Αφιερώνουμε το άρθρο αυτό σε όσους εξαπατούν ότι τάχα το Ισλάμ σέβεται τις γυναίκες, και μάλιστα περισσότερο απ’ ότι ο Χριστιανισμός! Πρόκειται για άρθρο για τη σεξουαλική σκλαβιά που βρισκόταν στη διεύθυνση http://www.islam.tc/ask-imam/view.php?q=5482 του σάιτ Ask–Imam.com (Ask the Imam Online Q & A with Mufti Ebrahim Desai) και το έγραψε ο Mufti Ebrahim Desai. Αν κάνετε κλικ τώρα στο δεσμό αυτό θα δείτε το μήνυμα:
Sorry, that fatwa was not found or is unanswered.
Και δεν είναι καθόλου παράξενο που το απέσυραν… Απολαύστε το (το πρωτότυπο στα αγγλικά υπάρχει εδώ: https://greekmurtadeen.wordpress.com/diagrammena/)
Μουφτής Ιμπραχίμ Ντεσάϊ
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος είναι ο Ισλαμικός νόμος σε σχέση με τις γυναίκες-δούλες; Επιτρεπόταν να έχουν σχέσεις με αυτές τις γυναίκες-δούλες χωρίς επίσημη τελετή γάμου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρωτίστως, πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν πως η δουλεία δεν ήταν κάτι που είχε εισαχθεί από το Ισλάμ. Αντιθέτως, ήταν κάτι που οι ρίζες του είχαν φυτευθεί πολύ πριν την έλευση του Ισλάμ. Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί πως η δουλεία είναι το ίδιο αρχαία όσο και ο πόλεμος, επειδή είναι μία από τις συνέπειες του πολέμου.
Έτσι, η δουλεία φαίνεται πως ξεπρόβαλλε το κεφάλι της με τους πρώτους πολέμους που έλαβαν χώρα πάνω στο πρόσωπο της γης.
Ο πόλεμος είναι ένας παράγοντας που κάνει τους μαλακούς άνδρες αυστηρούς, τους ευγενικούς άνδρες σκληρούς και τους λεπτεπίλεπτους άνδρες σκληροτράχηλους. Άνδρας που δεν αντέχει την θέα του αίματος κάτω από κανονικές συνθήκες γίνεται ικανός να χύσει το αίμα εκατοντάδων κάτω από την πίεση του πολέμου. Όσοι δεν σκοτώνονταν σε μάχες γίνονταν αιχμάλωτοι πολέμου.
Οι σελίδες της Ιστορίας δείχνουν πως πολλές εναλλακτικές, αποδοτικές μέθοδοι χρησιμοποιούντο ανά τους αιώνες για να χειριστούν τους αιχμαλώτους πολέμου. Κάποιοι εκτελούντο, ενώ άλλοι ελευθερώνονταν, με ή χωρίς λύτρα. Ύστερα, ήταν άλλοι που ούτε θανατώνονταν ούτε ελευθερώνονταν. Αυτοί σκλαβώνονταν.
Όταν ήρθε το Ισλάμ και ευδοκίμησε, η δύναμή του αντικρούσθηκε από τους εχθρούς του Ισλάμ και προέκυψε η ανάγκη να εμπλακεί σε πόλεμο. Μέχρι εκείνη την περίοδο, η σκλαβιά είχε ουσιαστικά διεθνές έθιμο. Ήταν επίσης διαδεδομένη και στους Άραβες από τις ημέρες του σκότους και της άγνοιας. Έτσι, η άμεση κατάργησή της θα προκαλούσε χάος και πανδαιμόνιο ανάμεσα στους Αραβικούς λαούς. Οπότε, έπρεπε να εφαρμοσθεί μια διαδικασία σταδιακής εκρίζωσης. Πέραν αυτού, αν οι Μουσουλμάνοι άφηναν ελεύθερους όλους τους εχθρούς-αιχμαλώτους τους, και ανέχονταν τους αδελφούς Μουσουλμάνους να αιχμαλωτίζονται και να σκλαβώνονται από τους εχθρούς, αυτό θα οδηγούσε σε μια σημαντική μείωση στην Μουσουλμανική στρατιωτική δύναμη και θα έδινε μεγάλο πλεονέκτημα στις εχθρικές δυνάμεις, κάτι που δεν συνέφερε τους Μουσουλμάνους.
Επί πλέον, είναι πολύ γνωστό πως οι τακτικές πολέμου που χρησιμοποιούνται από την μια πλευρά συχνά ανταπαντώνται από την αντίθετη πλευρά προκειμένου να διατηρηθεί μια ισορροπία δυνάμεων. Έτσι, η πολεμική διπλωματία θεωρούσε αναγκαία την υποδούλωση των αιχμαλώτων.
Στους ιερούς πολέμους του Ισλάμ (Τζιχάντ) που ελάμβαναν χώρα, και οι γυναίκες κατά καιρούς συλλαμβάνονταν ως αιχμάλωτες πολέμου από τους Μουσουλμάνους πολεμιστές. Αυτές οι γυναίκες κρατούμενες διανέμονταν μεταξύ των στρατιωτών ως μέρος από τα λάφυρα, μετά την επιστροφή τους σε Ισλαμικά εδάφη. Ο κάθε στρατιώτης τότε είχε το δικαίωμα να έχει σχέσεις ΜΟΝΟ με την κοπέλλα-σκλάβα πάνω στην οποία του είχε δοθεί το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, και ΟΧΙ με τις σκλάβες που δεν του ανήκαν.
Αυτό το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ του δινόταν από τον «Ameerul-Mu’mineen» (Αρχηγός του Ισλαμικού Κράτους). Χάρη σε αυτό το δικαίωμα ιδιοκτησίας έγινε νόμιμο για τον ιδιοκτήτη μιας σκλάβας να έχει σεξουαλικές σχέσεις μαζί της.
Πιθανόν επιφανειακά να φαίνεται απεχθής η συνουσία με μια γυναίκα που δεν είναι η νόμιμη σύζυγος του ιδιοκτήτη, όμως μόλις η Σαρία νομιμοποιήσει κάτι, οφείλουμε να το δεχθούμε ως νόμιμο, είτε είναι του γούστου μας είτε όχι, και είτε γνωρίζουμε την υποκείμενη σοφία του είτε όχι. Είναι απαραίτητο για ένα Μουσουλμάνο να είναι εξοικειωμένος με τους νόμους της Σαρία, αλλά δεν είναι απαραίτητο για εκείνον να εμβαθύνει σε κάθε νόμο προκειμένου να βρει την υποκείμενη σοφία των νόμων αυτών, διότι η γνώση της σοφίας ορισμένων νόμων ίσως να είναι πέραν της περιορισμένης αντίληψής του. Έχει πει ο Allah Ta’ala μέσα στο Άγιο Κοράνι: «Wa maa ooteetum min al-ilm illaa qaleelan» που σημαίνει περίπου «Σου έχει δοθεί ένα πολύ μικρό τμήμα της γνώσης». Έτσι, αν κάποιος δεν μπορέσει να κατανοήσει την υποκείμενη σοφία οποιουδήποτε νόμου της Σαρία, δεν πρέπει να το θεωρήσει ως ελάττωμα της Σαρία (ο Αλλάχ φυλάξοι!) αλλά αντιθέτως, είναι ελάττωμα της δικής του αντίληψης και έλλειψης κατανόησης, αφού κανένας νόμος της Σαρία δεν αντιτίθεται στην σοφία.
Παρά ταύτα, η σοφία πίσω από την άδεια που δίνει η Σαρία να συνευρίσκεται με γυναίκα σκλάβα είναι η εξής:
Η ΝΟΜΙΜΗ ιδιοκτησία που αποκτά ένας Μουσουλμάνος από τον «Ameerul-Mu’mineen» (τον αρχηγό του Ισλαμικού Κράτους) για μια γυναίκα-σκλάβα, αποτελεί και νόμιμη αναγνώριση να έχει συνουσία με την γυναίκα-σκλάβα που έχει στην κατοχή του, όπως η γαμήλια τελετή αποτελεί νόμιμη αναγνώριση να έχει συνουσία με την σύζυγό του. Με άλλα λόγια, αυτή η ΝΟΜΙΜΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ είναι ουσιαστικά ένα ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ της ΓΑΜΗΛΙΑΣ ΤΕΛΕΤΗΣ. Μια ελεύθερη γυναίκα δεν μπορεί να γίνει «ιδιοκτησία», να αγορασθεί ή να πουληθεί όπως οι άλλες ιδιοκτησίες, έτσι η Σαρία θέσπισε μια «γαμήλια τελετή» κατά την οποία λαμβάνει χώρα μια επιβεβαίωση και έγκριση, που δίνουν στον άνδρα το δικαίωμα να έχει συνουσία μαζί της. Ενώ από την άλλη, ένα κορίτσι-σκλάβα μπορεί να γίνει ιδιοκτησία και ακόμα μπορεί να αγορασθεί και να πουληθεί, οπότε, αυτό το δικαίωμα ιδιοκτησίας – το οποίο υποκαθιστά μια γαμήλια τελετή – δίνει το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να έχει συνουσία μαζί της.
Ένα παρόμοιο παράδειγμα μπορεί να βρεθεί στην σφαγή των ζώων: ήτοι, μετά από την επίσημη διαδικασία σφαγής όπου προφέρονται τα λόγια «Bismillahi Allahu Akbar» οι κατσίκες, οι αγελάδες κλπ γίνονται «Χαλάαλ» και νόμιμα για κατανάλωση, ενώ τα ψάρια γίνονται «Χαλάαλ» με απλή απόκτηση, η οποία υποκαθιστά την σφαγή.
Με άλλα λόγια, όπως η νόμιμη απόκτηση ψαριών που αλιεύθηκαν μέσα από το νερό τα καθιστά «Χαλάαλ» για ανθρώπινη κατανάλωση – χωρίς την έναρξη επίσημης διαδικασίας σφαγής – ομοίως, η νόμιμη ιδιοκτησία μιας γυναίκας-σκλάβας την κατέστησε «Χαλάαλ» για τον σκοπό της συνουσίας με τον ιδιοκτήτη της – χωρίς την έναρξη μιας επίσημης γαμήλιας τελετης.
Εν ολίγοις, η άδεια για συνουσία με μια γυναίκα-σκλάβα δεν ήταν κάτι βάρβαρο ή απολίτιστο· αντιθέτως, ήταν σχεδόν το ίδιο καλή με μια γαμήλια τελετή. Μάλιστα, η κατοχή μιας γυναίκας-σκλάβας μοιάζει με γαμήλια τελετή με πολλούς τρόπους, και τα δύο έχουν πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους. Μια ομοιότητα είναι η εξής:
Όπως μια ελεύθερη γυναίκα δεν μπορεί να έχει ταυτόχρονα δύο συζύγους , μια γυναίκα-σκλάβα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συνουσία από δύο ιδιοκτήτες ταυτόχρονα.
Μια άλλη ομοιότητα είναι πως μια ελεύθερη γυναίκα της οποίας ο γάμος έχει διαλυθεί δεν μπορεί να παντρευτεί άλλον άνδρα αν δεν έχει ακυρωθεί ο προηγούμενος γάμος με διαζύγιο κλπ.
Εξ αιτίας των διαφορών μεταξύ συζύγων ο γάμος μερικές φορές φτάνει στο σημείο όπου γίνεται αδύνατο για το ζευγάρι να ζει σαν ανδρόγυνο, με αποτέλεσμα να εφαρμόζεται διαζύγιο προκειμένου να ακυρωθούν οι δεσμοί του γάμου κλπ.
Παρομοίως, αν μια γυναίκα-σκλάβα είχε προηγουμένως παντρευτεί σε εχθρικό έδαφος με μη-Μουσουλμάνο, και στη συνέχεια αιχμαλωτίζεται μόνο η ίδια, δηλαδή χωρίς τον σύζυγό της, τότε δεν επιτρέπεται σε κανένα Μουσουλμάνο να έχει σχέσεις μαζί της αν δεν έχει προηγουμένως ακυρωθεί ο προηγούμενος γάμος της – πράγμα που γίνεται με το να την φέρουν σε Ισλαμική χώρα και να την κάνουν νόμιμη ιδιοκτησία ενός Μουσουλμάνου. Η εισαγωγή της σε Ισλαμικό έδαφος προϋποθέτει την ακύρωση του προηγούμενου γάμου της από τον Ισλαμικό νόμο, καθ’ ότι με τον σύζυγο σε εχθρικό έδαφος και η ίδια σε Ισλαμικό έδαφος, γίνεται ουσιαστικά αδύνατον για εκείνους να συναντηθούν και να ζήσουν ως ανδρόγυνο. Αυτός είναι ο λόγος που δεν επιτρέπεται η συνουσία με γυναίκα της οποίας ο σύζυγος έχει επίσης αιχμαλωτισθεί και σκλαβωθεί μαζί της.
Μια άλλη ομοιότητα μεταξύ των δύο περιπτώσεων είναι πως – όπως μια διαζευγμένη πρέπει να διανύσει μια περίοδο που ονομάζεται «Iddat» πριν της επιτραπεί να παντρευτεί άλλον άνδρα, ομοίως, μια γυναίκα-σκλάβα πρέπει να διανύσει μια περίοδο «Istibraa» πριν ο ιδιοκτήτης της μπορεί να έχει συνουσία μαζί της.
Μια άλλη ομοιότητα ανάμεσα στον γάμο και την ιδιοκτησία γυναίκας-σκλάβας είναι πως – όπως μια σύζυγος γίνεται εξαρτώμενη από τον σύζυγο και εκείνος οφείλει να της παρέχει στέγη, τροφή και ένδυση, ομοίως μια γυναίκα-σκλάβα γίνεται εξαρτώμενη από τον ιδιοκτήτη της και εκείνος οφείλει να της παρέχει στέγη, τροφή και ένδυση, Ακόμα μία ομοιότητα είναι η εξής:
Όπως σε ένα γάμο οι στενοί συγγενείς της συζύγου γίνονται «Χαράαμ» για τον σύζυγο – δηλαδή, δεν μπορεί να νυμφευτεί την μητέρα, γιαγιά, αδελφή κλπ. της συζύγου του – ομοίως αν κάποιος έχει σεξουαλικές σχέσεις με μια γυναίκα-σκλάβα, οι δικοί της στενοί συγγενείς επίσης γίνονται «Χαράαμ» για τον ιδιοκτήτη.
Με όλες αυτές τις ομοιότητες, δεν έχει νόημα να θεωρούνται απεχθείς οι σαρκικές σχέσεις με μια γυναίκα-σκλάβα ενώ η συνουσία με την σύζυγο δεν θεωρείται απεχθής.
Καταλάβατε τώρα ποιο είναι το Ισλάμ; Ο μουφτής μιλάει για «απεχθείς σαρκικές σχέσεις με μια γυναίκα-σκλάβα» αλλά δεν αναφέρεται στην απέχθεια που έχει η σκλάβα στο να ανεχτεί έναν άγνωστο που την έχει αιχμαλωτίσει και αποκόψει από την οικογένειά της… Η γνώμη της σκλάβας δεν μετράει, είναι σαν να μην υπάρχει καθόλου αυτός ο άνθρωπος. Ο μουφτής, αφού μας κάνει ολόκληρη εισαγωγή για το ότι δεν εισήγαγε το Ισλάμ τη σκλαβιά (απλά τη διαιωνίζει με το αζημίωτο) αναφέρεται στο αν ο «ευσεβής μουσουλμάνος» μπορεί να έχει ήσυχη τη συνείδησή του όταν χρησιμοποιεί σεξουαλικά τη σκλάβα του!
Προσέξτε για άλλη μια φορά, τι εύκολο που είναι στους μουσουλμάνους να ακυρώνουν γάμους ώστε να απολαμβάνουν «νόμιμα» (σύμφωνα με αυτούς…) μια παντρεμένη γυναίκα:
«Αν μια γυναίκα-σκλάβα είχε προηγουμένως παντρευτεί σε εχθρικό έδαφος με μη-Μουσουλμάνο, και στη συνέχεια αιχμαλωτίζεται μόνο η ίδια, δηλαδή χωρίς τον σύζυγό της, τότε δεν επιτρέπεται σε κανένα Μουσουλμάνο να έχει σχέσεις μαζί της αν δεν έχει προηγουμένως ακυρωθεί ο προηγούμενος γάμος της – πράγμα που γίνεται με το να την φέρουν σε Ισλαμική χώρα και να την κάνουν νόμιμη ιδιοκτησία ενός Μουσουλμάνου.»
Θαυμάστε και την παρομοίωση των γυναικών με τα ζώα που χρησιμοποιούμε για τροφή:
«Ένα κορίτσι-σκλάβα μπορεί να γίνει ιδιοκτησία και ακόμα μπορεί να αγορασθεί και να πουληθεί, οπότε, αυτό το δικαίωμα ιδιοκτησίας – το οποίο υποκαθιστά μια γαμήλια τελετή – δίνει το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να έχει συνουσία μαζί της.
