Το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία και την παιδεραστία

Στη σελίδα http://islamforgreeks.org/2010/02/07/quran-pedophilia-refutation/, ο «απολογητής του Ισλάμ» Άχμαντ Ελντίν, αναφερόμενος στο άρθρο μας «Το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία» μας κατηγορεί ότι «λασπολογούμε κατά του Κορανίου» ενώ «είμαστε άσχετοι όσον αφορά το Κοράνι και τα διδάγματά του». Ισχυριζόμενος ότι «μας έχει αναιρέσει» στο άρθρο του Ξεμπροστιάζοντας την απατεωνιά και την ψευτιά του «greekmurtad» (μια σειρά ηχητικών αρχείων, μπορείτε να δείτε την απάντηση στο 2^ο εδώ), υπόσχεται ότι «θα ξεμπροστιάσει για δεύτερη φορά την άγνοια μας η μάλλον την ψευτιά μας και αυτή τη φορά» (κάτι που προφανώς λαχταρά, αλλά δεν κατάφερε ποτέ μια που ούτε ψεύτες είμαστε, ούτε άγνοια έχουμε…) και «θα επιστρέψει την λασπολογία μας με κοινή λογική στο «ιερό» μας βιβλίο, την Αγία Γραφή».

Ο φίλος μας προσπαθεί εδώ να αναιρέσει αυτά που γράψαμε στο άρθρο μας

«Η σούρα 65 επιβεβαιώνει ότι κορίτσια στην προεφηβική ηλικία, χωρίς περίοδο, μπορούν να παντρευτούν και οι σύζυγοί τους μπορούν να κάνουν σεξ μαζί τους. Το εδάφιο 4 λέει: “Όσο για τις γυναίκες σας που

1)έχουν περάσει την ηλικία της – κατά μήνα – αδιαθεσίας, γι’ αυτές – αν έχετε καμία αμφιβολία – η περίοδος (Ίντντε) που ορίστηκε , είναι τρεις μήνες,

2)(το ίδιο) και σ’ αυτές που δεν έχουν (ακόμη) περίοδο.

3)Γι’ αυτές που μεταφέρουν (ζωή μέσα στα σπλάχνα τους), η περίοδος (που ορίζεται) είναι μέχρις ότου απαλλαγούν από το βάρος τους”.

Mε δυο λόγια ένας άντρας μπορεί να έχει

1)συζύγους σε κλιμακτήριο

2)συζύγους που δεν έχουν ακόμη περίοδο ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ και όχι για άλλους λόγους.»

Δείτε τα γραφόμενά του με πλάγια πράσινα γράμματα.

Απάντηση:

Αυτό είναι το κύριο επιχείρημα στο άρθρο του.

Πραγματικά, δεν μας χρειάζεται άλλο για να αποδείξουμε ότι το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία! Μάλιστα θα ήταν πιο ακριβές να πούμε ότι επιτρέπει και την παιδοφιλία, και την παιδεραστία, αφού

«Παιδόφιλος μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που διεγείρεται σεξουαλικά από ανήλικα παιδιά, έχει ερωτικές φαντασιώσεις που περιλαμβάνουν παιδιά» ενώ «Από τη στιγμή όμως που το εν λόγω άτομο ασελγήσει πάνω σε ανήλικο τότε θεωρείται και παιδεραστής και όχι απλά παιδόφιλος. Με δυο λόγια η διαφορά του ενός χαρακτηρισμού από τον άλλο είναι ότι ο όρος “παιδοφιλία” δεν περιλαμβάνει απαραίτητα την προσπάθεια σεξουαλικής επαφής με ανήλικο, ενώ ο πιο ειδικός όρος “παιδεραστία” αναφέρεται ακριβώς στην σεξουαλική πράξη». Και αφού το Κοράνιο επιτρέπει τη σεξουαλική επαφή με πάρα πολύ μικρά κορίτσια, άρα μιλάμε για παιδεραστία κι όχι μόνο για παιδοφιλία.

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στον Άχμαντ Ελντίν και στην αναίρεσή του. Γράφει:

Πάμε να δούμε ξανά το Κορανικο χωρίο και προσέξτε πως αναιρεί τον εαυτό του:

«Όσο για τις γυναίκες σας που έχουν περάσει την ηλικία της – κατά μήνα -αδιαθεσίας, γι’ αυτές – αν έχετε καμιά αμφιβολία – η περίοδος που ορίστηκε, είναι τρεις μήνες, (το ίδιο) και σ’ αυτές που δεν έχουν (ακόμη) περίοδο. Γι’ αυτές που μεταφέρουν (ζωή μέσα στα σπλάχνα τους), η περίοδος (που ορίζεται) είναι μέχρις ότου απαλλαγούν από το βάρος τους. Και γι’ αυτούς που φοβούνται τον ΑΛΛΑΧ, θα τους διευκολύνει (ο ΑΛΛΑΧ) την υπόθεση (τους). (Κοράνι 65:4)

Όπως βλέπουμε από το χωρίο το Κοράνι κάνει λόγο για γυναίκες και όχι για προεφηβικά παιδιά η ακόμα και για σεξ.

Λάθος Νο 1: Το Κοράνιο 65:4 δεν αναφέρεται σε θήλεα που είναι γυναίκες ηλικιακά, αλλά σε θήλεα που είναι ΣΥΖΥΓΟΙ ανεξαρτήτως ηλικίας. Γι’ αυτό η μετάφραση των καθηγητών του αλ-Άζχαρ αναφέρει στο 65:1 (δυο στίχους πιο πάνω) «αν θέλετε να αποδεσμεύετε τις γυναίκες (συζύγους)…» Η λέξη «γυναίκες» λοιπόν εδώ έχει την έννοια των συζύγων, δεν αποδεικνύει τίποτα για την ηλικία των συζύγων των μουσουλμάνων, και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα ότι οι σύζυγοι αυτές δεν είναι «προεφηβικά παιδιά».

Η λέξη που μεταφράζεται ως «γυναίκες» είναι η αραβική λέξη «νισά» που στο ίδιο το Κοράνι δηλώνει θήλεα ανεξαρτήτως ηλικίας, όπως βλέπουμε στο 4:127:

«Σου ζητούν (ω Μουχάμμεντ) οδηγίες για τις γυναίκες, πες: ο ΑΛΛΑΧ σας δίνει τις οδηγίες του γι’ αυτές. Και για τις προηγούμενες οδηγίες που έχετε διαβάσει στο Βιβλίο σχετικά με τις ορφανές γυναίκες, που σ’ αυτές δεν δίνετε ό,τι είναι γραμμένο (διορισμένο ως δικαίωμά τους) κι ακόμη δεν θέλετε, να παντρευτείτε, καθώς επίσης, όσον αφορά τα παιδιά που ειν’ αδύνατα και καταδυναστευόμενα. Να συμπεριφερθείτε δίκαια με τους ορφανούς, κι ό,τι καλό κάνετε ο ΑΛΛΑΧ είναι γνώστης αυτού.

Εδώ τα «παιδιά» που μεταφράζουν οι καθηγητές του αλ-Άζχαρ δεν είναι γενικώς και αορίστως παιδιά, αλλά θηλυκά παιδιά, και οι «ορφανοί» είναι «ορφανές» (πρόκειται για ένα από τα λάθη που παρουσιάζει αυτή η μετάφραση). Όλο το εδάφιο αναφέρεται σε θήλεα (όπως και το επόμενο) και τα θήλεα αυτά που βρίσκονται σε διάφορες ηλικίες και περιλαμβάνουν και παιδιά, δηλώνονται με τη λέξη «νισά» όπως ακριβώς και οι σύζυγοι στο 65:4.

Λάθος Νο 2: Το χωρίο σαφώς και κάνει λόγο για σεξ, έμμεσα όμως. Αυτό επειδή μιλάει για «περίοδο αναμονής (ή ίντα ή ίντδε) που ορίστηκε» να περάσει πριν το οριστικό διαζύγιο, για να διαπιστωθεί αν η σύζυγος είναι έγκυος ή όχι. Όμως, όπως είναι φυσικό, μόνο όταν έχει γίνει σεξ ορίζεται τέτοια περίοδος αναμονής αφού μόνο από το σεξ προκύπτει εγκυμοσύνη! Αν στον γάμο δεν έγινε σεξ, η σύζυγος μπορεί να χωρίσει αμέσως χωρίς να περιμένει καθόλου. Αυτό το διευκρινίζει το Κοράνι 33:49: «Ω! Εσείς που πιστεύετε! Όταν νυμφεύεστε πιστές (γυναίκες) κι έπειτα τις χωρίζετε προτού έλθετε σ’ επαφή μαζί τους, τότε δεν είναι ανάγκη να λογαριάσετε την περίοδο του Ίντδε (των τριών μηνών, που στη γυναίκα δεν επιτρέπεται να ξαναπαντρευτεί). Τούτο από σεβασμό σ’ αυτές. Δώστε σ’ αυτές ό,τι είναι ορισμένο σαν αποζημίωση (από το νόμο) κι ελευθερώστε τες με όμορφη συμπεριφορά, χωρίς καμία βλάβη.» Για να μην μας αφήσουν καμιά αμφιβολία ως προς το ότι η περίοδος αναμονής είναι συνέπεια του σεξ, οι καθηγητές του αλ-Άζχαρ σημειώνουν στη σούρα 65: «Ίντντε σημαίνει χρονικό διάστημα της μη σαρκικής επαφής κανονικών μηνών ώστε να εξακριβωθεί ότι η μήτρα της συζύγου είναι άδεια από τα ζωάρια του συζύγου». Αν τα ζωάρια του συζύγου δεν είχαν πάει στη μήτρα της συζύγου διά του σεξ, δεν θα υπήρχε περίοδος αναμονής πριν το διαζύγιο. Άρα το εδάφιο 65:4 προϋποθέτει το σεξ.

Γράφει ο φίλος μας ο Άχμαντ Ελντίν:

Στο Ισλάμ απαγορεύεται μια κοπέλα να παντρευτεί αν δεν μπει στην εφηβεία, μόνο να λογοδοθεί. Πότε μια κοπέλα είναι έφηβη και μπορεί να παντρευτεί στο Ισλάμ;

1) Όταν της έρχεται η περίοδος της

2) Όταν έχει «υγρό όνειρο»

3) Τριχοφυΐα στα γενετικά της όργανα

4) Η ηλικία των 14-15

Όλα αυτά αν συμβούν ταυτόχρονα η ξεχωριστά(δηλαδή όταν δεν έχει περίοδο αλλά παρ όλα αυτά είναι έφηβη) σε μια κοπέλα τότε σηματοδοτούν την εφηβεία της όπου μπορεί να παντρευτεί. ( Τafsir Ibn Kathir, Tafsir Ibn Abbas, Tafsir Jalalayn για τον Κορανικο στοίχο 6:4)

Όταν μια κοπέλα έχει ένα από τα 4 χαρακτηριστικά που είπαμε παραπάνω τότε θεωρείτε έφηβη στο Ισλάμ και είναι σε ηλικία γάμου αφού το επιθυμήσει. Δεν είναι απαραίτητο η αναγκαίο να υπάρχει ΜΟΝΟ περίοδος για την εφηβεία μιας και η περίοδος μπορεί να καθυστέρηση για μια νέα κοπέλα η οποία έχει μπει είδη στην εφηβεία. Διαβάζουμε από έγκυρη ιστοσελίδα για την υγεία ότι η περίοδος μιας κοπέλας μπορεί ν έρθει ακόμα και στα 16 η μόλις από τα 9.( http://www.medlook.net/article.asp?item_id=440)

Εδώ ο φίλος μας ουσιαστικά μας δικαιώνει, αφού μας λέει ότι ένα κορίτσι «θεωρείτε έφηβη στο Ισλάμ και είναι σε ηλικία γάμου» όταν «ξεχωριστά», χωρίς να έχει περίοδο, «έχει ένα από τα 4 χαρακτηριστικά που είπαμε παραπάνω» όπως «τριχοφυΐα στα γεννητικά της όργανα». Η τριχοφυΐα αυτή μπορεί να έρθει πριν την έναρξη της κανονικής εφηβείας, όπως διαβάζουμε σε μια άλλη έγκυρη ιστοσελίδα:

http://www.vita.gr/html/ent/516/ent.1516.asp

Άλλο εφηβεία, άλλο αδρεναρχή

Σκουρόχρωμες τρίχες, ίσιες ή σγουρές, εμφανίζονται στο εφήβαιο -πιθανώς στις μασχάλες, ορισμένες φορές μαζί με υπερτρίχωση στα άκρα και στη ράχη – πριν από την ηλικία των 8 ετών στα κορίτσια και των 9 ετών στα αγόρια. Συνήθως, πρώιμη αδρεναρχή παρατηρείται στο διάστημα μεταξύ 3 και 8 ετών.

Σύμφωνα με τον ορισμό του φίλου μας, αφού η έναρξη της περιόδου δεν θεωρείται απαραίτητη για να είναι σε ηλικία γάμου ένα κορίτσι, τότε κι ένα κορίτσι σε προεφηβική ηλικία που εμφανίζει αδρεναρχή, μπορεί να το παντρέψουν σε ηλικία 3-8 ετών επειδή έβγαλε τρίχες στα γεννητικά του όργανα. Ευχαριστούμε τον απολογητή του Ισλάμ που μας επιβεβαιώνει πόσο επικίνδυνη είναι η θρησκεία του για τα κοριτσάκια.

Διεστραμμένοι τύποι σαν τον greekmurtad που σκέφτονται παιδοφιλιες πρέπει να καταλάβουν ότι πριν από 1400 χρόνια (στην εποχή του Προφήτη) παντρευόντουσαν τα κορίτσια με συνομήλικους τους της ίδιας εφηβικής ηλικίας και όχι απαραίτητα να είναι τα αγόρια η οι άντρες κατά πολύ μεγαλύτεροι. Και αυτό μόνο όταν η κοπέλα η το αγόρι ήταν σε θέση, και ικανοί για γάμο. Ο Προφήτης Μωάμεθ τόνισε ότι μόνο όταν μπορούν και είναι σε θέση οι νέοι να παντρευτούν( Bukhari, τόμος 7, βιβλίο 62, νούμερο 3)

ΟΤΑΝ η νύφη και ο γαμπρός είναι μικροί μεν, αλλά σε κοντινή ηλικία ο ένας με τον άλλον (π.χ. ένα κορίτσι 11 ετών κι ένα αγόρι 14) και οι ειδικοί αποφαίνονται ότι δεν μπορούμε να μιλάμε κατηγορηματικά για παιδοφιλία. ΟΜΩΣ το «όχι απαραίτητα» του Άχμαντ Ελντίν είναι απλά ένα ρητορικό σχήμα και δεν αποκλείει το ότι οι γαμπροί στο Ισλάμ είναι πολύ μεγαλύτεροι από τις νύφες. Ένας μεσήλικας ή γέρος «που μπορούσε να παντρευτεί» δηλ. να έρθει σε σεξουαλική επαφή και να συντηρήσει τη σύζυγό του, μπορούσε μια χαρά να πάρει ως σύζυγο ένα κορίτσι που δεν είχε ακόμη περίοδο επειδή ήταν πολύ μικρό. Αντίθετα, ένας νεαρός που δεν είχε οικογενειακή περιουσία, ούτε λόγω ηλικίας είχε τον απαραίτητο χρόνο να εργαστεί αρκετά ώστε να συγκεντρώσει το χρηματικό αντίτιμο (προίκα, στα αραβικά μαχρ) για να αποκτήσει χρησικτησία του αιδοίου της νύφης, έμενε ανύπαντος μέχρι «να είναι σε θέση να παντρευτεί» όπως είπε κι ο Μουχάμμαντ. Δεν υπάρχει τίποτα στο Κοράνι ή αλλού στο Ισλάμ, που να επιβάλει να παντρεύονται μόνοι έφηβοι τους εφήβους κι να απαγορεύει ένας μεσήλικας ή και γέρος να παντρευτεί ένα μικρό κορίτσι. Ο ίδιος ο Μουχάμμαντ παντρεύτηκε ένα κορίτσι 6 ετών ενώ είχε ο ίδιος περάσει τα 50, και «ολοκλήρωσε το γάμο» όταν αυτό ήταν 9 ετών. Στο ίδιο το χαντίθ που αναφέρει ο Ελντίν[1] ο Ουθμάν προτείνει στον Αμπντούρ-Ραχμάν (προφανώς τον Abdur Rahman bin Awf από τους σαχάμπα) να παντρευτεί μια παρθένα (εξ ορισμού μικρή κοπέλα) που θα τον κάνει να θυμηθεί «τις παλιές του μέρες». Τα λόγια του Ουθμάν σημαίνουν ότι ο Αμπντούρ-Ραχμάν ήταν παντρεμένος με κάποια παρθένα «στις παλιές του μέρες» δηλ. αρκετά παλιότερα, άρα ακόμα κι αν τότε που παντρεύτηκε την παρθένα ήταν έφηβος, τώρα μετά από πολύ καιρό δεν είναι έφηβος πια. Ωστόσο του προτείνεται να παντρευτεί μια μικρή παρότι ο ίδιος δεν είναι πια νέος.

Ο φίλος μας Άχμαντ Ελντίν πασχίζει να αποδείξει ότι το Κοράνιο δεν μιλά και για προέφηβες, αλλά οπωσδήποτε για έφηβες κι ακόμα περισσότερο, για έφηβες που η περίοδός τους έχει καθυστερήσει. Γράφει:

…μπορούμε να έχουμε εφηβική ηλικία χωρίς περίοδο που απλά για λόγους υγείας η οργανισμού καθυστέρει να έρθει. Και σε αυτό ακριβώς το φαινόμενο κάνει αναφορά το Κοράνι στο 65 κεφάλαιο στίχο 4

Τονίζει ο greekmurtad «ότι ο Μουσουλμάνος μπορεί να παντρεύεται συζύγους που δεν έχουν ακόμη περίοδο ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ και όχι για άλλους λόγους» Το ότι είναι μικρές δεν σημαίνει ότι είναι και παιδιά προεφηβικής ηλικίας, είναι απλά έφηβες που δεν έχουν ακόμη την περίοδο τους.

Έπειτα ο greekmurtad παραθέτει κάποιες ερμηνείες του Κορανίου η οποίες δεν αντιφάσκουν καθόλου στο γεγονός ότι έχουμε αναφορές για νέες η μικρές κοπέλες. Αλλά αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα διότι όπως δείξαμε μια κοπέλα μπορεί να είναι στην αρχή της εφηβείας της η κατά την διάρκεια αυτής χωρίς απαραίτητα να της έχει η έρθει η περίοδος της.

Μια άλλη επιστημονική προσεγγίσει στο θέμα είναι ότι το Κοράνι στο 65:4 κάνει αναφορά για γυναίκες που πάσχουν από αμηνόρροια. Διαβάζουμε για αυτό: «Η διακοπή της περιόδου ή αμηνόρροια όπως λέγεται στην ιατρική ορολογία, ταλαιπωρεί δυστυχώς έναν μεγάλο αριθμό γυναικών, σε διάφορες φάσεις της ζωής τους γι αυτό και χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: Αυτήν της πρωτοπαθούς που αναφέρεται στην μη εμφάνισή της κατά την εφηβεία και αυτήν της δευτεροπαθούς που διακόπτεται για μερικούς μήνες ή και περισσότερο»(http://www.myself.gr/Article/health-woman-period/39-2523.html)

Και όμως, το Κοράνιο εννοεί κυρίως κορίτσια που λόγω ηλικίας δεν έχουν ακόμη περίοδο, δηλαδή είναι πολύ μικρά. Αυτό το λένε οι εξηγητές του Κορανίου, όχι εμείς! Ας τους πάρουμε έναν-έναν:

Ο Ιμπν Αμπάς ο σύντροφος του Μουχάμμαντ, που ακριβώς επειδή ήταν στους «σαχάμπα» θεωρείται από τους εγκυρότερους ερμηνευτές, γράφει: «Τι ισχύει για την περίοδο αναμονής αυτών που δεν έχουν εμμηνορρυσία επειδή είναι πολύ νέες; (μαζι μ’ αυτές που δεν έχουν) λόγω μικρής ηλικίας, η περίοδος της αναμονής τους είναι τρεις μήνες»[2] Tanwîr al-Miqbâs min Tafsîr Ibn ‘Abbâs – Quran 65.4

O Al Wahidi ένας πολύ σοβαρός ερευνητής, εξηγεί ολοκάθαρα ότι ο στίχος αναφέρεται στις συζύγους «αυτές που είναι πολύ νέες, [τόσο που ακόμα δεν έχουν αρχίσει να εμμηνορροούν], αυτές που είναι πολύ μεγάλες [των οποίων η έμμηνος ροή έχει σταματήσει] και αυτές που είναι έγκυοι» [3] Asbab Al-Nuzul του Al-Wahidi – Quran 65.4

Το ταφσίρ αλ-Τζαλαλαΰν γράφει: «αυτές που δεν έχουν ακόμη εμμηνορρυσία, λόγω της νεαρής ηλικίας τους»[4] Tafsir Al-Jalalayn – Quran 65.4

Το ταφσίρ του Ιμπνί Καθίρ γράφει: «το ίδιο και για τις μικρές, που δεν έχουν ακόμη φτάσει τα χρόνια της εμμηνορρυσίας». [5] Tafsir ‘ibn Kathir 65:4

Ο Τάμπαρι γράφει: (στα αραβικά) «Η ερμηνεία του εδαφίου “Κι αυτές από τις γυναίκες σας που έχουν περάσει την ηλικία της εμμήνου ρύσης, γι’ αυτές η Ίντντα (περίοδος αναμονής που συνιστάται) αν έχετε αμφιβολία (για τις περιόδους τους) είναι τρεις μήνες· και γι’ αυτές που δεν έχουν έμμηνα (δηλ. είναι ακόμη ανώριμες) η Ίντντα τους (συνιστώμενη περίοδος αναμονής) είναι τρεις μήνες επίσης.” Είπε: Το ίδιο εφαρμόζεται στην ίντντα για κορίτσια που δεν έχουν έμμηνα επειδή είναι πολύ μικρά, αν ο άντρας τους τα χωρίσει επειδή αφότου ολοκληρώσει το γάμο μαζί τους.» Tafsir al-Tabari 65:4

Πάμε και στον Μαουντούντι, που τον έχουμε ήδη αναφέρει και για τον οποίο ο Άχμεντ Ελντίν γράφει: «ο greekmurtad διαστρέβλωσε τα λόγια του Μαουντούντι επιτηδευμένα … Ο greekmurtad o απατεώνας είναι πολύ πρόθυμος να βάζει μεταφράσεις για να ελέγχουμε αν έκανε σωστά την μετάφραση αλλά εδώ ξεκάθαρα απέφυγε να βάλει το αγγλικό κείμενο η την πηγή για να μην πιαστεί στα πράσα να κάνει την απατεωνιά.» Κατ’ αρχήν κακώς γράφει ο φίλος μας ότι δεν βάλαμε πηγή, ενώ τη βλέπει: Maududi, τόμος 5, σελ. 620, σημείωση 13. Δεν βάλαμε την προηγούμενη φορά το αγγλικό κείμενο, αλλά τώρα θα το βάλουμε και μάλιστα θα μεταφράσουμε και την προηγούμενη παράγραφο, που ο Άχμαντ μας κατηγορεί ότι δεν μεταφράσαμε, για να δει με τα μάτια του ο αναγνώστης αν παραποιήσαμε κάτι. Αν δείτε κάποιο λάθος ή διαστρέβλωση στη μετάφρασή μας, ή να αλλάζει το νόημα από την πρώτη παράγραφο που δεν είχαμε παραθέσει, σχολιάστε το! Λέει λοιπόν ο Μαουντούντι:

«Μπορεί να μην έχουν ακόμη έμμηνα είτε λόγω μικρής ηλικίας, είτε λόγω καθυστέρησης στην εμμηνόρροια όπως συμβαίνει στην περίπτωση κάποιων γυναικών, είτε λόγω ισόβιας αμηνόρροιας, πράγμα που παρότι είναι σπάνιο, μπορεί επίσης να συμβαίνει. Σε κάθε περίπτωση, η περίοδος αναμονής μιας τέτοιας γυναίκας είναι η ίδια με της γυναίκας που της σταμάτησε η εμμηνορρυσία, δηλαδή τρεις μήνες από τότε που ανακοινώθηκε το διαζύγιο.

Εδώ, πρέπει κανείς να έχει κατά νου το γεγονός ότι σύμφωνα με τις εξηγήσεις που δίδονται στο Κοράνι το ερώτημα της περιόδου αναμονής ανακύπτει όσον αφορά τις γυναίκες με τις οποίες έχει ολοκληρωθεί ο γάμος, γιατί δεν υπάρχει περίοδος αναμονής σε περιπτώσεις που το διαζύγιο εκδίδεται πριν την ολοκλήρωση του γάμου. (Αλ-Αζχάμπ: 49). Ως εκ τούτου, το ότι αναφέρεται η περίοδος αναμονής- για τα κορίτσια που δεν έχουν ακόμη εμμηνόρροια, σαφώς αποδεικνύει ότι όχι μόνο είναι επιτρεπτό να δίνουμε την κοπέλα για γάμο σε αυτήν την ηλικία αλλά είναι επιτρεπτό για τον σύζυγο να ολοκληρώνει το γάμο μαζί της. Τώρα, προφανώς κανένας μουσουλμάνος δεν έχει το δικαίωμα να απαγορεύσει κάτι που το Κοράνι έχει κρίνει ως αποδεκτό.[6] http://www.englishtafsir.com/Quran/65/index.html#sdfootnote13sym)

Τώρα που είδατε ότι δεν παραποιήσαμε στο ελάχιστο αυτά που γράφει ο Μαουντούντι, ας ξαναγυρίσουμε στον Άχμαντ Ελντίν που γράφει για μας: «Ψεύδεται γιατί ο Μαουντουντι είπε:

«Δεν έχουν περίοδο λόγου μικρής ηλικίας είτε καθυστερεί η περίοδος, όπως συμβαίνει σε μερικές γυναίκες, η έχουμε και απουσία της περιόδου εντελώς» (http://www.englishtafsir.com/Quran/65/index.html#sdfootnote13sym )

Φοβόμαστε ότι ο Άχμαντ Ελντίν απευθύνεται σε τελείως λοβοτομημένους εγκεφάλους όταν γράφει αυτά.

