύντομο και επιστημονικά ακριβή ορισμό για το Ισλάμ τότε αυτός είναι:

«Το Ισλάμ είναι ένα πολιτικό σύστημα φτιαγμένο για να ορίζει τις συμπεριφορές ανθρώπων μέσα σε μια κοινωνία, πάνω σε συγκεκριμένους, πολύ σαφείς και ανελαστικούς άξονες. Ο θρησκευτικός του χαρακτήρας είναι πολύ περιορισμένος και υπάρχει απλά και μόνο για να δικαιολογεί ή να προβάλει τον πολιτικό του χαρακτήρα.»

Το παραπάνω είναι προφανές αν κάποιος μελετήσει το δόγμα και τα κείμενα του τα οποία είναι το Κοράνι, η Σίρα (Sira / βιογραφία του Μωάμεθ) και τα Χαντίθ (σειρά από ιστορίες, γράμματα, μύθους, και άλλα έγγραφα γύρω από την ζωή του Μωάμεθ).

Οι περισσότεροι θεωρούν ότι το Ισλάμ περιορίζεται στο τι λέει το Κοράνι όμως αυτό δεν είναι αληθές, γιατί μέσα στο Κοράνι (στο οποίο υπάρχει μεν διάχυτο το θρησκευτικό στοιχείο αλλά και πολλές κοινωνικοπολιτικές παράμετροι), δεν υπάρχει καμιά αναφορά για τους 5 πυλώνες που καθορίζουν την ζωή του καλού Μουσουλμάνου. Αντιθέτως υπάρχουν πάνω από 90 αναφορές σχετικά με το ότι ο καλός Μουσουλμάνος πρέπει να μιμηθεί πιστά τον Προφήτη (τον Μωάμεθ) πράγμα που παραπέμπει ουσιαστικά στα άλλα δύο μεγαλύτερα κείμενα που χειρίζονται το θέμα της ζωής του.

Το Ισλάμ σε αριθμούς βάση των γραπτών ιερών κειμένων του είναι 14% Αλλάχ και 86% Μωάμεθ. 14% Θρησκεία, και 86% πολιτικό σύστημα και τρόπος ζωής. Και είναι έτσι για 1.400 χρόνια τώρα ενώ απαγορεύεται δια απαγχονισμού το να το αλλάξει κάποιος.

Το Ισλάμ γεννήθηκε στην Αραβική Μέση Ανατολή αλλά όχι σε κάποιο μέρος της όπως η Αίγυπτος, η Παλαιστίνη, ή η Συρία που είχαν πολύ ισχυρές Ελληνικές επιρροές και δεν θα αποτελούσε έκπληξη η δημιουργία μας νέας θρησκείας. Γεννήθηκε στην πιο άγρια και οπισθοδρομική περιοχή της Αραβικής χερσονήσου, σε μια περιοχή που κυριαρχούσαν οι φυλές και οι φατρίες και στις οποίες η μόνη πίστη κάποιου ήταν προς την ομάδα στην οποία ανήκει.

Το άτομο και η ανθρώπινη ζωή δεν είχαν καμιά αξία παρά μόνο την υποχρέωση να υπηρετούν την φυλή, μέσω της υποστήριξης της οποίας ήταν και ο μόνος δρόμος για να επιβιώσει κάποιος. Δεν υπήρχε εμπιστοσύνη, ούτε δίκαιο και ο μόνος ανασταλτικός παράγοντας για τις εχθροπραξίες ήταν ο φόβος εκδίκησης από την φυλή και οι βεντέτες.

Το Ισλάμ του Μωάμεθ ήρθε σε αυτόν τον κόσμο προσφέροντας μια νέα ταυτότητα για τους Άραβες σαν Μουσουλμάνους, μια ταυτότητα που καταργούσε την υπάρχουσα κοινωνική διάρθρωση και στην οποία όλοι είναι ίσοι ανεξάρτητα προέλευσης και τάξης. Υποσχέθηκε την ένωση τους πάνω από φυλές, κάστες και φατρίες, μια ένωση πραγματικών πιστών σε μια μονάδα (την «Ούμα») μέσω της υποταγής στον Αλλάχ και την ευλαβική προσήλωση στους κανόνες και τρόπους του ενός και μοναδικού προφήτη, του Μωάμεθ.

Πέραν του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο γεννήθηκε το Ισλάμ, ένα βασικό χαρακτηριστικό του δόγματος του που αποτελεί παράγοντα σύγχυσης για εμάς τους Δυτικούς, αλλά είναι βασικό να κατανοήσουμε, είναι η εγγενής δυαδικότητα και αντίφαση που παρουσιάζει το Κοράνι, η οποία δίνει και χώρο σε όρους όπως «ακραίο» και «μετριοπαθές» Ισλάμ.

Αυτό ισχύει γιατί στην πράξη το Κοράνι αποτελείται από δυο διαφορετικά τμήματα, το αρχικό της Μέκκας που ο Μωάμεθ ήταν ακόμα στην αρχή της διδασκαλίας του, αδύναμος και πολύ διαλλακτικός με τους γύρω του, και το μετέπειτα της Μεδίνας όπου ο Μωάμεθ μεταμορφώθηκε σε πολέμαρχο, απέκτησε δύναμη και επέβαλε την πίστη με το σπαθί.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της δυαδικότητας και αντίφασης που συναντάμε στο Ισλάμ είναι οι παρακάτω στοίχοι από το ίδιο το Κοράνι:

109:1 (Τμήμα Μέκκας) «Έχεις την θρησκεία σου και εγώ έχω την δική μου»
8:12 (Τμήμα Μεδίνας) «Θα σπείρω τον τρόμο στις καρδιές των απίστων (Kafir), θα κόψω τα κεφάλια τους, θα κόψω τις άκρες των δακτύλων τους»

Τα δύο αυτά εδάφια είναι προφανέστατα ασύμβατα μεταξύ τους και αδύνατο να συνυπάρχουν αρμονικά στο ίδιο ιερό κείμενο που αποτελεί άξονα του δόγματος. Ποιο είναι το σωστό; Τι θέλει ο Αλλάχ; Τι ήθελε να πει ο… ποιητής;

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το ίδιο το Κοράνι που αποτελεί τον απόλυτο κανόνα, ορίζει το πώς πρέπει να το ερμηνεύει αυτός που το διαβάζει, μέσω της «κατάργησης» (Abrogation). Η κατάργηση ορίζει ότι όταν δύο στοίχοι είναι αντικρουόμενοι, τότε ισχύ έχει ο πιο πρόσφατος (αυτός δηλαδή της Μεδίνας) έναντι του παλαιού (της Μέκκας).

Είναι προφανές λοιπόν, ότι δεν υπάρχουν δύο Ισλάμ αλλά μόνο ένα, και δεν είναι καθόλου μετριοπαθές. Προσοχή, μιλάμε για το Ισλάμ σαν δόγμα, όχι για τους Μουσουλμάνους σαν άτομα που μπορούν φυσικά να ασπάζονται ή όχι την ίδια την πίστη τους σε διαφορετικό βαθμό (και κρίνονται για αυτό από όσους αποκαλούμε «φανατικούς» αλλά στην ουσία είναι απλά οι σωστοί «ορθόδοξοι» Μουσουλμάνοι που ακολουθούν τα διδάγματα του Προφήτη κατά γράμμα όπως ορίζει το Κοράνι).

Η ιστορία του ίδιου του Ισλάμ επίσης μας δείχνει και ποιο τμήμα του Κορανίου είχε και πραγματικά απήχηση στους Άραβες. Στα 13 χρόνια της διδασκαλίας στην Μέκκα ο Μωάμεθ κατάφερε να έχει 150 πιστούς. Στα επόμενα 10 χρόνια της Μεδίνας με το σπαθί και μάχες κάθε 6 βδομάδες κατά μέσο όρο, κατέκτησε όλη σχεδόν την Αραβική χερσόνησο και το Ισλάμ έφτασε τους 100.000 πιστούς.

Ο τρόμος λοιπόν τρέφει το Ισλάμ, όχι η αγάπη και η ανοχή. Και αυτό ισχύει για όλες τις μορφές του μιας και οι δύο κύριες τάσεις του (Σουνίτες και Σιίτες) δεν έχουν διαφορές στο δόγμα, αλλά μόνο σε διαδικαστικής και κληρονομικής φύσης θέματα (ποιος έπρεπε να είναι ο διάδοχος του Μωάμεθ, πόση προίκα έπρεπε να πάρει η κόρη του, κ.λπ.) που μπροστά τους οι διαφορές των Χριστιανικών εκκλησιών φαντάζουν φιλοσοφία υψηλότατου επιπέδου.

Το Ισλάμ σήμερα

Αυτό που πρότεινε στους Άραβες ο Μωάμεθ τον 7ο αιώνα μ.χ. δεν ήταν άλλο από την υπόσχεση που δίνουν όλοι οι ηγέτες οργανώσεων που βασίζονται στην πίστη για μια νέα τάξη πραγμάτων. Η υπόσχεση αυτή ασκεί πολύ ισχυρή έλξη απέναντι σε όλους τους δυσαρεστημένους που ψάχνουν μια νέα ταυτότητα και ένα υψηλότερο ιδανικό. Η θρησκευτική χροιά υπήρχε μόνο και μόνο για να δώσει την απαραίτητη «μαγεία» που χρειάζεται μια πίστη για να ευδοκιμήσει, να είναι δυνατή και να δικαιολογεί μερικές φορές τα αδικαιολόγητα.

Σήμερα για εμάς τους Δυτικούς η απήχηση σε ένα τέτοιο κάλεσμα θα προκαλούσε στους περισσότερους σκεπτικισμό και ίσως γέλιο, αλλά βλέποντας την οποιαδήποτε Αραβική χώρα παρατηρούμε ότι οι ίδιες συνθήκες που επικρατούσαν στον κόσμο του Μωάμεθ δεν έχουν αλλάξει και πολύ για αυτές τις χώρες και στις μέρες μας. Οι κυβερνήσεις τους είναι οικογενειακές ή βασίζονται σε συγκεκριμένες φυλές και κάστες, ενώ οι κρατικές δομές και οι ένοπλες δυνάμεις τους στελεχώνονται σχεδόν αποκλειστικά από τους γιούς και τους συγγενείς αυτών των οικογενειών και όσων έχουν ισχυρούς δεσμούς με αυτές.

Κάτω από τους δυτικοποιημένους τίτλους πρωθυπουργών και προέδρων βλέπουμε τις παλιές φυλές και φατρίες να διοικούν αυτές τις χώρες με τον ίδιο τρόπο που έκαναν και 1400 χρόνια πριν το Ισλάμ τις βάλει σε δεύτερη μοίρα και ορίσει τα Χαλιφάτα. Για να διοικήσει ή και απλά να επιβιώσει κάποιος σε ένα τέτοιο περιβάλλον πρέπει να έχει την εύνοια τους. Για να την αποκτήσει πρέπει να ανταλλάξει χάρες.

Και έτσι επικρατεί διαχρονικά ο νεποτισμός, η διαφθορά και η κακή κρατική λειτουργία, όπως θα περίμενε κανείς και από ηγεσίες των οποίων η μόνη αξία είναι η πίστη στη φυλή και τίποτε άλλο (ΟΚ, αν θυμίζει και λίγο Ελλάδα σε μερικούς βάζοντας την λέξη κόμμα και οικογένεια έναντι της φυλής, τότε ας το δούμε και σαν τροφή για σκέψη σχετικά με την δική μας κατάσταση και το γιατί φαινόμενα όπως η ΧΑ έχουν τόσο μεγάλη απήχηση).

Σε αυτή λοιπόν την περιοχή έρχονται ξανά οι Ισλαμιστές τα τελευταία χρόνια να επαναφέρουν το μήνυμα του Μωάμεθ ότι μπορούν να ανατρέψουν όλη αυτή την διαφθορά και να ενώσουν τους πάντες κάτω από μια νέα ταυτότητα, αυτή του Ισλάμ.