Ένα παρόμοιο παράδειγμα μπορεί να βρεθεί στην σφαγή των ζώων: ήτοι, μετά από την επίσημη διαδικασία σφαγής όπου προφέρονται τα λόγια «Bismillahi Allahu Akbar» οι κατσίκες, οι αγελάδες κλπ γίνονται «Χαλάαλ» και νόμιμα για κατανάλωση, ενώ τα ψάρια γίνονται «Χαλάαλ» με απλή απόκτηση, η οποία υποκαθιστά την σφαγή.»
Μπορεί δηλ. ο μουσουλμάνος να βιάσει τόσο νόμιμα, σαν να έτρωγε ψάρια! Αν και ίσως (ξανα)βρεθούν μουσουλμάνοι να υποστηρίξουν με θράσος χιλίων πιθήκων, ότι εδώ δεν έχουμε βιασμούς αιχμαλώτων γυναικών αλλά οι αιχμάλωτες θέλουν από μόνες τους να κάνουν σεξ με τους μουσουλμάνους «ιδιοκτήτες» τους.
Θαυμάστε και την πνευματική λοβοτομή που οφείλουν να παρουσιάζουν οι μουσουλμάνοι, την οποία τόσο παραστατικά περιγράφει ο εμβριθής νομοδιδάσκαλος του Ισλάμ:
«Μόλις η Σαρία νομιμοποιήσει κάτι, οφείλουμε να το δεχθούμε ως νόμιμο, είτε είναι του γούστου μας είτε όχι, και είτε γνωρίζουμε την υποκείμενη σοφία του είτε όχι. Είναι απαραίτητο για ένα Μουσουλμάνο να είναι εξοικειωμένος με τους νόμους της Σαρία, αλλά δεν είναι απαραίτητο για εκείνον να εμβαθύνει σε κάθε νόμο προκειμένου να βρει την υποκείμενη σοφία των νόμων αυτών, διότι η γνώση της σοφίας ορισμένων νόμων ίσως να είναι πέραν της περιορισμένης αντίληψής του. Έχει πει ο Allah Ta’ala μέσα στο Άγιο Κοράνι: «Wa maa ooteetum min al-ilm illaa qaleelan» που σημαίνει περίπου «Σου έχει δοθεί ένα πολύ μικρό τμήμα της γνώσης». Έτσι, αν κάποιος δεν μπορέσει να κατανοήσει την υποκείμενη σοφία οποιουδήποτε νόμου της Σαρία, δεν πρέπει να το θεωρήσει ως ελάττωμα της Σαρία (ο Αλλάχ φυλάξοι!) αλλά αντιθέτως, είναι ελάττωμα της δικής του αντίληψης και έλλειψης κατανόησης, αφού κανένας νόμος της Σαρία δεν αντιτίθεται στην σοφία.»
Δηλ. δεν αρμενίζει στραβά το Ισλάμ. Ο γιαλός είναι στραβός! Όπως ακριβώς λένε και οι διάφορες καταστροφικές λατρείες, που καταλογίζουν κάθε στραβό σε ανεπάρκειες του οπαδού και όχι στα δικά τους δόγματα.
Περισσότερα για το Ισλάμ και τις γυναίκες στο μέλλον…
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: Περισσότερα για το Ισλάμ, τη δουλεία και τις παλλακίδες
Filed under: Δουλεία,Ισλάμ,Ισλάμ και γυναίκες,Προπαγάνδα | Tagged: σκλάβες,φασισμός,Ισλάμ,Ιμπραχίμ Ντεσάϊ,Μουφτής,Σαρία,βιασμοί,γυναίκες,δούλες,η γυναίκα στο Ισλάμ,θρησκεία,καταπίεση της γυναίκας,μουσουλμανικός γάμος,Mufti Ebrahim Desai |
Greek Murtadeen: Ελληνες αποστατες απο το Ισλαμ 
Εκτός από τη λέξη φρίκη, δεν μου έρχεται άλλη στο μυαλό…
Α, μισό λεπτό… Μου έρχεται και η φράση: «νομιμοποιημένη ανδρική διαστροφή». Αυτό που λένε για τις γυναίκες, οι χριστιανοί το ονομάζουν ανδραποδισμό ή σωματεμπορία και οι ανδραποδιστές καταδικάζονται με τον πιο απόλυτο τρόπο: Α΄ Τιμ. 1,8-10
@To islam exei provlima, πραγματικά το Ισλάμ νομιμοποίησε κάποιες διαστροφές των ανδρών οπαδών του, καθώς έπρεπε να έχουν κίνητρα για να ακολουθούν τον Μουχάμμαντ στις ληστρικές επιδρομές του. Όπως καταλαβαίνεις, η απόκτηση γυναικών στις οποίες δεν χρειάζεται ο ‘ιδιοκτήτης’ να πληρώσει προίκα και οι οποίες είναι στο έλεός του ακόμα περισσότερο από μια σύζυγο είναι ένα σοβαρό κίνητρο για να λάβει μέρος σε μάχη.
Είναι αλήθεια ότι στο εδάφιο που λες καταδικάζονται οι ανδραποδιστές. Όμως δεν νομίζω ότι μόνο οι μουσουλμάνοι είχαν σκλάβους. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι Ρωμαιοκαθολικοί χριστιανοί έκαναν δουλεμπόριο παρά αυτό το εδάφιο.
@Gonzo αυτά τα θέματα έχουν σχολιαστεί εκτενώς στη σελίδα μας. Ασφαλώς δεν είναι δική μας δουλειά το πώς παρερμηνεύουν τον Λόγο του Θεού οι Ρωμαιοκαθολικοί.
Αδελφοι εν ΧΡΙΣΤΩ ΧΑΙΡΕΤΕ ΕΝ ΚΥΡΙΩ!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ!ΕΙΝΑΙ ΘΕΑΡΕΣΤΟ.ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΙΣΛΑΜ!
Στις 1 Μαρτίου 2013 – 11:42 μ.μ., ο χρήστης «Greek Murtadeen: Ελληνες
@Χαίρε εν Κυρίω κι εσύ αγαπητέ αδελφέ. Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Παρακαλούμε να προσεύχεσαι για μας.
Άραγε, το Ισλάμ λέει πως τα πιλάφια και τα Ουρί απολαμβάνονται αμέσως μετά τον θάνατο του κάθε πιστού Μουσουλμάνου;;; Αν ναι, φαντάζομαι την απόγνωσή τους, όταν φτάνουν στον άλλο κόσμο και διαπιστώνουν πως δεν διαθέτουν κανένα πεπτικό σύστημα για να απολαμβάνουν τα πιλάφια, ούτε αναπαραγωγικά εξαρτήματα για να απολαμβάνουν το μεταθανάτιο σεξ με Ουρί…
ΥΓ: Φαντάζομαι πως θα έχει και ατελείωτους ορυζώνες και μαγείρους (ή μήπως σκλάβες μαγείρισσες;) ο Ισλαμικός παράδεισος. Αλλά…τόσο ρύζι…. δεν φοβούνται την δυσκοιλιότητα;; Από σαλατικά τίποτε στο μενού ;;
Man-ouri, η περιέργειά σου για τον ισλαμικό παράδεισο θα ικανοποιηθεί σε επόμενο άρθρο.
@Man-ouri, το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι δεν υπάρχουν ούτε ουρί ούτε πιλάφια, και στο θρόνο του απόλυτου Κριτή κάθεται ο Ιησούς Χριστός τον οποίο το Ισλάμ υποβιβάζει σε προφήτη…
greek murtad Σας το έχω ξαναπεί δεν είναι σωστό να φοβόμαστε τους μουσουλμάνους σε έναν τόπο ο οποίος ποτίστηκε με αίμα μαρτύρων τόσο εξ ειδωλολατρών όσο και εκ μουσουλμάνων. Δυο χρόνια τώρα σας παρακαλώ να έρθουμε σε επαφή και με αποφεύγεται. Είχα δώσει και τηλέφωνο στο Χαλήλ αλλά τίποτα. Μένω κρήτη και είμαι διατεθειμένος να έρθω να σας βρω ακόμα και αν βρίσκεστε στην Κομοτηνή. Ένας πρώην τοξικομανής μπορεί κάλλιστα να επανέλθει στα ναρκωτικά όταν η κοινωνία δεν τον αγκαλιάζει και δεν τον στηρίξει στη νέα του αρχή. Ένας πρώην αποστάτης αντιμετωπίζει κάποιου είδους ρατσισμό από τους υπόλοιπους και παραμένει στιγματισμένος παρά τη μεταστροφή του. Εάν δεν στηρίξουμε εμείς ανθρώπους σαν και αυτόν τότε ποιος θα τους στηρίξει; Ο πόρνος νεοέλληνας που τσακώνεται για το Ποδόσφαιρο και βλαστημά για ψύλλου πήδημα; Εμείς σαν πρώην μουσουλμάνοι τι πράττουμε; Τίποτα!
Ανάθεμα ο Μουχάμαντ
Ανάθεμα ο Παπισμός
Ανάθεμα πάσα πίστης και δόγμα πλην της Ορθοδόξου
Καὶ (θὰ πρέπει ἀκόμα) νὰ ἐνθυμεῖσαι πάντοτε (δηλαδὴ ἀδιαλείπτως καὶ χωρὶς διακοπὴ) τὸν Κύριο τὸ Θεό σου καὶ Αὐτὸν μόνο νὰ φοβᾶσαι (μὲ τὸν Ἅγιο φόβο τοῦ Θεοῦ), καὶ νὰ μὴν λησμονήσεις ποτὲ οὔτε Αὐτὸν οὔτε τὶς ἐντολές Του. Γιατὶ (μόνο) ἔτσι καὶ ὁ Θεὸς θὰ σοῦ δώσει τὴν δύναμη (ποὺ εἶναι ἀπαραίτητη) γιὰ νὰ ἐφαρμόζεις (στὴν ζωή σου) τὸ (ἅγιο) θέλημά Του.
Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς
Φίλε ‘Μετανοείτε’ να με συγχωρείς αλλά μου φαίνεσαι φανατικός και επικίνδυνος. Τι είναι αυτά τα ‘Ανάθεμα ο Μουχάμαντ’ ‘Ανάθεμα ο Παπισμός’
‘Ανάθεμα πάσα πίστης και δόγμα πλην της Ορθοδόξου’ που γράφεις; Ποιον εννοείς ως πόρνο νεοέλληνα; Μήπως πιστεύεις ότι ο καθένας που έχει σχέσεις με το άλλο φύλο χωρίς να είναι παντρεμένος είναι πόρνος;
Δεν νομίζω ότι δίνεις καλή μαρτυρία για τη θρησκεία που λες ότι εκπροσωπείς.
Αγαπητέ Gonzo πρώτον δεν εκπροσωπώ το Χριστιανισμό διότι δεν είμαι καν ιερέας. Δεύτερον πορνεία στην ορθοδοξία είναι η σεξ. επαφή που έχει κάποιος μη παντρεμένος με οποιαδήποτε γυναίκα, Σε αντίθεση με έναν ελεύθερο, ένας ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ διαπράτει μοιχεία και όχι πορνεία. Τρίτον
Οί Αγίες Οικουμενικές Σύνοδοι απεφάνθηκαν :
“ αναθενατισθήναι πάσαν αίρεσιν ”( Α΄ κανών Β΄ Οικουμενικής Συνόδου ). “ Όλοις τοίς αιρετικοίς ανάθεμα ”( πρακτικά Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου ). “ Εί τίς τής χριστιανοκατηγορικής αιρέσεως όντα τινά ή έν εαυτή τόν βίον απορρήξαντα , διεκδικεί ( = δικαιώνει ) ανάθεμα ” καί “ ο μή λέγων τοίς αιρετικοίς ανάθεμα , ανάθεμα έστω ”( πρακτικά Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου Μ13 400 ).( Δηλαδή , όποιος δέν λέει ανάθεμα* στούς αιρετικούς , ανάθεμα σ΄ αυτόν τόν ίδιο ! Πρόσχωμεν αδερφοί ! Όσο καί άν επιθυμούμε τήν σωτηρία τών ανθρώπων, δέν πρέπει νά ξεχνάμε τό ότι , κατά τόν Άγιο Ιωάννη τόν Σιναΐτη , ο αιρετικός Ωριγένης , νόσησε » ψεύτικη φιλανθρωπία Τού Θεού » καί αναθεματίστηκε !
*Ανάθεμα σημαίνει , χωρισμός από Τόν Θεό ).
@Καστρινέ να είσαι καλά. Από την αρχή της δημιουργίας της ομάδας μας έχουμε συμφωνήσει ότι θα λειτουργούμε έτσι. Δεν έχουμε ευλογία να αποκαλύψουμε την ταυτότητά μας σε κανέναν.
Ανάθεμα και σε εσένα…
Χαιρετίζω την επιστροφή σου Greek Murtad! Σιδερένιος! Να τα χιλιάσετε τα άρθρα σας και να είστε όλοι καλά.
Καιρός ήταν να μεταφραστεί αυτή η σελίδα σας, το άρθρο αποκαλύπτει πολλά για την ισλαμική νοοτροπία.
@Expaganus ευχαριστώ για λογαριασμό όλων. Ευτυχώς είμαι πολύ καλύτερα, αλλά πρέπει να προσέχω και να μην κουράζομαι. Ανυπομονώ να μπορέσει ο Χαλίλ να σηκώσει και πάλι στις πλάτες του το μπλογκ 🙂 Να εύχεσαι αδελφέ.
Εγώ νόμιζα ότι σας είχαν σκοτώσει όλους γι’ αυτό δεν ξανανεβάσατε άρθρο… Ευτυχώς Greek Murtad από αυτά που γράφεις φαίνεται ότι κι εσύ κι ο Χαλίλ είστε σώοι και αβλαβείς.
Έχω κι εγώ κάποια ερωτήματα για τον ισλαμικό παράδεισο όπως ο Μανουρί (ή μανούρι); Ελπίζω να μην κάνετε χρόνια να το δημοσιεύσετε.
[…] Βιάστε χωρίς ενοχές… σαν να τρώτε ψάρια […]
Δείτε το βίντεο σουνίτης ιμάμης προτρέπει τους ταλαιπωρημένους μουτζαχεντιν να βιάζουν (παντρεύονται με συμβόλαιο λίγων ωρών). Νόμιζα ότι αυτό ίσχυε μόνο στους Σιίτες (μούτα). Τι έχετε να πείτε;
Ο Μουχάμμεντ αλ-Αρίφι είναι Qutbi/Ikhwani και έχει αναιρεθεί από τους Σάλαφι ιμάμηδες, σύμφωνα με τους οποίους στη Συρία και στο Ιράκ έχουμε τρομοκρατία και φίτνα και όχι πραγματικό Τζιχάντ.
[…] Βιάστε χωρίς ενοχές… σαν να τρώτε ψάρια […]
Όταν το Ισλάμ αποκαλύφθηκε στον Προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) πριν 1400 + χρόνια, η δουλεία ήταν ένα κοινωνικό γεγονός όπως επίσης και η αιχμαλωσία σε πολέμους. Όταν γινόντουσαν πόλεμοι μεταξύ των Μουσουλμάνων και τον παγανιστών εξαιτίας της καταδίωξης που κάνανε οι δεύτεροι στους πρώτους, ο νικητής έπαιρνε αιχμάλωτους πολέμου όπου αργότερα γινόντουσαν δούλοι και υπηρέτες. Είχαν την επιλογή να πληρώσουν και να αφεθούν ελεύθεροι η να κρατήσουν το πιστεύω τους σαν δούλοι. Αυτή η πρακτική ήταν κοινωνικό φαινόμενο εκείνη την εποχή και δεν δημιουργήθηκε από το Ισλάμ.
Αυτό όμως που γνωρίζετε αλλά το αποκρύπτετε) είναι ότι το Ισλάμ έπαιξε μεγάλο ρόλο στην εξαφάνιση της δουλείας και σταδιακά την εξαφάνισε. Οι Μουσουλμάνοι απαγορευόταν να έχουν δούλους η σκλάβους ομόθρησκους, έτσι όταν εξαπλώθηκε το Ισλάμ ταυτόχρονα και σταδιακά εξαφανιζόταν και η δουλεία. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) συνήθιζε να στέλνει τους συντρόφους του όπως τον Άμπου Μπακρ και τον Οθμάν ιμπν Άφφαν (ραντιγιαλλάχου άνχουμ) να αγοράζουν και να απελευθερώνουν σκλάβους. Μερικοί από τους πρώτους προσύλητους στο Ισλάμ ήταν φτωχοί απελευθερωμένοι πρώην σκλάβοι όπως π.χ. ο Μπιλάλ ιμπν Ράμπα αλ Χαμπάσι (ραντιγιαλλάχου άνχου). Ο Προφήτης είχε πει ότι μία από τις καλύτερες πράξεις είναι η απελευθέρωση ενός σκλάβου. Ο ίδιος του είχε απελευθερώσει 63 σκλάβους ενώ η σύζυγος του Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα) 67. Συνολικά η οικογένεια του Προφήτη είχε απελευθερώσει 39.237 σκλάβους.