• Κατ’ αρχήν, είναι εκείνος που ψεύδεται όταν κατηγορεί εμάς ότι ψευδόμαστε κι ότι διαστρεβλώνουμε τα λόγια του Μαουντούντι. Αν ήθελε να είναι ακριβής, κι όχι να μας κατηγορεί για να δημιουργεί εντυπώσεις, θα έγραφε ότι δεν αναφέρουμε όλες τις περιπτώσεις που αναφέρει ο Μαουντούντι. Όμως, τι άλλαξε στο νόημα των λόγων του Μαουντούντι που γράψαμε μόνο για την πρώτη, και γιατί θα έπρεπε οπωσδήποτε να γράψουμε για τις υπόλοιπες; Το θέμα του άρθρου μας δεν είναι αν κάποιες παντρεμένες δεν έχουν έμμηνα λόγω οργανικής ιδιαιτερότητας, αλλά το αν το Κοράνι επιτρέπει το γάμο και τη συνουσία με κορίτσια που δεν έχουν περίοδο επειδή είναι μικρά. Τα υπόλοιπα δεν μας χρειάζονται.
• Γι’ αυτό, ακριβώς στην ίδια πρόταση με την οποία ο Ελντίν δήθεν μας βγάζει ψεύτες, μας επιβεβαιώνει! Ξανακοιτάξτε το πρώτο σκέλος της πρότασης που μας επιδεικνύει, χωρίς να το τονίσει: «Δεν έχουν περίοδο λόγου μικρής ηλικίας». Τι διαφορετικό γράψαμε εμείς, από το ότι σύμφωνα με το Κοράνι ο μουσουλμάνος μπορεί να παντρευτεί και να κάνει σεξ με ένα κορίτσι που δεν έχει περίοδο επειδή είναι μικρό σε ηλικία; Πού είναι η απατεωνιά που μας προσάπτει; Λέει ο Μαουντούντι αυτό που είπαμε ότι λέει, ναι ή όχι; Ασφαλώς και το λέει, και μάλιστα πρώτο-πρώτο. Το ότι προσθέτει και την περίπτωση κάποιες παντρεμένες να μην έχουν περίοδο όχι λόγω μικρής ηλικίας αλλά λόγω ιδιαιτερότητας του οργανισμού, δεν αναιρεί ότι το Κοράνιο επιτρέπει στους μουσουλμάνους να παντρεύονται και να συνουσιάζονται με κορίτσια που δεν έχουν περίοδο λόγω μικρής ηλικίας! Μάλιστα ο Μαουντούντι πρώτα αναφέρει τις παντρεμένες που δεν έχουν περίοδο επειδή είναι πολύ μικρές, καθώς αυτή είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση, και δεύτερη βάζει την περίπτωση να καθυστερεί η περίοδος ή να μην υπάρχει καθόλου, προσθέτοντας κιόλας μετά το «έχουμε και απουσία της περιόδου εντελώς» τη φράση «πράγμα που παρότι είναι σπάνιο, μπορεί επίσης να συμβαίνει» (though rare, may also be the case) που ο Άχμεντ Ελντίν απέφυγε να μεταφράσει. Βέβαια ο φίλος μας δεν έβαλε τη φράση αυτή, επειδή του καταστρέφει το επιχείρημα ότι το Κοράνιο αναφέρεται μόνο σε καθυστέρηση ή απουσία περιόδου κι όχι σε κάτι άλλο. Όμως ο Μαουντούντι μας λέει ότι αν και αυτή η περίπτωση της παροδικής ή μόνιμης αμηνόρροιας υπάρχει, είναι πιο σπάνια, και κατά κανόνα οι παντρεμένες που δεν έχουν περίοδο, δεν έχουν επειδή είναι πολύ μικρές. Εμείς λοιπόν κάνουμε απατεωνιές, ή ο Άχμαντ Ελντίν;

Γράφει ακόμη ο Άχμαντ Ελντίν:

Η γυναίκα του Προφήτη, η Aisha, σημείωσε ότι ακόμα και σε ένα κορίτσι που της έρχεται η περίοδος στα 9 είναι γυναίκα.(Sahih Tirmidhi, No102)

Εδώ η Άισα, μια απ’ τις πολλές γυναίκες που παντρεύτηκε ο «Προφήτης» μας μεταφέρει τη γνώμη της, που ίσως είναι και η γνώμη των Αράβων της εποχής της, ότι ένα παιδί που έχει περίοδο στα 9 του χρόνια είναι γυναίκα, και ο απολογητής του Ισλάμ μας μεταφέρει τη γνώμη αυτή λες και είναι κάτι που θα πρέπει να το πάρουμε στα σοβαρά και να διαμορφώσουμε την αντίληψή μας σύμφωνα με αυτό! Και τώρα μάλλον φτάνουμε στην καρδιά του προβλήματος που δημιουργεί το Κοράνι και κατ’ επέκταση το Ισλάμ με τη Σούννα του: Το ότι μετατρέπει τη γνώμη και την πρακτική των Αράβων της εποχής του Μουχάμμαντ σε κάτι που τάχα είπε ο Θεός κι έχει γενική ισχύ για όλους τους αληθινούς πιστούς του σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις εποχές. Τελικά ο «απολογητής του Ισλάμ» αντί να μας αντικρούει όπως φαντάζεται, μας επιβεβαιώνει και με το παραπάνω όταν λέμε ότι το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία και την παιδεραστία.

Στη Βίβλο το κατώτερο όριο γάμου για ένα κορίτσι ήταν δωδεκάμιση έτη, με τον αρραβώνα να γίνεται από τα 12, ενώ για το αγόρι το κατώτατο όριο ήταν τα 13 έτη, εκτός κι αν σε αυτή την ηλικία τα δυο φύλα δεν εμφάνιζαν σημεία ωριμότητας οπότε θεωρούνταν παιδιά μέχρι την ηλικία των 20 ετών (Βλ. http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?letter=M&artid=91#242). Αυτό είναι κατανοητό αν σκεφτούμε την σκληρή εποχή με το χαμηλό προσδόκιμο επιβίωσης. Όμως δεν νομίζουμε να υπάρχουν σήμερα στη Δύση άνθρωποι που να ονειρεύονται να παντρευτούν ή να παντρέψουν τα παιδιά τους σε ηλικία δωδεκάμιση και δεκατριών ετών. Αν μας ξενίζει μια φορά ο γάμος των εφήβων ηλικίας 12 και 13 ετών, μας ξενίζει ακόμη περισσότερο το ότι ένα κορίτσι 9 ετών μπορεί να δοθεί σε γάμο επειδή έχει έμμηνο ρύση. Ακόμα χειρότερα μας ξενίζει ότι ένα κορίτσι μικρότερο κι από 9 ετών μπορεί να δοθεί σε γάμο χωρίς καν να έχει έμμηνο ρύση, μόνο και μόνο επειδή έχει βγάλει τρίχες στα γεννητικά του όργανα, όπως μας λέει ο Άχμαντ Ελντίν!

Γι’ αυτό βρίσκουμε ταιριαστό να κλείσουμε το άρθρο μας με σχόλια του David Wood επάνω στο θέμα, τα οποία μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους και τα οποία βρήκαμε εδώ και εδώ:

«Αυτή η νοοτροπία του «αν έχει ματώσει, μπορεί να ζευγαρώσει», εκτός του ότι είναι απεχθής, είναι και εντελώς αναληθής. Ένα εννιάχρονο κοριτσάκι δεν είναι έτοιμο για σεξ, ούτε για τεκνοποιία, ακόμα και αν έχουν αρχίσει νωρίτερα από άλλα κοριτσάκια τα έμμηνά της. Παιδιά τέτοιας ηλικίας είναι ακόμα στην ανάπτυξη. Όταν τους προκύψει εγκυμοσύνη, τα σώματά τους διοχετεύουν τα θρεπτικά συστατικά στο σχηματιζόμενο έμβρυο, στερώντας τα αναπτυσσόμενα σώματα των κοριτσιών από τις τόσο αναγκαίες βιταμίνες, μέταλλα και άλλα στοιχεία.  Επί πλέον, οι εφηβικές εγκυμοσύνες είναι και πρόξενοι ποικίλων επιπλοκών, επειδή απλούστατα, τα κορμιά των μικρών κοριτσιών δεν είναι έτοιμα για τοκετό.

Η Δύση έχει διακρίνει τους κινδύνους που η εφηβική εγκυμοσύνη μπορεί να επιφέρει.  Οι Μουσουλμάνοι απολογητές συχνά υποστηρίζουν πως ο γάμος με νεαρά κορίτσια ήταν σύνηθες την βιβλική εποχή.  Αυτό ίσως να αληθεύει,, αλλά μόνο επειδή οι γάμοι με νεαρές ήταν μέρος της κουλτούρας, και όχι επειδή ο Θεός τους είχε επικυρώσει. Ενώ πολλές Χριστιανικές χώρες έχουν αναγνωρίσει τις πιθανές βλάβες που μπορούν να επιφέρουν οι εγκυμοσύνες στις έφηβες κοπέλες, και ως εκ τούτου έχουν ανεβάσει την νόμιμη ηλικία γάμου, οι Μουσουλμανικές χώρες συχνά αποκλείονται από τέτοιες προόδους, εξ αιτίας του Μωάμεθ.  Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, επειδή οι Μουσουλμάνοι συχνά υποστηρίζουν  πως ο Μωάμεθ ήταν επιστημονικά φωτισμένος, και πως το Κοράνι είναι ένα επιστημονικό αριστούργημα.    Στην πραγματικότητα, ο γάμος του Μωάμεθ με την Aisha βλάπτει μικρά κορίτσια κατά μήκος της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Οι κίνδυνοι έχουν επισημανθεί ακόμα και από τον οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση σε μια προσπάθεια να αναχαιτιστούν οι πρακτικές που στηρίζονται από το Ισλάμ :

Οι παραδοσιακές πρακτικές μιας κουλτούρας αντικατοπτρίζουν  τις αξίες και τις πεποιθήσεις που τηρούνται από τα μέλη μιας κοινωνίας, για διαστήματα που συχνά καλύπτουν ολόκληρες γενιές.  Κάθε κοινωνική ομάδα στον κόσμο έχει συγκεκριμένες παραδοσιακές πρακτικές και πεποιθήσεις της ιδιαίτερης κουλτούρας του, μερικές από τις οποίες είναι ωφέλιμες για όλα τα μέλη, ενώ άλλες βλάπτουν μια συγκεκριμένη ομάδα, όπως οι γυναίκες.  Στις βλαβερές αυτές παραδοσιακές πρακτικές συμπεριλαμβάνονται: ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, βεβιασμένο τάϊσμα γυναικών, πρώιμος γάμος, διάφορα ταμπού ή πρακτικές που εμποδίζουν την γυναίκα να ελέγχει την γονιμότητά της, διατροφικά ταμπού και παραδοσιακές πρακτικές γέννας, προτίμηση στα αρσενικά τέκνα και οι επιπτώσεις της στην υπόσταση του θηλυκού τέκνου, η θνησιμότητα θηλυκών βρεφών, πρόωρη εγκυμοσύνη και τιμή προίκας.

Παρά την βλαβερή φύση τους και την παραβίαση διεθνών νόμων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τέτοιου είδους πρακτικές συνεχίζουν επειδή δεν αμφισβητούνται, και έτσι αποκτούν μια αύρα ηθικότητας στα μάτια εκείνων που τις εφαρμόζουν.

Ο παιδικός γάμος στερεί το κοριτσάκι από την παιδική της ηλικία, περίοδος που είναι απαραίτητη για την βιολογική, συναισθηματική και ψυχολογική της διάπλαση.  Στην πραγματικότητα, ο πρόωρος γάμος ασκεί τρομερή συναισθηματική πίεση, αφού η νεαρή απομακρύνεται από το σπίτι των γονέων της και τοποθετείται στο σπίτι ενός συζύγου και πεθερικών. Ο σύζυγος, που θα είναι ως επί το πλείστον πολύ μεγαλύτερος από αυτήν, θα έχει ελάχιστα πράγματα κοινά με μια νεαρή έφηβη.  Με αυτόν τον άγνωστο άνδρα είναι υποχρεωμένη να διαμορφώσει μια συναισθηματική και σαρκική σχέση.  Υποχρεώνεται να έχει σεξουαλική επαφή μαζί του, αν και σωματικά ίσως να μην έχει σχηματιστεί πλήρως.

Οι επιπλοκές υγείας που προκύπτουν από τους πρώιμους γάμους στην Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική -για παράδειγμα- συμπεριλαμβάνουν το ρίσκο χειρουργικού τοκετού, χαμηλό σωματικό βάρος και υποσιτισμός που είναι αποτέλεσμα συχνών εγκυμοσύνων και γαλακτογονία σε μια περίοδος της ζωής που οι ίδιες οι νεαρές μητέρες είναι ακόμα στην ανάπτυξη.

Η πρώιμη εγκυμοσύνη μπορεί να έχει βλαβερές συνέπειες και στις νεαρές γυναίκες και στα μωρά τους.  Σύμφωνα με τον οργανισμό Ηνωμένων Εθνών UNICEF, κανένα κορίτσι δεν θα έπρεπε να μείνει έγκυος πριν τα 18, επειδή δεν είναι ακόμα σωματικά έτοιμη να κυοφορεί.  Τα βρέφη νεαρών μητέρων κάτω των 18 ετών έχουν την τάση να γεννιούνται πρόωρα και με χαμηλό σωματικό βάρος.  Αυτά τα βρέφη έχουν μεγάλες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους.  Το ρίσκο για την ζωή της ίδιας της μητέρας είναι επίσης μεγαλύτερο.  Η κακή υγεία είναι σύνηθες φαινόμενο ανάμεσα στις άπορες εγκυμονούσες και γαλακτίζουσες γυναίκες.

Σε πολλά μέρη του αναπτυσσόμενου κόσμου, ειδικά σε αγροτικές περιοχές, τα κορίτσια παντρεύονται αμέσως μετά την εφηβεία, και είναι αναμενόμενο να αρχίσουν να τεκνοποιούν αμέσως.  Παρ’ ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80, σε πολλές περιοχές η πλειοψηφία των κοριτσιών κάτω των 20 ετών είναι ήδη παντρεμένες και έχουν κάνει παιδιά. Παρ’ ότι πολλές χώρες έχουν ανεβάσει την νόμιμη ηλικία γάμου, αυτό έχει επηρεάσει ελάχιστα τις παραδοσιακές κοινωνίες όπου ο γάμος και η τεκνοποιία προσδίδουν «κύρος» στην γυναίκα.

Ένα πρόσθετο ρίσκο στις νεαρές μητέρες είναι και ο εμποδισμένος τοκετός, ο οποίος προκύπτει όταν το κεφάλι του βρέφους είναι πολύ μεγάλο για την σωματική διάπλαση της μητέρας.  Αυτό προξενεί κυστο-κολπικά συρίγγια,  ειδικά όταν κάποιος ανεκπαίδευτος βοηθός τοκετού πιέζει αδικαιολόγητα για να βγει το κεφάλι του βρέφους.

Σε αντίθεση με τους Μουσουλμανικούς ισχυρισμούς, ένα εννιάχρονο κοριτσάκι, απλούστατα, δεν είναι προετοιμασμένο για σεξουαλική επαφή ή για τα πιθανά επακόλουθά της (εγκυμοσύνη, τοκετός, θηλασμός και ανατροφή ενός παιδιού). Είναι μια αδικαιολόγητα επικίνδυνη πρακτική, μιας και θα μπορούσε να εξασφαλιστεί μια πολύ πιο ασφαλής σχέση, αν ο γάμος ετελείτο λίγα χρόνια αργότερα, όταν το κορίτσι θα ήταν σε προχωρημένη εφηβεία.

Οι Μουσουλμάνοι πιθανόν να απαντούσαν εδώ πως «η Aisha ποτέ δεν έμεινε έγκυος, οπότε, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έχουν σημασία.»  Και όμως, έχουν σημασία.  Κάθε χρόνο, αμέτρητα νεαρά κορίτσια -που ακόμα παίζουν με τις κούκλες τους- τα πηγαίνουν να μείνουν με κατά πολύ μεγαλύτερους συζύγους. Αν ποτέ ερχόταν κανείς αντιμέτωπος με αυτούς τους συζύγους, εκείνοι δεν θα απολογούνταν λέγοντας «μα είναι μέρος της Αραβικής κουλτούρας», αλλά μάλλον θα διατείνονταν πως «δεν είναι κακό πράγμα, αφού και ο Μωάμεθ το έκανε.»»

Όσο για τα «πραγματικά στοιχεία» που έχει να μας φέρει ο Άχμαντ Ελντίν για να μας αποδείξει ότι η… Αγία Γραφή είναι το παιδεραστικό βιβλίο και όχι το Κοράνι, τα έχουμε αναιρέσει εδώ.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Τελευταία κυκλοφορεί στο Ίντερνετ είδηση με «παιδεραστικούς γάμους» στελεχών της Χαμάς. Το πιο πιθανό είναι ότι πρόκειται για είδηση κατασκευασμένη. Δείτε και τις σελίδες http://en.rian.ru/world/20090731/155691844.html (έγκυρο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων, που αναφέρει ρητά ότι οι νύφες κάθονταν χωριστά από τους γαμπρούς),
http://www.hoax-slayer.com/mass-muslim-marriage.shtml και http://www.foreignpolicyjournal.com/2010/02/22/hate-2-0/ Το ότι στο Ισλάμ επιτρέπεται ο γάμος με πολύ μικρά κορίτσια δεν σημαίνει ότι κάθε τέτοια είδηση είναι αληθινή.

Η ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ-3: «Η πραγματική παιδεραστία βρίσκεται στην Βίβλο»

Η ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ-4: ΒΙΑΣΜΟΙ ΣΤΗ ΒΙΒΛΟ

---

[1] Volume 7, Book 62, Number 3: Narrated ‘Alqama: While I was with Abdullah, ‘Uthman met him at Mina and said, «O Abu ‘Abdur-Rahman ! I have something to say to you.» So both of them went aside and ‘Uthman said, «O Abu ‘Abdur-Rah. man! Shall we marry you to a virgin who will make you remember your past days?» When ‘Abdullah felt that he was not in need of that, he beckoned me (to join him) saying, «O ‘Alqama!» Then I heard him saying (in reply to ‘Uthman), «As you have said that, (I tell you that) the Prophet once said to us, ‘O young people! Whoever among you is able to marry, should marry, and whoever is not able to marry, is recommended to fast, as fasting diminishes his sexual power.

[2] (And for such of your women as despair of menstruation) because of old age, (if ye doubt) about their waiting period, (their period (of waiting) shall be three months) upon which another man asked: “O Messenger of Allah! «What about the waiting period of those who do not have menstruation because they are too young?” (along with those who have it not) because of young age, their waiting period is three months.» Another man asked: “what is the waiting period for those women who are pregnant?” (And for those with child) i.e. those who are pregnant, (their period) their waiting period (shall be till they bring forth their burden) their child. (And whosoever keepeth his duty to Allah) and whoever fears Allah regarding what he commands him, (He maketh his course easy for him) He makes his matter easy; and it is also said this means: He will help him to worship Him well. Tanwîr al-Miqbâs min Tafsîr Ibn ‘Abbâs – Quran 65.4

[3] (And for such of your women as despair of menstruation…) [65:4]. Said Muqatil: “When the verse (Women who are divorced shall wait, keeping themselves apart…), Kallad ibn al-Nu‘man ibn Qays al-Ansari said: ‘O Messenger of Allah, what is the waiting period of the woman who does not menstruate and the woman who has not menstruated yet? And what is the waiting period of the pregnant woman?’ And so Allah, exalted is He, revealed this verse”. Abu Ishaq al-Muqri’ informed us> Muhammad ibn ‘Abd Allah ibn Hamdun> Makki ibn ‘Abdan> Abu’l-Azhar> Asbat ibn Muhammad> Mutarrif> Abu ‘Uthman ‘Amr ibn Salim who said: “When the waiting period for divorced and widowed women was mentioned in Surah al-Baqarah, Ubayy ibn Ka‘b said: ‘O Messenger of Allah, some women of Medina are saying: there are other women who have not been mentioned!’ He asked him: ‘And who are they?’ He said: Those who are too young [such that they have not started menstruating yet], those who are too old [whose menstruation has stopped] and those who are pregnant’. And so this verse (And for such of your women as despair of menstruation…) was revealed”. Asbab Al-Nuzul by Al-Wahidi – Quran 65.4

[4] And [as for] those of your women who (read allā’ī or allā’i in both instances) no longer expect to menstruate, if you have any doubts, about their waiting period, their prescribed [waiting] period shall be three months, and [also for] those who have not yet menstruated, because of their young age, their period shall [also] be three months – both cases apply to other than those whose spouses have died; for these [latter] their period is prescribed in the verse: they shall wait by themselves for four months and ten [days] [Q. 2:234]. And those who are pregnant, their term, the conclusion of their prescribed [waiting] period if divorced or if their spouses be dead, shall be when they deliver. And whoever fears God, He will make matters ease for him, in this world and in the Hereafter. Tafsir Al-Jalalayn – Quran 65.4

[5] The `Iddah of Those in Menopause and Those Who do not have Menses Allah the Exalted clarifies the waiting period of the woman in menopause. And that is the one whose menstruation has stopped due to her older age. Her `Iddah is three months instead of the three monthly cycles for those who menstruate, which is based upon the Ayah in (Surat) Al-Baqarah. [see 2:228] The same for the young, who have not reached the years of menstruation. Their `Iddah is three months like those in menopause. This is the meaning of His saying.Tafsir ‘ibn Kathir 65:4

[6] They may not have menstruated as yet either because of young age, or delayed menstrual discharge as it happens in the case of some women, or because of no discharge at all throughout life which, though rare, may also be the case. In any case, the waiting-period of such a woman is the same as of the woman, who has stopped menstruation, that is three months from the time divorce was pronounced.

Here, one should bear in mind the fact that according to the explanations given in the Quran the question of the waiting period arises in respect of the women with whom marriage may have been consummated, for there is no waiting-period in case divorce is pronounced before the consummation of marriage. (Al-Ahzab: 49). Therefore, making mention of the waiting-period for the girls who have not yet menstruated, clearly proves that it is not only permissible to give away the girl in marriage at this age but it is also permissible for the husband to consummate marriage with her. Now, obviously no Muslim has the right to forbid a thing which the Quran has held as permissible. http://www.islamicstudies.info/tafheem.php?sura=65

Η ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ-3: «Η πραγματική παιδεραστία βρίσκεται στην Βίβλο»

Στις σελίδες http://islamforgreeks.org/2009/02/04/bibleandpedophilia/ και http://islamforgreeks.org/2010/02/07/quran-pedophilia-refutation/που προσπαθεί να αναιρέσει το άρθρο μας Το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία, ο απολογητής του Ισλάμ Άχμαντ Ελντίν πασχίζει ν’ αποδείξει ότι «εάν ένα βιβλίο περιέχει παιδοφιλικες πρακτικές αυτό είναι η Αγία Γραφή» και όχι το δικό του Κοράνι.

Ας δούμε τώρα τα «πραγματικά στοιχεία» που έχει να μας φέρει ο Άχμαντ Ελντίν για να μας αποδειξει ότι η… Αγία Γραφή είναι το παιδεραστικό βιβλίο και όχι το Κοράνι. Όλα τα δικά του γραφόμενα παρατίθενται με πλάγια γράμματα. Απ’ όλα τα δεκάδες βιβλία της Αγίας Γραφής, μας αναφέρει ένα και μόνο χωρίο, το Αριθμοί 31:17-18

«17. και τώρα, θανατώστε από τα παιδιά όλα τα αρσενικά, θανατώστε ακόμα και όλες τις γυναίκες, όσες γνώρισαν άνδρα, που κοιμήθηκαν μαζί του·18. όλα, όμως, τα μικρά κορίτσια, όσα δεν γνώρισαν κοίτη άνδρα, φυλάξτε τα για τον εαυτό σας ζωντανά».

Το εδάφιο αναφέρεται στη θανάτωση των γυναικών που είχαν πορνεύσει με τους Ισραηλίτες σε προηγούμενα κεφάλαια, και των αγοριών που ίσως θα έπαιρναν ρόλο εκδικητή όταν μεγάλωναν (ο Φίλων ο Αλεξανδρεύς μας λέει ότι οι Ισραηλίτες άφησαν ζωντανά και τα πολύ μικρά αγόρια που δεν θα είχαν ανάμνηση των γεγονότων, αλλά εμείς μένουμε στο κείμενο της Βίβλου). Οι Ισραηλίτες κράτησαν ζωντανά τα μικρά κορίτσια/παρθένες, τα οποία θα μπορούσαν να ανατραφούν από τους Ισραηλίτες ως μέλη της δικής τους μονοθεϊστικής φυλής, μιας και στην ηλικία εκείνη δεν είχαν δεθεί συναισθηματικά με κάποιον σύζυγο ούτε ήξεραν ειδωλολατρικές πρακτικές για να τους τις μεταφέρουν. Αυτό λέει το ιστορικό αυτό τμήμα της Παλαιάς Διαθήκης, η οποία αναγνωρίζεται ως ιερό βιβλίο από τους χριστιανούς, και τίποτα περισσότερο.

Όμως, φαίνεται ότι όταν ο φίλος μας ο Άχμαντ δεν βρίσκει αυτό που τον συμφέρει στην Αγία Γραφή, σπεύδει να το επινοήσει από μόνος του! Έτσι στο άρθρο με τίτλο «παιδεραστία στην Αγία Γραφή» γράφει τα εξής καταπληκτικά:

Στον στίχο 18 διαβάζουμε ότι οι Εβραίοι στρατιώτες έχουν εντολή από τον Θεό να κρατήσουν για «τους εαυτούς τους» τα μικρά ανήλικα κοριτσάκια. Άρα ξεκάθαρο στοιχειό παιδεραστίας.

Αντίθετα, εδώ δεν έχουμε κανένα «στοιχειό παιδεραστίας» αλλά έχουμε ένα ξεκάθαρο στοιχείο άγνοιας του γράφοντος. «Για τους εαυτούς σας» σημαίνει «κρατήστε τις ζωντανές» σε αντίθεση με το «Για τον Θεό» που σημαίνει «σκοτώστε τες». Τα κορίτσια που ενσωματώθηκαν στην κοινότητα των Εβραίων μοιράστηκαν σε όλο το Ισραήλ, κι όχι μόνο στους Εβραίους στρατιώτες. Όπως ειναι κατανοητό, σε κάποια στιγμή θα παντρεύονταν σύμφωνα με τα ιουδαϊκά έθιμα. Όμως, πού το ξέρει ο φίλος μας ο Ελντίν ότι θα παντρεύονταν οπωσδήποτε πριν ενηλικιωθούν, πριν δηλ. φτάσουν στην ηλικία των 12 ετών και μιας ημέρας οπότε κανονίζονταν συνήθως οι γάμοι; Ήταν εκεί δίπλα κι έβλεπε;

Δεύτερον πως είναι δυνατόν ο στρατιώτης στο πεδίο μάχης να αναγνωρίσει μια παρθένα από μια μη παρθένα(ανήλικο κοριτσάκι), ειδικά σε εκείνη την αρχαία εποχή; Απλά με την διαδικασία του βιασμού της, και αν ανακάλυπταν ότι δεν ήταν παρθένα τότε την θανάτωναν σύμφωνα με την «εντολή» του Θεού(Ιησού για τους Χριστιανούς) όπως διαβάζουμε από τον στίχο 18 του Βιβλίου των Αριθμών.

