Τα πόδια του Αλλάχ και ο ανθρωπομορφισμός του Ισλάμ

Για να καταλάβετε το κείμενο που παραθέτουμε πιο κάτω, έχετε υπόψη ότι saheeh (σαχίχ) όσον αφορά κάποιο χαντίθ, δηλ. κάποιο λόγο που συνήθως είναι του «προφήτη» Μουχάμμαντ, σημαίνει «αυθεντικό», mawqoof (μαουκούφ) σημαίνει κάποιο χαντίθ που αποτελεί δήλωση ενός Συντρόφου του Μουχάμμαντ, την οποία αυτός δεν απέδωσε απευθείας στον Μουχάμμαντ, ενώ isnaad σημαίνει «αλυσίδα αφηγητών», δηλ. ποιος αφηγήθηκε το χαντίθ σε ποιον, μέχρι να φτάσει το χαντίθ σε αυτόν που το κατέγραψε. Σύμφωνα με τους λογίους του Ισλάμ που έκαναν το «ξεσκαρτάρισμα» ανάμεσα στα χιλιάδες αχαντίθ, για να χαρακτηριστεί ένα χαντίθ αυθεντικό πρέπει να πληροί 5 προϋποθέσεις:

1) Καθένας από τους αφηγητές του να ήταν καλού χαρακτήρα

2) Καθένας από τους αφηγητές του να είχε καλή μνήμη

3) Η αλυσίδα αφηγητών να μην διακόπτεται από την αρχή ως το τέλος

4) Το χαντίθ να είναι βάσιμο και χωρίς ανωμαλίες στην αλυσίδα αφηγητών και στο κείμενό του

5) Το χαντίθ να είναι βάσιμο και χωρίς λάθη στην αλυσίδα αφηγητών και στο κείμενό του.

Μπορείτε να επιβεβαιώσετε ότι αυτά ισχύουν, επισκεπτόμενοι την έγκυρη ισλαμική ιστοσελίδα http://www.onislam.net/english/shariah/hadith/faqs/452206-what-is-a-hadith-sahih-and-its-isnad-is-sahih.html

Ας προχωρήσουμε λοιπόν στην ανάγνωση του κειμένου με τίτλο «Βεβαίωση πως ο Αλλάχ έχει δύο πόδια», (Affirmation that Allah has two feet) το οποίο μπορείτε να βρείτε στα αγγλικά στη σελίδα http://islamqa.info/en/166843. Πρόκειται για τον έγκυρο ισλαμικό ιστότοπο «IslamQuestionandAnswer», με γενικό επόπτη (General Supervisor) τον σεΐχη (Shaykh) Muhammad Saalih al-Munajjid. Στον οποίο κάποιος απηύθυνε την παρακάτω ερώτηση:

Είμαι ένας αναζητητής της γνώσης και είμαι μπερδεμένος: Οφείλουμε να βεβαιώνουμε πως ο Αλλάχ έχει δύο πόδια – όπως αναφέρεται μέσα στο mawqoof χαντίθ, το isnaad του οποίου καταλήγει με τα λόγια του IbnAbbaas: “Το kursiy (υποπόδιο) είναι η θέση των ποδιών”; Ή οφείλουμε να βεβαιώνουμε πως ο Αλλάχ έχει μόνο ένα πόδι, όπως λέει μέσα το χαντίθ: “… μέχρι ο Θεός της Δόξας τοποθετήσει το πόδι Του πάνω της…); Αν ο Αλλάχ έχει δύο πόδια, τότε θα τοποθετήσει ο Αλλάχ –ας είναι δοξασμένος και εξυψωμένος- και τα δύο Του πόδια πάνω στην Κόλαση, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το γεγονός πως στα λόγια του Προφήτη (οι ευλογίες και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι επάνω του) το “πόδι Του” εμφανίζεται στην Γενική (ή ως Κτητική) και -όπως γνωρίζουμε- η γενική στον ενικό αριθμό είναι γενική σε νόημα;

Δοξασμένος ο Αλλάχ.

Η απάντηση του σεΐχη, που ταξινομήθηκε στην ενότητα «Βασικά δόγματα της πίστεως – Ταουχίντ (Μονοθεϊσμός) Ονόματα και χαρακτηριστικά του Αλλάχ»[1] έχει ως εξής:

Ένα από τα χαρακτηριστικά του Αλλάχ – ας είναι δοξασμένος και εξυψωμένος – είναι το πόδι.

Η απόδειξη για αυτό είναι η αναφορά που αφηγείται ο al-Bukhaari (6661) και Muslim (2848) από τον AnasibnMaalik, σύμφωνα με την οποία ο Προφήτης (οι ευλογίες και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι επάνω του) είπε: «Η Κόλαση συνεχώς θα λέει, ‘Είναι και άλλοι (να έρθουν);’ μέχρι ο Κύριος της Δόξας – ας είναι δοξασμένος και εξυψωμένος – να τοποθετήσει το πόδι Του επάνω της, και τότε αυτή θα πει, ‘Αρκετοί, αρκετοί, δια της δόξας Σου!’, και όλα τα τμήματά της θα ενωθούν μαζί.»

Οι Al-Bukhaari (4850) και Muslim (2847) αφηγήθηκαν πως ο AbuHurayrah (είθε να ευχαριστεί τον Αλλάχ) είπαν: «Ο προφήτης (οι ευλογίες και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι επάνω του) είπε: «Η Κόλαση και ο Παράδεισος φιλονικούσαν, και η Κόλαση είπε: ‘Εγώ έχω τύχει εύνοιας, με τους υπερήφανους και τους υπερόπτες.’ Ο Παράδεισος είπε: ‘Τι συμβαίνει με μένα, ώστε κανείς δεν θα εισέλθει μέσα μου παρά μόνο οι αδύναμοι, οι ταπεινοί και οι ποδοπατημένοι;’ Ο Αλλάχ, – ας είναι δοξασμένος και εξυψωμένος – είπε στον Παράδεισο: ‘Εσύ είσαι το έλεός Μου, δια του οποίου θα δείξω έλεος σε οποιονδήποτε από τους δούλους Μου θελήσω. Και ο καθένας σας θα είναι πλήρης.’ Όσο για την Κόλαση, δεν θα είναι πλήρης μέχρι ο Αλλάχ – ας είναι δοξασμένος και εξυψωμένος – να τοποθετήσει το πόδι Του επάνω της και πει ‘Αρκετά, αρκετά.’ Τότε θα είναι πλήρης και όλα τα μέρη της θα ενωθούν μαζί, και ο Αλλάχ δεν θα συμπεριφερθεί άδικα σε οποιοδήποτε μέρος της δημιουργίας Του. Όσο για τον Παράδεισο, ο Αλλάχ θα δημιουργήσει μια δημιουργία μόνο για αυτόν.»

Αυτό δείχνει πως επιβεβαιώνεται ότι ο Αλλάχ – ας είναι εξυψωμένος – έχει ένα πόδι.

Ο Ibn ‘Abbaas (είθε να ευχαριστεί τον Αλλάχ) είπε: «Το Kursiy (υποπόδιο) είναι η θέση των δύο ποδιών, και το μέγεθος του θρόνου δεν είναι δυνατόν να γίνει γνωστό.”

Αυτό αφηγήθηκε από τον IbnKhuzaymah στο at-Tawheed, 1/248, no. 154, τον IbnAbiShaybah στο al-‘Arsh, 61, τον ad-Daarimi στο ar-Radd ‘alaal-Muraysi, τον Abdullahibnal-ImamAhmad στο as-Sunnah, και τον al-Haakim στο al-Mustadrak, 2/282 (αυτός το ενέταξε στα saheeh σύμφωνα με τους όρους των δύο σεΐχηδων – τον al-Bukhaari και τον Muslim – και συμφώνησε μαζί του ο adh-Dhahabi. Παρομοίως χαρακτηρίστηκε ως saheeh από τον al-Albaani στο Mukhtasaral-‘Uluw, σελ. 102, και από τον AhmadShaakir στο ‘Umdatat-Tafseer, 2/163.

Ο AbuMoosaal-Ash‘ari (είθε να ευχαριστεί τον Αλλάχ) είπε: «Το Kursiy (υποπόδιο) είναι η θέση για τα δύο πόδια, και τρίζει όπως τρίζει μια σέλλα.»

Αυτό αφηγήθηκε από τον ‘Abdullahibnal-ImamAhmad στο as-Sunnah, τον IbnAbuShaybah στο al-‘Arsh, 60, και από τον IbnJareer, τον al-Bayhaqi και άλλους. Το isnaad του χαρακτηρίστηκε ως saheeh στο al-Fath, 8/47 και από τον al-Albaani στο Mukhtasaral-‘Uluw, σελ. 123-124

Οι δύο αυτές αναφορές επιβεβαιώνουν πως ο Αλλάχ – ας είναι δοξασμένος και εξυψωμένος – έχει δύο πόδια, και αυτό είναι η πίστη του Ahlas-Sunnah.

Ο Ιμάμης Abu ‘Ubaydal-QaasimibnSalaam (είθε ο Αλλάχ να τον ελεεί) είπε: «Αυτά τα χαντίθ που λένε πως ο Κύριός μας χαμογελά με την απόγνωση των δούλων Του όταν σύντομα αλλάξουν τα πράγματα, και πως η Κόλαση δεν θα γεμίσει μέχρι ο Κύριός σας να τοποθετήσει το πόδι Του επάνω της, και πως το Kursiy (υποπόδιο) είναι η θέση για τα δύο πόδια – αυτά τα χαντίθ, όπως αφηγούνται, είναι αληθινά κατά την γνώμη μας∙ είχαν αφηγηθεί από αξιόπιστους αφηγητές σε άλλους αξιόπιστους αφηγητές. Αν όμως μας ρωτήσουν για το νόημά τους, δεν τα εξηγούμε, και ούτε έχουμε δει ποτέ κανένα λόγιο να συζητά τα νοήματά τους.»

Αφηγήθηκε από τον al-Bayhaqi στο al-Asma’ wa’s-Sifaat, 2/198, τον Ibn ‘Abdal-Barr στο at-Tamheed, 7/149

Στο Fataawaal-Lajnahad-Daa’imah (2/376) αναφέρει: Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να βεβαιώνουμε αυτό που ο Αλλάχ έχει επιβεβαιώσει για τον εαυτόν Του, όπως δύο χέρια, δύο πόδια, δάχτυλα και άλλα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στο Κοράνι και την Σούννα, με τρόπο που αρμόζει στον Αλλάχ – ας είναι εξυψωμένος – χωρίς να παραποιείται το νόημα, συζητώντας πώς, παρομοιάζοντάς Τον στην δημιουργία Του ή αρνούμενοι οποιοδήποτε από τα χαρακτηριστικά Του, επειδή Εκείνος – ας είναι εξυψωμένος – λέει (ερμηνεία της έννοιας):

“Πες, (Ω Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν)): «Είναι ο Αλλάχ, ο Ένας.

Ο Allah-us-Samad (Ο Αυτάρκης Κύριος, τον Οποίον έχουν ανάγκη όλα τα δημιουργήματα, ο Οποίος ούτε τρώει ούτε πίνει).

Δεν γεννά, ούτε ήταν γεννητός;

Και δεν υπάρχει κανείς να είναι ίσος ή συγκρίσιμος με Εκείνον.”

[al-Ikhlaas 112:1-3]

“Δεν υπάρχει τίποτε σαν Εκείνον, και Εκείνος είναι ο Ακούων τα πάντα και ο τα πάντα βλέπων”

[ash-Shoora 42:11].

Έτσι παίρνουμε όλα αυτά (τα χαρακτηριστικά) ως αληθή πραγματικώ τω τρόπω και όχι μεταφορικά. Όσο το να πηγαίνουμε στα άκρα για να βεβαιωθούν χαρακτηριστικά που δεν αναφέρονται στο Κοράνι ή Σούννα, οφείλουμε να αποφεύγουμε να το διαπράττουμε αυτό.

Μόνιμη Επιτροπή για την Ακαδημαϊκή Έρευνα και έκδοση Fatwas :

Bakr Abu Zayd, ‘Abd al-‘Azeez Aal ash-Shaykh, Saalih al-Fawzaan, ‘Abdullah ibn Ghadyaan, ‘Abd al-‘Azeez ibn ‘Abdullah ibn Baaz.

Τέλος παράθεσης.

Ο Σεΐχης ‘Abdar-Rahmaanal-Barraak (είθε να τον διαφυλάξει ο Αλλάχ) είπε: Αυτό το χαντίθ επιβεβαιώνει πως ο Αλλάχ – ας είναι δοξασμένος και εξυψωμένος – έχει πόδι.   Τα Ahlas-Sunnah βεβαιώνουν πως ο Αλλάχ έχει εκείνο που αναφέρεται μέσα στο χαντίθ αυτό με αληθή τρόπο, όπως βεβαιώνουν όλα τα άλλα θεϊκά χαρακτηριστικά, όπως βεβαιώνουν ότι έχει δύο χέρια και δύο μάτια, και λένε πως Εκείνος – ας είναι δοξασμένος και εξυψωμένος – έχει δύο πόδια, όπως αναφέρεται μέσα στην πασίγνωστη αναφορά από τον Ibn ‘Abbaas που περιγράφει το Kursiy (υποπόδιο) και λέει πως είναι η θέση για τα πόδια, δηλαδή, τα πόδια του Κυρίου – ας είναι δοξασμένος και εξυψωμένος.

Η θεώρηση περί των ποδιών και των χεριών είναι η ίδια, και δεν υπάρχει χώρος για διαφοροποίηση.

Τέλος παράθεσης από το Sharh al-Waasitah, σελ. 172

Αυτό που αποδεικνύεται είναι πως ο Αλλάχ – ας είναι εξυψωμένος – θα τοποθετήσει το πόδι Του πάνω στην Κόλαση. Πιστεύουμε σε αυτό, αλλά σταματούμε στο σημείο αυτό και αποφεύγουμε να προχωρούμε πιο πέρα (στην συζήτηση). Δεν λέμε πως θα τοποθετήσει και τα δύο Του πόδια πάνω της, ακριβώς όπως δεν λέμε πως Εκείνος έγραψε την Τορά με τα δύο Του χέρια. Μάλλον προσκολλώμεθα σε ό,τι έχει αφηγηθεί, επειδή σε ό,τι αφορά τα θεϊκά χαρακτηριστικά, το ζήτημα βασίζεται πάνω σε tawqeef (δηλαδή, στο να περιορίζεται μόνο σε ό,τι έχει αφηγηθεί σε ηχητικά κείμενα).

Και ο Αλλάχ γνωρίζει καλύτερα.»

Όπως είδαμε λοιπόν, σύμφωνα με το Ισλάμ, ο Αλλάχ έχει δυο πόδια, δυο χέρια και δυο μάτια, με δυο λόγια στο Ισλάμ υπάρχει ανθρωπομορφισμός: «Ανθρωπομορφισμός νοείται η προσπάθεια του ανθρώπου να αποδώσει σε μη ανθρώπινα όντα, αντικείμενα, φυσικά ή υπερφυσικά φαινόμενα, ανθρώπινες ιδιότητες ή μορφή».[2] Τον ανθρωπομορφισμό τον γνωρίζουμε ήδη από τους αρχαίους Έλληνες, Ρωμαίους κ.α. ειδωλολατρικούς λαούς, αλλά δεν περιορίζεται στις δικές τους ειδωλολατρικές θρησκείες. Για την ακρίβεια, «και η Ιουδαϊκή θρησκεία και η Μουσουλμανική καίτοι απαγορεύουν την απεικόνιση του «Θείου», με ανθρωπομορφισμό τον εννοούν (να ομιλεί, να σκέπτεται και να αποφασίζει)».[3] Με δυο λόγια, η απαγόρευση απεικόνισης του Θείου που υπάρχει στο Ισλάμ και που παρουσιάζεται ως υψηλό πνευματικό χαρακτηριστικό αυτής της θρησκείας, είναι ένα προκάλυμμα του πόσο ανθρωπομορφική, βαθιά υλιστική και χονδροειδής είναι η προσέγγιση της θρησκείας αυτής προς το θείο, αφού σύμφωνα με αυτήν ο Θεός έχει «δύο χέρια, δύο πόδια, δάχτυλα και άλλα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στο Κοράνι και την Σούννα» και «παίρνουμε όλα αυτά (τα χαρακτηριστικά) ως αληθή πραγματικώ τω τρόπω και όχι μεταφορικά».

Όλα αυτά όμως, έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με τον Χριστιανισμό. Όπως σημειώνει ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκι, ακόμα και «οι ανθρωπομορφίτες της αιγυπτιακής ερήμου», οι οποίοι κατηγορήθηκαν από τους οπαδούς του Ωριγένη ως αιρετικοί που, παρασυρόμενοι από την «ιουδαϊκή αδυναμία» (τον ανθρωπομορφισμό) φαντάζονται τον Θεό με ανθρώπινα χαρακτηριστικά, απλά την ώρα που προσεύχονταν εστιάζονταν στη μορφή που πήρε ο Λόγος του Θεού με την ενσάρκωσή Του.[4] Αυτό μπορεί να μην είναι το τέλειο, καθώς το ζητούμενο είναι στην προσευχή ο νους να είναι άδειος από οποιαδήποτε εικόνα, δεν είναι όμως και κατακριτέο, καθώς ο Θεάνθρωπος είναι όχι μόνο ο προαιώνιος Λόγος του Θεού, αλλά και το ιστορικό πρόσωπο Ιησούς Χριστός, με μητέρα και κανονικότατο ανθρώπινο σώμα, αλλά και όλα τα αδιάβλητα πάθη[5]: «…η ίδια η υπόσταση του Θεού Λόγου έγινε υπόσταση με σάρκα, και σχετικά μ’ αυτό ‘ο Λόγος σαρκώθηκε’, δηλαδή χωρίς μεταβολή, και
η σάρκα έγινε Λόγος χωρίς μεταβολή, και ο Θεός έγινε άνθρωπος· διότι ο Λόγος ήταν Θεός και ο άνθρωπος έγινε Θεός χάρη στην υποστατική ένωση.»[6]

Ασφαλώς, γνωρίζουμε ότι διάφοροι απολογητές του Ισλάμ μαζεύουν κακομεταφρασμένα εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης από τα οποία προσπαθούν να εξάγουν τραβηγμένα από τα μαλλιά συμπεράσματα, ότι δήθεν και οι χριστιανοί έχουν ανθρωπομορφική θεώρηση του Θεού. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, για τους χριστιανούς ισχύουν οι αρχές που διατυπώθηκαν αιώνες τώρα στο έργο «Έκδοσις ακριβὴς της ορθοδόξου πίστεως» του αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού:

«Γνωρίζουμε και ομολογούμε ότι ο Θεός είναι χωρίς αρχή και τέλος, αιώνιος, παντοτινός, αδημιούργητος, αμετάβλητος, αναλλοίωτος, απλός, ασύνθετος, ασώματος, αόρατος, αψηλάφητος, απερίγραπτος, άπειρος, απεριόριστος, ακατάληπτος, αχώρητος στο νου, αγαθός, δίκαιος, παντοδύναμος, δημιουργός όλων των κτισμάτων,παντοκράτορας, παντεπόπτης, προνοητής όλων, εξουσιαστής και κριτής.[7] {…} Επειδή όμως βρίσκουμε στην Αγία Γραφή να έχουν ειπωθεί πάρα πολλά για το Θεό με τρόπο ανθρωπομορφικό, πρέπει να γνωρίζουμε, εφόσον είμαστε άνθρωποι και έχουμε αυτή την παχιά σάρκα, ότι είναι αδύνατο να εννοήσουμε ή να μιλήσουμε για τις θείες, υψηλές και άϋλες ενέργειες της θεότητος, εάν δεν χρησιμοποιήσουμε ανάλογες σε μας εικόνες, τύπους και σύμβολα. Όσα, λοιπόν, λέμε με ανθρωπομορφικό τρόπο για το Θεό, τα λέμε με συμβολική σημασία, και έχουν κάποιο βαθύτερο νόημα· διότι το θείο είναι απλό και δεν παίρνει σχήματα.
Λέγοντας μάτια, βλέφαρα και όραση του Θεού, ας εννοήσουμε συμβολικά την εποπτεία του πάνω σ’ όλα και το αλάθητο της γνώσεώς του· διότι μ’ αυτή την αίσθηση (της οράσεως) αποκτάμε πιο τέλεια γνώση και μάθηση.
Λέγοντας αυτιά και ακοή, ας εννοήσουμε συμβολικά τη διάθεσή του να μας σπλαγχνιστεί και να δεχθεί τη δική μας δέηση· διότι κι εμείς μ’ αυτή την αίσθηση γινόμαστε ευδιάθετοι σ’ αυτούς που μας παρακαλούν και τους ακούμε με περισσότερο ενδιαφέρον. Όταν λέμε στόμα και ομιλία, να εννοήσουμε τη φανέρωση της θελήσεώς του, διότι και σε μας οι διαθέσεις της καρδιάς φανερώνονται με το στόμα και την ομιλία. Όταν λέμε φαγητό και πιοτό, ας εννοήσουμε τη δική μας συμμόρφωση στο θέλημά του· διότι κι εμείς με την αίσθηση της γεύσεως ικανοποιούμε την αναγκαία επιθυμία της φύσεώς μας. Όταν λέμε όσφρηση, ας εννοήσουμε την αποδοχή της σκέψεως και της αγάπης μας γι’ αυτόν, διότι κι εμείς μ’ αυτή την αίσθηση δεχόμαστε την ευωδία ευχάριστα.
Λέγοντας πάλι πρόσωπο ας εννοήσουμε την απόδειξη και την εμφάνισή του με τα έργα του, διότι και η δική μας εμφάνιση γίνεται με το πρόσωπο.
Λέγοντας χέρια, ας νοήσουμε την αποτελεσματικότητα της ενέργειάς του· κι εμείς τα πιο αναγκαία και σπουδαία τα πετυχαίνουμε με τα χέρια μας.
Λέγοντας δεξί χέρι, ας εννοήσουμε τη βοήθειά του για να έλθουν όλα καλά· διότι κι εμείς χρησιμοποιούμε το δεξί χέρι για τα πιο αξιοπρεπή και δίκαια και που χρειάζονται μεγάλη δύναμη.
Λέγοντας ψηλάφηση ας εννοήσουμε την πιο ακριβή και τέλεια γνώση και προσβολή των πιο λεπτών και κρυφών λογισμών· διότι και αυτούς που εμείς ψηλαφούμε δεν μπορούν να κρύψουν κάτι πάνω τους.
Λέγοντας επίσης πόδια και βάδην εννοούμε τον ερχομό και την παρουσία του, για να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη ή ν’ αντιμετωπίσουν τους εχθρούς ή για κάποια άλλη πράξη· διότι και σε μας η άφιξη γίνεται με τη χρήση των ποδιών. {…}
Και μ’ ένα λόγο, όλα όσα έχουν ειπωθεί για το Θεό με ανθρωπομορφικές εκφράσεις, έχουν κρυμμένη κάποια σημασία που διδάσκει τα υπερφυσικά με ανθρωπομορφικές εκφράσεις, εκτός μόνον αν ειπωθεί κάτι για την σωματική έλευση του Θεού Λόγου. Διότι Αυτός ανάλαβε όλη την ανθρώπινη φύση για τη σωτηρία μας, δηλαδή τη νοερή ψυχή, το σώμα και τα χαρακτηριστικά της ανθρωπίνης φύσεως, που είναι τα φυσικά και αδιάβλητα πάθη.»[8]

 

Στο μέλλον, πρώτα ο Θεός, θα αναφερθούμε στις αποτυχημένες προσπάθειες απολογητών του Ισλάμ να παρουσιάσουν την ιδέα περί Θεού που προωθεί το Κοράνι ως δήθεν ανώτερη από αυτήν που περιγράφει η Αγία Γραφή. Στο μεταξύ, οι μουσουλμάνοι που βλέπουν πόσο θεοπρεπέστερη είναι η χριστιανική αντίληψη περί Θεού από τις χονδροειδείς υλιστικές χειροποδολογίες του Κορανίου και της Σούννα, αλλά από εγωισμό και άλλους λόγους που αυτοί ξέρουν, δεν σκοπεύουν να πάψουν να τις προωθούν και να τις υπερασπίζονται, ας παρηγορηθούν: Κι αυτό όχι επειδή θα μπορούσε το Ισλάμ να πάσχει και από ζωομορφισμό εκτός από ανθρωπομορφισμό, να παρουσιάζει π.χ. τον Αλλάχ με κεφάλι σκύλου όπως οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τον Αννούβι, ή επειδή ο Αλλάχ έχει τουλάχιστον δύο πόδια αντί για ένα… Αλλά επειδή ο πραγματικός Θεός που περιγράφουν και λατρεύουν οι Χριστιανοί, αυτός που τους ακολούθους Του οι ομόπιστοί τους συνηθίζουν να δολοφονούν κραυγάζοντας «Ο Θεός είναι μεγάλος!» δεν θα πάψει ποτέ να τους περιμένει, γεμάτος αγάπη, να έρθουν στην επίγνωση της Αλήθειας Του.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1]Basic Tenets of Faith » Tawheed (Divine Unity) » Names and Attributes of Allaah.