Το Ισλάμ αντιμετώπισε την δουλεία σαν ένα κακό κοινωνικό φαινόμενο και σιγά σιγά (όχι αμέσως) την εξαφάνισε, όπως έκανε και με την περίπτωση του αλκοόλ. Οι δούλες και οι σκλάβες (και άντρες) στο Ισλάμ είχαν την καλύτερη αντιμετώπιση. Το Ισλάμ διέταζε τους Μουσουλμάνους να δέχονται τους σκλάβους και τις σκλάβες σαν αδέρφια τους και να τους συμπεριφέρονται με τον καλύτερο τρόπο, με καλοσύνη και αγάπη. Είναι αλήθεια ότι το Ισλάμ επιτρέπει το σεξ με τις αιχμάλωτες αλλά σε καμία περίπτωση δεν το επιβάλει και μάλιστα καλούνται οι μουσουλμάνοι να συμπεριφέρονται στους δούλους σαν σε αδέρφια τους ή δικούς τους ανθρώπους.
Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε: “Μην προξενείτε κακό, βλάβη και ζημιά στους εαυτούς σας και στους άλλους” (Al-Daraqutni;, Ibn Majah; & Ahmad, Musnad;).
Ο Προφήτης δίδαξε τον σεβασμό και την καλή μεταχείριση προς τις σκλάβες και τους σκλάβους. Λέει: “Οι υπηρέτες σας και οι σκλάβες-σκλάβοι σας είναι αδέρφια σας. Όποιος έχει σκλάβα-σκλάβο έχει την υποχρέωση να τους δίνει φαγητό από την μερίδα του και ρούχα από αυτά που ντύνετε. Δεν πρέπει να τους βάζετε εργασίες πέρα από τις αντοχές τους. Αν πρέπει να τους βάλετε να κάνουν σκληρή εργασία τότε να τους βοηθήσετε” (Sahih al-Bukhari, Iman, 22; Adab, 44; Sahih Muslim, Iman, 38–40; & Abu Dawud, Adab, 124;).
Τα τελευταία λόγια που καταγράφει ο Αλή (ραντιγιαλλάχου άνχου) πριν το θάνατο του Προφήτη είναι ότι ο Προφήτης είπε: “Η Προσευχή! Η Προσευχή! Φοβηθείτε το Θεό όσων αναφορά τις σκλάβες-σκλάβους σας” (Al-Adab al-Mufrad Al-Bukhari, Nr. 158;)
και
“Kανείς από εσάς όταν συστήνει την υπηρέτρια του η υπηρέτη του να μη λέει {από εδώ ο σκλάβος μου ή η σκλάβα μου} το καλύτερο είναι να τον συστήσει ως αδερφό του ή αδελφή του” (Ahmed ibn Hanbal, Musnad, 2 ,4;).
Ο Αλ-Μαρούρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Συνάντησα στην Αρ Ραμπάδα τον Άμπου Δαρ, που φορούσε μία μπέρτα και ο δούλος του φορούσε μία παρόμοια (μπέρτα). Τον ρώτησα γιατί και μου είπε: {Έβρισα κάποιον αποκαλώντας τη μητέρα του με άσχημες κουβέντες. Ο προφήτης μου είχε πει: Ω Άμπου Δαρ! Τον έβρισες χαρακτηρίζοντας τη μητέρα του με άσχημες κουβέντες. Ακόμα έχεις μερικά χαρακτηρηστικά της άγνοιας. Οι δούλοι σας είναι τα αδέρφια σας και ο ΑΛΛΑΧ τους έχει θέσει υπό την εξουσία σας. Έτσι, όποιος έχει έναν αδερφό υπό την εξουσία του, θα πρέπει να τον θρέφει από ό,το τρώει αυτός και να τον ντύνει με ό,τι φοράει και αυτός. Μην τους ζητάτε (τους δούλους) να κάνουν κάτι πάνω από την αντοχή τους και αν το κάνετε, τότε βοηθήστε τους}” (Sahih Bukhari, Vol.1, Book 2, #29;).
Ο πατέρας του Άμπου Μπούρντα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει:
“Τρία πρόσωπα θα έχουν διπλή ανταμοιβή’
~Κάποιος από τους λαούς της Βίβλου που πίστεψε στον προφήτη του (τον Ιησού) και μετά πίστεψε στον προφήτη Μουχάμμεντ (και έγινε μουσουλμάνος),
~ο δούλος που εκτελεί τα καθήκοντα του απέναντι στον ΑΛΛΑΧ και στον κύριο του,
~ο κύριος μιας αιχμάλωτης που της διδάσκει κανόνες καλής συμπεριφοράς και τη μορφώνει στον καλύτερο δυνατό δρόμο (και της μαθαίνει τη θρησκεία) και την απελευθερώνει και τότε την παντρεύεται” (Sahih Bukhari Vol.1, Book 3, #97A).
Λέγεται στο Ιερό Κοράνι: “Και να λατρεύετε τον ΑΛΛΑΧ και να μην έχετε στην λατρεία Αυτού κανένα μέτοχο. Και να προσφέρετε καλοσύνη στους γονείς, τους συγγενείς στα ορφανά και στους φτωχούς στους γείτονες που συνδέεστε με συγγένεια και στους γείτονες που δεν είναι συγγενείς, στους στενούς συντρόφους (φίλους και συνεταίρους), και στους οδοιπόρους που συναντάτε και σ’ όσες έχετε σαν αιχμάλωτες. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ δεν αγαπά τον υπερήφανο, τον ματαιόδοξο” (Κοράνι, 4:36).
“..και σ’ όσες έχετε σαν αιχμάλωτες”. Δηλαδή να τις συμπεριφέρεστε καλά, να τις μορφώνετε, να τις θρέφετε, να τις ντύνετε με τα ρούχα που φοράτε και εσείς, να μην τις βάζετε δυσκολίες πιο βαριές από αυτές που μπορούν να κάνουν, μην τις βρίζετε, μην τις μιλάτε άσχημα.
Είναι ολοφάνερο ότι το Ισλάμ απαγορεύει την κακομεταχείριση των αιχμαλώτων (αντρών και γυναικών) και των σκλάβων. Καλεί μάλιστα τους κυρίους των σκλάβων να τους αντιμετωπίζουν ακόμα και σαν τα παιδιά τους!!
Ο Ιμάμ Μάλικ (ραχίμαχουλλάχ), στη συλλογή ρήσεων του προφήτη Al-Muwatta‘, στον τόμο 2, σελιδα 734 τονίζει ότι “αυτός που βιάζει μια σκλάβα πρέπει να την πληρώσει και ΕΠΙΣΗΣ να τιμωρηθεί”.
Ο Ιμάμ Σάφιι (ραχίμαχουλλάχ), στο Kitaabul Umm, τόμο 3, σελ 253, τονίζει ότι: “Όποιος εξαναγκάζει με την βία να κάνει ερωτική επαφή με την δούλα, τότε του απομακρύνουν την δούλα, πληρώνει και δέχεται την τιμωρία”.
Ο Όμαρ Ιμπν Αλ Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου), δεύτερος Χαλίφης του Ισλάμ, με το που έμαθε ότι ένας Μουσουλμάνος πηρέ μια σκλάβα και έκανε έρωτα μαζί της, διέταξε να τον λιθοβολήσουν, γιατί την πήρε σαν δούλα άδικα (Sunan Al-Bayhaqi, vol. 2, p. 363, Νο 18685;).
Λέει ο ΑΛΛΑΧ στο Άγιο Κοράνι: “..Και μην εξαναγκάζετε τις σκλάβες σας να εκπορνεύονται με σκοπό να κερδίσετε τα πρόσκαιρα αγαθά της ζωής αυτού του κόσμου. Και όποιος τις εξαναγκάζει, ο ΑΛΛΑΧ θα τις συγχωρήσει και θα στείλει (σ’ αυτές) την ευσπλαχνία Του” (Κοράνι, 24:33).
Το παραπάνω εδάφιο έχει σχέση με τον Αμπντουλλάχ Ιμπν Ουμπάι Ιμπν Σαλούλ, ο οποίος τον καιρό της άγνοιας, έστελνε τις δούλες του να εκπορνεύονται, για να κερδίζει χρήματα (Tafsir Ibn Kathir).
Λέγεται μάλιστα στο Άγιο Κοράνι ότι είναι καλύτερο ένας πιστός μουσουλμάνος να παντρεύεται μία πιστή δούλα, παρά μία ελεύθερη και άπιστη:
“..Μια σκλάβα που πιστεύει, είναι καλύτερη από μία άπιστη, ακόμα και αν σας γοητεύσει. Ούτε να παντρεύετε τις κόρες σας με άπιστους μέχρι να πιστέψουν. Ένας σκλάβος που πιστεύει, είναι καλύτερος από έναν άπιστο, ακόμα και αν σας γοητεύσει. Γιατί οι άπιστοι σας καλούν στη φωτιά ενώ ο ΑΛΛΑΧ σας γνέφει με τις εντολές Του προς τον Παράδεισο και τη συγγνώμη…” (Κοράνι, 2:221).
Όταν οι μουσουλμάνοι μετανάστευσαν στη Μεδίνα, κάποιοι λίγοι είχαν παραμείνει στη Μέκκα. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) έστειλε τότε τον Μάρσαντ Αλ-Γκανάουι στη Μέκκα, για να βοηθήσει τους εκεί εναπομείναντες μουσουλμάνους να εξέλθουν από την πόλη. Εκεί ο Μάρσαντ συνάντησε μία ειδωλολάτρισα γυναίκα, την Άνακ, την οποία και αγαπούσε από παλαιότερα. Αυτή του πρότεινε να μείνει εκεί μαζί της. Αυτός της απάντησε ότι η ζίνα (μοιχεία) είναι χαράμ. Αυτή τότε του πρότεινε να παντρευτούν. Τότε ο Μάρσαντ επέστρεψε στη Μεδίνα και εξήγησε στον προφήτη το τι είχε συμβεί. Λίγο αργότερα αποκαλύφθηκε το εδάφιο 2:221 του Ιερού Κορανίου: “..Μια σκλάβα που πιστεύει, είναι καλύτερη από μία άπιστη, ακόμα και αν σας γοητεύσει..”.
@Αλή, μας λες ότι το εδάφιο 2:221 του Κορανίου (που δεν μπορεί να είναι ιερό όπως θα δεις εδώ https://greekmurtadeen.wordpress.com/2014/07/08/quran/) αποκαλύφθηκε πάνω στην ώρα που ένας πιστός μουσουλμάνος κινδύνευε να πέσει στην επιρροή μιας ειδωλολάτρισσας. Τυχαίο θα ήταν.
Ρίξε μια ματιά κι εδώ https://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/02/23/islam-slavery2/, όπου μεταξύ άλλων θα δεις ότι το 2003 ένας υψηλού επιπέδου Σαουδάραβας νομολόγος, ο σεΐχης Salih al-Fawzan, δήλωσε: «Η δουλεία είναι μέρος του Ισλάμ. Η δουλεία είναι μέρος της τζιχάντ, και η τζιχάντ θα συνεχίσει να υπάρχει για όσο θα υπάρχει Ισλάμ». Ο σεΐχης επιτέθηκε σε όσους γράφουν ότι το Ισλάμ εργάστηκε για την κατάργηση της δουλείας εισάγοντας την ισότητα μεταξύ των φυλών: «Είναι αμαθείς, όχι λόγιοι… Είναι απλώς συγγραφείς. Όποιος λέει τέτοια πράγματα είναι άπιστος».
Αν μη τι άλλο, φαίνεται ότι αυτός ο σεΐχης δε μασάει τα λόγια του και γνωρίζει καλά τη στάση του ιδρυτή της θρησκείας του απέναντι στη δουλεία, την οποία μπορείς να δεις εδώ: https://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/02/12/muhammad-slavery1/
Όσο για τον ιμάμ Μάλικ κτλ. υπάρχει απάντηση σε αυτό το σχόλιο: https://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/02/25/muhammad-captives-rapes/#comment-251
«@Μέλος της ΝΕ.Ο.Σ,, προφανώς αναφέρεσαι στο Bιβλίο 36, Αρ. 36.16.14:
Malik related to me from Ibn Shihab that Abd al−Malik ibn Marwan gave a judgment that the rapist had to pay the raped woman her bride−price. Yahya said that he heard Malik say, “What is done in our community about the man who rapes a woman, virgin or non−virgin, if she is free, is that he must pay the bride−price of the like of her. If she is a slave, he must pay what he has diminished of her worth. The hadd−punishment in such cases is applied to the rapist, and there is no punishment applied to the raped woman. If the rapist is a slave, that is against his master unless he wishes to surrender him.”
Εδώ βλάπουμε την ποινή ενός που βιάζει μια ελεύθερη γυναίκα ή τη σκλάβα που ανήκει ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ. Αυτό βεβαίως και τιμωρείται (αν αποδειχθεί με 4 μάρτυρες μπλα μπλα μπλα). Όμως ο ίδιος ο ιδιοκτήτης της σκλάβας τη βιάζει όπως και όποτε θέλει, κι αυτό δεν θεωρείται βιασμός αλλά ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ. Είναι όπως με τη σύζυγο, καθώς στο Ισλάμ δεν νοείται βιασμός στα πλαίσια του γάμου. Δες εδώ στη Hedaya (αναφ. 11, σελ. 141):
“One can enjoy a wife by force”
“But not if she be refractory.”
“If a wife be disobedient or refractory and go abroad without her husband’s consent, she is not entitled to any support from him, until she return and make submission, because the rejection of the matrimonial restraint in this instance originates with her; but when she returns home, she is then subject to it, for which reason she again becomes entitled to her support as before. It is otherwise where a woman, residing in the house of her husband, refuses to admit him to the conjugal embrace, as she is entitled to maintenance, notwithstanding her opposition, because being then in his power, he may, if he please, enjoy her by force.””
Αν αυτό ισχύει μια φορά για τη σύζυγο, για τη σκλάβα ισχύει δέκα! Είναι στην απόλυτη κυριότητα του αφεντικού της.
Δες επίσης και εδώ http://www.islam-qa.com/en/ref/33597 για τη σύζυγο αρχικά και για τη σκλάβα στο τέλος:
The woman does not have the right to refuse her husband, rather she must respond to his request every time he calls her, so long as that will not harm her or keep her from doing an obligatory duty.
Similarly a slave woman does not have the right to refuse her master’s requests unless she has a valid excuse. If she does that she is being disobedient and he has the right to discipline her in whatever manner he thinks is appropriate and is allowed in sharee’ah.
Δηλ. αν του πει όχι ενώ δεν έχει περίοδο και δεν βρίσκεται σε λοχεία ή κάποια ασθένεια, μπορεί να την τιμωρήσει ώσπου να την κάνει να υποχωρήσει (ή να τη βιάσει μια κι έξω να τελειώνει).
Γι’ αυτό ακριβώς λέμε ότι το Ισλάμ έχει δυο μέτρα και δυο σταθμά για τον βιασμό. Σε μερικούς βιασμούς κάνει ότι δεν υπάρχουν. Ένας ιμάμης τόλμησε να πει ότι ο ιδιοκτήτης της σκλάβας της κάνει τιμή που κάνει σεξ μαζί της, γιατί της κάνει ό,τι και στη γυναίκα του!
Ο μόνος λόγος που η ισλαμική νομοθεσία μπορεί να αποτρέψει κάποιον ιδιοκτήτη από τις σχέσεις με τη σκλάβα, είναι αν την αγόρασε υπό όρους (π.χ. ότι δεν θα την ξαναπουλήσει κ.λ.π.) Τότε θεωρείται ότι δεν την έχει στην απόλυτη κυριότητά του οπότε δεν συνιστώνται απαραίτητα οι σχέσεις μαζί της.
Το δεύτερο απόσπασμα φαίνεται μεταφρασμένο παραπλανητικά. Τι θα πει “με τη δούλα”, ποια δούλα; Δική του, αλλουνού, της γυναίκας του (που του είναι από το νόμο απαγορευμένη αν η σύζυγος δεν του δώσει άδεια); Δούλα του πατέρα του, ή δική του που είναι παντρεμένη με άλλον, οπότε του απαγορεύεται; Αν δεν δούμε το πρωτότυπο κείμενο (σε αγγλικά ή αραβικά) μαζί με όλο το πλαίσιο, από μια μικρή φράση που φαίνεται κακομεταφρασμένη επίτηδες δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα.
Παράλληλα ο Imam Al Shaafi’i εκπροσωπεί, όπως πολύ σωστά λες, ΜΙΑ από τις τέσσερις σχολές νομολογίας. Αν είναι ο μόνος που το λέει αυτό από τις 4, δεν έχει και μεγάλη αξία.
Να σημειώσουμε ότι και η αποζημίωση για τον βιασμό σκλάβας δεν πάει στην ίδια, αλλά στο αφεντικό της, επειδή το εμπόρευμα έχασε μέρος της αξίας του.»
Πολύ σωστά είπε ο σέιχ Σάλιχ αλ-Φάουζαν και συμφωνώ μαζί του και όχι με εσάς που κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε.