Εδώ ο φίλος Ελντίν πρέπει να θεωρεί τους αναγνώστες του τελείως ανιστόρητους. «Ειδικά σε εκείνη την αρχαία εποχή» ήταν που ξεχώριζαν οι παρθένες από τις παντρεμένες, όπως επίσης από τις χήρες και τις πόρνες, γιατί αυτές οι τάξεις θηλέων είχαν διακριτικά στην εμφάνισή τους, δηλ. διαφορετική ενδυμασία, κομμώσεις και κοσμήματα. Αν σήμερα η παντρεμένη και η ανύπαντρη γυναίκα ξεχωρίζουν μόνο από τη βέρα (στους Χριστιανούς) τότε υπήρχαν ένα σωρό διακριτικά που επέτρεπαν σε όσους έβλεπαν μια γυναίκα να ξεχωρίσουν την θεση της μέσα στην κοινωνία και να της φερθούν ανάλογα.

Επίσης, είναι μάλλον γελοίο οι στρατιώτες να έπρεπε «απλά» να… βιάσουν όλες τις αιχμάλωτες για να καταλάβουν αν είναι παρθένες ή όχι, όπως επίσης και είναι αδύνατον να έγιναν τόσες χιλιάδες βιασμοί χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αναφορά στο κείμενο. Ας μαζέψει ο φίλος μας την άγρια φαντασία του, η οποία μπορεί να είναι κατάλληλη για να σερβίρει ένα ψεύτικο Ισλάμ στους αναγνώστες του, αλλά είναι εντελώς ακατάλληλη για να ερμηνεύσει την Αγία Γραφή.

Για να δούμε όμως κάτι ακόμα πιο φρικιαστικό. Ο ίδιος ο Θεός(Ιησούς για τους Χριστιανούς) διατάζει των Μωυση να του παραχωρήσει μερικά ανήλικα κοριτσάκια ως λάφυρα πολέμου:

και οι ψυχές των ανθρώπων ήσαν 16.000, και η απόδοση του Κυρίου 32 ψυχές(Αριθμοί 31:40)

από αυτούς συμπεριλαμβάνονται και μερικά ανήλικα κοριτσάκια. Διάβασε Αριθμοί 31:25-40.

Γιατί θέλει ο Θεός σύμφωνα με την Βίβλο τα μικρά ανήλικα κοριτσάκια;

Έλα ντε για πες μας εσύ τη γνώμη σου βρε Άχμαντ, γιατί τα θέλει τα μικρά ανήλικα κοριτσάκια ο Θεός;

Αλλά για να μην αφήνουμε τον φίλο μας τον Άχμαντ σε αγωνία, αν κάνει έναν μικρό κόπο και διαβάσει τον επόμενο στίχο, τον 41, θα δει ότι τις μικρές αιχμάλωτες πήραν οι ιερείς και όχι βέβαια ο Θεός. Λογικά θα ανατρέφονταν ως προσήλυτες μέσα στις οικογένειες των ιερέων. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ίσως να εκτελούσαν καθήκοντα σκλάβων, ανάλογα με την ηλικία τους, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα διδάσκονταν την ιουδαϊκή θρησκεία.  Δεν υπάρχει εδώ τίποτα «φρικιαστικό», και καμιά αναφορά σε παιδεραστία, ούτε του… Θεού ούτε κανενός άλλου.

Προφανώς ο φίλος μας γνωρίζει ότι αυτοί οι υπαινιγμοί του για χιλιάδες βιασμούς παιδιών από τους στρατιώτες για να… διαπιστωθεί αν ήταν παρθένες ή όχι είναι αδύνατον να πείσουν τόσο «απλά», όσο «απλά» παράγονται από την αχαλίνωτη φαντασία του, κι επειδή δεν βρίσκει κάτι παιδεραστικό στην Παλαιά Διαθήκη, όπως θα επιθυμούσε, πάει και ψάχνει στο… Ταλμούδ! Ποιος του είπε του Άχμαντ Ελντίν ότι το Ταλμούδ είναι μέρος της Αγίας Γραφής των χριστιανών κι έτσι μπορεί να τους κατηγορήσει ότι θεωρούν θεόπνευστο ό,τι γράφεται σ’ αυτό; Τόση άγνοια έχει πια;

Τέλος πάντων, στην πρεμούρα του για αποδείξεις βρίσκει μια σελίδα που ασκεί κριτική στο Ταλμούδ κι από κει μας μεταφέρει τα εξής:

Σύμφωνα με τους Ραβίνους (Tannaïte) ερμηνεύουν το παραπάνω χωρίο ότι έχουμε να κάνουμε με παιδάκια 3 ετών όπου οι ιερείς παντρευόντουσαν η ακόμα είχαν το ελεύθερο να έχουν σεξουαλικές σχέσεις (πηγή: Telushkin 502, και Kuhn 1959, §157, 652f, διαβάστε περισσότερα εδώ στην κατηγορία «παιδιά»)

Τα υπόλοιπα σχόλια του ιδιοκτήτη της ιστοσελίδας και των ραββίνων τα αφήνει αμετάφραστα, μήπως και μπερδέψει κανέναν:

«17. και τώρα, θανατώστε από τα παιδιά όλα τα αρσενικά, θανατώστε ακόμα και όλες τις γυναίκες, όσες γνώρισαν άνδρα, που κοιμήθηκαν μαζί του· ( Αριθμοί 31:17) (Αυτό) αναφέρεται σε εκείνη που έχει κοιμηθεί με άνδρα όπως επίσης εκείνη που είναι κατάλληλη για συνουσία, ακόμα κι όταν δεν έχει κοιμηθεί με άνδρα…[1]

Βλέπουμε λοιπόν εδώ ότι δεν αναφέρεται σε παιδάκια με τα οποία οι ιερείς είχαν το ελεύθερο να έχουν σεξουαλικές σχέσεις, αλλά στα κριτήρια με τα οποία θανατώθηκαν οι Μαδιανίτισσες από τους Ισραηλίτες: Θανατώθηκαν όσες είχαν γνωρίσει άνδρα (έγγαμες, χήρες, πόρνες) και (σύμφωνα με τους ραββίνους) όσες παρθένες ήταν σε ηλικία γάμου.
18. όλα, όμως, τα μικρά κορίτσια, όσα δεν γνώρισαν κοίτη άνδρα, φυλάξτε τα για τον εαυτό σας ζωντανά) Από αυτό ο Ραββίνος Σιμόν μπεν Γιοχάι συνήθιζε να λέει: «η προσήλυτη που έγινε προσήλυτη σε ηλικία μικρότερη από τριών ετών και μιας ημέρας, θεωρείται κατάλληλη να παντρευτεί ιερέα» υποσημ. 137 Kuhn 1959, §157, 652f Η μετάφραση είναι δική μου. Γενικά, οι προσήλυτες δεν επιτρέπεται να παντρευτούν μέλη της ιερατικής τάξης. Σύμφωνα με τους Τανναΐτες ραββίνους, γι’ αυτό ο Μωυσής διέταξε τους Ισραηλίτες να σκοτώσουν όλες τις γυναίκες τις μεγαλύτερες από τριών ετών και μιας ημέρας, επειδή ήταν «κατάλληλες για σεξουαλικές σχέσεις». [138] Στο ίδιο., §157, υποσημείωση 86, 653.[2]

Αν και έτσι κι αλλιώς τα γραφόμενα στο Ταλμούδ δεν μας δεσμεύουν ως Χριστιανούς ούτε και τα θεωρούμε θεόπνευστα, ενώ είμαστε αντίθετοι σε αρκετά – για παράδειγμα το Ταλμούδ δέχεται την πολυγαμία ενώ οι Χριστιανοί όχι  – δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε το πόσο σαθρά είναι τα επιχειρήματα του Άχμαντ Ελντίν. Ο Telushkin που επικαλείται το εν λόγω σάιτ, είναι ένας σύγχρονος Ορθόδοξος Εβραίος ραββίνος (γεν. το 1948) ενώ οι Τανναΐτες ραββίνοι είναι έξι γενεές ραββίνων που δίδαξαν στην περίοδο από 10 μ.Χ. έως και 220 μ.Χ. Ούτε οι Τανναΐτες ούτε βέβαια ο Τελουσκχίν είναι αυτόπτες των γεγονότων που περιγράφονται στους Αριθμούς. Το δε σχόλιο του ραββίνου Μπεν Γιοχάι, ότι «η προσήλυτη που έγινε προσήλυτη σε ηλικία μικρότερη από τριών ετών και μιας ημέρας, θεωρείται κατάλληλη να παντρευτεί ιερέα» σημαίνει ότι η κοπέλα που είχε γίνει προσήλυτη πριν φτάσει στην ηλικία που η Εβραιοπούλα υπάγεται στην ομάδα των ketannah (κορίτσια από 3 ετών και μιας ημέρας έως 12 ετών και μιας ημέρας) έχει το δικαίωμα να παντρευτεί κάποια στιγμή στη ζωή της μέλος της ιερατικής τάξης των Ιουδαίων, σε αντίθεση με τις κοπέλες που γίνονταν προσήλυτες σε μεγαλύτερη ηλικία και δεν το είχαν. Δεν σημαίνει όμως αυτό που προσπαθεί να υποστηρίξει ο Άχμαντ Ελντίν, ότι οι ιερείς των Ιουδαίων ντε και καλά παντρεύονταν παιδάκια τριών ετών!

Η ίδια η απελπισμένη ενέργεια του φίλου μας να καταφύγει στο Ταλμούδ για να αποδείξει ότι το ένα και μοναδικό εδάφιο που του φάνηκε παιδεραστικό σε όλη την Αγία Γραφή, είναι πράγματι τέτοιο, αποδεικνύει από μόνη της ότι στην Αγία Γραφή δεν υπάρχει τίποτα που να επιτρέπει στους ανθρώπους να διαπράττουν παιδεραστία, και μάλιστα σαν να είναι ένας νόμος του Θεού που ο πιστός δεν μπορεί να αμφισβητήσει, όπως κάνει το Κοράνι. Ας ασχοληθεί λοιπόν με το δικό του ιερό βιβλίο κι ας μαζέψει την αχαλίνωτη φαντασία του.

---

[1] [This] refers to her who has slept with a man as well as her who is suitable for intercourse, even when she has not slept with a man…»

[2] From here R. Shimon b. Yohai used to say: a Proselyte girl who became a proselyte in the age of less than three years and one day, is rendered fit to marry into the priesthood.» [137] Kuhn 1959, §157, 652f. My translation. In general, proselytes are not allowed to marry into the priesthood.

According to the Tannaïte Rabbis, Moses therefore had ordered the Israelites to kill all women older than three years and a day, because they were «suitable for having sexual relations.» [138] [138] Ibid., §157, footnote 86, 653.

ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…

Ο Άχμαντ Ελντίν αποφάσισε να απαντήσει στην απάντησή μας σχετικά με την παιδοφιλία στη Βίβλο.

Κατ’ αρχήν χαιρόμαστε που σιωπηρά παραδέχεται ότι στο προηγούμενο άρθρο του έγραφε ανοησίες, και που δεν επανήλθε σε αυτές. Μιλάμε για τα σημεία όπου τον διορθώσαμε:

1)       αναφορικά με τη Βιβλική ορολογία, για την οποία έχει μεσάνυχτα. Περί αυτού του εξηγήσαμε ότι το «Κρατήστε τες για τους εαυτούς σας» σημαίνει «κρατήστε τις ζωντανές» σε αντίθεση με το «Για τον Θεό» που σημαίνει «σκοτώστε τες».

2)      Αναφορικά με τη διαφορά στο ντύσιμο των γυναικών της εποχής. Ο φίλος μας ισχυριζόταν ότι για να καταλάβουν οι Ισραηλίτες ποιες κρατούμενες ήταν παρθένες και ποιες όχι, θα έπρεπε να τις βιάσουν όλες και όποια δεν έβρισκαν παρθένα να τη σκότωναν! Σε αυτό εξηγήσαμε στον παραληρούντα απολογητή ότι ««Ειδικά σε εκείνη την αρχαία εποχή» ήταν που ξεχώριζαν οι παρθένες από τις παντρεμένες, όπως επίσης από τις χήρες και τις πόρνες, γιατί αυτές οι τάξεις θηλέων είχαν διακριτικά στην εμφάνισή τους, δηλ. διαφορετική ενδυμασία, κομμώσεις και κοσμήματα. Αν σήμερα η παντρεμένη και η ανύπαντρη γυναίκα ξεχωρίζουν μόνο από τη βέρα (στους Χριστιανούς) τότε υπήρχαν ένα σωρό διακριτικά που επέτρεπαν σε όσους έβλεπαν μια γυναίκα να ξεχωρίσουν την θεση της μέσα στην κοινωνία και να της φερθούν ανάλογα.»

Είναι λοιπόν παρήγορο, που στην επόμενη απάντησή του ο μουσουλμάνος απολογητής δεν κατέφυγε στις ίδιες ανοησίες. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι συνετίστηκε. Απλά προχώρησε σε άλλες, που ίσως είναι και μεγαλύτερες. Ας δούμε αναλυτικά την «απάντηση» που μας ετοίμασε κι αυτή τη φορά:

«Ο greekmurtad στην προσπάθεια του να απαντήσει το άρθρο μου που δείχνω την παιδοφιλία της Άγιας Γραφής ομολογεί ότι δεν βρίσκει τίποτα το κακό όταν ένας ιερέας παίρνει σκλάβα μια μικρή κοπέλα για να τον υπηρετεί και να εκτελεί καθήκοντα. Λέει:

«Λογικά θα ανατρέφονταν ως προσήλυτες μέσα στις οικογένειες των ιερέων. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ίσως να εκτελούσαν καθήκοντα σκλάβων,»

Ξεκινάει ο φίλος μας τα γνωστά κόλπα, να προσπαθεί να προκαταβάλει τον αναγνώστη από τις πρώτες παραγραφους. Αυτό που γράφουμε είναι ακριβώς αυτό που γράψαμε: Ότι λογικα θα ανατρέφονταν ως προσήλυτες, αφού αποκλείεται να τους επέτρεπαν οι ιερείς του Γιαχβέ να ασκούν κάποια ειδωλολατρική θρησκεία. Κάναμε επίσης και μια υπόθεση, στα πλαίσια της λογικής πάντα: ότι ίσως εκτελούσαν καθήκοντα σκλάβων. Δεν είπαμε ότι αυτό είναι καλό, ούτε ότι είναι κακό. Οι υπόλοιπες «διαπιστώσεις» του Άχμαντ είναι τρίχες.

Αλλά ας συνεχίσουμε να παρακολουθούμε το συλλογισμό του:

Όλα αυτά τα αναφέρει για τις κοπέλες που κάνει αναφορά το χωρίο της «αγίας» γραφής:

«και τώρα, θανατώστε από τα παιδιά όλα τα αρσενικά, θανατώστε ακόμα και όλες τις γυναίκες, όσες γνώρισαν άνδρα, που κοιμήθηκαν μαζί του·18. όλα, όμως, τα μικρά κορίτσια, όσα δεν γνώρισαν κοίτη άνδρα, φυλάξτε τα για τον εαυτό σας ζωντανά» ( Αριθμοί 31:17-18)

Δεν θα αναφερθώ βεβαίως στο γεγονός ότι ο greekmurtad δεν τόλμησε να δικαιολογήσει (και λογικό) τον θεό του (σύμφωνα για αυτόν τον Ιησού)

Και σύμφωνα με τον Άχμεντ Ελντίν, τον Αλλάχ! Αν δεν το έχετε συνειδητοποιήσει, όλα αυτά τα οποία ο Άχμεντ Ελντίν καταλογίζει στον Θεό της Βίβλου με ύφος δανεισμένο από αθέους και λοιπούς αρνητικά διακείμενους προς τις θρησκείες γενικώς, η θρησκεία του δέχεται ότι τα διέταξε στον Μωυσή ο Αλλάχ – που είναι ο πραγματικός θεός για τον Άχμαντ Ελντίν – για να τιμωρήσει δια των Εβραίων τους παγανιστές της Χαναάν. Δείτε το Κοράνι Σούρα 44, πώς μιλά για τους Ισραηλίτες:

44:30 «Και σώσαμε – τότε – τα παιδιά του Ισραήλ από την εξευτελιστική τιμωρία,  31 από τον Φαραώ γιατί ήταν υπερήφανος και παραβάτης. 32 Και τους διαλέξαμε τότε – εν επιγνώσει – πάνω απ’ όλα τα έθνη (κατά την εποχή τους) [σημείωση δική μας: αυτό το «κατά την εποχή τους» δεν υπάρχει στο Κοράνι, είναι προσθήκη των σχολιαστών] 33 Και τους δώσαμε από τα σημεία εκείνα που τους έκαναν (επανειλημμένα) να δοκιμαστούν φανερά.»

Προκαλούμε τον Άχμαντ Ελντίν να μας φέρει αποσπάσματα μεγάλων λογίων του Ισλάμ που να λένε πως ό,τι έκαναν οι Ισραηλίτες στη Χαναάν το έκαναν από μόνοι τους και όχι μετά από εντολές του Αλλάχ μέσω του Μωυσή. Αν δεν μπορεί να βρει, ας μη μας σκοτίζει υποδυόμενος τον δήθεν θιγόμενο από τις πράξεις των Ισραηλιτών στη Χαναάν.

Επίσης, ας κατηγορήσει, αν του βαστάει, τον Αλλάχ που έπνιξε άντρες, γυναίκες και μικρά παιδιά, ακόμη και ζώα, στον κατακλυσμό του Νώε, τον οποίο ο Μουχάμμαντ έβαλε στο Κοράνι ισχυριζόμενος ότι 83 άνθρωποι που έγιναν «μουσουλμάνοι» σώθηκαν. Ας κατηγορήσει τον Αλλάχ και για την καταστροφή στα Σόδομα και τα Γόμορρα, πόλεις με  μεγάλο πληθυσμό που σίγουρα περιείχε και παιδιά, καταστροφή που διέταξε κατά τους Χριστιανούς ο Λόγος που αργότερα ενσαρκώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού (αφού ως Λόγος του Θεού αυτός μιλά και στην Π.Δ.) και κατά τους Μουσουλμάνους ο Αλλάχ. Γιατί δεν το κάνει;

Γιατί πολύ απλά όλη αυτή η κριτική για τη δήθεν παιδοφιλία στη Βίβλο και τη θανάτωση των πληθυσμών  δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα προπέτασμα καπνού για να καλυφθεί η παιδοφιλία του Μουχάμμαντ που υποστηρίζεται από το Κοράνιο, οι ληστείες, δολοφονίες, γενοκτονίες και βιασμοί που διέπραξε ο Μουχάμμαντ και οι μπράβοι του, ο βάρβαρος πολεμικός χαρακτήρας του Κορανίου της Μεδίνα και άλλα μελανά σημεία του Ισλάμ. Ουσιαστικά ο φίλος μας εφαρμόζει εδώ την κλασική ισλαμική τακτική με τα παραπλανητικά (άσχετα) επιχειρήματα: «Προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή από το Ισλάμ σε άλλα θέματα.
Επιπλέον, υποθέτει ότι, εφόσον μπορέσει να αντικρούσει την Αγία Γραφή, τότε το Κοράνι θα κερδίσει εξ ορισμού. … Αλλά αυτό είναι λογικά εσφαλμένο. Δεν μπορείτε να αποδείξετε τη θέση σας αντικρούοντας τη θέση κάποιου άλλου. … Οι Μουσουλμάνοι πρέπει να αποδείξουν την ορθότητα του δικού τους βιβλίου.»

Συνεχίζουμε:

που καλεί στην παιδοκτονία.Αλλά είναι πραγματικά απίστευτο όταν χαρακτηρίζει τις γυναίκες αυτές που σκοτώθηκαν από εντολή θεού ότι ήταν πόρνες. Λέει:

«Το εδάφιο αναφέρεται στη θανάτωση των γυναικών που είχαν πορνεύσει με τους Ισραηλίτες»

και αυτό με την λογική του ψευτοαποστάτη, κάπως δικαιολογεί τον θάνατο τους. O greekmurtad δεν παρέθεσε καμία πηγή γιαυτην την συκοφαντία νομίζοντας έτσι ότι δικαιολόγησε τα αδικαιολόγητα.

Εδώ ο απολογητής πραγματικά μας κάνει να απορούμε. Από τη μια γράφει ότι οι γυναίκες σκοτώθηκαν με εντολή Θεού, μετά ότι ο θάνατός τους πρέπει να δικαιολογηθεί και πιο κάτω και πάλι ότι είναι αδικαιολόγητος. Μήπως έχει κάποιο πρόβλημα;

Να πούμε επίσης ότι ακόμα και η Π.Δ δεν χαρακτήρισε έτσι τις γυναίκες αυτές.

Η παραπάνω δήλωση δικαιώνει τις υποψίες μας, ότι ο φίλος μας ο Άχμαντ δεν διαβάζει ολόκληρη την Π.Δ. από μόνος του, αλλά τα αποσπάσματα που βρίσκει έτοιμα στα διάφορα προπαγανδιστικά βοηθήματα για Da’wa (προσηλυτισμό στο Ισλάμ). Γιατί θα πρέπει να φέρουμε πηγή για να αποδείξουμε αυτό που λέμε, αφού το γράφει το ίδιο το βιβλίο απ’ όπου παραθέτει, κι όποιος το διαβάζει το βλέπει;

Το κεφ. 31 των «Αριθμών» από το οποίο παραθέτει ο Άχμαντ Ελντίν, ξεκινάει με τον Θεό να ζητά από τους Ισραηλίτες να «πάρουν εκδίκηση» από τους Μαδιανίτες με πόλεμο.

1 ΚΑΙ ο Κύριος μίλησε στον Μωυσή, λέγοντας:

2 Κάνε την εκδίκηση των γιων Ισραήλ ενάντια στους Μαδιανίτες·

Παρακάτω, όταν οι Ισραηλίτες φέρνουν τις αιχμάλωτες, ο Μωυσής, ο μεγάλος προφήτης Μούσα σύμφωνα με τους μουσουλμάνους, λέει θυμωμένος:

14 Και ο Μωυσής θύμωσε εναντίον των αρχηγών του στρατεύματος, των χιλιάρχων, και των εκατοντάρχων, που ήρθαν από την παράταξη του πολέμου·

15 και ο Μωυσής τούς είπε: Αφήσατε ζωντανές όλες τις γυναίκες;

16 Δέστε, αυτές έγιναν αιτία στους γιους Ισραήλ, σύμφωνα με τη συμβουλή τού Βαλαάμ, να ανομήσουν ενάντια στον Κύριο, στην υπόθεση του Φεγώρ, και έγινε η πληγή επάνω στη συναγωγή τού Κυρίου·

17 και τώρα, θανατώστε από τα παιδιά όλα τα αρσενικά, θανατώστε ακόμα και όλες τις γυναίκες, όσες γνώρισαν άνδρα, που κοιμήθηκαν μαζί του·

18 όλα, όμως, τα μικρά κορίτσια, όσα δεν γνώρισαν κοίτη άνδρα, φυλάξτε τα για τον εαυτό σας ζωντανά·» κ.ο.κ.

Για κάποιο προηγούμενο επεισόδιο με αυτές τις γυναίκες μιλάει λοιπόν ο Μωυσής. Αυτό βρίσκεται στο κεφ. 25:

1 ΚΑΙ ο Ισραήλ έμεινε στη Σιττείμ· και ο λαός άρχισε να πορνεύει με τις θυγατέρες τού Μωάβ·

2 οι οποίες προσκάλεσαν τον λαό στις θυσίες των θεών τους· και ο λαός έφαγε, και προσκύνησε τους θεούς τους.

3 Και ο Ισραήλ προσκολλήθηκε στον Βέελ-φεγώρ· και άναψε η οργή τού Κυρίου ενάντια στον Ισραήλ.

4 Και ο Κύριος είπε στον Μωυσή: Πάρε όλους τους αρχηγούς τού λαού, και κρέμασέ τους μπροστά στον Κύριο, κατάντικρυ στον ήλιο· για να σηκωθεί από τον Ισραήλ η φλογερή οργή τού Κυρίου.

5 Και ο Μωυσής είπε στους κριτές τού Ισραήλ: Φονεύστε κάθε ένας τους δικούς του ανθρώπους, εκείνους που προσκολλήθηκαν στον Βέελ-φεγώρ.

6 Και δέστε, ένας από τους γιους Ισραήλ ήρθε φέρνοντας στα αδέλφια του μία γυναίκα Μαδιανίτισσα, μπροστά στον Μωυσή, και μπροστά σε ολόκληρη τη συναγωγή των γιων Ισραήλ, καθώς έκλαιγαν στη θύρα τής σκηνής τού μαρτυρίου.

7 Και όταν το είδε ο Φινεές, ο γιος τού Ελεάζαρ, γιου τού Ααρών, του ιερέα, σηκώθηκε από το μέσον της συναγωγής, και παίρνοντας στο χέρι του ένα μικρό δόρυ,

8 πήγε πίσω από τον άνθρωπο τον Ισραηλίτη στη σκηνή, και διαπέρασε και τους δύο, και τον άνθρωπο τον Ισραηλίτη, και τη γυναίκα μέσα από την κοιλιά της. Και η πληγή των γιων Ισραήλ σταμάτησε.

9 Κι εκείνοι που πέθαναν στην πληγή ήσαν 24.000.

10 Και ο Κύριος μίλησε στον Μωυσή, λέγοντας:

11 Ο Φινεές, ο γιος τού Ελεάζαρ, γιου τού Ααρών, του ιερέα, απέτρεψε τον θυμό μου από τους γιους Ισραήλ, καθώς έδειξε ζήλο για μένα ανάμεσά τους, και έτσι δεν εξολόθρευσα τους γιους Ισραήλ μέσα στη ζηλοτυπία μου·

12 γι’ αυτό, πες τους: Δέστε, εγώ του δίνω τη διαθήκη μου της ειρήνης·

13 κι αυτή θα είναι σ’ αυτόν και στο σπέρμα του ύστερα απ’ αυτόν, διαθήκη αιώνιας ιερατείας· επειδή, στάθηκε ζηλωτής υπέρ του Θεού του, και έκανε εξιλέωση για τους γιους Ισραήλ.

14 Και το όνομα του Ισραηλίτη που θανατώθηκε, εκείνου που θανατώθηκε μαζί με τη γυναίκα τη Μαδιανίτισσα, ήταν Ζιμβρί, γιος τού Σαλού, άρχοντα επίσημης οικογένειας ανάμεσα στους Συμεωνίτες.