[2]http://el.wikipedia.org/wiki/Ανθρωπομορφισμός

[3] Στο ίδιο.

[4] Φλορόφκσι Γεωργίου, Θέματα εκκλησιαστικής Ιστορίας, Θεσσαλονίκη 1979, εκδ. Πουρνάρα, σελ. 105-114

[5] «Πιστεύουμε ακόμη ότι (ο Χριστός) πήρε όλα τα φυσικά και αδιάβλητα (άμεμπτα) πάθη του ανθρώπου. Διότι προσέλαβε όλο τον άνθρωπο καί όλα τα γνωρίσματα του ανθρώπου, εκτός από την αμαρτία. Διότι αυτή δεν είναι φυσικό πράγμα ούτε ο Δημιουργός την έσπειρε μέσα μας, αλλά την αποκτήσαμε θεληματικά με την επίδραση του διαβόλου στην προαίρεσή μας, χωρίς να κυριαρχεί πάνω μας με βία. Φυσικά και αδιάβλητα πάθη είναι αυτά που δεν εξαρτώνται από τη θέλησή μας· όσα εισήλθαν στην ανθρώπινη ζωή μας εξαιτίας της καταδίκης λόγω της παραβάσεώς μας· για παράδειγμα η πείνα, η δίψα, ο κόπος, ο πόνος, τα δάκρυα, η φθορά, η αποφυγή του θανάτου, η δειλία, η αγωνία (από την οποία προέρχονται οιιδρώτες και οι θρόμβοι του αίματος), η βοήθεια από τους αγγέλους εξαιτίας της αδύναμης φύσεώς μας και τα παρόμοια, τα οποία υπάρχουν μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη φύση του. Όλα, λοιπόν, τα προσέλαβε, για να τ’ αγιάσει όλα.» Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, Έκδοσις ακριβὴς της ορθοδόξου πίστεως, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 64, «Για τα φυσικά και αδιάβλητα πάθη» (βλ. http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/paterikon/iwannhs_damaskhnos_ekdosis_akribhs.htm).

[6] Στο ίδιο, κεφ. 5 «Για τη φύση και διαφορά, την ένωση και σάρκωση που θεωρείται στο γένος και στο άτομο, και πώς πρέπει να εννοούμε ‘τη μία φύση του Θεού Λόγου σαρκωμένη’».

[7] Στο ίδιο, κεφ. 2 «Γι’ αυτά που είναι δυνατόν να λεχθούν και γι’ αυτά που είναι άρρητα, και για όσα μπορεί να είναι γνωστά και όσα άγνωστα».

[8] Στο ίδιο, κεφάλαιο 11, «Γι’ αυτά που λέγονται για το Θεό ανθρωποπαθώς».

Πώς γίνεται κανείς αποστάτης από το Ισλάμ

Εδώ θα δείτε την ελληνική μετάφραση της σελίδας Η αποστασία στο στήριγμα του Ταξιδιώτη, που πρώτα είχε τον τίτλο Η αποστασία στο Reliance of the Traveller. Το ελληνικό κείμενο προστέθηκε κι εκεί, δίπλα στο αγγλικό πρωτότυπο, αλλά δεν φαίνεται ολόκληρο γι’ αυτό το μεταφέραμε μόνο του και εδώ.

Βιβλίο: The Reliance of the Traveller (To στήριγμα του Ταξιδιώτη) (Ολόκληρος ο τίτλος: ‘Umdat as-Salik wa ‘Uddat an-Nasik, Στήριγμα του ταξιδιώτη και εργαλεία του λάτρη/πιστού).

Συγγραφέας: Ahmad Ibn Naqib Al-Misri

Ένα κλασικό εγχειρίδιο του Ισλαμικού Ιερού Νόμου (της σχολής Shafi’i) από τον Ahmad Ibn Naqib Al Misri (769/1368), με το κείμενο, τα σχόλια και τα παραρτήματα μεταφρασμένα στα αγγλικά (σε μετάφραση Noah Ha Mim Keller).

Η συγκεκριμένη σουννιτική σχολή είναι κυρίαρχη στην Υεμένη, το Τζιμπουτί, την Ερυθραία, τη Σομαλία, τη Συρία, τα Παλαιστινιακά Εδάφη, την Ιορδανία, το Βόρειο Καύκασο, το Κουρδιστάν, τις Μαλδίβες, τη Μαλαισία, το Μπρουνέι, και σε τμήματα της Κάτω Αιγύπτου και της Ινδονησίας.

Επίσης, ακολουθείται από μειονοτικές κοινότητες στην Επαρχία Asir στη Σαουδική Αραβία, στην Ακτή Σουαχίλι, στη Σιγκαπούρη, στη Νότια Αφρική, την Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ, την Καμπότζη, τις Φιλιππίνες, τη Σρι Λάνκα, την Αιθιοπία, Καζακστάν (από Τσετσένους) και τις ινδικές πολιτείες της Κεράλα, Καρνατάκα (Bhatkal, Mangalore και περιοχές Coorg), Μαχαράστρα (από μουσουλμάνους Κονκανι), και Ταμίλ Ναντού.

———————————-

2ο κεφάλαιο

8,0  Αποστασία από το Ισλάμ  «Ριντά»  (Ridda)

(Λόγος: Η αποχώρηση από το Ισλάμ είναι η πιο άσχημη μορφή απιστίας (κουφρ – kufr) και η χειρότερη.  Μπορεί να προκύψει δια του σαρκασμού, όπως όταν ειπωθεί σε κάποιον «Κόψε τα νύχια σου, είναι ‘σούννα’» και εκείνος απαντήσει «Δεν θα το έκανα, ακόμα και αν ήταν», σε αντίθεση με το όταν υπάρχει κάποια περίσταση η οποία τον απαλλάσσει από την διάπραξη αποστασίας, πχ όταν ξεφεύγει η γλώσσα του, ή όταν παραθέτει τα λόγια κάποιου, ή όταν ξεστομίσει κάτι από φόβο).

8,1

Όταν ένα άτομο που έχει φθάσει στην εφηβεία και έχει σώας τας φρένας πρόθυμα αποστατεί από το Ισλάμ, του αξίζει να θανατωθεί.

8.2

Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι υποχρεωτικό για τον χαλίφη (ή τον αντιπρόσωπό του) να του ζητήσει να μετανοήσει και να επιστρέψει στο Ισλάμ. Αν το κάνει, γίνεται αποδεκτό. Αν όμως αρνηθεί, θανατώνεται αμέσως.

8.3

Αν είναι ελεύθερος, κανείς άλλος εκτός από τον χαλίφη ή τον αντιπρόσωπό του μπορεί να τον θανατώσει.  Αν κάποιος άλλος τον θανατώσει, ο φονιάς τιμωρείται (όρος 017)  (Λόγος: επειδή διεκδίκησε προνόμιο του χαλίφη και καταπάτησε τα δικαιώματά του, αφού αυτό είναι ένα από τα δικά του καθήκοντα).

8,4

Δεν υπάρχει καμμία αποζημίωση για την θανάτωση (Λόγος: ή οποιαδήποτε εξιλέωση, αφού θανατώνεται κάποιος που του αξίζει να πεθάνει).

8.5

Αν αποστατεί από το Ισλάμ και επιστρέφει σε αυτό αρκετές φορές, τότε (Λόγος: η επιστροφή του στο Ισλάμ, που συμβαίνει όταν δηλώσει τις δύο Μαρτυρίες της Πίστεως (όρος 8.7(12)) τότε αυτό γίνεται αποδεκτό, αν και εκείνος τιμωρείται. (όρος 017)

8.6

(Αν μια σύζυγος μέσα σε ολοκληρωμένο γάμο αποστατήσει από το Ισλάμ, το ζεύγος μένει χωριστά για ένα διάστημα αναμονής που αποτελείται από τρία διαστήματα μεταξύ εμμηνορυσιών.  Αν η σύζυγος επιστρέψει στο Ισλάμ πριν τελειώσει το διάστημα αναμονής, ο γάμος δεν ακυρώνεται αλλά θεωρείται πως συνέχιζε να υφίσταται για όλο το διάστημα. (dis: m7.4). )

8.7 :  Πράξεις που συνεπάγονται αποχώρηση από το Ισλάμ

(Λόγος: Μεταξύ των πραγμάτων που συνεπάγονται αποχώρηση από το Ισλάμ (είθε να μας φυλάει ο Αλλάχ από αυτά) είναι:

-1- η προσκύνηση ενός ειδώλου, είτε ειρωνικά από απλή αντίθεση, ή λόγω πραγματικής πεποίθησης, όπως εκείνη ενός ατόμου που πιστεύει ότι ο Δημιουργός είναι κάτι που έχει την προέλευσή του στον Χρόνο.  Στην περίπτωση αυτή παρόμοια με είδωλα είναι ο ήλιος ή η σελήνη, και παρόμοιο με την προσκύνηση είναι το να γονατίζει κανείς μπροστά σε άλλον εκτός του Αλλάχ, αν εννοεί την ευλάβεια προς αυτόν όπως την ευλάβεια που οφείλουμε στον Αλλάχ.

-2-  η πρόθεση να διαπραχθεί απιστία, ακόμα αν γίνει στο μέλλον. Και σαν αυτή την πρόθεση είναι ο δισταγμός να κάνει ή να μην κάνει έτσι – το άτομο έχει διαπράξει απιστία άμεσα.

-3-  η προφορά λόγων που υπονοούν απιστία, όπως «ο Αλλάχ είναι ο τρίτος των τριών» ή «εγώ είμαι ο Αλλάχ» – εκτός αν η γλώσσα του ατόμου είναι ανεξέλεγκτη, ή αν παραθέτει τα λόγια άλλου, ή αν είναι ένας από τους φίλους του Υψίστου Αλλάχ (wali, def: w33) και βρίσκεται σε κατάσταση πνευματικής μέθης και σε παντελή αφασία (Εξήγηση:  Είτε φίλος του Αλλάχ είτε όχι, κάποιος που είναι σε παντελή αφασία είναι σαν ένας παράφρων, και δεν θεωρείται νομικά υπεύθυνος (dis: k13.1(O:) ), διότι τα τελευταία παραδείγματα δεν αποτελούν απιστία.

-4-  η στηλίτευση του Αλλάχ ή του αγγελιοφόρου Του (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ επ’ αυτού)

-5- η άρνηση της ύπαρξης του Αλλάχ, της άναρχης αιωνιότητάς Του, της ατελείωτης αιωνιότητάς Του, ή η άρνηση οποιοδήποτε των χαρακτηριστικών Του τα οποία Του αποδίδουν ομόφωνα οι Μουσουλμάνοι. (dis: v1);

-6- ο σαρκασμός γύρω από το όνομα του Αλλάχ, της εντολής Του, της απαγόρευσής Του, της υπόσχεσής Του, ή της απειλής Του.

-7- η άρνηση οποιουδήποτε εδαφίου του Κορανίου ή ό,τι άλλο του ανήκει δια της ακαδημαϊκής ομοφωνίας (def: b7), ή η προσθήκη κάποιου εδαφίου που δεν του ανήκει.

-8- το να πει κανείς περιπαιχτικά «Δεν γνωρίζω τι είναι η πίστη»

-9- το να απαντήσει σε κάποιον που λέει «Δεν υπάρχει άλλη δύναμη ή ισχύς παρά μόνο μέσω του Αλλάχ», «Το να λες ότι δεν υπάρχει άλλη δύναμη ή ισχύς κτλ. δεν θα σε σώσει από την πείνα»

-10-  για έναν τύραννο, όταν ένας καταπιεσμένος άνθρωπος πει «Αυτό είναι κατόπιν απόφασης του Αλλάχ» να απαντήσει «Εγώ ενεργώ χωρίς την απόφαση του Αλλάχ».

-11- να πει κανείς πως ένας Μουσουλμάνος είναι άπιστος (καφίρ – dis: w47) με λέξεις που είναι δυσερμήνευτες που απλώς δηλώνουν πως είναι αχάριστος προς τον Αλλάχ για τις θεόσδοτες ευλογίες (n: στα Αραβικά, επίσης καφίρ – “kafir”);

-12  όταν κάποιος ζητήσει να διδαχθεί την Μαρτυρία της Πίστεως (Ar. Shahada, τα λόγια “La ilaha ill Allahu Muhammadun rasulu Llah” – δηλαδή «Δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός του Αλλάχ, ο Μωάμεθ είναι ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ), και κάποιος Μουσουλμάνος αρνηθεί  να του το διδάξει

-13- η περιγραφή ενός Μουσουλμάνου ή κάποιου που θέλει να γίνει Μουσουλμάνος, με ορολογίες απιστίας (kufr)

-14- η άρνηση του υποχρεωτικού χαρακτήρα κάποιου πράγματος που σύμφωνα με την ακαδημαϊκή ομοφωνία των Μουσουλμάνων (ijma`, def: B7) είναι τμήμα του Ισλάμ, όταν αυτό είναι πολύ γνωστό ως τέτοιο – όπως λ.χ. η προσευχή  (salat) ή ακόμα ένα «rak’a» από μια εκ των πέντε υποχρεωτικών προσευχών, αν δεν υπάρχει κάποια δικαιολογία.

-15-  η πεποίθηση πως οποιοιδήποτε αγγελιοφόροι ή προφήτες του Αλλάχ είναι ψεύτες, ή η άρνηση πως αυτοί είναι απεσταλμένοι

[σημ:  ο `Ala’ al-din’ Abidin προσθέτει τα ακόλουθα:

-16- η στηλίτευση της θρησκείας του Ισλάμ

-17- η πίστη πως τα πράγματα αφ’ εαυτού τους ή δια της φύσεώς τους έχουν οποιαδήποτε επιρροή ανεξάρτητη από το θέλημα του Αλλάχ

-18- η άρνηση της υπάρξεως των αγγέλων ή των τζίνι (jinn – ορισμός: w22), ή των ουρανών

-19- ο σαρκασμός για οποιοδήποτε θέσπισμα του Ιερού Νόμου

-20- ή η άρνηση πως ο Αλλάχ σκόπευε όπως το μήνυμα του Προφήτη (ο Αλλάχ να τον ευλογεί και να του δίνει ειρήνη) να είναι η θρησκεία που θα ακολουθήσει όλος ο κόσμος (dis: w4.3-4) (al-Hadiyya al-`Ala’iyya (y4), 423-24). )

Υπάρχουν και άλλοι λόγοι, καθ’ ότι το θέμα είναι σχεδόν ανεξάντλητο.  Είθε ο Ύψιστος Αλλαχ να σώσει εμάς και όλους τους Μουσουλμάνους από αυτό.]

Οι Βυζαντινοί έχουν το νοστιμότερο αίμα. Ήρθαμε για να το πιούμε.

Τα τελευταία χρόνια οι προπαγανδιστές του Ισλάμ βάζουν τα δυνατά τους να μας πείσουν ότι το Ισλάμ είναι μια ειρηνική θρησκεία που τάχα δεν εξαπλώθηκε με το σπαθί αλλά με την πειθώ. Για να μας πείσουν χρησιμοποιούν τα επιχειρήματα ότι
1) Οι πρώτοι μουσουλμάνοι (η σύζυγος του Μουχάμμαντ η Χαντίζα, ο μικρός του εξάδελφος ο Αλή -ένα παιδάκι 11 ετών- και ο θετός του γιος πρώην σκλάβος, ο Ζαΐντ, και στη συνέχεια μερικοί ακόμα φίλοι του «προφήτη»), δεν έγιναν μουσουλμάνοι με το ζόρι.
2) Διάφοροι άλλοι άνθρωποι που γίνονται μουσουλμάνοι σήμερα, δεν γίνονται με το ζόρι αλλά «από μόνοι τους».

Φυσικά αυτά τα επιχειρήματα είναι άσχετα. Σίγουρα κάποιοι άνθρωποι γίνονται μουσουλμάνοι χωρίς βία. Κι εγώ χωρίς βία έγινα. Έγινα όμως χωρίς να γνωρίζω καλά ποιο είναι το Ισλάμ. Άλλοι που γίνονται μουσουλμάνοι δε γνωρίζουν στην αρχή αλλά και όταν μαθαίνουν, αυτό που μαθαίνουν ικανοποιεί τον ψυχισμό τους κι έτσι παραμένουν. Τέτοιοι προσήλυτοι υπάρχουν σε κάθε θρησκεία, λατρεία και σέχτα. Μερικοί γίνονται οπαδοί δαιμόνων, άλλοι εξωγηινων, άλλοι του Βούδα, άλλοι του Ινδουισμού. Άλλοι γίνονται μουσουλμάνοι για να παντρευτούν το πρόσωπο που θέλουν. Δεν είναι όμως αυτού του είδους οι μεταστροφές που έφεραν πολύ κόσμο στο Ισλάμ. Είναι τεκμηριωμένο ιστορικά ότι το Ισλάμ επεκτάθηκε με πόλεμο ή απειλή πολέμου, ή λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης που έφερναν οι φόροι των μουσουλμάνων στους υπόδουλους λαούς. Επίσης είναι γνωστό ότι όταν κάποιος μουσουλμάνος απαρνείται το Ισλάμ κινδυνεύει με θάνατο. Αν είναι σε ισλαμικό κράτος πολύ δύσκολα σώζει τη ζωή του.
Συμπερασματικά, ποτέ στο Ισλάμ δεν παρατηρήθηκε αργή και σταθερή μεταστροφή όλο και μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων, όπως συνέβη με τον Χριστιανισμό, όπου αυτοί που γίνονταν χριστιανοί απειλούνταν με θάνατο κι όμως όλο και περισσότεροι άνθρωποι επέλεγαν να γίνουν χριστιανοί.

Αυτά τα θέματα θα αναπτυχθούν αργότερα από τον Greek Murtad. Εγώ δεν θα επεκταθώ πολύ. Θα σας παρουσιάσω ένα βίντεο με αγγλικούς υπότιτλους και από κάτω τους διαλόγους στα ελληνικά. Βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας για την ειρηνική εξάπλωση του Ισλάμ και για το πώς ακριβώς εννοούν τις μεταστροφές οι μουσουλμάνοι. Σε περίπτωση που σας έχουν πει ότι τάχα «δεν υπάρχει καταναγκασμός στη θρησκεία» επειδή το γράφει ένας στίχος του Κορανίου, διαβάστε κι εδώ.

http://www.youtube.com/watch?v=QB4hMMsT2fg

Αιγύπτιος κληρικός Hamdan Badr

[μέλος της οργάνωσης] Διεθνής Ένωση Μουσουλμάνων Λογίων (International Association of Muslim Scholars)

Al-Shabab TV (Αίγυπτος)

8 Δεκεμβρίου 2009

——————————

Ο Chaled (Ibn Al-Walid) πήγε στον διοικητή του Βυζαντινού στρατού,

που τον κοίταξε και είπε:

«Khaled, έχω ακούσει ότι αυτό που σας έκανε ν’αφήσετε τα σπίτια σας

ήταν η πείνα και η δίψα.

Πήγαινε πίσω με τους υπόλοιπους μουσουλμάνους.»

Εσύ και οι θεατές καλύτερα να δώσετε πολλή προσοχή.

«Πήγαινε πίσω με τους υπόλοιπους μουσουλμάνους, κι ο καθένας από σας θα πάρει τροφή, ποτό και ρούχα,

και θα τα παίρνετε αυτά κάθε χρόνο.»

Επειδή ήταν ο διοικητής, ήθελα να του  δώσουν λίγο… Θα μπορούσε να έχει τελειώσει τη δουλειά και να πάει πίσω… Κανένα πρόβλημα.

-Σωστά;

-Ναι, κανένα πρόβλημα.

-Γίνομαι σαφής;

-Ναι, οι θεατές μας το καταλαβαίνουν αυτό.

-Τι του είπε ο Khaled; Είπε: «Έχεις δίκιο Διοικητή!»

-Τι εντιμότητα.

-Σωστά.

«Ήταν η δίψα που μας έκανε ν’ αφήσουμε τα σπίτια μας.

Ακούσαμε ότι το Βυζαντινό αίμα είναι το νοστιμότερο, και ήρθαμε να το πιούμε.»

Μην το πάρετε στραβά αυτό. Δεν εννοεί ότι θα έπρεπε… [να πίνουμε αίμα]. Όχι.

Προτείναμε να μεταστραφούν στο Ισλάμ και να σωθούν, ή να πληρώσουν το φόρο Τζίζια,

αλλιώς θα τους κηρύσσαμε πόλεμο.

Αυτό δεν συνιστά επίθεση,

επειδή υπερασπίζουμε τα σύνορα του ισλαμικού κράτους.

Έχουμε διαταγή να επιβάλλουμε στους ανθρώπους να λατρεύουν τον Αλλάχ.

Είμαστε εντεταλμένοι να επιβάλλουμε στα πλάσματα να λατρέψουν τον Δημιουργό τους,

να σώσουμε όποιους θέλουν να σωθούν από το να λατρεύουν δούλους

έτσι ώστε να λατρέψουν τον Κύριο των Δούλων,

και να τους φέρουμε από την αδικία των άλλων θρησκειών στη δικαιοσύνη του Ισλάμ,

από τα στενά αδιέξοδα αυτού του κόσμου στην ευρυχωρία του κόσμου που πρόκειται να έρθει.

Αυτή είναι η αποστολή του κάθε μουσουλμάνου σ’ αυτή τη ζωή.

Ο Khaled ειπε αυτά τα πράγματα, κι ο άντρας γέμισε οργή.

Ο Khaled άρπαξε τα ηνία του αλόγου του,

και κάλπασε προς το στρατό των μουσουλμάνων,

φωνάζοντάς τους με την πιο δυνατή φωνή του:

«Φύσα, ω άνεμε του Παραδείσου!»

-Τι όμορφο.

– Τι ηγέτες…

Τι ωραία έκφραση. Πού είναι αυτοί οι ηγέτες; Θα ήθελα…

Θα θέλαμε τέτοιους ηγέτες, αλλά…

Θα μπορούσαν να πάρουν ένα μάθημα από τον Khaled…

Άρπαξε τα ηνία του αλόγου του και κάλπασε, φωνάζοντάς: «Φύσα, ω άνεμε του Παραδείσου!»

Ένας από τους μουσουλμάνους σ’ εκείνη τη μάχη πλησίασε τον Abu Obeida Ibn Jarrah,

και του είπε: «Abu Obeida,

θα ήθελες να δώσεις κάτι στον Προφήτη Μουχάμμαντ (στον Παράδεισο);»

Ξέρεις ποιος ήταν; Ήταν ο Omar Ibn-Al-Khattab.

Ήξερε ότι μέσα σε λίγα λεπτά, θα συναντούσε τον Προφήτη στον Παράδεισο.

Ο Ibn Obeida είπε: «Γιατί ρωτάς;»

Ο Ομάρ είπε: «Αποφάσισα να γίνω μάρτυρας για χάρη του Αλλάχ.»