«“If a wife be disobedient or refractory and go abroad without her husband’s consent, she is not entitled to any support from him, until she return and make submission, because the rejection of the matrimonial restraint in this instance originates with her; but when she returns home, she is then subject to it, for which reason she again becomes entitled to her support as before. It is otherwise where a woman, residing in the house of her husband, refuses to admit him to the conjugal embrace, as she is entitled to maintenance, notwithstanding her opposition, because being then in his power, he may, if he please, enjoy her by force.””»
Πολύ σωστό και συμφωνώ με αυτό.
Συμφωνείς να βιάζει ο άντρας τη σύζυγό του λοιπόν. Καθόλου παράξενο.
Μιλάμε για γάμο, δεν μιλάμε για βιασμό.
Το Κοράνι διδάσκει τους Μουσουλμάνους άντρες να είναι ευγενικοί με τις συζύγους τους ακόμη και σε περιπτώσεις συναισθημάτων αδιαφορίας και αισθήματα αντιπάθειας:
“.. Να διαβιώνετε με τις συζύγους σας με καλοσύνη και δικαιοσύνη. Αν τις αποστρέφεστε, πιθανόν ν’ αποστρέφεστε κάτι στο οποίο ο Αλλάχ Έθεσε άπειρα αγαθά” (Κοράνι, 4:19)
Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) έδωσε μια παρόμοια εντολή:
“Ένας πιστός δεν πρέπει να μισεί μια πιστή. Αντί να αντιπαθεί ένα απ’ τα μειονεκτήματα της, ας προσπαθήσει να σκεφτεί ένα από τα πλεονεκτήματα της.” (Sahih Muslim)
Ο Προφήτης επίσης τόνισε ότι οι καλύτεροι Μουσουλμάνοι είναι εκείνοι, που είναι οι καλύτεροι με τις συζύγους τους:
“Οι πιστοί που δείχνουν τέλεια πίστη, είναι εκείνοι που έχουν τον καλύτερο χαρακτήρα και οι καλύτεροι ανάμεσά σας, είναι εκείνοι που είναι οι καλύτεροι απέναντι στις συζύγους τους.” (Sahih Tirmidhi)
Τί άλλο είπε ο Προφήτης για τις γυναίκες;
«Ο καλύτερος από εσάς είναι αυτός που είναι καλύτερος προς τη σύζυγο του» (Sahih Muslim, Birr 149;),
«Ο καλύτερος από σας, είναι αυτός που συμπεριφέρεται με τον καλύτερο τρόπο στην οικογένεια του. Εγώ είμαι ο καλύτερος από σας στην οικογένεια μου» (Kutubu’l-Sitta, vol. 17, p. 214),
«Μόνο οι άξιοι άντρες είναι γενναιόδωροι προς τις γυναίκες. Ανάξιοι είναι αυτοί που τις συμπεριφέρονται με άσχημο τρόπο» (İbn Majah, Adab 3; Abu Dawood, Adab 6, Rikak 22, İ’tisam 3; & Sahih Muslim, Akdiya 11;),
«Ο καλύτερος από τους πιστούς είναι αυτός που έχει όμορφη ηθική και είναι τρυφερός με την οικογένεια του» (Nasai, Ishratu’n-Nisa, 229; Tirmidhi, İman, no: 2612;),
«Οι γυναίκες, είναι οι αδερφές των ανδρών» (Jamiu’s-Saghir, no: 2329;),
«Το καλύτερο δώρο σε αυτόν τον κόσμο, το καλύτερο δώρο (από τον ΑΛΛΑΧ) που μπορεί να πάρει ένας άνθρωπος: μία γλώσσα με την οποία μνημονεύει (τον ΑΛΛΑΧ), μία καρδιά με την οποία ευχαριστεί (τον ΑΛΛΑΧ) και μία (ευσεβή) γυναίκα που τον βοηθάει να ζήσει ορθά την πίστη του» (Tirmidhi, Birr 13;),
«Αυτός ο κόσμος είναι ένας θησαυρός. Το πιο ωφέλιμο αυτού, είναι μία ευσεβής γυναίκα» (Sahih Muslim, Rada 64, no: 1467; Nasai, Nikah 15;),
«Ένας πιστός άντρας να μη μισεί μία πιστή. Αν δεν του αρέσει μία συνήθεια της (μειονέκτημα) μπορεί να του αρέσει κάποια άλλη (πλεονέκτημα)» (Sahih Muslim, Rada’ 61, no: 1469;),
«Αν η γυναίκα τηρεί τις πέντε προσευχές, κρατάει νηστεία για έναν μήνα, προστατεύει την τιμή της και υπακούει στον άντρα της, θα της ειπωθεί: ‘Από όποια πύλη θες, μπες από εκεί στον Παράδεισο’» (Ahmad bin Hanbal, Musnad, I/191;),
Ο Προφήτης, στο τελευταίο κήρυγμα του (γνωστό και ως: ‘Χούτμπατου’λ-Ουαντά’) είπε: «Φοβηθείτε τον ΑΛΛΑΧ όσον αφορά τα δικαιώματα των γυναικών. Επειδή, είναι για σας ενέχυρο από τον ΑΛΛΑΧ. Η τιμή τους είναι για σας επιτρεπτή σύμφωνα με τον λόγο του ΑΛΛΑΧ. Έχετε πάνω τους το δικαίωμα να μην βάζουν κάποιον άλλον άντρα στο κρεβάτι σας και να προστατεύουν την τιμή τους. Αν κάνουν κάτι τέτοιο, χτυπήστε τις ελαφριά. Και εκείνες έχουν πάνω σας το δικαίωμα να τις ντύνετε και να τις τρέφετε» (Sahih Muslim, Hajj 147, 194; & Tirmidhi, Fitan 2, Tafsir 2;),
«Ποιός από σας θα μπορούσε να χτυπάει τη σύζυγο του σαν να είναι μία σκλάβα; Το βράδυ δεν θα ξαπλώσουν μαζί;» (Sahih Bukhari, Tafsir Shams 1, Anbiya 17, Nikah 93, Adab 43; Sahih Muslim, Jannat 49, no: 2855; İbn Majah, Nikah 512; Tirmidhi, Tafsir 3340;),
Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Αμπ’μπάς (ραντιγιαλλάχου άνχου): «Ο Απεσταλμένος του ΑΛΛΑΧ έπαιρνε τις γυναίκες στις μάχες. Θεράπευαν τους τραυματίες. Τις έδιναν και ένα μέρος από τα λάφυρα…» (Sahih Muslim, Jihad 137, no: 1812; Tirmidhi, Siyar 8; & Abu Dawood, Jihad 152;),
«Να μην παντρεύεται η χήρα γυναίκα (με το ζόρι) χωρίς να έχει προηγηθεί διάλογος μαζί της, να μην παντρεύεται το παρθένο κορίτσι (με το ζόρι) χωρίς την άδεια της» (Sahih Bukhari, İkrah 3; & Sahih Muslim, Nikah 64;),
«Ο Προφήτης ακύρωσε μερικούς γάμους που είχαν πραγματοποιηθεί από τους πατέρες κάποιων γυναικών ενάντια στη θέληση τους, όταν (εκείνες) εξέφρασαν παράπονο» (Sahih Bukharî, İkrah 4;),
«Να είστε καλοσυνάτοι προς τις γυναίκες, σας συμβουλεύω την καλοσύνη όσον αφορά της συμπεριφορά σας προς αυτές… Να τις συμπεριφέρεστε με καλό τρόπο» (Sahih Bukhari, Nikah 79, Anbiya 1, Adab 31, 85, Rikak 23; Sahih Muslim, Rada 65, no: 1468; & Tirmidhi, Talak 12;),
«Σας συμβουλεύω να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη στις γυναίκες. Επειδή αυτές είναι βοηθοί σας (σ’ αυτή τη ζωή). Δεν έχετε άλλο δικαίωμα παρά να τις συμπεριφέρεστε καλά, φτάνει και αυτές ξεκάθαρα να μην έχουν κάνει κάποια προστυχιά…» (Tirmidhi, Tafsir Tawbah, 3087;).
Όταν κάποιος ρώτησε τον Προφήτη τι δικαιώματα είχαν οι γυναίκες πάνω στους συζύγους τους, ο Προφήτης είπε: «Όταν τρως, να την θρέφεις και εκείνη, όπως εσύ ντύνεσαι να τη ντύνεις και εκείνη, να μην τη χτυπάς στο πρόσωπο, να μην την εξευτελίζεις (να μην την προσβάλεις), να μην την αφήνεις μόνη (να μην την παραμελείς)…» (Abu Dawood, Nikah 42, no: 2142-2144; & İbn Majah, Nikah 3;),
«Σε όποιον τους δοθούν κόρες και τις αναθρέψει με καλό τρόπο, θα γίνουν γι’ αυτόν εμπόδιο που θα τον προστατέψει από τη φωτιά της Κόλασης» (Feyzu’l-Kadir, II/97;),
«Όποιος έχει τρεις κόρες ή τρεις αδερφές ή δύο κόρες ή δύο αδερφές και τις αναθρέψει σωστά, αν φοβάται τον ΑΛΛΑΧ γι’ αυτές (αν δεν κάνει κάποια αδικία απέναντι τους), υπάρχει γι’ αυτόν ο Παράδεισος» (Tirmidhi;),
«Η γυναίκα παντρεύεται για τέσσερις λόγους [δηλαδή ένας άντρας τη διαλέγει για τέσσερις λόγους]: για την περιουσία της, για την οικογένεια της, για την ομορφιά της, για τη θρησκεία της. Εσύ, διάλεξε μία θρησκευόμενη και βρες ηρεμία» (Sahih Bukhari, Nikah 15; Sahih Muslim, Rada 53, no: 1466; Abu Dawood, Nikâh 2, no: 2047; & Nasai, Nikâh 13;),
«Να μην εμποδίζετε τις γυναίκες από το να επισκέπτονται τα τζαμιά του ΑΛΛΑΧ» (Sahih Bukhari, Jumuah 13; Sahih Muslim, Salâh 36; Abu Dawood, Salah 13, 52; Tirmidhi, Jumuah 64; Sunan Darimî, Salah 57; Malik, Muwatta, Kıbla 12; & Ahmad bin Hanbal, Musnad, II/16, V/17;).
Είπε ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ότι η γρουσουζιά βρίσκεται στις γυναίκες, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι επικριτές του Ισλάμ; Λοιπόν, ο Άμπου Χάσαν είπε ότι δύο άντρες πήγαν στην σύζυγο του προφήτη Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα) και της είπαν ότι ο Άμπου Χουράιρα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης είχε πει ότι η κακιά διαβολική τύχη βρίσκεται στη γυναίκα, στο σπίτι και στα άλογα. Τότε η Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα) είπε: «Μα τον ΑΛΛΑΧ που αποκάλυψε το Κοράνι στον απεσταλμένο Του, ποτέ δεν είπε ο Προφήτης κάτι τέτοιο αλλά είπε ότι αυτή την αντίληψη την είχαν οι αμαθείς (οι παγανιστές)» (Ahmad ibn Hanbal, al-Musnad;).
Παρομοίασε ο Προφήτης τις γυναίκες με γαϊδούρια και μαύρους σκύλους; Ο Άμπου Δαρ αλ-Γκιφάρι (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης είχε πει: «Όταν κάποιος από σας στέκεται για προσευχή, ας βάλει μπροστά του κάτι σαν εμπόδιο γιατί αν δεν βάλει μπροστά του κάτι σαν εμπόδιο, τότε η προσευχή του θα ακυρωθεί αν περάσει μπροστά του ένας γάιδαρος, μια γυναίκα και ένας μαύρος σκύλος…» (Sahih Muslim).
Ας δούμε όλη την αλήθεια. Ο Άμπου Σαίντ αλ-Χούντρι (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης είχε πει: «Αν κάποιος από σας προσεύχεται πίσω από ένα εμπόδιο (σούτρα) και κάποιος άλλος προσπαθήσει να περάσει από μπροστά του, τότε (ο προσευχόμενος) θα έπρεπε να τον εμποδίσει και αν (ο διερχόμενος) αρνηθεί, τότε θα πρέπει (ο προσευχόμενος) να τον σπρώξει γιατί είναι ο σατανάς» (Sahih al-Bukhari).
Έτσι λοιπόν όχι μόνο γυναίκες, γαϊδούρια και σκυλιά αλλά και άντρες αν περάσουν μπροστά από κάποιον που προσεύχεται, τότε και πάλι θα ακυρωθεί η προσευχή.
Επίσης είπε ο Προφήτης: “Σε περίπτωση που είναι ένοχες ξεκάθαρης ακολασίας, μπορείτε να τις αφήσετε μόνες στα κρεβάτια τους και ν’ επιβάλλετε ελαφριά τιμωρία. Αν σας είναι υπάκουες, μην επιδιώξετε ενάντιά τους μέτρα ενόχλησης.” (Sahih Tirmidhi)
και
“Εκείνοι που τα κάνουν αυτά (δέρνουν τις συζύγους τους) δεν οι καλύτεροι ανάμεσά σας.” (Sunan Abu Dawood)
Πρέπει να ενθυμηθεί σ’ αυτό το σημείο ότι ο Προφήτης επίσης είχε πει:
“Ο καλύτερος ανάμεσά σας είναι αυτός που είναι o καλύτερος με την οικογένειά του, κι εγώ είμαι ο καλύτερος ανάμεσά σας με την οικογένεια μου.” (Sahih Tirmidhi)
Ο Προφήτης συμβούλεψε μια μουσουλμάνα γυναίκα, που ονομαζόταν Φάτιμα μπιντ Κάις, να μην παντρευτεί έναν άντρα, που ήταν γνωστός ότι έδερνε τις γυναίκες:
“Πήγα στον Προφήτη και είπα: ο Άμπου Τζάχμ και ο Μουαβίγια μου έκαναν πρόταση γάμου”. Ο Προφήτης (συμβουλεύοντας) είπε: “Ο Μουάβιγια είναι πολύ φτωχός και ο Άμπου Τζάχμ είναι συνηθισμένος να δέρνει τις γυναίκες.” (Sahih Muslim)
H Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα) η σύζυγος του Προφήτη είχε πει ότι ένα βράδυ που κοιμότανε με τον Προφήτη, ο Προφήτης σηκώθηκε απ’το κρεβάτι χωρίς να κάνει θόρυβο και βγήκε έξω απ’το σπίτι. Τότε αυτή τον ακολούθησε και είδε ότι ο Προφήτης πήγε στο νεκροταφείο “Τζάννατ ουλ Μπάκι” και προσευχήθηκε στον Θεό για να λυτρώσει τους νεκρούς. Όταν ο Προφήτης γύρισε πίσω στο σπίτι, κατάλαβε ότι η Άισα τον είχε ακολουθήσει και της είπε: “Νόμιζες ότι ο ΑΛΛΑΧ και ο απόστολος Του θα σε εξαπατήσουνε;” και μετά η Άισα είπε: “Τότε ο Απεσταλμένος του Θεού με πίεσε στο στήθος μέχρι που ένιωσα ένα τσούξιμο..” (Sahih Muslim, book: 004, number: 2127)
Ο ιμάμης Nawawi λέει στι έργο του “sharh” ότι λέξη που μεταφράζεται ως “πίεσε” είναι η λέξη “lahada” η οποία λανθασμένα από κάποιους ανόητους, δήθεν ερευνητές, επίτηδες μεταφράζεται ως “χτύπησε” (που είναι λάθος μετάφραση) με σκοπό να δείξουν ότι ο προφήτης χτυπούσε τις γυναίκες και ήταν βίαιος ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένας πολύ γλυκός και τρυφερός άνθρωπος. Το σωστό λοιπόν είναι πίεσε.
Ωστόσο αυτή η πρακτική του να πιέζει ο Προφήτης κάποιον στο στήθος, ήταν κάτι που το έκανε συχνά. Όταν έβλεπε κάποιον να είναι ανήσυχος ή ταραγμένος. Για παράδειγμα ο Ουμπάϊ ιμπν Καμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είχε πει: “Μου συνέβη κάτι στο μυαλό μου που δεν μου είχε ξανασυμβεί στις ημέρες της άγνοιας. Όταν ο Απεσταλμένος του ΑΛΛΑΧ είδε τι μου είχε συμβεί, με χτύπησε στο στήθος…” (Sahih Muslim)
Επίσης ο Τζαρίρ ιμπν Αμπντουλλάχ αλ-Μπατζάλλι, λέει ότι όταν πήγε να καταστρέψει το ειδωλολατρικό ιερό «Δουλ Χαλάσα», κάτι του συνέβη. Λέει: “… δεν μπορούσα να σταθώ στο άλογο μου. Το είπα στον Απεσταλμένο του ΑΛΛΑΧ και τότε πιέζωντας με στο στήθος με τα χέρια του τόσο ώστε μπορούσα να δω στο δέρμα μου τα ίχνη από τα δάχτυλα του, είπε: «Ω ΑΛΛΑΧ! Δώσ’ του δύναμη και καθοδήγησε τον στο σωστό…»” (Sahih al-Bukhari; Sahih Muslim)
Άλλωστε η ίδια η Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα) είχε πει: “Ο Απεσταλμένος του Θεού δεν χτύπησε κανέναν με το χέρι του παρά μόνο σε στιγμή μάχης. Και ποτέ δεν χτύπησε έναν δούλο ή μια γυναίκα.” (Ibn Majah;)
Αξιοσημείωτο είναι ότι το Ταλμούδ επιδοκιμάζει τον δαρμό της συζύγου ως τιμωρία με σκοπό την πειθαρχία (στην Κ.Διαθήκη δεν υπάρχει κάτι που να επιδοκιμάζει τον δαρμό της συζύγου αλλά στα διάφορα χριστιανικά δόγματα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν συντάξει κανόνες πολλές φορές κατάφορα άδικες εναντίον των γυναικών και υπέρ των αντρών). Ο σύζυγος δεν περιορίζεται από ακραίες περιπτώσεις όπως η ξεκάθαρη ακολασία. Του επιτρέπεται να δέρνει τη σύζυγό του ακόμα κι αν αυτή αρνηθεί να κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Επιπλέον, δεν είναι περιορισμένος μόνο να κάνει χρήση ελαφριάς τιμωρίας. Του επιτρέπεται να σπάσει το πείσμα της συζύγου του με μαστίγιο ή με λιμοκτονία….. κ.α.