15 Και το όνομα της γυναίκας τής Μαδιανίτισσας, που θανατώθηκε, ήταν Χασβί, θυγατέρα τού Σουρ, αρχηγού λαού, από επίσημη οικογένεια στη Μαδιάμ.

16 Και ο Κύριος μίλησε στον Μωυσή, λέγοντας:

17 Πολεμάτε τους Μαδιανίτες, και πατάξτε τους·

18 επειδή, αυτοί σας πολεμούν με τις δολιότητές τους, με τις οποίες σας δολιεύτηκαν στην υπόθεση του Φεγώρ, και στην υπόθεση της Χασβί, της θυγατέρας τού Μαδιανίτη άρχοντα, της αδελφής τους, που θανατώθηκε την ημέρα τής πληγής για την υπόθεση του Φεγώρ.

Το βάλαμε ολόκληρο για να το δει ο φίλος μας, και να μην καταφεύγει στα αποσπάσματα από τα έτοιμα ισλαμικά προπαγανδιστικά εγχειρίδια, και μένει στο σκοτάδι.

Συνοπτικά: Οι Μαδιανίτες είχαν στείλει γυναίκες τις δικές τους και Μωαβίτισσες, μετά από σχέδιο που σκαρφίστηκε ο Βαλαάμ, να ταξιδέψουν σε μεγάλη απόσταση από την περιοχή τους, να ξελογιάσουν τους Ισραηλίτες και να τους παρασύρουν με σεξ και κατανάλωση ειδωλοθύτων (κρέατος και κρασιού τα οποία οι Ισραηλίτες είχαν στερηθεί για χρόνια στην έρημο), ώστε στη συνέχεια να προσκυνήσουν τον θεό τους Βέελ-φεγώρ (Βάαλ της Φεγόρ ή Πεόρ). Ο σκοπός πίσω από αυτό ήταν να χάσουν οι Ισραηλίτες την υποστήριξη του Θεού, εξαιτίας της ειδωλολατρίας που διέπραξαν, ώστε να μπορέσουν οι Μαδιανίτες να τους νικήσουν στη μάχη. Το αποτέλεσμα ήταν να πέσει λοιμός στους Ισραηλίτες και να πεθάνουν 24.000 άνδρες, αυτοί που πόρνευσαν με τις Μαδιανίτισσες και Μωαβίτισσες (αυτό δείχνει και ότι ο αριθμός των γυναικών που στάλθηκε ήταν μεγάλος). Την ώρα που ο κόσμος πέθαινε και κάποιοι θρηνούσαν τους νεκρούς, εμφανίστηκε ένας Ισραηλίτης, αρχηγός μιας οικογένειας Συμεωνιτών, με μια «θυγατέρα Μαδιανίτη άρχοντα», και πήγαν στη σκηνή (δεν διευκρινίζει ποια, τη δική του ή του Μαρτυρίου) όπου μέσα στο γενικό χαμό άρχισαν να επιδίδονται σε σεξ (όπως δείχνει ο τρόπος του θανάτου τους). Μετά την εκτέλεσή τους από τον Φινέες σταμάτησε ο λοιμός, και άρχισαν οι πολεμικές επιχειρήσεις κατά των Μαδιανιτών. Στο κεφ. 31 βλέπουμε ότι ο Βαλαάμ ήταν μαζί με την ηγεσία των Μαδιανιτών, καθώς εκείνος είχε σκαρφιστεί το σχέδιο με τις γυναίκες οι οποίες δεν πήγαν να ξελογιάσουν τους Ισραηλίτες σαπό μόνες τους, αλλά με εντολές από την ηγεσία τους.

«8 Και εκτός εκείνων που θανατώθηκαν, θανάτωσαν και τους βασιλιάδες τού Μαδιάμ, τον Ευί, και τον Ρεκέμ, και τον Σουρ, και τον Ουρ, και τον Ρεβά, πέντε βασιλιάδες τού Μαδιάμ· και τον Βαλαάμ, τον γιο τού Βεώρ, τον θανάτωσαν με μάχαιρα. «

Εδώ πρέπει να λάβουμε υπόψη πως δεν θανατώθηκαν όλοι οι Μαδιανίτες της Χαναάν, μια και αυτοί εμφανίστηκαν να πολεμούν τους Ισραηλίτες αργότερα, αλλά η ηγεσία που σκαρφίστηκε το κόλπο μαζί με τον Βαλαάμ, και οι γυναίκες που έλαβαν μέρος σε αυτό μαζί με τις οικογένειές τους, οι οποίοι ήταν όλοι στρατοπεδευμένοι κοντά στη Σιττείμ. Δεν τιμωρήθηκαν ούτε οι Μωαβίτες, επειδή το σχέδιο ήταν μαδιανιτικής έμπνευσης και αυτοί πείστηκαν να ακολουθήσουν.

Αυτά καταγράφονται και στον ψευδο-Φίλωνα (Pseudo-Philo/LAB 18:13) με τον Βαλαάμ να συμβουλεύει να εκπορνευθούν οι Μαδιανίτισσες με αυτό τον τρόπο, ώστε να αμαρτήσουν ενώπιον του Θεού τους οι Ισραηλίτες, να χάσουν την εύνοιά του και να πέσουν στα χέρια των Μαδιανιτών.

Ελπίζουμε μετά από αυτό το σύντομο μάθημα ο φίλος μας Άχμαντ Ελντίν να μην εκτεθεί ξανά, εκφέροντας κρίσεις για πράγματα στα οποία έχει μεσάνυχτα. Ας ασχοληθεί καλύτερα με θέματα που αναφέρονται στα δικά του βιβλία.

Μας λέει ο φίλος μας ακόμη ότι όλο το άρθρο μας «είναι μια προσωπική του γνώμη να μαζέψει τα ασυμμάζευτα για την αγία γραφή στο θέμα της παιδοφιλίας. Πάει ακόμα να αγνοήσει την ερμηνεία των Ραβίνων που εξηγούν ότι αυτές οι κοπέλες είναι ηλικίας 3 ετών οπου οι ιερείς μπορούν να έχουν ερωτικές σχέσεις. Θέλει να μας πει ότι αυτοί δεν ξέρουν και δεν ήταν μάρτυρες ενώ ο Φίλων ο Αλεξανδρεύς γνώριζε καλύτερα και πόσο μάλλον ήταν μάρτυρας! Δεν γνωρίζω αν πρέπει να γελάσω με αυτόν το ψευτοαποστατη η να τον λυπηθώ για τον συλλογισμό του.»

Στη φράση «αυτές οι κοπέλες είναι ηλικίας 3 ετών οπου οι ιερείς μπορούν να έχουν ερωτικές σχέσεις» ο Άχμαντ ψεύδεται και πάλι υπονοώντας ότι οπωσδήποτε οι ιερείς ήρθαν σε σχέσεις με κοριτσάκια 3 ετών, πράγμα που ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΗ ΒΙΒΛΟ αλλά ούτε καν στο Ταλμούδ, το οποίο επικαλείται. Όπως είδαμε «το σχόλιο του ραββίνου Μπεν Γιοχάι, ότι «η προσήλυτη που έγινε προσήλυτη σε ηλικία μικρότερη από τριών ετών και μιας ημέρας, θεωρείται κατάλληλη να παντρευτεί ιερέα» σημαίνει ότι η κοπέλα που είχε γίνει προσήλυτη πριν φτάσει στην ηλικία που η Εβραιοπούλα υπάγεται στην ομάδα των ketannah (κορίτσια από 3 ετών και μιας ημέρας έως 12 ετών και μιας ημέρας) έχει το δικαίωμα να παντρευτεί κάποια στιγμή στη ζωή της μέλος της ιερατικής τάξης των Ιουδαίων, σε αντίθεση με τις κοπέλες που γίνονταν προσήλυτες σε μεγαλύτερη ηλικία και δεν το είχαν. Δεν σημαίνει όμως ότι οι ιερείς των Ιουδαίων ντε και καλά παντρεύονταν παιδάκια τριών ετών» ούτε ότι είχαν ερωτικές σχέσεις με όσες από τις προσήλυτες ήταν τόσο μικρές. Ο Άχμαντ επιμένει εδώ να εφαρμόζει τη λογική πλάνη που ονομάζεται «προσφυγή στην πιθανότητα»μια και κρίνει ότι τον εξυπηρετεί. Σε άλλα θέματα όμως, όπως σε χαντίθ που μιλούν ξεκάθαρα για σεξουαλική εκμετάλλευση αιχμαλώτων γυναικών οπό τζιχαντιστές  με τις ευλογίες του Μουχάμμαντ, κάνει την πάπια και προσπαθεί να τα διαψεύσει, έστω και αποτυχημένα.

Ο Φίλων ο Αλεξανδρεύς γεννήθηκε το 20 π.Χ. και πέθανε το 70 μ.Χ. Οι Τανναΐτες ραββίνοι δίδαξαν στην περίοδο από 10 μ.Χ. έως και 220 μ.Χ. Είναι λοιπόν σχεδόν σύγχρονοι. Όσο ήταν μάρτυρες εκείνοι, άλλο τόσο ήταν και ο Φίλων. Το γιατί ο φίλος μας προτιμάει τις ερμηνείες των ραββίνων που μάλιστα καταγράφονται στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, ένα απόκρυφο βιβλίο, είναι κάτι παραπάνω από φανερό: Βρίσκει ότι οι Τανναΐτες τον βολεύουν καλύτερα στην αποστολή του, που είναι να ανακαλύψει βιασμούς και παιδοφιλίες στη Βίβλο ώστε να στρέψει την προσοχή μακριά από τους βιασμούς και την παιδοφιλία στο Κοράνι και τα χαντίθ. Ο Φίλων παρουσιάζει τους Εβραίους να φέρονται πιο φιλάνθρωπα, και δεν του κάνει για τη δουλειά του.

Αλλά ας συνεχίσουμε να παρακολουθούμε τους στρεβλωμένους συλλογισμούς του:

«Πάμε όμως να δείξουμε για άλλη μια φορά πόσο αδιάβαστος είναι όσον αφόρα την Π.Δ και πως αντιφάσκει καταλήγοντας ότι όντος η Π.Δ προωθεί την παιδοφιλία. Παραδέχτηκε ο greekmurtad: «θα δει ότι τις μικρές αιχμάλωτες πήραν οι ιερείς»Αυτό μας το λέει όσον αφορά για τα κοριτσάκια που λέει ο στίχος στο Αριθμοί 31:17-18.

Ας διαβάσουμε τώρα μια άλλη εντολή του Θεού που επιβεβαιώνει ότι αυτές οι αιχμάλωτες που πήραν οι ιερείς η ακόμα και οι στρατιώτες μπορούν να βιαστούν με την «ευλογία» του βιβλικού θεού:

«ΟΤΑΝ βγεις να πολεμήσεις τους εχθρούς σου, και ο Κύριος ο Θεός σου τους παραδώσει στα χέρια σου, και πάρεις απ’ αυτούς αιχμαλώτους,και δεις ανάμεσα στους αιχμαλώτους μια όμορφη γυναίκα, και την επιθυμήσεις, για να την πάρεις στον εαυτό σου για γυναίκα, τότε, θα τη φέρεις στο σπίτι σου, και θα ξυρίσει το κεφάλι της, και θα κόψει τα νύχια της· και θα βγάλει τα ενδύματα της αιχμαλωσίας της από πάνω της, και θα καθήσει στο σπίτι σου, και θα κλάψει τον πατέρα της και τη μητέρα της έναν ολόκληρο μήνα· και ύστερα θα μπεις μέσα σ’ αυτή, και θα είσαι άνδρας της, κι εκείνη θα είναι γυναίκα σου. Και αν συμβεί να μη ευχαριστιέσαι σ’ αυτήν, τότε θα την εξαποστείλεις ελεύθερη· και δεν θα την πουλήσεις για ασήμι, δεν θα την εμπορευθείς, επειδή την ταπείνωσες.» (Δευτερονόμιο 21:10)

Ξεκάθαρα λοιπόν η απελπισία του greekmurtad ξεμπροστιάζετε για άλλη μια φορά όταν προσπαθεί να μας δείξει ότι αυτά τα κοριτσάκια απλά θα ανατραφούν μαζί με τους ιερείς και τους Ισραηλινούς. [(sic) τους… Ισραηλινούς; Ισραηλινοί προ Χριστού; Μη χειρότερα!] Από τους στίχους διαβάζουμε ότι μπορούν να πάρουν όποια αιχμάλωτη θέλουν να την βιάσουν και μετά αν δεν τους κάνει άλλο να την πετάξουν. Έτσι απλά. Προσέξτε ότι το χωρίο παραδέχεται ότι η αιχμάλωτη έχει υποστεί ταπείνωση.»

Ας δούμε λοιπόν, το μέγεθος της διαστρέβλωσης που επιχειρεί ο φίλος μας. Κατ’ αρχήν επισημαίνουμε ότι έχει ήδη πηδήξει σε άλλο εδάφιο και σε άλλο θέμα, μια και κατάλαβε ότι το εδάφιο που έστιψε όσο μπορούσε για να βγάλει ξύγκι, δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Δεύτερον, μας παραθέτει μια κακή μετάφραση:
«Και αν συμβεί να μη ευχαριστιέσαι σ’ αυτήν, τότε θα την εξαποστείλεις ελεύθερη»

Το κείμενο των εβδομήκοντα λέει:

«καί έσται εάν μή θέλης αυτήν, εξαποστελει̂ς αυτήν ελευθέραν»

Αλλά και η μετάφραση του μασωριτικού είναι (βιβλική εταιρεία):

«Αν αργότερα δεν του αρέσει πια η γυναίκα, μπορεί να την αφήσει ελεύθερη· πάντως απαγορεύεται να την πουλήσει ή να την μεταχειριστεί σαν δούλη, αφού την υποχρέωσε να γίνει γυναίκα του.»

Αλλά αυτό είναι πταίσμα μπροστάστα υπόλοιπα, αφού ΠΟΥΘΕΝΑ το χωρίο δεν μιλάει για βιασμό, ούτε στο πεδίο της μάχης ούτε κάπου αλλού. Εάν πραγματικά υπήρχε βιασμός, η Βίβλος δεν θα φοβόταν να το αναφέρει, καθώς έχει περιγράψει αρκετούς τέτοιους (π.χ. ο βιασμός της Θάμαρ από τον Αμνών). Ο Ισραηλίτης παίρνει την αιχμάλωτη για νόμιμη σύζυγό του, αφού πρώτα περιμένει ένα μήνα να θρηνήσει τους δικούς της, και μετά ΑΝ την αφήσει, απαγορεύεται να την πουλήσει αλλά την αφήνει ελεύθερη, επειδή, όπως μας εξηγεί το μασοριτικό, «την υποχρέωσε να γίνει γυναίκα του».

Επίσης φαίνεται αστείο όταν ένας μουσουλμάνος κριτικάρει τους Ισραηλίτες ότι μπορούν «να βιάσουν μια αιχμάλωτη και μετά αν δεν τους κάνει άλλο να την πετάξουν», γιατί σύμφωνα με τους ισλαμικούς κανόνες για τη δουλεία, οι μουσουλμάνοι μπορούν να έχουν σχέσεις με τις αιχμάλωτες/δούλες τους χωρίς να τις ρωτήσουν βέβαια, κι όταν τις βαριούνται μπορούν να τις πουλήσουν. Αντί να ντραπεί ο μουσουλμάνος που οι δικοί του κανόνες για την αντιμετώπιση αιχμαλώτων είναι τρισχειρότεροι από αυτούς που υπήρχαν 1400 ολόκληρα χρόνια πριν από τους δικούς του (οι οποίοι δικοί του ισχύουν μέχρι σήμερα…) πάει να βγει κι από πάνω;

Αλλά πριν δούμε γιατί «το χωρίο παραδέχεται ότι η αιχμάλωτη έχει υποστεί ταπείνωση» από τον Ισραηλίτη, και ότι αυτό δεν σημαίνει τους βιασμούς που ο φίλος μας προσπαθεί να αποδείξει απελπισμένα, ας δούμε πού προσπαθεί να στηρίξει την απολυτότητά του περί βιασμού της αιχμάλωτης:

«Ο Ακαδημαϊκός και Λόγιος της Βίβλου Mathew Poole υποστηρίζει την παραπάνω άποψη [ότι μπορούν να πάρουν όποια αιχμάλωτη θέλουν να την βιάσουν και μετά αν δεν τους κάνει άλλο να την πετάξουν] προσθέτοντας επίσης ότι ο πρόκειται για ερωτική επιθυμία από μεριά του άνδρα προς την αιχμάλωτη στο πεδίο μάχης ( πηγή : Matthew Poole’s Commentary on the Holy Bible, Τομος l. 1: Genesis- Job ( Hendrickson Publishers 1985 ) Σελίδα. 376)

Άλλος αυτόπτης ο Mathew Poole, Πουριτανός που έζησε από το 1624 ως το 1679. Στο απόσπασμα που αναφέρει ο Άχμαντ Ελντίν, γράφει:

11…. «την επεθύμησες» μπορεί να είναι μια μετρημένη έκφραση για συνουσία μαζί της, και φαίνεται πιθανό, γιατί λέει στο 14 «ότι την ταπείνωσε», ότι τη «γνώρισε» με στρατιωτική θρασύτητα όταν την πήρε αιχμάλωτη, όχι μετά που την παντρεύτηκε, γιατί τότε θα έλεγε «επειδή την παντρεύτηκες», που θα ήταν πιο εμφατικό από το να πει «επειδή την ταπείνωσες».[1]

Γράφει επίσης: «την ‘ταπείνωσε’ δηλ. κοιμήθηκε μαζί της, όπως σημαίνει συχνά αυτή η λέξη»[2]

Δηλ. ο Poole θεωρεί ότι ΜΠΟΡΕΙ να υπάρχει νύξη βιασμού στο «επεθύμησες» επειδή του προκαλεί υποψίες το «ταπείνωσες». Όμως το «επεθύμησες» στην ελληνική, όταν μιλάμε για τη μετάφραση των Ο΄, δεν έχει καμία σημασία βιασμού, παρά μόνο σημασία επιθυμίας. Και αν μιλάμε για το μασοριτικό, ούτε και εδώ το ρήμα που χρησιμοποιείται έχει σεξουαλική σημασία, αλλά εκφράζει επιθυμία, αίτηση, αναμονή (βλ. A. L. Breslich).

Ας δούμε τώρα γιατί ένας τέτοιος γάμος είναι ταπεινωτικός για τα δεδομένα των Ισραηλιτών: είναι φανερό ότι η γυναίκα ούτε επέλεξε τον  Ισραηλίτη – όπως είχαν δικαίωμα να κάνουν οι Εβραιοπούλες που ήταν μεγαλύτερες από 12 έτη και 1 ημέρα – ούτε την παρέδωσε στον γαμπρό ο πατέρας της, ούτε έγινε κάποιο γαμήλιο συμβόλαιο που να εξασφαλίζει τα δικαιώματά της, ούτε και ο Ισραηλίτης της έδωσε προίκα. Όλα αυτά συνέβαιναν στους γάμους μεταξύ Εβραίων. Αντίθετα στο γάμο αυτό ο Ισραηλίτης με τη δύναμη του νικητή, επέλεξε μια γυναίκα που «έβαλε στο μάτι», την έφερε από το μέρος όπου είχαν τους αιχμαλώτους στο σπίτι του, την έβαλε να αλλάξει τα ρούχα της, να κόψει τα μαλλιά και τα νύχια της – όλα αυτά σύμβολα για την καινούργια ζωή που θα ζούσε από δω και πέρα – και καθόρισε ΑΥΤΟΣ τη χρονική διάρκεια του πένθους της. (Εξυπακούεται ότι την έβαλε να μάθει τους τρόπους της φυλής του και να ασπαστεί τη θρησκεία του, αλλά αυτά δεν θα θεωρούνταν κακά πράγματα από τους Ισραηλίτες γι’ αυτό λογικά δεν χρειάζεται να μπουν στη λίστα). Αν και μετά τη σύναψη του γάμου η γυναίκα έχει τη νομική αντιμετώπιση που έχει και η παντρεμένη Εβραία, δεν παύει ένας τέτοιος γάμος χωρίς επιλογή, γαμήλιο συμβόλαιο και προίκα είναι για τα δεδομένα των Ισραηλιτών ταπεινωτικός. Για τους λόγους αυτούς έχει την υποχρέωση ο Ισραηλίτης αν δεν θέλει πια να την έχει σύζυγο, αν και στη σύναψη του γάμου δεν της φέρθηκε όπως σε μια ελεύθερη Εβραία, να της φερθεί έτσι ως προς το διαζύγιο. Το ρήμα anah που χρησιμοποιείται στο εβραϊκό ανάλογα με το ελληνικό «ταπείνωσες», έχει την έννοια του: ταπεινώνω, υποτάσσω, καταθλίβω, υποβιβάζω, προσβάλω, στεναχωρώ, φέρομαι σκληρά, εξασθενίζω, εξαναγκάζω, πληγώνω, διακορεύω, και τέλος, βιάζω.[3]

Ας δούμε τις χρήσεις του ρήματος στη Βίβλο σύμφωνα με το λεξικό του Strong (http://www.htmlbible.com/sacrednamebiblecom/kjvstrongs/CONHEB603.htm#S6031) (οι ορισμοί του Strong έχουν μεταφραστεί στην ελληνική μετά από αντιπαραβολή με το κείμενο των Ο΄και τη νεοελληνική μετάφραση του Φίλου):

επτοήθησαν

Ησ. 31:4

Ταπεινώνω-ταλαιπωρώ-καταθλίβω
Γεν. 15:13, Γεν. 31:50, Εξ. 1:11, Εξ. 22:22, Εξ. 22:23, Λε., 16:29, Λε., 16:31, Λε., 23:27, Λε., 23:32, Αρ. 24:24, Αρ. 24:24, Αρ. 29:7, Αρ. 30:13, Κρι. 16:5, Κρι. 16:6, Κρι. 16:19, 2 Σαμ. 7:10, 1 Βασ. 11:39, 2 Χρ. 6:26, Εσδ. 8:21, Ιώβ 37:23, Ψαλμ. 89:22, Ψαλμ. 94:5, Ησ. 58:5, Ησ. 64:12, Θρη 3:33, Να. 1:12, Σοφ. 3:19

Ταπεινώνω-καταθλίβω
Εξ. 1:12, Λε., 23:29, Δευτ. 26:6, 1 Βασ. 2:26, 1 Βασ. 2:26, 2 Βασ. 17:20, Ιώβ 30:11, Ψαλμ. 88:7, Ψαλμ. 90:15, Ψαλμ. 107:17, Ψαλμ. 116:10, Ψαλμ. 119:67, Ψαλμ. 119:71, Ψαλμ. 119:75, Ψαλμ. 119:107, Ησ. 53:4, Ησ. 53:7, Ησ. 58:3, Ησ. 58:10, Ησ. 60:14, Να. 1:12

Θα ταπεινώσεις
1 Βασ. 8:35

αγώνες
Ψαλμ. 132:1

αποκρίνεται
Εκκλ. 5:20

ταπεινώθηκες (Ο΄ «ταπεινωθήναι»)
Δαν. 10:12

περισπώμαι-περισπασμός-μοχθώ
Εκκλ. 1:13, Εκκλ. 3:10

εξαναγκάζω (γυναίκα σε σεξ, βιάζω)
Κρι. 20:5, 2 Σαμ. 13:12. 2 Σαμ. 13:14, 2 Σαμ. 13:22, 2 Σαμ. 13:32

υπακοή, αγαθότητα
2 Σαμ. 22:36

(μεταχειρίζομαι) κακώς

Γεν. 16:6

Ταπείνωση μετά από σεξ (ίσως διακόρευση)
Γεν. 34:2

να ταπεινωθείς μπροστά μου  (Ο΄ ἐντραπῆναί με) ταπεινώσει,
Εξ. 10:3, Δευτ. 8:2, Δευτ. 8:16, Κρι. 19:24

ταπείνωσε
Δευτ. 8:3, Δευτ. 21:14, Δευτ. 22:24, Δευτ. 22:29, Ψαλμ. 35:13, Ιεζ. 22:10, Ιεζ. 22:11

έσφιξαν (Ο΄ταπείνωσαν)
Ψαλμ. 105:18

Leannoth (όνομα)
Ψαλμ. 88:1

βίασαν
Θρη 5:11

τραγουδούν
Εξ. 32:18, Ησ. 27:2

ταπεινώσου-υποτάξου
Γεν. 16:9

ταράχτηκαν
Ζαχ. 10:2

αδυνάτισαν (δύναμη)
Ψαλμ. 102:23

κακώνω, καταθλίβω
Εξ. 22:23

Τα μοναδικά χωρία όπου σύμφωνα με τον Strong το ρήμα εννοεί βιασμό, είναι το Θρήνοι Ιερεμία 5:11: γυναῖκας ἐν σιων ἐταπείνωσαν παρθένους ἐν πόλεσιν ιουδα, 4 εδάφια στον Σαμουήλ που αναφέρουν το βιασμό της Θάμαρ από τον Αμνών, κι ένα στους Κριτές που αναφέρει το βιασμό μιας παλλακίδας από κακοποιούς. Ο Strong ταξινομεί τα εδάφια του Δευτερονομίου σε ταπείνωση, όχι σε βιασμό.

Ας δούμε και τις υπόλοιπες πηγές του φίλου μας, παραθέτοντας κιόλας τα κείμενα στα οποία παραπέμπει, κάτι το οποίο ο ίδιος αποφεύγει να κάνει (το λόγο που το αποφεύγει θα τον δείτε στη συνέχεια):

Μια άλλη ακαδημαϊκή πηγή επίσης μας πληροφορεί ότι πρόκειται για βιασμό (G. W. Bromiley ‘International Standard Bible Encyclopedia:Q Z’.(Wm..B..Eerdmans.Publishing 1995) σελ. 49)

Η πηγή αυτή λέει:

Το γενικό νόημα είναι «ταπεινώνω» ή «υποχρεώνω σε υποταγή». Σε άλλα αποσπάσματα όπου δηλώνει επιβολή σεξουαλικών σχέσεων σε γυναίκα η RSV το αποδίδει ‘ταπεινώνω» [ Γεν.34:2; Ιεζ. 22:10 ] , “εξευτελίζω” [ Δευτ. 21:14 ] , “παραβιάζω” [ 22:24, 29 ] , or “καταναγκάζω, βιάζω” [ 2. S 13:12, 14, 22, 32 ].