Θα ήθελα το έθνος να ξυπνήσει και να γίνει πάλι αυτό που ήταν,

Να σταματήσει να ψάχνει για αγκάθια παντού και ν’ αρχίσει να ψάχνει για τριαντάφυλλα,

Να τα μυρίσει και να τα δώσει στους άλλους.

Μου θυμίζει την ιστορία για το πώς χάθηκε η Ανδαλουσία.

(Οι χριστιανοί) έστειλαν τους κατασκόπους τους,

Οι οποίοι συνάντησαν έναν νεαρό άντρα που έκλαιγε.

Τον ρώτησαν: «Γιατί κλαις, νεαρέ;»

Αυτός είπε: «Έρριξα δέκα βέλη κι ένα αστόχησε. Γι’ αυτό κλαίω.»

Έτσι οι κατάσκοποι γύρισαν στον Φερδινάνδο και την Ισαβέλλα,

Τους μονάρχες της Καστίλλης και της Αραγωνίας,

Και είπαν: «Όχι, δεν μπορείτε να τους νικήσετε.»

Δέκα χρόνια μετά, οι κατάσκοποι ξαναγύρισαν, και συνάντησαν έναν νεαρό άντρα να κλαίει.

«Γιατί κλαις;» τον ρώτησαν. «Η φιλενάδα μου με παράτησε» είπε αυτός.

Οι κατάσκοποι επέστρεψαν και είπαν: «Τώρα είναι ο καιρός!»

ΙΣΛΑΜ, η θρησκεία που λυτρώνει με το αίμα των σαυρών! Islam, the religion that redeems via the blood of the geckos!

Σημείωση: το παρόν άρθρο είναι σε ελληνικά και αγγλικά (με μπλε), επειδή έχουμε αρκετούς αγγλόφωνους αναγνώστες που παραπονιούνται ότι παιδεύονται με την αυτόματη μετάφραση, και πιστεύουμε ότι αφορά και αυτούς γιατί το θέμα δεν αναφέρεται συχνά σε αγγλικές σελίδες, παρά σε αραβικές.

—————————-

Ας ξεκινήσουμε από τον έγκυρο ιστότοπο του σεΐχη Muhammed Salih Al-Munajjid:

Let us start from the reliable Islamic website of the Sheikh Muhammed Salih Al-Munajjid:

http://www.islam-qa.com/en/ref/13821/

Question:  Is it correct to kill salamanders by hand? Is it proven that there is reward for killing them?

Ερώτηση: Είναι σωστό να σκοτώνουμε σαλαμάνδρες με το χέρι; Είναι αποδεδειγμένο ότι υπάρχει ανταμοιβή για το σκότωμά τους;

Answer: Praise be to Allaah.

Killing salamanders is prescribed because there is a great deal of evidence to that effect. It should be done with a tool or implement, etc. There is nothing in the reports to specify that they should be killed by hand or to encourage killing them by hand. I do not think that this is correct and there is no report to this effect. That is alien to Islamic teaching and good characteristics. [(sic.)]

Απάντηση: Ας είναι αινετός ο Αλλάχ.

Το να σκοτώνουμε σαλαμάνδρες είναι επιβεβλημένο επειδή πολλά στοιχεία συνηγορούν σ’ αυτό. Πρέπει να γίνεται με εργαλείο ή όργανο. Τίποτα στις αναφορές δεν καθορίζει ή δεν ενθαρρύνει το σκότωμά τους με το χέρι. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι σωστό. Είναι ξένο προς την ισλαμική διδασκαλία και τα καλά χαρακτηριστικά. [(sic.)]

In al-Saheehayn and elsewhere it is narrated via Sa’eed ibn al-Musayyib that Um Shareek told him that the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) told her to kill salamanders. According to the report narrated by al-Bukhaari, he said: “It (the salamander) used to blow on Ibraaheem, peace be upon him.”

Στο al-Saheehayn και αλλού αναφέρεται μέσω του Sa’eed ibn al-Musayyib ότι η Um Shareek του είπε ότι ο Προφήτης (ειρήνη κι ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) της είπε να σκοτώνει σαλαμάνδρες. Σύμφωνα με το Σαχίχ Μπουχάρι, είπε «Αυτή (η σαλαμάνδρα) φυσούσε (για να καεί) ο Ιμπραήμ (Αβραάμ) ειρήνη σ’ αυτόν».

In Saheeh Muslim it is narrated via ‘Abd al-Razzaaq, Mu’ammar told us from al-Zuhri from ‘Aamir ibn Sa’d from his father that the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) said enjoined the killing of salamanders and called them mischief doers.

Στο Σαχίχ Μουσλίμ αναφέρεται μέσω του ‘Abd al-Razzaaq, ο Mu’ammar μας είπε από τον al-Zuhri από τον ‘Aamir ibn Sa’d από τον πατέρα του ότι ο Προφήτης (ειρήνη κι ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) είπε ότι απολάμβανε το σκότωμα των σαυρών και τις έλεγε ζημιάρες.

Killing salamanders with one blow brings more reward than killing them with two blows. This was narrated in Saheeh Muslim via Khaalid ibn ‘Abd-Allaah from Suhayl ibn Abi Saalih from his father from Abu Hurayrah, that the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) said: “Whoever kills a salamander with one blow will have such and such hasanah (good deeds); whoever kills it with the second blow will have such and such hasanah, less than the first; and whoever kills it with three blows will have such and such hasanah – less that the second.”

Shaykh Sulaymaan al-‘Alwaan.

Το να σκοτώνουμε σαύρες μ’ ένα χτύπημα φέρνει περισσότερη ανταμοιβή από το να τις σκοτώνουμε με δύο. Αναφέρεται στο σαχίχ Μουσλίμ μέσω του Khaalid ibn ‘Abd-Allaah from Suhayl ibn Abi Saalih από τον πατέρα του από τον Abu Hurayrah, ότι ο Προφήτης (ειρήνη κι ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) είπε: “Όποιος σκοτώσει μια σαλαμάνδρα μ’ ένα χτύπημα θα έχει τόσες hasanah (καλές πράξεις); Όποιος τη σκοτώσει με δυο χτυπήματα θα έχει τόσες hasanah, λιγότερες από τον πρώτο· και όποιος τη σκοτώσει με τρία χυπήματα θα έχει τόσες hasanah – λιγότερες από τον δεύτερο.”

Σεΐχης Sulaymaan al-‘Alwaan.

Ibn Maajah (may Allaah have mercy on him) narrated in his Sunan from Saa’ibah the slave woman of al-Faakih ibn al-Mugheerah that she entered upon ‘Aa’ishah and saw a spear sitting there in her house. She said, “O Mother of the Believers, what do you do with this?” She said, “We kill these salamanders with it, because the Prophet of Allaah (peace and blessings of Allaah be upon him) told us that when Ibraaheem was thrown into the fire, there was no animal on earth but it tried to extinguish the fire, except for the salamander, which was blowing on the fire (to keep it burning). So the Messenger of Allaah (peace and blessings of Allaah be upon him) commanded that they should be killed.”

(Sunan Ibn Maajah, 3222. He said in al-Zawaa’id, the isnaad of ‘Aa’ishah’s hadeeth is saheeh, its men are thiqaat (trustworthy)

Ο Ibn Maajah (ας τον ελεεί ο Αλλάχ) διηγήθηκε στη Σούνα του από την τη σκλάβα του al-Faakih ibn al-Mugheerah ότι αυτή μπήκε στο σπίτι της Άισα και είδε μια λόγχη εκεί. Ρώτησε «Ω μητέρα των πιστών, τι κάνεις μ’ αυτήν;» Αυτή (η Άισα) είπε «Μ’ αυτήν σκοτώνουμε σαλαμάνδρες, επειδή ο Προφήτης του Αλλάχ (ειρήνη κι ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) μας είπε ότι όταν έριξαν τον Ιμπραήμ στη φωτιά, κανένα ζώο στη γη δεν προσπάθησε να δυναμώσει τη φωτιά, παρά η σαλαμάνδρα, που φυσούσε (για να την κρατήσει αναμμένη). Έτσι ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη κι ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) διέταξε ότι πρέπει να τις σκοτώνουμε.”

(Sunan Ibn Maajah, 3222. Είπε στο al-Zawaa’id, η αλυσίδα του χαντίθ της Άισα είναι έγκυρη, οι άνδρες της είναι thiqaat (αξιόπιστοι).

And Allaah knows best.

Islam Q&A
Sheikh Muhammed Salih Al-Munajjid

Και ο Αλλάχ ξέρει καλύτερα.

Islam Q&A

Σεΐχης Muhammed Salih Al-Munajjid

You will find the same teachings at http://www.islamweb.net (in Arabic – in English there ‘s no mention of salamanders or geckos).

Τα ίδια θα δείτε και στο http://www.islamweb.net (στην αραβική γλώσσα. Στην αγγλική έκδοση του σάιτ δεν υπάρχει αναφορά σε σαλαμάνδρες ή σαύρες.)

See the Arabic page translated in English:

Δείτε την αραβική σελίδα μεταφρασμένη στα αγγλικά:

You want more? Go to an Arabic search engine and try the keywords «kutl al-wazagh». You will find countless pages where Muslims ask imams how to kill geckos, how many hasanah points they get according to the number of blows, how many geckos they should kill to expiate certain sins etc. You’ll see the imams and sheikhs responding in detail, calculating hasanat points, and stating that the geckos …are poisonous, cause leprosy and are like the kaafir, as stated by various of Muhammad’s companions. For the record, only 2 kinds of lizards all over the world are poisonous, and the ones of Arabia are not included.[1] The claim that the geckos cause leprosy is an ancient Egyptian belief which is NOT true. It has been scientifically proven that geckos can carry salmonella.[2]

Θέλετε περισσότερα; Πηγαίνετε σε μια αραβική μηχανή αναζήτησης και βάλτε τις λέξεις κλειδιά kutl al-wazagh. Θα βρείτε αμέτρητες σελίδες όπου μουσουλμάνοι ρωτούν ιμάμηδες πώς να σκοτώνουν σαύρες, πόσους πόντους καλών πράξεων κερδίζουν ανάλογα με τον αριθμό των χτυπημάτων, πόσες σαύρες πρέπει να σκοτώσουν για να ξεχρεώσουν συγκεκριμένες αμαρτίες κ.α. Θα δείτε τους ιμάμηδες και σεΐχηδες να απαντούν λεπτομερώς, κάνοντας σούμα τους πόντους καλών πράξεων και διευκρινίζοντας ότι οι σαύρες… είναι δηλητηριώδεις, προκαλούν λέπρα και είναι σαν τους άπιστους, όπως μετέφεραν οι τάδε και δείνα σύντροφοι του Μουχάμμαντ. Για την ιστορία, υπάρχουν μόνο δύο είδη δηλητηριώδους σαύρας[3] στον κόσμο και οι αραβικές δεν περιλαμβάνονται σ’ αυτές. Το ότι οι σαύρες προκαλούν λέπρα είναι αρχαία αιγυπιακή αντίληψη που ΔΕΝ ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η ασθένεια που έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι ΜΠΟΡΕΙ να μεταδώσουν οι σαύρες, είναι η σαλμονέλα.[4]

The story of Abraham was one of many that Muhammad stole from the Hebrew Scriptures and inserted into the Quran. When the story itself did not serve his purpose, which was to demonstrate that these ancient Prophets had all been persecuted as he was, he added details that he either made up or found in local folk or religious traditions. One of these was the claim that Abraham was thrown into a fire (according to the Hebrew Scriptures, it was the three friends of Daniel who were thrown into a furnace – one more error of many made by the “prophet” of Islam).  This fire, according to Islamic tradition, was so large that a bird flying above it was burned. Can you really believe that a gecko blew into the fire to fan the flames? Does it make any sense that its descendants thousands of years later should be cursed as a result?

Η ιστορία του Αβραάμ ήταν μια από τις πολλές που ο Μουχάμμαντ έκλεψε από τις Εβραϊκές Γραφές κι έβαλε στο Κοράνιο. Όταν η ίδια η ιστορία δεν εξυπηρετούσε το σκοπό του, που ήταν να αποδείξει ότι αυτοί οι αρχαίοι Προφήτες είχαν όλοι διωχθεί όπως εκείνος, πρόσθετε λεπτομέρειες που επινοούσε ή έβρισκε σε τοπικές λαϊκές ή θρησκευτικές παραδόσεις. Μία από αυτές ήταν ο ισχυρισμός ότι ο Αβραάμ ρίχτηκε στη φωτιά (σύμφωνα με τις Εβραϊκές Γραφές, ήταν οι «τρεις παίδες εν καμίνω», οι φίλοι του Δανιήλ που τους πέταξαν σ’ ένα καμίνι – ένα ακόμη λάθος από τα πολλά του «προφήτη» του Ισλάμ). Η πυρκαγιά αυτή, σύμφωνα με την ισλαμική παράδοση, ήταν τόσο μεγάλη, ώστε ένα πουλί που πέταξε από πάνω της κάηκε. Μπορείτε πραγματικά να πιστέψετε ότι μια μικρή σαύρα φύσηξε στη φωτιά για να τη δυναμώσει;  Έχει νόημα ότι ως αποτέλεσμα οι απόγονοί της θα πρέπει να είναι καταραμένοι για χιλιάδες χρόνια αργότερα;

The Mediterranean house gecko (Hemidactylus turcicus) that also lives in Arabian peninsula. Η μεσογειακή οικιακή σαύρα (Hemidactylus turcicus), που ζει και στην αραβική χερσόνησο.

Suppose you’ve had a good day and killed 10 geckos with one blow each. According to Muhammad, you have gained 1000 hasanat, or good points with God. In their legalistic approach to sin and good deeds, Muslims believe our acts of virtue are balanced against our sins on Judgement Day, with destiny depending upon the outcome. But Muslims, how can you seriously follow a God who grants «hasanat», not for following the Golden Rule or acts of compassion, but for killing salamanders? How can you believe that the weak old man who can only kill them after three blows gains less virtue than the strong young man who kills them with one blow?

Ας υποθέσουμε ότι είχατε μια καλή ημέρα και σκοτώσατε 10 σαλαμάνδρες με ένα χτύπημα την καθεμιά. Σύμφωνα με τον Μουχάμμαντ, έχετε κερδίσει 1000 hasanat, ή καλούς πόντους με το Θεό. Στη νομικίστικη προσέγγιση τους στην αμαρτία και τις καλές πράξεις, οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι οι πράξεις μας της αρετής ζυγίζονται με τις αμαρτίες μας την ημέρα της κρίσης, με το πεπρωμένο μας να εξαρτάται από το αποτέλεσμα. Αλλά μουσουλμάνοι, πώς μπορείτε να ακολουθείτε στα σοβαρά έναν Θεό που χορηγεί «πόντους καλών πράξεων» όχι για την τήρηση του χρυσού κανόνα ή την τέλεση πράξεων ευσπλαχνίας, αλλά για το σκότωμα σαλαμανδρών; Πώς μπορείτε να πιστεύετε ότι ο αδύναμος ηλικιωμένος που μπορεί να σκοτώσει σαλαμάνδρες μόνο μετά από τρία χτυπήματα, κερδίζει λιγότερους πόντους από έναν δυνατό νεαρό που τις σκοτώνει με ένα χτύπημα;

In Surat al-Anam (Quran 6:160) Allah promises his devotees that he will multiply any virtuous hasanats presented to him by ten. The young man who killed 10 geckos to gain 1000 hasanats suddenly has them multiplied to 10,000! The same verse promises that sins will not be multiplied. In other words, if you commit only one sin, but have killed ten geckos, you have 10,000 hasanats in your favor against only one sin for which you are liable. How convenient!

(Not to mention that Allah is going to load the sins of Muslims to the… Jews.[5]

Στη Surat al-Anam (Κοράνιο 6:160) ο Αλλάχ υπόσχεται στους θιασώτες του ότι θα πολλαπλασιάσει τις ενάρετες hasanat που του παρουσιάζουν επί δέκα. Ο νεαρός που σκότωσε 10 σαλαμάνδρες για να κερδίσει 1000 hasanat ξαφνικά βρίσκεται με 10.000! Οι ίδιοι στίχοι υπόσχονται ότι οι αμαρτίες δεν θα πολλαπλασιαστούν. Με άλλα λόγια, αν έχετε διαπράξει μόνο μια αμαρτία, αλλά έχετε σκοτώσει δέκα σαλαμάνδρες, έχετε 10.000 hasanats υπέρ σας έναντι μιας μόνο αμαρτίας για την οποία είστε υπεύθυνος. Τι βολικό!

(Για να μην αναφέρουμε και ότι ο Αλλάχ θα φορτώσει τις αμαρτίες των μουσουλμάνων στους… Εβραίους.[6])

Terratoscincus scincus, the Arabian wonder gecko that may soon vanish from Dubai’s desert (see http://www.ameinfo.com/141442.html). Wonder why? Το είδος Terratoscincus scincus που κινδυνεύει να εξαφανιστεί από την έρημο του Ντουμπάι (βλ. http://www.ameinfo.com/141442.html). Αναρωτιέστε γιατί;

Moreover Surat Hud (Quran 11:114) promises Muslims that if they perform the required five daily prayers, their good deeds («hasanat») will remove their sins. Again, the ratio is one-for-one, one hasanat will remove one sin. Imagine that our friend who killed ten geckos on the first blow for 1000 hasanat that were multiplied by Allah to 10,000, got drunk and cheated on his wife last night, but lied about it to her today. Three hasanats will take care of those three sins, leaving him with 9,997 hasanats to his credit for future mistakes.

Επιπλέον η Surat Hud (Κοράνιο 11:114) υπόσχεται στους μουσουλμάνους ότι εφόσον εκτελούν τις απαιτούμενες πέντε καθημερινές προσευχές, τα καλά τους έργα («hasanat») θα αφαιρέσουν τις αμαρτίες τους. Και πάλι, η αναλογία είναι ένα προς ένα, ένα hasanat θα απομακρύνει μια αμαρτία. Φανταστείτε ότι ο φίλος μας, ο οποίος σκότωσε δέκα σαλαμάνδρες με το πρώτο χτύπημα για να κερδίσει 1000 hasanat τα οποία ο Αλλάχ πολλαπλασίασε σε 10.000, μέθυσε και απάτησε τη γυναίκα του χθες το βράδυ, αλλά σήμερα της είπε ψέματα γι ‘αυτό. Τρεις hasanats θα φροντίσουν για τις τρεις αυτές αμαρτίες, αφήνοντάς τον με πίστωση 9.997 hasanat για τα μελλοντικά του λάθη.

What if you ask a Muslim about the inaccurate and stupid Islamic belief of “poisonous” geckos who carry “leprosy” and the salamander which was supposedly blowing on the fire to burn Abraham? He will tell you to better look at the Trinity and Christ’s Crucifixion, as well as at the salvation in the blood of Christ, which according to his imams are much more inaccurate and stupid. This from the religion that apparently finds salvation in the blood of geckos?  What next!

Τι θα γίνει αν ρωτήσετε κάποιον μουσουλμάνο για την ανακριβή και ανόητη ισλαμική πίστη ότι οι σαλαμάνδρες είναι «δηλητηριώδεις» και μεταφέρουν «λέπρα», κι ότι μια σαλαμάνδρα δήθεν φυσούσε τη φωτιά για να κάψει τον Αβραάμ; Θα σας πει να κοιτάξετε την τριαδικότητα του Θεού και τη Σταύρωση του Χριστού, όπως και τη σωτηρία διά του αίματος του Χριστού, που σύμφωνα με τους ιμάμηδές του είναι πιο ανακριβείς και ανόητες. Μπορεί να τα λέει αυτά κάποιος που η θρησκεία του σώζει δια του αίματος των… σαλαμανδρών; Μη χειρότερα!

———————–

---

[1], [3]  http://kids.britannica.com/comptons/article-203991/lizard: The only two poisonous lizards in the world are the Gila monster (Heloderma suspectum) of the southwestern United States and the beaded lizard (Heloderma horridum) of Mexico. Their venom, or poison, can kill a human; however, the lizards are much less effective at getting the poison into their victims than are the poisonous snakes.

[2], [4] http://galliform.bhs.mq.edu.au/~bugs/Profile_files/Gecko.pdf

[5] (Selected ahaadeeth from ‘Saheeh al-Jaami’: Al-Imaam as-Suyooti originally had a collection of hadeeth called ‘al-Jaami’ as-Sagheer min Hadeeth al-Basheer an-Nadheer’ (The Small Collection of the Sayings of the Giver of Glad Tidings, the Warner). The authenticated version of that collection is by Shaykh al-Albaani, and it is called ‘Saheeh al-Jaami as-Sagheer wa Ziyaadatuh’.)  #8035: «People from the Muslims will come on the Day of Resurrection with sins like the mountains. Allaah will forgive those sins and throw them onto the Jews.»

[6] (Επιλεγμένα χαντίθ από το «Saheeh al-Jaami»: Ο Al-Imaam as-Suyooti είχε αρχικά μια συλλογή από χαντίθ …. Η πιστοποιημένη έκδοση της εν λόγω συλλογής έγινεαπό τον σεΐχη al-Albaani, και ονομάζεται «Saheeh αλ-Jaami as Sagheer-wa Ziyaadatuh».) # 8035: «Άνθρωποι από τους μουσουλμάνους θα έρθουν την ημέρα της Ανάστασης με αμαρτίες σαν βουνά. Ο Αλλάχ θα συγχωρήσει αυτές τις αμαρτίες και θα τις ρίξει πάνω στους Εβραίους. «

Χίλιες και μια νύχτες: Το νυχτερινό ταξίδι, το αλ-Ακσά και το μπουράκ του Μουχάμμαντ

Υποτίθεται ότι μια νύχτα του 621 μ.Χ. ο Μουχάμμαντ έκανε ένα υπερφυσικό ταξίδι, που αναφέρεται στο Κοράνι 1:17:

Δόξα (στον ΑΛΛΑΧ), που πήρε το δούλο Του για νυκτερινό ταξίδι απ’ το απαράβατο τέμενος στο πιο Μακρινό τέμενος της Ιερουσαλήμ που τον περίβολό του έχουμε αγιάσει, – για να δείξουμε σ’ αυτόν κάποια από τα σημεία Μας, βέβαια Αυτός (ο ΑΛΛΑΧ) είναι ο μοναδικός, που ακούει και βλέπει (τα πάντα). (Μετάφραση των καθηγητών του Αλ-Άζχαρ.)

Το ταξίδι αυτό (الإسراء والمعراج‎, al-’Isrā’ wal-Mi‘rāğ) είχε δυο μέρη: Ο Μουχάμμαντ καθόταν στην Κάαμπα, όταν ο άγγελος Γαβριήλ ήρθε και του έφερε ένα υπερφυσικό ζώο‎ που ονομάζεται al-Burāq δηλ. «αστραπή» (البُراق). Το ζώο οδήγησε τον Μουχάμμαντ στην Ιερουσαλήμ, στο «πιο μακρινό τέμενος», που πιθανότατα είναι το όρος Μοριά, που οι Εβραίοι αποκαλούν και «Όρος του Ναού».

Το βουνό αυτό αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη (Γένεση 22:2,14 Β’ Χρονικών 3:1) και βρίσκεται στην ομώνυμη περιοχή στην οποία ο Θεός είπε στον Αβραάμ να θυσιάσει τον γιο του Ισαάκ. Απείχε δρόμο τριών ημερών από την πόλη που ζούσε ο Αβραάμ, τη Βηρ-σαβεέ. Στο όρος Μοριά έκτισε τον περίφημο ναό ο Σολομών, και ο Θεός εμφανίστηκε στον Δαβίδ (Α’ Χρονικών 21:15-22). Βέβαια την εποχή εκείνη δεν υπήρχε εκεί κανένα τέμενος για να προσευχηθεί ο Μουχάμμαντ, και ακόμα κι αν δεχτούμε ότι ως «πιο Μακρινό τέμενος» εννοείται ο ναός του Σολομώντα, αυτός είχε καταστραφεί εκ θεμελίων πολλά χρόνια πριν. Οι μουσουλμάνοι απολογητές το κουκουλώνουν αυτό λέγοντας ότι «τζαμί» από γραμματικής απόψεως σημαίνει τόπο προσευχής, και όχι απαραίτητα κτίριο. Όμως, στη βιογραφία του Μουχάμμαντ από τον Ιμπν Σαντ, το συγκεκριμένο τέμενος αναφέρεται ξεκάθαρα ως κτίριο με πόρτες.[1]

Αργότερα που οι μουσουλμάνοι κατέκτησαν την περιοχή, αποκατέστησαν ετεροχρονισμένα την έλλειψη τζαμιού: έχτισαν στο όρος Μοριά το Τέμενος αλ-Ακσά (το «πιο μακρινό») αλλά και τον Θόλο του Βράχου πιο πέρα, πάνω από τα ερείπια του ναού της Αγίας Σοφίας.