Τί είπε ο Προφήτης για τις γυναίκες;
«Ο καλύτερος από εσάς είναι αυτός που είναι καλύτερος προς τη σύζυγο του» (Sahih Muslim, Birr 149;),
«Ο καλύτερος από σας, είναι αυτός που συμπεριφέρεται με τον καλύτερο τρόπο στην οικογένεια του. Εγώ είμαι ο καλύτερος από σας στην οικογένεια μου» (Kutubu’l-Sitta, vol. 17, p. 214),
«Μόνο οι άξιοι άντρες είναι γενναιόδωροι προς τις γυναίκες. Ανάξιοι είναι αυτοί που τις συμπεριφέρονται με άσχημο τρόπο» (İbn Majah, Adab 3; Abu Dawood, Adab 6, Rikak 22, İ’tisam 3; & Sahih Muslim, Akdiya 11;),
«Ο καλύτερος από τους πιστούς είναι αυτός που έχει όμορφη ηθική και είναι τρυφερός με την οικογένεια του» (Nasai, Ishratu’n-Nisa, 229; Tirmidhi, İman, no: 2612;),
«Οι γυναίκες, είναι οι αδερφές των ανδρών» (Jamiu’s-Saghir, no: 2329;),
«Το καλύτερο δώρο σε αυτόν τον κόσμο, το καλύτερο δώρο (από τον ΑΛΛΑΧ) που μπορεί να πάρει ένας άνθρωπος: μία γλώσσα με την οποία μνημονεύει (τον ΑΛΛΑΧ), μία καρδιά με την οποία ευχαριστεί (τον ΑΛΛΑΧ) και μία (ευσεβή) γυναίκα που τον βοηθάει να ζήσει ορθά την πίστη του» (Tirmidhi, Birr 13;),
«Αυτός ο κόσμος είναι ένας θησαυρός. Το πιο ωφέλιμο αυτού, είναι μία ευσεβής γυναίκα» (Sahih Muslim, Rada 64, no: 1467; Nasai, Nikah 15;),
«Ένας πιστός άντρας να μη μισεί μία πιστή. Αν δεν του αρέσει μία συνήθεια της (μειονέκτημα) μπορεί να του αρέσει κάποια άλλη (πλεονέκτημα)» (Sahih Muslim, Rada’ 61, no: 1469;),
«Αν η γυναίκα τηρεί τις πέντε προσευχές, κρατάει νηστεία για έναν μήνα, προστατεύει την τιμή της και υπακούει στον άντρα της, θα της ειπωθεί: ‘Από όποια πύλη θες, μπες από εκεί στον Παράδεισο’» (Ahmad bin Hanbal, Musnad, I/191;),
Ο Προφήτης, στο τελευταίο κήρυγμα του (γνωστό και ως: ‘Χούτμπατου’λ-Ουαντά’) είπε: «Φοβηθείτε τον ΑΛΛΑΧ όσον αφορά τα δικαιώματα των γυναικών. Επειδή, είναι για σας ενέχυρο από τον ΑΛΛΑΧ. Η τιμή τους είναι για σας επιτρεπτή σύμφωνα με τον λόγο του ΑΛΛΑΧ. Έχετε πάνω τους το δικαίωμα να μην βάζουν κάποιον άλλον άντρα στο κρεβάτι σας και να προστατεύουν την τιμή τους. Αν κάνουν κάτι τέτοιο, χτυπήστε τις ελαφριά. Και εκείνες έχουν πάνω σας το δικαίωμα να τις ντύνετε και να τις τρέφετε» (Sahih Muslim, Hajj 147, 194; & Tirmidhi, Fitan 2, Tafsir 2;),
«Ποιός από σας θα μπορούσε να χτυπάει τη σύζυγο του σαν να είναι μία σκλάβα; Το βράδυ δεν θα ξαπλώσουν μαζί;» (Sahih Bukhari, Tafsir Shams 1, Anbiya 17, Nikah 93, Adab 43; Sahih Muslim, Jannat 49, no: 2855; İbn Majah, Nikah 512; Tirmidhi, Tafsir 3340;),
Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Αμπ’μπάς (ραντιγιαλλάχου άνχου): «Ο Απεσταλμένος του ΑΛΛΑΧ έπαιρνε τις γυναίκες στις μάχες. Θεράπευαν τους τραυματίες. Τις έδιναν και ένα μέρος από τα λάφυρα…» (Sahih Muslim, Jihad 137, no: 1812; Tirmidhi, Siyar 8; & Abu Dawood, Jihad 152;),
«Να μην παντρεύεται η χήρα γυναίκα (με το ζόρι) χωρίς να έχει προηγηθεί διάλογος μαζί της, να μην παντρεύεται το παρθένο κορίτσι (με το ζόρι) χωρίς την άδεια της» (Sahih Bukhari, İkrah 3; & Sahih Muslim, Nikah 64;),
«Ο Προφήτης ακύρωσε μερικούς γάμους που είχαν πραγματοποιηθεί από τους πατέρες κάποιων γυναικών ενάντια στη θέληση τους, όταν (εκείνες) εξέφρασαν παράπονο» (Sahih Bukharî, İkrah 4;),
«Να είστε καλοσυνάτοι προς τις γυναίκες, σας συμβουλεύω την καλοσύνη όσον αφορά της συμπεριφορά σας προς αυτές… Να τις συμπεριφέρεστε με καλό τρόπο» (Sahih Bukhari, Nikah 79, Anbiya 1, Adab 31, 85, Rikak 23; Sahih Muslim, Rada 65, no: 1468; & Tirmidhi, Talak 12;),
«Σας συμβουλεύω να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη στις γυναίκες. Επειδή αυτές είναι βοηθοί σας (σ’ αυτή τη ζωή). Δεν έχετε άλλο δικαίωμα παρά να τις συμπεριφέρεστε καλά, φτάνει και αυτές ξεκάθαρα να μην έχουν κάνει κάποια προστυχιά…» (Tirmidhi, Tafsir Tawbah, 3087;)
Όταν κάποιος ρώτησε τον Προφήτη τι δικαιώματα είχαν οι γυναίκες πάνω στους συζύγους τους, ο Προφήτης είπε: «Όταν τρως, να την θρέφεις και εκείνη, όπως εσύ ντύνεσαι να τη ντύνεις και εκείνη, να μην τη χτυπάς στο πρόσωπο, να μην την εξευτελίζεις (να μην την προσβάλεις), να μην την αφήνεις μόνη (να μην την παραμελείς)…» (Abu Dawood, Nikah 42, no: 2142-2144; & İbn Majah, Nikah 3;),
«Σε όποιον τους δοθούν κόρες και τις αναθρέψει με καλό τρόπο, θα γίνουν γι’ αυτόν εμπόδιο που θα τον προστατέψει από τη φωτιά της Κόλασης» (Feyzu’l-Kadir, II/97;),
«Όποιος έχει τρεις κόρες ή τρεις αδερφές ή δύο κόρες ή δύο αδερφές και τις αναθρέψει σωστά, αν φοβάται τον ΑΛΛΑΧ γι’ αυτές (αν δεν κάνει κάποια αδικία απέναντι τους), υπάρχει γι’ αυτόν ο Παράδεισος» (Tirmidhi;),
«Η γυναίκα παντρεύεται για τέσσερις λόγους [δηλαδή ένας άντρας τη διαλέγει για τέσσερις λόγους]: για την περιουσία της, για την οικογένεια της, για την ομορφιά της, για τη θρησκεία της. Εσύ, διάλεξε μία θρησκευόμενη και βρες ηρεμία» (Sahih Bukhari, Nikah 15; Sahih Muslim, Rada 53, no: 1466; Abu Dawood, Nikâh 2, no: 2047; & Nasai, Nikâh 13;),
«Να μην εμποδίζετε τις γυναίκες από το να επισκέπτονται τα τζαμιά του ΑΛΛΑΧ» (Sahih Bukhari, Jumuah 13; Sahih Muslim, Salâh 36; Abu Dawood, Salah 13, 52; Tirmidhi, Jumuah 64; Sunan Darimî, Salah 57; Malik, Muwatta, Kıbla 12; & Ahmad bin Hanbal, Musnad, II/16, V/17;)
Είπε ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ότι η γρουσουζιά βρίσκεται στις γυναίκες, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι επικριτές του Ισλάμ; Λοιπόν, ο Άμπου Χάσαν είπε ότι δύο άντρες πήγαν στην σύζυγο του προφήτη Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα) και της είπαν ότι ο Άμπου Χουράιρα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης είχε πει ότι η κακιά διαβολική τύχη βρίσκεται στη γυναίκα, στο σπίτι και στα άλογα. Τότε η Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα) είπε: «Μα τον ΑΛΛΑΧ που αποκάλυψε το Κοράνι στον απεσταλμένο Του, ποτέ δεν είπε ο Προφήτης κάτι τέτοιο αλλά είπε ότι αυτή την αντίληψη την είχαν οι αμαθείς (οι παγανιστές)» (Ahmad ibn Hanbal, al-Musnad;)
Παρομοίασε ο Προφήτης τις γυναίκες με γαϊδούρια και μαύρους σκύλους; Ο Άμπου Δαρ αλ-Γκιφάρι (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης είχε πει: «Όταν κάποιος από σας στέκεται για προσευχή, ας βάλει μπροστά του κάτι σαν εμπόδιο γιατί αν δεν βάλει μπροστά του κάτι σαν εμπόδιο, τότε η προσευχή του θα ακυρωθεί αν περάσει μπροστά του ένας γάιδαρος, μια γυναίκα και ένας μαύρος σκύλος…» (Sahih Muslim)
Ας δούμε όλη την αλήθεια. Ο Άμπου Σαίντ αλ-Χούντρι (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης είχε πει: «Αν κάποιος από σας προσεύχεται πίσω από ένα εμπόδιο (σούτρα) και κάποιος άλλος προσπαθήσει να περάσει από μπροστά του, τότε (ο προσευχόμενος) θα έπρεπε να τον εμποδίσει και αν (ο διερχόμενος) αρνηθεί, τότε θα πρέπει (ο προσευχόμενος) να τον σπρώξει γιατί είναι ο σατανάς» (Sahih al-Bukhari)
Έτσι λοιπόν όχι μόνο γυναίκες, γαϊδούρια και σκυλιά αλλά και άντρες αν περάσουν μπροστά από κάποιον που προσεύχεται, τότε και πάλι θα ακυρωθεί η προσευχή.
Λέει το Άγιο Κοράνι:
“..απαγορεύεται να παντρεύεστε με έγγαμες γυναίκες, εκτός από αυτές που το δεξί σας χέρι εξουσιάζει…και εκτός από αυτές, σας επιτρέπονται όλες οι άλλες γυναίκες, μόνο να αναζητήσετε τις γυναίκες σας για γάμο με δώρα απ’ την περιουσία σας, επιδιώκoντας αγνότητα και όχι πόθο..” (Κοράνι, 4:24).
Ο μουσουλμάνος λοιπόν πρέπει πάνω απ’ όλα να επιθυμεί την αγνότητα και όχι τον πόθο.
Λέει το Άγιο Κοράνι:
“Και αν κάποιοι από σας δεν έχουν τα μέσα που μ’ αυτά θα μπορούσαν να παντρευτούν ελεύθερες πιστές γυναίκες, τότε μπορούν να πάρουν για σύζυγο κορίτσια που πιστεύουν απ’ αυτά που το δεξί σας χέρι εξουσιάζει. Και ο ΑΛΛΑΧ γνωρίζει πολύ καλά για την Πίστη σας. Είστε ο ένας απ’ τον άλλον. Ας τις παντρευτείτε λοιπόν με την άδεια του κυρίου τους και ας δώσετε σ’ αυτές την προίκα τους, σύμφωνα με ό,τι είναι λογικό. Αυτές τότε με τη σειρά τους οφείλουν να είναι αγνές και όχι λάγνες και ούτε να παίρνουν εραστές…” (Κοράνι, 4:25).
Ο γάμος λοιπόν με μία πιστή σκλαβα δεν θεωρείται ως κάτι το μειωτικό (και ήταν ένα μέσο απελευθέρωσης).
Επίσης είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι οι αιχμάλωτες και σκλάβες είχαν κάθε δικαίωμα να ζητήσουν την απελευθέρωση τους κάτω από τον Κορανικό νόμο. Ακόμα το Άγιο Κοράνι περιγράφει τους Μουσουλμάνους σαν «ευσεβείς» όταν απελευθερώνουν τους σκλαβους:
“Ευσέβεια δεν είναι μόνο να στρέφετε ανατολικά και δυτικά τα πρόσωπα σας αλλά η ευσέβεια είναι εκείνου που πιστεύει στον ΑΛΛΑΧ και στην Έσχατη Μέρα, στους Αγγέλους και στο Βιβλίο και στους προφήτες. Να δίνει από την περιουσία του, ενώ την αγαπάει για τους συγγενείς του και για τα ορφανά και για τους απόρους και για τους οδοιπόρους και τους ζητιάνους και για την απελευθέρωση των σκλάβων” (Κοράνι, 2:177).
Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε για το παραπάνω εδάφιο: “Όποιος εφαρμόσει στη ζωή του το παραπάνω εδάφιο, έχει τελειοποιήσει την πίστη του” (Beyzavi, I, 249).
Η λέξη λοιπόν εδώ που μεταφράζεται ως ‘ευσέβεια’ είναι η λέξη: “μπιρρ”. Είναι η οποιαδήποτε καλοσύνη, που θα οδηγήσει αυτόν που την κατέχει, στον Παράδεισο. Όταν ρώτησαν κάποια στιγμή τον Προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ποια σάντακα (ελεημοσύνη) είναι καλύτερη, ο Προφήτης απάντησε: “Είναι η ελεημοσύνη που δίνεις όταν ενώ έχεις ό,τι χρειάζεσαι, εντούτις φοβάσαι να μην πέσεις στη φτώχεια και αγωνίζεσαι για τα προς το ζειν…” (Sahih Muslim, Zakat, 93; An-Nasai, zakat 60; Ibn Majah & Ahmad, Musnad;).
Και αυτή είναι μία μορφή πραγματικής ευσέβειας έτσι όπως μας προστάζει το Ιερό Κοράνι και όπως το ερμήνευσε ο απεσταλμένος του Θεού. Να δίνει κάποιος ελεημοσύνη, να προσφέρει στον συνάνθρωπο του και ενώ έχει περιουσία, να μη γίνεται αυθάδης και υπερήφανος’ να θυμάται τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα και να μη γίνεται αχάριστος, να μη καυχιέται για τον πλούτο του.
Καλοσύνη και ευσέβεια είναι η προσφορά. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:
“Αυτός που πιστεύει στον ΑΛΛΑΧ και στην Έσχατη Ημέρα, να προσφέρει στον επισκέπτη του” (Bukhari, Adab, 31; Sahih Muslim, Iman, 75;)
και
“Να προσφέρετε στον επισκέπτη σας, ακόμα και αν είναι κάφιρ (άπιστος)” (Ajluni, I, 195;)
και
“Ακόμα και αν έρθει πάνω στο άλογο, πρέπει να δώσεις σ’ αυτόν που έχει ανάγκη” (Abu Dawud, zakat, 33;).
Ο ποιητής και άλιμ (λόγιος) Σάντι Σιράζι (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Δεν είσαι από αυτούς που ζητάνε οτιδήποτε σε άλλη πόρτα εκτός από αυτήν του Αληθινού (του Θεού). Έτσι, ευχαριστώντας (τον Θεό) για την κατάσταση σου, μη γυρνάς την πλάτη σε αυτόν που έρχεται στην πόρτα σου (έχοντας ανάγκη)”.