Επίσης δυο άλλοι ερμηνευτές και ακαδημαϊκοί μας πληροφορούν ότι πρόκειται για βιασμό της παρθένας . Την ίδια παρθένα του βιβλίου Αριθμοί 31:17-18 ( πηγή: Athalya Brenner, “Feminist Companion to the Latter Prophets” [ Continuum International Publishing 20:Group, 2004 ] , ΣΕΛ. 337-338 δείτε επίσης την ίδια αναφορά που  διαβάζουμε και από την πηγή: Saul M.Olyan, “Rites and Rank: Hierarchy in Biblical Representations of Cult” [ Princeton University Press, 2000 ] , Σελ. 166)

Δείτε τώρα την πονηριά του Άχμαντ Ελντίν, και το λόγο που αποφεύγει να δίνει αυτό που λένε οι πηγές. Η Athalya Brenner γράφει:

«Μια παρθένος αιχμάλωτη που έχει βιαστεί, μπορεί να γίνει σύζυγος και να της δοθεί διαζύγιο αλλά όχι να πουληθεί σκλάβα, επειδή η σχέση άρχισε με ένα βιασμό (Δευτ. 21:14).[4]»

Ο Saul M.Olyan γράφει: «Δευτ. 21:10-14… Όταν επιθυμεί να απαλλαγεί από τη γυναίκα που αιχμαλώτισε στον πόλεμο αν δεν την επιθυμεί πια: πρέπει να της επιτρέψει ν πάει όπου θέλει· δεν μπορεί να την πουλήσει ότι να την κακομεταχειριστεί επειδή την βίασε.[5]»

Πού ακριβώς βρε απαράδεκτε γράφουν αυτοί οι δύο ακαδημαϊκοί για «την ίδια παρθένα του βιβλίου Αριθμοί 31:17-18»; Δεν ντρέπεσαι να καταλογίζεις σε ανθρώπους πράγματα που δεν είπαν και να κοροίδεύεις τους αναγνώστες σου;

Αλλά ας δούμε τι λένε και μερικά άλλα σχολιολόγια της Βίβλου για το εδάφιο:

Δικαιώματα των αιχμαλώτων γυναικών

21:10-14 Μεταχείριση των γυναικών σε αιχμαλωσία

21:10-14. Μέρος του πολέμου είναι η διάθεση των αιχμαλώτων. Μερικές γυναίκες αιχμάλωτες μπορούσαν να αναμένουν να χρησιμεύσουν ως δούλες (2 Βασιλέων 5:2-3), αλλά πολλές θα λαμβάνονταν ως σύζυγοι από τους στρατιώτες. Ο  νόμος του Δευτερονομίου ασχολείται με τη διαδικασία μετασχηματισμού, καθώς αυτές οι γυναίκες προσαρμόζονταν στην κοινωνία  των Ισραηλιτών. Αυτή περιλαμβάνει το ξύρισμα της κεφαλής, την αλλαγή των ενδυμάτων και μια περίοδο πένθους που σηματοδοτούσε το θάνατο της παλιάς ζωής της γυναίκας και την έναρξη μιας νέας (συγκρίνετε τη μεταμόρφωση του Ιωσήφ στο Γεν. 41:41-45). Τα κείμενα Mari παρέχουν επίσης ρούχα και μια δουλειά στις αιχμάλωτες γυναίκες. Τα δικαιώματα που επεκτείνονται στην πρώην δέσμια αφού έχει παντρευτεί είναι παρόμοια με εκείνα των Ισραηλιτισσών και αποσκοπούν να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει μείωση της θέσης της, αν συμβεί ένα διαζύγιο. Παρόμοιες ανησυχίες αντικατοπτρίζονται στους Μέσους Ασσυριακούς νόμους, οι οποίοι απαιτούν οι πρώην αιχμάλωτες που είναι τώρα παντρεμένες να ντύνονται σαν όλες τις Ασσύριες γυναίκες της τάξης αυτής.
Matthews, V. H., Chavalas, M. W., & Walton, J. H. (2000). The IVP Bible background commentary : Old Testament (electronic ed.) (Dt 21:9-14). Downers Grove, IL: InterVarsity Press.[6]

—-

Στίχος 11. Και δεις μια όμορφη γυναίκα] Η βίαιη κατοχή δεν επιτρεπόταν ούτε ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, όταν η γυναίκα πιανόταν σε πόλεμο, και με τη γενική συναίνεση των αρχαίων εθνών,  κηρυσσόταν μέρος της λείας. Το πρόσωπο στου οποίου το μερίδιο έπεφτε μια γυναίκα τέτοια, όπως περιγράφεται εδώ, θα μπορούσε, αν το επέλεγε, να την έχει για σύζυγο, σύμφωνα με ορισμένες προϋποθέσεις· Αλλά δεν του επιτρεπόταν να την χρησιμοποιεί υπό κάποια κατώτερη ιδιότητα.[7]
Clarke, A. (1999). Clarke’s Commentary: Deuteronomy (electronic ed.). Logos Library System; Clarke’s Commentaries (Dt 21:11). Albany, OR: Ages Software.

—-

21:10-11. Σε έναν Ισραηλίτη επιτρεπόταν να παντρευτεί μια όμορφη γυναίκα από τους αιχμαλώτους μιας συγκεκριμένης μάχης. Αυτό προϋποθέτει ότι η εν λόγω μάχη θα ήταν εναντίον μίας από «τις πόλεις που βρίσκονται σε απόσταση» (20:15), δεν είναι μια πόλη εντός των συνόρων της Παλαιστίνης. Ως εκ τούτου η μελλοντική σύζυγος δεν θα ήταν Χαναναία (πρβλ. την απαγόρευση να παντρευτούν οι Ισραηλίτες άνδρες ή γυναίκες από τη Χαναάν, 7:1, 3-4).
Εάν ένας Ισραηλίτης στρατιώτης ήθελε πραγματικά μια από τις αιχμάλωτες θα μπορούσε να την έχει μόνο μέσω του γάμου. Αυτό βοήθησε στην προστασία της αξιοπρέπειας των αιχμαλώτων γυναικών και της καθαρότητας των Ισραηλιτών στρατιωτών. Οι Ισραηλίτες δεν έπρεπε να κάνουν βιασμούς, λεηλασίες, ή να κακομεταχειρίζονται αλλιώς αιχμαλώτους όπως έκαναν άλλα στρατεύματα της αρχαίας Εγγύς Ανατολής .

21:12-14. Ο γάμος ενός στρατιώτη με μια ξένη σε αιχμαλωσία δεν μπορεί να γίνει αμέσως. Η μελλοντική σύζυγος ετοιμαζόταν πρώτα ψυχολογικά για τη νέα της ζωή ως Ισραηλίτισσα. Αυτό επιτυγχανόταν με το ξύρισμα της κεφαλής της, το κόψιμο των νυχιών της, με αλλαγή των ενδυμάτων, και πένθος για τους γονείς της για ένα μήνα. Το πένθος μπορεί να σήμαινε είτε ότι ο πατέρας και η μητέρα της είχαν σκοτωθεί σε μάχη ή ότι διαχωριζόταν πλέον από αυτούς από το νέο γάμο της. Οι άλλες τελετουργίες που αναφέρονται ενδέχεται επίσης να συμβόλιζαν το πένθος της με το ότι απέκοπτε τον εαυτό της από την προηγούμενη ζωή της.
Ο πλήρης μήνας επέτρεπε στην αιχμάλωτη γυναίκα το κατάλληλο χρονικό διάστημα για το πένθος, και έδινε επίσης στον μελλοντικό σύζυγο την ευκαιρία να προβληματιστεί σχετικά με την αρχική του απόφαση να την λάβει ως σύζυγό του. Γιατί με ξυρισμένο κεφάλι αυτή θα ήταν λιγότερο ελκυστική.
Η φράση Εάν δεν είστε ικανοποιημένος μαζί της μπορεί να μην αναφέρεται σε κάποιο ασήμαντο πρόβλημα στις σχέσεις τους, αλλά στην άρνηση της νέας συζύγου να δεχθεί τις πνευματικές αξίες του συζύγου της. Στην περίπτωση αυτή, ο σύζυγος μπορεί να διαλύσει το γάμο και να εγκαταλείψει όλα τα δικαιώματά του πάνω της. Με την απαγόρευση να την αντιμετωπίσει ως δούλη, έστω και αν είχε ατιμαστεί μέσα από το διαζύγιο, η γυναίκα εξακολουθούσε να διατηρεί ένα μέτρο αξιοπρέπειας. Ο νόμος αυτός υπογράμμισε την αξία της ανθρώπινης ζωής· ερχόταν σε αντίθεση με τη φοβερή μεταχείριση των αιχμαλώτων πολέμου που ήταν κοινή σε όλη την αρχαία Εγγύς Ανατολή. [8]

Walvoord, J. F., Zuck, R. B., & Dallas Theological Seminary. (1983-c1985). The Bible knowledge commentary : An exposition of the scriptures (1:300-301). Wheaton, IL: Victor Books.

—-

Λαμβάνοντας μια σύζυγο (21:10-14). Αν και οι Εβραίοι άνδρες δεν είχαν τη δυνατότητα να λάβουν συζύγους από τα έθνη της Χαναάν (7:3), τους επιτρεπόταν να παντρευτούν γυναίκες από τις κατακτημένες πόλεις που βρίσκονταν σε απόσταση από τη Γη της Επαγγελίας (20:14-15). Φυσικά, ήταν αναμενόμενο ότι οι γυναίκες αυτές θα αποδέχονταν την πίστη του Ισραήλ και θα εισάγονταν  στη θρησκευτική ζωή του έθνους. Ωστόσο, μετά την επιστροφή στο σπίτι με τη νύφη, ο άνδρας έπρεπε να περιμένει ένα μήνα πριν ολοκληρώσει το γάμο. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αναμονής, ο άνδρας θα μπορούσε να εξετάσει σοβαρά αυτό που έκανε, και η γυναίκα θα μπορούσε να προετοιμαστεί συναισθηματικά για μια νέα αρχή· γιατί έπρεπε να ξυρίσει το κεφάλι της, να κόψει τα νύχια της, και να φορέσει διαφορετικά ρούχα.
Το ξύρισμα της κεφαλής ήταν μέρος των τελετών καθαρισμού των λεπρών (Λευ. 14:8-9) και της αφιέρωσης των Ναζηραίων που είχαν εκπληρώσει τους όρκους τους (Αρ. 6:18). Αν και το ξύρισμα της κεφαλής θα είναι ταπεινωτική εμπειρία για την γυναίκα (βλ. Δευτ. 21:14), θα μπορούσε επίσης να είναι το σημάδι μιας νέας αρχής, όπως ήταν για τον λεπρό και τον Ναζηραίο. .³ Αποκήρυσσε την προηγούμενη θρησκεία της, τη λατρεία των ειδώλων, και αποδεχόταν τον Ιεχωβά ως Θεό της. Από πρακτική άποψη, ίσως η εμφάνισή της θα την ενθάρρυνε να μείνει στο σπίτι και να γνωρίσει καλύτερα τον Εβραίο μέλλοντα σύζυγό της. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου αναμονής, ήταν αναμενόμενο να εκφράσει τη λύπη της για την έξοδο από την οικογένειά της και τη γενέτειρά της. Με λίγα λόγια, η εμπειρία αυτού του μήνα αναμονής, όσο οδυνηρή κι αν ήταν, είχε σχεδιαστεί για να βοηθήσει την γυναίκα να κάνει τη μετάβαση από την παλιά ζωή στη νέα.
Εάν, μετά την κορύφωση του γάμου, ο άνδρας ήταν δυσαρεστημένος με τη γυναίκα, δεν μπορούσε απλά να την πετάξει έξω ή να την πουλήσει σαν να ήταν σκλάβα. Έπρεπε να της δώσει διαζύγιο και να την αφήσει να πάει οπουδήποτε αυτή επιθυμούσε. ⁴ Είναι δεδομένο ότι ένα άλλο άτομο θα μπορούσε να την παντρευτεί ή ότι θα μπορούσε να επιστρέψει στην πόλη καταγωγής της. Η σύγχρονη κοινωνία δεν θα ανεχόταν μια γυναίκα να πιάνεται διά της βίας σε αιχμαλωσία για να γίνει η σύζυγος ενός ξένου, αλλά στον αρχαίο κόσμο ήταν συνηθισμένοι σε τέτοια πράγματα (Κρι. 21). Ωστόσο, ο νόμος αυτός την προστάτευε από τον βιασμό και την εγκατάλειψη μετά τη μάχη ή από το να εξευτελιστεί τόσο από τον σύζυγό της που ένας άλλος άνδρας δεν θα ήθελε να την παντρευτεί. Ήταν καλύτερο να αφεθεί ελεύθερη από να είναι αναγκασμένη να ζει με ένα άτομο που δεν την ήθελε. ⁵

³ Για έναν άνδρα, το ξύρισμα της κεφαλής και της γενειάδας θα ήταν μια ταπεινωτική εμπειρία (Ησαΐας 7:20· 2 Σαμ. 10:4-5), και θα ήταν σίγουρα και για μια γυναίκα (1 Κορ. 11:15). Ενώ στο πένθος, στους άνδρες Εβραίους δεν επιτρεπόταν να μιμηθούν τους ειδωλολάτρες ξυρίζοντας τα κεφάλια τους και κόβοντας γενειάδες τους (Λευ. 19:27-28), και αυτό ιδίως εφαρμοζόταν στους ιερείς (21:1-5).

⁴ Το ρήμα που μεταφράζεται, «άφησέ την να φύγει» μεταφράζεται, «διώξε την μακριά» (διαζύγιο) στο 22:19 και 29. Δεδομένου ότι ο γάμος είχε ολοκληρωθεί, ήταν άνδρας και γυναίκα, και ο γάμος θα μπορούσε να διαλυθεί νόμιμα μόνο από διαζύγιο (24:1-4).

⁵ Ορισμένοι σχολιαστές υποθέτουν ότι ο σύζυγός της την χώριζε επειδή εκείνη δεν δεχόταν τη θρησκεία των Ισραηλιτών και τη λατρεία του αληθινού και ζώντος Θεού. Ωστόσο, τίποτα στο κείμενο δεν το δείχνει αυτό.

Wiersbe, W. W. (1999). Be equipped (138). Colorado Springs, Colo.: Chariot Victor Pub.[9]

21:14. Θα ήταν δυνατό να μην είναι ο κάθε γάμος επιτυχής υπό αυτές τις συνθήκες. Ως εκ τούτου, το διαζύγιο ήταν επιτρεπτό. ²⁴  Η επιθυμία που είχε αρχικά ο νεαρός άνδρας για τη γυναίκα θα μπορούσε να ελαττωθεί. ²⁵ Εάν συνέβαινε αυτό, δεν μπορούσε να της φερθεί όπως σε σκλάβα ή παλλακίδα, αλλά έπρεπε να την αντιμετωπίσει ως μια γυναίκα με τη δική της αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά της. Αυτή η εντολή ήταν σημαντική για την ευεξία της γυναίκας, γιατί ο άνδρας είχε σχεδόν απόλυτη εξουσία επί της γυναίκας. ²⁶  Η υπόθεση αυτή είναι παρόμοια με το νόμο προστασίας της κόρης που πωλήθηκε ως υπηρέτρια και στη συνέχεια εισερχόταν στην οικογένεια ως σύζυγος ( Εξ. 21:7-11). Αυτή είχε επίσης τα δικαιώματά της και θα μπορούσε να κερδίσει την ελευθερία της αν την κακομεταχειρίζονταν.
Η ατίμωση που ο άνδρας θα έφερνε στην γυναίκα του θέλοντας να τη χωρίσει ήταν σαν την ατιμία που επέφερε ο Συχέμ στη Δείνα με τον αρχικό του βιασμό (Γεν. 34:2) ²⁷ . Η κατηγορία ήταν πολύ σοβαρή και θα μπορούσε να φέρει ντροπή και στον άνδρα . Υπήρχε ίσως μια λεπτή αποδοκιμασία της όλης συμφωνίας από τους αρκετά συγκεχυμένους παραλληλισμούς προς την αφήγηση της Γένεσης 34 (βλ. στίχος 11 ανωτέρω) για τον Συχέμ και τη Δείνα. Ο νόμος ήταν μια παραχώρηση, αλλά ο Μωυσής αποδοκίμαζε την πρακτική και προσπάθησε να κατευθύνει όσο περισσότερα αρνητικά σχόλια μπορούσε. Οι λεπτές υποδείξεις του νόμου μέσω της επιλογής των λέξεων και η προσεκτική μέριμνα για τη δεσμευμένη γυναίκα μπορεί να είχε καταστεί σημαντικός παράγοντας για την αποθάρρυνση μιας τέτοιας πρακτικής.

²⁴ Το «Άστη να φύγει» (NIV) μεταφράζει την εβραϊκή λέξη που συνήθως χρησιμοποιούνταν για το διαζύγιο (שׁלח, slh – διώξε· Δευτ. 24:1).

²⁵ Η εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται «ευχαριστημένος» είναι συνώνυμο της «επιθυμήσεις» στο στίχο 11.

²⁶ Η λέξη που μεταφράζεται «την αντιμετωπίσεις ως δούλα» είναι σπάνια (μόνο εδώ και στο Δευτ 24:7), αλλά προφανώς αναφέρεται είτε στην άσκηση υπερβολικής δύναμης ή την αντιμετώπισή της ως εμπόρευμα και όχι ως πρόσωπο (βλ. Mayes, Δευτερονόμιο, σελ. 303-304, και Craigie, Δευτερονόμιο, σ. 282).

²⁷ Για τη χρήση του ρήματος ענה (˓ nh) σε παρόμοιο πλαίσιο, στο οποίο η γυναίκα έχει χάσει τη νομιμότητα βλ. Κρι 19:24· 20:5· 2 Σαμ 13:12, 14, 22· Ιεζ 22:10, 11.[10]

Hall, G. H. (2000). Deuteronomy. The College Press NIV commentary. (319). Joplin, Mo.: College Press Pub. Co.

—–

Σύζυγοι και παιδιά 21:10-21

Πάντα το τμήμα αυτό έχει κάποια σχέση με την έκτη εντολή, όσο απομακρυσμένο και αν είναι σε ορισμένες περιπτώσεις.
Περιορισμοί στην εξουσία ενός συζύγου 21:10-14
Οι άνδρες Ισραηλίτες θα μπορούσαν να παντρεύονται γυναίκες που είχαν ληφθεί ως αιχμάλωτες πολέμου από μακρινές κατακτημένες πόλεις, εφόσον δεν είχαν ήδη μια σύζυγο. Μια τέτοια γυναίκα έπρεπε να ξυρίσει το κεφάλι της και να κόψει τα νύχια της. Αυτές οι τελετουργίες του καθαρισμού ήταν συνήθεις στην αρχαία Εγγύς Ανατολή. ²²⁸ Είχε ένα μήνα για να θρηνήσει για τους γονείς της (στ. 13). Αυτό μπορεί να προϋποθέτει ότι είχαν σκοτωθεί στη μάχη ή, μάλλον, ότι επρόκειτο να διακόψει τις σχέσεις με όλη την προηγούμεη ζωή της. ²²⁹
«Ένας τέτοιος ευγενικός σεβασμός των αισθημάτων του άλλου έρχεται σε έντονη αντίθεση με τη σκληρή μεταχείριση που επιφυλασσόταν στις γυναίκες που συλλαμβάνονταν στον πόλεμο μεταξύ των γειτονικών λαών. . . «²³⁰
«Αυτή η νομοθεσία θα μπορούσε να έχει δύο βασικά αποτελέσματα: οι άνδρες θα συγκρατούνταν από βιασμό, και οι γυναίκες θα είχαν χρόνο ώστε να προσαρμοστούν στη νέα κατάστασή τους.» ²³¹
Η πρόβλεψη για το διαζύγιο (στ. 14) λαμβάνει περαιτέρω διευκρινίσεις αργότερα (24:1-4). Δεν θα πρέπει να ερμηνεύσουμε το γεγονός ότι ο Θεός νομοθέτησε για τα δικαιώματα των γιων που γεννήθηκαν σε πολυγαμικές οικογένειες ως σιωπηρή έγκριση της εν λόγω μορφής γάμου. Η μονογαμία ήταν το θέλημα του Θεού (βλ. Γένεσις 2:24, Ματ. 19:4-6) . ²³² Ωστόσο, έδωσε ο Θεός, επίσης, νόμους που οργάνωναν τη  ζωή όταν οι άνθρωποί του θα ζούσαν σε ανυπακοή προς το θέλημά Του. Με άλλα λόγια, ο Θεός δεν εγκρίνει την πολυγαμία, αλλά είναι ανεκτή στο Ισραήλ με την έννοια ότι δεν τιμωρούνται οι πολύγαμοι μέσω πολιτικών διαδικασιών. Ομοίως δεν εγκρίνει το διαζύγιο, αλλά το επέτρεψε στην προκειμένη περίπτωση (βλ. Γένεσις 21:8-14, Εσδ. 9-10) . 233

_228. Keil and Delitzsch, 3:406.

²²⁹. Mayes, σελ. 303.

^230. Thompson, σελ. 228.

²³¹. Kalland, σελ. 132.

²³² Βλ. Sailhamer, σελ. 460; Merrill, Deuteronomy, σελ. 292.

²³³ Βλ. Joe M. Sprinkle, “Old Testament Perspectives on Divorce and Remarriage,” Journal of the Evangelical Theological Society 40:4 (December 1997):529-50.

Tom Constable. (2003; 2003). Tom Constable’s Expository Notes on the Bible (Dt 21:1-10). Galaxie Software.[11]

Υπάρχουν πολλά ακόμη σχολιολόγια Δυτικών που θα μπορούσαμε να φέρουμε, και τα οποία δεν δέχονται ότι οι αιχμάλωτες πολέμου βιάζονταν από τους Ισραηλίτες. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε το έγκυρο και γνωστό Lange, J. P., Schaff, P., & Schröeder, W. J. (2008). A commentary on the Holy Scriptures : Deuteronomy (160). Bellingham, WA: Logos Research Systems, Inc.

Ας δούμε όμως και τι γράφει το Σχολιολόγιο του Ορθοδοξου αρχ. Ιερεμία Φούντα.

«Το τεμάχιο αυτό επιστρέφει στο θέμα του πολέμου. Σε προηγούμενα κεφάλαια είδαμε ότι ο συγγραφέας του Δευτερονομίου απαιτούσε την τέλεια εξολόθρευση των Χαναναίων, για να μην διαστρέψουν αυτοί την πίστη και τα έθιμα των Ισραηλιτών (βλ. κεφ.7). Η αντιμετώπιση όμως των άλλων εχθρικών τους λαών δεν ήταν τόσο αρνητική.

Οι παρόντες στίχοι ασχολούνται με το θέμα του γάμου ενός Ισραηλίτου με μία ξένη γυναίκα, αιχμάλωτη πολέμου. Ήταν δυνατόν ανάμεσα στους αιχμαλώτους πολέμου, μετά από μία νίκη ενός εχθρικού λαού (στ. 10), να υπάρχει μία ωραία γυναίκα, την οποία κάποιος Ισραηλίτης θα επιθυμούσε να νυμφευθεί (στιχ. 11). Η πράξη αυτή δεν απαγορευόταν. Έπρεπε όμως η γυναίκα προτού έλθει σε γάμο με τον Ισραηλίτη να απαρνηθεί το παρελθόν της και να ενταχθεί κανονικά στην ισραηλιτική κοινωνία. Η απάρνηση του παρελθόντος της δεν γινόταν με κάποια προφορική ή γραπτή δήλωση, αλλά με κάποιες συμβολικές πράξεις: Ο μέλλων σύζυγός της έπρεπε να την φέρει στο σπίτι του, να της ξυρίσει το κεφάλι και να της κόψει τα νύχια (στιχ. 12), δείγμα ότι τώρα αυτή θα έκανε ένα νέο ξεκίνημα (βλ. την όμοια πράξη κατά την καθιέρωση των Λευιτών εις Αριθμ. 8,7). Μετά αυτή θα έβγαζε τα παλαιά ρούχα της αιχμαλωσίας της και θα πενθούσε για τους γονείς της για ένα μήνα (στιχ. 13). Έπειτα θα μπορούσε ο Ισραηλίτης να την λάβει κανονικά για γυναίκα του (στιχ. 13). Ως σύζυγός του η πλέον αιχμάλωτη δεν θα ήτανπλέον δούλη. Μάλιστα, ακόμη και αν κ΄ποια στιγμή στο μέλλον ο Ισραηλίτης ήθελε να χωρίσει από αυτήν, δεν του επιτρεπόταν πλέον να την πωλήσει αντί χρημάτων, αντιμετωπίζοντάς την ως δούλη, αλλά έπρεπε να την αφήσει ελεύθερη, διότι προηγουμένως για να την λάβει γυναίκα του την «εταπείνωσε» (στ. 14. Πρβ. και Εξ. 21,7-11)![12] Εδώ φαίνεται για μία ακόμη φορά το ανθρωπιστικό πνεύμα του Δευτερονομίου, σε σχέση βεβαίως με τα ήθη και τις αντιλήψεις της εποχής.»

Συμπέρασμα: Για να αποδείξει ο Άχμαντ Ελντίν ότι η Βίβλος θεσμοθετεί τους βιασμούς, ώστε να τραβήξει την προσοχή από τα αίσχη του προφήτη του και του δικού του ιερού βιβλίου, χρησιμοποιεί τη λογική πλάνη που λέγεται «προσφυγή στην πιθανότητα». Όσο φαίνεται πιθανό το ρήμα anah να σημαίνει στην περίπτωσή μας βιασμό της αιχμάλωτης στα πλαίσια της γαμικής αυτής σχέσης, ακόμη περισσότερο μπορεί να σημαίνει ταπείνωσή της επειδή ο Ισραηλίτης την υποχρέωσε να τον παντρευτεί (όπως λέει το μασοριτικό), επειδή την παντρεύτηκε χωρίς τους συνήθεις όρους, επειδή την διακόρευσε (στην περίπτωση που είναι παρθένα) ή ακόμη επειδή της έδωσε διαζύγιο. Μάλιστα η μεγάλη πλειοψηφία των σχολιαστών απορρίπτει την περίπτωση βιασμού στο εδάφιο αυτό, και υιοθετεί άλλες ερμηνείες.

Αλλά ας δούμε μέχρι πού φτάνει το θράσος του φίλου μας.

Ας δούμε και άλλα χωρία που ευλογούν τον βιασμό και τον προωθούν. Διαβάζουμε στην «αγία» γραφή.

« ΔΕΣ, η ημέρα τού Κυρίου έρχεται, και το λάφυρό σου θα διαμοιραστεί ανάμεσά σου. Και θα συγκεντρώσω όλα τα έθνη ενάντια στην Ιερουσαλήμ σε μάχη· και η πόλη θα αλωθεί, και τα σπίτια θα λεηλατηθούν, και οι γυναίκες θα βιαστούν· και το μισό τής πόλης θα βγει σε αιχμαλωσία, και το υπόλοιπο του λαού δεν θα εξολοθρευθεί από την πόλη.» (Ζαχαρίας 14:1-2)

Βλέπουμε πως η «επιχειρηματολογία» του greekmurtad καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα με το παραπάνω χωρίο μιας και τονίζετε ο ΒΙΑΣΜΟΣ.