Ο Μουχάμμαντ λοιπόν έδεσε το μπουράκ στο Δυτικό τείχος, που μέχρι σήμερα οι Άραβες αποκαλούν «τείχος του Μπουράκ», και στη συνέχεια οδήγησε στην προσευχή όλους τους άλλους προφήτες που κατάγονταν από τον Αβραάμ (όπως υποτίθεται ότι καταγόταν κι ο ίδιος ο Μουχάμμαντ).

Το Δυτικό τείχος, για τους μουσουλμάνους "τείχος του Μπουράκ".

Στη συνέχεια το μπουράκ πήγε το Μουχάμμαντ στους 7 ουρανούς όπου συνομίλησε με τον Αβραάμ, τον Μωυσή και τον Ιησού Χριστό, που στο Ισλάμ θεωρείται προφήτης. Μετά ο Γαβριήλ πήγε τον Μουχάμμαντ μπροστά στον Αλλάχ, ο οποίος του έδωσε οδηγίες να κάνουν οι μουσουλμάνοι 50 προσευχές ημερησίως. Ο Μωυσής που το έμαθε, είπε στον Μουχάμμαντ ότι κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσαν να το κάνουν, κι έπρεπε να ζητήσει απ’ τον Αλλάχ να μειωθούν οι προσευχές. Έτσι μετά από αίτημα του Μουχάμμαντ, οι προσευχές έγιναν δέκα, και τελικά πέντε.

Όμως η δράση του μπουράκ δεν περιορίζεται στο ταξίδι του Μουχάμμαντ. Σύμφωνα με τις ισλαμικές παραδόσεις, το ζώο αυτό βοηθούσε τον… Αβραάμ να το παίζει δίπορτο με τη γυναίκα του Σάρα και την δούλα της Άγαρ, όταν η πρώτη απαίτησε να εκδιωχθεί η δεύτερη και ο γιος της ο Ισμαήλ. Το μπουράκ όμως, κάθε πρωί πήγαινε τον Αβραάμ στην Άγαρ και τον Ισμαήλ, και το βράδυ τον ξανάφερνε στη Σάρα και τον Ισαάκ!

Το μπουράκ απεικονισμένο σε πακιστανικό φορτηγό.

Από το μπουράκ ονομάστηκε η αεροπορική εταιρεια της Λιβύης Buraq Air, και η παλιότερη ινδονησιακή Bouraq Indonesia Airlines.

Αλλά, ήρθε η ώρα να μάθουμε περισσότερα για το μυστηριώδες αυτό ζώο. Αν δεν γνωρίζετε αγγλικά για να καταλάβετε το κείμενο στο βίντεο, μπορείτε να το δείτε στα ελληνικά από κάτω.

«Το Ισλάμ και ο παγανιστικός μύθος Αλ Μπουράκ
Μια παραγωγή του Griegos

Η πλειοψηφία των μουσουλμάνων δεν γνωρίζει τις παγανιστικές επιρροές που έχουν διαμορφώσει την πίστη τους.

Το Μπουράκ είναι ένα τέτοιο παγανιστικό χαρακτηριστικό που βρίσκεται μέσα στην ισλαμική πίστη.

Το Μπουράκ περιγράφεται σαν ιπποειδές πλάσμα με φτερά και ανθρώπινο πρόσωπο. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι αυτό το μυθικό πλάσμα υπηρέτησε τον Μουχάμμαντ ως ιπτάμενο άλογο.
Το «νυχτερινό ταξίδι» του Μουχάμμαντ αναφέρεται στην σούρα 17 του Κορανίου. Όμως, το Μπουράκ περιγράφεται αλλού στην ισλαμική γραμματεία, όπως τα χαντίθ.

Στο Μπουχάρι τόμος 5, βιβλίο 63 αρ. 3887:
«Τότε [ο Γαβριήλ] μου έφερε ένα λευκό ζώο μικρότερο από μουλάρι και μεγαλύτερο από γαϊδούρι.»

Υπάρχουν αναφορές στο Μπουράκ στον Ιμπν Ισχάκ, 182.

Οι μουσουλμάνοι δεν έχουν ποτέ νοιαστεί να ρωτήσουν από πού προέρχεται ένα ζώο σαν το μπουράκ.

Μερικοί μουσουλμάνοι απολογητές καταφεύγουν στον προφήτη Ηλία από την Παλαιά Διαθήκη (Β΄Βασιλειών 2:11) όπου διαβάζουμε: «ένα πύρινο άρμα, με πύρινα άλογα…»

Η μόνη ομοιότητα μεταξύ του άρματος και των αλόγων από φωτιά με το μπουράκ, είναι ότι και τα δυο περιγράφονται ως ικανά να πετάξουν.

Επίσης, το άρμα και τα άλογα από φωτιά πήραν τον Ηλία στον ουρανό.

Στο «νυχτερινό ταξίδι» του Μουχάμμαντ υποτίθεται ότι έγινε το ίδιο πράγμα στη ράχη του μπουράκ. Όμως…

Ο Ιμπν Ισχάκ περιγράφει την Αΐσα να περιγράφει την εμπειρία του Μουχάμμαντ με το θείο, εκεί που λέει «το σώμα του αποστόλου έμεινε εκεί που ήταν αλλά ο Θεός πήρε το πνεύμα του τη νύχτα.»

Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι μουσουλμάνοι απολογητές υποστηρίζουν ότι το «νυχτερινό ταξίδι» του Μουχάμμαντ ήταν μάλλον ένα πνευματικό όραμα, παρά μια κυριολεκτική σωματική εμπειρία.

Σαφώς, το φτερωτό άλογο του Μουχάμμαντ δεν μπορεί να συγκριθεί με το πύρινο άρμα και άλογα που πήραν τον Ηλία στον ουρανό.

Οι Μουσουλμάνοι θα εκπλαγούν μαθαίνοντας ότι το μπουράκ στην πραγματικότητα προέρχεται από παγανιστικές πηγές.

Ας εξετάσουμε αυτές τις παγανιστικές πηγές.

Οι αρχαίοι Έλληνες και η μυθολογία τους είχαν φανταστικά πλάσματα που μπορούσαν να πετάξουν.

Αλλά, ας δούμε αυτά τα μυθικά πλάσματα, από τα οποία μπορεί να είναι δάνειο το Μπουράκ.

Εδώ έχουμε την ελληνική σφίγγα.

Υπάρχει επίσης η αιγυπτιακή σφίγγα.

Παρότι ο αιγυπτιακός τύπος συνήθως δεν απεικονίζεται με φτερά, αναγνωρίζουμε ένα τετράποδο με ανθρώπινο κεφάλι.

Υπάρχουν επίσης οι ασσυριακές και φοινικικές παραλλαγές.

Ας εξετάσουμε τώρα πώς η ισλαμική τέχνη απεικονίζει το Μπουράκ.

Οι ομοιότητες μεταξύ του ισλαμικού Μπουράκ και των προηγούμενων παραδειγμάτων από την ελληνική, αιγυπτιακή, ασσυριακή/φοινικική τέχνη είναι ξεκάθαρες.

Η ισλαμική γραμματεία και τέχνη αντανακλούν πολύ ισχυρά τα παγανιστικά παραδείγματα.

Δεν υπάρχουν προηγούμενα για το Μπουράκ στην ιουδαϊκή – χριστιανική παράδοση.

Το Μπουράκ είναι ένα ακόμη παράδειγμα για τις παγανιστικές επιρροές και καταβολές του Ισλάμ.

ΙΣΛΑΜ ΚΑΙ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ – (ΤΟ ΜΠΟΥΡΑΚ)
Μια παραγωγή του GRIEGOS – 2010»

Όσο εξετάζει κανείς το Ισλάμ, τόσο περισσότερα παραμύθια ανακαλύπτει. Πραγματικά, αυτή η θρησκεία θυμίζει χίλιες και μια νύχτες… Μόνο που αν σκεφτεί κανείς ότι η προφητική σταδιοδρομία του Μουχάμμαντ διήρκεσε πάνω από είκοσι χρόνια, τότε σαφώς οι μέρες και οι νύχτες είναι πολύ περισσότερες από χίλιες και μία.

---

[1] He said: By Allah I shall relate to them and inform them. They wondered at it and said: We have never heard a thing like this. The Apostle of Allah, may Allah bless him, said to Gabriel; O Gabriel! my people will not confirm it. He said: Abu Bakr will testify to it; and he is al-Siddiq. The narrator added: Many people who had embraced Islam and offered prayers went astray. (The Prophet continued,) I stood at al-Hijr, visualised Bayt al-Muqaddas and described its signs. Some of them said: How many doors are there in that mosque? I had not counted them so i began to look at it and counted them one by one and gave them information concerning them. I also gave information about their caravan which was on the way and its signs. They found them as I had related. Allah, the Almighty, the Great, revealed: «We appointed the vision which We showed thee as an ordeal for mankind». He (Ibn Sa’d) said: It refers to the vision of the eye which he saw with the eye. (p. 248.)

Τα παραμύθια για «Επιστήμη στο Κοράνιο»…

Έχουμε ήδη δει στο Κοράνιο θαύματα αρχαιολογικά, και επιστημονικά πολλές φορές. Ας δούμε και μια άλλη παρουσίαση ακόμη περισσότερων θαυμάτων!

Η θρησκεία της ειρήνης: μουσουλμάνοι απειλούν με φόνο συντελεστές τηλεοπτικής σειράς

Ο δολοφονημένος Τέο Βαν Γκογκ

Θα χρησιμοποιούσαν ποτέ χριστιανοί απειλές φόνου για να σταματήσει κάποια εκπομπή που σατιρίζει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, ή ακόμα και τον Θεάνθρωπο Χριστό; Όχι βέβαια. Η πιο «δυναμική» αντίδραση που συνιστά Πατέρας της Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά ανθρώπων που βλαστημούν ΤΟΝ ΘΕΟ και όχι κάποιον προφήτη, είναι το ράπισμα (κοινώς, σφαλιάρα, χαστούκι).

Τι γίνεται όμως, όταν έχουμε αρνητική αναφορά στον Μουχάμμαντ, που δεν είναι βέβαια θεός αλλά οι μουσουλμάνοι θεωρούν προφήτη του Θεού; Τι γίνεται όταν ασκείται κριτική στο Ισλάμ και τονίζονται κάποιες άσχημες πλευρές του; Τότε έχουμε απειλές για κακοποίηση και φόνο, αλλά και κανονικότατους φόνους των «βλασφήμων». Πάρτε για παράδειγμα τον φόνο του Τέο Βαν Γκογκ, απογόνου του γνωστού ζωγράφου, που τόλμησε, σε συνεργασία με την αποστάτρια Ayaan Hirsi Ali, να γυρίσει την ταινία «Υποταγή» (Submission) δηλ. Ισλάμ.

Στην ταινία αυτή μια ηθοποιός ερμηνεύει ρόλους 4 διαφορετικών γυναικών που κακοποιούνται σε ισλαμικό περιβάλλον. Η ηθοποιός φορά μαντήλα, και από μέσα διαφανές ρούχο, ενώ έχει  εδάφια του Κορανίου γραμμένα στο σώμα της. Δείτε την ταινία εδώ, και σκεφτείτε ότι λόγω αυτής η σεναριογράφος κρύβεται μέχρι σήμερα και ο σκηνοθέτης δολοφονήθηκε! http://www.youtube.com/watch?v=6rS8FJyX3gs

Ψηφιακή αναπαράσταση του δολοφόνου που εξηγεί στους γονείς του δολοφονημένου γιατί το έκανε…http://www.youtube.com/watch?v=asyJZWly8ok

Θα μου πείτε, γιατί θυμηθήκαμε τώρα τη δολοφονία του Βαν Γκογκ, που έγινε το 2004; Βασικά, επειδή την ανέφερε ως παράδειγμα μουσουλμάνος, όπως θα διαβάσετε στις παρακάτω ειδήσεις:

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1128767

Προειδοποίηση για βίαια αντίδραση απηύθυνε ισλαμιστής κατά των δημιουργών της δημοφιλούς σειράς καρτούν South Park γιατί σε πρόσφατο επεισόδιο απεικονίστηκε ο προφήτης Μωάμεθ με τη στολή αρκούδας.

Σε επώνυμο μήνυμα του που δημοσιεύτηκε σε ιστοσελίδα με αποδέκτη τους δημιουργούς της σειράς Ματ Στόουν και Τρέι Πάρκερ, ο Αμπού Ταλά αλ-Αμρίκι αναφέρει ότι «κάνουν μία ανοησία και μπορεί να καταλήξουν σαν τον Τεό βαν Γκογκ», τον Ολλανδό σκηνοθέτη που δολοφονήθηκε το 2004 για την ταινία του σχετικά με την κακοποίηση γυναικών στον ισλαμικό κόσμο.

Δημοσίευσε ακόμη διευθύνσεις κατοικιών και γραφείων που σχετίζονται με τους δημιουργούς του South Park. «Δεν είναι απειλή αλλά προειδοποίηση» επισήμανε.

Οι παραγωγοί της σειράς δεν σχολίασαν το γεγονός.

Στο επίμαχο επεισόδιο εμφανίζονταν ιδρυτές θρησκειών όπως ο Μωάμεθ με στολή αρκούδας και ένας ναρκομανής Βούδας.

Υπενθυμίζεται ότι η απεικόνιση του Μωάμεθ θεωρείται βλάσφημη και απαγορεύεται σύμφωνα με την ισλαμική θρησκεία.

Μουσουλμάνοι διαμαρτύρονται για τα καρτούν με τον Μουχάμμαντ καίγοντας τη σημαία της Δανίας

"Πρόσεχε, εχθρέ του Ισλάμ"

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1129210

Με τα επίμαχα σημεία λογοκριμένα μεταδόθηκε το νέο επεισόδιο της δημοφιλούς σειράς καρτούν South Park λίγες ημέρες μετά την απειλή για τη ζωή των δημιουργών του επειδή απεικόνισαν τον προφήτη Μωάμεθ με στολή αρκούδας.

Όσοι το παρακολούθησαν είδαν με έκπληξη ότι η ελευθεριάζουσα γλώσσα των πρωταγωνιστών περιορίστηκε με αρκετά μπιπ ενώ πινακίδες με τη λέξη «λογοκριμένο» κάλυπταν πλάνα όπου εμφανίζονταν ο Μωάμεθ. Μάλιστα το επεισόδιο δεν είναι διαθέσιμο στο δίκτυο από την ιστοσελίδα της σειράς όπως είναι όλα τα προηγούμενα.

Όπως παραδέχτηκε το Comedy Central, το τηλεοπτικό δίκτυο που μεταδίδει τη σειρά φέρει την ευθύνη αυτό για τη λογοκρισία και όχι οι δημιουργοί της σειράς, Ματ Στόουν και Τρέι Πάρκερ.

Με δήλωσή τους αναφέρουν ότι «στα 14 χρόνια που κάνουμε τη σειρά ποτέ δεν κάναμε μία εκπομπή την οποία δεν μπορούσαμε να υπερασπιστούμε» και επιβεβαιώνουν ότι η λογοκρισία έγινε από το κανάλι.

Αλλη μία αναφορά του South Park στον Μωάμεθ είχε λογοκριθεί από το τηλεοπτικό δίκτυο το 2006, χωρίς να έχουν αντιδράσει μουσουλμάνοι.

Λίγες ημέρες νωρίτερα ένας μουσουλμάνος που ζει στις ΗΠΑ είχε προειδοποιήσει επώνυμα σε ιστοσελίδα αποδέκτη τους δημιουργούς της σειράς Ματ Στόουν και Τρέι Πάρκερ ότι η σατιρική απεικόνιση του προφήτη είναι «μία ανοησία και μπορεί να καταλήξουν σαν τον Τεό βαν Γκογκ», τον Ολλανδό σκηνοθέτη που δολοφονήθηκε το 2004 για την ταινία του σχετικά με την κακοποίηση γυναικών στον ισλαμικό κόσμο. «Δεν είναι απειλή αλλά προειδοποίηση» επισήμανε.

Υπενθυμίζεται ότι η απεικόνιση του Μωάμεθ θεωρείται βλάσφημη και απαγορεύεται σύμφωνα με την ισλαμική θρησκεία.

Από τη καυστική σάτιρα του South Park δεν έχουν ξεφύγει στο παρελθόν πολιτικοί, καλλιτέχνες και δημόσια πρόσωπα αλλά ακόμα και θρησκευτικοί ηγέτες.

Ας δούμε όμως μια περιγραφή του 200οστού επεισοδίου, και κρίνετε μόνοι σας αν αξίζει να απειληθεί η ζωή ανθρώπων για κάτι τέτοιο:

Τα παιδάκια του South Park πάνε σε ένα εργοστάσιο όπου βλέπουν τον Τομ Κρουζ να πακετάρει γλυκά (fudgepacker) – η ίδια λέξη σημαίνει τον ομοφυλόφιλο στα αγγλικά . Ο Τομ Κρουζ τότε κάνει μήνυση στην πόλη του South Park και απειλεί να χρεωκοπήσει την πόλη. Ο μόνος τρόπος να αποσύρει την μήνυση είναι αν του φέρουν τον Μωάμεθ. Προβληματίζονται πώς θα τον δείξουν στην Τιβί και τελικά τον βάζουν σε μια στολή «μασκότ» αγώνων που μοιαζει με …αρκούδα…  Τελευταία στιγμή επιτίθεται και ζητάει να πάρει τον Μωάμεθ η τρομοκρατική οργάνωση των… κοκκινομάλληδων… που θέλουν να κατακτήσουν τον κόσμο (λένε πως οι κοκκινομάλληδες είναι η Αρία Φυλή). Όμως ο Τομ Κρουζ για να ανταπαντήσει ελευθερώνει το γιγαντιαίο ρομπότ ΜΠΑΡΜΠΑΡΑ ΣΤΡΑΪΖΑΝΤ….και εκεί τελειώνει το πρώτο μέρος.

Εδώ περισσότερα: http://www.youtube.com/watch?v=AJTHPxcCyCY

O Αρχηγός της οργάνωσης λέει «Μας διατάζει -το Κοράνι- να τρομοκρατούμε τους απίστους».

Δείτε εδώ μια συνέντευξη των δημιουργών: http://www.youtube.com/watch?v=Vp9bYLa5gaA

Βλέπουμε ότι στο εν λόγω επεισόδιο σατιρίζονται δυο διάσημοι άνθρωποι που ζουν σήμερα (Τομ Κρουζ και Μπάρμπρα Στρέιζαντ), και οι οποίοι δεν διαμαρτύρονται καθόλου για τη σάτιρα αυτή.

Και για να θυμηθούμε και άλλα πρόσφατα περιστατικά επιθέσεων και ραδιουργιών κατά ατόμων που «πρόσβαλαν τον Προφήτη», δείτε εδώ και εδώ (στο πλάι δεξιά υπάρχουν λινκς και για άλλα σχετικά άρθρα).

Αναρωτιέται κανείς, όλοι αυτοί οι δολοφόνοι και επίδοξοι δολοφόνοι βασίζονται κάπου και προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις; Ασφαλώς. Διαβάστε τα ακόλουθα και θα δείτε πού:

http://www.islam-qa.com/en/ref/22809

Απόφαση για αυτόν που προσβάλλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται)

Άκουσα σε μια κασέτα ότι όποιος προσβάλλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ σ’ αυτόν) θα πρέπει να εκτελείται ακόμη και αν δείχνει ότι έχει μετανοήσει. Θα πρέπει αυτός να θανατωθεί με τιμωρία hadd ή λόγω της απιστίας (kufr); Αν η μετάνοιά του είναι ειλικρινής, ο Αλλάχ θα τον συγχωρέσει ή θα πάει στην Κόλαση και η μετάνοια του δεν θα τον ωφελήσει;

Ας είναι αινετός ο Αλλάχ.

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό μπορεί να δοθεί από την αντιμετώπιση των δύο ακόλουθων ζητημάτων:

1 – Η (δικαστική) απόφαση για εκείνον που προσβάλλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ σ’ αυτόν)

Οι λόγιοι συμφωνούν ομόφωνα ότι ένας μουσουλμάνος ο οποίος προσβάλλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ σ’ αυτόν) γίνεται άπιστος (kaafir) και ένας αποστάτης ο οποίος πρόκειται να εκτελεστεί. Αυτή την ομοφωνία την διηγήθηκαν περισσότεροι από ένας μελετητές, όπως οι Imaam Ishaaq ibn Raahawayh, Ibn al-Mundhir, al-Qaadi ‘Iyaad, al-Khattaabi και άλλοι. Al-Saarim al-Maslool, 2/13-16. Η απόφαση αυτή φαίνεται από το Κοράνι και τη Σούννα.

Στο Κοράνιο λέει (ερμηνεία της έννοιας):

«Οι υποκριτές φοβούνται μήπως μια σούρα (κεφάλαιο του Κορανίου) αποκαλυφθεί σχετικά με αυτούς, δείχνοντάς τους τι είναι στις καρδιές τους. Πες: «(Συνεχίστε να) κοροϊδεύετε! Σίγουρα, όμως, ο Αλλάχ θα φέρει στο φως όλα αυτά που φοβάστε».

Αν τους ρωτήσεις (γι ‘αυτό), δηλώνουν: «Εμείς μόνο συζητούσαμε ανόητα και αστειευόμασταν». Πες: «Ήταν ο Αλλάχ, και τα Ayaat Του (αποδείξεις, μαρτυρίες, στίχους, μαθήματα, σημεία, αποκαλύψεις, κ.λπ.) και ο Αγγελιοφόρος του που κοροϊδεύατε;»

Μην δικαιολογείστε· Απιστήσατε, αφού είχατε πιστέψει.»

[Al-Tawbah 9:64-66]

Αυτός ο στίχος αναφέρει σαφώς ότι το να κοροϊδεύει κανείς τον Αλλάχ, τους στίχους του και τον Αγγελιοφόρο Του αποτελεί απιστία (kufr), ώστε αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για την προσβολή. Ο στίχος δείχνει επίσης ότι όποιος μειώνει τον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) είναι επίσης ένας άπιστος, είτε το έκανε στα σοβαρά είτε στα αστεία.

Όσον αφορά την Σούννα, ο Abu Dawood (4362), αφηγείται από τον Άλι ότι μια Εβραία γυναίκα συνήθιζε να προσβάλλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) και να λέει άσχημα πράγματα γι ‘αυτόν, οπότε ένας άντρας της στραγγάλισε μέχρι που τη θανάτωσε, και ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) έκρινε ότι (ο δολοφόνος) δεν όφειλε τα χρήματα του αίματος στην προκειμένη περίπτωση.

Ο σεΐχης al-Islam Ibn Taymiyah είπε στο αλ-Saarim al-Maslool (1/162): Αυτό είναι jayyid χαντίθ, και υπάρχει μια αναφορά που το επιβεβαιώνει στα χαντίθ του Ιμπν Αμπάς την οποίο θα παραθέσω παρακάτω.

Αυτό το χαντίθ δείχνει σαφώς ότι ήταν επιτρεπτό να σκοτώσει τη γυναίκα επειδή συνήθιζε να  προσβάλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται).