Ο σέιχ Ατπαζαρί Οσμάν εφέντι (ραχματουλλάχι αλέιχι) είπε: “Το καλύτερο χαρακτηριστικό που αφορά τον πιστό στη σχέση του με τον Θεό, είναι η παράδοση (του ‘εγώ’ στον Θεό) και η ευχαρίστηση (ευγνωμοσύνη προς τον Θεό) ενώ όσον αφορά τη σχέση του με τους ανθρώπους, είναι η συγχώρηση και το έλεος”.
Η αγάπη για τα χρήματα, είναι μία από τις ιδιαιτερότητες του εγωισμού. Και η βιασύνη είναι μία κακή συνήθεια. Γι’ αυτό, η υπομονή είναι ακόμα πιο ανώτερη από την ευχαριστία προς τον ΑΛΛΑΧ. Ειπώθηκε λοιπόν ότι την Ημέρα της Κρίσεως, θα έρθουν στον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα ο πιο υπομονετικός από τους ανθρώπους μαζί με αυτόν που δοξολογούσε και ευχαριστούσε τον ΑΛΛΑΧ πιο πολύ από όλους (τους ανθρώπους) και ο ΑΛΛΑΧ θα του πει: “Του έδωσα τα πάντα, Με ευχαρίστησε. Σου έδωσα δυσκολίες, υπέμεινες. Γι’ αυτό λοιπόν θα σου δώσω πολύ περισσότερο από αυτό που σου αναλογεί” (Irakî, Muğni, lV).
Καλοσύνη λοιπόν και ευσέβεια, είναι και όταν ο πιστός δίνει από την περιουσία του για την απελευθέρωση των σκλάβων και αυτός που δε δίνει και δεν ενδιαφέρεται, μοιάζει σαν το δέντρο που του κόπηκε η γλύκα, επειδή ακόμα και αν τα κλαδιά του είναι πράσινα σαν τα φύλα της χουρμαδιάς, η πρασινάδα αυτή δεν ωφελεί σε τίποτα αν του έχει κοπεί η ρίζα.
Το Ιερό Κοράνι τονίζει και επαινεί τους ενάρετους δούλους και όπως τονίστηκε πιο πριν, δεν θεωρεί τον γάμο μαζί τους ως κάτι το υποτιμητικό:
“Και να παντρεύεστε – ανάμεσα σας άγαμους και τους ενάρετους από τους δούλους σας (είτε άνδρες – είτε γυναίκες). Αν είναι φτωχοί, ο ΑΛΛΑΧ θα τους πλουτίσει από τη Χάρη Του. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ είναι Πολυγενναιόδωρος (και) Παντογνώστης. Κι ας μείνουν αγνοί εκείνοι που δεν βρίσκουν τα μέσα για να παντρευτούν, μέχρις ότου ο ΑΛΛΑΧ τους πλουτίσει με (τα μέσα) της χάρης Του.
Κι αν κανείς από τους σκλάβους σας που το δεξί σας χέρι εξουσιάζει (οι δούλοι) ζητήσουν με γραπτή αίτηση την ελευθερία τους (με τίμημα), κάνετε τους αυτή τη χάρη, αν ξέρετε ανάμεσα τους κανέναν που, να αξίζει αυτό το καλό. Και δώστε τους από την περιουσία του ΑΛΛΑΧ που σας έχει δώσει…” (Κοράνι, 24:32-33).
Το κάλεσμα του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ήταν ένα κάλεσμα για την απελευθέρωση του ανθρώπου και να τεθεί τέλος στην δουλεία του. Ταύτισε την ελευθερία με την ανθρωπότητα και την κατέστησε μια απόδειξη για την τίμηση του ανθρώπου από τον Θεό. Έδωσε μεγάλο ενδιαφέρον στους δούλους, στενεύοντας τις πηγές της δουλείας και διευρύνοντας τους δρόμους της απελευθέρωσης, ενώ παρότρυνε τους ανθρώπους να απελευθερώνουν τους δούλους. Μάλιστα, είπε ότι ένας πιστός θα ανταμειφθεί, ακόμα και αν είχε απελευθερώσει δούλους πριν γίνει μουσουλμάνος.
Ο Χακίμ Ιμπν Χιζάμ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε στον απεσταλμένο του Θεού: “Πριν γίνω μουσουλμάνος, συνήθιζα να κάνω καλό’ έδινα σε ελεημοσύνη, απελευθέρωνα σκλάβους και ήμουν καλός και τρυφερός με τους συγγενείς μου. Θα ανταμοιφθώ για τις πράξεις μου αυτές;” και ο προφήτης του απάντησε: “Έγινες μουσουλμάνος με όλες αυτές τις καλοσύνες (χωρίς να χαθεί η αξία τους)” (Sahih Bukhari, Vol.2, Book 24, #517;).
Ας δούμε λοιπόν κάτι σχετικό, την ιστορία του θείου του προφήτη, του Άμπου Λάχαμπ, που αναφέρεται στο 111ο κεφάλαιο του Ιερού Κορανίου:
“Κόπηκαν τα χέρια του Άμπου Λάχαμπ και χάθηκε και ο ίδιος.
Κανένα όφελος δεν είχε από όλα τα πλούτη και τα κέρδη του.
Θα καεί σε φωτιά με πύρινη φλόγα
Και η γυναίκα του θα κουβαλά τα ξύλα για τη φωτιά.
Θα έχει κρεμασμένο γύρω απ’ τον λαιμό της σχοινί από ίνες φύλλου χουρμαδιάς” (Κοράνι, 111:1-5).
Ο Άμπου Λάχαμπ ήταν θείος του προφήτη αλλά είχε προσπαθήσει αυτός και οι φίλοι του να τον σκοτώσουν (τον προφήτη) και τον έβριζαν, ενώ η σύζυγος του Άμπου Λάχαμπ -η Ουμ Τζαμίλα- συνήθιζε να πετάει πέτρες στον προφήτη και έριχνε αγκάθια στα μονοπάτια απ’ όπου αυτός περνούσε. Και ο Άμπου Λάχαμπ και η σύζυγος του καταδικάστηκαν να πάνε στην Κόλαση, ενώ η ίδια η Ούμ Τζαμίλα θα μεταφέρει την καύσιμη ύλη για τη φωτιά που θα τους καίει.
Ο ίδιος πρώην ιεραπόστολος που ασπάστηκε το Ισλάμ Άμπντουλ-Άχαντ Όμαρ Μίλλερ λέει: “Αυτό το κεφάλαιο αποκαλύφθηκε και από τότε για 10 χρόνια ο Άμπου Λάχαμπ ζούσε και θα μπορούσε να ρεζιλέψει το Ισλάμ και τον Προφήτη. Θα μπορούσε να ασπαστεί το Ισλάμ έστω στα ψέματα, θα μπορούσε να δηλώσει ότι ήθελε να γίνει μουσουλμάνος, μόνο και μόνο για να ρεζιλέψει τον Προφήτη αλλά δεν το έκανε. Γιατί δεν το έκανε; Μα γιατί στο ίδιο το Κοράνι λέγεται ότι δεν θα το έκανε ποτέ. «Χάθηκε ο Άμπου Λάχαμπ» λέγεται στο Κοράνι και αυτό το βιβλίο λέει την αλήθεια. Θα μπορούσε να γίνει στα ψέματα μουσουλμάνος ο Άμπου Λάχαμπ και να πει: «Ο Μουχάμμεντ λέει ότι θα πάω στην κόλαση και ότι δε θα γίνω μουσουλμάνος αλλά εγώ σας λέω ότι αναγνωρίζω το Ισλάμ και θέλω να το ασπαστώ» για να διαψεύσει το Κοράνι αλλά δεν το έκανε γιατί το Κοράνι δεν ήταν λόγος του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) αλλά του Θεού”.
Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η σημασία της ιστορίας του Άμπου Λάχαμπ και γιατί τον αναφέρω. Ο Άμπου Λάχαμπ είχε μία δούλα, τη Θουγάιμπα. Την ημέρα που γεννήθηκε ο προφήτης, ο Άμπου Λάχαμπ απελευθέρωσε τη Θουγάιμπα δείχνοντας τη με το δάχτυλο του, η οποία Θουγάιμπα θήλασε τον προφήτη όταν ήταν μωρό. Όταν πέθανε ο Άμπου Λάχαμπ, κάποιος συγγενής του τον είδε στο όνειρο του σε μια πολύ άσχημη κατάσταση και τον ρώτησε: “Τί αντιμετώπισες εκεί;” και ο Άμπου Λάχαμπ απάντησε: “Δεν έχω βρει καμία ανάπαυση από τότε που σας άφησα, εκτός του ότι μου δόθηκε να πίνω λίγο νερό από αυτό [και έδειξε το μέρος ανάμεσα στον δείκτη του χεριού του και στα άλλα του δάχτυλα] και αυτό επειδή είχα απελευθερώσει τη Θουγάιμπα [δείχνοντας την με τον δείχτη του χεριού του]” (Sahih Bukhari, Book 7, Vol. 62 , no. 38;).
Ο Ας-Σουχάιλι (ραχίμαχουλλάχ) λέει στο ‘Rawd Al-Anif‘ ότι αυτό έγινε όταν γεννήθηκε ο προφήτης αλλά ο Ιμπν Χάτζαρ αλ-Ασκαλάνι (ραχίμαχουλλάχ) λέει στο ‘Fath Al-Bari, 9.84‘ και ο Χάφιζ Ιμπν Άμπντουλ-Μπαρρ (ραχίμαχουλλάχ) στο ‘Al-Istai’aab, 1/10‘ και ο Χάφιζ Ιμπν αλ-Τζάουζι (ραχίμαχουλλάχ) στο βιβλίο του ‘Al-Wafa bi Ahwalil Mustafa‘ ότι η απελευθέρωση της Θουγάιμπα από τον Άμπου Λάχαμπ έγινε πολύ μετά τη γέννηση του Προφήτη, μετά την Εγίρα. Γι’ αυτό λοιπόν, επειδή ο Άμπου Λάχαμπ απελευθέρωσε τη δούλα του, γι’ αυτό ως εξαίρεση λέγεται ότι του δόθηκε αυτή η μικρή χάρη να μπορεί να πίνει λίγο μόνο νερό από την παλάμη του χεριού του, ανάμεσα στον δείκτη και στον αντίχειρα του (‘Abdur-Razzaq, Mussanaf).
Το παραπάνω γεγονός μνημονεύεται από τον Αλ-Μπαγάουι και τον Αλ-Μπεϊχάκι (ραχίμαχουμουλλάχ) και το αναφέρουν επίσης ο Ιμπν Καθίρ, ο Ζέιν αλ-Ντιν αλ-Ιράκι, ο Ιμπν Ταϊμίιγια στο ‘al-Sarim al-Maslul‘ και ο Ιμπν αλ-Κάιγιμ αλ-Τζαουζίγια στο ‘Tuhfat al-Mawdud‘.
Ο Γερμανός ανατολιστής Αδάμ Μιτζ απέδειξε ότι η απελευθέρωση των δούλων αποτελεί μια αρχή του Ισλάμ. Λέει χαρακτηριστικά: Στο Ισλάμ υπήρχε ένας κανόνας προς το συμφέρον των δούλων. Ένας δούλος μπορούσε να εξαγοράσει την ελευθερία του πληρώνοντας ένα χρηματικό ποσό και είχε το δικαίωμα να ασχοληθεί με την εργασία που επιλέγει. Αποτελούσε επίσης ένα καλό ήθος να αφήσει ο μουσουλμάνος μια διαθήκη στην οποία απελευθερώνει μερικούς δούλους του.
Το Ισλάμ άλλωστε ύψωσε την αξία των δούλων, στο βαθμό που ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), όπως αναφέρει ο χριστιανός διανοούμενος Νάζμι Λούκα, κατέστησε του δούλους ίσους με τους βασιλείς των Κουράις! (nazmi luka: muhammad the messenger and the message).
Έτσι, οι ηγέτες των Κουράις (η φυλή στην οποία ανήκε ο προφήτης) προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν το νέο αυτό κάλεσμα το οποίο αποσκοπεί στην απελευθέρωση των δούλων και απαιτεί την πλήρη ισότητα μεταξύ τους και των κυρίων τους. Οι δούλοι στην Ισλαμική νομοθεσία έχουν μεγαλύτερη αξία από ότι οι δούλοι σε άλλα συστήματα όπως π.χ. οι δούλοι που κατά εκατοντάδες κουβάλησαν στην Αμερικοί οι λευκοί. Για χάρη των δούλων αποκαλύφτηκαν Κορανικά εδάφια στον προφήτη, διατάζοντας τον να τους έχει συνεχώς στα μάτια του. Οι δούλοι έχουν βρει την αξιοπρέπεια και την ελευθερία στις μεταρρυθμιστικές αρχές του Ισλάμ και την απελευθέρωσή τους από την ταπείνωση και τη φτώχεια. Το Ισλάμ τους θεωρεί μερικές φορές και κυρίους των μουσουλμάνων.
Αναφέρεται πως ο Όμαρ Ιμπν Αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου), σχολιάζοντας την αγορά του τότε δούλου Μπιλάλ Ιμπν Ραμπάχ αλ-Χαμπάσι (ραντιγιαλλάχου άνχου) από τον Άμπου Μπακρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) για να τον απελευθερώσει, είπε: ο κύριός μας απελευθέρωσε τον κύριο μας!.
Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) εξοργιζόταν ιδιαίτερα με την κακοποίηση των δούλων.
Ο Άμπου Μασούντ αλ-Ανσάρι (ραντιγιαλλάχου άνχου) αναφέρει: “Ενώ έδερνα έναν δούλο μου, άκουσα μια φωνή πίσω μου που λέει: {Μάθε Άμπου Μασούντ ότι ο Θεός έχει περισσότερη δύναμη επάνω σου απ’ ό,τι εσύ επάνω σ’ αυτόν}. Όταν γύρισα, βρήκα τον προφήτη και είπα: {Ω προφήτη! Τον αφήνω ελεύθερο για χάρη του Θεού} και τότε μου είπε: {Αν δεν έχεις κάνει τούτο, θα σε άγγιζε το πυρ (της κόλασης)}” (Sahih Muslim, book of oaths, 4088;).
Έτσι παιδαγωγούσε ο Προφήτης τους σαχάμπα (ακολούθους) του και όλους τους πιστούς στον σεβασμό του ανθρώπου, κυρίως του αδύναμου, του δούλου και του υπηρέτη. Αυτό το κάλεσμα ισχύει και για όλους τους μουσουλμάνους κυβερνώντες, παντού και πάντοτε, επιβάλλοντας σε αυτούς την προστασία των δούλων (είτε των αντρών είτε των γυναικών) από τα βασανιστήρια και τον διωγμό και την σοβαρή επιδίωξη της απελευθέρωσής τους.
Την ίδια στιγμή, κάποιοι σαχάμπα θεωρούσαν τη σεξουαλική επαφή με τις δούλες ως μοιχεία. Ο Χαμπίμπ ιμπν Σαλίμ είπε ότι ένας άντρας έκανε σεξ με τη δούλα της γυναίακας του. Το θέμα γνωστοποιήθηκε στον Νούμαν ιμπν Μπασίρ (ραντιγιαλλάχου άνχου). Ο Νούμαν είπε: “Θα δικάσω σύμφωνα με τη δικαιοσύνη του απεσταλμένου του Θεού. Αν η σύζυγος (αυτού του άντρα) του έδωσε την άδεια, θα τον μαστιγώσω 100 φορές. Αν δεν του έδωσε την άδεια, θα τον θανατώσω” (Sunan At-Tirmidhi, 1451; hasan).
Ο Προφήτης ήταν ο πιο επιεικής άνθρωπος προς του δούλους. Ο Άνας (ραντιγιαλλάχου άνχου) αναφέρει για τον Προφήτη ότι: “Ήταν ο πιο επιεικής άνθρωπος με τους δούλους, μα τον Θεό δεν δίσταζε να του φέρει το νερό ένας δούλος ή υπηρέτης και να μη πλύνει ο προφήτης το πρόσωπο και τα χέρια του, δεν του ζητούσε κανένας ποτέ κάτι χωρίς να τον ακούσει (ο προφήτης) και να αποχωρήσει μετά τελευταίος και δεν τον χαιρετούσε ποτέ κανείς χωρίς να του απλώσει το χέρι του και να το πάρει πίσω αφού το πάρει ο άλλος” (Sahih Abu Na’em Al-Asbahani, fi dala’ilun-nubuwah (116); Musnad Abu Hanifah (40); Musnad Al Harith (939); Ibn Hajar al-Asqalani,Al-Matalib Al-Alayah (3931)).
Ο Άνας Ιμπν Μάλικ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε για την εμπειρία που είχε από τον Προφήτη: “Τον υπηρέτησα για δέκα χρόνια αλλά ξέρω ότι ποτέ δε με μάλωσε για κάτι που έκανα, ρωτώντας με γιατί το έκανα ή για κάτι που το είχα αφήσει ρωτώντας με γιατί δεν το έκανα”.