Υπόσχονται «θεϊκή» δικαιοσύνη μέσω της Σαρίας, αδιάφθορες διοικήσεις από πραγματικούς πιστούς οι οποίες δεν θα είναι πια μαριονέτες στα χέρια των πλούσιων, των απίστων και των δυνατών. Και αν ζεις σε μια πόλη σαν το Κάιρο, το Ισλαμαμπάντ, ή τη Μοσούλη με ανύπαρκτες κρατικές δομές, διεφθαρμένους νόμους και διοίκηση, και έχεις μεγαλώσει με τα διδάγματα του Ισλάμ δεν μοιάζει καθόλου κακή ιδέα αυτή η υπόσχεση ακόμα και σήμερα.

Οι Ισλαμιστές φυσικά δεν μπορούν να προσφέρουν αυτό που υπόσχονται γιατί κατά κανόνα οι ηγεσίες τους είναι και αυτές το ίδιο διεφθαρμένες όπως όλη η υπόλοιπη Μέση Ανατολή, αλλά κερδίζουν πολλά από την αγανάκτηση του κόσμου με το να διαδίδουν αυτές τις ιδέες περί αδελφότητας και ανωτερότητας των Μουσουλμάνων και ιδανικών κοινωνιών (κάτι όπως και οι Αριστεροί και οι αυτοαποκαλούμενοι Προοδευτικοί στον Δυτικό κόσμο).

Αυτό είναι και το πρόβλημα με την κάθε προσπάθεια εφαρμογής της Δημοκρατίας στον Μουσουλμανικό κόσμο. Όταν πας να επιβάλεις την Δημοκρατία πάνω από ένα σύστημα φυλών και φατριών, τότε ουσιαστικά το μόνο που κάνεις είναι το να δώσεις εκπροσώπηση στους αρχηγούς και τους αρεστούς αυτών των φυλών. Και επειδή αυτοί είναι ήδη το status quo και όλο το κράτος, η Δημοκρατία δεν μπορεί ποτέ να τους μετακινήσει από τις θέσεις τους, μόνο να τους επισημοποιήσει σε αυτές.

Αυτό που κάνει όμως η Δημοκρατία σε αυτές τις χώρες είναι το να δώσει ισχύ στους Ισλαμιστές που κεφαλαιοποιούν την λαϊκή αγανάκτηση και οργή προσφέροντας την μόνη ενοποιητική ιδέα, εκεί που δεν υπάρχει καμιά άλλη εκτός ίσως από την ξενοφοβία και την έλλειψη ανεκτικότητας για οτιδήποτε εκτός του συνηθισμένου.

Αυτό έγινε και στην Γάζα όταν στις πρώτες Δημοκρατικές εκλογές ο λαός εξέλεξε πανηγυρικά την Χαμάς (η οποία φυσικά μετά κατήργησε σιωπηλά τις εκλογές μιας και ήταν προφανώς θέλημα Θεού να κυβερνά αυτή από εδώ και πέρα). Το ίδιο έγινε και στην Αίγυπτο με την άνοδο στην εξουσία δημοκρατικά της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Παρότι κάποιοι λίγοι Άραβες πειραματίστηκαν με τον εθνικισμό και τον παναραβισμό (Μπααθισμός) οι προσπάθειες αυτές απέτυχαν επίσης να φέρουν κάποια σημαντικότερη αλλαγή πλην της ισορροπίας ανάμεσα στις φυλές, και αυτό γιατί δεν υπάρχει πραγματική εθνική ταυτότητα για όλα αυτά τα Αραβικά κράτη που βλέπουμε σήμερα. Είναι όλα τους αποτέλεσμα αυθαίρετων διαχωρισμών από τους Άγγλους και Γάλλους αποικιοκράτες των αρχών του 20ου αιώνα ή βίαιων αποσχίσεων όπως το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές και οι ίδιοι οι κάτοικοι τους το γνωρίζουν πολύ καλά. Αυτή είναι η πραγματικότητα τους.

Οι Ισλαμιστές της Δύσης

Βλέποντας όμως τον μεγάλο αριθμό Ισλαμιστών που προέρχονται από Δυτικές χώρες (οι περισσότεροι γεννημένοι και μεγαλωμένοι στην Δύση), καθώς και το ότι ουσιαστικά ο σύγχρονος Ισλαμικός φονταμενταλισμός φαίνεται να βρήκε τους ηγέτες του εκεί, κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί γιατί όλοι αυτοί οι «δυτικοποιημένοι» Μουσουλμάνοι φτάνουν να ασπάζονται τον Ισλαμισμό και μάλιστα κατά κανόνα πιο φανατικά και από τους αδερφούς τους της Μέσης Ανατολής;

Ο λόγος είναι απλός και αφορά το ότι οι πολυφυλετικές δυτικές κοινωνίες στις οποίες καλούνται να συνυπάρχουν καθημερινά με ανθρώπους άλλων θρησκειών, ιδεών, και τρόπων ζωής είναι ακόμα πιο περίπλοκες, αντικρουόμενες και διασπασμένες και από τις δομές φυλών και καστών των Αραβικών/Μουσουλμανικών χωρών. Και αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο για κάποιον που έχει μεγαλώσει με τα διδάγματα και τους τρόπους του Ισλάμ.

Επιπροσθέτως, με τη συνεχή υποχωρητικότητα των δυτικών κοινωνιών με στόχο να υποστηρίξουν ισότιμα στους κόλπους τους όλο αυτό το πολύχρωμο πολιτισμικό μωσαϊκό και να δημιουργήσουν μια «πολυπολιτισμικότητα» (ό,τι και αν είναι αυτό), οι κανόνες αλλάζουν συνέχεια και γίνονται όλο και πιο ασαφείς. Αυτό μπορεί να δείχνει καλό σε εμάς τους ανεκτικούς, ανοιχτόμυαλους και λίγο αφελείς δυτικούς, όμως σε συνδυασμό με το Ισλάμ που αποτελεί την θρησκεία και τον τρόπο ζωής των Μουσουλμάνων δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα μιας και το Ισλάμ υπάρχει ακριβώς για να ακυρώνει αυτές τις διαφορές και την «κακοφωνία» των πολλών απόψεων και τρόπων ζωής σε μια ισοπεδωτική και απλουστευτική ενότητα.

Η ιδέα ότι το Ισλάμ μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά με μια ποικιλία άλλων θρησκειών και ιδεών είναι απλά ανόητη και ανέφικτη. Το Ισλάμ φτιάχτηκε ακριβώς για να εξαφανίσει αυτή την ποικιλία και την διαφορετικότητα σαν υπέρτατο σύστημα από τον Θεό. Είναι οξύμωρο να θέλεις κάποιος να το δει σαν μέρος αυτού του μωσαϊκού που το ίδιο το Ισλάμ απεχθάνεται και έχει ως στόχο να καταστρέψει.

Η έξαρση του Ισλαμικού φονταμενταλισμού στις δυτικές κοινωνίες δεν αντιστρέφεται με περισσότερη ανεκτικότητα και «πολυπολιτισμικότητα». Αντιθέτως ο Ισλαμισμός φαίνεται να είναι η αντίδραση σε όλη αυτή την διαφορετικότητα και την «πολυπολιτισμικότητα». Ο Μουσουλμάνος που καλείται καθημερινά να ελίσσεται ανάμεσα σε ένα παράλογο για αυτόν και ιδιαίτερα πολύπλοκο σύστημα κοινωνικών κανόνων, τρέχει στο παλιό καλό Ισλάμ για να βρει ηρεμία και νόημα γιατί το Ισλάμ έχει ένα πολύ απλό και απόλυτα σαφές σύστημα κανόνων για το πώς πρέπει ο καθένας να συμπεριφέρεται.

Το Ισλάμ στα ιερά του κείμενα παρέχει κανόνες για τους άνδρες, τις γυναίκες, τους πιστούς και τους άπιστους για το σύνολο των θεμάτων. Από το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται μέχρι και πως θα καθαρίζουν τα δόντια τους (κάτι που παραβλέπουν πολλοί είναι ότι κάπου 60% των κειμένων του Ισλάμ αφορούν τους άπιστους και το πώς πρέπει να τους αντιμετωπίζει ο καλός Μουσουλμάνος, θέμα αν μη τι άλλο καθαρά πολιτικό).

Αλλά δεν είναι αυτός ο μόνος λόγος για έναν «δυτικό» Μουσουλμάνο να τρέξει σε αυτό. Το κύριο όφελος από το Ισλάμ είναι ότι αυτόματα κάθε Μουσουλμάνος είναι ανώτερος από κάθε άλλο άπιστο. Όχι μόνο ο Μουσουλμάνος μηχανικός, γιατρός ή επιστήμονας είναι καλύτερος από τον οποιοδήποτε άπιστο συνάδελφο του αλλά κάθε Μουσουλμάνος είναι ανώτερος από κάθε άλλο άπιστο γενικά. Καλύτερος και από κάθε άλλο Μουσουλμάνο αδερφό που έχει αφήσει τον εαυτό του να «δυτικοποιηθεί» υπέρ το δέον και να ξεχάσει τον σωστό δρόμο του Προφήτη.

Έτσι ο Ισλαμιστής της Δύσης βρίσκει ένα νέο νόημα στην ζωή του και αποκτά ηρεμία, μεγάλη αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό με το να αφιερώνει τον εαυτό του στο πώς θα ανατρέψει και θα κατακτήσει αυτόν τον κόσμο των απίστων φέρνοντας τον υπό την απεριόριστη δικαιοσύνη, απλότητα και σοφία του Ισλάμ.

Την ίδια στιγμή φυσικά, σε κάποιες χώρες του κόλπου όπως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, οι φατρίες που διοικούν διεφθαρμένα και φασιστικά τον τόπο χρηματοδοτούν όλους αυτούς τους φανατικούς της Δύσης έτσι ώστε πρώτον να τους κρατάνε μακριά από τους ίδιους, και δεύτερον ώστε να μπορούν να τους χρησιμοποιήσουν κατά της Δύσης όποτε κρίνουν ότι πρέπει το Ισλάμ να βγει πάλι από το καβούκι του.

Γιατί παρότι η Δύση δείχνει να το αγνοεί επιδεικτικά, το Ισλάμ έχει έναν μόνο στόχο εδώ και 1400 χρόνια, αυτόν της παγκόσμιας απόλυτης επικράτησης έναντι όλων των άλλων… και δεν έχει παρεκκλίνει καθόλου από αυτόν, άσχετα με το αν μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας βρέθηκε αδύναμο και ανίκανο να τον διεκδικήσει για έναν αιώνα (πράγμα που έχει συμβεί φυσικά και στο παρελθόν την περίοδο της Αυτοκρατορίας των Μογγόλων).

[1] – http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=35626
[2] – http://www.defence-point.gr/news/?p=77654

Μοσούλη 2014: Αποκεφαλίστε τους χριστιανούς και πάρτε τις γυναίκες τους – σας ανήκουν!

Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω (και αντιγράψαμε από εδώ) δεν είναι κατορθώματα του «προφήτη» Μουχάμμαντ και των οπαδών του, για τις ληστρικές επιδρομές του οποίου έχετε ενημερωθεί, ούτε συνέβησαν τους πρώτους αιώνες επέκτασης του Ισλάμ. Γίνονται βέβαια από πιστούς ακολούθους του Μουχάμμαντ και είναι απόλυτα σύμφωνα με το Ισλάμ αλλά συμβαίνουν τώρα, αυτή τη στιγμή! Παρακαλούμε διαβάστε προσεκτικά, έχοντας κατά νου ότι οι οπαδοί του Ισλάμ ζητούν συνέχεια διάφορα δικαιώματα, τα οποία το Ισλάμ, όταν εφαρμόζεται, τα αφαιρεί από τους άλλους… με πρώτο και καλύτερο το δικαίωμα στη ζωή!