Το εδάφιο που ανέσυρε ο απίθανος συνομιλητής μας ως απόδειξη ότι η Αγία Γραφή ευλογεί τον βιασμό και τον προωθεί, μιλάει για την άλωση της ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ από τα έθνη. Προβλέπει ότι κατά την άλωση αυτή «οι γυναίκες θα ΜΟΛΥΝΘΟΥΝ» (αι γυναίκες μολυνθήσονται) – βιαστούν, αλλά σίγουρα τον βιασμό αυτό ούτε τον «ευλογεί», ούτε τον «προωθεί». Ο Ζαχαρίας απλά προβλέπει το μέλλον. Με απλά λόγια, επειδή ο ισλαμόπληκτος εγκέφαλος ίσως αργήσει να πάρει μπροστά, ο Θεός διά του προφήτη απλά περιγράφει «τι έχετε να πάθετε» από τους ειδωλολάτρες. Ούτε ευλογεί, ούτε προωθεί τίποτα.

Ο Θεοδώρητος Κύρου ερμηνεύει αναφερόμενος στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ.:

«…αι γυναίκες μολυνθήσονται: και εξελεύσεται το ήμισυ της πόλεως εν αιχμαλωσία […] Φασί γαρ, Ουεσπασιανού και Τίτου μελλόντων επιστρατεύειν, τους τηνικαύτα πιστούς εξ αποκαλύψεως την πόλιν καταλιπείν». (PG 81,1952B)

Είναι αυτή η άλωση έργο του Θεού; Δεν κατανοείται έτσι. Ο Θεόδωρος Μομψουεστίας αποδέχεται μεν ότι η μόλυνση των γυναικών είναι ύβρις στα σώματα των γυναικών, λέει όμως:

«…τούτων γινομένων διά την ΕΤΕΡΩΝ ΚΑΚΙΑΝ« (PG 66,588D)

Επίσης, ο Κύριλλος Αλεξανδρείας λέει ότι η Ιερουσαλήμ θα μείνει αβοήθητη και όπως λέει ο προφήτης: «μολυνθήσεται δε τας γυναικάς φησιν…»

ΟΜΩΣ ευθύνεται ο Θεός; Όχι:

«πολέμου δε τα τοιαύτα πάθη» (PG 72,241Β)

Ποιανού η «επιχειρηματολογία καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα με το παραπάνω χωρίο»; Του Άχμαντ Ελντίν ασφαλώς. Απολογητή του Ισλάμ, μην το παλεύεις… Η Βίβλος ούτε προωθεί, ούτε ευλογεί την παιδοφιλία/παιδεραστία, τον βιασμό και τα άλλα αγαπημένα σπορ του Μουχάμμαντ που τιμάς ως προφήτη.

Αλλά ας δούμε και πώς κλείνει το άρθρο του ο φίλος μας:

«Τέλος κλείνουμε το άρθρο βάζοντας μερικές άλλες πηγές που δείχνουν ότι στην περίπτωση του χωρίου «Αριθμοί 31:17-18.»  έχουμε να κάνουμε μια βιασμό.

• Dr. Theodore Nadelson, “Trained to Kill: Soldiers at War” ( JHU Press, 2005), σελ 145

ΑΛΗΘΕΙΑ Άχμαντ; Εμείς στη σελίδα που λες είδαμε να γράφει: «Η θέση των γυναικών στις αρχαίες ιεραρχίες ήταν να υπηρετούν τους ισχυρούς άνδρες ως σύζυγοι και να υπηρετούν την ομάδα ως παραγωγοί παιδιών. Η απαγόρευση στην Εβραϊκή Βίβλο, η διαταγή από τον Θεό να καταστρέψουν όλους τους εχθρούς, χαλάρωνε απέναντι στις παρθένες γυναίκες του εχθρού, τις οποίες διατηρούσαν για να παράγουν παιδιά που θα συμμετείχαν στη δουλειά και στον πόλεμο. Η απαγόρευση επίσης αντανακλούσε την πατριαρχική αξία ότι η καθαρότητα της γενεαλογικής γραμμής ενέκειτο στο ανδρικό σπέρμα.»[13]

• Sue Sandidge, “Forty Years in The Wilderness: Moses Leads the Bible’s Lost Generation” ( Xlibris Corporation 2005 ), σελ 253

Εδώ πάλι γράφει: «Στις παρθένες μπορούσαν να χαρίσουν τη ζωή, επειδή (αυτές) θα μπορούσαν να παράγουν απογόνους για τους κατακτητές τους».[14]

• David Noel Freedman, Allen Myers and.Astrid.B..Beck: “Eerdmans Dictionary of the Bible” ( .B.Eerdmans.Publishing.2000.).,.σελ..1359

Και εδώ γράφει: «Επιθυμητές παρθένες αιχμαλωτισμένες στο πεδίο της μάχης μπορούσαν να εξαναγκαστούν να παντρευτούν αυτούς που τις αιχμαλώτισαν»[15]

Αυτά είναι όλα κι όλα που γράφουν τα βιβλία στις σελίδες που λες, και όπως ο καθένας μπορεί να δει δεν γράφουν ΤΙΠΟΤΑ για το χωρίο «Αριθμοί 31:17-18» ή για «βιασμούς στη Βίβλο», πόσο μάλλον για «παιδεραστία στη Βίβλο»! Εσύ, που εκτίθεσαι ως ψεύτης όταν λες «Τα βιβλία τα παραπάνω μπορείτε να τα προμηθευτείτε από το Amazon.com να τα μελετήσετε και να δείτε με τα ίδια σας τα μάτια την παιδοφιλία που επιβεβαιώνει η Βίβλος. Συνιστούμε επίσης να τα προμηθευτεί και ο greekmurtad έτσι ώστε την επόμενη φορά να εκτεθεί λιγότερο» ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ;

Ρεζίλι έγινες πάλι βρε Άχμαντ… Αλλά, ας πρόσεχες όταν έγραφες αυτά που έγραφες.

Και τώρα αγαπητοί αναγνώστες, ρίξτε μια ματιά εδώ για να δείτε τι προσπαθεί να κουκουλώσει ο Άχμαντ Ελντίν με τα παραμύθια που γράφει.

---

[1] 11…. “hast taken delight in her” ; which may be a modest expression for lying with her, and seems probable, because it is said, ver. 14 “that he had humbled her”, to wit, by military insolence, when he took her captive, not after he had married her, for then he would have expressed it thus, “because thou hast married her”, which had been more emphatical than to say, “because thou hast humbled her”

[2] Humbled her – i.e. lain with her , as this phrase is often used, as Gen. xxxiv.2; Deut. xxii. 24, 29….

[3] “anah” «a primitive root (possibly rather ident. with ‘`anah’ (6030) through the idea of looking down or browbeating); to depress literally or figuratively, transitive or intransitive (in various applications, as follows):–abase self, afflict(-ion, self), answer (by mistake for ‘`anah’ (6030)), chasten self, deal hardly with, defile, exercise, force, gentleness, humble (self), hurt, ravish, sing (by mistake for ‘`anah’ (6030)), speak (by mistake for ‘`anah’ (6030)), submit self, weaken, X in any wise. (http://www.htmlbible.com/sacrednamebiblecom/kjvstrongs/STRHEB60.htm#S6031)

[4] a virgin captive who has been raped can be made wife and divorced but not sold into slavery, because

the.relationship.began.with.a.rape.[.Deut..21:14.]..

[5] Deut 21:10-14…when he wishes to be rid of the woman he captured in war if he no longer desires her: he must allow her to go where she wishes; he may not sell her nor may he abuse .her .because he raped her

[6] Rights of Captive Women. 21:10–14. treatment of captive women. Part of warfare is the disposition of prisoners. Some female captives could expect to serve as slaves (2 Kings 5:2–3), but many would also be taken as wives by the soldiers. The Deuteronomic law deals with the transformation process as these women were adopted into Israelite society. This included the shaving of the head, a change of clothing and a period of mourning marking the death of the woman’s old life and the beginning of a new one (compare Joseph’s transformation in Gen 41:41–45). The Mari texts also provide clothing and a job to captive women. The rights extended to the former captive after she has married are similar to those of Israelite women and are designed to demonstrate that there is no reduction of her status if a divorce occurs. Similar concerns are reflected in the Middle Assyrian laws, which require former captives who are now married to dress like all Assyrian women of that class.

Matthews, V. H., Chavalas, M. W., & Walton, J. H. (2000). The IVP Bible background commentary : Old Testament (electronic ed.) (Dt 21:9-14). Downers Grove, IL: InterVarsity Press.

[7] Verse 11. And seest-a beautiful woman] No forcible possession was allowed even in this case, when the woman was taken in war, and was, by the general consent of ancient nations, adjudged as a part of the spoils. The person to whose lot or share such a woman as is here described fell, might, if he chose, have her for a wife on certain conditions; but he was not permitted to use her under any inferior character. Clarke, A. (1999). Clarke’s Commentary: Deuteronomy (electronic ed.). Logos Library System; Clarke’s Commentaries (Dt 21:11). Albany, OR: Ages Software.

[8] 21:10-11. An Israelite was permitted to marry a beautiful woman from the captives of a particular battle. This assumes the battle in question was against one of ”the cities that are at a distance“ (20:15), not a city within the borders of Palestine. Therefore the prospective wife would not have been a Canaanite woman (cf. the prohibition against marrying a Canaanite man or woman, 7:1, 3-4). If an Israelite soldier genuinely desired one of the captives he could have her only through marriage. This helped protect the dignity of the women captives and the purity of the Israelite soldiers. Israelites were not to rape, plunder, or otherwise mistreat captives as other armies of the ancient Near East did.

21:12-14. A soldier’s marriage to a foreign captive could not take place immediately. The prospective wife was first prepared psychologically for her new life as an Israelite. This was accomplished by her shaving her head, trimming her nails, having a change of clothes, and mourning for her parents for one month. The mourning may indicate either that her father and mother had been killed in battle or that she was now separated from them by her new marriage. The other rituals mentioned may also have symbolized her mourning for cutting herself off from her former life.

The full month allowed the captive woman a proper amount of time for mourning, and it also gave the prospective husband opportunity to reflect on his initial decision to take her as his wife. For with a shaved head she would be less attractive.

The phrase If you are not pleased with her may refer not to some trivial problem in their relationship, but to the new wife’s refusal to accept her husband’s spiritual values. In this case the husband could dissolve the marriage by giving up all rights over her. By forbidding him to treat her as a slave, even though she was dishonored through the divorce, the woman still retained a measure of dignity. This law underscored the value of human life; it contrasted with the terrible treatment of war captives common throughout the ancient Near East.

Walvoord, J. F., Zuck, R. B., & Dallas Theological Seminary. (1983-c1985). The Bible knowledge commentary : An exposition of the scriptures (1:300-301). Wheaton, IL: Victor Books.

[9] Taking a wife (21:10–14). While Jewish men were not allowed to take wives from the Canaanite nations (7:3), they were permitted to marry women from the conquered cities located at a distance from the Promised Land (20:14–15). Of course, it was expected that these women would accept the faith of Israel and enter into the religious life of the nation. However, on returning home with his bride, the man had to wait a month before consummating the marriage. Knowing this would keep him from acting rashly and just taking an attractive woman to satisfy his desires, as if she were part of the spoils of battle. During that waiting period, the man could give serious consideration to what he was doing, and the woman could be emotionally prepared for a new beginning; for she had to shave her head, cut her nails, and put on different clothes.

Shaving the head was part of the rituals for cleansed lepers (Lev. 14:8–9) and the dedication of Nazirites who had fulfilled their vows (Num. 6:18). While shaving the head would be a humbling experience for the woman (see Deut. 21:14), it could also be the sign of a new beginning, as it was for the leper and the Nazirite.³ She was renouncing her former religion, the worship of idols, and accepting Jehovah as her God. From a practical point of view, perhaps her appearance would encourage her to stay home and get better acquainted with her Jewish husband-to-be. During this waiting period, she was expected to express her sorrow over leaving her family and her native city. In short, the experiences of this month of waiting, painful as they might be, were designed to help the woman make the transition from the old life into the new. If after the consummation of the marriage, the man was displeased with the woman, he couldn’t just throw her out or sell her as though she were a slave. He had to divorce her and let her go wherever she desired.⁴ It’s assumed that another man could marry her or that she could return to her home city. Modern society wouldn’t countenance a woman being forcibly taken captive to become the wife of a stranger, but the ancient world was accustomed to such things (Jud. 21). However, this law did protect her from being raped and discarded after the battle or being so cheapened by her husband that another man wouldn’t want to marry her. Better that she go free than that she be forced to live with a man who didn’t want her.⁵

³ For a man, the shaving of the head and beard would be a humiliating experience (Isa. 7:20;
2 Sam. 10:4–5), and it would certainly be for a woman (1 Cor. 11:15). While in mourning, Jewish men were not allowed to imitate the pagans by shaving their heads and cutting their beards (Lev. 19:27–28), and this especially applied to the priests (21:1–5).

⁴ The verb translated, “let her go” is translated, “put her away” (divorce) in 22:19 and 29. Since the marriage had been consummated, they were man and wife, and the marriage could be legally dissolved only by divorce (24:1–4).

⁵ Some commentators suggest that the husband divorced her because she wouldn’t accept the religion of the Israelites and worship the true and living God. However, nothing in the text suggests this.

Wiersbe, W. W. (1999). Be equipped (138). Colorado Springs, Colo.: Chariot Victor Pub.

[10] 21:14 It was possible that not every marriage under these circumstances would be successful. Therefore, divorce was allowed.²⁴ The young man’s initial desire for the woman could wane.²⁵ If so, he could not treat her as a slave or concubine but had to treat her as a woman with her own dignity and rights. This instruction was important for the well being of the woman, for the man had almost absolute power over the woman.²⁶ This case is similar to the law protecting the daughter who was sold as a servant and then taken into the family as a wife (Exod 21:7–11). She too had her rights and could win her freedom if mistreated.

The dishonor the man would bring on the woman by wanting to divorce her was akin to the dishonor Shechem brought on Dinah with his initial rape (Gen 34:2).²⁷ The charge was a serious one and could bring dishonor on the man as well. There was perhaps a subtle disapproval of the whole arrangement by the rather obscure parallels to the Shechem/Dinah narrative of Genesis 34 (see verse 11 above). The law was a concession, but Moses disapproved of the practice and tried to direct as many negative comments toward it as possible. The law’s subtle hints through word choice and the careful concern for the captive woman may have become a significant factor in discouraging such a practice.

²⁴ “Let her go” (NIV) translates the Hebrew word usually used for divorce (שׁלח, šlḥ — send away; Deut 24:1).

²⁵ The Hebrew word translated “pleased” is a synonym for “attracted” in verse 11.

²⁶ The word translated “treat her as a slave” is rare (only here and in Deut 24:7) but apparently refers to either exercising undue force or treating her as a commodity and not as a person (see Mayes, Deuteronomy, pp. 303–304, and Craigie, Deuteronomy, p. 282).

²⁷ For the use of the verb ענה (˓nh) in similar contexts in which a woman has been dishonored see Judg 19:24; 20:5; 2 Sam 13:12, 14, 22; Ezek 22:10, 11.

Hall, G. H. (2000). Deuteronomy. The College Press NIV commentary. (319). Joplin, Mo.: College Press Pub. Co.

[11] Wives and children 21:10–21

Everything in this section has some connection with the sixth commandment remote though it may be in some cases.

Limits on a husband’s authority 21:10–14

Israelite men could marry women from distant conquered cities taken as prisoners of war provided they did not already have a wife. Such a woman had to shave her head and cut her nails. These were rituals of purification customary in the ancient Near East.²²⁸ She received one month to mourn her parents (v. 13). This may presuppose that they had died in the battle or, more likely, that she was to cut off all ties to her former life.²²⁹

“Such kindly consideration is in marked contrast with the cruel treatment meted out to women captured in war among the neighboring nations . . .”²³⁰

“This legislation could have two basic results: the men would be restrained from rape, and the women would have time to become adjusted to their new condition.”²³¹

The provision for divorce (v. 14) receives further clarification later (24:1–4). We should not interpret the fact that God legislated the rights of sons born into polygamous families as tacit approval of that form of marriage. Monogamy was God’s will (Gen. 2:24; cf. Matt. 19:4–6).²³² However, God also gave laws that regulated life when His people lived it in disobedience to His will. In other words, God did not approve of polygamy, but He tolerated it in Israel in the sense that He did not execute or punish polygamists through civil procedures. Similarly He did not approve of divorce, but He allowed it in this case (cf. Gen. 21:8–14; Ezra 9–10).²³³

²²⁸. Keil and Delitzsch, 3:406.

²²⁹. Mayes, p. 303.

²³⁰. Thompson, p. 228.

²³¹. Kalland, p. 132.

²³². See Sailhamer, p. 460; Merrill, Deuteronomy, p. 292.

²³³. See Joe M. Sprinkle, “Old Testament Perspectives on Divorce and Remarriage,” Journal of the Evangelical Theological Society 40:4 (December 1997):529-50.

Tom Constable. (2003; 2003). Tom Constable’s Expository Notes on the Bible (Dt 21:1-10). Galaxie Software.

[12] Εξ. 21:7-11:7 ΚΑΙ αν κάποιος πουλήσει τη θυγατέρα του για δούλη, δεν θα αφεθεί όπως αφήνονται οι δούλοι.

8 Αν δεν αρέσει στο αφεντικό της, που την αρραβωνιάστηκε για τον εαυτό του, τότε θα την απολυτρώσει· δεν έχει εξουσία να την πουλήσει σε ξένο έθνος, επειδή της φέρθηκε άπιστα [ἠθέτησεν ἐν αὐτῇ].

9 Αν, όμως, την αρραβώνιασε με τον γιο του, θα κάνει σ’ αυτή σύμφωνα με το δικαίωμα των θυγατέρων.

10 Αν πάρει για τον εαυτό του μια άλλη, δεν θα της στερήσει την τροφή, τα ενδύματά της, και το χρέος του γάμου σ’ αυτή.

11 Αν, όμως, δεν της κάνει τα τρία αυτά, τότε θα φύγει δωρεάν, χωρίς χρήματα.

[13] Women’s place in ancient hierarchies was to serve the powerful men as wives and to serve the group as

producers of children. The ban in the Hebrew Bible, the edict from God to destroy all of the enemy, was

relaxed toward virginal women of the enemy, preserving them to produce children who would join in work and war. The ban also reflected the patriarchal value that purity of lineage resided in male seed

[14] Virgins could be spared, because they could produce offspring for their conquerors

[15] Desirable virgins captured on the battlefield could be forced to marry their captors.

Μια ψυχίατρος για το Ισλάμ και τις γυναίκες

Ανάμεσα σε πολλά άλλα η αδελφή αποστάτρια Wafa Sultan αναφέρεται σε μια εξαδέλφη της, που στα 12 χρόνια της εξαναγκάστηκε να παντρευτεί έναν 40χρονο εξάδελφό της. Τελικά αυτοκτόνησε αυτοπυρπολούμενη κι άφησε πίσω της 4 ορφανά παιδιά…

Το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία

Tο Κοράνι στη σούρα 65 μιλά για το διαζύγιο και την Ίντντε ή Ίντα, το “χρονικό διάστημα της μη σαρκικής επαφής κανονικών μηνών ώστε να εξακριβωθεί ότι η μήτρα της συζύγου είναι άδεια από τα ζωάρια του συζύγου”. Μόνο όταν παρέλθει το χρονικό αυτό διάστημα χωρίς να εμφανιστεί εγκυμοσύνη, μπορεί η διαζευγμένη να παντρευτεί με έναν άλλο.

Η σούρα 65 επιβεβαιώνει ότι κορίτσια στην προεφηβική ηλικία, χωρίς περίοδο, μπορούν να παντρευτούν και οι σύζυγοί τους μπορούν να κάνουν σεξ μαζί τους. Το εδάφιο 4 λέει: “Όσο για τις γυναίκες σας που

1)έχουν περάσει την ηλικία της – κατά μήνα – αδιαθεσίας, γι’ αυτές – αν έχετε καμία αμφιβολία – η περίοδος (Ίντντε) που ορίστηκε , είναι τρεις μήνες,

2)(το ίδιο) και σ’ αυτές που δεν έχουν (ακόμη) περίοδο.

3)Γι’ αυτές που μεταφέρουν (ζωή μέσα στα σπλάχνα τους), η περίοδος (που ορίζεται) είναι μέχρις ότου απαλλαγούν από το βάρος τους”.

Mε δυο λόγια ένας άντρας μπορεί να έχει

1)συζύγους σε κλιμακτήριο

2)συζύγους που δεν έχουν ακόμη περίοδο ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ και όχι για άλλους λόγους.

3)συζύγους που, όντας σε αναπαραγωγική ηλικία, είναι έγκυοι. Αυτές μετά από διαζύγιο, πρέπει να ακολουθήσουν συγκεκριμένη διαδικασία για να ξαναπαντρευτούν:

Οι έγκυοι σύζυγοι με τις οποίες ο άντρας έχει κάνει σεξ (γι’ αυτό είναι και έγκυοι άλλωστε…) πρέπει να περιμένουν να γεννήσουν για να ξαναπαντρευτούν.

Όμως οι σύζυγοι στην κλιμακτήριο (που τους σταμάτησε δηλ. η περίοδος)

και οι σύζυγοι που δεν έχουν ακόμη περίοδο ,

πρέπει να περιμένουν για τρεις μήνες για να εξακριβωθεί αν η μήτρα τους “είναι άδεια από τα ζωάρια του συζύγου». Αν μετά από τρεις μήνες δεν έχει εμφανιστεί κάποια εγκυμοσύνη, τότε μπορούν να ξαναπαντρευτούν.

Ας δούμε και μερικά σχόλια από εξηγήσεις του Κορανίου (ταφσίρ):

Και [όπως και για] εκείνες από τις γυναίκες σας που (διαβάστε allā’ī ή allā’i και στις δύο περιπτώσεις) δεν περιμένουν να έχουν περίοδο, αν έχετε αμφιβολίες, σχετικά με την περίοδο αναμονής, η προδιαγεγραμμένη περίοδος [αναμονής] καθορίζεται σε τρεις μήνες , Και [επίσης για] εκείνες που δεν έχουν ακόμη έμμηνο ρύση, λόγω μικρής ηλικίας, η περίοδος αυτή θα είναι [επίσης] σε τρεις μήνες – και οι δύο περιπτώσεις εφαρμόζεται σε άλλες από εκείνες των οποίων οι σύζυγοι έχουν πεθάνει. Για αυτές [τις τελευταίες] η περίοδος αναμονής ορίζεται στο στίχο: «πρέπει να περιμένουν μόνες τους τέσσερις μήνες και δέκα [ημέρες], [Κορ. 2:234]. Και εκείνες που είναι έγκυες, η περίοδος αναμονής τους, το προδιαγεγραμμένο χρονικό διάστημα [αναμονής], αν είναι διαζευγμένες ή εάν οι σύζυγοί τους είναι νεκροί, είναι όταν θα γεννήσουν. Και όποιος φοβάται το Θεό, Εκείνος θα κάνει τα πράγματα πιο εύκολα γι ‘αυτόν, σε αυτόν τον κόσμο και στη μετά θάνατον ζωή.
Tafsir al-Jalalayn

(Και για τις εν γυναίκες σας που δεν έχουν έμμηνο ρύση), λόγω γήρατος, (αν αμφιβάλλετε) σχετικά με την περίοδο αναμονής τους, (η περίοδος (αναμονής τους) είναι διάρκειας τριών μηνών) σχετικά με την οποία ένας άλλος άντρας ρώτησε: “Ω Απόστολε του Αλλάχ ! Τι θα γίνει με την περίοδο αναμονής αυτών που δεν έχουν εμμηνόρροια, επειδή είναι πολύ μικρές; “(μαζί με εκείνες που δεν έχουν εμμηνόρροια) λόγω μικρής ηλικίας, η περίοδος αναμονής είναι τρεις μήνες. Ένας άλλος άνδρας ρώτησε: “Τι είναι η περίοδος αναμονής για αυτές τις γυναίκες που είναι έγκυες;” (Και για όσες εγκυμονούν), δηλαδή εκείνες που είναι έγκυες, (η περίοδος) η περίοδος αναμονής τους (είναι μέχρι να ελευθερωθούν) να γεννήσουν το παιδί τους . (Και οποιοσδήποτε τηρήσει τα καθήκοντά του προς τον Αλλάχ) και όποιον φοβάται τον Αλλάχ σε ό, τι αφορά τις εντολές του, (Αυτός θα κάνει την πορεία εύκολη για εκείνον) θα κάνει την υπόθεσή του εύκολη.
Tanwîr al-Miqbâs min Tafsîr Ibn ‘Abbas

Η ερμηνεία του στίχου “και εκείνες από τις γυναίκες σας που έχουν περάσει την ηλικία της εμμηνορρυσίας, γι ‘αυτές το« Iddah (ταχθείσα προθεσμία), αν έχετε αμφιβολία (για τις περιόδους), είναι οι τρεις μήνες. Και για εκείνες που δεν έχουν εμμηνορρυσία [(δηλαδή είναι ακόμη ανώριμες) η «Iddah (ταχθείσα προθεσμία) είναι το ίδιο, οι τρεις μήνες “. Είπε: Το ίδιο ισχύει και για την «idaah για τα κορίτσια που δεν έχουν έμμηνο ρύση, επειδή είναι πολύ μικρά, αν οι σύζυγοί τους τους δώσουν διαζύγιο αφού ολοκληρώσουν το γάμο τους.

Tafsir Al-Tabari, 14/142

Η `Iddah αυτών στην που είναι στην εμμηνόπαυση και εκείνων που δεν έχουν έμμηνα

Ο Ύψιστος Αλλάχ διευκρινίζει την περίοδο αναμονής της γυναίκας στην εμμηνόπαυση. Και αυτή είναι όποια η έμμηνος ρύση της έχει σταματήσει λόγω της μεγάλης ηλικίας της. Η Iddah της είναι τρεις μήνες αντί των τριών μηνιαίων κύκλων για όσες έχουν εμμηνορρυσία, κι αυτό βασίζεται στην Ayah στο (Surat) Al-Baqarah. [βλέπε 2:228] Το ίδιο για τις νέες, οι οποίες δεν έχουν φθάσει τα χρόνια της εμμηνόρροιας . Η Iddah τους είναι οι τρεις μήνες, όπως αυτές που έχουν εμμηνόπαυση. Αυτό είναι το νόημα του λόγου (και για εκείνες που δεν έχουν εμμηνόρροια …)

Tafsir Ibn Kathir http://www.tafsir.com/default.asp?sid=65&tid=54196

Σε περίπτωση που κάποιος αμφιβάλει για τη μετάφραση που κάνουμε, τα εδάφια που παραθέσαμε στα ελληνικά είναι από το Κοράνιο που διανέμουν οι ίδιοι οι ισλαμιστές. Τη μετάφραση ετοίμασε και αποπεράτωσε μια επιτροπή Αράβων ελληνιστών καθηγητών του ιστορικού πανεπιστημίου του Καΐρου Αλ-Άζχαρ, και επιμελήθηκε ο Τζιχάντ Μπιλάλ Χαλίλ. Όποιος θέλει να δει το πρωτότυπο αραβικό κείμενο, τη μετάφραση στην αγγλική και το απόσπασμα από το Tafsir al-Jalalayn στην αγγλική, ας πάει σε αυτό το λινκ:

http://www.quran.com/65/4

Sahih International

And those who no longer expect menstruation among your women – if you doubt, then their period is three months, and [also for] those who have not menstruated. And for those who are pregnant, their term is until they give birth. And whoever fears Allah – He will make for him of his matter ease.