Οι ουλεμά (λόγιοι) του Ισλάμ προειδοποιούν από τη συνεχή εργασία των δούλων μέρα νύχτα λέγοντας: “αν τον βάλει ο κύριος να εργάζεται την ημέρα πρέπει να τον αφήνει να ξεκουραστεί το βράδι, και αντίστροφα” και λένε: “πρέπει να τον αφήνει να ξεκουραστεί και να ξαπλώσει το μεσημέρι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, και να του δίνει χρόνο για τις πέντε καθημερινές προσευχές, και αν ταξιδέψει πρέπει να τον έχει μαζί του πάνω στο μεταφορικό ζώο ή να ανταλλάζουν τη θέση”. Είπαν κιόλας: “Αν ο δούλος είναι αλλόθρησκος, π.χ. Χριστιανός, πρέπει να μην του απαγορεύει ο μουσουλμάνος να πηγαίνει στην εκκλησία, να πίνει το κρασί ή να τρώει το χοιρινό κρέας, διότι αυτή είναι η θρησκεία του” (Al-Banani, Al-Mudawana).
Η δουλεία χαρακτήρισε ένα μέρος της ζωής του συντρόφου του προφήτη Σαλμάν αλ-Φάρισι (ραντιγιαλλάχου άνχου), ο οποίος ήταν δούλος σε έναν πλούσιο και έτσι έχασε κάποιες αναμετρήσεις στο πλευρό του προφήτη, όπως οι μάχες Μπαντρ και Ούχουντ. Πήγε ο Σαλμάν στον Προφήτη ο οποίος του συνέστησε να γράψει στον κύριό του, προκειμένου να τον ελευθερώσει. Ο Σαλμάν λοιπόν έγραψε στον κύριό του προσφέροντάς του να του φυτέψει τριακοσίους φοίνικες, και να του πληρώσει σαράντα οκές από χρυσό. Όλοι οι μουσουλμάνοι συνέβαλαν στην εξόφληση του χρέους του Σαλμάν, φέρνοντάς του τους φοίνικες, σκάβοντας τις θέσεις όπου θα φυτευτούν και ήρθε ο ίδιος ο Προφήτης για να τα φυτέψει με το χέρι του, και έτσι απελευθερώθηκε ο Σαλμάν.
Η πρώτη μάχη στην οποία συμμετείχε ο Σαλμάν, ήταν η λεγόμενη μάχη του Χάντακ (ή ‘μάχη Αλ-Αχζάμπ’) και ήταν αυτός ο οποίος ενέπνευσε την ιδέα της μεγάλης τάφρου γύρω από την Μεδίνα για να την προστατέψει από τους εισβολείς. Όταν πέτυχε η ιδέα, όλοι οι σύντροφοί του, τον εκτιμούσαν περισσότερο για την ευφυΐα και τη συνεισφορά του στο Ισλάμ, και έτσι είπαν οι Ανσάρ (οι ντόπιοι κάτοικοι της Μεδίνας που δέχτηκαν τον Προφήτη με τους συντρόφους του μετά την μετανάστευσή τους, το 622 μ.Χ., από την Μέκκα και τον διωγμό των Κουραϊσιτών), αλλά και οι Μουχατζιρίν (οι σύντροφοι του προφήτη οι οποίοι μετανάστευσαν μαζί του από την Μέκκα στη Μεδίνα): “ο Σαλμάν είναι ένας από μας“, και τότε παρενέβη ο προφήτης και είπε: “Ο Σαλμάν είναι ένας από μας, ανήκει στον οίκο μου” (Αl-Ηakim Αl-Μustadrak, no. 6541; Αl-Τabarani, al-mujam al-kabir, no. 6040;).
Η ισλαμική νομοθεσία λοιπόν έπρεπε να προχωρήσει σταδιακά στην κατάργηση των φθαρμένων ηθών και παραδόσεων, στενεύοντας τις πηγές της δουλείας και διευρύνοντας τους δρόμους της απελευθέρωσης.
Έτσι η αξία των δούλων στο κράτος του Ισλάμ ήταν πολύ μεγάλη όσο ήταν οι προσπάθειες τους και οι υπηρεσίες που προσέφεραν στην κοινωνία. Η παρελθούσα δουλεία τους δεν αποτελούσε κανένα λόγο υποτίμησης μεταξύ των άλλων αδελφών τους. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) απαγόρευσε όπως εξήγησα την κακοποίηση των δούλων και εξιλέωση για τον ξυλοδαρμό του δούλου από τον κύριο του ήταν η απελευθέρωσή του. Ένας κανόνας ο οποίος δεν υπήρχε στην εποχή πριν το Ισλάμ και δίνει την ελευθερία στον δούλο αν κακοποιείται από τον κύριο του.
Ο Άμπου Σάλεχ Δακουάν αναφέρει από τον Δαδάν ότι είπε: “Βρήκα τον Ιμπν Όμαρ, έναν σύντροφο του Προφήτη και είχε απελευθερώσει έναν δούλο. Πήρε ένα ξυλάκι από το χώμα και είπε: η αμοιβή μου στον Θεό γι’ αυτόν δεν είναι καν ίσα μ’ αυτό το μικρό ξυλάκι, επειδή άκουσα τον προφήτη να λέει: {όποιος κακοποιήσει η χαστουκίσει τον δούλο του, δεν έχει καμία εξιλέωση παρά μόνο να τον απελευθερώσει}” (Sunan Abu Dawoud, no. 4500;).
Το Ισλαμικό κράτος έπρεπε να δείχνει αλληλεγγύη στον δούλο με ειδικές ανάγκες και στον ασθενή. Ο Ζενμπάα Άμπου Ράουχ (ραντιγιαλλάχου άνχου) ένας σύντροφος του προφήτη, είχε έναν δούλο που λεγόταν Σάνταρ Ιμπν Σάνταρ. Τον έπιασε να φιλάει μια άλλη δούλη του και του προκάλεσε σοβαρή σωματική ζημιά. Έπειτα, όταν πληροφόρησε τον Προφήτη για ό,τι έγινε, ο Προφήτης του είπε: “Γιατί έκανες τέτοιο πράγμα;” και ο Ζενμπάα απάντησε: “Γιατί έκανε το και το” και του ανέφερε το τι έκανε με τη δούλα. Τότε απευθύνθηκε ο Προφήτης στον δούλο και του είπε: “Πήγαινε, είσαι ελεύθερος”. Είπε ο δούλος: “Και σε ποιόν ανήκω τώρα;” και ο Προφήτης του απάντησε: “Στον Θεό και στον απόστολό Του” και διέταξε τους πιστούς να τον υποστηρίξουν.
Μετά τον θάνατο του Προφήτη, ήρθε ο Σάνταρ (πρώην δούλος πλέον) στον χαλίφη Άμπου Μπακρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) και είπε: “Η διαθήκη του προφήτη!” εννοώντας ότι ζητάει να συνεχίσει τη βοήθεια που του πρόσφερε ο Προφήτης. Απάντησε ο Άμπου Μπακρ: “Ναι, σε επιδοτούμε εσένα και την οικογένειά σου” και έπαιρνε το επίδομα μέχρι τον θάνατο του χαλίφη. Όταν έγινε ο Όμαρ Ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) χαλίφης, ξαναήρθε σ’ αυτόν ο Σάνταρ και είπε: “Η διαθήκη του προφήτη!” και ο Όμαρ του απήντησε: “Ναι, που θέλεις να μείνεις;” και ο Σάνταρ είπε: “Στην Αίγυπτο”. Τότε έγραψε ο Όμαρ στον κυβερνήτη της Αιγύπτου να τον υποστηρίξει και να του χορηγήσει καλλιεργήσιμη γη για να ζήσει απ’ αυτήν (hassan – Ahmad, 2/182; Abu Dawoud, 4519; Ibn Majah, 2680;).
Το κράτος λοιπόν, κατά την ισλαμική νομοθεσία, αναλαμβάνει τους δούλους με ειδικές ανάγκες όπως τους ελεύθερους, και τους επιδοτεί με τον απαραίτητο μισθό που τους φτάνει για να μην έχουν ανάγκη κανέναν.
Παρ’ όλες λοιπόν τις προσπάθειες του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) για την απελευθέρωση των δούλων, μερικοί μοχθηροί μελετητές ισχυρίστηκαν ότι ο προφήτης θέσπισε την δουλεία. Αυτούς τους παραπέμπουμε στον Λάιτνερ ο οποίος απαντά σ’ αυτό το ψέμα λέγοντας:
“Βλέπουμε τους ανόητους από τους Χριστιανούς να καταδικάζουν το Ισλάμ σαν να ήταν αυτό που θέσπισε την δουλεία, παρά το γεγονός ότι ο Μουχάμμεντ παρότρυνε με κάθε τρόπο την απελευθέρωση των δούλων, και αυτό αποτελεί το ισχυρότερο μέσο για την καταπολέμηση του φαινόμενου” (g.w. leitner: the religion of islam, page 7.).
Επίσης, ο Γάλλος συγγραφέας Βινσάν Μοντιέρ, αντιτιθέμενος σε αυτούς τους ισχυρισμούς, λέει:
“Καταδικάζουν το Ισλάμ για το φαινόμενο της δουλείας το οποίο προϋπήρχε πριν την εμφάνιση του. Επιπρόσθετα, όταν διαδόθηκε το Ισλάμ και εφαρμόστηκαν οι κανόνες του, επιδίωκε την κατάργηση της δουλείας, στον βαθμό που πολλές από τις εξιλεωτικές πράξεις από τις αμαρτίες που διαπράττει ένας πιστός, πραγματοποιούνται μέσω της απελευθέρωσης των δούλων, πράγμα που το Ισλάμ θεωρεί ευεργεσία και υπακοή στον ΑΛΛΑΧ” (arafat kamel al-ashay: rijal wanesa’ aslamou (men and women embraced islam), page 231.).
Η απελευθέρωση λοιπόν των δούλων, αποτελεί εξιλέωση από τις αμαρτίες και υπακοή προς τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα!!
Είπε ο Άμπου Χουράιρα (ραντιγιαλλάχου άνχου):
“Ενώ καθόμασταν με τον Προφήτη, ένας άντρας ήρθε και του είπε: {Ω απεσταλμένε του Θεού! Έχω καταστραφεί}. Ο Προφήτης τότε τον ρώτησε τί είχε συμβεί. Απάντησε:{Είχα σεξουαλική επαφή με τη σύζυγο μου, ενώ είχαμε νηστεία}. Ο Προφήτης τον ρώτησε: {Μπορείς να απελευθερώσεις έναν σκλάβο;} και αυτός απάντησε αρνητικά. Τότε ο Προφήτης τον ρώτησε: {Μπορείς να νηστέψεις για 2 συνεχόμενους μήνες;} και αυτός απάντησε πάλι αρνητικά. Ο Προφήτης τότε τον ρώτησε: {Μπορείς να θρέψεις 60 φτωχούς;} και αυτός απάντησε και πάλι αρνητικά. Τότε ο Προφήτης, έμεινε για λίγο αμίλητος και ενώ ήμασταν έτσι, έφεραν στον Προφήτη ένα μεγάλο καλάθι με χουρμάδες. Ρώτησε τότε ο Προφήτης: {Πού είναι αυτός που έχει ανάγκη;} και όταν ήρθε, ο Προφήτης του είπε: {Πάρε αυτό το καλάθι (με τους χουρμάδες) και δώστο σε ελεημοσύνη}. Τότε ο άντρας αυτός είπε: {Θα έπρεπε να το δώσω σε κάποιον πιο φτωχό από ‘μένα; Μα τον Θεό, δεν υπάρχει πιο φτωχή οικογένεια ανάμεσα στα δύο βουνά της (τα βουνά της Μεδίνας) πιο φτωχή από τη δική μου}. Ο Προφήτης τότε χαμογέλασε μέχρι που φάνηκαν τα δόντια του και είπε: {Θρέψε την οικογένεια σου με αυτά}” (Sahih Bukhari, Vol.3, Book 31, #157).
Ο Βρετανός διανοούμενος Κουίλιαμ μιλάει για τις αναφορές που δημιούργησαν οι αχρίοι μελετητές του Ισλάμ και λέει: “Τέτοιες αναφορές είναι αναμφισβήτητα αναληθείς, δεν μπορεί να ευσταθούν ή να έχουν γίνει ποτέ” (abdullah quilliam: islamic faith, page 26).
Ο ίδιος αποδεικνύει ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είναι αυτός που έθεσε τέλος στην δουλεία σε όλη την Αραβική Χερσόνησο. Δίνει παράδειγμα με τις περιοχές της ανατολικής και βόρειας Αφρικής στις οποίες διαδόθηκε το φαινόμενο της σωματεμπορίας και της δουλείας, και δείχνει ότι ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι το Ισλάμ δεν είχε φτάσει εκεί, διότι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Ισλάμ είναι η καθοριστική κατάργηση της δουλείας, παρά το γεγονός ότι οι δουλέμποροι, όπως λέει ο Εντουάρντ Μπρόι, “ήταν κυρίως Ευρωπαίοι”, κι έτσι “σταμάτησε το κίνημα της ανάπτυξης στις αφρικανικές χώρες λόγω του μεγάλου χάους που προκάλεσαν εκεί οι Ευρωπαίοι δουλέμποροι” (edouard perroy: histoire générale des civilizations (general history of civilizations), 1965, collab).
Αν ειπωθεί ότι το Ισλάμ δεν έθεσε τέλος ολοκληρωτικά στην δουλεία και στην σωματεμπορία παρά τις μεγάλες προσπάθειες του προφήτη στην καταπολέμησή τους, η απάντηση είναι ότι το Ισλαμικό κράτος δεν θα μπορούσε μόνο του να καταργήσει εντελώς αυτά τα φαινόμενα για πολλούς και αυτονόητος λόγους:
αυτά τα φαινόμενα ήταν παλιά και ευρέως διαδεδομένα σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες, τις αραβικές και τις μη αραβικές, από τα αρχαιότερα χρόνια. Η Ισλαμική νομοθεσία, όπως κάνει και αλλού, έπρεπε να προχωρήσει σταδιακά στην κατάργηση των φθαρμένων ηθών και παραδόσεων, στενεύοντας τις πηγές της δουλείας και διευρύνοντας τους δρόμους της απελευθέρωσης.
αυτά τα έθιμα ήταν, πριν την εμφάνιση του Ισλάμ, διεθνούς χαρακτήρα. Όλα τα κράτη και όλες οι αυτοκρατορίες – χωρίς εξαίρεση – ασκούσανε την δουλεμπορία και την σωματεμπορία. Έτσι η κατάργηση του φαινόμενου χρειαζόταν μια διεθνή συμφωνία, που να επιβάλλει σε όλους την απαγόρευση της δουλεμπορίας. Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της ζωής του προφήτη το νεοσύστατο Ισλαμικό κράτος τότε δεν είχε τη δύναμη ούτε τα μέσα για την απαγόρευση αυτών των εθίμων.
το Ισλάμ ήταν ακόμη νεόφερτο στη ζωή των ανθρώπων. Αν το κράτος εξέδιδε μια απόφαση που απαγορεύει την δουλεία, εκείνοι που το εμπόριο και οι επιχειρήσεις τους εξαρτώνται από δούλους θα αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα. Έτσι το Ισλαμικό σύστημα έπρεπε να υιοθετήσει μια σταδιακή πολιτική στην κατάργηση του φαινόμενου.
το Ισλαμικό κράτος δεν διέθετε όλα τα οικονομικά μέσα που θα του εξασφάλιζαν να αναλάβει αυτούς τους δούλους οικονομικά μετά την απελευθέρωσή τους, ούτε να τους παρέχει όλους θέσεις εργασίας. Είναι γνωστό ότι οι δούλοι ήταν υπό την κηδεμονία των κυρίων τους, αναλάμβαναν κάποιες δουλειές γι, αυτούς και έτρωγαν από τα χρήματά τους.
Απαγόρευση της σωματεμπορίας: Απόδειξη της καταπολέμησης της σωματεμπορίας στην Ισλαμική νομοθεσία αποτελεί η απαγόρευση όλων των μορφών της, κυρίως σε ό,τι αφορά τις γυναίκες και των παιδιών.
Ο Άμπου Χουράιρα αναφέρει ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:
“Είπε ο Θεός: {Θα είμαι ενάντιος σε τρεις ανθρώπους στην Ημέρα της Κρίσεως: σε όποιον ορκίστηκε στο όνομά Μου και έπειτα πρόδωσε, σε όποιον πούλησε έναν ελεύθερο και εκμεταλλεύτηκε την τιμή του και όποιον προσέλαβε έναν εργάτη και αφού έγινε η δουλειά του, δεν τον πλήρωσε για τον κόπο του}” (Sahih Bukhari, kitab al-beyou, bab ithm man ba’ horan, no. 2075).
Το έγκλημα της σωματεμπορίας είναι διαδεδομένο με διάφορες μορφές στις ανθρώπινες κοινωνίες χθες και σήμερα. Το διέπραξαν οι αραβικές φυλές, οι Πέρσες και οι Ρωμαίοι πριν την προκήρυξη του Ισλάμ από τον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), απαγάγανε του ανθρώπους από τους δρόμους, τους έκλεβαν ό,τι είχαν και τους πουλούσαν σε αγορές δούλων.