Άραγε, θα βρεθεί ξανά κανένας απατεώνας να ισχυριστεί ότι αυτά δεν είναι σύμφωνα με το «πραγματικό Ισλάμ» το οποίο «είναι ειρηνικό», κι ακόμα χειρότερα, ότι οι χριστιανές της Μοσούλης θέλουν τους τζιχαντιστές να αποκεφαλίσουν τους άντρες τους και να τις κάνουν ιδιοκτησία τους;

Η ΕΙΙL ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΣΤΗ ΜΟΣΟΥΛΗ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΣΤΑΥΡΩΣΗ,ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ

June 24, 2014

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ: ΠΑΡΤΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ

 

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π

Δύο ημέρες ματά την κατάκτηση της Μοσούλης στις 11 Ιούνη στο Ιράκ η τζιχαντιστική οργάνωση ΙSIS (ή ΕΙΙL αυτοαποκαλούμενη Daech) εξέδωσε μια χάρτα του τρόμου. Αποτελείται από 16 άρθρα τρόμου που ρυθμίζουν τη ζωή των 1,5 εκατομυρίων κατοίκων  της πόλης:

Το άρθρο 5 προβλέπει την «εκτέλεση, σταύρωση, ακρωτηριασμό άνω και κάτω άκρων ή εξορία» πριν βέβαια την αιώνια κόλαση για όσους «καταστρέφουν τη γη» εναντιώμενοι στο θέλημα του Θεού.

Στο άρθρο 8 απαγορεύει τη χρήση αλκοόλ,καπνίσματος και ναρκωτικών.

Το άρθρο 10 απαγορεύει έκτοτε κάθε δημόσια εκδήλωση που αντιτίθεται στο ισλάμ.

Το άρθρο 13 προβλέπει την καταστροφή των αγαλμάτων που προυπήρχαν  του ισλάμ και στα αποία αποδίδονταν τιμή. Αυτό θεμελιώνεται στην καταστροφή από τον Μωάμεθ 360 αγαλμάτων στη Μέκκα. Εδράζεται στο εδάφιο του κεφαλαίου (sourate) Al-Maeda: «Ω πιστοί! Το κρασί, τα τυχερά παιχνίδια, τα είδωλα, τα βέλη της μαντικής δεν είναι παρά βδέλυγμα, έργο του διαβόλου. Αποχωριστείτε τα για να ευημερήσετε.» Υπάρχει ο φόβος ότι το  Daech θα επιτεθεί στον αρχαιολογικό χώρο της Νινευί έναν από τους καλύτερους της Μ. Ανατολής.

Το άρθρο 14 προβλέπει ότι οι γυναίκες οφείλουν να καλύπτουν το πρόσωπο και όλο το σώμα με ένα niqab όταν βγαίνουν. Η έξοδός τους επιτρέπεται μόνο αν η «μετακίνηση είναι απαραίτητη» και εξουσιοδοτημένη από τον πατέρα, τον αδερφό ή τον άντρα και μόνο αν συνοδεύoνται από έναν από αυτούς.

Η Daech επιβάλει το status dhimmi (που είναι ταπεινωτικό και προβλέπει ότι ο χριστιανός είναι υπό κηδεμονία σε γη του ισλάμ) στους χριστιανούς της Μοσούλης. Αυτό σημαίνει ότι επιβάλεται κεφαλικός φόρος 250 δολαρίων μηνιαίως.

Εκδόθηκε στη Μοσούλη στις 13 Ιουνίου 2014. (liberation 23/06/14)

Επίσης το site Breitbart στις 20 Ιουνίου δημοσίευσε άρθρο της Katie Gorka προέδρου του  Council on Global Security και συνεργάτιδα του Center for Security Policy (Washington D.C., États-Unis) όπου ανακοινώνει ότι επίκειται επίθεση του  (EIIL) κατά της περιφέρειας Al-Hasaka. Η Katie Gorkα μεταφράζει από αραβικά ένα ανακοινωθέν της οργάνωσης της 17^ης Ιουνίου:

«To EIIL καλεί τους μαχητές του Θεού να  υψώσουν τη σημαία του ισλάμ στην περιφέρεια της Al-Hasaka για να την απελευθερώσουν από το συριακό καθεστώς  το Κόμμα της Δημοκρατικής ένωσης των κούρδων ….και των απογόνων των σταυροφόρων τους άπιστους χριστιανούς.

“Το δικαστήριο της σαρία εξέδωσε μια fatwa δηλώνοντας ότι η πόλη Al-Qamishli με την έντονη παρουσία χριστιανικού και κούρδικου στοιχείου ανήκει στην l’EIIL :

1. Κάψτε και κατακτήστε όλους τους τόπους της περιοχής του Al-Qamishli

2. Κάψτε όλα τα μαγαζιά που πουλούν αλκοόλ και τσιγάρα

3. Πάρτε τον ολοκληρωτικό έλεγχο της φημισμένης αγοράς των κοσμημάτων: όλος ο χρυσός και τ΄ασήμι θα παθεί από τους μαχητές του EIIL γιατί σε αυτούς ανήκει δικαιωματικά.

4. Πάρτε τον ολοκληρωτικό έλεγχο των μαγαζιών διατροφής και ρουχισμού και δώστε το εμπόρευμα στους αδερφούς μαχητές τζιχαντιστές.

5. Εκκενώστε την πόλη από όλους τους χριστιανούς: πάρτε τις γυναίκες τους, αυτές σας ανήκουν, και αποκεφαλίστε τους άντρες.»

ΠΗΓΗ: http://dimpenews.com/2014/06/24/%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%B9l-%CE%BC%CE%B5-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BB%CE%B5%CF%80%CE%B5/

Σε θάνατο έγκυος για αποστασία!

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 25/6/2014: Η χριστιανή στην οποία αναφέρεται το άρθρο απελευθερώθηκε μετά τη διεθνή κατακραυγή. Αφού βέβαια πρώτα γέννησε μέσα στη φυλακή, δεμένη με αλυσίδες! Όταν προσπάθησε να εγκαταλείψει το Σουδάν αεροπορικά με την οικογένειά της, συνελήφθησαν όλοι… Στη συνέχεια ανακοινώθηκε ότι τους κράτησαν για κάποιες διατυπώσεις και ότι το κράτος του Σουδάν θα τη στείλει στο εξωτερικό για την ασφάλειά της. Ξέρετε πολλές θρησκείες όπου όταν τις αλλάξεις  χρειάζεσαι προστασία από το κράτος; Και μάλιστα ενώ στην πραγματικότητα δεν έχεις αλλάξει, αλλά ήσουν χριστιανή από παιδί και σε θεωρούν μουσουλμάνα απλά επειδή ήταν μουσουλμάνος ο πατέρας σου, που σε εγκατέλειψε όταν ήσουν πέντε ετών; Ισλαμική παράνοια…

———————————

Αναγνώστριες και αναγνώστες,

Πολλά θα μπορούσε να συζητήσει κανείς για το Ισλάμ. Αλλά το θέμα της αποστασίας είναι ίσως η πιο καθοριστική απόδειξη ότι το Ισλάμ έχει διαβολική προέλευση και είναι εχθρός, όχι μόνο της ελευθερίας του ανθρώπου, αλλά της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης! Επειδή κάποτε ο Μουχάμμαντ τιμωρούσε με θάνατο όσους εγκατέλειπαν τη σέχτα-συμμορία του (όπως και όσους αντιτίθονταν σ’ αυτόν, σε πολλές περιπτώσεις…), μέχρι σήμερα όποιος τολμάει να αποχωρήσει από αυτή την καταστροφική λατρεία που αυτοαποκαλείται θρησκεία τιμωρείται με θάνατο επίσης! Θαυμάστε τι «φιλάνθρωποι» είναι οι μουσουλμάνοι δικαστές, που… τιμωρούν με 100 μαστιγώματα το γάμο της υποτιθέμενης μουσουλμάνας με χριστιανό και αναβάλουν την εκτέλεση μέχρι το αγέννητο παιδάκι γίνει δύο ετών! Οι ανεγκέφαλοι υποστηρικτές και απολογητές του Ισλάμ επιμένετε ότι «δεν υπάρχει καταναγκασμός στη θρησκεία»;

Εγκυμονούσα Χριστιανή γυναίκα στο Σουδάν καταδικάστηκε εις θάνατον για αποστασία

Του ALEXANDER SMITH

Μια έγκυος γυναίκα στο Σουδάν καταδικάστηκε εις θάνατον με απαγχονισμό την Πέμπτη, επειδή αρνήθηκε να απαρνηθεί τον Χριστιανισμό για χάρη του Ισλάμ, σύμφωνα με πληροφορίες μιας σημαντικής οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε μια υπόθεση που έχει προκαλέσει διεθνή καταδίκη.

Η κα Μέριαμ Ιμπραχίμ, που είναι στον όγδοο μήνα εγκυμοσύνης, καταδικάστηκε από την Ισλαμοκίνητη κυβέρνηση με κατηγορίες αποστασίας (δηλαδή, το έγκλημα της εγκατάλειψης ή της κακολόγησης του Ισλάμ) – κάτι που τιμωρείται με θάνατο σε ορισμένες χώρες με πλειοψηφία Μουσουλμάνων. Οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν επικρίνει την απόφαση αυτή.

Οι δικηγόροι της πληροφόρησαν την Διεθνή Αμνηστία πως οι θρησκευόμενοι κληρικοί στο δικαστήριο είχαν ρωτήσει την 27χρονη αν θα ανακαλούσε την πίστη της , όμως εκείνη απάντησε: «Είμαι Χριστιανή».

Η κα Ιμπραχίμ – που ήδη έχει ένα γιό 20 μηνών – είχε επίσης καταδικαστεί σε 100 μαστιγώματα για λόγους μοιχείας επειδή είναι παντρεμένη με Χριστιανό άνδρα από το Νότιο Σουδάν – την πλούσια σε πετρέλαια χώρα που πρόσφατα απέκτησε ανεξαρτησία. Ο γάμος με Χριστιανό απαγορεύεται από τον αυστηρό Ισλαμικό νόμο, ο οποίος αποτελεί τμήμα του συντάγματος του Σουδάν.

Ο πατέρας της κας Ιμπραχίμ ήταν Μουσουλμάνος μεν, αλλά φαίνεται πως ήταν απών τα περισσότερα από τα παιδικά της χρόνια . Είπε στο δικαστήριο στην πρωτεύουσα Χαρτούμ πως είχε ανατραφεί από την μητέρα της ως Ορθόδοξη Χριστιανή, όμως το δικαστήριο είπε πως δεν υπήρχαν αποδείξεις για αυτό πέρα από το 2005, και πως είχε μεταστραφεί από το Ισλάμ πρόσφατα.

Κατόπιν της καταδίκης της κας Ιμπραχίμ την Κυριακή, της δόθηκαν τρεις μέρες να απαρνηθεί την πίστη της ή να αντιμετωπίσει την ποινή του θανάτου. Η ερευνήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας για το Σουδάν, κα Μάναρ Ίντρις, είπε πως οι δικηγόροι της κας Ιμπραχίμ σκοπεύουν να εφεσιβάλλουν την κατηγορία, όμως αναμένεται πως η ίδια θα παραμείνει στην φυλακή μαζί με το ανήλικο παιδί της.

Έχουν υπάρξει και άλλες περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν καταδικαστεί εις θάνατον από τότε που εισήχθη η θανάτωση ως τιμωρία για την αποστασία στο Σουδάν το 1991. Όμως η κα Ίντρις είπε στο NBC News πως μέχρι στιγμής, όλοι οι εναγόμενοι είχαν προτιμήσει να απαρνηθούν την πίστη τους.
«Η κα Ιμπραχίμ είναι η πρώτη που αρνήθηκε να το κάνει» τους είπε.

Ο Αχμετ Μπιλάλ Οσμάν – Υπουργός Πληροφοριών του Σουδάν – είπε τα εξής στο πρακτορείο ειδήσεων AFP, πριν βγει η καταδικαστική απόφαση: «Δεν είναι μόνο το Σουδάν. Στην Σαουδική Αραβία, σε όλες τις Μουσουλμανικές χώρες, δεν επιτρέπεται επ’ ουδενί σε Μουσουλμάνο να αλλάξει την θρησκεία του.»

Η κα Ίντρις είπε πως το γεγονός ότι μια γυναίκα μπορεί να θανατωθεί «για την θρησκευτική της επιλογή, είναι αποτροπιαστικό! Η ‘μοιχεία’ και η ‘αποστασία’ είναι πράξεις που δεν θα έπρεπε να θεωρούνται καν ως εγκλήματα… πρόκειται για κατάφωρη καταπάτηση του νόμου περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων.»