Tafsir al-Jalalayn

And [as for] those of your women who (read allā’ī or allā’i in both instances) no longer expect to menstruate, if you have any doubts, about their waiting period, their prescribed [waiting] period shall be three months, and [also for] those who have not yet menstruated, because of their young age, their period shall [also] be three months — both cases apply to other than those whose spouses have died; for these [latter] their period is prescribed in the verse: they shall wait by themselves for four months and ten [days] [Q. 2:234]. And those who are pregnant, their term, the conclusion of their prescribed [waiting] period if divorced or if their spouses be dead, shall be when they deliver. And whoever fears God, He will make matters ease for him, in this world and in the Hereafter.

Ορίστε και το Ταφσίρ Ιμπν Καθίρ στην αγγλική (http://www.tafsir.com/default.asp?sid=65&tid=54196):

The `Iddah of Those in Menopause and Those Who do not have Menses

Allah the Exalted clarifies the waiting period of the woman in menopause. And that is the one whose menstruation has stopped due to her older age. Her `Iddah is three months instead of the three monthly cycles for those who menstruate, which is based upon the Ayah in (Surat) Al-Baqarah. [see 2:228] The same for the young, who have not reached the years of menstruation. Their `Iddah is three months like those in menopause. This is the meaning of His saying;

[وَاللَّـتِي لَمْ يَحِضْنَ]

(and for those who have no courses…) as for His saying;

[إِنِ ارْتَبْتُمْ]

(if you have doubt…) There are two opinions: First, is the saying of a group of the Salaf, like Mujahid, Az-Zuhri and Ibn Zayd. That is, if they see blood and there is doubt if it was menstrual blood or not. The second, is that if you do not know the ruling in this case, then know that their `Iddah is three months. This has been reported from Sa`id bin Jubayr and it is the view preferred by Ibn Jarir. And this is the more obvious meaning. Supporting this view is what is reported from Ubay bin Ka`b that he said, «O Allah’s Messenger! Some women were not mentioned in the Qur’an, the young, the old and the pregnant.» Allah the Exalted and Most Honored sent down this Ayah,

[وَاللاَّئِى يَئِسْنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِن نِّسَآئِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَـثَةُ أَشْهُرٍ وَاللَّـتِي لَمْ يَحِضْنَ وَأُوْلَـتُ الاٌّحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ]

(Those in menopause among your women, for them the `Iddah, if you have doubt, is three months; and for those who have no courses. And for those who are pregnant, their `Iddah is until they lay down their burden.) Ibn Abi Hatim recorded a simpler narration than this one from Ubay bin Ka`b who said, «O Allah’s Messenger! When the Ayah in Surat Al-Baqarah was revealed prescribing the `Iddah of divorce, some people in Al-Madinah said, `There are still some women whose `Iddah has not been mentioned in the Qur’an. There are the young, the old whose menstruation is discontinued, and the pregnant.’ Later on, this Ayah was revealed,

[وَاللاَّئِى يَئِسْنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِن نِّسَآئِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَـثَةُ أَشْهُرٍ وَاللَّـتِي لَمْ يَحِضْنَ]

(Those in menopause among your women, for them the `Iddah, if you have doubt, is three months; and for those who have no courses.)»

Για όλα αυτά ο Μαουντούντι λέει: “”Ως εκ τούτου, το ότι αναφέρεται η περίοδος αναμονής- για τα κορίτσια που δεν έχουν ακόμη εμμηνόρροια , σαφώς αποδεικνύει ότι όχι μόνο είναι επιτρεπτό να δίνουμε την κοπέλα για γάμο σε αυτήν την ηλικία αλλά είναι επιτρεπτό για τον σύζυγο να ολοκληρώνει το γάμο μαζί της. Τώρα, προφανώς κανένας μουσουλμάνος δεν έχει το δικαίωμα να απαγορεύσει κάτι που το Κοράνι έχει κρίνει ως αποδεκτό.” (Maududi, τόμος 5, σελ. 620, σημείωση 13).

Με δυο λόγια αναγνώστες, το Κοράνιο επιτρέπει το σεξ με κορίτσια προεφηβικής ηλικίας στα πλαίσια του γάμου. Δηλαδή ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΟΦΙΛΙΑ.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ – 26/2/2010

Στη σελίδα http://islamforgreeks.org/2010/02/07/quran-pedophilia-refutation/, ο «απολογητής του Ισλάμ» Άχμαντ Ελντίν, αναφερόμενος στο άρθρο μας «Το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία» μας κατηγορεί ότι «λασπολογούμε κατά του Κορανίου» ενώ «είμαστε άσχετοι όσον αφορά το Κοράνι και τα διδάγματά του». Ισχυριζόμενος ότι «μας έχει αναιρέσει» στο άρθρο του Ξεμπροστιάζοντας την απατεωνιά και την ψευτιά του «greekmurtad» (μια σειρά ηχητικών αρχείων, μπορείτε να δείτε την απάντηση στο 2^ο εδώ), υπόσχεται ότι «θα ξεμπροστιάσει για δεύτερη φορά την άγνοια μας η μάλλον την ψευτιά μας και αυτή τη φορά» (κάτι που προφανώς λαχταρά, αλλά δεν κατάφερε ποτέ μια που ούτε ψεύτες είμαστε, ούτε άγνοια έχουμε…) και «θα επιστρέψει την λασπολογία μας με κοινή λογική στο «ιερό» μας βιβλίο, την Αγία Γραφή».

Ο φίλος μας προσπαθεί εδώ να αναιρέσει αυτά που γράψαμε στο άρθρο μας

«Η σούρα 65 επιβεβαιώνει ότι κορίτσια στην προεφηβική ηλικία, χωρίς περίοδο, μπορούν να παντρευτούν και οι σύζυγοί τους μπορούν να κάνουν σεξ μαζί τους. Το εδάφιο 4 λέει: “Όσο για τις γυναίκες σας που

1)έχουν περάσει την ηλικία της – κατά μήνα – αδιαθεσίας, γι’ αυτές – αν έχετε καμία αμφιβολία – η περίοδος (Ίντντε) που ορίστηκε , είναι τρεις μήνες,

2)(το ίδιο) και σ’ αυτές που δεν έχουν (ακόμη) περίοδο.

3)Γι’ αυτές που μεταφέρουν (ζωή μέσα στα σπλάχνα τους), η περίοδος (που ορίζεται) είναι μέχρις ότου απαλλαγούν από το βάρος τους”.

Mε δυο λόγια ένας άντρας μπορεί να έχει

1)συζύγους σε κλιμακτήριο

2)συζύγους που δεν έχουν ακόμη περίοδο ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ και όχι για άλλους λόγους.»

Δείτε τα γραφόμενά του με πλάγια πράσινα γράμματα.

Απάντηση:

Αυτό είναι το κύριο επιχείρημα στο άρθρο του.

Πραγματικά, δεν μας χρειάζεται άλλο για να αποδείξουμε ότι το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία! Μάλιστα θα ήταν πιο ακριβές να πούμε ότι επιτρέπει και την παιδοφιλία, και την παιδεραστία, αφού

«Παιδόφιλος μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που διεγείρεται σεξουαλικά από ανήλικα παιδιά, έχει ερωτικές φαντασιώσεις που περιλαμβάνουν παιδιά» ενώ «Από τη στιγμή όμως που το εν λόγω άτομο ασελγήσει πάνω σε ανήλικο τότε θεωρείται και παιδεραστής και όχι απλά παιδόφιλος. Με δυο λόγια η διαφορά του ενός χαρακτηρισμού από τον άλλο είναι ότι ο όρος “παιδοφιλία” δεν περιλαμβάνει απαραίτητα την προσπάθεια σεξουαλικής επαφής με ανήλικο, ενώ ο πιο ειδικός όρος “παιδεραστία” αναφέρεται ακριβώς στην σεξουαλική πράξη». Και αφού το Κοράνιο επιτρέπει τη σεξουαλική επαφή με πάρα πολύ μικρά κορίτσια, άρα μιλάμε για παιδεραστία κι όχι μόνο για παιδοφιλία.

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στον Άχμαντ Ελντίν και στην αναίρεσή του. Γράφει:

Πάμε να δούμε ξανά το Κορανικο χωρίο και προσέξτε πως αναιρεί τον εαυτό του:

«Όσο για τις γυναίκες σας που έχουν περάσει την ηλικία της – κατά μήνα -αδιαθεσίας, γι’ αυτές – αν έχετε καμιά αμφιβολία – η περίοδος που ορίστηκε, είναι τρεις μήνες, (το ίδιο) και σ’ αυτές που δεν έχουν (ακόμη) περίοδο. Γι’ αυτές που μεταφέρουν (ζωή μέσα στα σπλάχνα τους), η περίοδος (που ορίζεται) είναι μέχρις ότου απαλλαγούν από το βάρος τους. Και γι’ αυτούς που φοβούνται τον ΑΛΛΑΧ, θα τους διευκολύνει (ο ΑΛΛΑΧ) την υπόθεση (τους). (Κοράνι 65:4)

Όπως βλέπουμε από το χωρίο το Κοράνι κάνει λόγο για γυναίκες και όχι για προεφηβικά παιδιά η ακόμα και για σεξ.

Λάθος Νο 1: Το Κοράνιο 65:4 δεν αναφέρεται σε θήλεα που είναι γυναίκες ηλικιακά, αλλά σε θήλεα που είναι ΣΥΖΥΓΟΙ ανεξαρτήτως ηλικίας. Γι’ αυτό η μετάφραση των καθηγητών του αλ-Άζχαρ αναφέρει στο 65:1 (δυο στίχους πιο πάνω) «αν θέλετε να αποδεσμεύετε τις γυναίκες (συζύγους)…» Η λέξη «γυναίκες» λοιπόν εδώ έχει την έννοια των συζύγων, δεν αποδεικνύει τίποτα για την ηλικία των συζύγων των μουσουλμάνων, και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα ότι οι σύζυγοι αυτές δεν είναι «προεφηβικά παιδιά».

Η λέξη που μεταφράζεται ως «γυναίκες» είναι η αραβική λέξη «νισά» που στο ίδιο το Κοράνι δηλώνει θήλεα ανεξαρτήτως ηλικίας, όπως βλέπουμε στο 4:127:

«Σου ζητούν (ω Μουχάμμεντ) οδηγίες για τις γυναίκες, πες: ο ΑΛΛΑΧ σας δίνει τις οδηγίες του γι’ αυτές. Και για τις προηγούμενες οδηγίες που έχετε διαβάσει στο Βιβλίο σχετικά με τις ορφανές γυναίκες, που σ’ αυτές δεν δίνετε ό,τι είναι γραμμένο (διορισμένο ως δικαίωμά τους) κι ακόμη δεν θέλετε, να παντρευτείτε, καθώς επίσης, όσον αφορά τα παιδιά που ειν’ αδύνατα και καταδυναστευόμενα. Να συμπεριφερθείτε δίκαια με τους ορφανούς, κι ό,τι καλό κάνετε ο ΑΛΛΑΧ είναι γνώστης αυτού.

Εδώ τα «παιδιά» που μεταφράζουν οι καθηγητές του αλ-Άζχαρ δεν είναι γενικώς και αορίστως παιδιά, αλλά θηλυκά παιδιά, και οι «ορφανοί» είναι «ορφανές» (πρόκειται για ένα από τα λάθη που παρουσιάζει αυτή η μετάφραση). Όλο το εδάφιο αναφέρεται σε θήλεα (όπως και το επόμενο) και τα θήλεα αυτά που βρίσκονται σε διάφορες ηλικίες και περιλαμβάνουν και παιδιά, δηλώνονται με τη λέξη «νισά» όπως ακριβώς και οι σύζυγοι στο 65:4.

Λάθος Νο 2: Το χωρίο σαφώς και κάνει λόγο για σεξ, έμμεσα όμως. Αυτό επειδή μιλάει για «περίοδο αναμονής (ή ίντα ή ίντδε) που ορίστηκε» να περάσει πριν το οριστικό διαζύγιο, για να διαπιστωθεί αν η σύζυγος είναι έγκυος ή όχι. Όμως, όπως είναι φυσικό, μόνο όταν έχει γίνει σεξ ορίζεται τέτοια περίοδος αναμονής αφού μόνο από το σεξ προκύπτει εγκυμοσύνη! Αν στον γάμο δεν έγινε σεξ, η σύζυγος μπορεί να χωρίσει αμέσως χωρίς να περιμένει καθόλου. Αυτό το διευκρινίζει το Κοράνι 33:49: «Ω! Εσείς που πιστεύετε! Όταν νυμφεύεστε πιστές (γυναίκες) κι έπειτα τις χωρίζετε προτού έλθετε σ’ επαφή μαζί τους, τότε δεν είναι ανάγκη να λογαριάσετε την περίοδο του Ίντδε (των τριών μηνών, που στη γυναίκα δεν επιτρέπεται να ξαναπαντρευτεί). Τούτο από σεβασμό σ’ αυτές. Δώστε σ’ αυτές ό,τι είναι ορισμένο σαν αποζημίωση (από το νόμο) κι ελευθερώστε τες με όμορφη συμπεριφορά, χωρίς καμία βλάβη.» Για να μην μας αφήσουν καμιά αμφιβολία ως προς το ότι η περίοδος αναμονής είναι συνέπεια του σεξ, οι καθηγητές του αλ-Άζχαρ σημειώνουν στη σούρα 65: «Ίντντε σημαίνει χρονικό διάστημα της μη σαρκικής επαφής κανονικών μηνών ώστε να εξακριβωθεί ότι η μήτρα της συζύγου είναι άδεια από τα ζωάρια του συζύγου». Αν τα ζωάρια του συζύγου δεν είχαν πάει στη μήτρα της συζύγου διά του σεξ, δεν θα υπήρχε περίοδος αναμονής πριν το διαζύγιο. Άρα το εδάφιο 65:4 προϋποθέτει το σεξ.

Γράφει ο φίλος μας ο Άχμαντ Ελντίν:

Στο Ισλάμ απαγορεύεται μια κοπέλα να παντρευτεί αν δεν μπει στην εφηβεία, μόνο να λογοδοθεί. Πότε μια κοπέλα είναι έφηβη και μπορεί να παντρευτεί στο Ισλάμ;

1) Όταν της έρχεται η περίοδος της

2) Όταν έχει «υγρό όνειρο»

3) Τριχοφυΐα στα γενετικά της όργανα

4) Η ηλικία των 14-15

Όλα αυτά αν συμβούν ταυτόχρονα η ξεχωριστά(δηλαδή όταν δεν έχει περίοδο αλλά παρ όλα αυτά είναι έφηβη) σε μια κοπέλα τότε σηματοδοτούν την εφηβεία της όπου μπορεί να παντρευτεί. ( Τafsir Ibn Kathir, Tafsir Ibn Abbas, Tafsir Jalalayn για τον Κορανικο στοίχο 6:4)

Όταν μια κοπέλα έχει ένα από τα 4 χαρακτηριστικά που είπαμε παραπάνω τότε θεωρείτε έφηβη στο Ισλάμ και είναι σε ηλικία γάμου αφού το επιθυμήσει. Δεν είναι απαραίτητο η αναγκαίο να υπάρχει ΜΟΝΟ περίοδος για την εφηβεία μιας και η περίοδος μπορεί να καθυστέρηση για μια νέα κοπέλα η οποία έχει μπει είδη στην εφηβεία. Διαβάζουμε από έγκυρη ιστοσελίδα για την υγεία ότι η περίοδος μιας κοπέλας μπορεί ν έρθει ακόμα και στα 16 η μόλις από τα 9.( http://www.medlook.net/article.asp?item_id=440)

Εδώ ο φίλος μας ουσιαστικά μας δικαιώνει, αφού μας λέει ότι ένα κορίτσι «θεωρείτε έφηβη στο Ισλάμ και είναι σε ηλικία γάμου» όταν «ξεχωριστά», χωρίς να έχει περίοδο, «έχει ένα από τα 4 χαρακτηριστικά που είπαμε παραπάνω» όπως «τριχοφυΐα στα γεννητικά της όργανα». Η τριχοφυΐα αυτή μπορεί να έρθει πριν την έναρξη της κανονικής εφηβείας, όπως διαβάζουμε σε μια άλλη έγκυρη ιστοσελίδα:

http://www.vita.gr/html/ent/516/ent.1516.asp

Άλλο εφηβεία, άλλο αδρεναρχή

Σκουρόχρωμες τρίχες, ίσιες ή σγουρές, εμφανίζονται στο εφήβαιο -πιθανώς στις μασχάλες, ορισμένες φορές μαζί με υπερτρίχωση στα άκρα και στη ράχη – πριν από την ηλικία των 8 ετών στα κορίτσια και των 9 ετών στα αγόρια. Συνήθως, πρώιμη αδρεναρχή παρατηρείται στο διάστημα μεταξύ 3 και 8 ετών.

Σύμφωνα με τον ορισμό του φίλου μας, αφού η έναρξη της περιόδου δεν θεωρείται απαραίτητη για να είναι σε ηλικία γάμου ένα κορίτσι, τότε κι ένα κορίτσι σε προεφηβική ηλικία που εμφανίζει αδρεναρχή, μπορεί να το παντρέψουν σε ηλικία 3-8 ετών επειδή έβγαλε τρίχες στα γεννητικά του όργανα. Ευχαριστούμε τον απολογητή του Ισλάμ που μας επιβεβαιώνει πόσο επικίνδυνη είναι η θρησκεία του για τα κοριτσάκια.

Διεστραμμένοι τύποι σαν τον greekmurtad που σκέφτονται παιδοφιλιες πρέπει να καταλάβουν ότι πριν από 1400 χρόνια (στην εποχή του Προφήτη) παντρευόντουσαν τα κορίτσια με συνομήλικους τους της ίδιας εφηβικής ηλικίας και όχι απαραίτητα να είναι τα αγόρια η οι άντρες κατά πολύ μεγαλύτεροι. Και αυτό μόνο όταν η κοπέλα η το αγόρι ήταν σε θέση, και ικανοί για γάμο. Ο Προφήτης Μωάμεθ τόνισε ότι μόνο όταν μπορούν και είναι σε θέση οι νέοι να παντρευτούν( Bukhari, τόμος 7, βιβλίο 62, νούμερο 3)

ΟΤΑΝ η νύφη και ο γαμπρός είναι μικροί μεν, αλλά σε κοντινή ηλικία ο ένας με τον άλλον (π.χ. ένα κορίτσι 11 ετών κι ένα αγόρι 14) και οι ειδικοί αποφαίνονται ότι δεν μπορούμε να μιλάμε κατηγορηματικά για παιδοφιλία. ΟΜΩΣ το «όχι απαραίτητα» του Άχμαντ Ελντίν είναι απλά ένα ρητορικό σχήμα και δεν αποκλείει το ότι οι γαμπροί στο Ισλάμ είναι πολύ μεγαλύτεροι από τις νύφες. Ένας μεσήλικας ή γέρος «που μπορούσε να παντρευτεί» δηλ. να έρθει σε σεξουαλική επαφή και να συντηρήσει τη σύζυγό του, μπορούσε μια χαρά να πάρει ως σύζυγο ένα κορίτσι που δεν είχε ακόμη περίοδο επειδή ήταν πολύ μικρό. Αντίθετα, ένας νεαρός που δεν είχε οικογενειακή περιουσία, ούτε λόγω ηλικίας είχε τον απαραίτητο χρόνο να εργαστεί αρκετά ώστε να συγκεντρώσει το χρηματικό αντίτιμο (προίκα, στα αραβικά μαχρ) για να αποκτήσει χρησικτησία του αιδοίου της νύφης, έμενε ανύπαντος μέχρι «να είναι σε θέση να παντρευτεί» όπως είπε κι ο Μουχάμμαντ. Δεν υπάρχει τίποτα στο Κοράνι ή αλλού στο Ισλάμ, που να επιβάλει να παντρεύονται μόνοι έφηβοι τους εφήβους κι να απαγορεύει ένας μεσήλικας ή και γέρος να παντρευτεί ένα μικρό κορίτσι. Ο ίδιος ο Μουχάμμαντ παντρεύτηκε ένα κορίτσι 6 ετών ενώ είχε ο ίδιος περάσει τα 50, και «ολοκλήρωσε το γάμο» όταν αυτό ήταν 9 ετών. Στο ίδιο το χαντίθ που αναφέρει ο Ελντίν[1] ο Ουθμάν προτείνει στον Αμπντούρ-Ραχμάν (προφανώς τον Abdur Rahman bin Awf από τους σαχάμπα) να παντρευτεί μια παρθένα (εξ ορισμού μικρή κοπέλα) που θα τον κάνει να θυμηθεί «τις παλιές του μέρες». Τα λόγια του Ουθμάν σημαίνουν ότι ο Αμπντούρ-Ραχμάν ήταν παντρεμένος με κάποια παρθένα «στις παλιές του μέρες» δηλ. αρκετά παλιότερα, άρα ακόμα κι αν τότε που παντρεύτηκε την παρθένα ήταν έφηβος, τώρα μετά από πολύ καιρό δεν είναι έφηβος πια. Ωστόσο του προτείνεται να παντρευτεί μια μικρή παρότι ο ίδιος δεν είναι πια νέος.

Ο φίλος μας Άχμαντ Ελντίν πασχίζει να αποδείξει ότι το Κοράνιο δεν μιλά και για προέφηβες, αλλά οπωσδήποτε για έφηβες κι ακόμα περισσότερο, για έφηβες που η περίοδός τους έχει καθυστερήσει. Γράφει:

…μπορούμε να έχουμε εφηβική ηλικία χωρίς περίοδο που απλά για λόγους υγείας η οργανισμού καθυστέρει να έρθει. Και σε αυτό ακριβώς το φαινόμενο κάνει αναφορά το Κοράνι στο 65 κεφάλαιο στίχο 4

Τονίζει ο greekmurtad «ότι ο Μουσουλμάνος μπορεί να παντρεύεται συζύγους που δεν έχουν ακόμη περίοδο ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ και όχι για άλλους λόγους» Το ότι είναι μικρές δεν σημαίνει ότι είναι και παιδιά προεφηβικής ηλικίας, είναι απλά έφηβες που δεν έχουν ακόμη την περίοδο τους.

Έπειτα ο greekmurtad παραθέτει κάποιες ερμηνείες του Κορανίου η οποίες δεν αντιφάσκουν καθόλου στο γεγονός ότι έχουμε αναφορές για νέες η μικρές κοπέλες. Αλλά αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα διότι όπως δείξαμε μια κοπέλα μπορεί να είναι στην αρχή της εφηβείας της η κατά την διάρκεια αυτής χωρίς απαραίτητα να της έχει η έρθει η περίοδος της.

Μια άλλη επιστημονική προσεγγίσει στο θέμα είναι ότι το Κοράνι στο 65:4 κάνει αναφορά για γυναίκες που πάσχουν από αμηνόρροια. Διαβάζουμε για αυτό: «Η διακοπή της περιόδου ή αμηνόρροια όπως λέγεται στην ιατρική ορολογία, ταλαιπωρεί δυστυχώς έναν μεγάλο αριθμό γυναικών, σε διάφορες φάσεις της ζωής τους γι αυτό και χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: Αυτήν της πρωτοπαθούς που αναφέρεται στην μη εμφάνισή της κατά την εφηβεία και αυτήν της δευτεροπαθούς που διακόπτεται για μερικούς μήνες ή και περισσότερο»(http://www.myself.gr/Article/health-woman-period/39-2523.html)

Και όμως, το Κοράνιο εννοεί κυρίως κορίτσια που λόγω ηλικίας δεν έχουν ακόμη περίοδο, δηλαδή είναι πολύ μικρά. Αυτό το λένε οι εξηγητές του Κορανίου, όχι εμείς! Ας τους πάρουμε έναν-έναν:

Ο Ιμπν Αμπάς ο σύντροφος του Μουχάμμαντ, που ακριβώς επειδή ήταν στους «σαχάμπα» θεωρείται από τους εγκυρότερους ερμηνευτές, γράφει: «Τι ισχύει για την περίοδο αναμονής αυτών που δεν έχουν εμμηνορρυσία επειδή είναι πολύ νέες; (μαζι μ’ αυτές που δεν έχουν) λόγω μικρής ηλικίας, η περίοδος της αναμονής τους είναι τρεις μήνες»[2] Tanwîr al-Miqbâs min Tafsîr Ibn ‘Abbâs – Quran 65.4

O Al Wahidi ένας πολύ σοβαρός ερευνητής, εξηγεί ολοκάθαρα ότι ο στίχος αναφέρεται στις συζύγους «αυτές που είναι πολύ νέες, [τόσο που ακόμα δεν έχουν αρχίσει να εμμηνορροούν], αυτές που είναι πολύ μεγάλες [των οποίων η έμμηνος ροή έχει σταματήσει] και αυτές που είναι έγκυοι» [3] Asbab Al-Nuzul του Al-Wahidi – Quran 65.4

Το ταφσίρ αλ-Τζαλαλαΰν γράφει: «αυτές που δεν έχουν ακόμη εμμηνορρυσία, λόγω της νεαρής ηλικίας τους»[4] Tafsir Al-Jalalayn – Quran 65.4

Το ταφσίρ του Ιμπνί Καθίρ γράφει: «το ίδιο και για τις μικρές, που δεν έχουν ακόμη φτάσει τα χρόνια της εμμηνορρυσίας». [5] Tafsir ‘ibn Kathir 65:4

Ο Τάμπαρι γράφει: (στα αραβικά) «Η ερμηνεία του εδαφίου “Κι αυτές από τις γυναίκες σας που έχουν περάσει την ηλικία της εμμήνου ρύσης, γι’ αυτές η Ίντντα (περίοδος αναμονής που συνιστάται) αν έχετε αμφιβολία (για τις περιόδους τους) είναι τρεις μήνες· και γι’ αυτές που δεν έχουν έμμηνα (δηλ. είναι ακόμη ανώριμες) η Ίντντα τους (συνιστώμενη περίοδος αναμονής) είναι τρεις μήνες επίσης.” Είπε: Το ίδιο εφαρμόζεται στην ίντντα για κορίτσια που δεν έχουν έμμηνα επειδή είναι πολύ μικρά, αν ο άντρας τους τα χωρίσει επειδή αφότου ολοκληρώσει το γάμο μαζί τους.» Tafsir al-Tabari 65:4

Πάμε και στον Μαουντούντι, που τον έχουμε ήδη αναφέρει και για τον οποίο ο Άχμεντ Ελντίν γράφει: «ο greekmurtad διαστρέβλωσε τα λόγια του Μαουντούντι επιτηδευμένα … Ο greekmurtad o απατεώνας είναι πολύ πρόθυμος να βάζει μεταφράσεις για να ελέγχουμε αν έκανε σωστά την μετάφραση αλλά εδώ ξεκάθαρα απέφυγε να βάλει το αγγλικό κείμενο η την πηγή για να μην πιαστεί στα πράσα να κάνει την απατεωνιά.» Κατ’ αρχήν κακώς γράφει ο φίλος μας ότι δεν βάλαμε πηγή, ενώ τη βλέπει: Maududi, τόμος 5, σελ. 620, σημείωση 13. Δεν βάλαμε την προηγούμενη φορά το αγγλικό κείμενο, αλλά τώρα θα το βάλουμε και μάλιστα θα μεταφράσουμε και την προηγούμενη παράγραφο, που ο Άχμαντ μας κατηγορεί ότι δεν μεταφράσαμε, για να δει με τα μάτια του ο αναγνώστης αν παραποιήσαμε κάτι. Αν δείτε κάποιο λάθος ή διαστρέβλωση στη μετάφρασή μας, ή να αλλάζει το νόημα από την πρώτη παράγραφο που δεν είχαμε παραθέσει, σχολιάστε το! Λέει λοιπόν ο Μαουντούντι:

«Μπορεί να μην έχουν ακόμη έμμηνα είτε λόγω μικρής ηλικίας, είτε λόγω καθυστέρησης στην εμμηνόρροια όπως συμβαίνει στην περίπτωση κάποιων γυναικών, είτε λόγω ισόβιας αμηνόρροιας, πράγμα που παρότι είναι σπάνιο, μπορεί επίσης να συμβαίνει. Σε κάθε περίπτωση, η περίοδος αναμονής μιας τέτοιας γυναίκας είναι η ίδια με της γυναίκας που της σταμάτησε η εμμηνορρυσία, δηλαδή τρεις μήνες από τότε που ανακοινώθηκε το διαζύγιο.