Ο Abu Dawood (4361), αφηγείται από τον Ιμπν Αμπάς ότι ένας τυφλός άνθρωπος είχε μια απελεύθερη παλλακίδα (umm walad, «μητέρα παιδιού» του) που συνήθιζε να προσβάλει τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) και να λέει άσχημα πράγματα γι ‘αυτόν. Της είπε να μην το κάνει αυτό, αλλά εκείνη δεν σταματούσε, και αυτός την επέπληξε, αλλά εκείνη δεν τον πρόσεξε. Μια νύχτα, όταν άρχισε να λέει άσχημα πράγματα για τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) και να τον προσβάλει, πήρε ένα κοντό σπαθί ή μαχαίρι, το έβαλε στην κοιλιά της και το πίεσε και τη σκότωσε. Το επόμενο πρωί αυτό αναφέρθηκε στον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται). Κάλεσε τον κόσμο να συγκεντρωθεί και είπε, «Ορκίζω στον Αλλάχ τον άνθρωπο που έχει κάνει αυτήν την ενέργεια, και τον εξορκίζω στο δικαίωμά μου πάνω του να σηκωθεί.» Ο τυφλός άντρας σηκώθηκε και είπε, «Ω αγγελιοφόρε του Αλλάχ, εγώ είμαι αυτός που το έκανε· εκείνη συνήθιζε να σε προσβάλλει και να λέει άσχημα πράγματα για σένα. Της το απαγόρευσα, αλλά εκείνη δεν σταμάτησε, και εγώ την επέπληξα, αλλά δεν άφησε τη συνήθεια της. Έχω δύο γιους σαν μαργαριτάρια από αυτήν, και ήταν καλή μαζί μου. Χτες το βράδυ άρχισε να σε προσβάλλει και να λέει άσχημα πράγματα για σένα. Έτσι πήρα ένα στιλέτο, το έβαλα στην κοιλιά της και το πίεσα μέχρι που τη σκότωσα.» Κατόπιν αυτού, ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται), δήλωσε: «Είστε μάρτυρες, δεν οφείλονται χρήματα για το αίμα της. »

(Χαρακτηρίστηκε ως saheeh (γνήσιο) από τον al-Albaani στο Saheeh Abi Dawood, 3655)

Φαίνεται ότι αυτή η γυναίκα ήταν άπιστη, όχι μουσουλμάνα, γιατί μια μουσουλμάνα ποτέ δεν θα μπορούσε να κάνει μια τέτοια κακή πράξη. Αν ήταν μουσουλμάνα θα είχε γίνει αποστάτρια από την πράξη αυτή, οπότε δεν θα ήταν αποδεκτό για τον κάτοχό της να την κρατήσει· στην περίπτωση αυτή δεν θα ήταν αρκετά καλό να την κρατήσει και απλά να την επιπλήξει.

Ο Al-Nasaa’i αφηγείται (4071) ότι ο Abu al-Barzah Aslami δήλωσε τα εξής: Ένας άνδρας μίλησε σκληρά στον Abu Bakr al-Siddeeq και είπα, «Να τον σκοτώσω εγώ;» Με επέπληξε και είπε: «Αυτό δεν γίνεται για κανέναν μετά τον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται).'» (Saheeh al-Nasaa’i, 3795)

Πρέπει να σημειωθεί από αυτά ότι ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) είχε το δικαίωμα να σκοτώσει όποιον τον πρόσβαλε και του μιλούσε σκληρά, και ότι σ’ αυτό περιλαμβάνονται τόσο οι μουσουλμάνοι όσο και οι άπιστοι.

Το δεύτερο ζήτημα είναι το εξής: αν ένα άτομο που προσέβαλε τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) μετανοεί, πρέπει η μετάνοιά του να γίνει αποδεκτή ή όχι;

Οι μελετητές συμφωνούν ότι εάν ένα τέτοιο πρόσωπο μετανοήσει με ειλικρίνεια και εκφράσει τη λύπη του για ό,τι έχει κάνει, αυτή η μετάνοια θα τον ωφελήσει την Ημέρα της Ανάστασης και ο Αλλάχ θα τον συγχωρήσει.

Αλλά διαφέρουν ως προς το αν η μετάνοιά του θα πρέπει να γίνει αποδεκτή σε αυτόν τον κόσμο και αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπόκειται πια στην ποινή της εκτέλεσης.

Οι Maalik και Ahmad ήταν της άποψης ότι δεν πρέπει να γίνει δεκτή, και ότι θα πρέπει να θανατώνεται ακόμη και αν έχει μετανοήσει.

Ανέφεραν ως αποδεικτικό στοιχείο τη Σούννα και τη σωστή κατανόηση των χαντίθ:

Στη Σούννα, ο Abu Dawood (2683), διηγήθηκε ότι ο Sa’d ibn Abi Waqqaas δήλωσε: «Από την ημέρα της κατάκτησης της Μέκκα, ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) χορήγησε ασφάλεια στους πολίτες εκτός από τέσσερις άνδρες και δύο γυναίκες, και τους κατονόμασε, και τον Ibn Abi Sarh … Όσο για τον Ibn Abi Sarh, κρύφτηκε με τον Uthmaan ibn Affaan, και όταν ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) κάλεσε το λαό να δηλώσει την υποταγή του σ ‘αυτόν, [ο Uthmaan ibn Affaan] τον έφερε να σταθεί ενώπιον του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται). Είπε, «Ω Προφήτη του Αλλάχ, δέξου την υποταγή του ‘Abd-Allaah.»Αυτός σήκωσε το κεφάλι και τον κοίταξε τρεις φορές, απορρίπτοντας το αίτημά του, και δέχτηκε την υποταγή του, μετά την τρίτη φορά. Στη συνέχεια γύρισε προς τους συντρόφους του και είπε: «Δεν υπήρχε μεταξύ σας κανένας έξυπνος άνθρωπος που θα μπορούσε να έχει σηκωθεί και να σκοτώσει αυτό το πρόσωπο όταν με είδε ότι αρνήθηκα να του δώσω το χέρι μου και να δεχθώ την υποταγή του;» Αυτοί είπαν: «Δεν ξέρουμε τι είναι στην καρδιά σου, ω Αγγελιοφόρε του Αλλάχ. Γιατί δεν μας έκανες κάποιο νόημα με τα μάτια σου;» [Ο Μουχάμμαντ] είπε, «Δεν ταιριάζει σε έναν Προφήτη να προδώσει ένα άτομο με μια κίνηση των ματιών του. »

(Χαρακτηρίστηκε ως saheeh από τον al-Albaani στο Saheeh Abi Dawood, 2334)

Αυτό δείχνει σαφώς ότι σε μια περίπτωση όπως αυτού του αποστάτη ο οποίος είχε προσβάλει τον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), δεν είναι υποχρεωτικό να δεχθούμε τη μετάνοια του, αλλά είναι επιτρεπτό να τον σκοτώσουμε, ακόμη και αν έρθει μετανιωμένος.

«Ο ‘Abd-Allaah ibn Sa’d ήταν ένας από εκείνους που συνήθιζαν να καταγράφουν την Αποκάλυψη, μετά αποστάτησε, και ισχυρίστηκε ότι συνήθιζε να προσθέτει ό, τι ήθελε στην Αποκάλυψη. Αυτό ήταν ένα ψέμα και σε μια επινόηση κατά του Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται), και ήταν ένα είδος προσβολής. Στη συνέχεια έγινε μουσουλμάνος και πάλι και ήταν ένας καλός μουσουλμάνος, ο Αλλάχ ας είναι ευχαριστημένος μαζί του. Al-Saarim 115.

Όσον αφορά την ορθή κατανόηση του χαντίθ:

Είπαν ότι το να προσβάλλει κανείς τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) έχει να κάνει με δύο δικαιώματα, το δικαίωμα του Αλλάχ και το δικαίωμα ενός ανθρώπου. Όσον αφορά το δικαίωμα του Αλλάχ, αυτό είναι προφανές, διότι διαβάλλει το μήνυμά του, το βιβλίο του και την θρησκεία του. Όσον αφορά το δικαίωμα ενός ανθρώπου, αυτό είναι επίσης προφανές, διότι είναι σαν να προσπαθείς να κατασυκοφαντήσεις τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) με την παρούσα προσβολή. Σε μια υπόθεση η οποία αφορά τόσο τα δικαιώματα των Αλλάχ όσο και τα δικαιώματα του ανθρώπου, τα δικαιώματα των ανθρώπινων όντων δεν παύουν όταν το πρόσωπο μετανοεί, όπως στην περίπτωση της τιμωρίας για ληστείες, διότι εάν ο ληστής έχει σκοτώσει κάποιον, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εκτελεστεί και να σταυρωθεί. Αλλά αν αυτός μετανοήσει πριν τον πιάσουν, τότε το δικαίωμα του Αλλάχ πάνω του, ότι θα πρέπει να εκτελεστεί και να σταυρωθεί, δεν ισχύει πλέον, αλλά τα δικαιώματα άλλων ανθρώπων σε σχέση με το qisaas (τιμωρία με αντίποινα) εξακολουθούν να ισχύουν. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση αυτή. Αν εκείνος που προσέβαλε τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) μετανοήσει, τότε τα δικαιώματα του Αλλάχ δεν ισχύουν πλέον, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει το δικαίωμα του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται), το οποίο διατηρείται ακόμη, παρά τη μετάνοια του.

Λέγεται, «Δεν μπορούμε να τον συγχωρέσουμε, επειδή στη διάρκεια της ζωής του, ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) συγχώρεσε πολλούς από εκείνους που τον είχαν προσβάλει και δεν τους εκτέλεσε;» Η απάντηση είναι:

Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) μερικές φορές επέλεξε να συγχωρήσει αυτούς που τον είχαν προσβάλει, και μερικές φορές διέταξε, ότι θα έπρεπε να εκτελούνται, αν αυτό εξυπηρετούσε μεγαλύτερο σκοπό. Αλλά τώρα συγχώρεσή του είναι αδύνατη, επειδή είναι νεκρός, έτσι ώστε η εκτέλεση αυτού που τον προσβάλλει παραμένει δικαίωμα του Αλλάχ, του αγγελιοφόρου του και των πιστών, και αυτός που αξίζει να εκτελεστεί, δεν μπορεί να απαλλαγεί, κι έτσι η τιμωρία πρέπει να εκτελεστεί.

Al-Saarim al-Maslool, 2/438

Η προσβολή του Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) είναι μία από τις χειρότερες των απαγορευμένων ενεργειών, και αποτελεί απιστία (kufr) και αποστασία από το Ισλάμ, σύμφωνα με την συναίνεση των λογίων, είτε γίνει στα σοβαρά είτε στα αστεία. Αυτός που το κάνει πρόκειται να εκτελεστεί, ακόμη και αν μετανοήσει, και είτε είναι μουσουλμάνος είτε άπιστος (kaafir). Αν μετανοήσει ειλικρινά και εκφράσει τη λύπη του γι’ αυτό που έχει κάνει, αυτή η μετάνοια θα τον ωφελήσει την Ημέρα της Ανάστασης και ο Αλλάχ θα τον συγχωρήσει.

Ο σεΐχης al-Islam Ibn Taymiyah (ο Αλλάχ ας τον ελεήσει) έγραψε ένα αξιόλογο βιβλίο για το θέμα αυτό, με τίτλο «al-Saarim al-Maslool ‘ala Shaatim al-Rasool» που κάθε οπαδός θα πρέπει να διαβάσει, ειδικά σε αυτές τις στιγμές που πολλοί υποκριτές και αιρετικοί τολμούν να προσβάλουν τον Αγγελιοφόρο (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να του παρέχονται) γιατί βλέπουν ότι οι μουσουλμάνοι είναι απρόσεκτοι και δεν αισθάνονται πολλή προστατευτική ζήλια απέναντι στη θρησκεία τους και τον προφήτη τους, και δεν εφαρμόζουν την τιμωρία της σαρία που θα μπορούσε να αποτρέψει αυτούς τους ανθρώπους και τους όμοίους τους, από το να διαπράξουν αυτή την κραυγαλέα πράξη απιστίας.

Και ο Αλλάχ ξέρει καλύτερα. Μακάρι ο Αλλάχ να στείλει ευλογία και ειρήνη στον Προφήτη μας Μουχάμμαντ και σ’ όλη την οικογένειά του και τους συντρόφους του.

"Ετοιμαστείτε για το *πραγματικό* ολοκαύτωμα!"

Με τέτοια διδάγματα λοιπόν, δεν είναι να απορεί κανείς με όλες αυτές τις επιθέσεις μουσουλμάνων κάθε φορά που θεωρούν ότι θίγεται η θρησκεία τους, ο θεός τους και ο άνθρωπος που θεωρούν προφήτη του θεού τους. Δεν είναι επίσης να απορούμε που, όταν μουσουλμάνοι απολογητές «στριμώχνονται» με την αποκάλυψη του βίαιου χαρακτήρα της θρησκείας τους, προσπαθούν να αλλάξουν θέμα με την τεχνική των «άσχετων επιχειρημάτων» και επικαλούνται από παρερμηνευμένα ή καταργημένα από τον Χριστό εδάφια της Βίβλου μέχρι τους… Σταυροφόρους. Αυτό που δημιουργεί απορία και πολλά ερωτηματικά είναι οι εκτός πραγματικότητας ισχυρισμοί μερικών μουσουλμάνων, ότι η θρησκεία τους είναι «θρησκεία ειρήνης». Ερωτηματικά όπως:

• Πώς είναι δυνατόν κάποιος να ανήκει σε μια θρησκεία χωρίς να ξέρει τι πρεσβεύει σε τόσο κρίσιμα θέματα;
• Πόσο θράσος χρειάζεται για να ψεύδεται κάποιος που γνωρίζει τη θέση της θρησκείας του σε τέτοια θέματα, αλλά ισχυρίζεται ότι πρόκειται για μια θρησκεία ειρήνης;
• Αν το Ισλάμ είναι ειρηνική θρησκεία, τότε πώς είναι μια μη-ειρηνική θρησκεία;

Τα «αλληγορικά» εδάφια του Κορανίου

Το Κοράνι έχει διάφορα σημεία που στον σύγχρονο άνθρωπο προκαλούν τουλάχιστον σκεπτικισμό: έχει εδάφια που λένε ξεκάθαρα ότι η γη είναι επίπεδη, ότι ο Μουχάμμαντ έσχισε στα δυο τη σελήνη, ότι ο Αλλάχ κάνει τους ανθρώπους να λοξοδρομούν και μετά τους τιμωρεί γι’ αυτό κ.α. Έχει επίσης και σημεία τελείως ακατανόητα, και έννοιες που σε άλλες θρησκείες σημαίνουν κάτι, αλλά στο Ισλάμ τίποτα (π.χ. ότι ο Ιησούς είναι ο Λόγος του Θεού). Όλα αυτά τα σημεία προκαλούν πονοκέφαλο στους απολογητές του Ισλάμ, καθώς φέρνουν ερωτήσεις τόσο από άλλους μουσουλμάνους όσο και από ανθρώπους επικριτικούς προς το Ισλάμ. Και δεν είναι οι μόνοι που πονοκεφαλιάζουν μ’ αυτά: Προφανώς κι ο ίδιος ο Μουχάμμαντ προβληματιζόταν, αφού από την αρχή της ‘αποκάλυψής’ του το Κοράνι δημιουργούσε υποψίες και αμφιβολίες σε πολλούς που το άκουγαν, και μάλιστα Εβραίους. Τότε «κατέβηκε» στη Μεδίνα από τον Αλλάχ ένας βολικός στίχος, ο εξής:

3:7 Είναι Εκείνος που έστειλε κάτω σε σένα το Βιβλίο, όπου άλλα εδάφια είναι φανερά (που έχουν μόνο μια σημασία) κι αποτελούν το θεμέλιο του Βιβλίου, και άλλα είναι αλληγορικά (που έχουν παραπάνω σημασίες). Είναι εκείνοι που οι καρδιές τους είναι διεστραμμένες, αναζητούν το διχασμό (των πιστών) και ψάχνουν για κρυμμένες έννοιες (που συμφωνούν με τα κακά πάθη τους), στην αλληγορική πλευρά των στίχων. Κι όμως κανείς δεν γνωρίζει τις κρυμμένες έννοιές τους, παρά μόνο ο ΑΛΛΑΧ. Κι όσοι πάλι έχουν καλά θεμέλια στη γνώση (είναι θετικοί) λένε: Πιστεύομε σ’ Αυτό (στα φανερά κι αλληγορικά εδάφια). Ό,τι περικλείεται στο Βιβλίο έρχεται απ’ τον Κύριό μας» και κανείς δεν θα συλλάβει την έννοια απ’ το Βιβλίο, παρά μόνο οι άνθρωποι που έχουν κατανόηση.

Ο στίχος αυτός, που οπωσδήποτε έλυσε κάποια προβλήματα για τον Μουχάμμαντ, χρησιμοποιείται και σήμερα γενικώς και αορίστως από απολογητές του Ισλάμ, όταν βρίσκονται σε δύσκολη θέση με κάποια εδάφια. Αλλά ας δούμε πώς ερμηνεύουν τον στίχο αυτό παραδοσιακοί και έγκυροι εξηγητές του Κορανίου, τα ταφσίρ (εξηγήσεις) των οποίων δέχονται οι μουσουλμάνοι.

Ταφσίρ του Ibn Kathir

http://www.tafsir.com/default.asp?sid=3&tid=7700

The Mutashabihat and Muhkamat Ayat

Ο Αλλάχ δηλώνει ότι στο Κοράνι, υπάρχουν στίχοι που είναι Muhkamat, τελείως ξεκάθαροι και απλοί, και αυτοί είναι τα θεμέλια του Βιβλίου, που είναι κατανοητοί από όλους. Και υπάρχουν στο Κοράνι στίχοι που είναι Mutashabihat, όχι εντελώς σαφείς για πολλούς, ή μερικούς ανθρώπους.

(Και άλλοι όχι και τόσο σαφείς) καθώς έχουν πολλά νοήματα, μερικά που συμφωνούν με τους Muhkam και μερικοί που φέρουν άλλες κυριολεκτικές ενδείξεις, παρότι αυτά τα νοήματα μπορεί να μην είναι επιθυμητά.

Οι «ξεκάθαροι και απλοί» στίχοι είναι αυτοί που εξηγούν τις εντολές που ακυρώνουν άλλες, τα επιτρεπτά, τα απαγορευμένα, τους νόμους, τα όρια, τις υποχρεώσεις και τις εντολές που πρέπει να πιστεύονται και να εφαρμόζονται. Τα όχι και τόσο ξεκάθαρα περιλαμβάνουν τους ακυρωμένους στίχους, τις παραβολές, τους όρκους, και αυτά που πρέπει να πιστεύονται, αλλά όχι να εφαρμόζονται.

(Έτσι όσο γι’ αυτούς που στην καρδιά τους υπάρχει παρέκκλιση) σημαίνει, αυτούς που είναι παραπλανημένοι και παρεκκλίνουν από την αλήθεια στο ψεύδος.

(ακολουθούν αυτό που δεν είναι απόλυτα σαφές επ’ αυτού) σημαίνει, αναφέρονται στους [στίχους] Mutashabih, επειδή μπορούν να αλλοιώσουν τα νοήματά τους ώστε να τα προσαρμόσουν με τις ψευδείς ερμηνείες τους καθώς οι διατυπώσεις των Mutashabihat συμπεριλαμβάνουν τόσο ευρεία έκταση νοημάτων.

Όσο για τους στίχους Muhkam, δεν μπορούν να αλλοιωθούν επειδή είναι σαφείς και, έτσι, συνιστούν κατηγορηματική απόδειξη εναντίον των παραπλανημένων ανθρώπων… ζητούν να παραπλανήσουν αυτούς που τους ακολουθούν προσποιούμενοι ότι αποδεικνύουν τις καινοτομίες τους βασιζόμενοι στο Κοράνι – στο Mutashabih μέρος του – αλλά, αυτή είναι απόδειξη ενανντίον τους και όχι υπέρ τους. Για παράδειγμα, οι χριστιανοί μπορούν να ισχυριστούν ότι [ο Isa είναι θεϊκός επειδή] το Κοράνι δηλώνει ότι είναι το Πνεύμα του Αλλάχ και ο Λόγος του, τον οποίο έδωσε στη Μαρία, ενώ στο μεταξύ αγνοούν τις δηλώσεις του Αλλάχ,

(Αυτός [ο Isa] δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας δούλος (του ΑΛΛΑΧ), που τον περιβάλαμε με τη χάρη μας) [43:59], και,

(Πραγματικά, η κατάσταση του Ιησού μπροστά στον ΑΛΛΑΧ είναι όμοια μ’ εκείνη του Αδάμ. Τον έπλασε από χώμα και έπειτα του είπε «Γενηθήτω’ κι έγινε.

Υπάρχουν άλλα εδάφια που υποστηρίζουν σαφώς ότι ο Ιησούς δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά ένα από τα πλάσματα του Αλλάχ και ότι είναι δούλος και αγγελιαφόρος του Αλλάχ, ανάμεσα σε άλλους αγγελιαφόρους.[1]

Tafsir al-Jalalayn

http://quran.com/3/7

Είναι Εκείνος που σου αποκάλυψε το Βιβλίο, μέσα στο οποίο υπάρχουν εδάφια [που είναι] σαφή, ευκολονόητα σε αποδείξεις, κι αποτελούν το θεμέλιο του Βιβλίου, την αρχική βάση για αποφάσεις, και άλλα αλληγορικά, η σημασία των οποίων δεν είναι γνωστή, όπως τα εδάφια που ανοίγουν (είναι πρώτα σε) κάποια κεφάλαια. [2]

Ταφσίρ του Ibn Abbas

http://www.altafsir.com/Tafasir.asp?tMadhNo=2&tTafsirNo=73&tSoraNo=3&tAyahNo=7&tDisplay=yes&UserProfile=0&LanguageId=2

(Αυτός είναι που σου αποκάλυψε (Μουχάμμαντ), την Αγία Γραφή), που σου έστειλε τον Γαβριήλ με την Αγία Γραφή (όπου είναι σαφείς αποκαλύψεις) που παρουσιάζουν τα νόμιμα και τα παράνομα τα οποία δεν έχουν καταργηθεί και τα οποία θα εφαρμόζονται. (Αυτά είναι η ουσία του βιβλίου) είναι το θεμέλιο του Βιβλίου καθώς είναι το μεγαλύτερο θέμα σε κάθε βιβλίο. Είναι όλα που πρέπει να διενεργηθούν. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η ρήση του Αλλάχ: (Πες: Ελάτε, θα σας διαβάσω αυτά που ο Κύριός σας έκανε ιερό καθήκον για σας …) [6:151]. (Και άλλοι (που είναι) αλληγορικοί) ασαφείς στη σημασία τους για τους Εβραίους, όπως η χρήση των γραμμάτων του αλφαβήτου σύμφωνα με την αριθμητική τους αξία (hisab al-Jumal), σε τέτοιες περιπτώσεις όπως Alif. Lam. Mim, Alif. Lam. Mim. Sad, Alif. Lam Mim. Ra· Και Alif. Lam. Ra· Επίσης λέγεται ότι (άλλοι (που είναι) αλληγορικοί) σημαίνει: άλλα εδάφια που έχουν καταργηθεί και δεν είναι πλέον σε αυτά που πρέπει να εφαρμόζονται. (Αλλά εκείνοι) οι Εβραίοι Ka’b Ibn al-Ashraf, Huyayy Ibn Akhtab και Judayy Ibn Akhtab (στων οποίων τις καρδιές είναι αμφιβοίλα) σκεπτικισμός, αντίθεση και απόκλιση από την καθοδήγηση (επιδιώκουν, αληθώς, αυτό το οποίο είναι αλληγορικός ) στο Κοράνι ((για να προκαλέσουν) διαφωνίες) επιδιώκοντας τη δυσπιστία, αποδίδον τας συνεταίρους στον Αλλάχ, και εμμένοντας σταθερά στο λάθος στο οποίο βρίσκονται (με το να ζητούν να το εξηγήσουν) να καθορίσουν το μέλλον αυτού του έθνους, έτσι ώστε η κυριαρχία να επανέλθει πίσω σε αυτούς. (Κανείς δεν γνωρίζει την εξήγηση του) το μέλλον αυτού του έθνους (εκτός από τον Αλλάχ).[3]

Ο Ιμπν Αμπάς, από τους Σαχάμπα (συντρόφους) του Μουχάμμαντ, περιγράφει και το πλαίσιο στο οποίο «αποκαλύφθηκε» ο στίχος, ότι δηλαδή κάποιοι Εβραίοι ξενίζονταν με τα δυσνόητα ή και ακατανόητα σημεία του Κορανίου και έδιναν δικές τους εξηγήσεις σ’ αυτά. Τους αποδίδει μάλιστα και την πρόθεση, ότι ήθελαν να κυριαρχήσουν και πάλι πάνω στους Άραβες (προφανώς, όπως «κυριαρχούσαν» την εποχή που δεν υπήρχαν οι μουσουλμάνοι).