Οι πρεσβείες στο Χαρτούμ των ΗΠΑ, του Καναδά, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ολλανδίας εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην υπόθεση αυτή με κοινό ανακοινωθέν.
«Καλούμε την κυβέρνηση του Σουδάν να σεβαστεί το δικαίωμα στην θρησκευτική ελευθερία, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος να αλλάξει την πίστη ή τα πιστεύω του», έλεγε το ανακοινωθέν.

Πρώτη δημοσίευση: 15 Μαΐου 2014, 11:28 π.μ.

Πηγή: http://www.nbcnews.com/news/world/pregnant-christian-woman-sudan-sentenced-death-apostasy-n105961

Πώς γίνεται κανείς αποστάτης από το Ισλάμ

Εδώ θα δείτε την ελληνική μετάφραση της σελίδας Η αποστασία στο στήριγμα του Ταξιδιώτη, που πρώτα είχε τον τίτλο Η αποστασία στο Reliance of the Traveller. Το ελληνικό κείμενο προστέθηκε κι εκεί, δίπλα στο αγγλικό πρωτότυπο, αλλά δεν φαίνεται ολόκληρο γι’ αυτό το μεταφέραμε μόνο του και εδώ.

Βιβλίο: The Reliance of the Traveller (To στήριγμα του Ταξιδιώτη) (Ολόκληρος ο τίτλος: ‘Umdat as-Salik wa ‘Uddat an-Nasik, Στήριγμα του ταξιδιώτη και εργαλεία του λάτρη/πιστού).

Συγγραφέας: Ahmad Ibn Naqib Al-Misri

Ένα κλασικό εγχειρίδιο του Ισλαμικού Ιερού Νόμου (της σχολής Shafi’i) από τον Ahmad Ibn Naqib Al Misri (769/1368), με το κείμενο, τα σχόλια και τα παραρτήματα μεταφρασμένα στα αγγλικά (σε μετάφραση Noah Ha Mim Keller).

Η συγκεκριμένη σουννιτική σχολή είναι κυρίαρχη στην Υεμένη, το Τζιμπουτί, την Ερυθραία, τη Σομαλία, τη Συρία, τα Παλαιστινιακά Εδάφη, την Ιορδανία, το Βόρειο Καύκασο, το Κουρδιστάν, τις Μαλδίβες, τη Μαλαισία, το Μπρουνέι, και σε τμήματα της Κάτω Αιγύπτου και της Ινδονησίας.

Επίσης, ακολουθείται από μειονοτικές κοινότητες στην Επαρχία Asir στη Σαουδική Αραβία, στην Ακτή Σουαχίλι, στη Σιγκαπούρη, στη Νότια Αφρική, την Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ, την Καμπότζη, τις Φιλιππίνες, τη Σρι Λάνκα, την Αιθιοπία, Καζακστάν (από Τσετσένους) και τις ινδικές πολιτείες της Κεράλα, Καρνατάκα (Bhatkal, Mangalore και περιοχές Coorg), Μαχαράστρα (από μουσουλμάνους Κονκανι), και Ταμίλ Ναντού.

———————————-

2ο κεφάλαιο

8,0  Αποστασία από το Ισλάμ  «Ριντά»  (Ridda)

(Λόγος: Η αποχώρηση από το Ισλάμ είναι η πιο άσχημη μορφή απιστίας (κουφρ – kufr) και η χειρότερη.  Μπορεί να προκύψει δια του σαρκασμού, όπως όταν ειπωθεί σε κάποιον «Κόψε τα νύχια σου, είναι ‘σούννα’» και εκείνος απαντήσει «Δεν θα το έκανα, ακόμα και αν ήταν», σε αντίθεση με το όταν υπάρχει κάποια περίσταση η οποία τον απαλλάσσει από την διάπραξη αποστασίας, πχ όταν ξεφεύγει η γλώσσα του, ή όταν παραθέτει τα λόγια κάποιου, ή όταν ξεστομίσει κάτι από φόβο).

8,1

Όταν ένα άτομο που έχει φθάσει στην εφηβεία και έχει σώας τας φρένας πρόθυμα αποστατεί από το Ισλάμ, του αξίζει να θανατωθεί.

8.2

Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι υποχρεωτικό για τον χαλίφη (ή τον αντιπρόσωπό του) να του ζητήσει να μετανοήσει και να επιστρέψει στο Ισλάμ. Αν το κάνει, γίνεται αποδεκτό. Αν όμως αρνηθεί, θανατώνεται αμέσως.

8.3

Αν είναι ελεύθερος, κανείς άλλος εκτός από τον χαλίφη ή τον αντιπρόσωπό του μπορεί να τον θανατώσει.  Αν κάποιος άλλος τον θανατώσει, ο φονιάς τιμωρείται (όρος 017)  (Λόγος: επειδή διεκδίκησε προνόμιο του χαλίφη και καταπάτησε τα δικαιώματά του, αφού αυτό είναι ένα από τα δικά του καθήκοντα).

8,4

Δεν υπάρχει καμμία αποζημίωση για την θανάτωση (Λόγος: ή οποιαδήποτε εξιλέωση, αφού θανατώνεται κάποιος που του αξίζει να πεθάνει).

8.5

Αν αποστατεί από το Ισλάμ και επιστρέφει σε αυτό αρκετές φορές, τότε (Λόγος: η επιστροφή του στο Ισλάμ, που συμβαίνει όταν δηλώσει τις δύο Μαρτυρίες της Πίστεως (όρος 8.7(12)) τότε αυτό γίνεται αποδεκτό, αν και εκείνος τιμωρείται. (όρος 017)

8.6

(Αν μια σύζυγος μέσα σε ολοκληρωμένο γάμο αποστατήσει από το Ισλάμ, το ζεύγος μένει χωριστά για ένα διάστημα αναμονής που αποτελείται από τρία διαστήματα μεταξύ εμμηνορυσιών.  Αν η σύζυγος επιστρέψει στο Ισλάμ πριν τελειώσει το διάστημα αναμονής, ο γάμος δεν ακυρώνεται αλλά θεωρείται πως συνέχιζε να υφίσταται για όλο το διάστημα. (dis: m7.4). )

8.7 :  Πράξεις που συνεπάγονται αποχώρηση από το Ισλάμ

(Λόγος: Μεταξύ των πραγμάτων που συνεπάγονται αποχώρηση από το Ισλάμ (είθε να μας φυλάει ο Αλλάχ από αυτά) είναι:

-1- η προσκύνηση ενός ειδώλου, είτε ειρωνικά από απλή αντίθεση, ή λόγω πραγματικής πεποίθησης, όπως εκείνη ενός ατόμου που πιστεύει ότι ο Δημιουργός είναι κάτι που έχει την προέλευσή του στον Χρόνο.  Στην περίπτωση αυτή παρόμοια με είδωλα είναι ο ήλιος ή η σελήνη, και παρόμοιο με την προσκύνηση είναι το να γονατίζει κανείς μπροστά σε άλλον εκτός του Αλλάχ, αν εννοεί την ευλάβεια προς αυτόν όπως την ευλάβεια που οφείλουμε στον Αλλάχ.

-2-  η πρόθεση να διαπραχθεί απιστία, ακόμα αν γίνει στο μέλλον. Και σαν αυτή την πρόθεση είναι ο δισταγμός να κάνει ή να μην κάνει έτσι – το άτομο έχει διαπράξει απιστία άμεσα.

-3-  η προφορά λόγων που υπονοούν απιστία, όπως «ο Αλλάχ είναι ο τρίτος των τριών» ή «εγώ είμαι ο Αλλάχ» – εκτός αν η γλώσσα του ατόμου είναι ανεξέλεγκτη, ή αν παραθέτει τα λόγια άλλου, ή αν είναι ένας από τους φίλους του Υψίστου Αλλάχ (wali, def: w33) και βρίσκεται σε κατάσταση πνευματικής μέθης και σε παντελή αφασία (Εξήγηση:  Είτε φίλος του Αλλάχ είτε όχι, κάποιος που είναι σε παντελή αφασία είναι σαν ένας παράφρων, και δεν θεωρείται νομικά υπεύθυνος (dis: k13.1(O:) ), διότι τα τελευταία παραδείγματα δεν αποτελούν απιστία.

-4-  η στηλίτευση του Αλλάχ ή του αγγελιοφόρου Του (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ επ’ αυτού)

-5- η άρνηση της ύπαρξης του Αλλάχ, της άναρχης αιωνιότητάς Του, της ατελείωτης αιωνιότητάς Του, ή η άρνηση οποιοδήποτε των χαρακτηριστικών Του τα οποία Του αποδίδουν ομόφωνα οι Μουσουλμάνοι. (dis: v1);

-6- ο σαρκασμός γύρω από το όνομα του Αλλάχ, της εντολής Του, της απαγόρευσής Του, της υπόσχεσής Του, ή της απειλής Του.

-7- η άρνηση οποιουδήποτε εδαφίου του Κορανίου ή ό,τι άλλο του ανήκει δια της ακαδημαϊκής ομοφωνίας (def: b7), ή η προσθήκη κάποιου εδαφίου που δεν του ανήκει.

-8- το να πει κανείς περιπαιχτικά «Δεν γνωρίζω τι είναι η πίστη»

-9- το να απαντήσει σε κάποιον που λέει «Δεν υπάρχει άλλη δύναμη ή ισχύς παρά μόνο μέσω του Αλλάχ», «Το να λες ότι δεν υπάρχει άλλη δύναμη ή ισχύς κτλ. δεν θα σε σώσει από την πείνα»

-10-  για έναν τύραννο, όταν ένας καταπιεσμένος άνθρωπος πει «Αυτό είναι κατόπιν απόφασης του Αλλάχ» να απαντήσει «Εγώ ενεργώ χωρίς την απόφαση του Αλλάχ».

-11- να πει κανείς πως ένας Μουσουλμάνος είναι άπιστος (καφίρ – dis: w47) με λέξεις που είναι δυσερμήνευτες που απλώς δηλώνουν πως είναι αχάριστος προς τον Αλλάχ για τις θεόσδοτες ευλογίες (n: στα Αραβικά, επίσης καφίρ – “kafir”);

-12  όταν κάποιος ζητήσει να διδαχθεί την Μαρτυρία της Πίστεως (Ar. Shahada, τα λόγια “La ilaha ill Allahu Muhammadun rasulu Llah” – δηλαδή «Δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός του Αλλάχ, ο Μωάμεθ είναι ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ), και κάποιος Μουσουλμάνος αρνηθεί  να του το διδάξει

-13- η περιγραφή ενός Μουσουλμάνου ή κάποιου που θέλει να γίνει Μουσουλμάνος, με ορολογίες απιστίας (kufr)

-14- η άρνηση του υποχρεωτικού χαρακτήρα κάποιου πράγματος που σύμφωνα με την ακαδημαϊκή ομοφωνία των Μουσουλμάνων (ijma`, def: B7) είναι τμήμα του Ισλάμ, όταν αυτό είναι πολύ γνωστό ως τέτοιο – όπως λ.χ. η προσευχή  (salat) ή ακόμα ένα «rak’a» από μια εκ των πέντε υποχρεωτικών προσευχών, αν δεν υπάρχει κάποια δικαιολογία.

-15-  η πεποίθηση πως οποιοιδήποτε αγγελιοφόροι ή προφήτες του Αλλάχ είναι ψεύτες, ή η άρνηση πως αυτοί είναι απεσταλμένοι

[σημ:  ο `Ala’ al-din’ Abidin προσθέτει τα ακόλουθα:

-16- η στηλίτευση της θρησκείας του Ισλάμ

-17- η πίστη πως τα πράγματα αφ’ εαυτού τους ή δια της φύσεώς τους έχουν οποιαδήποτε επιρροή ανεξάρτητη από το θέλημα του Αλλάχ

-18- η άρνηση της υπάρξεως των αγγέλων ή των τζίνι (jinn – ορισμός: w22), ή των ουρανών

-19- ο σαρκασμός για οποιοδήποτε θέσπισμα του Ιερού Νόμου

-20- ή η άρνηση πως ο Αλλάχ σκόπευε όπως το μήνυμα του Προφήτη (ο Αλλάχ να τον ευλογεί και να του δίνει ειρήνη) να είναι η θρησκεία που θα ακολουθήσει όλος ο κόσμος (dis: w4.3-4) (al-Hadiyya al-`Ala’iyya (y4), 423-24). )

Υπάρχουν και άλλοι λόγοι, καθ’ ότι το θέμα είναι σχεδόν ανεξάντλητο.  Είθε ο Ύψιστος Αλλαχ να σώσει εμάς και όλους τους Μουσουλμάνους από αυτό.]