Εδώ, πρέπει κανείς να έχει κατά νου το γεγονός ότι σύμφωνα με τις εξηγήσεις που δίδονται στο Κοράνι το ερώτημα της περιόδου αναμονής ανακύπτει όσον αφορά τις γυναίκες με τις οποίες έχει ολοκληρωθεί ο γάμος, γιατί δεν υπάρχει περίοδος αναμονής σε περιπτώσεις που το διαζύγιο εκδίδεται πριν την ολοκλήρωση του γάμου. (Αλ-Αζχάμπ: 49). Ως εκ τούτου, το ότι αναφέρεται η περίοδος αναμονής- για τα κορίτσια που δεν έχουν ακόμη εμμηνόρροια, σαφώς αποδεικνύει ότι όχι μόνο είναι επιτρεπτό να δίνουμε την κοπέλα για γάμο σε αυτήν την ηλικία αλλά είναι επιτρεπτό για τον σύζυγο να ολοκληρώνει το γάμο μαζί της. Τώρα, προφανώς κανένας μουσουλμάνος δεν έχει το δικαίωμα να απαγορεύσει κάτι που το Κοράνι έχει κρίνει ως αποδεκτό.[6] http://www.englishtafsir.com/Quran/65/index.html#sdfootnote13sym)

Τώρα που είδατε ότι δεν παραποιήσαμε στο ελάχιστο αυτά που γράφει ο Μαουντούντι, ας ξαναγυρίσουμε στον Άχμαντ Ελντίν που γράφει για μας: «Ψεύδεται γιατί ο Μαουντουντι είπε:

«Δεν έχουν περίοδο λόγου μικρής ηλικίας είτε καθυστερεί η περίοδος, όπως συμβαίνει σε μερικές γυναίκες, η έχουμε και απουσία της περιόδου εντελώς» (http://www.englishtafsir.com/Quran/65/index.html#sdfootnote13sym στην πρώτη παράγραφο)

Φοβόμαστε ότι ο Άχμαντ Ελντίν απευθύνεται σε τελείως λοβοτομημένους εγκεφάλους όταν γράφει αυτά.

• Κατ’ αρχήν, είναι εκείνος που ψεύδεται όταν κατηγορεί εμάς ότι ψευδόμαστε κι ότι διαστρεβλώνουμε τα λόγια του Μαουντούντι. Αν ήθελε να είναι ακριβής, κι όχι να μας κατηγορεί για να δημιουργεί εντυπώσεις, θα έγραφε ότι δεν αναφέρουμε όλες τις περιπτώσεις που αναφέρει ο Μαουντούντι. Όμως, τι άλλαξε στο νόημα των λόγων του Μαουντούντι που γράψαμε μόνο για την πρώτη, και γιατί θα έπρεπε οπωσδήποτε να γράψουμε για τις υπόλοιπες; Το θέμα του άρθρου μας δεν είναι αν κάποιες παντρεμένες δεν έχουν έμμηνα λόγω οργανικής ιδιαιτερότητας, αλλά το αν το Κοράνι επιτρέπει το γάμο και τη συνουσία με κορίτσια που δεν έχουν περίοδο επειδή είναι μικρά. Τα υπόλοιπα δεν μας χρειάζονται.
• Γι’ αυτό, ακριβώς στην ίδια πρόταση με την οποία ο Ελντίν δήθεν μας βγάζει ψεύτες, μας επιβεβαιώνει! Ξανακοιτάξτε το πρώτο σκέλος της πρότασης που μας επιδεικνύει, χωρίς να το τονίσει: «Δεν έχουν περίοδο λόγου μικρής ηλικίας». Τι διαφορετικό γράψαμε εμείς, από το ότι σύμφωνα με το Κοράνι ο μουσουλμάνος μπορεί να παντρευτεί και να κάνει σεξ με ένα κορίτσι που δεν έχει περίοδο επειδή είναι μικρό σε ηλικία; Πού είναι η απατεωνιά που μας προσάπτει; Λέει ο Μαουντούντι αυτό που είπαμε ότι λέει, ναι ή όχι; Ασφαλώς και το λέει, και μάλιστα πρώτο-πρώτο. Το ότι προσθέτει και την περίπτωση κάποιες παντρεμένες να μην έχουν περίοδο όχι λόγω μικρής ηλικίας αλλά λόγω ιδιαιτερότητας του οργανισμού, δεν αναιρεί ότι το Κοράνιο επιτρέπει στους μουσουλμάνους να παντρεύονται και να συνουσιάζονται με κορίτσια που δεν έχουν περίοδο λόγω μικρής ηλικίας! Μάλιστα ο Μαουντούντι πρώτα αναφέρει τις παντρεμένες που δεν έχουν περίοδο επειδή είναι πολύ μικρές, καθώς αυτή είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση, και δεύτερη βάζει την περίπτωση να καθυστερεί η περίοδος ή να μην υπάρχει καθόλου, προσθέτοντας κιόλας μετά το «έχουμε και απουσία της περιόδου εντελώς» τη φράση «πράγμα που παρότι είναι σπάνιο, μπορεί επίσης να συμβαίνει» (though rare, may also be the case) που ο Άχμεντ Ελντίν απέφυγε να μεταφράσει. Βέβαια ο φίλος μας δεν έβαλε τη φράση αυτή, επειδή του καταστρέφει το επιχείρημα ότι το Κοράνιο αναφέρεται μόνο σε καθυστέρηση ή απουσία περιόδου κι όχι σε κάτι άλλο. Όμως ο Μαουντούντι μας λέει ότι αν και αυτή η περίπτωση της παροδικής ή μόνιμης αμηνόρροιας υπάρχει, είναι πιο σπάνια, και κατά κανόνα οι παντρεμένες που δεν έχουν περίοδο, δεν έχουν επειδή είναι πολύ μικρές. Εμείς λοιπόν κάνουμε απατεωνιές, ή ο Άχμαντ Ελντίν;

Γράφει ακόμη ο Άχμαντ Ελντίν:

Η γυναίκα του Προφήτη, η Aisha, σημείωσε ότι ακόμα και σε ένα κορίτσι που της έρχεται η περίοδος στα 9 είναι γυναίκα.(Sahih Tirmidhi, No102)

Εδώ η Άισα, μια απ’ τις πολλές γυναίκες που παντρεύτηκε ο «Προφήτης» μας μεταφέρει τη γνώμη της, που ίσως είναι και η γνώμη των Αράβων της εποχής της, ότι ένα παιδί που έχει περίοδο στα 9 του χρόνια είναι γυναίκα, και ο απολογητής του Ισλάμ μας μεταφέρει τη γνώμη αυτή λες και είναι κάτι που θα πρέπει να το πάρουμε στα σοβαρά και να διαμορφώσουμε την αντίληψή μας σύμφωνα με αυτό! Και τώρα μάλλον φτάνουμε στην καρδιά του προβλήματος που δημιουργεί το Κοράνι και κατ’ επέκταση το Ισλάμ με τη Σούννα του: Το ότι μετατρέπει τη γνώμη και την πρακτική των Αράβων της εποχής του Μουχάμμαντ σε κάτι που τάχα είπε ο Θεός κι έχει γενική ισχύ για όλους τους αληθινούς πιστούς του σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις εποχές. Τελικά ο «απολογητής του Ισλάμ» αντί να μας αντικρούει όπως φαντάζεται, μας επιβεβαιώνει και με το παραπάνω όταν λέμε ότι το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία και την παιδεραστία.

Στη Βίβλο το κατώτερο όριο γάμου για ένα κορίτσι ήταν δωδεκάμιση έτη, με τον αρραβώνα να γίνεται από τα 12, ενώ για το αγόρι το κατώτατο όριο ήταν τα 13 έτη, εκτός κι αν σε αυτή την ηλικία τα δυο φύλα δεν εμφάνιζαν σημεία ωριμότητας οπότε θεωρούνταν παιδιά μέχρι την ηλικία των 20 ετών (Βλ. http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?letter=M&artid=91#242). Αυτό είναι κατανοητό αν σκεφτούμε την σκληρή εποχή με το χαμηλό προσδόκιμο επιβίωσης. Όμως δεν νομίζουμε να υπάρχουν σήμερα στη Δύση άνθρωποι που να ονειρεύονται να παντρευτούν ή να παντρέψουν τα παιδιά τους σε ηλικία δωδεκάμιση και δεκατριών ετών. Αν μας ξενίζει μια φορά ο γάμος των εφήβων ηλικίας 12 και 13 ετών, μας ξενίζει ακόμη περισσότερο το ότι ένα κορίτσι 9 ετών μπορεί να δοθεί σε γάμο επειδή έχει έμμηνο ρύση. Ακόμα χειρότερα μας ξενίζει ότι ένα κορίτσι μικρότερο κι από 9 ετών μπορεί να δοθεί σε γάμο χωρίς καν να έχει έμμηνο ρύση, μόνο και μόνο επειδή έχει βγάλει τρίχες στα γεννητικά του όργανα, όπως μας λέει ο Άχμαντ Ελντίν!

Γι’ αυτό βρίσκουμε ταιριαστό να κλείσουμε το άρθρο μας με σχόλια του David Wood επάνω στο θέμα, τα οποία μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους και τα οποία βρήκαμε εδώ και εδώ:

«Αυτή η νοοτροπία του «αν έχει ματώσει, μπορεί να ζευγαρώσει», εκτός του ότι είναι απεχθής, είναι και εντελώς αναληθής. Ένα εννιάχρονο κοριτσάκι δεν είναι έτοιμο για σεξ, ούτε για τεκνοποιία, ακόμα και αν έχουν αρχίσει νωρίτερα από άλλα κοριτσάκια τα έμμηνά της. Παιδιά τέτοιας ηλικίας είναι ακόμα στην ανάπτυξη. Όταν τους προκύψει εγκυμοσύνη, τα σώματά τους διοχετεύουν τα θρεπτικά συστατικά στο σχηματιζόμενο έμβρυο, στερώντας τα αναπτυσσόμενα σώματα των κοριτσιών από τις τόσο αναγκαίες βιταμίνες, μέταλλα και άλλα στοιχεία.  Επί πλέον, οι εφηβικές εγκυμοσύνες είναι και πρόξενοι ποικίλων επιπλοκών, επειδή απλούστατα, τα κορμιά των μικρών κοριτσιών δεν είναι έτοιμα για τοκετό.

Η Δύση έχει διακρίνει τους κινδύνους που η εφηβική εγκυμοσύνη μπορεί να επιφέρει.  Οι Μουσουλμάνοι απολογητές συχνά υποστηρίζουν πως ο γάμος με νεαρά κορίτσια ήταν σύνηθες την βιβλική εποχή.  Αυτό ίσως να αληθεύει,, αλλά μόνο επειδή οι γάμοι με νεαρές ήταν μέρος της κουλτούρας, και όχι επειδή ο Θεός τους είχε επικυρώσει. Ενώ πολλές Χριστιανικές χώρες έχουν αναγνωρίσει τις πιθανές βλάβες που μπορούν να επιφέρουν οι εγκυμοσύνες στις έφηβες κοπέλες, και ως εκ τούτου έχουν ανεβάσει την νόμιμη ηλικία γάμου, οι Μουσουλμανικές χώρες συχνά αποκλείονται από τέτοιες προόδους, εξ αιτίας του Μωάμεθ.  Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, επειδή οι Μουσουλμάνοι συχνά υποστηρίζουν  πως ο Μωάμεθ ήταν επιστημονικά φωτισμένος, και πως το Κοράνι είναι ένα επιστημονικό αριστούργημα.    Στην πραγματικότητα, ο γάμος του Μωάμεθ με την Aisha βλάπτει μικρά κορίτσια κατά μήκος της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Οι κίνδυνοι έχουν επισημανθεί ακόμα και από τον οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση σε μια προσπάθεια να αναχαιτιστούν οι πρακτικές που στηρίζονται από το Ισλάμ :

Οι παραδοσιακές πρακτικές μιας κουλτούρας αντικατοπτρίζουν  τις αξίες και τις πεποιθήσεις που τηρούνται από τα μέλη μιας κοινωνίας, για διαστήματα που συχνά καλύπτουν ολόκληρες γενιές.  Κάθε κοινωνική ομάδα στον κόσμο έχει συγκεκριμένες παραδοσιακές πρακτικές και πεποιθήσεις της ιδιαίτερης κουλτούρας του, μερικές από τις οποίες είναι ωφέλιμες για όλα τα μέλη, ενώ άλλες βλάπτουν μια συγκεκριμένη ομάδα, όπως οι γυναίκες.  Στις βλαβερές αυτές παραδοσιακές πρακτικές συμπεριλαμβάνονται: ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, βεβιασμένο τάϊσμα γυναικών, πρώιμος γάμος, διάφορα ταμπού ή πρακτικές που εμποδίζουν την γυναίκα να ελέγχει την γονιμότητά της, διατροφικά ταμπού και παραδοσιακές πρακτικές γέννας, προτίμηση στα αρσενικά τέκνα και οι επιπτώσεις της στην υπόσταση του θηλυκού τέκνου, η θνησιμότητα θηλυκών βρεφών, πρόωρη εγκυμοσύνη και τιμή προίκας.

Παρά την βλαβερή φύση τους και την παραβίαση διεθνών νόμων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τέτοιου είδους πρακτικές συνεχίζουν επειδή δεν αμφισβητούνται, και έτσι αποκτούν μια αύρα ηθικότητας στα μάτια εκείνων που τις εφαρμόζουν.

Ο παιδικός γάμος στερεί το κοριτσάκι από την παιδική της ηλικία, περίοδος που είναι απαραίτητη για την βιολογική, συναισθηματική και ψυχολογική της διάπλαση.  Στην πραγματικότητα, ο πρόωρος γάμος ασκεί τρομερή συναισθηματική πίεση, αφού η νεαρή απομακρύνεται από το σπίτι των γονέων της και τοποθετείται στο σπίτι ενός συζύγου και πεθερικών. Ο σύζυγος, που θα είναι ως επί το πλείστον πολύ μεγαλύτερος από αυτήν, θα έχει ελάχιστα πράγματα κοινά με μια νεαρή έφηβη.  Με αυτόν τον άγνωστο άνδρα είναι υποχρεωμένη να διαμορφώσει μια συναισθηματική και σαρκική σχέση.  Υποχρεώνεται να έχει σεξουαλική επαφή μαζί του, αν και σωματικά ίσως να μην έχει σχηματιστεί πλήρως.

Οι επιπλοκές υγείας που προκύπτουν από τους πρώιμους γάμους στην Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική -για παράδειγμα- συμπεριλαμβάνουν το ρίσκο χειρουργικού τοκετού, χαμηλό σωματικό βάρος και υποσιτισμός που είναι αποτέλεσμα συχνών εγκυμοσύνων και γαλακτογονία σε μια περίοδος της ζωής που οι ίδιες οι νεαρές μητέρες είναι ακόμα στην ανάπτυξη.

Η πρώιμη εγκυμοσύνη μπορεί να έχει βλαβερές συνέπειες και στις νεαρές γυναίκες και στα μωρά τους.  Σύμφωνα με τον οργανισμό Ηνωμένων Εθνών UNICEF, κανένα κορίτσι δεν θα έπρεπε να μείνει έγκυος πριν τα 18, επειδή δεν είναι ακόμα σωματικά έτοιμη να κυοφορεί.  Τα βρέφη νεαρών μητέρων κάτω των 18 ετών έχουν την τάση να γεννιούνται πρόωρα και με χαμηλό σωματικό βάρος.  Αυτά τα βρέφη έχουν μεγάλες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους.  Το ρίσκο για την ζωή της ίδιας της μητέρας είναι επίσης μεγαλύτερο.  Η κακή υγεία είναι σύνηθες φαινόμενο ανάμεσα στις άπορες εγκυμονούσες και γαλακτίζουσες γυναίκες.

Σε πολλά μέρη του αναπτυσσόμενου κόσμου, ειδικά σε αγροτικές περιοχές, τα κορίτσια παντρεύονται αμέσως μετά την εφηβεία, και είναι αναμενόμενο να αρχίσουν να τεκνοποιούν αμέσως.  Παρ’ ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80, σε πολλές περιοχές η πλειοψηφία των κοριτσιών κάτω των 20 ετών είναι ήδη παντρεμένες και έχουν κάνει παιδιά. Παρ’ ότι πολλές χώρες έχουν ανεβάσει την νόμιμη ηλικία γάμου, αυτό έχει επηρεάσει ελάχιστα τις παραδοσιακές κοινωνίες όπου ο γάμος και η τεκνοποιία προσδίδουν «κύρος» στην γυναίκα.

Ένα πρόσθετο ρίσκο στις νεαρές μητέρες είναι και ο εμποδισμένος τοκετός, ο οποίος προκύπτει όταν το κεφάλι του βρέφους είναι πολύ μεγάλο για την σωματική διάπλαση της μητέρας.  Αυτό προξενεί κυστο-κολπικά συρίγγια,  ειδικά όταν κάποιος ανεκπαίδευτος βοηθός τοκετού πιέζει αδικαιολόγητα για να βγει το κεφάλι του βρέφους.

Σε αντίθεση με τους Μουσουλμανικούς ισχυρισμούς, ένα εννιάχρονο κοριτσάκι, απλούστατα, δεν είναι προετοιμασμένο για σεξουαλική επαφή ή για τα πιθανά επακόλουθά της (εγκυμοσύνη, τοκετός, θηλασμός και ανατροφή ενός παιδιού). Είναι μια αδικαιολόγητα επικίνδυνη πρακτική, μιας και θα μπορούσε να εξασφαλιστεί μια πολύ πιο ασφαλής σχέση, αν ο γάμος ετελείτο λίγα χρόνια αργότερα, όταν το κορίτσι θα ήταν σε προχωρημένη εφηβεία.

Οι Μουσουλμάνοι πιθανόν να απαντούσαν εδώ πως «η Aisha ποτέ δεν έμεινε έγκυος, οπότε, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έχουν σημασία.»  Και όμως, έχουν σημασία.  Κάθε χρόνο, αμέτρητα νεαρά κορίτσια -που ακόμα παίζουν με τις κούκλες τους- τα πηγαίνουν να μείνουν με κατά πολύ μεγαλύτερους συζύγους. Αν ποτέ ερχόταν κανείς αντιμέτωπος με αυτούς τους συζύγους, εκείνοι δεν θα απολογούνταν λέγοντας «μα είναι μέρος της Αραβικής κουλτούρας», αλλά μάλλον θα διατείνονταν πως «δεν είναι κακό πράγμα, αφού και ο Μωάμεθ το έκανε.»»

Όσο για τα «πραγματικά στοιχεία» που έχει να μας φέρει ο Άχμαντ Ελντίν για να μας αποδείξει ότι η… Αγία Γραφή είναι το παιδεραστικό βιβλίο και όχι το Κοράνι, τα έχουμε αναιρέσει εδώ.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Τελευταία κυκλοφορεί στο Ίντερνετ είδηση με «παιδεραστικούς γάμους» στελεχών της Χαμάς. Το πιο πιθανό είναι ότι πρόκειται για είδηση κατασκευασμένη. Δείτε και τις σελίδες http://en.rian.ru/world/20090731/155691844.html (έγκυρο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων, που αναφέρει ρητά ότι οι νύφες κάθονταν χωριστά από τους γαμπρούς)
http://www.hoax-slayer.com/mass-muslim-marriage.shtml και http://www.foreignpolicyjournal.com/2010/02/22/hate-2-0/ Το ότι στο Ισλάμ επιτρέπεται ο γάμος με πολύ μικρά κορίτσια δεν σημαίνει ότι κάθε τέτοια είδηση είναι αληθινή.

---

[1] Volume 7, Book 62, Number 3: Narrated ‘Alqama: While I was with Abdullah, ‘Uthman met him at Mina and said, «O Abu ‘Abdur-Rahman ! I have something to say to you.» So both of them went aside and ‘Uthman said, «O Abu ‘Abdur-Rah. man! Shall we marry you to a virgin who will make you remember your past days?» When ‘Abdullah felt that he was not in need of that, he beckoned me (to join him) saying, «O ‘Alqama!» Then I heard him saying (in reply to ‘Uthman), «As you have said that, (I tell you that) the Prophet once said to us, ‘O young people! Whoever among you is able to marry, should marry, and whoever is not able to marry, is recommended to fast, as fasting diminishes his sexual power.

[2] (And for such of your women as despair of menstruation) because of old age, (if ye doubt) about their waiting period, (their period (of waiting) shall be three months) upon which another man asked: “O Messenger of Allah! «What about the waiting period of those who do not have menstruation because they are too young?” (along with those who have it not) because of young age, their waiting period is three months.» Another man asked: “what is the waiting period for those women who are pregnant?” (And for those with child) i.e. those who are pregnant, (their period) their waiting period (shall be till they bring forth their burden) their child. (And whosoever keepeth his duty to Allah) and whoever fears Allah regarding what he commands him, (He maketh his course easy for him) He makes his matter easy; and it is also said this means: He will help him to worship Him well. Tanwîr al-Miqbâs min Tafsîr Ibn ‘Abbâs – Quran 65.4

[3] (And for such of your women as despair of menstruation…) [65:4]. Said Muqatil: “When the verse (Women who are divorced shall wait, keeping themselves apart…), Kallad ibn al-Nu‘man ibn Qays al-Ansari said: ‘O Messenger of Allah, what is the waiting period of the woman who does not menstruate and the woman who has not menstruated yet? And what is the waiting period of the pregnant woman?’ And so Allah, exalted is He, revealed this verse”. Abu Ishaq al-Muqri’ informed us> Muhammad ibn ‘Abd Allah ibn Hamdun> Makki ibn ‘Abdan> Abu’l-Azhar> Asbat ibn Muhammad> Mutarrif> Abu ‘Uthman ‘Amr ibn Salim who said: “When the waiting period for divorced and widowed women was mentioned in Surah al-Baqarah, Ubayy ibn Ka‘b said: ‘O Messenger of Allah, some women of Medina are saying: there are other women who have not been mentioned!’ He asked him: ‘And who are they?’ He said: Those who are too young [such that they have not started menstruating yet], those who are too old [whose menstruation has stopped] and those who are pregnant’. And so this verse (And for such of your women as despair of menstruation…) was revealed”. Asbab Al-Nuzul by Al-Wahidi – Quran 65.4

[4] And [as for] those of your women who (read allā’ī or allā’i in both instances) no longer expect to menstruate, if you have any doubts, about their waiting period, their prescribed [waiting] period shall be three months, and [also for] those who have not yet menstruated, because of their young age, their period shall [also] be three months – both cases apply to other than those whose spouses have died; for these [latter] their period is prescribed in the verse: they shall wait by themselves for four months and ten [days] [Q. 2:234]. And those who are pregnant, their term, the conclusion of their prescribed [waiting] period if divorced or if their spouses be dead, shall be when they deliver. And whoever fears God, He will make matters ease for him, in this world and in the Hereafter. Tafsir Al-Jalalayn – Quran 65.4

[5] The `Iddah of Those in Menopause and Those Who do not have Menses Allah the Exalted clarifies the waiting period of the woman in menopause. And that is the one whose menstruation has stopped due to her older age. Her `Iddah is three months instead of the three monthly cycles for those who menstruate, which is based upon the Ayah in (Surat) Al-Baqarah. [see 2:228] The same for the young, who have not reached the years of menstruation. Their `Iddah is three months like those in menopause. This is the meaning of His saying.Tafsir ‘ibn Kathir 65:4

[6] They may not have menstruated as yet either because of young age, or delayed menstrual discharge as it happens in the case of some women, or because of no discharge at all throughout life which, though rare, may also be the case. In any case, the waiting-period of such a woman is the same as of the woman, who has stopped menstruation, that is three months from the time divorce was pronounced.

Here, one should bear in mind the fact that according to the explanations given in the Quran the question of the waiting period arises in respect of the women with whom marriage may have been consummated, for there is no waiting-period in case divorce is pronounced before the consummation of marriage. (Al-Ahzab: 49). Therefore, making mention of the waiting-period for the girls who have not yet menstruated, clearly proves that it is not only permissible to give away the girl in marriage at this age but it is also permissible for the husband to consummate marriage with her. Now, obviously no Muslim has the right to forbid a thing which the Quran has held as permissible. http://www.islamicstudies.info/tafheem.php?sura=65