Στην νεότερη εποχή, δουλεμπορία άσκησαν και οι Αμερικανοί εναντίον των νέγρων, ιδρύοντας και οργανισμούς για την αγοραπωλησία τους, διαπράττοντας το χειρότερο είδος ρατσισμού εις βάρος τους. Εμφανιστήκαν και ομάδες για την αγοραπωλησία των γυναικόπαιδων, με στόχο μόνο την κερδοσκοπία. Τέτοιες ομάδες έφτασαν και στο βαθμό να εκμεταλλευτούν φυσικές καταστροφές και πολέμους για να ασκήσουν το αισχρό εμπόριο τους. Απόδειξη αποτελούν τα τελευταία γεγονότα στην καταστροφή των τσουνάμι, σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις εφημερίδων, με τους τρομακτικούς αριθμούς γυναικών και παιδιών που υπήρξαν θύμα σωματεμπορίας. Από την άλλη το Ισλάμ απαγόρευσε την σωματεμπορία με αυτόν τον τρόπο, καταπολέμησε την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο και απαγόρευσε ρητά τον εξαναγκασμό των κοριτσιών στην άσκηση της πορνείας (όπως αναφέρθηκε παραπάνω), όπως αναφέρει το Ιερό Κοράνι: “Και μην αναγκάζετε τις δούλες σας στην πορνεία, ενώ επιθυμούν την αγνότητα, επιδιώκοντας τα πρόσκαιρα αγαθά της επίγειας ζωής” (Κοράνι, 24:33).
Πέραν του ότι η δουλεμπορία είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, εκβιάζοντας το δικαίωμα του ανθρώπου να ζει με ασφάλεια και αξιοπρέπεια, τον ξεριζώνει από τη γαλήνη του οικογενειακού του περιβάλλοντος φυτεύοντάς τον στην κόλαση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και του ψυχοσωματικού βασανισμού. Όλα αυτά τα φαινόμενα αντιμετωπίζονται αυστηρά και ρητά από το Ισλάμ και τον Προφήτη του. Έτσι, διαφαίνεται πως η προφητική παράδοση αντιμετώπισε την σωματεμπορία, χαράζοντας με λαμπρά γράμματα στις σελίδες της ιστορίας ότι το ισλαμικό νομοθετικό σύστημα είναι το πρώτο στην ανθρώπινη ιστορία που καταπολέμησε την δουλεμπορία και την εκμετάλλευση του ανθρωπίνου σώματος (Supporting prophet Muhammad website).
Ευχαριστούμε Αλή που μας λες από πού αντέγραψες όλες αυτές τις φτηνές προπαγανδιστικές δικαιολογίες για το ότι δεν εισήγαγε το Ισλάμ τη σκλαβιά (απλά τη διαιωνίζει με το αζημίωτο), αλλά δεν χρειαζόταν γιατί ήδη το έχει κάνει ο μουφτής στο άρθρο του. Κάτι για τη «σοφία πίσω από την άδεια που δίνει η Σαρία να συνευρίσκεται με γυναίκα σκλάβα» έχεις να μας πεις, με δικά σου λόγια; Αν είχες μια αδελφή που την υποδούλωναν και την πουλούσαν σε κάποιον μουσουλμάνο ιδιοκτήτη, ο οποίος έσπευδε να ασκήσει το «δικαίωμα στη συνεύρεση με σκλάβα», θα ήσουν άραγε ευχαριστημένος, φτάνει να την ντύνει, να την ταΐζει και να μην τη δέρνει;
Ας δούμε όμως μερικά εδάφια από τη Βίβλο, από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη, για να θυμηθούμε κάποια πράγματα που φαίνεται ότι ξεχνάτε (επίτηδες;):
“Και ο δούλος σου και η δούλη σου, όσους κι αν έχεις, από τα έθνη που είναι γύρω σας, απ’ αυτά θα αγοράζεις δούλον και δούλη. Κι ακόμα, από τους γιους των ξένων, που παροικούν μεταξύ σας, απ’ αυτούς θα αγοράζετε, και από τις συγγένειές τους, που βρίσκονται μεταξύ σας, όσοι γεννήθηκαν στη γη σας· και θα είναι σε σας για ιδιοκτησία Και θα τους έχετε κληρονομιά για τα παιδιά σας, ύστερα από σας, για να τους κληρονομήσουν ως ιδιοκτησία· δούλοι σας θα είναι παντοτινά· όμως, επάνω στους αδελφούς σας, τους γιους Ισραήλ, δεν θα εξουσιάζετε, ο ένας επάνω στον άλλον, με αυστηρότητα..” (Λευιτικό, 25:44-46).
“ΚΑΙ αν κάποιος χτυπήσει τον δούλο του ή τη δούλη του με ράβδο και πεθάνει κάτω από τα χέρια του, οπωσδήποτε θα τιμωρηθεί.. Αν, όμως, ζήσει μία ημέρα ή δύο, δεν θα τιμωρηθεί· επειδή είναι δικό του χρήμα” (Έξοδος, 21:20-21).
Όμως, όπως είχαμε πει, ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) διέταξε να ελευθερωθεί μια σκλάβα μόνο και μόνο γιατί ο αφέντης της τόλμησε να τη χτυπήσει στο πρόσωπο (Sahih Muslim, book 15, no. 4082;).
“Και τώρα, θανατώστε από τα παιδιά όλα τα αρσενικά, θανατώστε ακόμα και όλες τις γυναίκες, όσες γνώρισαν άνδρα, που κοιμήθηκαν μαζί του. Όλα όμως τα μικρά κορίτσια, όσα δεν γνώρισαν κοίτη άνδρα, φυλάξτε τα για τον εαυτό σας ζωντανά” (Αριθμοί, 31:17-18).
“ΟΤΑΝ βγεις να πολεμήσεις τους εχθρούς σου, και ο Κύριος ο Θεός σου τους παραδώσει στα χέρια σου, και πάρεις απ’ αυτούς αιχμαλώτους,και δεις ανάμεσα στους αιχμαλώτους μια όμορφη γυναίκα, και την επιθυμήσεις, για να την πάρεις στον εαυτό σου για γυναίκα, τότε, θα τη φέρεις στο σπίτι σου, και θα ξυρίσει το κεφάλι της, και θα κόψει τα νύχια της· και θα βγάλει τα ενδύματα της αιχμαλωσίας της από πάνω της, και θα καθήσει στο σπίτι σου, και θα κλάψει τον πατέρα της και τη μητέρα της έναν ολόκληρο μήνα· και ύστερα θα μπεις μέσα σ’ αυτή, και θα είσαι άνδρας της, κι εκείνη θα είναι γυναίκα σου. Και αν συμβεί να μη ευχαριστιέσαι σ’ αυτήν, τότε θα την εξαποστείλεις ελεύθερη· και δεν θα την πουλήσεις για ασήμι, δεν θα την εμπορευθείς, επειδή την ταπείνωσες” (Δευτερονόμιο, 21:10).
Για να δούμε τώρα τί λέει ο Απόστολος Παύλος στην Καινή Διαθήκη. Αφού λοιπόν πρώτα (και σωστά) λέει ότι δεν υπάρχουν πλέον ελεύθεροι και δούλοι (και πράγματι στα ‘μάτια’ του Θεού η αξία βρίσκεται στην Πίστη και στην καρδιά), η υποκρισία του αποκαλύπτεται στη συνέχεια όταν λέει:
“ΟΣΟΙ είναι κάτω από ζυγό δουλείας, ας θεωρούν τούς κυρίους τους άξιους κάθε τιμής, για να μη δυσφημείται το όνομα του Θεού και η διδασκαλία” (Α Τιμόθεου, 6:1),
“Οι δούλοι, υπακούτε στους κατά σάρκα κυρίους σας με φόβο και τρόμο, με απλότητα της καρδιάς σας, σαν στον Χριστό” (προς Εφεσιους 6:5),
“Tους δούλους να τους νουθετείς να υποτάσσονται στους δικούς τους κυρίους, να τους ευαρεστούν σε όλα, να μη αντιμιλούν” (Τίτος 2:9),
“Οι δούλοι, υποτάσσεστε με κάθε φόβο στους κυρίους σας, όχι μονάχα στους αγαθούς και επιεικείς, αλλά και στους διεστραμμένους” (Α Πέτρου 2:18).
Τι λέει ο Ιησούς; Σύμφωνα με την Κ.Δ. φέρεται προωθεί τον ξυλοδαρμό του δούλου στην παρακάτω παραβολή, όπου ναι μεν τα λόγια είναι μεταφορικά (και όχι κυριολεκτικά), δείτε όμως τι λόγια χρησιμοποιούνται:
“Ο κύριος εκείνου τού δούλου θα έρθει σε ημέρα που δεν προσμένει, και σε ώρα που δεν ξέρει· και θα τον αποχωρίσει, και θα βάλει το μέρος του μαζί με τους απίστους. Και εκείνος ο δούλος, που γνώρισε το θέλημα του κυρίου του, αλλά δεν ετοίμασε ούτε έκανε σύμφωνα με το θέλημά του, θα δαρθεί πολύ. Αλλά, όποιος, ενώ δεν γνώρισε, όμως έπραξε άξια δαρμών, θα δαρθεί λίγο. Και σε όποιον δόθηκε πολύ, πολύ θα ζητηθεί απ’ αυτόν· και σε όποιον είναι εμπιστευμένο πολύ, περισσότερο θα απαιτήσουν απ’ αυτόν” (Λουκάς, 12: 46-48).
Η αγορά και το δουλεμπόριο λοιπόν περιγράφεται τέλεια στη Βίβλο. Ο δούλος δεν έχει σχεδόν καμία τύχη να ελευθερωθεί. Περιγράφεται σαν ιδιοκτησία παντοτινή και σαν ιδιοκτησία κληρονομείται. Όσοι γεννιούνται στην γη γίνονται δούλοι. Μπορείς να αγοράσεις από οποιοδήποτε έθνος δούλο ή δούλα, αρκεί να μην είναι Ισραηλίτης. Βλέπουμε ότι ο δούλος εδώ μπορεί να αποκτηθεί ανά πάσα στιγμή. Στο Ισλάμ από την άλλη ο δούλος είναι ο αιχμάλωτος πολέμου ο οποίος ελευθερώνεται είτε με λύτρα είτε σαν χάρη όπως είδαμε παραπάνω.
Αν κάποιος σπάσει στο ξύλο τον δούλο του ή την δούλα του με ραβδί και πεθάνει, θα τιμωρηθεί (δεν γνωρίζουμε πως). Αν όμως ο ζήσει για ακόμα μία ή δύο ημέρες, ΔΕΝ τιμωρείται γιατί σύμφωνα με τη Βίβλο ο δούλος είναι σαν τα χρήματα του. Ιδιοκτησία του.
Άραγε τα θυμάστε τα παραπάνω εδάφια;
@Αλή αλ Γιουνάνι, όχι μόνο θυμόμαστε αυτά τα εδάφια, αλλά θυμόμαστε κι ότι αυτά που επικολλάς εδώ τα αναμασάς χρόνια και χρόνια, παρότι έχουμε απαντήσει σε όλα. Και άλλοι έχουν απαντήσει, με πολύ μεγαλύτερες θεολογικές γνώσεις! Είναι ν’ απορεί κανείς λοιπόν, πώς από αυτά που διαβάζεις δεν καταλαβαίνεις τίποτα, και επικολλάς αποσπάσματα τα οποία έχουμε ήδη αναιρέσει… Για παράδειγμα, δες εδώ για τον Χριστιανισμό σε σχέση με τη δουλεία: https://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/11/06/christianity-islam-slavery/
Δες και αυτό: https://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/02/25/muhammad-captives-rapes/
Δεν έχετε αναιρέσει τίποτα. Γιατί στην Καινή Διαθήκη δεν λέει ξεκάθαρα ότι δεν πρέπει να υπάρχουν δούλοι και ότι δεν επιτρέπεται η δουλεία; Επειδή: «ο Παύλος δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να θεωρηθεί η πίστη στον Χριστό ως ένα απλό κοινωνικό κίνημα, που το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν να φέρει βία και επιφανειακές αλλαγές». ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ…… σοβαρή απάντηση….
Τελειώνοντας με το θέμα της δουλείας, ο Άμπου Χουράιρα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:
“Οποιοσδήποτε απελευθερώσει έναν μουσουλμάνο δούλο, ο ΑΛΛΑΧ θα σώσει όλα τα μέλη του σώματος του από την φωτιά (της Κόλασης) όπως αυτός απελευθέρωσε τον δούλο και τα μέλη του”.
Όταν ο Σάιντ Ιμπν Μαριάνα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι μετέφερε αυτό το χαντίθ (λόγο/ρήση) του προφήτη στον Αλή Ιμπν Αλ Χουσεϊν, (ο Αλή) τελικά απελευθέρωσε τον δούλο του, για τον οποίο ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Τζάφαρ του είχε προσφέρει δέκα χιλιάδες ντίρχαμ ή χίλα δηνάρια (για να τον αγοράσει) (Sahih Bukhari, Vol.3, Book 46, no.693;).
Ο Σαμούρα ιμπν Τζούντουμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης είχε πει: “Όποιος σκοτώσει τον δούλο του, θα τον σκοτώσουμε” (Ahmad, Musnad; & Abu Dawud;).
Ο Χαρούν αμπν Άσιμ είπε ότι ο Χαλίφης Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) έστειλε τον Χάλιντ ιμπν Ουαλίντ (ραντιγιαλλάχου άνχου) με τον στρατό και ο Χάλιντ έστειλε τον Ντιράρ ιμπν αλ-Αζουάρ με μία ομάδα και κατέλαβαν μια περιοχή που ανήκε στη φυλή των Άσαντ. Αιχμαλώτισαν ένα κορίτσι και ο Ντιράρ εντυπωσιάστηκε μαζί της και την έκανε δική του. Μετά όμως αισθανόμενος τύψεις, ενημέρωσε τον Χάλιντ ιμπν Ουαλίντ για ό,τι είχε κάνει. Ο Χάλιντ είπε: “Πράγματι, το έχω επιτρέψει για σας” και ο Ντιράρ απάντησε: “Όχι, όχι μέχρι να γράψεις στον Όμαρ”. Ο Όμαρ απάντησε ότι ο Ντιράρ θα έπρεπε να λιθοβοληθεί για τον βιασμό αλλά όταν έφτασε η απάντηση του, ο Ντιράρ είχε ήδη πεθάνει από φυσικά αίτια….. (Sunan Al-Kubra Al-Bayhaqi, 16761;).
Όπως λέει και το Άγιο Κοράνι:
“Βέβαια, πλάσαμε τον άνθρωπο για κόπο και αγώνα (στη ζωή).
Μήπως λογαριάζει κανείς ότι δεν έχει δύναμη πάνω του;
Ίσως πει: {έχω σπαταλήσει άφθονο πλούτο}.
Μήπως νομίζει ότι κανένας δεν τον βλέπει;
Μα δεν κάναμε γι’ αυτόν δύο μάτια;
Και μια γλώσσα και δύο χείλη;
Και τον καθοδηγήσαμε μέσα από τις δύο δημοσιές (τους δύο δρόμους, της αρετής και της κακίας).
Αυτός (ο άνθρωπος) δεν ξεπέρασε το εμπόδιο.
Και τί θα σου εξηγήσει το εμπόδιο;
(Είναι) η απελευθέρωση ενός σκλάβου
ή το να δίνεις τροφή την ημέρα που επικρατεί πείνα
στο ορφανό και ειδικά (σ’ αυτό) που είναι συγγενής
ή σε πτωχό που είναι κάτω στο χώμα (ζητιανεύοντας) λόγω σοβαρής ανάγκης.
Έτσι (ο άνθρωπος) θα είναι απ’ αυτούς που πιστεύουν και συνιστούν παράλληλα την υπομονή και αλληλοσυνιστούν έργα καλοσύνης και οίκτου.
Αυτοί είναι οι σύντροφοι της Δεξιάς (του Παραδείσου)” (Κοράνι, 90:4-18).
Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) συνήθιζε να στέλνει τους συντρόφους του όπως τον Άμπου Μπακρ και τον Οθμάν ιμπν Άφφαν (ραντιγιαλλάχου άνχουμ) να αγοράζουν και να απελευθερώνουν σκλάβους. Μερικοί από τους πρώτους προσύλητους στο Ισλάμ ήταν φτωχοί απελευθερωμένοι πρώην σκλάβοι όπως π.χ. ο Μπιλάλ ιμπν Ράμπα αλ Χαμπάσι (ραντιγιαλλάχου άνχου). Ο Προφήτης είχε πει ότι μία από τις καλύτερες πράξεις είναι η απελευθέρωση ενός σκλάβου. Ο ίδιος του είχε απελευθερώσει 63 σκλάβους ενώ η σύζυγος του Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα) 67. Συνολικά η οικογένεια του Προφήτη είχε απελευθερώσει 39.237 σκλάβους.
[…] Βιάστε χωρίς ενοχές… σαν να τρώτε ψάρια […]