Βιάστε χωρίς ενοχές… σαν να τρώτε ψάρια

Αφιερώνουμε το άρθρο αυτό σε όσους εξαπατούν ότι τάχα το Ισλάμ σέβεται τις γυναίκες, και μάλιστα περισσότερο απ’ ότι ο Χριστιανισμός! Πρόκειται για άρθρο για τη σεξουαλική σκλαβιά που βρισκόταν στη διεύθυνση http://www.islam.tc/ask-imam/view.php?q=5482 του σάιτ Ask–Imam.com (Ask the Imam Online Q & A with Mufti Ebrahim Desai) και το έγραψε ο Mufti Ebrahim Desai. Αν κάνετε κλικ τώρα στο δεσμό αυτό θα δείτε το μήνυμα:

Sorry, that fatwa was not found or is unanswered.

Και δεν είναι καθόλου παράξενο που το απέσυραν… Απολαύστε το (το πρωτότυπο στα αγγλικά υπάρχει εδώ: https://greekmurtadeen.wordpress.com/diagrammena/)

Μουφτής Ιμπραχίμ Ντεσάϊ

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος είναι ο Ισλαμικός νόμος σε σχέση με τις γυναίκες-δούλες;  Επιτρεπόταν να έχουν σχέσεις με αυτές τις γυναίκες-δούλες χωρίς επίσημη τελετή γάμου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:  Πρωτίστως, πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν πως η δουλεία δεν ήταν κάτι που είχε εισαχθεί από το Ισλάμ. Αντιθέτως, ήταν κάτι που οι ρίζες του είχαν φυτευθεί πολύ πριν την έλευση του Ισλάμ.  Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί πως η δουλεία είναι το ίδιο αρχαία όσο και ο πόλεμος, επειδή είναι μία από τις συνέπειες του πολέμου.

Έτσι, η δουλεία φαίνεται πως ξεπρόβαλλε το κεφάλι της με τους πρώτους πολέμους που έλαβαν χώρα πάνω στο πρόσωπο της γης. 

Ο πόλεμος είναι ένας παράγοντας που κάνει τους μαλακούς άνδρες αυστηρούς, τους ευγενικούς άνδρες σκληρούς και τους λεπτεπίλεπτους άνδρες σκληροτράχηλους.  Άνδρας που δεν αντέχει την θέα του αίματος κάτω από κανονικές συνθήκες γίνεται ικανός να χύσει το αίμα εκατοντάδων κάτω από την πίεση του πολέμου.  Όσοι δεν σκοτώνονταν σε μάχες γίνονταν αιχμάλωτοι πολέμου.

Οι σελίδες της Ιστορίας δείχνουν πως πολλές εναλλακτικές, αποδοτικές μέθοδοι χρησιμοποιούντο ανά τους αιώνες για να  χειριστούν τους αιχμαλώτους πολέμου.  Κάποιοι εκτελούντο, ενώ άλλοι ελευθερώνονταν, με ή χωρίς λύτρα.  Ύστερα, ήταν άλλοι που ούτε θανατώνονταν ούτε ελευθερώνονταν.  Αυτοί σκλαβώνονταν.

Όταν ήρθε το Ισλάμ και ευδοκίμησε, η δύναμή του αντικρούσθηκε από τους εχθρούς του Ισλάμ και προέκυψε η ανάγκη να εμπλακεί σε πόλεμο.  Μέχρι εκείνη την περίοδο, η σκλαβιά είχε ουσιαστικά διεθνές έθιμο.  Ήταν επίσης διαδεδομένη και στους Άραβες από τις ημέρες του σκότους και της άγνοιας.  Έτσι, η άμεση κατάργησή της θα προκαλούσε χάος και πανδαιμόνιο ανάμεσα στους Αραβικούς λαούς. Οπότε, έπρεπε να εφαρμοσθεί μια διαδικασία σταδιακής εκρίζωσης.  Πέραν αυτού, αν οι Μουσουλμάνοι άφηναν ελεύθερους όλους τους εχθρούς-αιχμαλώτους τους,  και ανέχονταν τους αδελφούς Μουσουλμάνους να αιχμαλωτίζονται και να σκλαβώνονται από τους εχθρούς, αυτό θα οδηγούσε σε μια σημαντική μείωση στην Μουσουλμανική στρατιωτική δύναμη και θα έδινε μεγάλο πλεονέκτημα στις εχθρικές δυνάμεις, κάτι που δεν συνέφερε τους Μουσουλμάνους.

Επί πλέον, είναι πολύ γνωστό πως οι τακτικές πολέμου που χρησιμοποιούνται από την μια πλευρά συχνά ανταπαντώνται από την αντίθετη πλευρά προκειμένου να διατηρηθεί μια ισορροπία δυνάμεων.  Έτσι, η πολεμική διπλωματία θεωρούσε αναγκαία την υποδούλωση των αιχμαλώτων.

Στους ιερούς πολέμους του Ισλάμ (Τζιχάντ) που ελάμβαναν χώρα, και οι γυναίκες κατά καιρούς συλλαμβάνονταν ως αιχμάλωτες πολέμου από τους Μουσουλμάνους πολεμιστές.  Αυτές οι γυναίκες κρατούμενες διανέμονταν μεταξύ των στρατιωτών ως μέρος από τα λάφυρα, μετά την επιστροφή τους σε Ισλαμικά εδάφη.  Ο κάθε στρατιώτης τότε είχε το δικαίωμα να έχει σχέσεις ΜΟΝΟ με την κοπέλλα-σκλάβα πάνω στην οποία του είχε δοθεί το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, και ΟΧΙ με τις σκλάβες που δεν του ανήκαν.

Αυτό το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ του δινόταν από τον «Ameerul-Mu’mineen» (Αρχηγός του Ισλαμικού Κράτους).  Χάρη σε αυτό το δικαίωμα ιδιοκτησίας έγινε νόμιμο για τον ιδιοκτήτη μιας σκλάβας να έχει σεξουαλικές σχέσεις μαζί της.

Πιθανόν επιφανειακά να φαίνεται απεχθής η συνουσία με μια γυναίκα που δεν είναι η νόμιμη σύζυγος του ιδιοκτήτη, όμως μόλις η Σαρία νομιμοποιήσει κάτι, οφείλουμε να το δεχθούμε ως νόμιμο, είτε είναι του γούστου μας είτε όχι, και είτε γνωρίζουμε την υποκείμενη σοφία του είτε όχι.  Είναι απαραίτητο για ένα Μουσουλμάνο να είναι εξοικειωμένος με τους νόμους της Σαρία, αλλά δεν είναι απαραίτητο για εκείνον να εμβαθύνει σε κάθε νόμο προκειμένου να βρει την υποκείμενη σοφία των νόμων αυτών, διότι η γνώση της σοφίας ορισμένων νόμων ίσως να είναι πέραν της περιορισμένης αντίληψής του.   Έχει πει ο Allah Ta’ala μέσα στο Άγιο Κοράνι:  «Wa maa ooteetum min al-ilm illaa qaleelan» που σημαίνει περίπου «Σου έχει δοθεί ένα πολύ μικρό τμήμα της γνώσης». Έτσι, αν κάποιος δεν μπορέσει να κατανοήσει την υποκείμενη σοφία οποιουδήποτε νόμου της Σαρία, δεν πρέπει να το θεωρήσει ως ελάττωμα της Σαρία (ο Αλλάχ φυλάξοι!) αλλά αντιθέτως, είναι ελάττωμα της δικής του αντίληψης και έλλειψης κατανόησης, αφού κανένας νόμος της Σαρία δεν αντιτίθεται στην σοφία.

Παρά ταύτα, η σοφία πίσω από την άδεια που δίνει η Σαρία να συνευρίσκεται με γυναίκα σκλάβα είναι η εξής:

Η ΝΟΜΙΜΗ ιδιοκτησία που αποκτά ένας Μουσουλμάνος από τον «Ameerul-Mu’mineen» (τον αρχηγό του Ισλαμικού Κράτους) για μια γυναίκα-σκλάβα, αποτελεί και νόμιμη αναγνώριση να έχει συνουσία με την γυναίκα-σκλάβα που έχει στην κατοχή του, όπως η γαμήλια τελετή αποτελεί νόμιμη αναγνώριση να έχει συνουσία με την σύζυγό του.  Με άλλα λόγια, αυτή η ΝΟΜΙΜΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ είναι ουσιαστικά ένα ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ της ΓΑΜΗΛΙΑΣ ΤΕΛΕΤΗΣ.  Μια ελεύθερη γυναίκα δεν μπορεί να γίνει «ιδιοκτησία», να αγορασθεί ή να πουληθεί όπως οι άλλες ιδιοκτησίες, έτσι η Σαρία θέσπισε μια «γαμήλια τελετή» κατά την οποία λαμβάνει χώρα μια επιβεβαίωση και έγκριση, που δίνουν στον άνδρα το δικαίωμα να έχει συνουσία μαζί της.  Ενώ από την άλλη, ένα κορίτσι-σκλάβα μπορεί να γίνει ιδιοκτησία και ακόμα μπορεί να αγορασθεί και να πουληθεί, οπότε, αυτό το δικαίωμα ιδιοκτησίας – το οποίο υποκαθιστά μια γαμήλια τελετή – δίνει το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να έχει συνουσία μαζί της.

Ένα παρόμοιο παράδειγμα μπορεί να βρεθεί στην σφαγή των ζώων: ήτοι, μετά από την επίσημη διαδικασία σφαγής όπου προφέρονται τα λόγια «Bismillahi Allahu Akbar» οι κατσίκες, οι αγελάδες κλπ γίνονται «Χαλάαλ» και νόμιμα για κατανάλωση,  ενώ τα ψάρια γίνονται «Χαλάαλ» με απλή απόκτηση, η οποία υποκαθιστά την σφαγή.

Με άλλα λόγια, όπως η νόμιμη απόκτηση ψαριών που αλιεύθηκαν μέσα από το νερό τα καθιστά «Χαλάαλ» για ανθρώπινη κατανάλωση – χωρίς την έναρξη επίσημης διαδικασίας σφαγής – ομοίως, η νόμιμη ιδιοκτησία μιας γυναίκας-σκλάβας την κατέστησε «Χαλάαλ» για τον σκοπό της συνουσίας με τον ιδιοκτήτη της – χωρίς την έναρξη μιας επίσημης γαμήλιας τελετης.

Εν ολίγοις, η άδεια για συνουσία με μια γυναίκα-σκλάβα δεν ήταν κάτι βάρβαρο ή απολίτιστο· αντιθέτως, ήταν σχεδόν το ίδιο καλή με μια γαμήλια τελετή.  Μάλιστα, η κατοχή μιας γυναίκας-σκλάβας μοιάζει με γαμήλια τελετή με πολλούς τρόπους, και τα δύο έχουν  πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους.   Μια ομοιότητα είναι η εξής:

Όπως μια ελεύθερη γυναίκα δεν μπορεί να έχει ταυτόχρονα δύο συζύγους , μια γυναίκα-σκλάβα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συνουσία από δύο ιδιοκτήτες ταυτόχρονα.

Μια άλλη ομοιότητα είναι πως μια ελεύθερη γυναίκα της οποίας ο γάμος έχει διαλυθεί δεν μπορεί να παντρευτεί άλλον άνδρα αν δεν έχει ακυρωθεί ο προηγούμενος γάμος με διαζύγιο κλπ.