Σε γενικές γραμμές, οι μουσουλμάνοι απολογητές προσπαθούν να κουκουλώσουν τα «δύσκολα» σημεία του Κορανίου με διάφορες απατηλές εξηγήσεις:

1) ότι αναφέρονταν σε κάποια συγκεκριμένη εποχή ή περίπτωση και μόνο (κυρίως τα επιθετικά)

2) Ότι δεν είναι δυνατόν να ισχύουν γενικά επειδή το Κοράνι έχει μέσα κι άλλα με αντίθετο νόημα (συνήθως έτσι «δικαιολογούν» ό,τι δείχνει βία προς αλλόθρησκους και καταναγκασμό στη θρησκεία, επικαλούμενοι «ειρηνικά» εδάφια τα οποία όμως είναι ακυρωμένα από μεταγενέστερα βίαια, όπως τον «στίχο του σπαθιού»)

3) ότι δεν λένε αυτό που φαίνεται ότι λένε, αλλά κάτι άλλο, και ότι κανείς «δεν μπορεί να εξηγήσει το Κοράνι χωρίς ταφσίρ.» Όταν και τα ταφσίρ επιβεβαιώσουν ότι το Κοράνι λέει αυτά που ο μουσουλμάνος θέλει να κουκουλώσει, τότε επιστρατεύεται το άλλο «επιχείρημα» ότι οι εξηγητές δεν είναι αλάνθαστοι (βέβαια γίνονται δεκτοί ως σωστοί όταν η ερμηνεία που δίνουν βολεύει τους απολογητές), ή ότι υπάρχει και κάποιος άλλος εξηγητής που λέει το αντίθετο, ή που δεν αναφέρει αυτό που αναφέρει ο εξηγητής που τους ξεσκεπάζει. Και

4) ότι τα «δύσκολα» εδάφια είναι αλληγορικά.

Μερικοί απολογητές προσπαθούν να χαρακτηρίσουν ως «αλληγορικό» το σχίσιμο της σελήνης από τον Μουχάμμαντ, ή το ότι η γη είναι επίπεδη, διδασκαλία που εξάγεται από περισσότερα από ένα κορανικά εδάφια. Όμως οι εξηγητές του Κορανίου δεν έχουν την ίδια γνώμη: Για παράδειγμα, στο asbāb an-nuzūl αναφέρεται ότι πολλοί σαχάμπα είπαν ότι πραγματικά ο Μουχάμμαντ έσχισε στα δυο τη σελήνη, και οι Κουραϊσίτες τον κατηγόρησαν για μαγεία ενώ ο Αλλάχ επιβεβαίωσε ότι σχίστηκε η σελήνη. Δεν υπάρχει τίποτα αλληγορικό εδώ, λοιπόν.[4] Επίσης σχετικά με τη γη που ο Αλλάχ «την άπλωσε επίπεδη», σύμφωνα με το ταφσίρ αλ-Τζαλαλαΰν «αυτό σε μια κυριολεκτική ανάγνωση υποδεικνύει ότι η γη είναι επίπεδη, πράγμα που είναι η γνώμη της πλειονότητας των λογίων του [αποκεκαλυμμένου] Νόμου, και δεν είναι μια σφαίρα, όπως θεωρούν οι αστρονόμοι (ahl al-hay’a), έστω και αν αυτό [το τελευταίο] (δηλ. το ότι η γη είναι σφαιρική) δεν έρχεται σε αντίθεση με κανένα από τους στύλους του Νόμου.»[5] Βλέπουμε δηλαδή ότι «η πλειονότητα των λογίων’ δεν βλέπει τίποτα αλληγορικό στο εδάφιο: η γη είναι επίπεδη και όχι μια σφαίρα, επειδή έτσι λέει το Κοράνι.

Επίσης, όπως είδαμε πιο πριν: «οι στίχοι που εξηγούν τις εντολές που ακυρώνουν άλλες, τα επιτρεπτά, τα απαγορευμένα, τους νόμους, τα όρια, τις υποχρεώσεις και τις εντολές που πρέπει να πιστεύονται και να εφαρμόζονται [όπως π.χ. σφάξτε τους παγανιστές, βάλτε τους Εβραίους και χριστιανούς να πληρώσουν φόρο, επιτρέπεται ο γάμος με κορίτσια τόσο μικρά που ακόμη δεν έχουν περίοδο, οι γυναίκες έχουν ελαττωματική μνήμη και γι’ αυτό χρειάζονται δύο γυναίκες μάρτυρες αντί για έναν άντρα σε δικαιοπραξίες, οι γυναίκες να παίρνουν μικρότερο μερίδιο από την κληρονομιά συγκριτικά με τους άντρες, οι άντρες πλάστηκαν απ’ τον Αλλάχ ανώτεροι απ’ τις γυναίκες, στον Μουχάμμαντ επιτρέπεται το σεξ με όποια γυναίκα θέλει] δεν είναι ποτέ αλληγορικοί. Παράλληλα δεν μπορούν να είναι αλληγορικοί στίχοι που υποστηρίζονται σαφώς από αντίστοιχα χαντίθ, όπως αυτό με τις επτά επίπεδες γαίες. Έτσι τελικά, η χρήση του επιχειρήματος για τους «αλληγορικούς στίχους» δεν προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στους απολογητές του Ισλάμ.

Δεν ξέρουμε αν «οι άνθρωποι που έχουν κατανόηση» βγάζουν άκρη από τα ακατανόητα γράμματα στην αρχή κάποιων κεφαλαίων του Κορανίου, πάντως κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι προέρχοναι από κώδικες που ο Μουχάμμαντ αντέγραψε χωρίς να γνωρίζει τη σημασία τους, και οι ίδιοι τα αποκρυπτογράφησαν. Ας δούμε μια τέτοια ενδιαφέρουσα προσπάθεια ερμηνείας των «ακατανόητων» γραμμάτων.

Όποιος δεν βλέπει εδώ την οθόνη από το βίντεο του YouTube, ο δεσμός είναι αυτός: http://www.youtube.com/watch?v=6htjDd5ZgcU

---

[1] Tafsir Ibn Kathir

http://www.tafsir.com/default.asp?sid=3&tid=7700

The Mutashabihat and Muhkamat Ayat

Allah states that in the Qur’an, there are Ayat that are Muhkamat, entirely clear and plain, and these are the foundations of the Book which are plain for everyone. And there are Ayat in the Qur’an that are Mutashabihat not entirely clear for many, or some people.

(And others not entirely clear) as they have several meanings, some that agree with the Muhkam and some that carry other literal indications, although these meaning might not be desired.

The Muhkamat are the Ayat that explain the abrogating rulings, the allowed, prohibited, laws, limits, obligations and rulings that should be believed in and implemented. As for the Mutashabihat Ayat, they include the abrogated Ayat, parables, oaths, and what should be believed in, but not implemented.

(So as for those in whose hearts there is a deviation) meaning, those who are misguided and deviate from truth to falsehood,

(they follow that which is not entirely clear thereof) meaning, they refer to the Mutashabih, because they are able to alter its meanings to conform with their false interpretation since the wordings of the Mutashabihat encompass such a wide area of meanings.

As for the Muhkam Ayat, they cannot be altered because they are clear and, thus, constitute unequivocal proof against the misguided people. …they seek to misguide their following by pretending to prove their innovation by relying on the Qur’an — the Mutashabih of it — but, this is proof against and not for them. For instance, Christians might claim that [`Isa is divine because] the Qur’an states that he is Ruhullah and His Word, which He gave to Mary, all the while ignoring Allah’s statements,

(He [`Isa] was not more than a servant. We granted Our favor to him.) [43:59], and,

(Verily, the likeness of `Isa before Allah is the likeness of Adam. He created him from dust, then (He) said to him: «Be!» and he was.) [3:59].

There are other Ayat that clearly assert that `Isa is but one of Allah’s creatures and that he is the servant and Messenger of Allah, among other Messengers.

[2] Tafsir al-Jalalayn

http://quran.com/3/7

He it is Who revealed to you the Book, wherein are verses [that are] clear, lucid in proof, forming the Mother Book, the original basis for rulings, and others allegorical, whose meanings are not known, such as the opening verses of some sūras.

[3] Tafsir Ibn Abbas

http://www.altafsir.com/Tafasir.asp?tMadhNo=2&tTafsirNo=73&tSoraNo=3&tAyahNo=7&tDisplay=yes&UserProfile=0&LanguageId=2

(He it is Who hath revealed unto thee (Muhammad) the Scripture) who sent you Gabriel with the Scripture (wherein are clear revelations) expositing the lawful and unlawful which are not abrogated and which are acted upon. (They are the substance of the Book) they are the foundation of the Book as they are the leading theme in each book. They are all acted upon. An example of this is the saying of Allah: (Say: Come, I will recite unto you that which your Lord hath made a sacred duty for you…) [6:151]. (And others (which are) allegorical) vague in their meanings to the Jews, like the use of the letters of the alphabet according to their numerical value (hisab al-Jumal) in such instances as Alif. Lam. Mim, Alif. Lam. Mim. Sad, Alif. Lam Mim. Ra; and Alif. Lam. Ra; it is also said that (others (which are) allegorical) means: other verses that are abrogated and no longer acted upon. (But those) the Jews Ka’b Ibn al-Ashraf, Huyayy Ibn Akhtab and Judayy Ibn Akhtab (in whose hearts is doubt) scepticism, opposition and deviance from guidance (pursue, forsooth, that which is allegorical seeking) in the Qur’an ((to cause) dissension) pursuing disbelief, ascribing partners to Allah, and holding fast to the error they are in (by seeking to explain it) to determine the future of this nation so that dominion reverts back to them. (None knoweth its explanation) the future of this nation (save Allah).

[4] http://www.altafsir.com/AsbabAlnuzol.asp?SoraName=54&Ayah=0&search=yes&img=A

(The hour drew nigh and the moon was rent in twain) [54:1]. Abu Hakim ‘Aqil ibn Muhammad al-Jurjani informed us (through verbal authorisation)> Abu’l-Faraj al-Qadi> Muhammad ibn Jarir> al-Husayn ibn Abi Yahya al-Maqdisi> Yahya ibn Hammad> Abu ‘Awanah> al-Mughirah> Abu’l-Duha> Masruq> ‘Abd Allah who said: “The moon was split at the time of the Messenger of Allah, Allah bless him and give him peace, so the Quraysh said: ‘This is an act of sorcery from the son of Abu Kabshah; he has cast a spell on you. Ask, therefore, the travellers whether they saw the moon split’. They asked some travellers and they confirmed it. Allah, exalted is He, then revealed (The hour drew nigh and the moon was rent in twain. And if they behold a portent they turn away and say: Prolonged illusion) [54:1-2]”.

[5] http://www.quran.com/88/20 Tafsir al-Jalalayn

Και τη γη, πώς απλώθηκε επίπεδη; Και, επομένως, να συναγάγεται από αυτό η δύναμη του Θεού, ας είναι υπερυψωμένος Αυτός, και η Μοναδικότητά Του; Η αρχή με την [αναφορά στις] καμήλες είναι επειδή αυτές είναι πιο κοντά σε επαφή με αυτό [τη γη] από οποιοδήποτε άλλο [ζώο]. Όσο για τα λόγια του «sutihat», «την άπλωσε επίπεδη», αυτό σε μια κυριολεκτική ανάγνωση υποδεικνύει ότι η γη είναι επίπεδη, πράγμα που είναι η γνώμη της πλειονότητας των λογίων του [αποκεκαλυμμένου] Νόμου, και δεν είναι μια σφαίρα, όπως θεωρούν οι αστρονόμοι (ahl al-hay’a), έστω και αν αυτό [τελευταίο] (δηλ. το ότι η γη είναι σφαιρική) δεν έρχεται σε αντίθεση με κανένα από τους στύλους του Νόμου.

Αγγλικό κείμενο:

And the earth, how it was laid out flat?, and thus infer from this the power of God, exalted be He, and His Oneness? The commencing with the [mention of] camels is because they are closer in contact with it [the earth] than any other [animal]. As for His words sutihat, ‘laid out flat’, this on a literal reading suggests that the earth is flat, which is the opinion of most of the scholars of the [revealed] Law, and not a sphere as astronomers (ahl al-hay’a) have it, even if this [latter] does not contradict any of the pillars of the Law.

Μ.Α.Gabriel, αποστάτης, πρώην καθηγητής του Αλ-Άζχαρ: Η μαρτυρία – διά πυρός και σιδήρου

Η ιστορία του M. A. Gabriel
Πρώην καθηγητή της Ισλαμικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Al-Azhar, στο Κάιρο της Αιγύπτου

Απογοητευμένος στο Al-Azhar

Πριν από δεκαπέντε χρόνια ήμουν ο ιμάμης ενός τζαμιού στην πόλη της Γκίζα, στην Αίγυπτο, η οποία είναι εκεί που βρίσκονται οι περίφημες αιγυπτιακές πυραμίδες. (Ιμάμης του τζαμιού είναι μια θέση παρόμοια με του πάστορα μια χριστιανική εκκλησία.) Κήρυττα το μήνυμα της εβδομάδας την Παρασκευή 12 με 1 το μεσημέρι, όπως επίσης εκτελούσα και άλλα καθήκοντα.

Μια Παρασκευή το θέμα του μηνύματός μου ήταν η τζιχάντ. Είπα στους διακόσιους πενήντα ανθρώπους που κάθονταν στο έδαφος μπροτά μου:

Τζιχάντ στο Ισλάμ είναι το να υπερασπιζόμαστε το ισλαμικό έθνος και το Ισλάμ από τις επιθέσεις των εχθρών. Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία ειρήνης και θα πολεμήσει μόνο αυτούς που το πολεμούν. Αυτοί οι άπιστοι, παγανιστές, διεστραμμένοι, Χριστιανοί που θλίβουν τον Αλλάχ, οι Εβραίοι, από φθόνο προς το ειρηνικό Ισλάμ και τον προφήτη του, διαδίδουν το μύθο ότι το Ισλάμ εξαπλώνεται με το σπαθί και τη βία. Αυτοί οι άπιστοι, οι κατήγοροι του Ισλάμ, δεν αναγνωρίζουν τα λόγια του Αλλάχ.

Στο σημείο αυτό ανέφερα από το Κοράνιο:

Και μην σκοτώνετε κανέναν του οποίου τη θανάτωση έχει απαγορεύσει ο Αλλάχ, εκτός αν υπάρχει μια δίκαιη αιτία. — Σούρα 17:33, Το Ιερό Κοράνιο.

Όταν είπα αυτά τα λόγια, είχα μόλις πρόσφατα αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο Al-Azhar στο Κάιρο της Αιγύπτου, το παλαιότερο και πιο διάσημο ισλαμικό πανεπιστήμιο του κόσμου. Χρησιμεύει ως η πνευματική αρχή για το Ισλάμ σε όλο τον κόσμο. Δίδασκα στο πανεπιστήμιο, και ήμουν ιμάμης για το Σαββατοκύριακο σε αυτό το τζαμί.

Κήρυξα το κήρυγμά μου μου για τη τζιχάντ εκείνη την ημέρα, σύμφωνα με τη φιλοσοφία της αιγυπτιακής κυβέρνησης. Το Πανεπιστήμιο Al-Azhar μας επικέντρωνε στο πολιτικώς ορθό Ισλάμ και σκοπίμως παρέβλεπε τομείς της διδασκαλίας που έρχονταν σε σύγκρουση με την εξουσία της Αιγύπτου. Κήρυττα αυτό που μου έμαθαν, αλλά μέσα μου είχα σύγχυση σχετικά με την αλήθεια του Ισλάμ. Αλλά αν ήθελα να κρατήσω τη δουλειά μου και τη θέση μου στο Al-Azhar, χρειαζόταν να κρατήσω τις σκέψεις μου για τον εαυτό μου. Στο κάτω-κάτω, ήξερα τι συνέβαινε στους ανθρώπους που διέφεραν με την ατζέντα του Al-Azhar. Θα απολύονταν και δεν θα γίνονταν δεκτοί για να διδάξουν σε κανένα άλλο πανεπιστήμιο στο έθνος.

Ωστόσο, ήξερα ότι αυτό που δίδασκα στο τζαμί και στο Al-Azhar, δεν ήταν αυτό που είχα δει στο Κοράνι, το οποίο είχα απομνημονεύσει στο σύνολό του από την ηλικία των δώδεκα. Αυτό που με μπέρδευε περισσότερο ήταν ότι μου είπαν να κηρύττω για ένα Ισλάμ αγάπης, καλοσύνης και συγχώρεσης. Ταυτόχρονα, οι μουσουλμάνοι φονταμενταλιστές-αυτοί που υποτίθεται ότι ασκούσαν το αληθινό Ισλάμ – βομβάρδιζαν εκκλησίες και θανάτωναν Χριστιανούς.

Αυτή τη στιγμή η κίνηση τζιχάντ ήταν πολύ δραστήρια στην Αίγυπτο. Εκθέσεις βομβαρδισμών και των επιθέσεων κατά χριστιανών ήταν συχνές. Ήταν τόσο πολύ μέρος της καθημερινής ζωής που κάποτε άκουσα μια βόμβα να εκρήγνυται σε μια εκκλησία, όπως πήγαινα με το λεωφορείο. Κοίταξα και είδα μια τουλίπα καπνού να υψώνεται ένα τέταρτο του μιλίου μακριά.

Είχα ανατραφεί σε μια οικογένεια που καλά εδραιωμένη στο Ισλάμ, και είχα μελετήσει ισλαμική ιστορία. Δεν είχα συμμετάσχει σε καμία ριζοσπαστική ομάδα. Αλλά ένας από τους μουσουλμάνους φίλους μου ήταν μέλος μιας ισλαμικής ομάδας που ενεργά έσφαζε χριστιανούς. Το παράδοξο είναι πως ήταν φοιτητής χημείας και είχε μόλις πρόσφατα πάρει στα σοβαρά την πίστη του. Παρόλα αυτά, ήταν ενεργός στην τζιχάντ. Μια μέρα τον ρώτησα, «Γιατί σκοτώνεις τους γείτονες και συμπατριώτες μας με τους οποίους μεγαλώσαμε μαζί;»

Θύμωσε και έμεινε έκπληκτος από την πρόκληση μου. «Από όλους τους μουσουλμάνους εσύ θα έπρεπε να γνωρίζεις. Οι Χριστιανοί δεν αποδέχθηκαν την πρόσκληση του Ισλάμ, και δεν είναι διατεθειμένοι να μας πληρώσουν τη jizyah (φόρο) για να έχουν το δικαίωμα να ασκούν τις πεποιθήσεις τους. Ως εκ τούτου, η μόνη επιλογή που έχουν είναι το ξίφος του ισλαμικού νόμου. »

Αναζητώντας την αλήθεια

Οι συνομιλίες μου μαζί του με οδήγησαν μου να πέσω με τα μούτρα στο Κοράνιο και τα βιβλία του ισλαμικού νόμου, ελπίζοντας να βρω κάτι που να αντικρούει τα όσα είπε. Δεν μπορούσα να αλλάξω την πραγματικότητα του τι διάβασα. Συνειδητοποίησα πως ως μουσουλμάνος, είχα δύο επιλογές:

• Θα μπορούσα να συνεχίσω να ασπάζομαι το «εκχριστιανισμένο» Ισλάμ – το Ισλάμ της ειρήνης, της αγάπης, της συγχώρεσης και της συμπόνιας, το Ισλάμ που ήταν κομμένο και ραμμένο για να ταιριάζει στην αιγυπτιακή κυβέρνηση, την πολιτική και τον πολιτισμό, και ως εκ τούτου να διατηρήσω τη θέση εργασίας μου και την κοινωνική μου θέση.
• Θα μπορούσα να γίνω μέλος του ισλαμικού κινήματος ασπαζόμενος το Ισλάμ σύμφωνα με το Κοράνιο και τις διδασκαλίες του Μουχάμμαντ. Ο Μουχάμμαντ είπε, «σας αφήνω κάτι [το Κοράνι]. Αν παραμείνετε σε αυτό που σας άφησα, δεν θα παραπλανηθείτε ποτέ. «

Πολλές φορές προσπάθησα να εκλογικεύσω το είδος του Ισλάμ που ασκούσα λέγοντας στον εαυτό μου, «καλά, δεν είσαι πολύ ανορθόδοξος. Στο κάτω κάτω, υπάρχουν στο Κοράνι στίχοι για την αγάπη, την ειρήνη, τη συγχώρεση και τη συμπόνια. Χρειάζεται μόνο να αγνοήσεις το μέρος για τζιχάντ και το σκοτωμό των μη-μουσουλμάνων». Πήγα σε κάθε ερμηνεία του Κορανίου προσπαθώντας να αποφύγω τη τζιχάντ και τη θανάτωση μη-μουσουλμάνων, αλλά συνέχισα να βρίσκω υποστήριξη της πρακτικής. Οι λόγιοι συμφωνούσαν ότι οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να επιβάλουν τζιχάντ στους απίστους (εκείνους που απορρίπτουν το Ισλάμ) και τους αποστάτες (εκείνους που εγκαταλείπουν το Ισλάμ). Όμως η τζιχάντ δεν ήταν σε αρμονία με άλλους στίχους που μιλούσαν για ειρηνική συμβίωση με τους άλλους. Όλες οι αντιφάσεις του Κορανίου προκαλούσαν πραγματικά πρόβλημα στην πίστη μου. Πέρασα τέσσερα χρόνια για να κερδίσω το πτυχίο μου (bachelor’s degree) αποφοιτώντας δεύτερος από μια τάξη έξι χιλιάδων. Μετά έκανα ακόμα τέσσερα χρόνια για το master μου και τρεις για το διδακτορικό μου – μελετώντας όλα αυτά τα χρόνια το Ισλάμ. Γνώριζα καλά τις διδασκαλίες.

Σε ένα χωρίο το αλκοόλ ήταν απαγορευμένο· σε άλλο επιτρεπόταν (συγκρίνετε τη Σούρα 5:90-91 με τη Σούρα 47:15). Σε ένα σημείο λέει ότι οι χριστιανοί είναι πολύ καλοί άνθρωποι που αγαπούν και λατρεύουν ένα Θεό, έτσι ώστε να μπορούμε να είμαστε φίλοι μαζί τους (Σούρα 2:62, 3:113-114). Στη συνέχεια, μπορείτε να βρείτε άλλους στίχους που λένε οι Χριστιανοί πρέπει να μεταστραφούν στο Ισλάμ, ή να καταβάλλουν φόρο ή να σκοτωθούν από το σπαθί (Σούρα 9:29). Οι λόγιοι είχαν θεολογικές λύσεις σε αυτά τα προβλήματα, αλλά αναρωτιόμουν πώς ο παντοδύναμος και πανίσχυρος Αλλάχ μπορούσε είτε να αντιφάσκει τόσο πολύ είτε να αλλάζει τη γνώμη του τόσο πολύ.