Εξ αιτίας των διαφορών μεταξύ συζύγων ο γάμος μερικές φορές φτάνει στο σημείο όπου γίνεται αδύνατο για το ζευγάρι να ζει σαν ανδρόγυνο, με αποτέλεσμα να εφαρμόζεται διαζύγιο προκειμένου να ακυρωθούν οι δεσμοί του γάμου κλπ.

Παρομοίως, αν μια γυναίκα-σκλάβα είχε προηγουμένως παντρευτεί σε εχθρικό έδαφος με μη-Μουσουλμάνο, και στη συνέχεια αιχμαλωτίζεται μόνο η ίδια, δηλαδή χωρίς τον σύζυγό της, τότε δεν επιτρέπεται σε κανένα Μουσουλμάνο να έχει σχέσεις μαζί της αν δεν έχει προηγουμένως ακυρωθεί ο προηγούμενος γάμος της – πράγμα που γίνεται με το να την φέρουν σε Ισλαμική χώρα και να την κάνουν νόμιμη ιδιοκτησία ενός Μουσουλμάνου.  Η εισαγωγή της σε Ισλαμικό έδαφος προϋποθέτει την ακύρωση του προηγούμενου γάμου της από τον Ισλαμικό νόμο, καθ’ ότι με τον σύζυγο σε εχθρικό έδαφος και η ίδια σε Ισλαμικό έδαφος, γίνεται ουσιαστικά αδύνατον για εκείνους να συναντηθούν και να ζήσουν ως ανδρόγυνο.  Αυτός είναι ο λόγος που δεν επιτρέπεται η συνουσία με γυναίκα της οποίας ο σύζυγος  έχει επίσης αιχμαλωτισθεί και σκλαβωθεί μαζί της.

Μια άλλη ομοιότητα μεταξύ των δύο περιπτώσεων είναι πως – όπως μια διαζευγμένη πρέπει να διανύσει μια περίοδο που ονομάζεται «Iddat» πριν της επιτραπεί να παντρευτεί άλλον άνδρα, ομοίως, μια γυναίκα-σκλάβα πρέπει να διανύσει μια περίοδο «Istibraa» πριν ο ιδιοκτήτης της μπορεί να έχει συνουσία μαζί της.

Μια άλλη ομοιότητα ανάμεσα στον γάμο και την ιδιοκτησία γυναίκας-σκλάβας είναι πως – όπως μια σύζυγος γίνεται εξαρτώμενη από τον σύζυγο και εκείνος οφείλει να της παρέχει στέγη, τροφή και ένδυση, ομοίως μια γυναίκα-σκλάβα γίνεται εξαρτώμενη από τον ιδιοκτήτη της και εκείνος οφείλει να της παρέχει στέγη, τροφή και ένδυση,  Ακόμα μία ομοιότητα είναι η εξής:

Όπως σε ένα γάμο οι στενοί συγγενείς της συζύγου γίνονται «Χαράαμ» για τον σύζυγο – δηλαδή, δεν μπορεί να νυμφευτεί την μητέρα, γιαγιά, αδελφή κλπ. της συζύγου του – ομοίως αν κάποιος έχει σεξουαλικές σχέσεις με μια γυναίκα-σκλάβα, οι δικοί της στενοί συγγενείς επίσης γίνονται «Χαράαμ» για τον ιδιοκτήτη.

Με όλες αυτές τις ομοιότητες, δεν έχει νόημα να θεωρούνται απεχθείς οι σαρκικές σχέσεις με μια γυναίκα-σκλάβα  ενώ η συνουσία με την σύζυγο δεν θεωρείται απεχθής.

Καταλάβατε τώρα ποιο είναι το Ισλάμ; Ο μουφτής μιλάει για «απεχθείς σαρκικές σχέσεις με μια γυναίκα-σκλάβα» αλλά δεν αναφέρεται στην απέχθεια που έχει η σκλάβα στο να ανεχτεί έναν άγνωστο που την έχει αιχμαλωτίσει και αποκόψει από την οικογένειά της… Η γνώμη της σκλάβας δεν μετράει, είναι σαν να μην υπάρχει καθόλου αυτός ο άνθρωπος. Ο μουφτής, αφού μας κάνει ολόκληρη εισαγωγή για το ότι δεν εισήγαγε το Ισλάμ τη σκλαβιά (απλά τη διαιωνίζει με το αζημίωτο) αναφέρεται στο αν ο «ευσεβής μουσουλμάνος» μπορεί να έχει ήσυχη τη συνείδησή του όταν χρησιμοποιεί σεξουαλικά τη σκλάβα του!

Προσέξτε για άλλη μια φορά, τι εύκολο που είναι στους μουσουλμάνους να ακυρώνουν γάμους ώστε να απολαμβάνουν «νόμιμα» (σύμφωνα με αυτούς…) μια παντρεμένη γυναίκα:

«Αν μια γυναίκα-σκλάβα είχε προηγουμένως παντρευτεί σε εχθρικό έδαφος με μη-Μουσουλμάνο, και στη συνέχεια αιχμαλωτίζεται μόνο η ίδια, δηλαδή χωρίς τον σύζυγό της, τότε δεν επιτρέπεται σε κανένα Μουσουλμάνο να έχει σχέσεις μαζί της αν δεν έχει προηγουμένως ακυρωθεί ο προηγούμενος γάμος της – πράγμα που γίνεται με το να την φέρουν σε Ισλαμική χώρα και να την κάνουν νόμιμη ιδιοκτησία ενός Μουσουλμάνου.»

Θαυμάστε και την παρομοίωση των γυναικών με τα ζώα που χρησιμοποιούμε για τροφή:

«Ένα κορίτσι-σκλάβα μπορεί να γίνει ιδιοκτησία και ακόμα μπορεί να αγορασθεί και να πουληθεί, οπότε, αυτό το δικαίωμα ιδιοκτησίας – το οποίο υποκαθιστά μια γαμήλια τελετή – δίνει το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να έχει συνουσία μαζί της.

Ένα παρόμοιο παράδειγμα μπορεί να βρεθεί στην σφαγή των ζώων: ήτοι, μετά από την επίσημη διαδικασία σφαγής όπου προφέρονται τα λόγια «Bismillahi Allahu Akbar» οι κατσίκες, οι αγελάδες κλπ γίνονται «Χαλάαλ» και νόμιμα για κατανάλωση,  ενώ τα ψάρια γίνονται «Χαλάαλ» με απλή απόκτηση, η οποία υποκαθιστά την σφαγή.»

Μπορεί δηλ. ο μουσουλμάνος να βιάσει τόσο νόμιμα, σαν να έτρωγε ψάρια! Αν και ίσως (ξανα)βρεθούν μουσουλμάνοι να υποστηρίξουν με θράσος χιλίων πιθήκων, ότι εδώ δεν έχουμε βιασμούς αιχμαλώτων γυναικών αλλά οι αιχμάλωτες θέλουν από μόνες τους να κάνουν σεξ με τους μουσουλμάνους «ιδιοκτήτες» τους.

Θαυμάστε και την πνευματική λοβοτομή που οφείλουν να παρουσιάζουν οι μουσουλμάνοι, την οποία τόσο παραστατικά περιγράφει ο εμβριθής νομοδιδάσκαλος του Ισλάμ:

«Μόλις η Σαρία νομιμοποιήσει κάτι, οφείλουμε να το δεχθούμε ως νόμιμο, είτε είναι του γούστου μας είτε όχι, και είτε γνωρίζουμε την υποκείμενη σοφία του είτε όχι.  Είναι απαραίτητο για ένα Μουσουλμάνο να είναι εξοικειωμένος με τους νόμους της Σαρία, αλλά δεν είναι απαραίτητο για εκείνον να εμβαθύνει σε κάθε νόμο προκειμένου να βρει την υποκείμενη σοφία των νόμων αυτών, διότι η γνώση της σοφίας ορισμένων νόμων ίσως να είναι πέραν της περιορισμένης αντίληψής του.   Έχει πει ο Allah Ta’ala μέσα στο Άγιο Κοράνι:  «Wa maa ooteetum min al-ilm illaa qaleelan» που σημαίνει περίπου «Σου έχει δοθεί ένα πολύ μικρό τμήμα της γνώσης». Έτσι, αν κάποιος δεν μπορέσει να κατανοήσει την υποκείμενη σοφία οποιουδήποτε νόμου της Σαρία, δεν πρέπει να το θεωρήσει ως ελάττωμα της Σαρία (ο Αλλάχ φυλάξοι!) αλλά αντιθέτως, είναι ελάττωμα της δικής του αντίληψης και έλλειψης κατανόησης, αφού κανένας νόμος της Σαρία δεν αντιτίθεται στην σοφία.»

Δηλ. δεν αρμενίζει στραβά το Ισλάμ. Ο γιαλός είναι στραβός! Όπως ακριβώς λένε και οι διάφορες καταστροφικές λατρείες, που καταλογίζουν κάθε στραβό σε ανεπάρκειες του οπαδού και όχι στα δικά τους δόγματα.

Περισσότερα για το Ισλάμ και τις γυναίκες στο μέλλον…

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: Περισσότερα για το Ισλάμ, τη δουλεία και τις παλλακίδες

Πρόσβαλε τον «προφήτη», πρέπει να εκτελεστεί!

Μάθετε για την Αζία Μπίμπι στο YouΤube: http://www.youtube.com/watch?v=pRFTxiaz2tE-

Χριστιανοί του Πακιστάν: μεταξύ σιωπής και φόβου / του Φρανσουά Ντ’ Αλανσόν    Μάρτιος 07 2011

Les chrétiens pakistanais, entre le silence et la peur

© La Croix

Τρία από τα παιδιά της Αζία Μπίμπι στη Σεϊχουπούρα, όπου κρατείται η μητέρα τους

 

Η μπλε σιδερένια πόρτα παραμένει κλειστή στη γωνία του τοίχου. Εδώ βρίσκεται το σπίτι της Αζία Μπίμπι (Asia Bibi) της χριστιανής που έχει καταδικαστεί σε θάνατο για βλασφημία. «Η Αζία έβρισε τον Προφήτη (ευλογημένο το όνομά του), γι’ αυτό είναι φυλακή», μας πληροφορεί σκυθρωπός ο Φακίρ Μοχάμεντ (Fakir Mohammed), που μένει ακριβώς απέναντι. «Όλο το χωριό μαζεύτηκε για να την ακούσει κι εκείνη τα ομολόγησε όλα. Της είπαμε πως αν δεχόταν να γίνει μουσουλμάνα, θα της συγχωρούνταν όλα, αλλά εκείνη αρνήθηκε. Για όσα είπε, της αξίζει να τιμωρηθεί».

Περίεργη ατμόσφαιρα αλήθεια στο Ιτάν Βαλί, ένα χωριό της επαρχίας Πεντζάμπ, χαμένο μέσα στα σιταροχώραφα και τις καλλιέργειες ζαχαροκάλαμου, μια ώρα δρόμο από τη Λαχώρη, όπου κατοικούν 200 οικογένειες. Τα σπίτια είναι φτιαγμένα από πηλό και δε διαθέτουν τρεχούμενο νερό ή ηλεκτρικό.

Αντί να σκύψει το κεφάλι η Αζία Μπίμπι αντιμιλάει

Το χωριό ήταν ήρεμο ως τις 14 Ιουνίου 2009, όταν σε ένα χωράφι ξεσπάει ένας τσακωμός μεταξύ της Αζία Μπίμπι -όπως είναι το παρατσούκλι της Αζία Νορίν (Asia Noreen)- και τριών ακόμα γυναικών. Μαζεύουν «φάλσα», ένα ασιατικό φρούτο. Μια γυναίκα διψά. Η Αζία πάει σπίτι να φέρει νερό. Όταν γυρίζει, οι μουσουλμάνες συνάδερφοί της αρνούνται να πιουν από το ίδιο ποτήρι με εκείνη. Εκτός, της δηλώνουν, αν γίνει μουσουλμάνα: η Αζία θεωρείται «μιαρή».

Αντί να σκύψει το κεφάλι και να μην πει τίποτα, όπως οφείλουν να κάνουν οι μειοψηφικοί Πακιστανοί χριστιανοί-«παρίες», καθώς προέρχονται από μια χαμηλή ινδουιστική κάστα  που προσηλυτίστηκε στο χριστιανισμό όταν ανεξαρτητοποιήθηκε το Πακιστάν, η Αζία Μπίμπι αντιμιλάει: «και γιατί να εξισλαμιστώ; Ο Ιησούς Χριστός σταυρώθηκε για τις αμαρτίες  όλων των ανθρώπων. Τι έκανε ο Μωάμεθ;»

Οργισμένες οι τρεις μουσουλμάνες χτυπούν και σπρώχνουν την Αζία, που καταφεύγει στο σπίτι της, Η μια από τις γυναίκες, σύζυγος του γείτονά της Μοχάμεντ Τουφάιλ (Mohammad Tufail), έχει προηγούμενα με τη χριστιανή. Είναι ήδη τσακωμένες για μια ιστορία μιας ταΐστρας που την έσπασε μια κατσίκα. Τούτη τη φορά μπορεί να πάρει την εκδίκησή της: σπεύδει στον ιμάμη του χωριού και καταγγέλλει τη γειτόνισσά της.

Από τις τρεις χριστιανικές οικογένειες του χωριού, οι δύο έφυγαν

Πέντε μέρες αργότερα, η βεντέτα ξεσπάει. Υποκινούμενοι από μουσουλμάνους ιερείς και τα μεγάφωνα του τζαμιού, οι πρεσβύτεροι του Ιτάν Βαλί, συνοδευόμενοι από έναν όχλο χωρικών, κατευθύνονται στην κατοικία της βλάσφημης χριστιανής.

Κατηγορούμενη δημόσια για βλασφημία, η Αζία αρνείται να εξισλαμιστεί. Ορισμένοι θέλουν να τη διαπομπεύσουν, δένοντάς την από το λαιμό πίσω από ένα γαϊδούρι και περιφέροντάς την έτσι σε όλο το χωριό. Η αστυνομία επεμβαίνει. Φυλακίζεται «για την ασφάλειά της» στο κρατητήριο της Σεϊχουπούρα, της επαρχιακής πρωτεύουσας.

Η συνέχεια είναι γνωστή: η Αζία Μπίμπι κατηγορείται για βλασφημία με βάση τη σχετική διάταξη του άρθρου 295c του πακιστανικού ποινικού κώδικα και στις 8 Νοεμβρίου 2010 καταδικάζεται από τον τοπικό δικαστή Ναβίντ Ικμπάλ (Naveed Iqbal) σε θάνατο δι‘ απαγχονισμού .

Θλιβερός απολογισμός: από τις τρεις χριστιανικές οικογένειες του χωριού, οι δύο το εγκαταλείπουν. Υπό το κράτος των διαρκών απειλών, ο Ασίκ Μασίχ (Ashiq Masih), ο σύζυγος της Αζία, αναγκάζεται να ζει κρυμμένος με τα πέντε τους παιδιά. Ο ξάδερφός του πούλησε το σπίτι του κι έφυγε για τη Φαϊσαλαμπάντ. Η αδερφή του Ναντίμα (Nadjma) σκοπεύει να τον ακολουθήσει.

«Αφού είχε κρίνει «άδικο» το νόμο περί βλασφημίας, ο θάνατός του ήταν δικαιολογημένος»

Τρεις μήνες αργότερα, ο βασικός δράστης του δράματος διαβεβαιώνει πως έχει ήσυχη τη συνείδησή της. Λίγες εκατοντάδες μέτρα από το σπίτι της Αζία, δεσπόζει το τζαμί του χωριού, που πρόσφατα ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε. Καθισμένα στο πάτωμα, τέσσερα πιτσιρίκια αποστηθίζουν στίχους του Κορανίου.

«Ο σύζυγος της Αζία έφυγε από το χωριό με τη θέλησή του. Κανείς δεν τον ανάγκασε», ισχυρίζεται ο ιμάμης Μοχάμεντ Σαλίμ (Muhammad Salim), 31 ετών, που έφθασε στο χωριό εδώ και πέντε χρόνια, αφού σπούδασε επί οκτώ έτη στο φονταμενταλιστικό ιεροδιδασκαλείο (μαντράς) «Χαΐρ-Ουλ» στο Μουλτάν, στο νότιο Πεντζάμπ. Κάθε μέρα, πλην Παρασκευής, 150 παιδιά ηλικίας 4 ως 15 ετών φοιτούν εδώ, στο κορανικό του σχολείο.

«Οι χριστιανοί οφείλουν να προσαρμοστούν στην πακιστανική νομοθεσία, που απαγορεύει κάθε αρνητικό χαρακτηρισμό κατά του Προφήτη», μας εξηγεί, ατάραχος ο Μοχάμεντ Σαλίμ. Όσο για το Σαλμάν Τασίρ (Salman Taseer), τον κυβερνήτη της επαρχίας που δολοφονήθηκε στις 4 Ιανουαρίου, είχε προσπαθήσει να ανατρέψει τη δικαστική ετυμηγορία και είχε χαρακτηρίσει «άδικο» τον νόμο περί βλασφημίας. Εξυπακούεται πως «ο θάνατός του ήταν δικαιολογημένος».

«Το παράπτωμά της είναι απόλυτα στοιχειοθετημένο»

Χάρη στην υπόθεση αυτή, ο νεαρός «γκαρί» (επικεφαλής της προσευχής) με τη φροντισμένη μαύρη γενειάδα και τα κομψά του ρούχα, απέκτησε μια κάποια φήμη, ένα όνομα. Εξάλλου είναι υπό το δικό του αίτημα που ο SSP (senior superintendent of police, αστυνομικός διευθυντής) συνέταξε την FIR (first investigative report, πρώτη ανακριτική έκθεση, ή αλλιώς την έκθεση των γεγονότων, που απαιτεί η δικαστική διαδικασία). Εκείνος παρότρυνε τους μάρτυρες (το σύνολο σχεδόν του κοινοτικού συμβουλίου) να καταθέσουν κατά της βλάσφημης.

«Οι ξένοι υπερασπίζονται την Αζία και διατείνονται πως είναι αθώα, αλλά οι κατηγορίες εναντίον της είναι απόλυτα στοιχειοθετημένες. Οι μάρτυρες επιβεβαίωσαν πως καταφέρθηκε εναντίον των μουσουλμάνων και του Προφήτη. Η ίδια η Αζία παραδέχτηκε τα γεγονότα και ζήτησε συγγνώμη. Μαθαίνω πως επανέλαβε την ομολογία της ενώπιον του δικαστηρίου της Σεϊχουπούρα, που χρειάστηκε πάνω από ένα χρόνο για να τεκμηριώσει τις κατηγορίες εναντίον της. Τώρα άσκησε έφεση στο ανώτατο δικαστήριο της Λαχώρης (LHC). Όσον με αφορά, είμαι απολύτως βέβαιος πως η ποινή της πρέπει να επικυρωθεί».

 

Πακιστανή χριστιανή στην αναστάσιμη Θεία Λειτουργία του 2010, στο Ισλαμαμπάντ

«Προκειμένου να αποφευχθούν καταχρήσεις, ο νόμος πρέπει να αλλάξει»

Στη Σεϊχουπούρα η Αζία σαπίζει στο κελί της, πίσω από τους κόκκινους τούβλινους τοίχους της φυλακής με τους εξώστες. Σε αυτή τη βιομηχανική πόλη των 350,000 κατοίκων, βορειοδυτικά της Λαχώρης, τα μέλη της χριστιανικής κοινότητας κρατούν χαμηλό προφίλ. Σχεδόν 1,800 χριστιανικές οικογένειες ζουν σκόρπιες στην πόλη, Η πλειοψηφία εργάζεται σε υποδεέστερες θέσεις εργασίας (οικοδόμοι, εργάτες καθαριότητας ή οικιακοί βοηθοί).

Την Κυριακή, καμιά εκατοστή ήρθαν στη Θεία Λειτουργία που τελεί ο π. Σαμουήλ Ντιλαβάρ (Samson Dilawar) στον ιερό ναό της Αγίας Θηρεσίας, που ανεγέρθηκε το 1905 από Βέλγους καπουτσίνους ιεραπόστολους. Στην αίθουσα του πρεσβυτερίου που είναι ακόμα διακοσμημένη με χριστουγεννιάτικες γιρλάντες, η ατμόσφαιρα μόνο εορταστική δεν είναι. Ο Χαλίντ Ματού (Khalid Mattoo), ο χριστιανός τοπικός υπεύθυνος του «συμβουλίου για τη διαθρησκευτική αρμονία», κραδαίνει ένα αντίγραφο της FIR. Στο κείμενο αναφέρονται οι βλάσφημες εκφράσεις που αποδίδονται στην Αζία Μπίμπι για την υγεία του Μωάμεθ, τις τελευταίες του ημέρες στη Γη και το γάμο «συμφέροντός» του με τη Χαντιτζά (Khadija), την πρώτη του σύζυγο. «Έκανα κι εγώ την έρευνά μου» μας διαβεβαιώνει ο Χαλίντ Ματού. «Αυτή η υπόθεση είναι ένα ακόμα παράδειγμα του πώς οι εξτρεμιστές αξιοποιούν το νόμο περί βλασφημίας ενάντια σε αθώους. Δεν αντιτιθέμεθα στην ουσία του νόμου, αλλά θέλουμε να τροποποιηθεί, ώστε να αποφεύγονται οι καταχρήσεις»

«Λέω στα τέσσερα παιδιά μου να κρατούν το στόμα τους κλειστό στο σχολείο»

Αβάσιμες προσδοκίες, που δεν τολμούν ούτε καν να τις εκφράσουν δημόσια. «Μετά τη δολοφονία του κυβερνήτη της επαρχίας, ζούμε σε καθεστώς τρομοκρατίας. Κανείς μας δεν τολμάει να πει ανοικτά τι σκέφτεται», υπογραμμίζει ο Κασίφ (Kashif), ένας χριστιανός 32 ετών που εργάζεται σε μια τοπική «μη-κυβερνητική οργάνωση» (ΜΚΟ) κι έχει εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος. «Οι περισσότερο μουσουλμάνοι, συμπεριλαμβανομένων των αστυνομικών, βρίσκονται υπό την επιρροή των εξτρεμιστών». Όσοι διαφωνούν, προτιμούν τη σιωπή. Όσο για την εκκλησία μας, εκτός από το να προσεύχεται δεν κάνει και τόσα για την Αζία Μπίμπι και την οικογένειά της. Θα έπρεπε να της έχει παράσχει νομική συνδρομή, προστασία και οικονομική στήριξη».

Στη «χώρα των ευσεβών» το να είσαι μειοψηφία είναι μάλλον επικίνδυνο, και στοιχίζει ανασφάλεια, διακρίσεις και βίαιους εξισλαμισμούς. Το Δεκέμβριο, στην πόλη απήχθηκαν δύο νέα κορίτσια ηλικίας 13 και 17 ετών. Αλλού, ένας γαιοκτήμονας προσπαθεί να εκτοπίσει από τη γη του τέσσερις χριστιανικές οικογένειες, που κατοικούν εκεί εδώ και πολλές γενιές, με το πρόσχημα ότι δεν εργάζονται πια στη δούλεψή του.

«Κάθε μέρα» μας λέει η σαραντάχρονη Μάνσα Μάζι (Mansha Masi) που εργάζεται ως καθαρίστρια σε ένα δημόσιο Γυμνάσιο, «λέω στους τέσσερις γιους μου να κρατούν το στόμα τους κλειστό στο σχολείο και να μην μπλέκουν σε καυγάδες. Αλλά τους υποχρεώνω να συνεχίζουν τις σπουδές τους, παρά τις διακρίσεις που κυριαρχούν στην εκπαίδευση».