Ακόμη και ο προφήτης του Ισλάμ, ο Μουχάμμαντ, ασκούσε την πίστη του με τρόπους που αντίκρουαν το Κοράνιο. Το Κοράνι είπε ο Μουχάμμαντ στάλθηκε να δείξει το έλεος του Θεού προς τον κόσμο. Αλλά έγινε ένας στρατιωτικός δικτάτορας, που επιτιθόταν, θανάτωνε και λεηλατούσε για τη χρηματοδότηση της αυτοκρατορίας του. Πώς αυτά τα πράγματα δείχνουν έλεος; Ο Αλλάχ, ο θεός που αποκαλύπτεται στο Κοράνι, δεν είναι στοργικός πατέρας. Λέει ότι επιθυμεί να κάνει τους ανθρώπους να παραστρατήσουν (Σούρα 6:39, 126). Δεν βοηθά όσους παραπλανώνται από αυτόν (Σούρα 30:29) και επιθυμεί να τους χρησιμοποιήσει για να εποικίσει την κόλαση (Σούρα 32:13).

Το Ισλάμ είναι γεμάτο διακρίσεις κατά των γυναικών, κατά των μη-μουσουλμάνων, κατά των χριστιανών και πιο ειδικά κατά των Εβραίων. Το μίσος είναι ενσωματωμένο στην θρησκεία.

Η ιστορία του Ισλάμ, που ήταν ο ειδικός τομέας μελέτης μου, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα ποτάμι αίματος.

Επικίνδυνες ερωτήσεις

Τελικά, έφθασα στο σημείο όπου αμφισβήτησα την πίστη και το Κοράνιο με τους μαθητές μου στο πανεπιστήμιο. Μερικοί από αυτούς ήταν μέλη τρομοκρατικών κινήσεων, και εξοργίστηκαν: «Δεν μπορείς να κατηγορείς το Ισλάμ. Τι έχεις πάθει; Πρέπει να μας διδάξεις. Πρέπει να συμφωνήσεις με το Ισλάμ.” Το πανεπιστήμιο έμαθε γι ‘αυτό, και με κάλεσαν σε μια συνάντηση τον Δεκέμβριο του 1991. Για να συνοψίσω τη συνάντηση, τους είπα ό, τι είχα στην καρδιά μου: «Δεν μπορώ πλέον να πω ότι το Κοράνιο προέρχεται απευθείας από τον ουρανό ή από τον Αλλάχ. Αυτό δεν μπορεί να είναι η αποκάλυψη του αληθινού Θεού.»

Αυτά ήταν πολύ βλάσφημα λόγια, κατά τη γνώμη τους. Με έφτυσαν στο πρόσωπο. Ένας άντρας με καταράστηκε, «Βλάσφημε. Κάθαρμα.» Το πανεπιστήμιο με απέλυσε και κάλεσε την αιγυπτιακή μυστική αστυνομία. Η μυστική αστυνομία με απήγαγε. Για να καταλάβετε τι συνέβη μετά, πρέπει να σας δώσω μια εικόνα για το πώς ζούσε η οικογένειά μου. Ο πατέρας μου είχε ένα πολύ μεγάλο σπίτι που ήταν τριώροφο. Ολόκληρη η οικογένειά μου ζούσε μαζί σε αυτό το σπίτι-οι γονείς μου, τέσσερα παντρεμένα αδέλφια μου με τις οικογένειές τους, ο άγαμος αδελφό μου και εγώ. Μόνο η αδελφή μου ζούσε αλλού λόγω του ότι ήταν παντρεμένη και ζούσε με το σύζυγό της. Το σπίτι χωριζόταν σε πολλά διαμερίσματα, και ήμασταν πολύ άνετα. Στον πρώτο όροφο ήταν το διαμέρισμα των γονέων μου και ένα διαμέρισμα που μοιραζόμουν με τον αδελφό μου. Στους ορόφους πάνω από εμάς ήταν διαμερίσματα για τους άλλους αδελφούς μου. Σε τρεις το πρωί την ίδια ημέρα που το πανεπιστήμιο με πέταξε έξω, ο πατέρας μου άκουσε να χτυπούν την πόρτα του σπιτιού μας. Όταν άνοιξε την πόρτα, δεκαπέντε με είκοσι άνδρες με ρωσικά όπλα Καλάσνικοφ όρμησαν μέσα. Δεν φορούσαν στολές, παρά κανονικά ρούχα. Έτρεξαν επάνω και σ’ όλο το σπίτι, ξυπνώντας τους ανθρώπους και ψάχνοντας για μένα. Νομίζω ότι τόσοι πολλοί άνδρες μπήκαν με μιας, έτσι ώστε να μην μπορέσω να το σκάσω πριν με βρουν.

Ήταν σ’ όλο το σπίτι μέχρι που ένας από αυτούς με βρήκε να κοιμάμαι στο κρεβάτι μου. Οι γονείς, τα αδέλφια μου, οι σύζυγοι και τα παιδιά τους ήταν ξύπνιοι, κλαμένοι και τρομοκρατημένοι, καθώς με έσερναν μακριά. Όλοι στην περιοχή είχαν ακούσει τη φασαρία.

Με πήγαν σ’ ένα μέρος που έμοιαζε με φυλακή και μ’ έβαλαν σε ένα κελί. Το πρωί οι γονείς μου προσπαθούσαν μανιωδώς να καταλάβουν τι μου είχε συμβεί. Αμέσως πήγαν στο αστυνομικό τμήμα και απαίτησαν να μάθουν, «Πού είναι ο γιος μας;» Αλλά κανείς δεν ήξερε τίποτα για μένα. Ήμουν στα χέρια της αιγυπτιακής μυστικής αστυνομίας.

Η αιγυπτιακή φυλακή

Το να περνάς χρόνο με την αιγυπτιακή μυστική αστυνομία είναι πολύ διαφορετικό από μια επίσκεψη σε μια αμερικανική φυλακή. Με έβαλαν σε ένα κελί με δύο ακραίους μουσουλμάνους που κατηγορούνταν για διάπραξη τρομοκρατικών ενεργειών. Ο ένας ήταν Παλαιστίνιος και ο άλλος Αιγύπτιος.

Για τρεις ημέρες δεν μου δόθηκε τροφή ή νερό. Κάθε μέρα ο Αιγύπτιος με ρωτούσε, «γιατί είσαι εδώ;» Αρνιόμουν να απαντήσω, διότι φοβόμουν ότι θα με σκότωνε αν ήξερε ότι θα είχα αμφισβητήσει το Ισλάμ. Την τρίτη ημέρα, του είπα ότι ήταν δάσκαλος στο Πανεπιστήμιο Al-Azhar και ιμάμης στην Γκίζα. Αμέσως μου έδωσε ένα πλαστικό μπουκάλι νερού και μερικά φαλάφελ και πίτα που του έφεραν οι επισκέπτες του, αλλά μου είπε ότι η αστυνομία τον είχε προειδοποιήσει να μην μου δώσει τίποτα. Την τέταρτη ημέρα, η ανάκριση ξεκίνησε. Για τις επόμενες τέσσερις ημέρες ο στόχος της μυστικής αστυνομίας ήταν να με κάνει να ομολογήσω ότι είχα εγκαταλείψει το Ισλάμ και να εξηγήσω πώς συνέβη.

Οι ανακρίσεις ξεκίνησαν σε ένα δωμάτιο με ένα μεγάλο γραφείο. Ο ανακριτής μου καθόταν πίσω από το γραφείο, και εγώ καθόμουν στην άλλη πλευρά. Πίσω μου ήταν δύο ή τρεις αστυνομικοί.

Ήταν σίγουρος ότι μου είχαν ευαγγελιστεί τον χριστιανισμό και τον ασπάστηκα, κι έτσι ο ανακριτής μου έκανε συνέχεια ενοχλητικές ερωτήσεις, «Με ποιον πάστορα μίλησες; Σε ποια εκκλησία πήγαινες; Γιατί πρόδωσες το Ισλάμ;»  Έκανε πολλές ερωτήσεις. Μια φορά δίστασα πάρα πολύ πριν απαντήσω. Έγνεψε στους άνδρες πίσω μου. Μου άρπαξαν το χέρι και το κράτησαν πάνω στο γραφείο. Ο ανακριτής μου κρατούσε ένα αναμμένο τσιγάρο. Το έσβησε πάνω στο χέρι μου. Έχω ακόμα αυτό το σημάδι. Έχω επίσης το σημάδι στο χείλος μου, όπου έκανε το ίδιο πράγμα. Μερικές φορές χρησιμοποιούσε τα τσιγάρα όταν θύμωνε· άλλες φορές οι αξιωματικοί με χτυπούσαν στο πρόσωπο.

Καθώς η ανάκριση συνεχιζόταν, η ισχύς της πίεσης αυξανόταν. Μια φορά έφεραν ένα σκαλιστήρι φωτιάς στο δωμάτιο (το σιδερένιο ραβδί που χρησιμοποιείτε για να μετακινήσετε τα ξύλα που καίγονται στη φωτιά). Αναρωτήθηκα, γιατί το έφεραν αυτό; Την επόμενη φορά που ο ανακριτής ήθελε να πετύχει το σκοπό του, έμαθα. Το σκαλιστήρι ήταν κόκκινο καυτό, και ένας αξιωματικός το πίεσε στη σάρκα του αριστερού χεριού μου.

Ήθελαν να ομολογήσω ότι είχα μεταστραφεί, αλλά είπα, «δεν έχω προδώσει το Ισλάμ. Είπα απλά τι πιστεύω. Είμαι ακαδημαϊκός. Είμαι στοχαστής. Έχω το δικαίωμα να συζητήσω οποιοδήποτε θέμα του Ισλάμ. Αυτό είναι μέρος της δουλειάς μου και μέρος της ζωής κάθε ακαδημαϊκού. Δεν θα μπορούσα καν να ονειρευτώ ότι μεταστρέφομαι από το Ισλάμ – είναι το αίμα μου, ο πολιτισμός μου, η γλώσσα μου, η οικογένειά μου, η ζωή μου. Αλλά αν με κατηγορείτε για μεταστροφή από το Ισλάμ εξαιτίας αυτών που σας λέω, τότε να φύγω από το Ισλάμ. Δεν με πειράζει να είμαι εκτός του Ισλάμ.»

Το μαστίγιο

Η απάντησή μου δεν ήταν αυτό που ήθελαν να ακούσουν. Με πήγαν σε ένα δωμάτιο με ένα ατσάλινο κρεβάτι. Έδεσαν τα πόδια μου στα πόδια του κρεβατιού και στη συνέχεια έβαλαν σ’ αυτά βαριές κάλτσες, σχεδόν όπως τα γάντια του φούρνου.

Ένας αξιωματικός είχε ένα μαύρο μαστίγιο, περίπου τέσσερα πόδια μακρύ, και άρχισε να κτυπά τα πόδια μου. Ένας άλλος αξιωματικός κάθισε δίπλα μου στο κεφάλι του κρεβατιού με ένα μαξιλάρι στα χέρια του. Όταν φώναζα, έσπρωχνε το μαξιλάρι στο πρόσωπό μου, μέχρι που σταματούσα. Δεν μπορούσα να σταματήσω να φωνάζω, έτσι ώστε ένας δεύτερος αστυνομικός ήρθε να βάλει ένα επιπλέον μαξιλάρι πάνω από το πρόσωπό μου.

Όπως με ξυλοκοπούσαν έχασα τις αισθήσεις του, αλλά όταν ξύπνησα ο αξιωματικός ήταν ακόμη κτυπώντας τα πόδια μου. Μετά σταμάτησε και με έλυσαν, και ένας αξιωματικός με διέταξε, «Στάσου όρθιος.» Εγώ δεν μπορούσε στην αρχή, αλλά πήρε το μαστίγιο και με χτυπούσε στην πλάτη μου μέχρι που στάθηκα.

Τότε μου έδειξε έναν μεγάλο διάδρομο και είπε, «Τρέξε». Και πάλι, όταν δεν μπορούσα να το κάνω, αυτός μαστίγωσε την πλάτη μου μέχρι που έτρεξα κάτω στον διάδρομο. Όταν έφτασα στο τέλος, ένας άλλος αξιωματικός με περίμενε. Με μαστίγωσε μέχρι που έτρεξα πίσω εκεί από όπου ήρθα. Με ανάγκασαν να τρέχω μπροστά και πίσω. Αργότερα, έμαθα γιατί το έκαναν αυτό. Το τρέξιμο ήταν για να μην πρηστούν τα πόδια μου. Οι κάλτσες ήταν για να μην έχω σημάδια στα πόδια μου από το μαστίγωμα. Υποθέτω το μαξιλάρια ήταν ώστε κανείς να μην μπορέσει να ακούσει τις κραυγές μου.

Μετά με πήγαν σε κάτι που έμοιαζε με μικρή, υπέργεια πισίνα. Ήταν γεμάτη παγωμένο νερό. Ο αξιωματικός με το μαστίγιο είπε, «Μπές μέσα,» έτσι μπήκα μέσα. Ήταν τόσο κρύα που προσπάθησα να βγω, αλλά με χτυπούσε κάθε φορά που έκανα μια κίνηση.

Έχω χαμηλό σάκχαρο στο αίμα, και έτσι σε λίγη ώρα λιποθύμησα από το κρύο. Όταν ξύπνησα ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελα στο κρεβάτι όπου μαστίγωσαν τα πόδια μου, φορωντας ακόμα τα βρεγμένα ρούχα μου.

Μια νύχτα στο σκοτάδι

Ένα βράδυ με πήραν έξω από πίσω από ένα κτίριο. Είδα κάτι που έμοιαζε με μικρό, τσιμεντένιο δωμάτιο χωρίς παράθυρα ή πόρτες. Το μόνο άνοιγμα ήταν ένας φεγγίτης στην οροφή. Με ανάγκασαν να ανεβώ μια σκάλα προς την κορυφή και απαίτησαν «Μπες μέσα».   Όταν κάθισα στην άκρη και έβαλα τα πόδια μου στο άνοιγμα, ένιωσα νερό. Μπορούσα επίσης να δω ότι κάτι κολυμπούσε στην επιφάνεια του νερού. Αυτός είναι ο τάφος μου, σκέφτηκα. Θα με σκοτώσουν σήμερα. Γλύστρησα κάτω στο άνοιγμα και ένιωσα το νερό να υψώνεται γύρω από το σώμα μου, αλλά στη συνέχεια, προς έκπληξή μου, ένιωσα στερεό έδαφος κάτω από τα πόδια μου. Το νερό έφτανε μόνο μέχρι τους ώμους μου. Στη συνέχεια αρουραίοι, που ήταν αυτό που είδα να κολυμπά στο νερό, άρχισαν να σέρνονται σε όλο το κεφάλι και το πρόσωπό μου. Αυτά τα ποντίκια ήταν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα νηστικά. Οι ανακριτές μου ήταν έξυπνοι. «Αυτός ο τύπος είναι ένας μουσουλμάνος στοχαστής», είπαν, «έτσι θα βάλουμε τους αρουραίους να φάνε το κεφάλι του.» Φοβόμουν πολύ για το πρώτο λεπτό μετά το κλείσιμο των φεγγίτη. Με άφησαν εκεί όλη τη νύχτα και μετά ξαναήρθαν το επόμενο πρωί για να δουν αν ήμουν ζωντανός. Όταν ο φεγγίτης άνοιξε και είδα το φως του ήλιου, ήταν ελπίδα για μένα που είχα επιζήσει και ήμουν ακόμα ζωντανός.

Όλη εκείνη τη νύχτα ούτε ένας αρουραίος δεν με δάγκωσε. Σκαρφάλωσαν όλοι πάνω στο κεφάλι μου και στα μαλλιά μου και έπαιξαν με τα αυτιά μου. Ένας αρουραίος στάθηκε στους ώμους μου. Ένιωθα τα στόματά τους στο πρόσωπό μου, αλλά τα ένιωθα σχεδόν σαν φιλιά. Ποτέ δεν αισθάνθηκα ένα δόντι. Τα ποντίκια ήταν απολύτως πιστά σε μένα. Ακόμα και σήμερα, όταν βλέπω έναν αρουραίο, έχω μια αίσθηση σεβασμού. Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί τα ποντίκια συμπεριφέρθηκαν αυτόν τον τρόπο.

Συνάντηση με έναν αγαπητό φίλο

Οι ανακρίσεις δεν είχαν τελειώσει. Αργότερα οι αξιωματικοί με πήγαν στην πόρτα ενός μικρού δωματίου και είπαν, «Υπάρχει κάποιος που σε αγαπά πάρα πολύ και θέλει να σε συναντήσει.» Ρώτησα, «Ποιος είναι αυτός;» Ήλπιζα ότι ήταν ένα μέλος της οικογένειάς μου ή ένα φίλος που με είχε επισκεφθεί απ’ έξω από τη φυλακή. Είπαν, «Δεν τον ξέρεις, αλλά αυτός σε ξέρει.» Άνοιξαν την πόρτα στην αίθουσα, και μέσα είδα έναν μεγάλο σκύλο. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο στο δωμάτιο. Δύο άτομα με πήραν μέσα και στη συνέχεια με άφησαν κι έκλεισαν την πόρτα. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που η καρδιά μου φώναξε. Στην καρδιά μου φώναξα στο Δημιουργό μου, Είσαι ο πατέρας μου, Θεέ. Εσύ πρέπει να με προσέχεις. Πώς μπορείς να με αφήσεις σ’ αυτά τα κακά χέρια; Δεν ξέρω τι προσπαθούν να μου κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, αλλά ξέρω ότι θα είσαι μαζί μου και μια μέρα θα σε δω και θα σε γνωρίσω.

Περπάτησα ως τη μέση του άδειου δωματίου και αργά κάθισα σταυροπόδι στο πάτωμα. Το σκυλί ήρθε και κάθισε μπροστά μου. Τα λεπτά περνούσαν καθώς αυτό το σκυλί με κοιτούσε. Είδα τα μάτια του να κινούνται από πάνω προς τα κάτω ξανά και ξανά. Πήγα στην καρδιά μου για να προσευχηθώ στο Θεό που δεν ήξερα ακόμα. Ο σκύλος σηκώθηκε και άρχισε να περπατά σε κύκλους γύρω μου, όπως τα ζώα που πρόκειται να φάνε κάτι. Στη συνέχεια ήρθε στην δεξιά πλευρά μου και έγλειψε το αυτί μου με τη γλώσσα του. Κάθισε στην δεξιά πλευρά μου και απλά έμεινε εκεί. Ήμουν τόσο εξαντλημένος. Αφού ο σκύλος κάθισε εκεί για λίγο, αποκοιμήθηκα. Όταν ξύπνησα, ο σκύλος ήταν στην γωνία του δωματίου. Έτρεξε σε μένα, σαν να μου έλεγε καλημέρα. Τότε έγλειψε το δεξί αυτί μου ξανά και κάθισε πάλι στη δεξιά πλευρά μου.

Όταν οι αξιωματικοί άνοιξαν την πόρτα με είδαν να προσεύχομαι με το σκυλί να κάθεται δίπλα μου. Άκουσα έναν να λέει, «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ανθρώπινο ον. Αυτός ο άνθρωπος είναι ένας διάβολος – είναι ο Σατανάς.» Ο άλλος απάντησε, «Δεν το πιστεύω. Υπάρχει μια αόρατη δύναμη που στέκεται πίσω από αυτόν τον άνθρωπο και τον προστατεύει». «Ποια δύναμη; Αυτός ο άνθρωπος είναι ένας άπιστος. (Η δύναμη) πρέπει να είναι ο Σατανάς, επειδή αυτός ο άνθρωπος είναι κατά του Αλλάχ.»

Κάποιος με πρόσεχε

Με πήγαν πίσω στο κελί μου. Ενώ έλειπα, ο Αιγύπτιος συγκρατούμενός μου είχε ρωτήσει την αστυνομία, «Γιατί διώκετε αυτόν τον άνθρωπο;» Του είπαν, «Επειδή αρνείται το Ισλάμ.» Αυτό έκανε τον συγκρατούμενό μου έξαλλο. Με το που πήγα πίσω στο κελί, ήταν έτοιμος να με σκοτώσει. Αλλά είχα μείνει εκεί μόνο δεκαπέντε με είκοσι λεπτά, όταν ένας αστυνομικός ήρθε με τα έγγραφα μεταφοράς για αυτόν τον άνθρωπο και τον πήρε μακριά. Έπρεπε να αναρωτηθώ, τι συμβαίνει εδώ; Ποια δύναμη με προστατεύει; Την εποχή εκείνη, δεν ήξερα την απάντηση. Δεν περασα πολύ χρόνο διερωτώμενος για αυτό. Σε λίγο ήρθαν τα δικά μου έγγραφα μεταφοράς. Με πήγαν σε μια μόνιμη φυλακή στο νότιο Κάιρο. Στο σημείο αυτό, δεν σκεφτόμουν ότι οι ανακριτές μου ήταν καν άνθρωποι. Είχα συλληφθεί επειδή απλώς αμφισβητούσα το Ισλάμ. Τώρα η πίστη μου είχε κλονιστεί πραγματικά. Και πήγαινα σε άλλη φυλακή.

Την επόμενη εβδομάδα την πέρασα σε μια φυλακή στο νότιο Κάιρο. Ήταν σχετικά χαλαρή στιγμή. Ο Θεός μου έστειλε έναν δεσμοφύλακα που δεν συμφωνούσε με το ριζοσπαστικό Ισλάμ. Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου η οικογένειά μου προσπαθούσε να βρει πού ήμουν. Δεν είχαν καμία επιτυχία μέχρι που ο αδελφός της μητέρας μου, ο οποίος ήταν υψηλόβαθμο μέλος του αιγυπτιακού Κοινοβουλίου, επέστρεψε στη χώρα μετά από ταξίδι στο εξωτερικό. Η μητέρα μου του τηλεφώνησε κλαίγοντας με λυγμούς, «Για δύο εβδομάδες δεν έχουμε μάθει πού είναι ο γιος μας. Είναι άφαντος.” Ο θείος μου είχε τις διασυνδέσεις που ήταν απαραίτητες. Δεκαπέντε ημέρες μετά την απαγωγή μου, ήρθε στη φυλακή προσωπικά με τα έγγραφα αποφυλάκισης και με πήρε σπίτι.

Αργότερα, η αστυνομία έδωσε στον πατέρα μου αυτή την έκθεση: «Έχουμε λάβει ένα φαξ από το Πανεπιστήμιο Al-Azhar που κατηγορούσε τον γιο σας ότι εγκατέλειψε το Ισλάμ, αλλά μετά από ανάκριση δεκαπέντε ημερών, δεν βρήκαμε κανένα στοιχείο που να στηρίζει την κατηγορία.» Ο πατέρας μου ανακουφίστηκε ακούγοντας αυτό. Από όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μου, ήμουν ο μόνος που είχε μελετήσει το Ισλάμ στο πανεπιστήμιο, και ήταν πολύ περήφανος για μένα. Δεν μπορούσε καν να φανταστεί ότι θα άφηνα ποτέ το Ισλάμ, έτσι απέδωσε το όλο περιστατικό σε μια κακή στάση εκ μέρους των ανθρώπων στο πανεπιστήμιο απέναντι στην επιστημοσύνη μου.

«Δεν τους έχουμε ανάγκη», είπε, και μου ζήτησε να αρχίσω να εργάζομαι αμέσως, ως διευθυντής πωλήσεων στο εργοστάσιο του. Είχε μια επιτυχημένη επιχείρηση που παρήγαγε δερμάτινα μπουφάν και ανδρικά και γυναικεία ενδύματα.

Ένα έτος χωρίς Πίστη

Για ένα χρόνο έζησα χωρίς καμία πίστη. Δεν είχα το Θεό να προσεευχηθώ, να καλέσω, να ζήσω γι’ αυτόν. Πίστευα στην ύπαρξη ενός Θεού που ήταν ελεήμων και δίκαιος, αλλά δεν είχα ιδέα ποιος ήταν. Ήταν ο Θεός των μουσουλμάνων, των χριστιανών ή των Εβραίων; Ή ήταν κάποιο ζώο – όπως η αγελάδα των Ινδουιστών; Δεν ήξερα τίποτα για το πώς να τον βρω.