«Η μισαλλοδοξία γίνεται τρόπος ζωής»

Στις 20 Νοεμβρίου του 2010, ο μουσουλμάνος κυβερνήτης του Πεντζάμπ επισκέφθηκε την Αζία Μπίμπι στο κελί της, προς μεγάλη αγαλλίαση της χριστιανικής κοινότητας. «Ο Σαλμάν Τασίρ μου είχε ζητήσει να τον συνοδέψω στο επισκεπτήριό του», μου εξομολογείται ο 47χρονος Σαμψών Ντιλαβάρ (Samson Dilawar) ο εφημέριος του ιερού ναού της Αγίας Θηρεσίας. Εκ μέρους ολόκληρης της χριστιανικής κοινότητας, του μετέφερα τα αισθήματα ευγνωμοσύνης μας. Ατυχώς, μετά τη δολοφονία του τα πράγματα επιδεινώθηκαν κατά πολύ. Ένοπλοι, πάνω σε δύο αυτοκίνητα, πολυβόλησαν τις προάλλες την εκκλησία μας. Δέχτηκα τηλεφωνικές απειλές κατά της ζωής μου. Το χειρότερο είναι πως μέσα στη φυλακή η σωματική ακεραιότητα της Αζία Μπίμπι δεν είναι εξασφαλισμένη. Μπορεί να της συμβεί το οτιδήποτε, ανά πάσα στιγμή».

Στο γραφείο του επί της οδού «Ουόλτον Ρόουντ» της Λαχώρης, ο Πίτερ Τζέικομπ (Peter Jacob), ο εκτελεστικός διευθυντής της «εθνικής επιτροπής δικαιοσύνης και ειρήνης» της πακιστανικής ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, εκφράζει την ανησυχία του για την αναιμική αντίδραση της κοινωνίας των πολιτών στη δολοφονία του κυβερνήτη. «Η μισαλλοδοξία γίνεται τρόπος ζωής. Δεν μπορούμε να κάνουμε δημόσιες παρεμβάσεις σε θέματα σαν τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων του Πακιστάν, ούτε να οργανώνουμε τις εκδηλώσεις μας τόσο άνετα όσο στο παρελθόν».

«Η χώρα χάνει την θρησκευτική της ποικιλομορφία»

Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτή η ατμόσφαιρα τρομοκρατίας επηρεάζει τους εθελοντές και τα στελέχη των χριστιανικών οργανώσεων. «Στο Καράτσι, έχουν δολοφονηθεί επτά συνεργάτες μου. Από έλλειψη θάρρους και ηλιθιότητα, στο ζήτημα του νόμου περί βλασφημίας η κυβέρνηση υπέκυψε στην πολιτική δυναμική που προκάλεσαν τα θρησκευτικά κόμματα και οι ακραίοι ισλαμιστές. Το καλύτερο που μπορούμε να ελπίζουμε για την Αζία Μπίμπι είναι να μετατραπεί στο ανώτατο δικαστήριο της Λαχώρης, το πολύ σε ένα χρόνο από σήμερα, η θανατική της ποινή σε ισόβια δεσμά. Δεν προκαταλαμβάνω τι θα αποφασίσει στη συνέχεια το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, ούτε αποκλείω να της δοθεί τελικά χάρη από τον πρόεδρο».

Αυτός ο μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατηγορεί την κυβέρνηση που εξελέγη το 2008 πως δεν έπραξε τίποτα για να αντιταχθεί στις αιτίες του θρησκευτικού εξτρεμισμού. «Οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες αγνοούν την ιδεολογική διάσταση ενός τέτοιου αγώνα. Η κυβέρνηση απέτυχε να εξηγήσει στον πληθυσμό την ανάγκη διαχωρισμού μεταξύ θρησκείας και πολιτικής. Δεν αναλήφθηκε καμία πρωτοβουλία για να απαλειφθούν οι θρησκευτικές διακρίσεις από το σύνταγμα, τη νομοθεσία και την κρατική πολιτική. Το αποτέλεσμα είναι πως η χώρα χάνει τη θρησκευτική της ποικιλομορφία. Οι μειονότητες βρίσκονται υπό εξαφάνιση, ανίκανες να προβάλουν την παραμικρή αντίσταση».

Στο κέντρο της Λαχώρης, ο καθεδρικός ναός της Αγίας Καρδιάς παραμένει το προσωρινό λιμάνι των 100,000 ρωμαιοκαθολικών της πρωτεύουσας του Πεντζάμπ. Το Μάρτιο του 2008, δέκα βιτρό του ναού καταστράφηκαν μετά από μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας σε ένα γειτονικό κτίριο.

«Οι περισσότεροι παραμένουμε εδώ ζώντας υπό τρομερή πίεση»

Ο σ. Λόρενς Σαλντάνα (Lawrence Saldanha) επίσκοπος της περιοχής από τις… 11 Σεπτεμβρίου 2011, δεν κρύβει την αμηχανία του. «Δε γνωρίζω ποια μπορεί να είναι η λύση. Κανείς δε μας ακούει. Το υπουργείο μειονοτήτων καταργήθηκε στη νέα κυβέρνηση. Ο αγώνας κατά του εξτρεμισμού απαιτεί πολύ χρόνο και πολύ παιδεία. Η φτώχεια και η αμάθεια δεν ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να σκέφτονται ανεξάρτητα».

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ντόπιοι χριστιανοί αισθάνονται πως δεν υπάρχει εδώ μέλλον για τα παιδιά τους. Οι λίγοι τυχεροί που βρίσκουν έναν τρόπο να  διαφύγουν στον Καναδά ή το Ηνωμένο Βασίλειο δεν επιστρέφουν. «Οι περισσότεροι από όσους παραμένουν εδώ, το κάνουν ζώντας υπό φοβερή πίεση. Το 2010 προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ περί τους 400 χριστιανούς. Η μόνη ελευθερία που μας απομένει, είναι της προσευχής».

Κάθε Σάββατο όμως, οι γάμοι συνεχίζονται στο επιβλητικό νεογοτθικό κτίριο, που αναγέρθηκε το 1907 σε σχέδια ενός Φλαμανδού αρχιτέκτονα. Στο τέλος της τελετής, οι νεόνυμφοι ραίνονται με ροζ ροδοπέταλα. Σκιά και φως: η ζωή συνεχίζεται.

Ο σύζυγος και δυο από τα παιδιά της Αζία.

Πηγή άρθρου: http://www.ppol.gr/cm/index.php?Datain=6744&cata_id=8&catb_id=9&LID=1

ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΜΗΝΥΜΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΖΙΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ: http://www.callformercy.com/

Ισλαμικά σχολεία, μαθήματα στο μίσος και τη βία

Να πώς φτιάχνονται οι φανατικοί και οι τρομοκράτες… Σας κάνει εντύπωση που οι δάσκαλοι χτυπάνε έτσι τα παιδιά; Ο ίδιος ο Μουχάμμαντ έδινε οδηγίες για τις τιμωρίες των παιδιών που δεν μάθαιναν να προσεύχονται σωστά.  Έλεγε να μαθαίνει το παιδί να προσεύχεται στα εφτά του χρόνια και αν στα δέκα δεν το κάνει, να το δέρνουν.*

—————–

*»It was narrated that Abu Hurayrah (may Allaah be pleased with him) said: The Messenger of Allaah (peace and blessings of Allaah be upon him) said: “Teach your children to pray when they are seven years old, and smack them if they do not do so when they are ten, and separate them in their beds.”

Narrated by Abu Dawood, 495; classed as saheeh by Shaykh al-Albaani in Saheeh al-Jaami’, 5868

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΡΩΗΝ ΙΣΛΑΜΙΣΤΗ (5)

Αν και η κα Sh. Sh. H ήταν χριστιανή, δεν ήξερε τίποτα σχεδόν για το Χριστιανισμό, εκτός από το χρυσό σταυρό που φορούσε στο λαιμό της. Λέει ότι, ενώ φοιτούσε στο κολέγιο, ήταν ατίθαση και προκάλεσε πολλά προβλήματα για την οικογένειά της. Στη συνέχεια συνάντησε έναν πιστό Χριστιανό που ήθελε να την παντρευτεί, παρά την συμβουλές του κλήρου και παρά τη θέληση της οικογένειάς του. Μετά το γάμο τους, ήταν πιστή σε αυτόν για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Αν και είχαν δύο πολύ όμορφα αγόρια, ήταν δυσαρεστημένη με το σύζυγό της.
H Κα Sh. Sh. H εργάστηκε στο σχολείο όπου συνάντησε τον Khalid Abdel Rahman Mekawy. Άρχισε να γυρίζει με τον Khalid. Επειδή ήταν φτωχός, συνήθιζε να παίρνει τα χρήματα του συζύγου της και να τα δίνει σ’ αυτόν. Το σχολείο ήταν μακριά από εκεί που ζούσε, γεγονός που τη διευκόλυνε να έχει αυτή τη σχέση.

Ο Khalid μου μίλησε για τη σχέση τους και του είπα ότι θα μπορούσα να του απονείμω μια ανταμοιβή 7000 LE (αιγυπτιακές λίρες), ή, ενδεχομένως, 10000 LE, αν ήταν σε θέση να την κάνει να ασπαστεί το Ισλάμ. Κανόνισα να έχουν σεξουαλική επαφή σε ένα διαμέρισμα και στη συνέχεια ειδοποίησα την αστυνομία ηθών που ήρθε να τους συλλάβει.
Ενώ ήταν στο αρχηγείο της αστυνομίας ηθών, η κα Sh. Sh. H βρέθηκε αντιμέτωπη με δύο επιλογές, είτε να γραφτεί μια επίσημη αναφορά και να αντιπροσωπευθεί η υπόθεσή της στο DA ή, αν ήθελε να αποφύγει το σκάνδαλο, θα μπορούσε να απελευθερωθεί προσωρινά, προκειμένου να συσκευάσει τα ρούχα της και στη συνέχεια να επιστρέψει συνοδευόμενη από τον Mohamed Abdel Zaher, ένα δικηγόρο, στο Al-Azhar, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για τη μεταστροφή της. Της είπαν, επίσης, να κάνει αγωγή κατά του χριστιανού συζύγου της ζητώντας την πλήρη επιμέλεια των παιδιών της, μια που ήταν τώρα οπαδός του Ισλάμ. (Σύμφωνα με το αιγυπτιακό δίκαιο, αν ένας από τους γονείς μεταστραφεί στο Ισλάμ αυτός ο γονέας θα έχει την πλήρη επιμέλεια των παιδιών που είναι κάτω των 18 ετών.) Γνωρίζοντας αυτό, ο σύζυγός της πήρε τα παιδιά και εξαφανίστηκε μέχρι που ένας ιερέας κανόνισε γι ‘αυτόν να φύγει από τη χώρα.
Η κα Sh. Sh. H δεν άλλαξε το όνομά της μετά τη μεταστροφή στο Ισλάμ. Ο Khalid πήρε την αμοιβή του από 10000 LE και την έδωσε στην φτωχή οικογένειά του. Έζησε μαζί της και στηρίχθηκε σε δωρεές από μουσουλμανικές οικογένειες που ήθελαν να τον ανταμείψουν επειδή έφερε νίκη στο Ισλάμ. Ωστόσο, παρά αυτές τις ανταμοιβές, ήταν ακόμα φτωχός και εκείνη έζησε μαζί του σε δύσκολες συνθήκες για δύο χρόνια. Η υγεία της επιδεινώθηκε εξαιτίας του υποσιτισμού. Έγινε επίσης μελαγχολική γιατί δεν μπορούσε να δει τα παιδιά της. Προσπάθησε να αυτοκτονήσει σε περισσότερες από μία περιπτώσεις.
Αφού βαφτίστηκα, ο πατέρας της ήρθε σε επαφή με τον Khalid μέσω εμού και τον πλήρωσε 100000 LE για να της δώσει διαζύγιο. Όταν ο πατέρας της την είδε, δεν μπορούσε να την αναγνωρίσει γιατί έδειχνε τόσο χάλια. Όλες οι νομικές διαδικασίες έγιναν με το Συμβούλιο Κληρικών για να επανενταχθεί ως Χριστιανή. Ένας εθελοντής Χριστιανός δικηγόρος την βοήθησε να κερδίσει την υπόθεσή της.
Αν και ο σύζυγός της δεν την δέχτηκε πίσω, της επιτρέπει να βλέπει τα παιδιά της τακτικά και τώρα ζει με τη μητέρα και τον αδελφό της σε μία από τις πόλεις της ακτογραμμής.

Εξομολογήσεις ενός πρώην Ισλαμιστή Νο 4