Πρέπει να καταλάβετε ότι αν ένας μουσουλμάνος καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Ισλάμ δεν είναι η αλήθεια και δεν έχει καμία θρησκεία για να στραφεί, είναι η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή του. Η πίστη είναι στον ιστό της ζωής ενός ατόμου της Μέσης Ανατολής. Δεν μπορεί να φανταστεί πώς να ζήσει μη γνωρίζοντας τον Θεό του. Κατά τη διάρκεια ολόκληρου εκείνου του έτους, το φυσικό μου σώμα εξέφραζε τον πόνο που υπήρχε στο πνεύμα μου. Αν και είχα κάθε πράγμα που είχα ανάγκη, με μάστιζε μια βαθιά κούραση από τη συνεχή προσπάθεια να χρησιμοποιώ το μυαλό μου για να καταλάβω την ταυτότητα του αληθινού Θεού. Υπέφερα συνεχώς από πονοκεφάλους. Πήγα σε ένα γιατρό ο οποίος ήταν συγγενής της οικογένειας. Έκανε ένα σπινθηρογράφημα του εγκεφάλου μου, αλλά δεν βρήκε κανένα πρόβλημα. Μου έγραψε συνταγή για κάποια δισκία που βοήθησαν.

Η επί του Όρους ομιλία

Κατέληξα να επισκέπτομαι ένα κοντινό φαρμακείο μία ή δύο φορές την εβδομάδα για πακέτα δισκίων, και να παίρνω ένα μικρό αριθμό δισκίων κάθε φορά, ελπίζοντας ότι οι πονοκέφαλοι θα περνούσαν για τα καλά. Αφότου πήγαινα για κάποιο διάστημα, η φαρμακοποιός με ρώτησε, «Τι συμβαίνει στη ζωή σου;» Της είπα, «Τίποτα δεν συμβαίνει. Δεν έχω κανένα παράπονο εκτός από ένα πράγμα: Ζω χωρίς Θεό. Δεν ξέρω ποιος είναι ο Θεός μου, που με δημιούργησε και δημιούργησε το σύμπαν.»

Εκείνη είπε, «Μα ήσουν καθηγητής στο πιο σεβαστό ισλαμικό πανεπιστήμιο στην Αίγυπτο. Η οικογένειά σου είναι πολύ σεβαστή στην κοινότητα.» «Αυτό είναι αλήθεια», της  απάντησα, «αλλά έχω ανακαλύψει ψεύδη στη διδασκαλία τους. Δεν πιστεύουν πλέον ότι το σπίτι και η οικογένειά μου είναι χτισμένα πάνω σε θεμέλια αλήθειας. Πάντα έντυνα τον εαυτό μου με τα ψέματα του Ισλάμ. Τώρα νιώθω γυμνός. Πώς μπορώ να καλύψω το κενό στην καρδιά μου; Σε παρακαλώ βοήθησέ με.» «Εντάξει,» είπε. «Σήμερα θα σου δώσω αυτά τα δισκία, και αυτό το βιβλίο, τη Βίβλο. Αλλά σε παρακαλώ να μου υποσχεθείς να μην πάρεις κανένα δισκίο, πριν να διαβάσεις κάτι από αυτό το βιβλίο.» Πήρα το βιβλίο στο σπίτι και το άνοιξα στην τύχη. Τα μάτια μου έπεσαν στο Ματθ. 5:38: Έχετε ακούσει ότι ειπώθηκε, «οφθαλμόν αντί οφθαλμού, και οδόντα αντί οδόντος.» 39 Εγώ, όμως, σας λέω, μη αντισταθείτε στον πονηρό· αλλά, όποιος σε ραπίσει στο δεξί σου σαγόνι, στρέψε σ’ αυτόν και το άλλο”.

Ολόκληρο το σώμα μου άρχισε να τρέμει. Είχα μελετήσει την Κοράνι για όλη μου τη ζωή – δεν είχα βρει ούτε μια φορά λόγια τόσο εμπνευσμένα, όπως αυτά. Είχα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Έχασα κάθε αίσθηση του χρόνου. Ένιωσα σαν να καθόμουν σε ένα σύννεφο πάνω από ένα λόφο, και μπροστά μου ήταν ο μεγαλύτερος διδάσκαλος στο σύμπαν και μου έλεγε για τα μυστικά του ουρανού και την καρδιά του Θεού. Μπορούσα εύκολα να συγκρίνω την Αγία Γραφή με ό, τι είχα μάθει από τα χρόνια που μελετούσα το Κοράνι, και δεν υπήρχε αμφιβολία στο μυαλό μου ότι είχα τελικά συναντήσει τον αληθινό Θεό. Τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης ημέρας διάβαζα ακόμη, και μέχρι την αυγή έδωσα την καρδιά μου στον Ιησού.

Ενέδρα

Είπα μόνο στον φαρμακοποιό και τη σύζυγό του ότι είχα δεχθεί τον Ιησού, αλλά στην Αίγυπτο, αν κάποιος αφήσει το Ισλάμ, θεωρείται αυτομάτως ότι έχει γίνει Χριστιανός και ως εκ τούτου πρέπει να θανατώνεται. Εξαιτίας αυτού, φονταμενταλιστές έστειλαν δύο άνδρες να μου στήσουν ενέδρα και να με σκοτώσουν. Συνέβη όταν γύριζα στο σπίτι μου με τα πόδια από επίσκεψη σε φίλο. Ήταν μόλις δεκαπέντε ή είκοσι λεπτά με τα πόδια μέσω της Γκίζα. Ήμουν στην οδό Tersae, κοντά στο σπίτι μου, όταν είδα δύο άνδρες να στέκονται μπροστά από ένα κατάστημα ειδών παντοπωλείου. Ήταν ντυμένοι παραδοσιακά με μακριές, λευκές ρόμπες, μακριές γενειάδες και καλύμματα κεφαλής. Νόμισα ότι ήταν απλά πελάτες. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα μου έκαναν κάτι.

Όταν έφτασα στο κατάστημα, με σταμάτησαν, και τότε ξαφνικά έβγαλαν μαχαίρια και άρχισαν να προσπαθούν να με μαχαιρώσουν. Δεν είχα όπλο, και επειδή ήταν μια ζεστή ημέρα, φορούσα μόνο ένα μπλουζάκι και παντελόνι. Σήκωσα τα χέρια μου για να προστατευτώ. Οι λεπίδες με χτύπησαν ξανά και ξανά κι έκοψαν τις φλέβες μου. Υπήρχαν άλλοι άνθρωποι στον δρόμο, αλλά κανείς δεν με βοήθησε. Απλώς συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν. Αυτό ήταν χαρακτηριστικό για τα έτη αυτά. Οι άνθρωποι θα παρενέβαιναν αν επρόκειτο μόνο για καυγά με γροθιές, αλλά δεν θα μπλέκονταν με μαχαίρια. Επίσης, δεν ήθελαν να είναι εκεί αν κάποιος τραβούσε όπλο. Ο πρώτος επιτιθέμενος προσπαθούσε να μου δώσει μαχαιριά στην καρδιά. Σχεδόν το κατάφερε αλλά μετακινήθηκα. Αστόχησε για πέντε περίπου ίντσες και αντί για την καρδιά με πέτυχε στον ώμο. Όταν τράβηξε έξω το μαχαίρι, θυμάμαι ότι κοίταζα προς τα κάτω και έβλεπα το αίμα να τρέχει ποτάμι.
Έπεσα στο έδαφος και κουλουριάστηκα σε μια μικρή μπάλα, προσπαθώντας να προστατευτώ. Στη συνέχεια ο άλλος επιτιθέμενος προσπάθησε να με μαχαιρώσει στο στομάχι, αλλά η λεπίδα γύρισε, και αντί γι’ αυτό με μαχαίρωσε στην κνήμη. Αυτή τη φορά έχασα τόσο πολύ αίμα που λιποθύμησα. Δεν υπήρχε καμία ελπίδα για μένα, μέχρι που έφθασαν δύο αστυνομικοί με μοτοσικλέτες και αυτοί που μου επιτίθονταν έτρεξαν μακριά. Με πήγαν στο νοσοκομείο για θεραπεία. Στο νοσοκομείο, η αστυνομία ρώτησε αν ήξερα γιατί δέχθηκα επίθεση. Είπα ότι δεν ήξερα. Και πάλι, ο πατέρας μου απέρριψε κάθε ένδειξη ότι είχα εγκαταλείψει το Ισλάμ. Απλώς, δεν μπορούσε να σκεφτεί με αυτούς τους όρους.

Ο πατέρας μου μαθαίνει την αλήθεια

Συνέχισα να εργάζομαι για τον πατέρα μου και δεν μιλούσα για τη νέα πίστη μου. Πραγματικά, το 1994 με έστειλε στη Νότια Αφρική για να διερευνήσω επιχειρηματικές ευκαιρίες για αυτόν. Ενώ ήμουν εκεί, πέρασα τρεις ημέρες με μια χριστιανική οικογένεια από την Ινδία. Όταν χωρίσαμε, μου έδωσαν να φοράω ένα μικρό σταυρό στο λαιμό. Αυτός ο μικρός σταυρός σηματοδότησε το σημείο καμπής στη ζωή μου. Μετά από μία εβδομάδα και κάτι, ο πατέρας μου παρατήρησε την αλυσίδα στο λαιμό μου και αναστατώθηκε πολύ διότι, σύμφωνα με την ισλαμική κουλτούρα, μόνο οι γυναίκες μπορούν να φορούν κοσμήματα γύρω από το λαιμό τους. «Γιατί φοράς αυτή την αλυσίδα;» απαίτησε να μάθει.

Φάνηκε σαν η γλώσσα μου να μίλησε από μόνη της, καθώς του απάντησα, «Πατέρα, αυτό δεν είναι αλυσίδα. Είναι σταυρός. Αντιπροσωπεύει τον Ιησού, ο οποίος πέθανε σε έναν σταυρό όπως αυτός, για μένα, για εσένα και για όλους σε όλο τον κόσμο. Δέχθηκα τον Ιησού σαν Θεό μου και Σωτήρα, και προσεύχομαι για εσάς και για το υπόλοιπο της οικογένειάς μου για να αποδεχθείτε κι εσείς τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα σας. »

Πρώτα, ο πατέρας μου λιποθύμησε εκεί στο δρόμο. Ορισμένοι από τους αδελφούς μου, έτρεξαν σ’ αυτόν, και η μητέρα μου άρχισε να κλαίει απο φόβο. Έμεινα μαζί τους, καθώς έριχναν νερό στο πρόσωπο του πατέρα μου. Όταν συνήλθε, ήταν τόσο αναστατωμένος που δύσκολα μπορούσε να μιλήσει, αλλά με έδειχνε. Με μια βραχνή φωνή από οργή φώναξε, «Ο αδερφός σας έχει μεταστραφεί στο Χριστιανισμό. Πρέπει να τον σκοτώσω σήμερα! »

Όπου κι αν πήγαινε, ο πατέρας μου είχε ένα όπλο κάτω απ’ το χέρι του σε ένα δερμάτινο λουράκι. (Οι περισσότεροι πλούσιοι άνθρωποι στην Αίγυπτο οπλοφορούν.) Έβγαλε το όπλο του και με σημάδεψε. Άρχισα να τρέχω στο δρόμο, και όπως έστριβα σε μια γωνία, άκουσα τις σφαίρες να σφυρίζουν πίσω μου. Συνέχισα να τρέχω για τη ζωή μου.

Αφήνοντας το σπίτι μου για πάντα

Έτρεξα στο σπίτι της αδελφής μου, που ήταν περίπου μισό μίλι μακριά. Της ζήτησα να με βοηθήσει να πάρω το διαβατήριο, τα ρούχα μου και άλλα έγγραφα από το σπίτι του πατέρα μου. Ήθελε να μάθει τι συνέβαινε, και της είπα, «ο πατέρας θέλει να με σκοτώσει.» Ήθελε να μάθει γιατί, και της είπα, «Δεν ξέρω. Πρέπει να ρωτήσεις τον πατέρα.»

Όταν έφυγα, ο πατέρας μου ήξερε ακριβώς πού πήγαινα διότι η αδελφή μου και εγώ ήμασταν πολύ κοντά, και το σπίτι της ήταν εκεί γύρω. Ο πατέρας μου περπάτησε ως το σπίτι της αδελφής μου, και έφτασε, ενώ εγώ κι αυτή μιλούσαμε. Χτύπησε την πόρτα, φωνάζοντας με δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπό του, «Ω κόρη μου, παρακαλώ άνοιξε την πόρτα.» Τότε φώναξε, «Ο αδερφός σου έχει μεταστραφεί! Έχει εγκαταλείψει την ισλαμική πίστη. Πρέπει να τον σκοτώσω τώρα! »

Η αδελφή μου άνοιξε την πόρτα και προσπάθησε να τον ηρεμήσει. «Πατέρα, δεν είναι εδώ. Ίσως πήγε κάπου αλλού. Γιατί δεν πας σπίτι να χαλαρώσεις, και μετά μπορούμε να μιλήσουμε γι’ αυτό σαν οικογένεια.» Η αδελφή μου μου έδειξε έλεος και συγκέντρωσε τα πράγματα μου από το σπίτι των γονιών μου. Αυτή και η μητέρα μου μου έδωσαν κάποια χρήματα, και πήρα το αυτοκίνητό μου και έφυγα το βράδυ της 28ης Αυγούστου 1994.

Για τρεις μήνες πάλευα ταξιδεύοντας μέσω της Βόρειας Αιγύπτου, της Λιβύης, του Τσαντ και του Καμερούν. Τελικά σταμάτησα στο Κονγκό. Είχα ελονοσία. Βρήκαν έναν Αιγύπτιο γιατρό να με εξετάσει. Είπε ότι μέχρι το πρωί θα ήμουν νεκρός, και έκαναν τις απαραίτητες ρυθμίσεις για να πάρουν ένα φέρετρο από την αιγυπτιακή πρεσβεία του Κονγκό και να με στείλουν πίσω στην πατρίδα.

Όταν το επόμενο πρωί ξύπνησα, συγκλονίστηκαν. Έφυγα από το νοσοκομείο μετά από πέντε ημέρες και άρχισαν να λέω στους ανθρώπους παντού για το τι έκανε ο Ιησούς για μένα.

Η ζωή ως ακόλουθος του Ιησού

Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τότε που δέχθηκα τον Κύριο Ιησού ως Σωτήρα μου. Αυτός με κάλεσε και μου έδωσε μια προσωπική σχέση μαζί Του-κάτι που δεν πρόσφερε ποτέ το Ισλάμ.

Ποτέ δεν έχω σταματήσει να κλαίω για τον μουσουλμανικό λαό μου, τον οποίο άφησα πίσω, ζητώντας από τον Κύριο να τους λυτρώσει από το σκοτάδι του Ισλάμ. Καθώς θα διαβάζετε τις σελίδες αυτού του βιβλίου, θα φτάσετε να καταλάβετε πόσο μεγάλο είναι αυτό το σκοτάδι. Είναι η διδασκαλία του Ισλάμ που έχει παράγει τρομοκράτες που φαίνονται ικανοί για κάθε είδος κακού στο όνομα του Αλλάχ. Τώρα όλος ο κόσμος θέλει να καταλάβει τι διδάσκει το Ισλάμ. Πολλή παραπληροφόρηση κυκλοφορεί στα μέσα ενημέρωσης και στο Διαδίκτυο. Στόχος μου είναι να σας βοηθήσω να δείτε απλά γιατί αυτοί οι άνθρωποι κάνουν αυτό που κάνουν. Δεν θέλω να σας δώσω κίνητρα για οργή, ωστόσο θέλω να σας παρακινήσω να πιστέψετε – να πιστέψετε στην πτώση του Ισλάμ και στην απελευθέρωση των αιχμαλώτων του, στο όνομα του Ιησού.

Το άρθρο αποτελείται από αποσπάσματα του βιβλίου του Mark. A. Gabriel «Islam and Terrorism» (Ισλάμ και τρομοκρατία).

Κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2002 από τις εκδόσεις Charisma House, έχει 234 σελίδες και ISBN: 0884198847 (EAN / ISBN-13: 978088419884)

Η μουσουλμανική «ανοχή» προς τους μη-μουσουλμάνους

Στο άρθρο αυτό συνοψίσαμε για σας τα όσα είπε πρόσφατα στο πρόγραμμα “Shariah and Life” («Σαρία και ζωή») στο al-Jazeera TV ο σεΐχης Yusuf al-Qaradawi, εξηγώντας σε ένα μουσουλμανικό κοινό ότι το Ισλάμ είναι μια θρησκεία ανοχής.

Ο Δρ al-Qaradawi ξεκίνησε τις παρατηρήσεις του αναφέροντας δύο κορανικούς στίχους: Ο πρώτος ήταν από τη sura Hud (11:118), όπου ο Μουχάμμαντ είπε ότι ο Αλλάχ θα μπορούσε να κάνει όλους τους ανθρώπους μουσουλμάνους, αν ήθελε. Ένας παρόμοιος στίχος βρίσκεται στη Yunus (10:99), όπου ο Αλλάχ υπενθύμισε στον Μουχάμμαντ ότι δεν θα μπορούσε να αναγκάσει τους ανθρώπους να γίνουν μουσουλμάνοι, δεδομένου ότι ο Αλλάχ ο ίδιος δεν το είχε κάνει.

Υπάρχουν τρία πράγματα που πρέπει να θυμάστε όταν ακούτε τέτοια κείμενα. Το πρώτο είναι ότι συνήθως γράφτηκαν στη Μέκκα, πριν ο Μουχάμμαντ γίνει στρατιωτικός ηγέτης, όταν στηριζόταν μόνο στο κήρυγμα του για να προσελκύσει οπαδούς (το αποτέλεσμα ήταν μια θεαματική αποτυχία). Μουσουλμάνοι μελετητές έχουν συμφωνήσει καθ’ όλη τη διάρκεια της ισλαμικής ιστορίας ότι πολλά, αν όχι όλα αυτά τα «ανεκτικά» εδάφια καταργήθηκαν από τα μεταγενέστερα και πιο μαχητικά τμήματα του Κορανίου τα γραμμένα στη Μεδίνα.

Το δεύτερο πράγμα που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι οι στίχοι μέσα στο γενικό τους πλαίσιο συχνά διδάσκουν το αντίθετο της ανοχής και του ελέους. Η επόμενη στροφή στην Hud υπενθυμίζει στους ανθρώπους ότι οι μη-μουσουλμάνοι θα ριχτούν στην κόλαση, και οι στίχοι της σούρα Yunus πριν και μετά από τοεν λόγω απόσπασμα ενημερώνουν τους μη-μουσουλμάνους ότι θα είναι οι τελικοί χαμένοι και τα αντικείμενα της οργής του Αλλάχ.

Το τρίτο πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι η πρωταρχική διδασκαλία του Μουχάμμαντ ήταν ότι μόνο το Ισλάμ είναι αποδεκτό από τον Αλλάχ. Το Al-Imran, ένα κεφάλαιο του Κορανίου που γράφτηκε αργότερα στη Μεδίνα, το αναφέρει αυτό στο 3:19, και στους γύρω στίχους περιγράφει το μαρτύριο των μη-μουσουλμάνων στη μετά θάνατον ζωή. Ο Αλλάχ μπορεί να επιτρέπει σε κάποιους να μην είναι μουσουλμάνοι, και σε ορισμένες περιπτώσεις, εμποδίζει κάποιους από το να δεχτούν το Ισλάμ, αλλά όλοι αυτοί θα καταλήξουν να υποφέρουν στην κόλαση.

Ο Δρ al-Qaradawi συνέχισε με την ανάλυσή του για την «μουσουλμάνικη ανοχή». Όπως συμβαίνει πάντα, μίλησε από την πλευρά του κανόνα της πλειοψηφίας, την άνετη θέση όσων βρίσκονται στην εξουσία. Οι Μουσουλμάνοι βλέπουν συνήθως την πραγματικότητα μόνο από την πλευρά τους· δεν μιλούσε από τη σκοπιά ενός Κόπτη στην Αίγυπτο, ενός καθολικού στο νότιο Σουδάν, ενός Εβραίου στην Καζαμπλάνκα, ή ενός Χαλδαίου στη Μοσούλη. Είναι κάπως σαν να ακούμε έναν Αμερικάνο ιδιοκτήτη δούλων να μιλά για τα ωφέλη της δουλείας των δούλων του, αντί να τους επιτρέπει να πουν τις δικές τους ιστορίες.

Σύμφωνα με τον al-Qaradawi, οι Μουσουλμάνοι πάντα αντιμετωπίζουν με το μεγαλύτερο έλεος αυτούς τους τυχερούς ανθρώπους στους οποίους έφεραν το φως του Ισλάμ. Ποτέ δεν προσπάθησαν να εξαφανίσουν αυτούς τους ανθρώπους ή τις πεποιθήσεις τους (αυτό είναι δύσκολο να το κατανοήσουμε, με βάση τη συνολική εξαφάνιση των Χριστιανών και των Εβραίων της Αραβίας, η των Ζωροαστρών του Ιράν, και των Βουδιστών του Αφγανιστάν). Το μεγαλύτερο παράδειγμα της ανοχής των  μουσουλμάνων, σύμφωνα με τον Σεΐχη, είναι ότι το Ισλάμ επιτρέπει σε χριστιανές και Εβραίες γυναίκες να παντρεύονται άντρες μουσουλμάνους. Αγνοεί το γεγονός ότι τα παιδιά αυτών των γάμων θα πρέπει να ανατραφούν ως μουσουλμάνοι, ότι οι μουσουλμάνες γυναίκες δεν επιτρέπεται να παντρευτούν μη μουσουλμάνους άνδρες, και ότι σε περίπτωση διαζυγίου ή θανάτου του συζύγου οι μη μουσουλμάνες σύζυγοι δεν επιτρέπεται να τον κληρονομήσουν. Η απλή αλήθεια είναι ότι οι γάμοι μεταξύ των μη-μουσουλμάνων γυναικών και των μουσουλμάνων συζύγων τους δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να αυξάνουν τη μουσουλμανική δύναμη και επιρροή.

Στη συνέχεια στην εκπομπή παίχτηκε απόσπασμα με τον Λιβανέζο καθηγητή χριστιανικής φιλοσοφίας Mushir Aoun. Ο Aoun υποστήριξε ότι η «ανοχή» είναι ένας ψευδεπίγραφος όρος στον αραβικό κόσμο, διότι το μόνο που σημαίνει είναι ότι η πλειοψηφία επιτρέπει στη μειοψηφία να έχει κάποια δικαιώματα, είτε πρόκειται για τη θρησκευτική μειονότητα των Αράβων χριστιανών ή για την πολιτική μειονότητα του Αράβων κοσμικών. Η ανοχή, σύμφωνα με τον Aoun, δεν μπορεί ποτέ να επιλύσει τις εντάσεις που υπάρχουν στον αραβικό και ισλαμικό κόσμο, διότι η ανοχή ξεκινά με την προϋπόθεση ότι η πλειοψηφία κατέχει την αλήθεια και είναι πρόθυμη να παραχωρήσει ορισμένη από αυτή την αλήθεια, προς όφελος της μειονότητας. Η μόνη λύση σύμφωνα με τον καθηγητή, είναι να οικοδομήσουμε ένα ίδρυμα χωρίς θρησκευτική επιρροή που δίνει απόλυτη ισότητα σε όλους τους ανθρώπους.

Ο σεΐχης έκλεισε το πρόγραμμα επαναλαμβάνοντας απλώς αυτό που είχε πει πριν από την παρέμβαση του καθηγητή: ότι το Ισλάμ δίνει δικαιώματα σε μη-μουσουλμάνους που ζουν σε μουσουλμανικές κοινωνίες. Δεν μας είπε βέβαια πόσο περιορισμένα είναι τα δικαιώματα αυτά, ούτε κάτω από ποιες προϋποθέσεις δίνονται… Φαίνεται ότι η έννοια του να ζουν όλοι οι άνθρωποι, Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί, Εβραίοι, ή άθεοι, με απόλυτη ισότητα δικαιωμάτων σε μια κοινωνία όπου οι μουσουλμάνοι είναι πλειοψηφία, είναι κάτι που ο Yusuf al-Qaradawi και οι λοιποί αυθεντικοί ισλαμιστές δεν μπορούν καν να κατανοήσουν.